Πρόβλημα - φίλη

[StoneColdSober]

Καλησπέρα σας, καινούριο μέλος εδώ! Προκαταβολικά συγνώμη για το σεντόνι που ακολουθεί. Είμαι 28 χρονών, είχα μια φίλη απο το γυμνάσιο, ήμασταν αχώριστες, κάθε μέρα μαζί, ήξερε όλα τα μυστικά μου και εγώ τα δικά της, μαζί της ήμουν 100% ο εαυτός μου. Δεν φοβόμουν να πω το οτιδήποτε, ήμασταν πάντα εκεί η μια για την άλλη, στα ευχάριστα και στα δυσάρεστα. Η Σ. λοιπόν είχε μια σχέση με ένα παιδί, τον Τ. από το πρώτο έτος του πανεπιστημίου εως και πρόπερσι, στα 26 τους, μετά από 7 χρόνια σχέσης. Χώρισαν για πολλούς λόγους, ο κυριότερος εκ των οποίων ήταν ότι η Σ. ένιωθε καταπιεσμένη, περνούσε την εφηβεία που δεν πέρασε όταν ήταν όντως έφηβη. Άρχισε να βγαίνει, να γνωρίζει κόσμο, να ντύνεται πιο όμορφα, έχασε και κιλά και κατάλαβε την αξία της. Έτσι λοιπόν άρχισε να βγαίνει με δυο τύπους που τους αποκαλούσε φίλους, ο Τ. ζήλευε και γενικά έγιναν τοξικοί ο ένας για τον άλλον. Εγώ την κάλυπτα πάντα, όταν με έπαιρνε ο Τ. τηλέφωνο και έκλαιγε εγώ αναγκαζόμουν να του λέω ψέματα και να τον βγάζω τρελό και υπερβολικό. Τον καθησύχαζα, "είναι μια φάση, άσε την να κάνει το κομμάτι της, θα γυρίσει σε εσένα κτλ κτλ). Ένιωθα πολύ άσχημα με αυτό, καθώς ήμασταν μια παρέα και τον πονούσα. Αλλά φυσικά και θα κάλυπτα την κολλητή-αδερφή μου. Όλα τα τηλεφωνήματα με τον Τ. ήταν φυσικά εν γνώση της, ήξερε τα πάντα, οτιδήποτε λέγαμε. Ακόμα και τα μηνύματα μας διάβαζε. Γενικότερα η όλη στάση της ήταν απαράδεκτη για εμένα, με έφερνε σε δύσκολη θέση και την έκραζα σχεδόν καθημερινά για αυτό πιέζοντας την να χωρίσει επιτέλους για να ησυχάσουμε. Μετά από περίπου 2 μήνες τον χωρίζει όντως. Σταμάτησα και εγώ τα τηλέφωνα με τον πλέον πρώην της, του μιλούσα απότομα και του ξέκοψα τα λόγια παρηγοριάς. Μετά από μερικές μέρες η Σ. μου ζητάει να συναντηθούμε και όταν βρεθήκαμε με ρώτησε τι συμβαίνει με τον Τ. και ότι της μετέφερε ότι εγώ έλεγα άσχημα λόγια για αυτήν (ότι την έλεγα τρελή, ψυχασθενή και πουτ@ν@ που βγαίνει με άλλους) την έθαβα και του έλεγα να χωρίσουν έντονα και επίμονα. Εντωμεταξύ τίποτα από αυτά δεν είναι αλήθεια, της εξήγησα τα πάντα, ότι αυτός την έχασε και τώρα είναι στα χαμένα και δεν ξέρει τι λέει κτλ κτλ. Φάνηκε να με πίστεψε, αλλά ξαφνικά μου έκανε ghosting. Ήταν ψυχρή μαζί μου, δεν μου μιλούσε όπως πριν. Καταλαβαίνετε πως είναι να ξέρεις 100% έναν άνθρωπο και ξαφνικά να είναι εντελώς διαφορετικός απέναντι σου. Εν τέλει σταματήσαμε να μιλάμε, στέλναμε η μια στην άλλη μόνο ευχές για χρόνια πολλά σε γιορτές/γενέθλια αυτά τα δύο χρόνια. Εγώ στην αρχή είχα θυμώσει μαζί της γιατί πίστεψε τον Τ. και όχι εμένα. Αλλά τώρα μετά από τόσο καιρό νιώθω πως με έχει επηρεάσει πάρα πολύ. Την σκέφτομαι κάθε μέρα, σκέφτομαι τι θα μπορούσα να είχα πει/κάνει διαφορετικά. Πάντρεψε την άλλη της φίλη, τα έβλεπα στα σοσιαλ μίντια και με έπιασε μια πίκρα... Υποτίθεται θα πάντρευε εμένα. Γενικά έχω κλειστεί σαν άνθρωπος όσον αφορά την φιλία. Αποφεύγω τα κολλητηλίκια με τις φίλες μου, δεν ανοίγομαι σχεδόν ποτέ σε καμία. Δεν είμαι ο εαυτός μου μαζί τους όπως με την Σ. Ενημερωτικά, η Σ. έχει σχέση με τον έναν από τους τύπους που έβγαινε όταν "απατούσε" τον Τ. Έκαναν σχέση αμέσως μόλις χώρισε. Έχει ξεκόψει μόνο με εμένα από τις φίλες της, έχει κάνει και καινούριες παρέες.
Δεν ξέρω γιατί τα γράφω όλα αυτά, δεν ξέρω αν θα ήθελα να ξανακάνουμε παρέα. Απλώς ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου (?).
Ευχαριστώ που το διαβάσατε. Είστε καταπληκτικό παρεάκι.

[axl100]

Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση

[asperger39]

κι εγω εχω καει απο διθενοφιλιες αστα κι τωρα πλεον μακρια κι αγαπημενα με ολους . δε χρειαζονται μπερδεματα γιατι παντα σε παρεες κι αυτα πεφτουν γερες παρεξηγήσεις βλακειες και κουτσομπολικια αυτα δε χρειαζονται εχουμε προβληματα πολλα για να εχουν κι τουτα. οι φιλοι ειν για οταν δε σου δινει καλους συγγενεις η ρημάδα η ζωη. αν οι φιλοι δε τα πληρουν αυτα μακρια δε χρειαζεται κι σήμερα που η φιλια εχει γινει μια μουφα σα ενια . οταν σε θελουν σα ρεζερβα σα αναπληρωματικο οταν δε εχουν αλλον να μιλήσουν οταν σε θελουν να τους κανεις χαρες κι σε ξεχνουν μετα δε ειν αυτοι φιλοι. εγω τα εχω δει ολα αυτα μπρος μου κι ειπα ΤΕΡΜΑ !!

[StoneColdSober]

Ένα δίκιο το'χεις χαχαχα!!!

[StoneColdSober]

Άσπρεργκερ μου, πολύ στεναχωριέμαι που έχεις και εσύ τέτοιες εμπειρίες!!!
Δεν ξέρω αν μπορώ να εφαρμόσω αυτό το "μακριά και αγαπημένοι". Με πιάνουν οι ευαισθησίες μου. Φαντάζομαι είναι μέχρι να φας πολλά χαστούκια...

[Σπουργίτι]

Καλησπέρα σας, καινούριο μέλος εδώ! Προκαταβολικά συγνώμη για το σεντόνι που ακολουθεί. Είμαι 28 χρονών, είχα μια φίλη απο το γυμνάσιο, ήμασταν αχώριστες, κάθε μέρα μαζί, ήξερε όλα τα μυστικά μου και εγώ τα δικά της, μαζί της ήμουν 100% ο εαυτός μου. Δεν φοβόμουν να πω το οτιδήποτε, ήμασταν πάντα εκεί η μια για την άλλη, στα ευχάριστα και στα δυσάρεστα. Η Σ. λοιπόν είχε μια σχέση με ένα παιδί, τον Τ. από το πρώτο έτος του πανεπιστημίου εως και πρόπερσι, στα 26 τους, μετά από 7 χρόνια σχέσης. Χώρισαν για πολλούς λόγους, ο κυριότερος εκ των οποίων ήταν ότι η Σ. ένιωθε καταπιεσμένη, περνούσε την εφηβεία που δεν πέρασε όταν ήταν όντως έφηβη. Άρχισε να βγαίνει, να γνωρίζει κόσμο, να ντύνεται πιο όμορφα, έχασε και κιλά και κατάλαβε την αξία της. Έτσι λοιπόν άρχισε να βγαίνει με δυο τύπους που τους αποκαλούσε φίλους, ο Τ. ζήλευε και γενικά έγιναν τοξικοί ο ένας για τον άλλον. Εγώ την κάλυπτα πάντα, όταν με έπαιρνε ο Τ. τηλέφωνο και έκλαιγε εγώ αναγκαζόμουν να του λέω ψέματα και να τον βγάζω τρελό και υπερβολικό. Τον καθησύχαζα, "είναι μια φάση, άσε την να κάνει το κομμάτι της, θα γυρίσει σε εσένα κτλ κτλ). Ένιωθα πολύ άσχημα με αυτό, καθώς ήμασταν μια παρέα και τον πονούσα. Αλλά φυσικά και θα κάλυπτα την κολλητή-αδερφή μου. Όλα τα τηλεφωνήματα με τον Τ. ήταν φυσικά εν γνώση της, ήξερε τα πάντα, οτιδήποτε λέγαμε. Ακόμα και τα μηνύματα μας διάβαζε. Γενικότερα η όλη στάση της ήταν απαράδεκτη για εμένα, με έφερνε σε δύσκολη θέση και την έκραζα σχεδόν καθημερινά για αυτό πιέζοντας την να χωρίσει επιτέλους για να ησυχάσουμε. Μετά από περίπου 2 μήνες τον χωρίζει όντως. Σταμάτησα και εγώ τα τηλέφωνα με τον πλέον πρώην της, του μιλούσα απότομα και του ξέκοψα τα λόγια παρηγοριάς. Μετά από μερικές μέρες η Σ. μου ζητάει να συναντηθούμε και όταν βρεθήκαμε με ρώτησε τι συμβαίνει με τον Τ. και ότι της μετέφερε ότι εγώ έλεγα άσχημα λόγια για αυτήν (ότι την έλεγα τρελή, ψυχασθενή και πουτ@ν@ που βγαίνει με άλλους) την έθαβα και του έλεγα να χωρίσουν έντονα και επίμονα. Εντωμεταξύ τίποτα από αυτά δεν είναι αλήθεια, της εξήγησα τα πάντα, ότι αυτός την έχασε και τώρα είναι στα χαμένα και δεν ξέρει τι λέει κτλ κτλ. Φάνηκε να με πίστεψε, αλλά ξαφνικά μου έκανε ghosting. Ήταν ψυχρή μαζί μου, δεν μου μιλούσε όπως πριν. Καταλαβαίνετε πως είναι να ξέρεις 100% έναν άνθρωπο και ξαφνικά να είναι εντελώς διαφορετικός απέναντι σου. Εν τέλει σταματήσαμε να μιλάμε, στέλναμε η μια στην άλλη μόνο ευχές για χρόνια πολλά σε γιορτές/γενέθλια αυτά τα δύο χρόνια. Εγώ στην αρχή είχα θυμώσει μαζί της γιατί πίστεψε τον Τ. και όχι εμένα. Αλλά τώρα μετά από τόσο καιρό νιώθω πως με έχει επηρεάσει πάρα πολύ. Την σκέφτομαι κάθε μέρα, σκέφτομαι τι θα μπορούσα να είχα πει/κάνει διαφορετικά. Πάντρεψε την άλλη της φίλη, τα έβλεπα στα σοσιαλ μίντια και με έπιασε μια πίκρα... Υποτίθεται θα πάντρευε εμένα. Γενικά έχω κλειστεί σαν άνθρωπος όσον αφορά την φιλία. Αποφεύγω τα κολλητηλίκια με τις φίλες μου, δεν ανοίγομαι σχεδόν ποτέ σε καμία. Δεν είμαι ο εαυτός μου μαζί τους όπως με την Σ. Ενημερωτικά, η Σ. έχει σχέση με τον έναν από τους τύπους που έβγαινε όταν "απατούσε" τον Τ. Έκαναν σχέση αμέσως μόλις χώρισε. Έχει ξεκόψει μόνο με εμένα από τις φίλες της, έχει κάνει και καινούριες παρέες.
Δεν ξέρω γιατί τα γράφω όλα αυτά, δεν ξέρω αν θα ήθελα να ξανακάνουμε παρέα. Απλώς ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου (?).
Ευχαριστώ που το διαβάσατε. Είστε καταπληκτικό παρεάκι.

Δε νομίζω πως υπάρχει περίπτωση επανασύνδεσης, αλλά καλά κάνεις και τα βγάζεις απο μεσα σου. Ο πρώην της ήθελε να μαλώσετε γιατί τον ξέκοψες, οπότε έβαλε λόγια. Η φίλη σου τα πίστεψε, δε ξέρω γιατί. Ίσως κατα βάθος να πιστεύει η ίδια για τον εαυτό της οτι φέρθηκε σαν π00taN@.

Δυστυχώς όταν επενδύεις τόσο ειναι αναπόφευκτο να πληγωθείς, αλλά δεν παύει να είναι και ο μονος τρόπος να έχεις ουσιαστικές φιλίες και σχέσεις. Τώρα, ξέρεις τι έχεις να κάνεις, κλασική αντιμετώπιση χωρισμού απο άνθρωπο, επενδύεις τον χρόνο σου σε άλλες φίλες και στον εαυτό σου ή στη σχέση σου.

[asperger39]

φιλαρακι μου StoneColdSober ποτε μην κρατησεις μισος αγαπα ολους μα κρατα αποστασεις με ευγενεια παντα κι με ομορφη διαθεση . φύλαξε τον εαυτο σου απο ασχημες καταστασεις . εχω φαει κι τρωω τοση απορριψη που δε λεγετε λογο του νευρολογικου προβληματος οπου εχω κι λογο ασχημης εμφανισης . οι φιλοι σημερα με την έννοια καποτε δε υπαρχουν μονο κατι σα μια αυρα εχει μεινει λιγοι σέβονται ουσιαστικα αυτη τη χρυση φραση ΦΙΛΟς.εχει εξευτελιστεί πλεον η λεξη φιλος κανεις δε εχει να δωσει στον αλλο μονο κοιτα να παρει κι μετα ουστ . αυτα δε τα χρειαζομαστε παντα με ανθρωπια βοηθαμε αν χρειαστεί το συνάνθρωπο μα μην περιμενουμε εκτιμηση θα απογοητευτουμε αλην μιαν φορα.

[axl100]

Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση

[HarleyQuinn]

Καλησπέρα σας, καινούριο μέλος εδώ! Προκαταβολικά συγνώμη για το σεντόνι που ακολουθεί. Είμαι 28 χρονών, είχα μια φίλη απο το γυμνάσιο, ήμασταν αχώριστες, κάθε μέρα μαζί, ήξερε όλα τα μυστικά μου και εγώ τα δικά της, μαζί της ήμουν 100% ο εαυτός μου. Δεν φοβόμουν να πω το οτιδήποτε, ήμασταν πάντα εκεί η μια για την άλλη, στα ευχάριστα και στα δυσάρεστα. Η Σ. λοιπόν είχε μια σχέση με ένα παιδί, τον Τ. από το πρώτο έτος του πανεπιστημίου εως και πρόπερσι, στα 26 τους, μετά από 7 χρόνια σχέσης. Χώρισαν για πολλούς λόγους, ο κυριότερος εκ των οποίων ήταν ότι η Σ. ένιωθε καταπιεσμένη, περνούσε την εφηβεία που δεν πέρασε όταν ήταν όντως έφηβη. Άρχισε να βγαίνει, να γνωρίζει κόσμο, να ντύνεται πιο όμορφα, έχασε και κιλά και κατάλαβε την αξία της. Έτσι λοιπόν άρχισε να βγαίνει με δυο τύπους που τους αποκαλούσε φίλους, ο Τ. ζήλευε και γενικά έγιναν τοξικοί ο ένας για τον άλλον. Εγώ την κάλυπτα πάντα, όταν με έπαιρνε ο Τ. τηλέφωνο και έκλαιγε εγώ αναγκαζόμουν να του λέω ψέματα και να τον βγάζω τρελό και υπερβολικό. Τον καθησύχαζα, "είναι μια φάση, άσε την να κάνει το κομμάτι της, θα γυρίσει σε εσένα κτλ κτλ). Ένιωθα πολύ άσχημα με αυτό, καθώς ήμασταν μια παρέα και τον πονούσα. Αλλά φυσικά και θα κάλυπτα την κολλητή-αδερφή μου. Όλα τα τηλεφωνήματα με τον Τ. ήταν φυσικά εν γνώση της, ήξερε τα πάντα, οτιδήποτε λέγαμε. Ακόμα και τα μηνύματα μας διάβαζε. Γενικότερα η όλη στάση της ήταν απαράδεκτη για εμένα, με έφερνε σε δύσκολη θέση και την έκραζα σχεδόν καθημερινά για αυτό πιέζοντας την να χωρίσει επιτέλους για να ησυχάσουμε. Μετά από περίπου 2 μήνες τον χωρίζει όντως. Σταμάτησα και εγώ τα τηλέφωνα με τον πλέον πρώην της, του μιλούσα απότομα και του ξέκοψα τα λόγια παρηγοριάς. Μετά από μερικές μέρες η Σ. μου ζητάει να συναντηθούμε και όταν βρεθήκαμε με ρώτησε τι συμβαίνει με τον Τ. και ότι της μετέφερε ότι εγώ έλεγα άσχημα λόγια για αυτήν (ότι την έλεγα τρελή, ψυχασθενή και πουτ@ν@ που βγαίνει με άλλους) την έθαβα και του έλεγα να χωρίσουν έντονα και επίμονα. Εντωμεταξύ τίποτα από αυτά δεν είναι αλήθεια, της εξήγησα τα πάντα, ότι αυτός την έχασε και τώρα είναι στα χαμένα και δεν ξέρει τι λέει κτλ κτλ. Φάνηκε να με πίστεψε, αλλά ξαφνικά μου έκανε ghosting. Ήταν ψυχρή μαζί μου, δεν μου μιλούσε όπως πριν. Καταλαβαίνετε πως είναι να ξέρεις 100% έναν άνθρωπο και ξαφνικά να είναι εντελώς διαφορετικός απέναντι σου. Εν τέλει σταματήσαμε να μιλάμε, στέλναμε η μια στην άλλη μόνο ευχές για χρόνια πολλά σε γιορτές/γενέθλια αυτά τα δύο χρόνια. Εγώ στην αρχή είχα θυμώσει μαζί της γιατί πίστεψε τον Τ. και όχι εμένα. Αλλά τώρα μετά από τόσο καιρό νιώθω πως με έχει επηρεάσει πάρα πολύ. Την σκέφτομαι κάθε μέρα, σκέφτομαι τι θα μπορούσα να είχα πει/κάνει διαφορετικά. Πάντρεψε την άλλη της φίλη, τα έβλεπα στα σοσιαλ μίντια και με έπιασε μια πίκρα... Υποτίθεται θα πάντρευε εμένα. Γενικά έχω κλειστεί σαν άνθρωπος όσον αφορά την φιλία. Αποφεύγω τα κολλητηλίκια με τις φίλες μου, δεν ανοίγομαι σχεδόν ποτέ σε καμία. Δεν είμαι ο εαυτός μου μαζί τους όπως με την Σ. Ενημερωτικά, η Σ. έχει σχέση με τον έναν από τους τύπους που έβγαινε όταν "απατούσε" τον Τ. Έκαναν σχέση αμέσως μόλις χώρισε. Έχει ξεκόψει μόνο με εμένα από τις φίλες της, έχει κάνει και καινούριες παρέες.
Δεν ξέρω γιατί τα γράφω όλα αυτά, δεν ξέρω αν θα ήθελα να ξανακάνουμε παρέα. Απλώς ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου (?).
Ευχαριστώ που το διαβάσατε. Είστε καταπληκτικό παρεάκι.

Μετά από μερικές μέρες η Σ. μου ζητάει να συναντηθούμε και όταν βρεθήκαμε με ρώτησε τι συμβαίνει με τον Τ. και ότι της μετέφερε ότι εγώ έλεγα άσχημα λόγια για αυτήν (ότι την έλεγα τρελή, ψυχασθενή και πουτ@ν@ που βγαίνει με άλλους) την έθαβα και του έλεγα να χωρίσουν έντονα και επίμονα.

Αυτά που του έλεγες δεν σημαίνει πως τα έχει χαμένα και δεν τα καταλάβαινε. Μπορεί ο τρόπος που τα έλεγες να οδηγούσαν σε αυτά τα συμπεράσματα ορθά κοφτά, ενώ εσύ να τα έλεγες με τρόπο... Μπορεί δηλ. να είσαι λίγο πονηρούτσικη. Ή μπορεί και αυτός να είναι λίγο πονηρούτσικος και ό,τι του έλεγες να το έπαιρνε ωμά. Εν πάση παριπτώσει εσύ δεν είχες καμία δουλειά να υποστήρίζεις στους γκόμενους της φίλης σου τη φίλη σου. Μάλλον θα ήξερε πολύ καλά η ίδια πώς να το κάνει. Φταις, αλλά δεν θα σε καταδικάσουμε και σε θάνατο. Αλλά μια έλλειψη εμπιστοσύνης, ναι , σου αξίζει να την έχεις.

[StoneColdSober]

Δε νομίζω πως υπάρχει περίπτωση επανασύνδεσης, αλλά καλά κάνεις και τα βγάζεις απο μεσα σου. Ο πρώην της ήθελε να μαλώσετε γιατί τον ξέκοψες, οπότε έβαλε λόγια. Η φίλη σου τα πίστεψε, δε ξέρω γιατί. Ίσως κατα βάθος να πιστεύει η ίδια για τον εαυτό της οτι φέρθηκε σαν π00taN@.

Δυστυχώς όταν επενδύεις τόσο ειναι αναπόφευκτο να πληγωθείς, αλλά δεν παύει να είναι και ο μονος τρόπος να έχεις ουσιαστικές φιλίες και σχέσεις. Τώρα, ξέρεις τι έχεις να κάνεις, κλασική αντιμετώπιση χωρισμού απο άνθρωπο, επενδύεις τον χρόνο σου σε άλλες φίλες και στον εαυτό σου ή στη σχέση σου.

Ευχαριστώ για την απάντηση... Ναι,έτσι ακριβώς το βλέπω και εγώ. Είναι ένας χωρισμός και αυτός, ενδεχομένως ακόμα πιο επίπονος απ'ότι αν χώριζες από ερωτική σχέση.

[StoneColdSober]

Μετά από μερικές μέρες η Σ. μου ζητάει να συναντηθούμε και όταν βρεθήκαμε με ρώτησε τι συμβαίνει με τον Τ. και ότι της μετέφερε ότι εγώ έλεγα άσχημα λόγια για αυτήν (ότι την έλεγα τρελή, ψυχασθενή και πουτ@ν@ που βγαίνει με άλλους) την έθαβα και του έλεγα να χωρίσουν έντονα και επίμονα.

Αυτά που του έλεγες δεν σημαίνει πως τα έχει χαμένα και δεν τα καταλάβαινε. Μπορεί ο τρόπος που τα έλεγες να οδηγούσαν σε αυτά τα συμπεράσματα ορθά κοφτά, ενώ εσύ να τα έλεγες με τρόπο... Μπορεί δηλ. να είσαι λίγο πονηρούτσικη. Ή μπορεί και αυτός να είναι λίγο πονηρούτσικος και ό,τι του έλεγες να το έπαιρνε ωμά. Εν πάση παριπτώσει εσύ δεν είχες καμία δουλειά να υποστήρίζεις στους γκόμενους της φίλης σου τη φίλη σου. Μάλλον θα ήξερε πολύ καλά η ίδια πώς να το κάνει. Φταις, αλλά δεν θα σε καταδικάσουμε και σε θάνατο. Αλλά μια έλλειψη εμπιστοσύνης, ναι , σου αξίζει να την έχεις.

Μάλλον δεν το έκανα αρκετά κατανοητό, σχεδόν σε όλα μας τα τηλεφωνήματα η Σ. ήταν μπροστά και άκουγε. Και διάβαζε όλα μας τα μηνύματα, είχα το οκ της δηλαδή. Δεν τον υποστήριζα σε καμία περίπτωση, απλά πήγαινα με τα νερά του και τον παρηγορούσα. Την πρώην κολλητή κάλυπτα. Εν πάσει περιπτώσει, σεβαστή η γνώμη σου όπως και όλων άλλωστε. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν αντιλαμβανόμαστε με τον ίδιο τρόπο τα πράγματα.

[StoneColdSober]

Νομίζω είσαι λίγο υπερβολικός για να καταδικάζεις κάποιον και να αποφασίζεις εαν έχει αρχές ή οχι.

[axl100]

Νομίζω είσαι λίγο υπερβολικός για να καταδικάζεις κάποιον και να αποφασίζεις εαν έχει αρχές ή οχι.

Δεν σε καταδικαζω εγω, εσυ το εκανες.

[asperger39]

StoneColdSober φιλαρακι μου γιαυτο οταν δεις τέτοια φευγα μακριά οτι αφορα γκομενοδουλειες σου ξου μου ξου με κοσμο κι καλυψεμε πες ετσι γιουβέτσι στον τάδε στη ταδε μην ανακατώνεσε βρίσκεις μπελα εσυ. οσο ανακατωνεσε με μπερδέματα στο τελος βγαίνεις εσυ ο κακος κι οι αλοι λαδι. καλυτερα κρατα αποστασεις κι φυλάξου απ τετοια ασε αυτους που τα δημιουργούν να τα λουστουν γιατι αυτοι τα καναν μανταρα.

[axl100]

Νομίζω είσαι λίγο υπερβολικός για να καταδικάζεις κάποιον και να αποφασίζεις εαν έχει αρχές ή οχι.

Ο ψευτικος εαυτος δεν εχει ορια επειδη δεν υπαρχει, οσο τον αφηνεις να σε κυριευει οι αλλοι θα παραβιαζουν τα ορια σου και θα σε κανουν ο,τι θελουν. Δεν θα εισαι ποτέ ευτυχισμενη επειδι δεν θα ζεις την δικια σου ζωη και παντα θα νοιωθεις θυμα.