Κινητά σε παιδιά.

[altbreeze]

«Καθόλου οθόνες για τα νήπια» η νέα σύσταση της Σουηδίας

Τα νήπια δεν θα πρέπει να παρακολουθούν καθόλου οθόνες, ενημέρωσαν σήμερα τους γονείς οι σουηδικές αρχές.

Γαλλία: «Πείραμα» απαγόρευσης των κινητών στους μαθητές κάτω των 15 ετών

Μόλις 200 σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα λάβουν μέρος στη δοκιμή που θα απαιτεί από τους ανήλικους να παραδίδουν τα τηλέφωνα κατά την άφιξή τους στο σχολείο. Η υπηρεσιακή υπουργός Παιδείας Νικόλ Μπεγιουμπέ δήλωσε ότι στόχος είναι να δοθεί στους νέους μια «ψηφιακή παύση».

Πρόσφατα, μια επιτροπή που συστάθηκε από το Μακρόν για το θέμα, εξέφρασε την ανησυχία ότι η υπερβολική έκθεση των παιδιών στις οθόνες έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και την ανάπτυξή τους.

Συγκεκριμένα, σε έκθεση 140 σελίδων που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο αναφέρεται στις «άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις των ψηφιακών συσκευών στον ύπνο, στην καθιστική ζωή, στην έλλειψη σωματικής δραστηριότητας και στον κίνδυνο παχυσαρκίας […] καθώς και στην όραση».

Στο πλαίσιο αυτό, η έκθεση συνέστησε να ελέγχεται η χρήση των κινητών τηλεφώνων από τα παιδιά: κανένα κινητό τηλέφωνο πριν από την ηλικία τουλάχιστον των 11 ετών, κινητά χωρίς πρόσβαση στο διαδίκτυο στις ηλικίες μεταξύ 11 και 13 ετών, τηλέφωνα με διαδίκτυο αλλά χωρίς πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πριν από τα 15.

Στη χωρά μας προωθείται το σύνθημα το κινητό στην τσάντα χωρίς καμιά σοβαρή μελέτη , απλά μιμουμενοι ευρωπαικές τάσεις. Η κυβέρνηση είναι μπλεγμένη σε αντιφάσεις .Απο τη μια χρησιμοποιεί τα απς σαν φυλλο συκής δια πάσαν νοσο απο την άλλη βλέπει οτι οι συσκευές αυτές απορρυθμίζουν τη ίδια του τη βάση .

Μια μικρή γεύση από τον προβληματισμό της σχολικής κοινότητας μπορείτε να διαβάστε στα σχόλια του : Και οι μαθητές Δημοτικού θα μπορούν να φέρουν στην τσάντα τα κινητά τους, απαντά στο esos το υπουργείο Παιδείας

Δηλαδή το υπουργείο απο τη μια θελει να δωσει απλά ένα μήνυμα αποθάρρυνσης της χρήσης (αυτό είναι πρακτικά η ουσία της πολιτικής αυτής πρωτοβουλίας) αλλά παράλληλα στέλνει μήνυμα αντίθετο για τα δημοτικά που μέχρι τώρα ήταν ποιό προστατευμένος χωρος.(*)
Προφανώς στην χώρα μας δεν υπάρχουν εταιρείες προς τις οποιές να γίνει κάποια σύσταση , να δωθεί κάποια προαιρετική οδηγία , να επιβληθούν κάποιοι περιορισμοί ως προς την πώληση υπερδικτυωμένων-υπερφορητών συσκευών-με μια ντουζίνα αισθητήρες gps, γυροσκόπια, ήχου, εικονας-γεμάτας από εφαρμογές που είναι εθιστικές και παραβιάζουν συχνά προσωπικά δεδομένα - σε παιδιά.

Είτε η χώρα μας έχει γίνει κομμουνιστική και δεν υπάρχουν εταιρείες ή υπάρχουν εταιρίες αλλά σε μια περίεργη και διαστροφική αναστροφή ενός λογικού πλαισίου απόδωσης ευθυνών και οργώνωσης της κοινωνίας η κερδοφορία μιας εταιρείας ακόμα και αν βασίζεται στην εκμετάλλευση της παιδικής ζωης(με επιβάρυνση της ψυχικής και σωματικής υγείας) δεν χρείζει καμίας ευθυνης . Δηλαδή στην κοινωνία οι ποιό κερδοφόρες και μεγάλες εταιρείες είναι ανεύθυνες και το παιδί είναι αυτό στο οποίο θα επιβληθούν αποβολες!!! (φανταστείτε πόσο άδικο θα μας φαινόταν να τιμωρούνται για το κάπνισμα οι μαθητές χωρίς να υπάρχει το παραμικρό πλαίσιο ελέγχου στο προιον στην παραγωγή στη διαφήμιση και τη διάθεση..)

Αναρωτιέμαι αν η εκπαιδευση στην άτυπη της διάσταση περιέχει και τα βιωματικά μαθήματα δια του παραδείγματος που παραδίνουν οι μεγάλοι και οι εκφάνσεις της οργανωμένης ζωής αυτών (σχολεία , κράτος, μέσα μαζικής ενημέρωσης κτλ) μέσα από τους κανόνες που δημιουργούν και επιβάλουν τι ακριβώς μάθημα παραδίνουν όταν το πρώτο που κάνουν ειναι να θυμίζουν διαρκώς και να φρεσκάρουν τις ποινές των μαθητών αλλά δεν υπάρχει καμια ποινή για το κινητό που θα χτυπήσει στην τσέπη ή τη τσάντα του καθηγητή ή για τις εταιρείες που προωθούν εθιστικές συσκευές στα παιδιά.

Κλείνωντας αναρωτιέμαι κάποτε υπήρχε η ατομική ψυχολογία μετά ξεκίνησε και η ομαδιμή ψυχοθεραπία . Μήπως έχει νόημα να αρχίσει και η ψυχοθεραπεία ευρύτερων οργανισμών των ανθρώπων ή τελικά η εξουσία στις διάφορες μορφές της είναι μεταξύ άλλων και ένα προστατευτικό κέλυφος μια ιδιότυπης αλλά διαδεδομένης τρέλας;


(*) Σκεφτείτε ένα δημοτικο με 200 παιδάκια και 100 κινητά στις τσάντες. Τα κινητά είναι σχετικά πανάκριβες συσκευές , σπάνε, χάνονται ,μπορεί να κλαπούν , βρέχονται , ενίοτε οι μπαταρίες τους παίρνει φωτιά.. Τι άλλο να πω.. Για το μάθημα αντι-οικολογίας που δίνουμε στα παιδιά σε ενα πλανήτη με καλοκαίρια πλεον αβίωτα με το να έχουν αυτή τη συσκευή μαζί τους;
. Θεωρώ αυτό που γράφω κοινοτυπες , ανησυχίες. Το γιατί αυτές και άλλες παρόμοιες ανυσυχίες δεν θα ακουστούν ποτέ είτε στη βουλή είτε στα κανάλια είτε σε συνεντεύξεις υπουργών είτε σε συνεντεύξεις διευθυντών εταιρειών ας αρχίσει να μας προβληματίζει. Πότε θυσίες αξίζει τελικά αυτή η συσκευή ;