Δύσπνοια και ταχυκαρδία

[Ionas21]

Ήμουν πάντα αγχώδης και λίγο αρρωστοφοβικός αλλά όχι τόσο πολύ. Το 2006 που ήταν να γεννηθεί ο γιος μου μου είχε καρφωθεί η ιδέα ότι θα πέθαινα πριν προλάβω να τον δω. Έπαθα έλκος και δεν ξέρω τι άλλο. Πηρα για λίγο αγωγή αλλά τελικά μου πέρασε με μαστίχα σε σκόνη την οποία ανακάλυψα μόνος μου μέσω Ιντερνετ. Από τότε με ταλαιπωρεί το στομάχι μου αρκετά. Όταν άρχισε να μου ανεβαίνει η πίεση νόμιζα ότι θα πεθάνω από έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Πριν λίγους μήνες μέχρι και πρόσφατα νόμιζα ότι δεν λειτουργούν τα νεφρά μου ή ότι έχω πρόβλημα στο αίμα μου. Τώρα νομίζω ότι έχω πρόβλημα στο αίμα μου ή ότι υπάρχει πρόβλημα στο στομάχι ή στο έντερο λόγω του χαμηλού αιματοκρίτη. Με λίγα λόγια από πέρυσι τον Ιούνιο ξεκίνησε η δύσπνοια και με ταλαιπωρεί μέχρι σήμερα και πυροδοτεί τα πάντα. Πριν 2 μήνες άρχισαν πόνοι στους αγκώνες και κρακ στα οστά και πόνοι στα οστά όπου να ναι όχι κάπου συγκεκριμένα. Τον Νοέμβριο μούδιασμα στον αριστερό μηρό μέχρι και σήμερα ότσν στέκομαι όρθιος πολλή ώρα και μετά από καποια λεπτά φέυγει. Παραισθητική μηραλγία είπε η νευρολόγος. Έχω θέμα με τα ούλα και τα δόντια και χθες για παράδειγμα τα πλήγωσα στο βούρτσισμα τόσο πολύ που μαλλον έκανα πληγή και μάτωναν όλη μέρα. Σήμερα είναι καλύτερα. Δεν ξέρω πια. Η γυναίκα μου έχει κάνει 5 χειρουργεία από το 2022 μέχρι το 2023. Και τώρα ταλαιπωρείται πολύ με το παραμικρό. Πριν 2 μήνες έκανε επέμβαση ο γιος μου στο γόνατο και πήγα να πεθάνω. Δεν μπορώ πια να ακούω ή να νιώθω ούτε το παραμικρό για πόνο. Ο νους μου πάει συνέχεια στο κακό. Κάνω απλά μια δουλειά ή περπατάω 300 μέτρα και η δύσπνοια χειροτερεύει και οι παλμοί ανεβαίνουν μπορεί και στους 130 όταν είμαι πολύ αγχωμένος μέχρι τους 120 όταν δεν είμαι. Με λίγα λόγια δεν ζω πια καλά. Δεν μπορώ να πάω ούτε μια βόλτα. Ξυπνάω το βράδυ μερικές φορές ανήσυχος. Και μετά κάνω ίσως και ώρες να ξανακοιμηθώ. Ακούω για διάφορες ανίατες ασθένειες και ψάχνω συμπτώματα και όταν έχω κάποια από αυτά, τέλος αυτό ήταν νομίζω ότι θα πεθάνω σε λιγο καιρό. Και κάνω σενάρια και αναζητώ προσδόκιμα ζωής και βάζω τα κλάματα για τα παιδιά μου που θα χάσουν τον πατέρα τους. Δεν μπορώ άλλο. Από πέρυσι τον Σεπτέμβριο ο Αιματοκρίτης είναι σταθερά χαμηλός και ζαλίζομαι τις τελευταίες μέρες μερικές φορές και δεν ξέρω αν είναι από το άγχος ή από τον αιματοκρίτη. Πάντα στη ζωή μου σκεφτόμουν το χειρότερο και όχι το καλύτερο σενάριο. Και τώρα που γερνάω όλο και περισσότερο. Άλλοι στην ηλικία μου ζούνε σαν 35ρηδες και εγώ σαν 80ρης. Προσεύχομαι για να μπορέσω να πάρω δύναμη από τον Χριστό σε περίπτωση που μου χτυπήσει την πόρτα το κακό και ζητάω συγνώμη για τα λάθη που έκανα. Ποιος δεν έχει κάνει θα μου πεις. Εμένα όμως με βασανίζουν πολύ.

[Ionas21]

Έχουν δει γιατροί τις εξετάσεις μου και ο αιματολόγος λέει ότι πρέπει να κάνω γαστροσκόπηση και κολονοσκόπηση μήπως έχω κάποια απώλεια αίματος ή πολύποδα ή πληγή. Οπότε τώρα σκέφτομαι πάλι διάφορα. Μήπως έχω κάτι στο στομάχι ή στο έντερο παρόλο που τρώω κανονικά και πηγαίνω τουαλέτα κανονικά. Αυτό που ζώ μήνες και εβδομάδες και μέρες τώρα δεν το εύχομαι σε κανέναν. Σε κανέναν όμως.

[Ionas21]

Υπάρχει κάποιου είδους ηρεμιστικό που μπορώ να πάρω χωρίς κίνδυνο; Παίρνω το Approvel των 150 mg μόνο αν αυτό επηρεάζει.

[_Vassilis]

Δύσκολα θα σου απαντήσουν φίλε μου. Αν δεις πάνω πάνω στη σελίδα στους κανόνες του φόρουμ με έντονα κεφαλαία γράμματα λέει ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ οι προτροπες για φαρμακευτική αγωγή και κάθε είδους διάγνωση. Προσπάθησε να απασχολήσεις το μυαλό σου με κάτι για να μη σκέφτεται συνέχεια αυτά. Εύχομαι να είναι όλα εντάξει.

[Ionas21]

Ευχαριστώ αλλά δεν με βλέπω καλά.

[Ionas21]

Έχει πάρει ποτέ κανένας xanax για δύσπνοια και ταχυκαρδία;

[Lunar]

Καλησπέρα Ίωνα, δεν έχω πάρει ποτέ κανένα είδους ηρεμιστικό αν και πρέπει . Αλλά εγώ θέλω να σε ρωτήσω επειδή ταλαιπωρουμαι με την δυσπνοια ένα χρόνο τώρα και έχω κάνει εξετάσεις χωρίς κατι παθολογικο . Παρόλα αυτά το νιωθω . Πήγα τώρα μια βόλτα έξω με πολύ ήλιο έξω και ανέβηκα ανηφόρες και ένιωθα ότι θα σκάσω ένιωθα ότι δεν είχα αρκετή ανάσα και ότι μου τελεξωνε και αυτό συμβαίνει μόνο σε ανηφόρες , καποιρς φορές και εκεί που κάθομαι. Αλλά τώρα αυτό παρατήρησα. Νιώθω ότι κάτι υπάρχει εκεί και με εμποδίζει να ανασανω κανονικά δεν ξέρω πως να το εξηγήσω. Εσύ πως το νιώθεις; έχεις κάνει κάποια εξέταση;

[Ionas21]

Γεια σου Lunar,

Σήμερα έχει πραγματικά πολύ όμορφη μέρα. Ένα απλό απαλό αεράκι, ήλιο. Ζηλεύω τέτοιες μέρες πιο πολύ από άλλες όλο τον κόσμο που μπορεί και αναπνέει κανονικά και κοιμάται καλά. Εμένα η δύσπνοια ξεκίνησε πέρυσι τον Ιούνιο δειλά δειλά και εγκαταστάθηκε σχεδόν μόνιμα όταν ο Γιατρός μας είπε στο Νοσοκομείο στις 26 Ιουνίου Δευτέρα τρείς ημέρες μετά το 4ο σοβαρό χειρουργείο της γυναίκας μου ότι πρέπει να ξαναμπεί χειρουργείο. Εκεί θυμάμαι τον εαυτό μου να προσπαθεί να πάρει ανάσα και να μην μπορεί. Από τότε δεν έφυγε παρά μονάχα κάποιες φορές στην θάλασσα το καλοκαίρι και επιδεινώνεται πριν από κάθε επίσκεψη σε γιατρό ή εξέταση ή συμπτώματα που με παραπέμπουν στο Ιντερνετ και σύμφωνα με αυτά δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου όλα τα άσχημα. Τελευταία ενώ μου είχε περάσει ξαναήρθε το στομάχι μου και η ζαλάδες μόνο με τη σκέψη ότι θα κάνω γαστροσκόπηση και κολονοσκόπηση και θα μάθω κάτι άσχημο. Η δύσπνοια είναι μόνιμη είτε ανεβαίνω σκάλες είτε περπατάω είτε ανεβαίνω ανηφόρες. Το πρόβλημα που με έχει ανησυχήσει μήνες τώρα είναι ότι ανεβαίνουν οι παλμοί με την παραμικρή απλή δραστηριότητα. Ο πνευμονολόγος μου είχε πει ολα οκ. Ο καρδιολόγος επίσης οπότε άρχισα τώρα να ασχολούμαι με το αίμα, το στομάχι και τα νεφρά. Όταν κάθομαι δεν είναι τόσο έντονη εκτός και αν τσακωθώ με τη γυναίκα μου ή κάποιον άλλο. Υπάρχουν και στιγμές που νιώθω ότι θα σκάσω. Δεν ξέρω τι θα κάνω πια. Τώρα είναι πολύ έντονο το άγχος μου που πλησιάζουν οι πανελλήνιες του Γιου μου και οι εξετάσεις της μικρής μου. Αγχώνομαι γιατί αγχώνονται. Πάντως έτσι νιώθω κι εγώ μερικές φορές ότι κάτι υπάρχει που με εμποδίζει να πάρω ανάσα.

[Lunar]

Καλησπέρα Ίωνα. Συγνώμη που άργησα να απαντήσω. Σήμερα το πρωί ξύπνησα με πόνο στο αριστερό στηθος από κάτω ακριβώς και λογικά είναι από τα αερια εντερου και το ευερεσθιτο εντερο που έχω γιατί έχω ξανά βιωΕι τον ίδιο πόνο ειδικά όταν ξεκινήσε όλο αυτό ήταν ο μόνιμος πονος μου . Και σήμερα τρόμαξα ότι κάτι θα πάθω και αγχώθηκα πολύ δεν πήγα στο νοσοκομείο προς το παρών γιατί πήγα τουαλέτα και πέρασε ο πόνος οπότε ίσως να περιμένω λίγο. Παρόλα τα θέλω να σε ρωτήσω αν έχεις επισκεφθεί πότε κάποιον ψυχίατρο και να του πει όλα αυτά που σου συμβαίνουν, η έναν ψυχολογο . Και αν δεν το έχεις κάνει, σε προτρέπω να το κάνεις. Γιατί ακόμα και να έχεις κάτι (που εικαι σίγουρη ότι εισαιβαπολυτως υγιής με τόσες εξετάσεις που έχεις κάνει) θα ήταν καλό να πας να μάθεις να διαχειρίζεσαι το στρες σου και να μην καταστροφολογεις. Πίστεψε με κάνω τα ίδια εδώ και 2 χρόνια που ξεκίνησε αυτό και τα γράφω για να τα πιστέψω. Εγώ βέβαια έχω πάει και σε ψυχίατρο και μ είχε γράψει αγωγή αλλά δεν την πήρα ποτέ. Ποτ μόλις γυρίσω στον τόπο μου θα πάω να τν πάρω να ηρεμήσω από όλα αυτά. Σε συμβουλεύω να ξεκινήσεις να κοιτάς την ψυχική σου υγεία γιατί την σωματική την έχεις ελέγξει πολλές φορές! Κάνε και αυτό το βήμα και θα δες ότι όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο

[Lunar]

Επίσης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο αν έχεις κάτι να απασχολεί τον εαυτό σου . Πχ μια δουλειά. Εγώ τώρα δεν δουλεύω γιατί κάνω συνήθως σεζόν οπότε όταν δεν δουλεύω το μυαλό μου παίζει συνέχεια παιχνίδια και με απασχολεί με τις αρρώστιες κι το αν έχω καρκινο κτλπ που σκεφτόμαστε όλοι εμείς εδώ οι πονεμενες ψυχές. Εγώ ανυπομονώ να ξεκινήσω για να έχω με κάτι να ασχοληθώ πέρα από την υγεία μου . Οπότε θα μπορούσες αν δεν δουλεύεις να βρεις ένα χόμπι που να σε κάνει χαρούμενο.

[Art_Phil]

Αγαπητέ θεματοθέτη,
μπορεί να βασανίζεσαι από ιδεοληψίες βλάβης και άγχος ασθένειας. Το πρόβλημα δεν είναι ότι είσαι άρρωστος, αλλά ότι πιστεύεις ότι είσαι άρρωστος. Η προσοχή σου είναι καθημερινά όλη στραμμένη στις σωματικές σου αισθήσεις, ψάχνοντας να βρεις σημάδια. Ψάχνεις στο ίντερνετ που και για τσίμπλες να γράψεις, θα σου γράψει ένα μικρό ενδεχόμενο καρκίνου ή σοβαρού αυτοάνοσου. Χρειάζεσαι διαρκώς την υπερβεβαιότητα για να καθυσηχαστείς για λίγο και αισθάνεσαι μονίμως ετοιμοθάνατος. Νομίζεις ότι εάν δεν είσαι 24 / 7 σε επιφυλακή θα γίνει το χειρότερο και έχεις την ευιθύνη. Το άγχος πλέον παίρνει τη μορφή της δύσποιας.
Δεν βγαίνει όμως έτσι η ζωή. Χρειάζεσαι να καταλάβεις ότι πάσχεις από άγχος υγείας/ ιδεοψυχαναγκασμούς πιθανότατα και χρειάζεται να αναζητήσεις βοήθεια από ειδικό ψυχικής υγείας ( ψυχολόγο / ψυχίατρο).

[Ionas21]

Φίλε Art_Phil,

Ναι βασανίζομαι με υπερβολικές και άσχημες σκέψεις. Όχι όμως χωρίς λόγο αφού όλα τα πυροδοτεί η δύσπνοια και τα συμπτώματα που είναι τόσο άσχημα που δεν καταλαβαίνω γιατί δεν λέει κάτι κάποιος γιατρός. Οι πόνοι στους αγκώνες και τα ξαφνικά συνεχή κρακ στις αρθρώσεις δεν δικαιολογούνται γιατί ούτε γέρος είμαι ακόμα ούτε άτομο που δεν κινείται. Οπότε είναι λογικό να πηγαίνει ο νους μου στο κακό. Εύχομαι μόνο να μην έχω δίκιο και απλά να είναι τα περισσότερα τουλάχιστον από το υπερβολικό και τρομακτικών διαστάσεων άγχος, το οποίο μπορεί να έχει κάνει ήδη κάτι κακό και να μην φαίνεται ακόμα τόσο έντονα για αυτό και να πέφτει ο αιματοκρίτης μου. Αν δεν είχα τη δύσπνοια θα πήγαινα για περπάτημα όπως παλιά και θα χαλάρωνα κάπως αλλά τώρα ούτε αυτό δεν μπορώ να κάνω. Δεν ξέρω πως να πολεμήσω πια. Νιώθω ότι δεν έχω άλλα όπλα και άλλη δύναμη και αυτό με τρομάζει. Με τρομάζει πως θα αφεθώ και θα τα παρατήσω γιατί απλά δεν αντέχω άλλο. Κάποτε το ΣΚ πήγαινα βόλτα με τα παιδάκια μου και τώρα που μεγάλωσαν δεν μπορώ να τα χαρώ όπως θέλω.

[Lunar]

Αισθάνεσαι κάπως καλύτερα σήμερα;;

[Ionas21]

Καλησπέρα Lunar,

Λίγο ναι σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον αλλά το θέμα είναι η δύσπνοια που δεν με αφήνει να ζήσω φυσιολογικά. Τουλάχιστον διάβασα σήμερα ότι η ηλεκτροφόρηση πρωτεινών ορού που μου είχε βάλει να κάνω ο ρευματολόγος χρησιμοποιείται και για άλλες πιο σοβαρές ασθένειες. Ηρέμησα κάπως θα έλεγα αλλά όχι τελείως αφού οι τιμές είναι φυσιολογικές. Τα κρακ στις αρθρώσεις μου όμως δεν σταματούν ειδικά στα γόνατα και στους ώμους μερικές φορές. Οπότε πάει ο νους μου στο κακό για οστά. Το μεγάλο πρόβλημα που πυροδοτεί τα πάντα πάντως είναι η δύσπνοια, που δεν είναι ακριβώς δύσπνοια αλλά λαχάνιασμα όταν περπατάω ή ανεβαίνω σκάλες και μερικές φορές και στην ηρεμία. Και οι πόνοι στους αγκώνες που με έβαλαν σε άσχημες σκέψεις. Το άσχημο είναι ότι όλα αυτά με τις αρθρώσεις και τα κόκαλα ξεκίνησαν μετά την επέμβαση του γιου μου. Μερικές φορές νιώθω πως αισθάνομαι τον πόνο των πολύ δικών μου ανθρώπων. Μπορεί και να λέω βλακείες. Διάβασα ότι ο CoVid δημιουργεί προβλήματα στο μυοσκελετικό. Να είναι από αυτό; Ποιος ξέρει; Όσο πλησιάζουν οι Πανελλήνιες θα γίνομαι χειρότερα μάλλον. Θα νιώθω την αγωνία του, την χαρά του, την απογοήτευσή του. Μακάρι να περάσει κάπου και να ηρεμήσει γιατί πέρασε μεγάλο λούκι φέτος και με την επέμβαση και με την αποκατάσταση και με την στέρηση, να μην μπορεί να βγει μια βόλτα. Ας είναι καλά και θα τον βρει τον δρόμο του. Θα ήθελα πολύ να είμαι εκεί όταν θα τον βρει και θα είναι καλά.

[Ionas21]

Σήμερα περπατούσα με δυσκολία. Χθες είχα ζαλάδες πολλές. Επέστρεψε το φούσκωμα στο στομάχι. Οι εφιάλτες με κυνηγούν. Τα χέρια μου δεν συνέρχονται. Τώρα μου ξαναγύρισε η σκέψη ότι τα νεφρά μου δεν λειτουργούν σωστά και ίσως να έχω πρόβλημα σοβαρό και με το στομάχι. Δεν μπορώ να ζω άλλο έτσι. Χθες τσακώθηκα με τον γιο μου γιατί νομίζει ότι είμαι έτσι επειδή θέλω. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι δεν κοιμάμαι και ότι φοβάμαι σαν μικρό παιδί. Δεν θέλω να μιλάω σε κανέναν για αυτό. Σε κανέναν. Άραγε θα ζήσω ξανά κανονικά. Και άραγε είμαι καλά ή είμαι άρρωστος; Και αν είμαι άρρωατος πόσο σοβαρά είμαι; Θα τρελλαθώ πραγματικά,