Ευσεβείς πόθοι vs Ανίερες αντιστάσεις.

[tommorello]

"Ήμουν άθεη, αποστάτισσα, άπιστη. Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και είπα δυνατά, στα σομαλικά: Δεν πιστεύω στον θεό.
Αισθάνθηκα ανακούφιση. Δεν ένιωσα πόνο, μόνο διαύγεια. Η μακρά πορεία που είχα διανύσει, όταν έβλεπα τα ψεγάδια της πίστης μου και ακροποδητί απέφευγα να πατήσω στα σπασμένα κομμάτια, είχε τελειώσει. Οι φωτιές της κόλασης έσβησαν και ο ορίζοντας πλάτυνε.
Ο θεός, ο Σατανάς, οι άγγελοι- όλ΄αυτά ήταν αποκυήματα της ανθρώπινης φαντασίας, μηχανισμοί επιβολής της θέλησης των ισχυρών πάνω στους αδύναμους. Στο εξής μπορούσα να σταθώ στα δικά μου πόδια και να πορευτώ μόνη, με οδηγό το μυαλό και την αυτοεκτίμησή μου. Η ηθική μου πυξίδα ήταν μέσα μου, όχι στις σελίδες ενός ιερού βιβλίου."

Aayan Hirsi Ali, "Πώς και γιατί έγινα άπιστη".

Απλά, λιτά και απέριττα.

[WildHoney]

Απλά, λιτά και απέριττα.

Και σε μένα αρέσει πολύ αυτό το κείμενο της Aayan. Θα βάλω κι άλλα δικά της εν καιρώ.

[tommorello]

Και σε μένα αρέσει πολύ αυτό το κείμενο της Aayan. Θα βάλω κι άλλα δικά της εν καιρώ.

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, αναμένω.

[WildHoney]

[IMG][/IMG]

Όλοι οι θειστές δεν επιμένουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει ηθική, δικαιοσύνη, τιμιότητα ή αφοσίωση χωρίς την πίστη σε μια θεία Δύναμη; Η ηθική αυτή, που βασίζεται στον φόβο και την ελπίδα, υπήρξε πάντα ευτελής, αυταρχική και υποκριτική. Και ως προς την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και την αφοσίωση, ποιοι ήταν πάντα οι τολμηροί εκφραστές και οι υπέρμαχοι αυτών των ιδεών; Σχεδόν πάντα αυτοί που ήταν χωρίς θεό, οι άθεοι, αυτοί έζησαν, πολέμησαν και πέθαναν γι αυτές. Ήξεραν ότι η δικαιοσύνη, η αλήθεια κι η αφοσίωση δε νομοθετούνται στους ουρανούς, αλλά σχετίζονται να συνυφαίνονται με τις τρομακτικές αλλαγές που συντελούνται στην κοινωνική και την ηθική ζωή των ανθρώπων΄δεν είναι σταθερές και αιώνιες, αλλά κυμαίνονται, όπως και η ίδια η ζωή."

Emma Goldman

[WildHoney]

[IMG][/IMG]

[Sah]

Λεει ο Δαυιδ στο Θεο γιατι πληθαιναν αυτοι που με θλίβουν, υπαρχει πληθος ανθρωπων δαιμονων καταστασεων που με συνθλίβουν. Πολλοι σηκωνονται εναντιον μου και πολλοι λενε στη ψυχή μου, στο βαθος της υποστασεως μου, δεν εχεις σωτηρια εις τον θεο σου. Ο Θεος δεν μπορει να σε σωσει. Ο Θεος σιωπα δεν λεει τιποτα αφηνει να σε κανουν λιωμα να σε φτασουν εκει που δεν εχει πιο κατω, που χανεις την υπόσταση σου, στο σημείο που δεν μένει τιποτα. Ειναι η κολαση, η γευση της κολασεως οταν στη ψυχη μας υπάρχει αυτη η φωνη απελπισιας και απογνωσεως - δεν εχεις σωτηρία από το Θεό σου.- Τελεία απελπισια ο Θεος αφηνει τον ανθρωπο να μπει στο σκοτος της αβυσσου και ολα ειναι εναντιον κανενας δεν σου λεει καλη κουβεντα χανονται ολα. Τιποτα δεν υπάρχει άλλο. Χανονται όλα, οι μονοι που ειναι παροντες είναι αυτοι που σε θλιβουν. Αυτες τις στιγμές ο ανθρωπος στη ζωη του μια φορα θα την περάσει. Δευτερη φορά δεν αντεχει να την περάσει. Αν ο ανθρωπος δεν περασει στη ζωη του αυτη τη θλιψη, θα τη περάσει αναγκαστηκα την ωρα του θανατου. Γιαυτο παρακαλαμε να διελθουμε από τις συμπληγάδες την δυσκολη εκεινη ωρα με ειρηνη. Οταν ο ανθρωπος βρεθει σε αυτή τη δυσκολία, πολλές φορες εκείνος φταιει, κατι έκανε και εξαιτιας των αμαρτιων έπεσε σε αυτη τη περιπετεια με την αποκοπή του απο το Θεό.

Ο ίδιος ο Χριστος το περασε χωρις να φταει. Ειπε ο Χριστός στους μαθητές του θα ερθει η ωρα που ο καθενας απο εσας θα φυγει στην ιδιωτικη του ζωη και εμενα θα με αφησετε μονο. Και οντως στη προσευχη της γεσθημανης κ μετα στο παθος ο χριστος ήταν μόνος. Προσευχηθηκε στο Θεο ''παρελθετω το πικρον αυτο ποτηριον απο εμου'' και οι μαθητες του κοιμονταν. Αυτος ειναι ο ανθρωπος, δεν μπορεσαν ουτε μια ωρα να του συμπαρασταθουν στην αγωνια του. Ηταν μονος. Μετα τον συνελαβαν σαν ληστη τον δικασαν το έφτυσαν τον έδεσαν τον χλευασαν και ο Πετρος ηταν διπλα και οταν τον ρωτουσαν εκανε οτι δεν τον ηξερε τον Χριστό. Και το ειπε ο Χριστος Πετρο θα με αρνηθεις 3 φορες και ο Πετρος απάντησε ''εγω αποκλειεται''. Και τη τριτη φορα που αρνηθηκε θυμηθηκε τα λογια του και εκλαψε πικρα. Αλλά και πάλι πήγε διπλα στο σταυρό?. Ο Χριστός είπε διψώ και ουτε ενας ανθρωπος δεν βρεθηκε να του δωσει δυο σταγονες νερο οταν το ζητησε., τον χλευαζαν κιολας αφου εισαι υιος Θεου κατεβα κατω να σωσεις τον εαυτο σου. Ο Θεος που ηταν? Ο Θεός πουθενά. Ο Χριστός τότε ειπε ''πατερ γιατί με εγκατελειψες?'' Οχι οτι τον εγκατελειψε ο Θεος αλλα όλα έγιναν για να δειξει σε μας το δρομο οτι και εμεις θα βαδισουμε τον ιδιο δρόμο.
Αφού ο Χριστός έπαθε για μας γινόμενος άνθρωπος και εμείς θα πάθουμε το ίδιο πράγμα πορευόμενοι στον ουρανό. Στα πάθη του Χριστού ο Θεός είναι παρόν δια της απουσίας του. ο Θεός δεν απαντά δεν εκδηκειται, ενω εμεις θα θελαμε εκεινη την ωρα να επεμβει να δειξει την αδικια να αποδείξει την αθωοτητα. Τιποτα όμως, ο Θεος αφηνει να γινουν ολα οσα σκεφτηκαν οι κακουργοι, οι κακοι ανθρωποι και ο Χριστός πεθαίνει και πηγαίνει στον Αδη. Έτσι και στον άνθρωπο που βυθυζεται η ψυχη τουστο βαθος της απελπισιας, στο πυκνο σκότος της απώλειας εκεί ειναι ο Αδης. Εκεί όμως φαίνεται και ο Θεός, εκεί είναι που όλοι ανεξαιρέτως επικαλούνται το Θεό όταν οι δυνάμεις, η ελπίδα ο εγωισμός τους έχουν καταρρακωθεί. Τότε ο Θεός είναι αντιληπτωρ, ο προστάτης η δοξα τους γιατι εκεί όλοι χάνουν την υποσταση τους τον εαυτο τους την προσωπικοτητα τους.

Εκεί στον Άδη είναι το βιωμα που ζουν οι αγιοι καθε μερα μεχρι σημερα. Εκεί το μέρος που όλοι φωνάζουν προς το Κύριο και οι μακάριοι άνθρωποι τι λένε εκεί? Οχι δεν τα βάζουν με εκεινους που τους εριξαν στον Αδη, δεν λένε ειμαι αθωωος, δεν λένε φταιει ο ενας φταιει ο άλλος. Δεν αυτοδικαιώνονται αλλα στρέφονται προς το κύριο, εσυ κυριε εισαι αυτος που με σώζει. Αυτή η πολύ δυσκολη θεση οσον αφορα τους πειρασμους τις θλιψεις, τις δυσκολιες, τους λογισμους και σε αυτη τη σκοτεινη και ζοφωδη κατασταση υπαρχει μονο μια ελπιδα η ελπιδα του Θεού. η μόνη ελπιδα που δεν προδιδει ποτέ. Εστω και αν εμεις φταιμε και εχουμε απολυτη ευθυνη για την καταστροφή μας ο Θεος είναι παρον και μας δείχνει σε αυτη τη κατασταση τον τροπο της σωτηριας μας.

Αυτή η μύηση στην εν χριστώ ζωή κάνει τον άνθρωπο μακάριο. Ευλογημενος ο ανθρωπος που εμαθε ευρισκομενος στα κατωτατα του Αδου να επικαλείται τον Θεό, γιατί τοτε συνειδητοποιεί την αναγκη του ελεους του Θεού. Αν θελουμε να ακολουθουμε το Χριστο, να ειμαστε χριστιανοι μιμητες του Χριστου μας περιμένει και εμας κ η μοναξιά στη γεσθημανη, ο πιλατος, το πραιτωριο, ο ακανθινος στεφανος, οι ξυλιες, οι εμπαιγμοί, οι μαστιγες, ο σταυρός, το οξος αντί νερού και βεβαια μετα αφου ταφουμε τρεις μερες στο ταφο, έρχεται η αναστασις από το Θεό. Αυτο εχει μεγάλη δυναμη , ακατανικητη είναι η δυναμη από τη μυηση στο μυστηριο του θανατου και της αναστασεως του Χριστού. τότε μπορουμε να καταλαβουμε τι σημαινει εκκλησια Χριστος. κοντα στο Χριστο σημαινει αγωνας θυσια θανατος εκουσιος και ζωη αιωνιος. οχι κοσμικα αιτήματα αλλά πραγματα που δινει ο θεος και μενουν αιωνια. ακολουθωντας τον χριστο εχουμε κατα χριστον επιτυχιες κατα χριστον νικη.

[WildHoney]

Να πας και να μας γράφεις. Για ξυλιές, μαστίγια, τιμωρίες και εμπαιγμούς υπάρχει και το dungeon, και δεν είναι ανάγκη να πληρώνουμε και την Εκκλησία ν'αβγαταίνουνε τα θησαυροφυλάκιά της.

[Sah]

Να πας και να μας γράφεις. Για ξυλιές, μαστίγια, τιμωρίες και εμπαιγμούς υπάρχει και το dungeon, και δεν είναι ανάγκη να πληρώνουμε και την Εκκλησία ν'αβγαταίνουνε τα θησαυροφυλάκιά της.

Αντιστρατεύεσαι την ανθρώπινη φύση από καταβολής κόσμου. Η αθεία είναι καινούριο φρούτο και μετρημένοι είναι οι υπερασπιστές της. Στην ανθρώπινη καρδιά είναι χαραγμένη η θρησκευτικότητα και ήταν για πάντα έτσι γιατί είναι κάτι το φυσικό, είναι η φύση του ανθρώπου. Είναι δώρο Θεού. Οπότε μη νομίζεις ότι απλά είσαι η έξυπνη και οι άλλοι οι καθυστερημένοι.

όλα στον άνθρωπο έχουν τη σημασία τους και τίποτα δεν είναι τυχαίο

Στα αρχαία χρόνια για παράδειγμα οι θυσίες και οι προσφορές -σπονδές- είχαν σκοπό να προκαλέσουν κάθαρση. ο άνθρωπος οπουδήποτε στη γη στην ιουδαία και τα έθνη απο παλαιότατων χρόνων, έκανε θυσίες όχι γιατί ήταν τρελός αλλά γιατί αυτό που έκανε ήταν τύπος της θυσίας του Χριστού εν αναμονή της αποδοχής του Χριστού και της υιοθεσίας μας απο το Θεό.

Δεδομένου για παράδειγμα ότι οι άνθρωποι θεωρούσαν ότι εξαγνίζει το αίμα του ζώου δια του ραντισμού και τα σφάγια επιτελούσαν κάποιο ρόλο στο τελετουργικό της βρώσεως, τότε μόνο θα καταλάβει κανείς την έννοια της θυσίας του Θεού που ήρθε με τον εκούσιο θάνατό του να μας λυτρώσει από την αμαρτία μέσω της μετάληψη του σώματος και του αίματος του καθαρίζει τον εσωτερικό άνθρωπο, τη ψυχή και τη καρδιά.

Όλα αυτά τα λέω γιατί υπάρχει μια σύγχυση απο πολλούς που δεν καταλαβαίνουν πως η θυσία του αμνού του θεού έχει σωτηριολογικό χαρακτήρα και πως η σωτηρία αυτή γίνεται μέσω της μεταλήψεως του σώματος και αίματος του Θεού. Όλα αυτά είναι μια συμβολική γλώσσα που ο άνθρωπος την κατείχε και την δούλευε απο την ύπαρξή του στο κόσμο και είχε ως σκοπό την καλλιέργεια στη συνείδησή του της ιδέας της ένωσης του με το Θεό.

Τώρα καινούριες θεωρίες του τελευταίου αιώνα δεν μπορούν να ανατρέψουν αυτή τη δυναμική πορεία.

[WildHoney]

Πρώτον, δεν υπάρχει καμία "ανθρώπινη φύση". Αυτό ονομάζεται essentialism στο οποίο πιστεύεις, δηλαδή μία και μοναδική, αναλλοίωτη και σταθερή οντότητα, με συγκεκριμένες ποιότητες που δεν αλλάζουν ποτέ. Όπως δεν υπάρχει καν η "γυναικεία φύση", η "ανδρική φύση" και τόσες άλλες "φύσεις" που βολεύουν στο να σε κάνουν υποτελή σε ρόλους που εφευρέθηκαν ακριβώς γι αυτό το λόγο. Να δέχεσαι τον κάθε σου κοινωνικό ρόλο δίχως να δαγκώνεις το χεράκι που σου κρεμάει την ταμπελίτσα στο λαιμό.

Δεύτερον, η ίδια η φυσικοποίηση της δήθεν μας ανάγκης για πίστη σε θεό, αμφισβητείται άμεσα και ριζικά, γιατί οι άθεοι δε μοιράζονται την ανάγκη των πιστών, οπότε, there you go.

Τρίτον η κατασκευή αυτής της ίδιας της αναγκαιότητας, είναι ένας πανούργος τρόπος ώστε να γίνει στους ανθρώπους η αυταπάτη αυτή "εύλογη", τα έξοδα που κάνουν "δικαιολογημένα", ο χρόνος και η ενέργεια που κατασπαταλούν "κέρδος εσωτερικό", η μέση και ο γόνας "έτοιμα" για την επόμενη ικεσία και προσκύνημα.

Η επανάληψη τέτοιων επιχειρημάτων επίσης οδηγεί από τον έναν σας Αμνό (χριστό), στο σφάξιμο χιλιάδων αμνών, που δε σας φταίνε τίποτε για το τι κουβαλάτε μέσα στην κεφάλα σας. Τα βάρβαρα σχόλια για το ράντισμα του αίματος και τα λοιπά, το μόνο που καταφέρνουν είναι να αποδεικνύουν πόσο πίσω είστε οι χριστιανοεξαρτημένοι από το αφιόνι της θρησκείας σας. Το βρίσκω σιχαμένο, αηδιαστικό, αισχρό και ηλίθιο να προσπαθείς να δικαιολογήσεις το φόνο ζώων για τις θρησκευτικές σου εφιαλτικές ανάγκες.

Τέταρτον, αν ήταν τα πράγματα όπως τα περιγράφεις, οι άθε@ θα ήταν δυστυχισμένοι, βυθισμένοι στην απελπισία και την αυτολύπηση, τον θρήνο και τον οικτιρμό. Δεν το βλέπω να υπάρχει, εσύ πού το είδες; Αντίθετα, βλέπω πάρα πολλούς πιστούς με θέματα αυτοεκτίμησης, με σοβαρές ενοχές που τους κοντρολάρουν την ημέρα και την νύχτα τους, που κάνουν την καθημερινότητά τους έναν αδιάβατο δρόμο, με ψεύτικα δίπολα όπως καλό-κακό, σατανάς-θεός, θεοσεβούμενος-άθεος διαβολικός 666, ηθικός και ανήθικος, βασισμένα πάνω στο τι έχετε διαβάσει σε κάτι βιβλία παρωχημένου, μισογυνίστικου, ομοφοβικού, κτλ περιεχομένου, που βρωμάει από χιλιόμετρα σήψη και εξουσία.

[george1520]

WildHoney. Σου απάντησα. Ήρθε?

[WildHoney]

WildHoney. Σου απάντησα. Ήρθε?

Ναι, τώρα ήρθε, wtf γινόταν χθες δεν ξέρω.

[george1520]

Ναι, τώρα ήρθε, wtf γινόταν χθες δεν ξέρω.

Αν απάντησες, να ξέρεις δεν ήρθε κάτι.

[sumac]

που σαι χαμενη ρε αλανι?!Ολα καλα?

[WildHoney]

που σαι χαμενη ρε αλανι?!Ολα καλα?

Καλά είμαι τσακαλάκι μου! Κάθε μέρα ματώνω, κάθε νύχτα γιατρεύομαι, χα χα. Διαβάζω πολύ, πάρα πολύ, με δίψα για κάθε νέα οπτική που ανοίγεται, μου αρέσει τόσο. Πες μου τα δικά σου, πώς νιώθεις, τι λέει αδερφέ;

[sumac]

Αφου εχεις βρει το φαρμακο ρε τσακαλακι μου, εισαι κομπλε!Ελπιζω να ματωνεις για καλο σκοπο και να εχει αντικρισμα η προσπαθεια σου.Εκανα μια γυρα στα μερη σας και περασα καλα.Ηταν μια ανασα απ τη ρουτινα και πηρα φιντμπακ για να την παλευω.Εγω εχω καιρο να διαβασω κατι,τωρα που χειμωνιαζει μαλλον θα ξανακουλτουρεψω!
Ελειψες να ξες