Σας εχω αναγκη ειμαι χάλια

[xika]

Αχ γιωτα μου...παντα θα ερχονται αναποδιες. Ετσι ειναι φτιαγμενη η ζωη. Απλα πρεπει εμεις να τα βαζουμε ενα ενα κατω και ν ατα ξεδιαλυνουμε.

Ξερεις τι μου ειχε πει ο γιατρος μου μια φορα σαν παραδειγμα?

Οταν μου λεει μια νοικοκυρα ξεσκονιζει το ραφι με τα μπιμπελο και τα γυαλικα της, τα βαζει στο τραπεζι, τα πιανει ΕΝΑ ΕΝΑ, τα ξεσκονιζει και επειτα τα τοποθετει στη θεση τους. Εσυ μου λεει εισαι μια νοικοκυρα που εχεις παρει ολα τα μπιμπελο στα χερια σου και προσπαθεις να τα ξεσκονισεις ολα μαζι!!! ΕΕΕΕ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ!!! μου λεει...

Κι εσυ το ιδιο εισαι Γιωτα μου. Δεν ειναι οτι δεν μπορεις, απλα προσπαθεις να τα κανεις ολα μαζι.


Μαζι ειμαστε στη μαχη, μην ανησυχεις....

[krino]

Originally posted by xika

Δεν ειναι οτι δεν μπορεις, απλα προσπαθεις να τα κανεις ολα μαζι.

οταν εισαι με σχεδιο απο κατω,
οπως και να προσπαθεις, το παιχνιδι το εχεις χασει.
Για να αλλαξεις τους ορους, θελει αρκετο κουραγιο και πεισμα.
Κατι που δεν το βλεπω να υπαρχει στην αγαπητη φιλη μας.

[xika]

Μια χαρα το εχει!! Αν δεν το ειχε δεν θα ηταν εδω να μας μιλαει. Και δεν χρειαζεται κανενα ιδιαιτερο σχεδιο, απλα μια οργανωση και ταξη στην σκεψη μας.

[Sofia]

κανεις μας δεν μπορει να βλεπει τοσο \"βαθια\" στην ψυχη του άλλου. αλλωστε, το κουραγιο ή η δυναμη εστω κ ελαχιστα αποθεματα τους, χανονται ή βρισκονται, δεν ειναι σταθερες παρουσιες που εξαφανιζονται δια παντος ή μενουν μαζι μας για παντα.

[krino]

Originally posted by xika
Μια χαρα το εχει!! Αν δεν το ειχε δεν θα ηταν εδω να μας μιλαει. Και δεν χρειαζεται κανενα ιδιαιτερο σχεδιο, απλα μια οργανωση και ταξη στην σκεψη μας.

καλα δεν εχεις καταλαβει το βασικο προβλημα που εχει η γιωτα?
Δεν εχεις αντιληφθει τι δρομο πηρε η ζωη της, τι ελπιδες και ονειρα ειχε και στο τελος, πως αναγκαστηκε να φτασει εκει που ειναι τωρα?

εκανα μια συγκεκριμενη ερωτηση (οχι τυχαια), εαν εχει μια στοιχειωδη αυτονομια η αντικειμενικα εξαρταται απο την οικογενοια της.
Η απαντηση της ηταν ΟΧΙ.
Πες μου εσυ τι περιθωρια αντιδρασεων εχει, σε μια τετοια διαμορφωμενη κατασταση.
Νομιζεις οτι τυχαια ο αντρας της εστησε ετσι την οικογενοια του?

[xika]

Σιγουρα τιποτα δεν ειναι τυχαιο κρινο. Αυτο δεν αναιρει ομως το γεγονος οτι η Γιωτα ή η καθε γιωτα μπορει να εχει αστειρευτη ψυχικη δυναμη.

Το οτι ολα αυτα τα χρονια βρηκε την δυναμη να μεγαλωσει τ απαιδια της και να ειναι αυτη που ειναι σημαινει πολλα. Σημαινει οτι την δυναμη την ειχε και απλα την εκμεεταλλευτηκε την καταλληλη στιγμη. Το ιδιο μπορει να κανει και τωρα. Αρκει να προσπαθησει να οργανωσει την σκεψη της και ξεπηδαει τα εμποδια ενα ενα.

Δεν ειπα εγω να γινει ξαφνικα πληρως ανεξαρτητη και να τα βροντηξει ολα και να φυγει. Να βρει τη δυναμη μεσα της ειπα να ζησει οπως της αξιζει. Κι ας υπαρχει εξαρτηση σε καποιους τομεις εκ των πραγματων.

[krino]

ακουσε χικα,
οταν ενα παιχνιδι ειναι στημενο στα μετρα του απεναντι σου,
ειναι αντικειμενικο οτι θα παιζεις με τους ορους του.
Μπορει να ειναι ας πουμε καλοι οι οροι, αλλα δεν παυει να ειναι οι οροι του.

Επειδη δεν μου αρεσει να μιλαω αοριστα,
λες για οργανωση σκεψης....
μπορεις να γινεις λιγο πιο συγκεκριμενη? κανω αυτο η το αλλο, η διαπραγματευομαι το ταδε?
οργανωνω την σκεψη μου γενικως, δεν σημαινει τιποτα.


Ουτε εγω ειμαι της αποψης να βροντηξει κανεις τιποτα.
Ωστοσο πιστευω οτι η καθε γιωτα δικαιουται καποια στιγμη στη ζωη της, οτι εχει ο μεσος ορος ανθρωπων:
Μια ζεστη αγκαλια, ενα συντροφο, την οικογενοιακη γαληνη και ενα σωρο αλλα.
Επι του παροντος δεν βλεπω κατι τετοιο, για πες μου πως θα δουλεψει αυτη η αστειρευτη ψυχικη δυναμη που αναφερεις?
Η γιωτα εχει γραψει οτι χρειαζεται τον αντρα της, σπιτι και αυτος ασχολειται με πορτοπαραθυρα.
Εχεις να προτεινεις κατι πρακτικο για να αποκτησει τις ευθυνες που πρεπει ο αντρας της η οχι?

[giota]

Κρινο αυτά που προσέφερα μέχρι τώρα δεν είναι η ανατροφή των παιδιών μόνο.Υπήρχαν πολλά προβλήματα που επωμιστηκα απο το μέρος του άνδρα μου και απο λάθος επιλογές του.Βέβαια κανείς δεν αναγνωρίζει ότι δούλεψα πολύ σκληρα αλλά χωρίς να προσφέρω χρήματα.εαν με άκουγε θα ήταν ευτυχής εαν τον άφηνα τελείως θα ήταν τελείως κατεστραμένος τουλάχιστον οικονομικά.Το ότι δεν προσφλερω χρήματα και δεν έχω οικονομική ανεξαρτησία το εκμεταλεύτηκε.Μένω στο δικό μου σπίτι το οποίο θεωρώ σπίτι της οικογένειάς μου αλλά εαν συνεχίσω έτσι λίγη θα είναι η ζωή μου.Εαν δεν αλλάξουν βασικά πράγματα δεν θα σκεφτώ τίποτε και ας μείνω επι ξύλου κρεμάμενη γιατί δεν αντέχω δεν πάει άλλο.Ας αναλλάβει τις υποχρεώσεις απέναντι στα παιδιά του και ας πάει στι καλό.Ημουν υπερήφανος άνθρωπος και έγινε ένας σκουπιδοντενεκές του ενός και του άλλου δεν αναφέρω τα παιδιά μου όπου φέρω και εγώ ευθύνες.Ακόμη και για το καλο των παιδιών θα αναλλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.Αν δεν μπορούμε να συνυπάρχουμε σαν οικογένεια ο ένας για τον άλλον αν δεν κοιτάμε στην ίδια πλευρα τότε άς τραβήξει ο καθένας τον δρόμο του.Ηδη ενημέρωσα τον άνδρα μου ότι δεν υπάρχει πλέον περιθώριο.Το τι θα κάνω για να επιβιώσω δεν το σκέφτομαι καν έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή.

[xika]

Κατ,αρχην κρινο, οτι και να πω δεν ξερω αν θα εχει καποια πραγματικη βαση γιατι δεν ξερω την κατασταση ακριβως στο σπιτι της γιωτας.

Θεωρω οτι η γιωτα, εξυπηρετοντας ολα τα θελω και οτιδηποτε αλλο του αντρα της αλλ ακαι των παιδιων της εχει γινει υποχυριο τους. Ατομο χωρις βουληση, χωρις γνωμη. Κατι το οποιο δεν εισχυει, τουλαχιστον αυτο εχει αποδειξει εδω μεσα ( οσο την εχω διαβασει ). Ολα αυτα την αναγκασαν να παραμελησει προφανως τον εαυτο της και μοναδικος σκοπος ειναι να εξυπηρετει τους αλλους.

Αν ομως η γιωτα δειξει, εστω και μετα απο τοσα χρονια, οτι παιζει ναι μεν με τους ορους που εχουν τεθει στην ζωη της αλλα ταυτοχρονα φροντιζει τον εαυτο της, φροντιζει να κανει πραγματα για εκεινη, οτι κι αν ειναι αυτο και να μαθει να λεει και οχι καποιες φορες στους αλλους, πιστευω οτι θα εχει αποτελεσμα καταρχην στον εαυτο της.
Εοισης θεωρω οτι ακομα και ο οροθετης της ολης υποθεσης θα ταραχτει βλεποντας τον παιχτη του να κανει κινησεις εκτος σχεδιου, χωρις ομως να παραβιαζει και δεδομενα τα οποια μπορει νζ προκαλεσουν αντιδρασεις. Και τρωγοντας ερχεται η ορεξη. Σιγα σιγα ολο θα καταφερνει και περισσοτερα.
Και τιποτα να μην καταφερει με τον οροθετη της οπως ειπες, θα εχει καταφερει να νιωθει καλυτερα με τον ευατο της που ειναι πολυ σημαντικο.

Απλα χρειαζεται υπομονη και ολο αυτο..

[krino]

Originally posted by xika
Κατ,αρχην κρινο, οτι και να πω δεν ξερω αν θα εχει καποια πραγματικη βαση γιατι δεν ξερω την κατασταση ακριβως στο σπιτι της γιωτας.


απο αυτα που γνωριζουμε, μπορεις να βγαλεις καποια συμπερασματα.




Θεωρω οτι η γιωτα, εξυπηρετοντας ολα τα θελω και οτιδηποτε αλλο του αντρα της αλλ ακαι των παιδιων της εχει γινει υποχυριο τους. Ατομο χωρις βουληση, χωρις γνωμη. Κατι το οποιο δεν εισχυει, τουλαχιστον αυτο εχει αποδειξει εδω μεσα ( οσο την εχω διαβασει ). Ολα αυτα την αναγκασαν να παραμελησει προφανως τον εαυτο της και μοναδικος σκοπος ειναι να εξυπηρετει τους αλλους.


μου περιγραφεις μια κλασικη ελληνικη οικογενοια, δεν βλεπω κατι παραξενο.
Μερικες οικογενοιες μπορουν και απορροφουν τους κραδασμους, αλλες οχι.



Αν ομως η γιωτα δειξει, εστω και μετα απο τοσα χρονια, οτι παιζει ναι μεν με τους ορους που εχουν τεθει στην ζωη της αλλα ταυτοχρονα φροντιζει τον εαυτο της, φροντιζει να κανει πραγματα για εκεινη, οτι κι αν ειναι αυτο και να μαθει να λεει και οχι καποιες φορες στους αλλους, πιστευω οτι θα εχει αποτελεσμα καταρχην στον εαυτο της.



οσο ειναι κατω υπο το καθεστως που ειναι σημερα, δεν μπορει να φροντισει ΕΝΤΕΛΩΣ τιποτα.
Ετσι εχει εκπαιδευτει να ζει, ετσι εχουν μαθει και οι υπολοιποι οτι ειναι το φυσιολογικο.




Εοισης θεωρω οτι ακομα και ο οροθετης της ολης υποθεσης θα ταραχτει βλεποντας τον παιχτη του να κανει κινησεις εκτος σχεδιου, χωρις ομως να παραβιαζει και δεδομενα τα οποια μπορει νζ προκαλεσουν αντιδρασεις. Και τρωγοντας ερχεται η ορεξη. Σιγα σιγα ολο θα καταφερνει και περισσοτερα.


δεν υπαρχει σιγα σιγα.
Ειτε βγαινει εκτος παιχνιδιου, και απαιτει απο τους παντες στο πως θα ειναι η ζωη της πια, ειτε συνεχιζει ως εχει.
Εαν κανει το πρωτο, εκει μπορει να διαπραγματευτει τα παντα με αλλους ορους, πιο ευνοικους απο οτι σημερα.
Τουλαχιστον που να βασιζονται σε ορους ισοτητας και για αυτην και για τους γυρω της.




Και τιποτα να μην καταφερει με τον οροθετη της οπως ειπες, θα εχει καταφερει να νιωθει καλυτερα με τον ευατο της που ειναι πολυ σημαντικο.


πως θα νιωσει καλυτερα, οταν η σταση του συζυγου της δεν θα αλλαξει?
Μου λες πραγματα, τα οποια δεν στεκουν.




Απλα χρειαζεται υπομονη και ολο αυτο..


υπομονη?
με τι στοχο, για να φτασει που?
ετσι γενικα υπομονη?

[xika]

Κρινο, αν για εσενα δεν στεκουν αυτα που λεω, ειναι σεβαστο. Ειναι δικη σου αποψη.

1. δεν συμφωνω οτι η κατασταση που περιγραφω ειναι μια μεση ελληνικη οικογενεια.
2. ετσι οπως παραθετεις την κατασταση, ειναι σαν να μου λες, οτι ο οποιοσδηποτε αντιμετωπιζει καποιο προβλημα δυσκολο, να μην κανει τιποτα για αυτο. να σηκωσει τα χερια ψηλα και να περιμενει. δεν ειναι ετσι ομως, νομιζω.
3. δεν νομιζω οτι εχει εκπαιδευτει για να εχει συγκεκριμενη συμπεριφορα η γιωτα, παλ θελησε να φροντισει με ολη της την ψυχη την οικογενεια της χωρις να γνωριζει οτι θα καταληξει εδω αυτο το ενδιαφερον της.
4. οσο για το σιγα σιγα που λες, δεν διαφωνω. απαλ το παρεθεσα σαν ενδεχομενο στην περιπτωση που για καποιους λογους δεν θελει απλα να φυγει απο εκει. ειδαλως συμφωνω οτι ειναι προτιμοτερο απλα να παρει την ψυχη της και να φυγει.

[giota]

Μα ήδη είχα ξεκινήσει απο πέρυσι ξεκινήσει να επαναστατώ πρακτικά γιατί λεκτικά γινόταν με αντιδράσεις και εντάσεις.Συζητήσαμε ένα θέμα πέρυσι το καλοκαίρι και πήραμε μια απόφαση.Είπαμε έγιναν λάθη να κοιτάξουμε να σώσουμε το σπίτι μας.Με δυσκολία συμφώνησε κάτι που ήθελαν τα παιδιά και εγώ και απο λάθος δικό του, αν και τον συμβουλεύαμε όλοι να μην κάνει μια κίνηση, αν και μου το είχε υποσχεθεί,μόλις η μάνα του τον πίεσε ήρθε και μου ανακοίνωσε ότι αυτό θα γίνει.Κατάλαβα τι θα επακολουθούσε και εκείνο το καλοκαίρι \'αρχισαν τα πρώτα συμπτώματα με ιλίγγους.Την επομένη μέρα μπροστά στα παιδιά αναιρούσε αυτά που συμφωνήσαμε και δεν του είπαμε εδώ και τώρα αλλά θα προσπαθήσουμε να απαλλαγούμε απο ένα βάρος και να τακτοποιήσουμε τα παιδιά.Εγινε ενας καυγάς και αποφασίστηκε ότι δεν μπορούσαμε να καθήσουμε άλλο.Ρώτησα τα παιδιά αν συμφωνούν και ήθελαν να γυρίσουμε στην Αθήνα.Τον ειδοποίησα τηλεφωνικώς ότι θα φύγουμε.Ισως δεν το περίμενε αλλά την παραμονή της Παναγίας μαζέψαμε τα πράγματά μας και φύγαμε.Οταν γύρισε στο χωριό του ήρθε κεραμίδα.Εαν κάθησα περισσότερο εφέτοε στο νησί του ήταν γιατί του εξήγησα ότι εαν αχίσει τις βλακείες προτιμώ στην Αθήνα και το πίστευε ότι θα φύγω.Ηταν αρκετά πιο προσεχτικός και φυσικά του μίλησα ότι στα 50 μου χρόνια έχ δικαίωμα και εγώ στην ζωή.Δεν έχω απαιτήσεις διασκεδάσεις και τέτοια αλλά θέλω να αναλλάβει τις ευθύνες του και να ηρεμήσω γιατί πίνω φάρμακα, και προ πάντων να κερδίσει όσο γίνεται την εκτίμηση ο γιός μου στον πατέρα του.Αν είχε μυαλο και δεν ήταν αδύναμος χαρακτήρας θα μπορούσαμε πολλά να είχαμε γλυτώσει απο αρρώστειες και όσα ήταν υπεράνω των δυνάμεών μας και μας \'εστειλε ο Θεός να τα αντιμετωπίζουμε απο κοινού και όχι στα δύσκολα να κάνει τον κινέζο

[krino]

Originally posted by giota
Κρινο αυτά που προσέφερα μέχρι τώρα δεν είναι η ανατροφή των παιδιών μόνο.Υπήρχαν πολλά προβλήματα που επωμιστηκα απο το μέρος του άνδρα μου και απο λάθος επιλογές του.Βέβαια κανείς δεν αναγνωρίζει ότι δούλεψα πολύ σκληρα αλλά χωρίς να προσφέρω χρήματα.


ειναι κλασικη ιστορια γιωτα,
το οτι δουλευεις εσυ σκληρα, δεν μετραει καθολου.
Μην σου πω οτι θα σου πουν οτι ειναι και υποχρεωση σου.




εαν με άκουγε θα ήταν ευτυχής εαν τον άφηνα τελείως θα ήταν τελείως κατεστραμένος τουλάχιστον οικονομικά.Το ότι δεν προσφλερω χρήματα και δεν έχω οικονομική ανεξαρτησία το εκμεταλεύτηκε.

Μένω στο δικό μου σπίτι το οποίο θεωρώ σπίτι της οικογένειάς μου


αν ισχυσει το παραπανω, δεν εισαι ακριβως επι ξυλου κρεμαμενη.
Εχεις ενα καλο ατου, και εν πασει περιπτωση ενα κεραμιδι για το κεφαλι σου.




αλλά εαν συνεχίσω έτσι λίγη θα είναι η ζωή μου.


ακριβως.




Εαν δεν αλλάξουν βασικά πράγματα δεν θα σκεφτώ τίποτε και ας μείνω επι ξύλου κρεμάμενη γιατί δεν αντέχω δεν πάει άλλο.Ας αναλλάβει τις υποχρεώσεις απέναντι στα παιδιά του και ας πάει στι καλό.Ημουν υπερήφανος άνθρωπος και έγινε ένας σκουπιδοντενεκές του ενός και του άλλου δεν αναφέρω τα παιδιά μου όπου φέρω και εγώ ευθύνες.Ακόμη και για το καλο των παιδιών θα αναλλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.Αν δεν μπορούμε να συνυπάρχουμε σαν οικογένεια ο ένας για τον άλλον αν δεν κοιτάμε στην ίδια πλευρα τότε άς τραβήξει ο καθένας τον δρόμο του.Ηδη ενημέρωσα τον άνδρα μου ότι δεν υπάρχει πλέον περιθώριο.Το τι θα κάνω για να επιβιώσω δεν το σκέφτομαι καν έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή.



εχω καταλαβει οτι εισαι θυμωμενη.
Ο θυμος σου παρολο που ειναι δικαιος, κυριως λογω της συσσωρευσης, δεν θα σε βοηθησει.
Αντιθετα μπορει να κανεις πραγματα για τα οποια θα μετανιωσεις.

Εκεινο που εχω να πω,
ειναι να ηρεμησεις και να κανεις γνωστα τα θελω ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑ με ηρεμη φωνη.

Οντως αν εχει χαθει η επικοινωνια με τον αντρα σου, και το κεφαλαιο αυτο εχει κλεισει, θα ελεγα οτι δεν εχει νοημα να συνεχιζεις μια τετοια κατασταση.
Μην το προεξοφλεις ομως, αστο να ωριμασει και να φανει οτι ειναι ετσι.
Οταν προβαλεις τις απαιτησεις σου, ισως δεις καποια αλλαγη, ισως οχι.
αυτο θα το εκτιμησεις στην πορεια των συζητησεων που θα κανεις.

[krino]

Originally posted by xika
Κρινο, αν για εσενα δεν στεκουν αυτα που λεω, ειναι σεβαστο. Ειναι δικη σου αποψη.


σαφεστατα, δεν υπαρχει κατι που να λεει οτι πρεπει να συμφωνησεις σε οτι λεω.




1. δεν συμφωνω οτι η κατασταση που περιγραφω ειναι μια μεση ελληνικη οικογενεια.


δυστυχως αυτη την αντιληψη εχω.
Μιλαω για ελληνικες οικογενοιες, μικροαστικου τυπου, της δεκαετιας του 70-80.




2. ετσι οπως παραθετεις την κατασταση, ειναι σαν να μου λες, οτι ο οποιοσδηποτε αντιμετωπιζει καποιο προβλημα δυσκολο, να μην κανει τιποτα για αυτο. να σηκωσει τα χερια ψηλα και να περιμενει. δεν ειναι ετσι ομως, νομιζω.


ειλικρινα, δεν εχω διαβασει τιποτα τετοιο που να το εχω γραψει εγω.
Εχω κανει συγκεκριμενες σκεψεις και προτασεις που οδηγουν σε πιθανες λυσεις απεγκλωβισμου, αυτο και τιποτα αλλο.




3. δεν νομιζω οτι εχει εκπαιδευτει για να εχει συγκεκριμενη συμπεριφορα η γιωτα, παλ θελησε να φροντισει με ολη της την ψυχη την οικογενεια της χωρις να γνωριζει οτι θα καταληξει εδω αυτο το ενδιαφερον της.


Δεν εχει σημασια τι νομιζεις, αλλα τι συμβαινει.




4. οσο για το σιγα σιγα που λες, δεν διαφωνω. απαλ το παρεθεσα σαν ενδεχομενο στην περιπτωση που για καποιους λογους δεν θελει απλα να φυγει απο εκει. ειδαλως συμφωνω οτι ειναι προτιμοτερο απλα να παρει την ψυχη της και να φυγει.


καθε γυναικα στη θεση της γιωτας, θα ηθελε να φυγει.
Η γιωτα λεει πως το σπιτι ειναι δικο της.
Ξερεις ποσες γυναικες ειναι στη θεση της γιωτας και δεν εχουν ουτε μισο ευρω δικο τους??
Αρα δεν υπαρχει θεμα συζητησης να φυγουν?
Ειναι διαφορετικο να μιλαμε οτι εχεις επιλογες, εαν και εφοσον θες να φυγεις, καιπολυ διαφορετικο να ΜΗΝ εχεις καμια επιλογη παρα μονο μια: Να κατσεις εκει που εισαι να υποστεις οτι ζεις για την υπολοιπη ζωη σου.

[giota]

Επίσης όταν λέω την άποψη μου εχω και επιχειρήματα.Βαρέθηκα να ακούω στο τέλος δίκιο είχες αλά με παρέσυραν.Ποιόν έναν άνδρα 45 ετών όταν έκανε το μέγα λάθος που είχε παιδιά να μεγαλώσει και υποχρεώσεις;Γιατί έπρεπε να ταξιδεύει εμείς να είμαστε μόνοι και άλλοι να του τατρώνε τα παιδιά να κάνουν ενα χρόνο να δούν τον πατέρα και με το που ερχόταν έδινε η μάνα διαταγή να πάει στο χωριό.Οταν λοιπόν ο άνδρας μου βρισκόταν σε δύσκολη θέση η αντίδρασή του ήταν να τραβάει τα μαλλιά του γιατί έτσι έβλεπε και πολύ χειρότερα τον πατέρα του να αντιδρά.Στα μάτια τα δικά μου έπεφτε χαμηλά ως άνδρας αλλά σημασία είναι τι πρότυπα έδινε στο αγόρι.Φυσικά όσο μπορούσα αυτά γινόταν όταν έλειπαν τα παιδιά αλλά στο χωριό του ήταν δύσκολο γιατί είχαμε καθημερινές απειλές και φασαρίες απο τους δικούς του με σκοπό να φύγουμε απο το σπίτι μας που χτίσαμε με δάνειο.Το σπίτι το διέρρηξαν έκαναν διακοπές ξένοι χωρίς την άδειά μας και δεν μίλησε στους δικούς του.Δεν θέλω να επεκταθώ άλλο γιατί φωτογραφίζω τελείως τα πράγματα και δεν θα ισχύει η ανωνυμία