ήθελα να πώ τον πόνο μου....

[nass]

Έχω κάνει μια σχέση εξ αποστάσεως εδώ και έναν χρόνο. Η κοπελιά βρίσκεται σε μια άλλη... ήπειρο... (απόσταση με αεροπλάνο περίπου 12-15 ώρες).
Εγώ είμαι άνεργος σχεδόν έναν χρόνο... αλλά "γνωριστήκαμε" όταν δούλευα... και συχνά συνομιλούσαμε με μηνύματα απο τη (πρώην) δουλειά μου. Μόλις με είχε παρατήσει η πρώην μου.

Επι αρκετούς μήνες (πάνω απο 10) "βρισκόμαστε" στα social networks... μιλάμε live μέσω webcam αρκετά συχνά... Και έχουμε ανταλλάξει sms, email... εκφράζοντας το πόσο γουστάρουμε... να είμαστε μαζί... αφού συμφωνούμε και στα περισσότερα... που πραγματικά συμφωνούσαμε. Και έιναι πραγματικά έξυπνη και μορφωμένη με καλή δουλειά.

Μάλιστα επισκέφτηκε την Ελλάδα μόνο για μένα για λίγες ημέρες όποτε και ενδυναμώθηκε το "παθος" με "φυσική επαφή. Φυσικά "κόλλησε" μαζί μου ακόμα περισσότερο...

Αλλά...
Μετά απο τόσο καιρό, ανακάλυψα οτι έχει πολλές φοβίες για τους ανθρώπους, συνεχώς κατηγορεί τον εαυτό της για το οτι είναι ανύπαντρη και οτι κανένας δεν την αγαπάει. Εϊχε κάποιες σχέσεις αποτυχημένες και δέν εμπιστεύεται εύκολα ανθρώπους. Προσβάλλεται απο πολλές "φίλες" της και γενικά έχει μειωμένη αυτοπεποίθηση... Δυστυχώς κι εγώ δέν έχω κάνει πολλές σχέσεις (δύο που έληξαν μετά απο 2-3 μήνες) και έχω ελάχιστους φίλους που βλέπω μια φορά στους 3 μήνες. Αλλά προσπαθούσα εξαιρώντας τον χαρακτηρα της να την ανεβάζω... πάντα.

...και οι δύο όλο αυτό το καιρό και μόλις έφυγε απο την επίσκεψη εδώ, πονάμε απο το οτι η απόσταση είναι τεράστια...και έχουμε ανάγκη απο επαφή... (εγώ της το είχα ξεκαθαρίσει απο την αρχή οτι δέν μπορώ να ταξιδέψω στην χώρα της)...
Το πρόβλημα είναι οτι έμεινα "εκτός" για μερικές ημέρες και δέν της απάντησα στα μηνύματα.

Με την μία μου επιτέθηκε, οτι την αγνοώ και δέν την σέβομαι... προσπαθώ να εξηγήσω οτι λόγω ανεργίας και άλλων προσωπικών προβλημάτων δέν μπορούσα να απαντήσω και ήθελα να μείνω εκτός για λίγο...
Γενικά αισθάνομαι απίστευτα χάλια επείδή με εμπιστέυτηκε τόσο αλλά και με την ζωή μου που δέν με πάει καθόλου καλά. Ψυχολογικά είμαι σκατά. Και το χειρότερο;; Μου στέλνει μηνύματα απελπισίας και με κατηγορεί οτι την κοροίδευα και δέν την κατάλαβα ποτέ. :(
Μια φορά μεταξύ σοβαρού κι αστείου είχε πεί οτι δέν θα προχωρούσε ποτέ σε κάτι τέτοιο γιατί δέν θα είχε το κουράγιο να το κάνει...
Είμαι ήδη χάλια λόγω συνθηκών εδώ και με στεναχώρησε τόσο που αρχίζω και ανησυχώ...πραγματικά

:(

[mariap]

nass egω αυτο που διαβαζω ειναι σαν να εχει αγκιστρωθει η κοπελα πανω σου. Σαν να εχει στηριξει ολοκληρη τη ζωη της σε εσενα.

Αλλα αυτη η αποσταση δεν σας εχει κουρασει τοσο καιρο? Οσο και να τα λενε μεσω social networks, αυτο δεν αντισταθμιζει την φυσικη επαφη. Εχετε σκεφτει καποιος απο τους 2 σας να μετακομισει?

[nass]

ναί έχει αγκιστρωθεί... έχεις δίκιο σε αυτό... μου το χτυπάει οτι μόνο σε μένα μίλαγε ανοιχτα... (όπως σε μια φυσιολογική σχέση) και τώρα πρόδόθηκε...

της πρότεινα να μετακομίσει αλλά ... η δουλειά της δέν το επιτρέπει... όπως και η δυσκολία σε μια νέα χώρα...

[Empneustns]

εσυ την θελεις;

[mariap]

Μα ειναι το επομενο βημα ομως, καποιος να μετακομισει.. δεν μπορειτε να ειστε επ\'αοριστο να σας χωριζει τοση αποσταση.

[mariap]

Ισως για σενα να ειναι και πιο ευκολο να μετακομισεις, αφου απο θεμα δουλειας, δεν σε κραταει κατι εδω....

[Helena]

ναι ειναι εκτος αν καποιος απο τους δυο ή και οι δύο δεν θελουν να κανουν το επομενο βημα..

[mariap]

Ισως αλλα δεν μπορω αυτες τις σχεσεις απο αποσταση :p

[Helena]

και καλα κανεις ειναι πικρα

[nass]

@Empneustns
ναι... νομίζω πως θα μπορούσα να κάνω πραγματική σχέση μαζί της.

@mariap
να μετακομίσω; Εδώ με κρατάνε οι γονείς μου, δέν μπορώ να τους παρατήσω και να σηκωθώ να φύγω έτσι... αλλά και τα λεφτά... η γλώσσα...που μιλάω μόνο αγγλικά... και στην χώρα της (Ασιατική) δέν μπορείς να βρείς δουλειά μόνο με αυτά... :(

@Helena
αυτό είναι πολύ δύσκολο και για τους δύο...