Η ζωή μου σε αδιέξοδο!

[PennyVas]

Καλημέρα!
Τι να πρωτοπώ; Ξεκινάω λέγοντας ότι νιωθω απελπισμένα μόνη. Δεν έχω κανέναν ουσιαστικά δίπλα μου. Χτες μου πέρασε από το μυαλό να αυτοκτονήσω! Έτσι θα λυτρωθώ! Ας τα πάρω από την αρχή…
Είμαι 43 και μετά από πολλές προσπάθειες έφερα στον κόσμο την κορούλα μου, πριν 3 χρόνια με εξωσωματική. Με τον άντρα μου πάντα είχα προβλήματα σεξουαλικης φύσεως και γενικά είναι απών στο σπίτι και στο παιδί. Όλο δουλεύει για να μας φέρει λεφτά, λέει, αλλά στην πραγματικότητα είναι το μόνο που μπορεί να κάνει και θέλει. Και εγώ δουλεύω, αλλά κάνω και όλα τα υπόλοιπα. Δεν επικοινωνούμε πλέον, δεν συναντιόμαστε, δε μιλάμε. Είμαι μόνη μου με το παιδί. Η άλλη μου οικογένεια είναι τρελή και να εκμεταλλεύονται. Εκεί έχω από μικρή τον ρόλο του γονέα. Βοηθάω τους γονείς μου, τα αδέρφια μου, τους συμβουλεύω, γενικά κρατούσα ζωντανή την οικογένεια. Τώρα εδώ και ένα χρόνο προσπαθώ για 2ο παιδάκι και έχω κάνει σειρά εξωσωματικών. Πριν λιγες Μέρες, απέβαλα στις 7 εβδομάδες. Στεναχωρήθηκα, τρελάθηκα, έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Μόνη μου και αυτό. Δεν έχω κανέναν δίπλα μου. Οι φίλοι άφαντοι, ο άντρας μου κλασσικά δουλεύει και οι γονείς-αδέρφια μου ζητάνε να τους βοηθήσω στα δικά τους προβλήματα. Νιωθω σε αδιέξοδο! Πρέπει να φανώ δυνατή για το παιδί μου! Έχω τρελαθεί! Θέλω βοήθεια!

[tony]

Καλημέρα νομίζω ότι χρειάζεσαι βοήθεια ψυχίατρου. Άμα επιμένουν αυτές οι ιδέες περί αυτοκτονίας πρέπει να μιλήσεις με ένα γιατρό

[WildHoney]

Η άποψή μου είναι πως το λιγότερο που σου χρειάζεται με την κατάσταση
που ζείτε με τον σύζυγό σου είναι άλλο ένα παιδί.
Ποια ανάγκη θα σου κάλυπτε; Αντίθετα, θα έφερνε πολλές καθημερινές υποχρεώσεις, συν αυτές που έχεις με την ευρύτερη οικογένεια αλλά και την μικρότερή σου.
Θα σου πρότεινα να απευθυνθείς σε κάποιον για αυτές τις σκέψεις αυτοκτονίας, όπως και το άλλο μέλος που σου έγραψε. Μην το αφήσεις!

[_Vassilis]

Συμφωνώ με τη WildHoney. Το γεγονός ότι απέβαλες μετά από τόσες προσπάθειες σίγουρα σε επιβάρυνε. Σίγουρα θα σε βοηθούσε να το αντιμετωπίσεις η βοήθεια ενός ειδικού. Έτσι κι αλλιώς τον χρειάζεσαι για να σε βοηθήσει να διώξεις τις κακές σκέψεις που έχεις και να σταθείς στα πόδια σου για σένα και για το παιδάκι σου. Μη χάνεις το κουράγιο σου!

[asperger39]

PennyVas συμπονάω συμπάσχω κι η σκεψη ειν μαζι με οσους πονουν γιατι η ζωη τους εχει ξεχασει ........

[axl100]

Καλημέρα!
Τι να πρωτοπώ; Ξεκινάω λέγοντας ότι νιωθω απελπισμένα μόνη. Δεν έχω κανέναν ουσιαστικά δίπλα μου. Χτες μου πέρασε από το μυαλό να αυτοκτονήσω! Έτσι θα λυτρωθώ! Ας τα πάρω από την αρχή…
Είμαι 43 και μετά από πολλές προσπάθειες έφερα στον κόσμο την κορούλα μου, πριν 3 χρόνια με εξωσωματική. Με τον άντρα μου πάντα είχα προβλήματα σεξουαλικης φύσεως και γενικά είναι απών στο σπίτι και στο παιδί. Όλο δουλεύει για να μας φέρει λεφτά, λέει, αλλά στην πραγματικότητα είναι το μόνο που μπορεί να κάνει και θέλει. Και εγώ δουλεύω, αλλά κάνω και όλα τα υπόλοιπα. Δεν επικοινωνούμε πλέον, δεν συναντιόμαστε, δε μιλάμε. Είμαι μόνη μου με το παιδί. Η άλλη μου οικογένεια είναι τρελή και να εκμεταλλεύονται. Εκεί έχω από μικρή τον ρόλο του γονέα. Βοηθάω τους γονείς μου, τα αδέρφια μου, τους συμβουλεύω, γενικά κρατούσα ζωντανή την οικογένεια. Τώρα εδώ και ένα χρόνο προσπαθώ για 2ο παιδάκι και έχω κάνει σειρά εξωσωματικών. Πριν λιγες Μέρες, απέβαλα στις 7 εβδομάδες. Στεναχωρήθηκα, τρελάθηκα, έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Μόνη μου και αυτό. Δεν έχω κανέναν δίπλα μου. Οι φίλοι άφαντοι, ο άντρας μου κλασσικά δουλεύει και οι γονείς-αδέρφια μου ζητάνε να τους βοηθήσω στα δικά τους προβλήματα. Νιωθω σε αδιέξοδο! Πρέπει να φανώ δυνατή για το παιδί μου! Έχω τρελαθεί! Θέλω βοήθεια!

Σκεψου μονο τι θα σκεφτεται η κορη σου για μια ζωη, "Ειμαι τοσο κακια που η μαμα μου αυτοκτονησε", "Με μισουσε τοσο πολυ που αυτοκτονησε"

[Diana1982]

Το να κάνεις 2ο παιδί δε ξέρω πως σου ήρθε....ο άντρας σου λες ότι είναι απών,με ποιόν θα μεγαλώσεις και 2ο παιδί,μόνη σου;
Καλό θα ήταν να κάνεις μία σοβαρή συζήτηση με τον άντρα σου για να δεις που πάει αυτή η σχέση....μη κάνεις σκέψεις που δε σε βοηθάνε και πάνω απ όλα όχι αυτοκτονικές σκέψεις,μίλα με κάποιον ειδικό ....θα σε καθοδηγήσει και θα ξαλαφρώσει την ψυχή σου!

[Remedy]

πραγματικα, αυτο με το δευτερο παιδι και μαλιστα με εξωσωματικη, ειναι εντελως ακατανοητο, με αυτα που περιγραφεις...
και σιγουρα χρειαζεσαι βοηθεια ειδικου για να βαλεις σε μια σειρα τις σκεψεις σου και να βρεις καποια ισορροπια σε οσα ζεις.
αν μη τι αλλο, σταματα τις εξωσωματικες και δες τι θα κανεις με τον εαυτο σου, την υπαρχουσα οικογενεια και το παιδι σου....

[ΑΧΒΑΧ]

Πόσο χρονών είναι άνδρας σου ? Φρόντισε να χαρείς την κόρη σου! Μην προσπαθείς για δεύτερο παιδί άδικα βασανίζεσαι ψυχολογικά , σωματικά και οικονομικά. Εσύ έχεις το πρόβλημα σταμάτα να κατηγορείς τους άλλους. Αρχικά σταματάς την εκμετάλλευση σε θεωρούν δεδομένη και δυνατή για να στηρίζονται πάνω σου. Έχεις παιδί και ξεκόβεις απο περιττές σπάταλες οικονομικές και ψυχολογικές οι φίλοι και οικογένεια θα μείνουν έξω απο το πορτοφόλι σου και οποιαδήποτε βοήθεια τους προσφέρεις. Ο άνδρας σου συμπεριφέρεται παραδοσιακά? Είναι φυσιολογικό να δουλεύει και να μην κάνει τίποτα, να αράζει στον καναπέ και να περνάει με φίλους του τις ελεύθερες ώρες.
Αυτό που με προβλημάτισε είναι πως υπήρχαν πάντα σεξουαλικά προβλήματα... αν είχε γκόμενα θα φρόντιζε και εσένα να σε ικανοποιεί ή να σε καλοπιάνει. Αν απλά απέφευγε το σεξ τότε υπάρχει πρόβλημα οργανικό ή σεξουαλικού προσδιορισμού και έτσι δικαιολογεί την απουσία απο το σπίτι και την υπερβολική εργασία.
Μην σκέφτεσαι τον θάνατο είσαι 43 προλαβαίνεις να βρεις έναν άνδρα που να του αρέσουν οι γυναίκες. ξεμονάχιασε τον σύζυγο σου και ζήτησε να αλλάξει συμπεριφορά, μην τον κατηγορήσεις ανοιχτά αλλά να του πεις τι χρειάζεσαι απο αυτόν η συμπαράσταση και η υποστήριξη εντός του σπιτιού μπορεί να γίνει με την πρόσληψη μια οικιακής βοηθού για δουλείες η για το παιδί. Τα συζυγικά καθήκοντα είναι υποχρεωμένος να τα καλύπτει , δεν είναι μόνο το σεξ αλλα και όλη η φάση που προηγείται , πρέπει να υπάρχει και επικοινωνία ως ζευγάρι .