Ιδεοληψίες η κάτι χειρότερο ; Νιώθω τρελη - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 9 FirstFirst 1234 ... LastLast
Results 16 to 30 of 124
  1. #16
    Πιστεύω πως φταίει και το ότι γεννησα πρόσφατα και οι ορμόνες είναι όπως νανε.. απλά ότι δω νομίζω πως το εχβ κ εγώ και σε μια άλλη δημοσίευση κάποιου έλεγε πως ακούει φωνές και ότι έλεγαν θα το έκανε και μου κόλλησε ότι έχω το ίδιο βέβαια εγώ ξέρω πως δεν είναι φωνές γιατί το δημιουργώ εγώ από μόνη μου σαν σκέψη αλλά πάλι φοβόμουν και αγχώνομουν

  2. #17
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2013
    Posts
    2,208
    Είναι σίγουρο ότι χρειάζεσαι κάποια υποστήριξη,μάλλον από κάποιον ειδικό...αν υπάρχει οικονομική δυνατότητα μην το αμελείς
    Οι παράλογες σκέψεις που κάνεις είναι προιόν του άγχους και της υπερέντασης που περνάς....όπως είπε σωστά ένας άλλος σχολιαστής παραπάνω,αν σου φύγει η υπερένταση,μάλλον θα πέσεις σε κατάθλιψη...έχω περάσει ακριβώς το ίδιο
    και ξέρεις ποιά ήταν η λύση; ψυχοθεραπεία και φάρμακα....μακάρι να είχα ξεκινήσει μικρότερη...τώρα θα ήμουν καλά,αλλά δυστυχώς ακόμη τραβιέμαι!!!
    Οσον αφορά τον άντρα σου,πρέπει να του μιλήσεις ανοιχτά για να σε καταλάβει και να σε στηρίξει
    Μην περιμένεις από την μάνα σου βοήθεια,φαίνεται μία συναισθηματικά αμόρφωτη γυναίκα και δε νομίζω ότι θα αλλάξει αυτό από μόνο του.
    Πάρε την ζωή στα χέρια σου και βοήθα τον εαυτό σου...και θα δεις ότι σιγά σιγά όλα θα αρχίσουν να μαλακώνουν και θα αρχίσουν να υποχωρούν οι ψυχαναγκαστικές σκέψεις.....ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

  3. #18
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,660
    Quote Originally Posted by Mixedgirl View Post
    αυτο που δεν καταλαβαινει η μητερα σου ειναι οτι εισαι ενας ξεχωριστος ανθρωπος απο αυτην και δεν θα επρεπε να συγκρινεται μαζι σου για το μεγαλωμα των παιδιων, καθως εκεινα τα χρονια το περιββαλον ηταν πιο φιλικο προς τα παιδια, ολο το χωριο μεγαλωνε τα παιδια και οχι η μανα μονη της, ο πατερας σου ηταν παρον και οχι απων κατα παρα πιθανοτητα, αυτο που περνας, μονο εσυ ξερεις πως το βιωνεις και πρεπει να βαλεις ορια και να της μιλησεις καποια στιγμη. Με την συζητηση υπαρχει μεγαλη πιθανοτητα να σε καταλαβει, ας μην πιασουμε και το οικονομικοπολιτικο πλαισιο στο οποιο ηταν νεαρη μητερα η μανα σου, σε σχεση με εδω που βρισκεσαι εσυ!
    δεν θα επρεπε να συγκρινεται, αλλα εκεινη συγκρινεται (και εχει τους λογους της. σοβαρους λογους, αν θες την γνωμη μου). τι να κανουμε τωρα; να την στειλουμε για ψυχοθεραπεια η να περιμενουμε να αλλαξει γνωμη η γιαγια για να ζησουμε;
    ποια χρονια ρε παιδια μεγαλωνε ολο το χωριο τα παιδια;;
    παντως οχι στα χρονια που ειμασταν εμεις παιδια, ουτε και μερικες γενιες παλιοτερα...
    το οτι παλιοτερα οι μανες δεν δουλευαν οταν ηταν οικονομικα εφικτο και μεγαλωναν τα παιδια τους, ναι.
    το οτι πολλες γυναικες μεγαλωναν και μεγαλωνουν ακομα τα εγγονια τους (κυριως απο την μερια της κορης), ισχυει, αλλα οχι ολες...
    επισης, αν η μανα της δεν ειχε καμια βοηθεια και μεγαλωσε μονη τα παιδια της και πιθανοτατα δουλευε παραλληλα, μπορει και να μην θελει να τα "καταλαβει" ολα αυτα, γιατι αυτοματως θα επεφτε σε εκεινην ο κληρος να βοηθησει με τα εγγονια και μπορει να μηνε χει καμια διαθεση η γυναικα, και δικαιωμα της.
    δεν ξερω γιατι επικεντρωνομαστε στην γιαγια για να βοηθησει, ουτε γιατι ντε και καλα της γυναικας την μανα... υπαρχουν και αλλες λυσεις.

  4. #19
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,660
    Quote Originally Posted by Mariaammeri View Post
    Πιστεύω πως φταίει και το ότι γεννησα πρόσφατα και οι ορμόνες είναι όπως νανε.. απλά ότι δω νομίζω πως το εχβ κ εγώ και σε μια άλλη δημοσίευση κάποιου έλεγε πως ακούει φωνές και ότι έλεγαν θα το έκανε και μου κόλλησε ότι έχω το ίδιο βέβαια εγώ ξέρω πως δεν είναι φωνές γιατί το δημιουργώ εγώ από μόνη μου σαν σκέψη αλλά πάλι φοβόμουν και αγχώνομουν
    δεν φταινε μονο οι ορμονες. φταιει το οτι εχει αλλαξει με προβληματικο τροπο η καθημερινοτητα σου, οσο κι αν αγαπας κι αν τα χαιρεσαι τα παιδια σου.
    σημασια, δεν εχει το τι συγκεκριμενα σου κολλαει.. σημασια εχει να διαχειριστεις τον λογο που σου προκαλει ολα αυτα τα κολληματα. το ενα θα σε αφηνει και το αλλο θα σε πιανει. ο μηχανισμος, ειναι ο ιδιος.
    κατα την γνωμη μου, θα μπορεσεις να το κανεις με την βοηθεια ενος καλου ψυχοθεραπευτη.
    να εχεις καποιον που ξερει, να τα συζητησεις, να σε βοηθησει να σκεφτεις καποιες λυσεις.

  5. #20
    Συμφωνω!! Αυτό το αναρωτιέμαι και εγώ τι μου τα προκαλεί όλα αυτά; Έχω πήξει από την καθημερινότητα;; Δεν έχω με τι να ασχοληθώ και ασχολούμαι με ότι βλακεία μου έρθει στο κεφάλι; Και άλλες έγιναν μάνες και έκατσαν σπίτι αλλά δεν κόντευαν να τρελαθούν απλώς είναι έτσι το μυαλό μου έχω αυτό το πρόβλημα και μια ζωή θα παλεύω με τις σκέψεις μου δηλαδή ποσό απαίσιο είναι να ξέρεις πως όλα αυτά δεν ισχύουν και παρόλα αυτά αντί σαν φυσιολογικός άνθρωπος να γελάσω να μην το ξανά σκεφτώ να μου δημιουργεί κι άγχος από πάνω .. και σκέψεις που πιο πριν δεν έβαζα καν στο μυαλό μου.. δηλαδή εκεί που είσαι μια χαρά σε πιάνει και είμαι ακόμα 25 και σκέφτομαι πωα θα αντέξω ακόμα μέχρι τα 50 ας πούμε και καλά να είμαι θα πετάγεται κάποια σκέψη να με κάνει πάλι έτσι; Όλα αυτά τα πράγματα δεν παλεύονται

  6. #21
    Αυτό προσπαθώ!! Όσο μπορω δηλαδή να μην το βάζω κάτω, όταν εννοείς μέτα έρχεται κατάθλιψη τι εννοείς;

  7. #22
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2013
    Posts
    2,208
    Quote Originally Posted by Mariaammeri View Post
    Αυτό προσπαθώ!! Όσο μπορω δηλαδή να μην το βάζω κάτω, όταν εννοείς μέτα έρχεται κατάθλιψη τι εννοείς;
    όταν είσαι σε συνεχή υπερδιέγερση κάποια στιγμή έρχεται και η κατάθλιψη σαν απάντηση σε αυτή την ένταση

  8. #23
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,660
    Quote Originally Posted by Mariaammeri View Post
    Συμφωνω!! Αυτό το αναρωτιέμαι και εγώ τι μου τα προκαλεί όλα αυτά; Έχω πήξει από την καθημερινότητα;; Δεν έχω με τι να ασχοληθώ και ασχολούμαι με ότι βλακεία μου έρθει στο κεφάλι; Και άλλες έγιναν μάνες και έκατσαν σπίτι αλλά δεν κόντευαν να τρελαθούν απλώς είναι έτσι το μυαλό μου έχω αυτό το πρόβλημα και μια ζωή θα παλεύω με τις σκέψεις μου δηλαδή ποσό απαίσιο είναι να ξέρεις πως όλα αυτά δεν ισχύουν και παρόλα αυτά αντί σαν φυσιολογικός άνθρωπος να γελάσω να μην το ξανά σκεφτώ να μου δημιουργεί κι άγχος από πάνω .. και σκέψεις που πιο πριν δεν έβαζα καν στο μυαλό μου.. δηλαδή εκεί που είσαι μια χαρά σε πιάνει και είμαι ακόμα 25 και σκέφτομαι πωα θα αντέξω ακόμα μέχρι τα 50 ας πούμε και καλά να είμαι θα πετάγεται κάποια σκέψη να με κάνει πάλι έτσι; Όλα αυτά τα πράγματα δεν παλεύονται
    οταν δεν παλευονται μονη σου, ζητας βοηθεια.
    εκατσαν ολες αυτες οι μανες χωρις τον ανδρα τους; να παλευουν μονες με δυο μωρα παιδια, σε τεσσερις τοιχους; κι αν το εκαναν, με γεια τους με χαρα τους. δεν ειμαστε ολοι ιδιοι, ουτε και ειναι ζητουμενο να ειμαστε ολοι ιδιοι.
    εσενα, σε επηρεαζει.
    πρεπει να κανεις κατι γι αυτο.
    εκανες σπουδες πριν τον γαμο; η δουλεια που ειχες σου αρεσε, ηταν σχετικη με σπουδες, ή δουλευες μονο για τα χρηματα;

  9. #24
    Πήγα στον ψυχίατρο αλλά δεν μου είπε τίποτα μόνο για αντικαταθλιπτικά.. να κάνω και εξετάσεις αίματος και θυρεοειδή.. σκέφτομαι να πάω σε άλλον για δεύτερη γνώμη

  10. #25
    Όχι δεν ήταν μόνη ποτε ο πατέρας μου γταν πάντα εκεί.. δνε ξέρω και άλλες φεύγει ο άντρας τους δεν λέω το αντίθετο εμένα πάντως μου στοίχισε.. και εκείνος μου λέει αν σταματήσω τι θα τρώμε; Τι δουλειά θα κάνω κλπ κλπ θα παλεύω μια ζωή μου παιδια, τελικά σε αυτπ τον κόσμο όλοι μόνοι μας είμαστε έχουμε τόσα άτομα αλλά στην ουσία μόνοι.. δεν το βάζω κάτω όμως θα προσπαθήσω..

  11. #26
    Marilou
    Guest
    Quote Originally Posted by Mariaammeri View Post
    Καλησπέρα σας!! Είμαι 25 ετών.. πάντα είχα ψυχαναγκασμους στα 18 φοβόμουν μην κάνω κακό στους δικούς μου, και έναν φόβο μην δαιμονιστώ μου πέρασε ομωσ έλεγχα τις σκέψεις φτάνουμε στα 23 που παντρεύτηκα και έκανα έκανα παιδάκι ένιωθα ευτυχισμένη ότι τα είχα ξεπεράσει όλα ήμουν πραγματικά παρά πολύ καλά έτσι νόμιζα δλδ και φτάνουμε στο τώρα.. τον Δεκέμβριο του 23 ξεκίνησαν σκέψεις και φόβος μην κάνω κακό στο παιδί μου κράτησε 2 μήνες με κρίσεις πανικού και μετά άρχισαν τα χειρότερα ήμουν έγκυος 7 μηνών στο δεύτερο παιδί κ εκεί ξεκινάει ο γολγοθάς.. άρχισα να διαβάζω για σχιζοφρένεια και άρχισα να νομίζω πως έχω όλα τα συμπτώματα γεννησα και φοβόμουν ότι συνομοτουν εναντίον μου ο άντρας μου η μάνα μου ενοειται πως ηξερα πως όλο αυτό είναι παράλογο βασικά φοβόμουν μήπως φοβηθώ, περνάει αυτή η σκέψη και πάμε σε άλλη που να φοβάμαι μήπως όλοι οι άνθρωποι είναι τέρατα η ο διαβολος πάλι να ξέρω πως είναι παράλογο όλο αυτό σε οτι σκέφτομαι γνωρίζω ότι είναι παρανοϊκό και παράλογο.. μετά πάμε στα ακόμα χειρότερα μου έλεγε η κουνιάδα μου πως παλιά φοβόταν μην Ζοντανεψουν τα αντικείμενα και μαντέψτε μετά από λίγες ημέρες ήρθε ο φόβος και ενώ γνωρίζω πως όλα είναι παράλογα και αδύνατον να συμβούν αυτά εκεί να μου δημιουργούν άγχος και φόβο η μια σκέψη έρχεται φεύγει και έρχεται άλλη μετά είδα μια ταινία το Τεντ με ένα αρκουδάκι που χει σαν άνθρωπος είχε κοπέλες και επίσης μαντέψτε να μου έρχεται ιδέα πως έχω σχέση με αυτό το αρκουδάκι οπωσ Είχε στην ταινία η στις ειδήσεις μια παντρεύτηκε με μια σκούπα και να φοβάμαι μην κάνω το ίδιο παιδιά πραγματικά νιώθω τρελη για πιο λόγο να τα σκέφτομαι αυτά; Στεναχωριέμαι και νιώθω τόσες ενοχές και τύψεις γιατί ξέρω ποσό παράλογα είναι αυτά και κάθε μέρα μια νέα σκέψη και χειρότερη νιώθω όλο και πιο κοντά στο να τα χάσω τελείως και να αρχίσω να τρελαίνομαι και να το δείχνω στους γύρω μου, μου περνάνε και σκέψεις αυτοκτονίας γιατί δεν άντεχω άλλο να σκέφτομαι , όταν είμαι έξω με κόσμο νιώθω πολύ φυσιολογική και μετά το απόγευμα όλα περνάνε δια μαγείας και το πρωί πάλι τα ίδια μια νέα σκέψη παρανοϊκή κρίσεις πανικού συνέχεια, μίλησα στον άντρα μου αλλά δεν τπυ είπα αυτές τις σκέψεις μόνο ότι θέλω να πάω σε ένα ψυχίατρο, λειτουργική είμαι και τα παιδιά τα φροντίζω και καθαρίζω το σπίτι προσπαθώ να μην το βάλω κάτω, μόνη όταν είμαι κλαίω πολύ από τις τύψεις κθε μέρα νιώθω πως χάνω επαφή με την πραγματικότητα, την Πέμπτη θα πάω σε ψυχίατρο αλλά ντρέπομαι να του πω αυτά που σκέφτομαι και φοβάμαι μην μου πει πως χρειάζομαι νοσηλεία η ότι έχω κάτι πολύ σοβαρό με αυτές τις σκέψεις, γιατί να είμαι έτσι λυπάμαι τα παιδιά μου τον άντρα μου που έμπλεξε με μια τρελη, θέλω να σταματήσουν οι σκέψεις δεν αντέχω άλλο αλήθεια υπάρχει κάποιος που να είναι σε παρόμοια θέση;
    Καλημερα σου και να σου ζησουν τα παιδακια σου .

    Δεν διαβασα κατι αλλο περαν απο το αρχικο σου μηνυμα .
    Αυτο που θελω νασ ερωτησω ειναι θεραπευτικα εχεις δουλεψει ποτε ;

    Την ταμπελα που εχεις δωσει στην εχει πιστοποιηση καποιος ψυχιατρος ή καποιος θεραπευτης ;

    Επειτα αντιλαμβανεσαι οτι αν ισχυει αυτη η ταμπελα τα ατομα που ανηκουν σε αυτο το φασμα χρειαζονται πλαισιωση απο θεραπευτικη ομαδα ψυχιατρου και θεραπευτη για να μπορεσουν να ειναι καλυτερα λειτουργικα στην καθημερινοτητα τους .

  12. #27
    Ο ψυχίατρος έχτες δεν μου είπε τίποτα μου μίλησε μόνο για κατάθλιψη και μου είπε να πάρω αντικαταθλιπτικά.. θεωρείται πως χωρίς φαρμακευτική αγωγή δεν γίνεται Ε;

  13. #28
    Member
    Join Date
    Apr 2023
    Posts
    33
    Quote Originally Posted by Mariaammeri View Post
    Ο ψυχίατρος έχτες δεν μου είπε τίποτα μου μίλησε μόνο για κατάθλιψη και μου είπε να πάρω αντικαταθλιπτικά.. θεωρείται πως χωρίς φαρμακευτική αγωγή δεν γίνεται Ε;
    Καλημερα, υπαρχει περιπτωση να γινεται με ψυχαναλυση, με ψυχολογο. Αναλογως πως θα κρινει και αυτος, θα σκεφτεις για την αγωγη. Εγω προτεινω να μην την παρεις βεβιασμενα, χρειαζεσαι ψυχαναλυση πανω απο ολα

  14. #29
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,660
    Quote Originally Posted by Mariaammeri View Post
    Πήγα στον ψυχίατρο αλλά δεν μου είπε τίποτα μόνο για αντικαταθλιπτικά.. να κάνω και εξετάσεις αίματος και θυρεοειδή.. σκέφτομαι να πάω σε άλλον για δεύτερη γνώμη
    ο ψυχιατρος, αν δεν ειναι παραλληλα και εκπαιδευμενος ψυχοθεραπευτης, μονο φαρμακα θα σου δωσει.
    καλυτερα να πας σε ψυχολογο- ψυχοθεραπευτη για να κανεις ψυχοθεραπεια και ΑΝ εκεινος κρινει οτι πρεπει να παρεις και φαρμακα για καποιο διαστημα, θα σε στειλει εκεινος σε ψυχιατρο.
    το θεμα ειναι οτι χρειαζεται διαχειριση με κουβεντα το θεμα σου, ειτε παρεις ειτε δεν παρεις φαρμακα, οχι να παρεις μονο φαρμακα για να εισαι ηρεμη και το προβλημα να συνεχιζεται...

  15. #30
    Το μόνο που θέλω απλά είναι να είμαι όπως πριν που δεν είχα τουλάχιστον τις παράνοικες σκέψεις, θέλω να σταματήσω να είμαι έτσι να σκέφτομαι όπως πριν φυσιολογικά.. θεωρείται πως χωρια χάπια θα χειροτερέψει; Θα κλείσω σε ψυχολόγο ραντεβού

Page 2 of 9 FirstFirst 1234 ... LastLast

Similar Threads

  1. Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ή κάτι χειρότερο ;
    By Ellie24 in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
    Replies: 2
    Last Post: 17-04-2024, 00:47
  2. Ιδεοληψίες η κάτι χειρότερο ..βοήθεια παιδιά.
    By Stauroula in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
    Replies: 15
    Last Post: 16-04-2024, 16:29
  3. Νιώθω κάτι σαν απειλή...
    By broken heart 1985 in forum Σχέσεις και Επικοινωνία
    Replies: 38
    Last Post: 21-07-2022, 21:26
  4. Mπορεί να οδηγήση σε κάτι πιο χειρότερο ???
    By garyfalia in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 10
    Last Post: 16-07-2012, 02:44
  5. ΜΑΝΙΟΚΑΤΑΘΛΙΨΗ Ή ΚΑΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ
    By oberon in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 6
    Last Post: 07-10-2006, 21:12

Tags for this Thread

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •