Βιασμός αγοριού σε μικρή ηλικια

[alexandros955]

Καλησπέρα σας,
Είμαι αγόρι 28 χρονών.
Θέλω κάπου να μοιραστώ ότι έχω περάσει (σχεδόν) γιατί δεν αντέχω άλλο.
13 χρονών (1 γυμνασίου ) ένας μεγαλύτερος άνδρας και συγκεκριμένα ένας μαθητής από μεγαλύτερη τάξη ο οποίος μου ασκούσε και bullying σε μεγάλο βαθμό, δηλαδή με χτυπούσε στο σχολείο, μου επερνε τα λεφτά, πολλές φορές μου έδινε μπουνιές στη μύτη και άνοιγε.
Μια μέρα με πήγε σε ένα βουνό, με ξάπλωσε κάτω και με βίασε. Μου είπε αν μιλήσω θα με σκοτώσει. Όταν πήγα σπίτι δεν μπορούσα να μιλήσω, φοβόμουν, μπήκα στο μπάνιο με τις ώρες και προσπαθούσα να καθαρίσω το σώμα μου.
Αυτό το συνέχισε για 1 χρόνο σχεδόν, κάποιες φορές προσπάθησα να αντιδράσω και με απειλούσε.
Μου είπε θα με κάψει ζωντανό, μια φορά πήγε να με κάψει. Δεν μπόρεσα ποτέ μου να αντιδράσω...και μην μου πείτε... είσαι άνδρας... έπρεπε να σηκώσεις το χέρι σου...δεν είμαστε όλοι το ίδιο.
Επί ένα χρόνο αρκετες φορές μου έκανε την ίδια πράξη ..
Μετά με τους γονείς μου μετακομίσαμε (γιατί χώρισαν) και έτσι φύγαμε από εκεί
Σήμερα, είμαι 28 χρονών.
Δεν έχω κάνει ποτέ μου σεξ, δεν έχω κοιμηθεί ποτέ μου με γυναίκα, δεν έχω καμία εμπειρία σε καμία μορφή.
Φοβάμαι όταν με ακουμπάνε και ξεσπάω σε κλάματα. Ντρέπομαι για το σώμα μου, το σιχαίνομαι. Δεν πάω στη παραλία γιατί νιώθω το σώμα μου βρόμικο, δεν μπορώ να βάλω σορτσακια για να μην είναι τα πόδια μου γυμνά.
Με πλησιάζουν και τρέμω πιστεύω ότι θέλουν πάλι να μου κάνουν κακό. Αγκαλιά με περνούν και νιώθω ανασφάλεια, τρέμω, φοβάμαι.
Ούτε η μητέρα μου δεν μπορεί να με αγκαλιάσει
Με προσελκύουν κοπέλες και τις διώχνω από δίπλα μου. Διώχνω όλους τους ανθρώπους από δίπλα μου γιατί πιστεύω θα μου κάνουν το ίδιο.
Δεν έχω φίλους, δεν έχω κανέναν δίπλα μου.
Κλαίω κάθε μέρα, και προσπαθώ με κάθε τρόπο να δώσω τέλος στη ζωή μου. Έχω αποπειραθεί να πάρω χάπια 4 φορές. Δυστυχώς καμιά φορά δεν κατάφερα να πεθάνω. Δεν θέλω άλλο να ζήσω, δεν θέλω άλλο τους ανθρώπους όλοι είναι κακοί, όλοι θέλουν κακό να μου κάνουν.
Οι γονείς μου δεν ξέρουν τίποτα για ότι έχω περάσει, βγαίνω βόλτες μόνος μου έξω και τους λέω ψέματα ότι πάω με παρέα.
Με σιχαίνομαι, νιώθω το σώμα μου βρόμικο, σιχαίνομαι τα πάντα σε εμένα. Δεν αντέχω ούτε στον καθρέφτη να με κοιτάξω. Βλέπω παντού το παιδί αυτό 13 χρονών που ήμουν όταν μου έκανε αυτός αυτή τη πράξη...
Θέλω να πεθάνω, θέλω να φύγω. Δεν έχω κάτι να προσφέρω σε κανέναν. Δεν υπάρχει λόγος να αγαπήσει κάποιος ένα παιδί σαν εμένα. Ένα βρόμικο και βιασμενο σώμα είμαι τίποτα άλλο.
Δεν έχω πάει ποτέ μου σε ψυχολόγο πάντα είχα άρνηση μέσα μου, και τώρα στα 28 μου, τι; θα πάω για να περάσουν χρόνια για μια πιθανότητα να γίνω καλά; να τα ξεχάσω όλα; σαν να μήν συμβαίνει ποτέ τίποτα; δεν έχω άλλη υπομονή.
Βλέπω εφιάλτες τα βράδια και νομίζω ότι είναι από πάνω μου και μου κάνει πάλι το ίδιο.
Δεν αντέχω όλο αυτό που περνάω, δεν μπορώ...δεν υπάρχει κανένας δίπλα μου. Δεν έχω μιλήσει σε κανέναν γιατί ντρέπομαι και ποιος θα με ακούσει; θα ασχοληθεί; θα με πάρει μια αγκαλιά; όλοι τους γυρνάνε γύρω από το σεξ, και οι άνθρωποι όλοι είναι κακοί, όλοι το ίδιο είναι. Θέλω τόσο πολύ μια αγκαλιά, κάπου να μιλήσω για ότι έχω περάσει και κάποιος να με ακούσει, να με αφήσει να κλάψω. Στους γονείς μου δεν μπορώ να μιλήσω, τους παρουσιάζω τόσα χρόνια ένα ψέμα για το παιδί τους και δεν μπορώ να τους πω κάτι τέτοιο
Όταν είσαι αγόρι είναι δύσκολο, θα γελάνε όλοι μαζί μου.
Δεν ξέρω τι να κάνω, είμαι απογοητευμένος.
Φεύγω μόνος με το αυτοκίνητο και πάω βόλτες και κλαίω μέσα στο αυτοκίνητο.
έχω μόνιμη δουλειά τα τελευταία 7 χρόνια και ευτυχώς κάποιες ώρες της ημέρας ασχολούμαι με την δουλειά και προσπαθώ να ξεχαστω.
Είμαι απογοητευμένος.

[george1520]

Καλησπέρα φίλε μου. Η ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει, να καταλάβεις ότι δεν φταις κάπου, ότι αυτός ήταν ένας μαλακας. Θα σε βοηθήσει να κλείσεις τις πληγές σου. Αν δεν είσαι έτοιμος να συζητήσεις αυτό το θέμα, πήγαινε και συζήτησε ότι άλλο σε απασχολεί και σιγά σιγά να φτάσετε και σε αυτό που σε βασανίζει. Ο θάνατος δεν είναι λύση. Η ζωή είναι η λύση. Η επανεκκίνηση. Είμαι ο Γιώργος είμαι 32 χρόνων, με εχουν βιάσει όταν ήμουν μικρός πολλές φορες κάθε φορά που το λέω ή το γράφω, πονάω, κλαίω, νιώθω το στομάχι μου να γίνεται κόμπος αλλά είμαι ακόμη εδώ και προσπαθώ. Επειδή είμαι πιο δυνατός από τον οποιονδήποτε. Και εσύ είσαι πιο δυνατός. Δεν μαρεσει να με ακουμπάνε, να με αγκαλιάζουν, συχαίνομαι τα ωραία λόγια, τα θεωρώ ψεύτικα. Λίγους ανθρώπους εμπιστεύτηκα, λίγους ανθρώπους άφησα να με αγκαλιάσουν. Αλλά κάθε φορά ο φόβος, το σφίξιμο είναι το ίδιο. Στα λέω αυτά για να δεις ότι σε καταλαβαίνω. Σε νιώθω. Μπορώ να σου κάνω κάποιες ερωτήσεις να δούμε λίγο πιο καθαρά το θέμα; Μαζί;

[HarleyQuinn]

Αγόρι μου δεν είσαι ο μόνος έφηβος που έχει βιαστεί και πρέπει να θεραπευτείς κάποια στιγμή.
Να μην ντρέπεσαι δεν βίασες εσύ εκείνοι σε βίασαν. Πρέπει να πας σε ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ να γίνει καλά η ψυχή σου. Το σώμα σου είναι καθαρό πίστεψε με η ψυχή σου πονάει.
Κάνε ένα βήμα για το καλό σου και θα δεις πως όλα θα γίνουν καλύτερα και δεν θα υποφέρεις με τα χρόνια πια όσο τώρα.

[HarleyQuinn]

Και αν θέλεις πάρε δύναμη και κάνε μια καταγγελία στο τέρας που σου κατέστρεψε όλο το δυναμικό σου.

[alexandros955]

Καλησπέρα φίλε μου. Η ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει, να καταλάβεις ότι δεν φταις κάπου, ότι αυτός ήταν ένας μαλακας. Θα σε βοηθήσει να κλείσεις τις πληγές σου. Αν δεν είσαι έτοιμος να συζητήσεις αυτό το θέμα, πήγαινε και συζήτησε ότι άλλο σε απασχολεί και σιγά σιγά να φτάσετε και σε αυτό που σε βασανίζει. Ο θάνατος δεν είναι λύση. Η ζωή είναι η λύση. Η επανεκκίνηση. Είμαι ο Γιώργος είμαι 32 χρόνων, με εχουν βιάσει όταν ήμουν μικρός πολλές φορες κάθε φορά που το λέω ή το γράφω, πονάω, κλαίω, νιώθω το στομάχι μου να γίνεται κόμπος αλλά είμαι ακόμη εδώ και προσπαθώ. Επειδή είμαι πιο δυνατός από τον οποιονδήποτε. Και εσύ είσαι πιο δυνατός. Δεν μαρεσει να με ακουμπάνε, να με αγκαλιάζουν, συχαίνομαι τα ωραία λόγια, τα θεωρώ ψεύτικα. Λίγους ανθρώπους εμπιστεύτηκα, λίγους ανθρώπους άφησα να με αγκαλιάσουν. Αλλά κάθε φορά ο φόβος, το σφίξιμο είναι το ίδιο. Στα λέω αυτά για να δεις ότι σε καταλαβαίνω. Σε νιώθω. Μπορώ να σου κάνω κάποιες ερωτήσεις να δούμε λίγο πιο καθαρά το θέμα; Μαζί;

Καλησπέρα, σε ευχαριστώ για την απάντηση.
Έτσι ακριβώς νιώθω, ακόμα και τα λόγια, τα θεωρώ ψεύτικα.

Φυσικά ότι ερωτήσεις θέλεις.

[george1520]

Καλησπέρα, σε ευχαριστώ για την απάντηση.Έτσι ακριβώς νιώθω, ακόμα και τα λόγια, τα θεωρώ ψεύτικα.Φυσικά ότι ερωτήσεις θέλεις.

Πιστεύεις ότι φταις? Ότι θα μπορούσες να κάνεις κάτι και δεν το έκανες; Δεν σε ρωτάω τι λέει η λογική, ρωτάω τι νιώθεις εσύ.

[alexandros955]

Πιστεύεις ότι φταις? Ότι θα μπορούσες να κάνεις κάτι και δεν το έκανες; Δεν σε ρωτάω τι λέει η λογική, ρωτάω τι νιώθεις εσύ.

Δεν νιώθω ότι φταίω, φταίω όμως που δεν αντέδρασα τότε. Δεν είναι το θέμα της αποδοχής... είναι ότι μερικές φορές αποδέχεσαι κάτι και σου κάνει κακό αυτό. Με πληγώνει τόσο πολύ το σήμερα, 28 χρονών και δεν έχω τίποτα.

[george1520]

Δεν νιώθω ότι φταίω, φταίω όμως που δεν αντέδρασα τότε. Δεν είναι το θέμα της αποδοχής... είναι ότι μερικές φορές αποδέχεσαι κάτι και σου κάνει κακό αυτό. Με πληγώνει τόσο πολύ το σήμερα, 28 χρονών και δεν έχω τίποτα.

Ήσουν 1η γυμνασίου. Ήσουν παιδί!!!! Τι έπρεπε να κάνεις; Με τους γονείς σου τι σχέσεις είχατε τότε?

[alexandros955]

Ήσουν 1η γυμνασίου. Ήσουν παιδί!!!! Τι έπρεπε να κάνεις; Με τους γονείς σου τι σχέσεις είχατε τότε?

Με την οικογένεια μου έχω πάρα πολύ καλές σχέσεις. Από πάντα!! Μπορεί να είναι χωρισμένοι αλλά ποτέ δεν ένιωσα τον χωρισμό.. γιατί πάντα, ακόμα και σήμερα είναι αγαπημένοι. Και με τα αδέλφια μου το ίδιο. Φυσικά στην οικογένεια μου τους έχω παρουσιάσει μια ζωή ψέμα. Βγαίνω έξω μόνος μου και τους λέω ότι είμαι με παρέα, είχα αναγκαστεί να κάνω ψεύτικο προφίλ στο φβ ότι δήθεν βγαίνω με κοπέλα για να βλέπουν ότι έχω κάποια κοπέλα...δεν γνωρίζουν τίποτα. Είμαι ο τέλειος γιος, με την δουλειά του και με την τέλεια ζωή. Δεν μπορώ να τους πω κάτι, δεν το αντέχω. Δεν θα το κάνω ποτέ μου αυτό. Ακόμα και αν ποτέ δώσω τέλος στη ζωή μου ..δεν θα ήθελα να μάθουν.

[george1520]

Δεν σου είπα να πεις τίποτα. Εσύ αποφασίζεις για το τι θα κάνεις. Απλα σαν παιδί που ήσουν, αφου είχατε τόσο καλές σχέσεις.. Τι μπορεί να σε σταμάτησε από το να τους το πεις; Εγώ δεν είχα ποτέ Καλές σχέσεις με την οικογένεια μου, οπότε δεν πίστευα ότι θα με προστατέψουν. Συμπεριφέρεσαι σαν έναν άνθρωπο που ντρέπεται. Για ποιο πράγμα ντρέπεσαι; Που ήσουν παιδί; Που ήταν μαλακας;

[alexandros955]

Δεν σου είπα να πεις τίποτα. Εσύ αποφασίζεις για το τι θα κάνεις. Απλα σαν παιδί που ήσουν, αφου είχατε τόσο καλές σχέσεις.. Τι μπορεί να σε σταμάτησε από το να τους το πεις; Εγώ δεν είχα ποτέ Καλές σχέσεις με την οικογένεια μου, οπότε δεν πίστευα ότι θα με προστατέψουν. Συμπεριφέρεσαι σαν έναν άνθρωπο που ντρέπεται. Για ποιο πράγμα ντρέπεσαι; Που ήσουν παιδί; Που ήταν μαλακας;

Ντρέπομαι. Γενικά με εμένα, με το σώμα μου. Ντρέπομαι με τα πάντα. Ακόμα και όταν βγάζω την μπλούζα μου.. νιώθω ντροπή για το σώμα μου ..και το καλύπτω με τα χέρια μου. Ντρέπομαι, πιστεύω ότι κάποιος θα δει το σώμα μου και θα καταλάβει ότι μου έχουν κάνει.

[asperger39]

δε φταινε οσοι τους κανουν κακο γιατι αλοι ειναι σιχαματα κι κανουν βρωμιες υπαρχουν θυματα που δε φταιν την πληρωνουν μα πρεπει να τιμωρουνται αυτοι που εκαναν κακο σε αλλο κοσμο. παντα θα υπαρχουν βρωμιαρεοι που θα κανουν σιχαμενα πραγματα σε ανιπερασπιστα ατομα γιατι το κρατος δε τους τοιμωραει πρεπει οι νομοι να γινουν σκληροί. αυτοι που κανουν βρωμιες πρεπει να ντρεποντε για τη σκατοψυχια τους που σκοτωνουν ψυχες κοσμου που δε φταιει σε τιποτε κι ομως πεφτουν πανω αθελα σε τετοια σιχαματα.

[george1520]

Ντρέπομαι. Γενικά με εμένα, με το σώμα μου. Ντρέπομαι με τα πάντα. Ακόμα και όταν βγάζω την μπλούζα μου.. νιώθω ντροπή για το σώμα μου ..και το καλύπτω με τα χέρια μου. Ντρέπομαι, πιστεύω ότι κάποιος θα δει το σώμα μου και θα καταλάβει ότι μου έχουν κάνει.

Ουφφ... Τι θα ήταν ιδανικότερο για σένα τώρα; Τι θα ήθελες να γίνει για να νιώσεις καλά; Μη μου πεις αυτοκτονία και τέτοια. Δεν είναι καν επιλογή. εμείς είμαστε χελωνονιντζακια!

[alexandros955]

Ουφφ... Τι θα ήταν ιδανικότερο για σένα τώρα; Τι θα ήθελες να γίνει για να νιώσεις καλά; Μη μου πεις αυτοκτονία και τέτοια. Δεν είναι καν επιλογή. εμείς είμαστε χελωνονιντζακια!

Γνώρισα μια κοπέλα πριν απο μερικούς μηνες. Για πρώτη φορα ένιωσα οτι μπορώ να εμπιστευτώ άνθρωπο μέχρι ένα σημείο. Ερωτευτήκαμε και οι δυο. όταν φτάσαμε στο σεξ...εγω δεν μπόρεσα ποτέ μου να λειτουργήσω.
Δεν ήθελα να την χάσω οπότε της είπα τα πάντα για μένα, έτσι έκατσε δίπλα μου... 1 μήνα..2 μήνες..3...δεν μπόρεσα ποτέ να ολοκληρώσω μαζί της... η κοπέλα έφυγε, προχώρησε τη ζωή της με κάποιον άλλον.
Μετα απο αυτο πληγώθηκα ακόμα περισσότερο και κλείστηκα περισσότερο σε μένα.
Δεν ψάχνω σχέση, δεν θέλω να κάνω σεξ, και οσες με ειχαν προσελκυσει πριν απο την συγκεκριμενη ακομα και μετα, αδιαφορώ πλήρως. Δεν με ενδιαφέρει το κομμάτι αυτο, πιθανον να εγινα και ασεξουαλ. Την αγάπη ψάχνω, να με περνει καποιος ανθρωπος αγκαλια και να μπορω να του μιλησω, να κλαψω, να μην φοβαμαι. Να κοιμαμαι με καποιον ανθρωπο και να νιωθω ασφαλεια.

[george1520]

Πως όμως θα μπορέσει κάποιος να τα κάνει όλα αυτά αν εμείς δεν φροντίσουμε τις πληγές μας; Αν εμείς αποδεχθηκαμε αυτό που είμαστε (οι πληγές μας) και περιμένουμε ο άλλος να καταλάβει και να τρώει όλη την λάσπη μας; Υπάρχουν άνθρωποι που θα καταλάβουν, που θα σε νιώσουν, θα σε επιλέξουν για αυτό που είσαι αλλά χρειάζεται να αγκαλιασεις εσύ πρώτος τον εαυτό σου. Να του πεις ότι είσαι εδώ. Σε αυτό το πληγωμένο παιδί που έχεις μέσα σου, να του πεις ότι λυπάσαι για ότι έζησε αλλά είσαι εδώ για να το ξεπεράσετε. Ότι το αγαπάς, το αγαπάς και ας πονάει. Το αγαπάς και ας ντρέπεται. Είσαι ο ενήλικας εαυτός σου, φρόντισε το παιδί που έχεις μέσα σου. Και θα δεις ότι ο δρόμος αυτός δεν είναι τόσο μεγάλος, πως εκείνος ο τύπος ήταν ανθρωπάκι και εσύ ένα θηρίο. Αν θες να με ρωτήσεις οτιδήποτε, είμαι διατεθειμένος να σου απαντήσω. Ότι σκέφτεσαι.