Δούλευα μέχρι πρόσφατα ως αποκλειστική σε δημόσιο νοσοκομείο, προσωρινά μέχρι να ολοκληρώσω τις σπουδές μου επειδή είχα και ένα πτυχίο νοσηλευτικής. Πέρασα τα πάνδεινα και αναγκάστηκα να παραιτηθώ. Οι μεγαλύτερες σε ηλικία συνάδελφοι και πιο παλιές είτε δεν μου μιλούσαν καθόλου και με απέκλειαν είτε μιλούσαν άσχημα για μένα και πίσω από την πλάτη μου ή και μπροστά μου (τόσο πολύ δεν τους ενδιέφερε να με πληγώσουν). Μια από αυτές με έστειλε σε δικό της πελάτη. Μόλις τελείωσα την δουλειά μου ζήτησε να της δώσω την απόδειξη μου και να πάρει αυτή τα λεφτά μου από τον πελάτη και να μου τα δώσει μετά. Δεδομένου του εχθρικού περιβάλλοντος δεν την εμπιστεύτηκα και της φώναζα ότι θέλω τα χρήματα μου. Με είπε φιλοχρήματη ενώ της ζήτησα συγγνώμη.
Το μόνιμο προσωπικό δεν μας έδινε σεντόνια για τους ασθενείς ούτε υγειονομικό υλικό, μου μιλούσανε υποτιμητικά. Δεν μας άφηναν να χρησιμοποιούμε την τουαλέτα και τα αποδυτήρια. Με έστειλαν σε άτομο με λοιμώδες νόσημα ενώ δεν ήθελε να το αναλάβει καμία άλλη και χωρίς να με ενημερώσουν για να λάβω τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Ευτυχώς που προσέχω πάντα.
Το ποτήρι ξεχείλισε όταν ένα πρωί και ενώ έφευγα από κουραστική νυχτερινή βάρδια, η τομεάρχισσα μου επιτέθηκε λεκτικά επειδή φορούσα μαύρη στολή αντί για γκρι. Δεν πρόλαβα να σιδερωσω λόγω φόρτου εργασίας και προτίμησα για λόγους υγιεινής να φορέσω μια καθαρή στολή. Δεν την ενδιέφερε. Με προσβαλλε και μου φώναζε μπροστά σε κόσμο. Μόνο σε εμένα, οι άλλες φοράνε ό,τι στολές θέλουν. Και το είπε και στην διεύθυνση του νοσοκομείου. Τώρα έμεινα χωρίς δουλειά, χωρίς να φταίω σε τίποτα. Η επιβεβαίωση ότι δεν είμαι υπερβολική είναι ότι παραιτήθηκε και άλλο άτομο, δεν ήθελε να πει το λόγο. Κόντευα να αρρωστήσω, έκλαιγα κάθε μέρα. Σε εμένα βρήκαν να τα κάνουν όλα αυτά, που έμεινα ορφανή σε μικρή ηλικία και παλεύω μόνη μου. Πήρα και σε γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης αλλά η "ψυχολόγος" μου φώναξε ότι έτσι είναι παντού και πρέπει να δουλεύω και ότι και αυτή ήταν 20 χρόνια σε τοξικό περιβάλλον. Της είπα "το θεωρείτε φυσιολογικό αυτό;" Αν είναι δυνατόν!