Έλλειψη κοινωνικού κυκλου

[Leon_90]

Καλησπέρα..παίρνω risperdal 12 χρόνια και είχα όλα τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας χωρίς όμως να μου έχει δώσει αυτή τη διάγνωση ο γιατρός μου.το πρόβλημα μου είναι ότι νιώθω ξεχασμένος και διεγραμμενος από όλους μου τους πρώην φίλους.δεν ξέρω αν φταίει το στίγμα του ψυχιατρείου που έχω μπει η αν φταίει η επιθετική κ αλλόκοτη συμπεριφορά μου απέναντι τους λόγω της αρρώστιας(λεκτικά επιθετική πάντα),πάντως έχω καταλήξει ότι δεν έχει νόημα να προσπαθώ για επανασύνδεση απ' τη στιγμή που κανείς δε δείχνει ενδιαφέρον για επικοινωνία..μπορεί να κάνω κ λάθος δεν είμαι σιγουρος..Άρα θα ήθελα μια συμβουλή για το πώς μπορώ να κοινωνικοποιηθω εκ νέου..στην καφετερια που πάω μόνος μου μιλάω λίγο με κάποιους αλλά δε μου φαίνεται ευνοϊκό έδαφος για φιλίες.επισης δουλεύω στον πατέρα μου και δεν έρχομαι σε επαφή με κόσμο μεσω της δουλειάς.απο χόμπι και ασχολίες γενικότερα δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που θα μου άρεσε..γενικά νιώθω κάπως σε αδιέξοδο γιατί η μόνη ουσιαστική επαφή που έχω με άνθρωπο είναι οι γονείς μου(πάλι καλά) που είναι δίπλα μου πάντα.επισης ο γιατρός Μ νιώθω ότι ξέρει μόνο ποια φάρμακα θα χρειαστώ και τίποτα άλλο..ευχαριστώ για το χρόνο σας.

[psycous]

Καλησπέρα..παίρνω risperdal 12 χρόνια και είχα όλα τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας χωρίς όμως να μου έχει δώσει αυτή τη διάγνωση ο γιατρός μου.το πρόβλημα μου είναι ότι νιώθω ξεχασμένος και διεγραμμενος από όλους μου τους πρώην φίλους.δεν ξέρω αν φταίει το στίγμα του ψυχιατρείου που έχω μπει η αν φταίει η επιθετική κ αλλόκοτη συμπεριφορά μου απέναντι τους λόγω της αρρώστιας(λεκτικά επιθετική πάντα),πάντως έχω καταλήξει ότι δεν έχει νόημα να προσπαθώ για επανασύνδεση απ' τη στιγμή που κανείς δε δείχνει ενδιαφέρον για επικοινωνία..μπορεί να κάνω κ λάθος δεν είμαι σιγουρος..Άρα θα ήθελα μια συμβουλή για το πώς μπορώ να κοινωνικοποιηθω εκ νέου..στην καφετερια που πάω μόνος μου μιλάω λίγο με κάποιους αλλά δε μου φαίνεται ευνοϊκό έδαφος για φιλίες.επισης δουλεύω στον πατέρα μου και δεν έρχομαι σε επαφή με κόσμο μεσω της δουλειάς.απο χόμπι και ασχολίες γενικότερα δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που θα μου άρεσε..γενικά νιώθω κάπως σε αδιέξοδο γιατί η μόνη ουσιαστική επαφή που έχω με άνθρωπο είναι οι γονείς μου(πάλι καλά) που είναι δίπλα μου πάντα.επισης ο γιατρός Μ νιώθω ότι ξέρει μόνο ποια φάρμακα θα χρειαστώ και τίποτα άλλο..ευχαριστώ για το χρόνο σας.

καλησπερα λεον γιατι δεν πας σε ενα κεντρο ημερας που εχεις αυτες τις ψυχικες ασθενειες διπολικη διαταραχη και σχιζοφρενεια για να ανοιξεις τις γνωριμιες σου.στο λεω γιατι και γω παω και εχω γνωρισει πολλα ατομα κοπελες οχι διοτι οι κοπελες οι νεαρες και που να βλεπονται ειναι δυσευερετες και αυτες τις εχουν καπαρωσει νορμαλ( αλλο εινα δειγμα για τι γυναικες να μην ψωνιζεστε οταν σας θελει καποιος αν ακομα και ψυχωτικες ή αδελφες ψυχωτικων βρισκουν οποτε απο την αγαμια στρεφου παντου τα βελη τους οι ανδρες) αυτο που τονιζα σε bold δεν αφορα εσενα αλλα και αυτοι που θα το δουν .Επιπλεον αν θες για φιλους κεντρο ημερας αν θες για κοπελες σχολη χορου πολεμικες τεχνες και γενικα ομαδικες δραστηριοτητες που να υπαρχουν και κοπελες