Δύσκολος ο χωρισμός ακόμα και αν τον αποφάσισες εσύ

[Asiatas]

Θέλω να καταθέσω κάποιες σκέψεις. Ξέρω ότι κάποιοι ίσως το δουν σαν πεζό, αλλά εγώ δυσκολεύομαι να το διαχειριστώ.

Πριν από τρεις βδομάδες πήρα την απόφαση να τερματίσω μια σχέση 5 χρόνων. Μια σχέση που πέρασε πολλά πάνω κάτω, πολλές στιγμές που κάποιος θα έλεγε ότι έπρεπε να είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα. Όμως ήταν μια σχέση που την έδενε μια απίστευτη αγάπη.
Η αφορμή ήταν πολύ απλή. Ένα νέο πρόσωπο μπήκε στο μυαλό μου. Και μάλιστα σε μια περίοδο που ξανάρχησαν τα σύννεφα στην σχέση μου. Και για να είμαι σωστός απέναντι στην κοπέλα που ήμουν, αλλά κυρίως στον εαυτό μου, πήρα αυτή την απόφαση. Είχαμε ξαναχωρήσει στο πρόσφατο παρελθόν και κάναμε προσπάθεια να τα ξαναβρούμε. Κυρίως λόγω της αγάπης που έτρεφε ο ένας για τον άλλο. Όταν της είπα να χωρίσουμε νόμιζα ότι ήταν η πιο σωστή απόφαση που πήρα. Τις επόμενες ημέρες βρέθηκα πιο κοντά με την καινούρια κοπέλα και αρχίσαμε να βγαίνουμε.
Όμως η πρώην μου δεν πήρε τον χωρισμό μας τόσο εύκολα. Προσπαθεί με την κάθε ευκαιρία να μου δείξει πόσο με αγάπησε και πόσο με αγαπάει. Και ακόμα και αν υποψιάζεται ότι έχω προχωρήσει, επιμένει να μου λέει ότι θέλει να περάσουμε την ζωή μας μαζί.
Όλα αυτά ακούγονται λογικά, ειδικά αν ο ένας από τους δύο δεν είναι έτοιμος να χωρίσει. Όμως το δικό μου πρόβλημα είναι ότι τις τελευταίες μέρες, τα πρωινά ξυπνάω χάλια. Ξυπνάω με αναμνήσεις, με ενοχές, με τύψεις. Γιατί νιώθω ότι την αγαπάω κι εγώ τόσο πολύ. Ήταν ο άνθρωπος που με ήξερε όσο κανείς άλλος. Και νιώθω ότι αν και ερωτηκά με ελκύει πολύ η νέα κοπέλα, στην ψυχή μου μέσα είναι η πρώην μου. Και όσο περνάνε οι μέρες γίνεται κάπως πιο δύσκολο.
Όλες αυτές οι στιγμές και η αγάπη που έχω πάρει είναι κάθε μέρα στο μυαλό μου. Υπάρχουν στιγμές που κλαίω μόνος μου. Σα να νιώθω ότι κάποιος πέθανε. Και πονάω. Και ας έχω πάρει εγώ αυτή την απόφαση. Στροβιλίζει στο μυαλό μου ακόμα και η σκέψη ότι στο μέλλον θα ξαναείμααστε μαζί. Πως γίνεται ακόμα και γι αυτόν που έχει πάρει την απόφαση να χωρίσει να πονάει τόσο;
Και ξέρω ότι θα ξαναέρθουμε σε επικοινωνία γιατί θα έρθει να πάρει τα πράγματά της από το σπίτι μας. Και όλο αυτό είναι μεγάλο βαρίδι. Δεν έχω όρεξη σχεδόν για τίποτα. Και όλο αυτό έγινε αφού πήρα την απόφαση για να χωρίσουμε. Λίγο πριν τα πράγματα ήταν πιο καθαρά στο μυαλό μου.

Και το μεγαλύτερό μου βάσανο είναι ότι βλέπω ότι στη νέα κοπέλα που βγαίνουμε μόλις μια βδομάδα τώρα, έχουν αρχίσει και αναπτύσσονται πράγματα. Θέλει να με βλέπει συνέχεια, να μιλάμε. Που είναι απόλυτα υγιές. Αλλά δεν μπορώ να αφεθώ. Σαν να με κρατάει πίσω όλο αυτό.

[Joanna8]

Θέλω να καταθέσω κάποιες σκέψεις. Ξέρω ότι κάποιοι ίσως το δουν σαν πεζό, αλλά εγώ δυσκολεύομαι να το διαχειριστώ.

Πριν από τρεις βδομάδες πήρα την απόφαση να τερματίσω μια σχέση 5 χρόνων. Μια σχέση που πέρασε πολλά πάνω κάτω, πολλές στιγμές που κάποιος θα έλεγε ότι έπρεπε να είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα. Όμως ήταν μια σχέση που την έδενε μια απίστευτη αγάπη.
Η αφορμή ήταν πολύ απλή. Ένα νέο πρόσωπο μπήκε στο μυαλό μου. Και μάλιστα σε μια περίοδο που ξανάρχησαν τα σύννεφα στην σχέση μου. Και για να είμαι σωστός απέναντι στην κοπέλα που ήμουν, αλλά κυρίως στον εαυτό μου, πήρα αυτή την απόφαση. Είχαμε ξαναχωρήσει στο πρόσφατο παρελθόν και κάναμε προσπάθεια να τα ξαναβρούμε. Κυρίως λόγω της αγάπης που έτρεφε ο ένας για τον άλλο. Όταν της είπα να χωρίσουμε νόμιζα ότι ήταν η πιο σωστή απόφαση που πήρα. Τις επόμενες ημέρες βρέθηκα πιο κοντά με την καινούρια κοπέλα και αρχίσαμε να βγαίνουμε.
Όμως η πρώην μου δεν πήρε τον χωρισμό μας τόσο εύκολα. Προσπαθεί με την κάθε ευκαιρία να μου δείξει πόσο με αγάπησε και πόσο με αγαπάει. Και ακόμα και αν υποψιάζεται ότι έχω προχωρήσει, επιμένει να μου λέει ότι θέλει να περάσουμε την ζωή μας μαζί.
Όλα αυτά ακούγονται λογικά, ειδικά αν ο ένας από τους δύο δεν είναι έτοιμος να χωρίσει. Όμως το δικό μου πρόβλημα είναι ότι τις τελευταίες μέρες, τα πρωινά ξυπνάω χάλια. Ξυπνάω με αναμνήσεις, με ενοχές, με τύψεις. Γιατί νιώθω ότι την αγαπάω κι εγώ τόσο πολύ. Ήταν ο άνθρωπος που με ήξερε όσο κανείς άλλος. Και νιώθω ότι αν και ερωτηκά με ελκύει πολύ η νέα κοπέλα, στην ψυχή μου μέσα είναι η πρώην μου. Και όσο περνάνε οι μέρες γίνεται κάπως πιο δύσκολο.
Όλες αυτές οι στιγμές και η αγάπη που έχω πάρει είναι κάθε μέρα στο μυαλό μου. Υπάρχουν στιγμές που κλαίω μόνος μου. Σα να νιώθω ότι κάποιος πέθανε. Και πονάω. Και ας έχω πάρει εγώ αυτή την απόφαση. Στροβιλίζει στο μυαλό μου ακόμα και η σκέψη ότι στο μέλλον θα ξαναείμααστε μαζί. Πως γίνεται ακόμα και γι αυτόν που έχει πάρει την απόφαση να χωρίσει να πονάει τόσο;
Και ξέρω ότι θα ξαναέρθουμε σε επικοινωνία γιατί θα έρθει να πάρει τα πράγματά της από το σπίτι μας. Και όλο αυτό είναι μεγάλο βαρίδι. Δεν έχω όρεξη σχεδόν για τίποτα. Και όλο αυτό έγινε αφού πήρα την απόφαση για να χωρίσουμε. Λίγο πριν τα πράγματα ήταν πιο καθαρά στο μυαλό μου.

Και το μεγαλύτερό μου βάσανο είναι ότι βλέπω ότι στη νέα κοπέλα που βγαίνουμε μόλις μια βδομάδα τώρα, έχουν αρχίσει και αναπτύσσονται πράγματα. Θέλει να με βλέπει συνέχεια, να μιλάμε. Που είναι απόλυτα υγιές. Αλλά δεν μπορώ να αφεθώ. Σαν να με κρατάει πίσω όλο αυτό.

Καταρχάς τι ηλικία έχετε οι τρεις σας; Εσύ, η παλιά και η καινούργια; Αν είσαι πάνω από 30, κάπως ανησυχητική η συμπεριφορά σου στις σχέσεις. Λες ότι έβαλες τέρμα σε μια σχέση 5 ετών επειδή γνώρισες ένα νέο πρόσωπο, το οποίο σε ελκύει ερωτικά. Από επικοινωνία πώς πας με την καινούργια; Λες ότι η σχέση σου είχε τα πάνω και τα κάτω της και ότι κάποιος θα έλεγε ότι έπρεπε να τελειώσει νωρίτερα. Η αφορμή ήταν το άλλο πρόσωπο, όπως γράφεις. Πρέπει να σκεφτείς και ποια ήταν η αιτία του χωρισμού, γιατί κανείς δεν τερματίζει μια μακροχρόνια σχέση, επειδή ξετρελάθηκε από ένα 3ο πρόσωπο.
Είναι απολύτως λογικό όταν βγαίνεις από μια σχέση που σου παρείχε αγάπη να νιώθεις έτσι. Έχεις αισθήματα για έναν άνθρωπο που ζήσατε μαζί 5 χρόνια. Όμως δε θες να τα τινάξεις όλα στον αέρα με τη νέα σου σχέση για να γυρίσεις πίσω. Σκέψου εσύ τι προτιμάς για τη ζωή σου. Τώρα μπορείς να γυρίσεις πίσω, αλλά δε θες. Αύριο, μπορεί να θες να γυρίσεις πίσω, αλλά να μην μπορείς. Είναι μια απόφαση που μόνο εσύ μπορείς να πάρεις.

[axl100]

"Κι αν σε "χτυπούν" ξαφνικά μνήμες από την "πρώην" τι κάνεις;
Κι αν όταν εκεί που όλα είναι καλά υπάρχουν στηγμές που ξυπνάνε μνήμες τότε τι; Χωρίζεις;

Είμαι με μια κοπέλα εδώ και περίπου 10 μήνες και πάλι μετά από καιρό άρχισαν να τριγυρνάνε στο μυαλό μου οι μνήμες από την προηγούμενή μου σχέση... Ίσως επειδή πλησιάζει η ημερομηνία που θα είχαμε επέτειο (4 χρόνια θα κλείναμε). Εκεί τι κάνεις; Χωρίζεις; Το λές; Το αφήνεις να φύγει;"
Το εγραψες αυτο πριν 8 χρονια και ειναι πανω κατω το ιδιο με αυτο που εγραψες σημερα. Μπας γουσταρεις τους χωρισμους και τα ζεϊμπεκικα;

[Remedy]

(αυγουστος 2023) Η ιστορία είναι πολύ μεγάλη οπότε θα προσπαθήσω να την κάνω όσο πιο σύντομη μπορώ. Τα τελευταία σχεδόν 5 χρόνια είμαι σε σχέση με μια κοπέλα. Τα 2 συγκατοικούμε κιόλας. Με αυτή την κοπέλα ένιωσα τι σημαίνει πραγματική δυνατή αγάπη. Δεν το είχα ξανανιώσει αυτό. Όμως κάτι έλειπε. Η ένταση, το πάθος.
Και εδώ έρχονται τα μπερδέματα... Τρια χρόνια πριν, γνωρίζω μια άλλη μέσω κοινής παρέας. Ήταν και αυτή σε σχέση για χρόνια. Υπήρξε αμέσως χημεία. Τρελή χημεία. Στην αρχή υπέβοσκε ένα φλερτ λίγο με απόσταση, όμως αυτό βγήκε στην επιφάνεια. Και μου έβγαλε τρελά συναισθήματα έντασης, πάθους, έρωτα. Για κάμποσο καιρό τώρα βλεπόμαστε. Και οι δύο γνωρίζουμε ότι αυτό που γίνεται δεν είναι σωστό (όχι από την ιθικίστηκη άποψη, αλλά από την ουσιαστική για εμάς και τους άλλους ανθρώπους) όμως δε μπορέσαμε ποτέ να το ελέγξουμε.
Εκείνη πριν κάποιους μήνες χώρισε. Συνεχίσαμε να βρισκόμαστε. Ωστόσο εγώ ακόμα δεν έχω χωρίσει. Έχει μπει για τα καλά μέσα στο μυαλό μου. Όμως με δυσκολεύει πολύ. Και τι με δυσκολεύει; Ότι η κοπέλα που συγκατοικώ, έχοντας καταλάβει μάλλον τι συμβαίνει, μου εκφράζει υπέρμετρα την αγάπη της και αυτό εμένα με γονατίζει. Με γονατίζει πολύ. Και με γονατίζει περισσότερο γιατί κι εγώ την νιώθω αυτή την αγάπη. Και φοβάμαι ότι δύσκολα θα ξαναβρεθεί.
Θα ήθελα μια γνώμη. Σίγουρα δε τα έχω πει όλα, δε μπορούν να χωρέσουν σε ένα post. Οπότε ότι κενό υπάρχει θα συμπληρωθεί.

η κοπελα που τα φιαξατε τωρα, ειναι η ιδια που ειχατε ηδη σχεσεις εδω και 3 χρονια, ενω ησουν στην προηγουμενη σχεση, ή ειναι μια τριτη κοπελα;

[Asiatas]

η κοπελα που τα φιαξατε τωρα, ειναι η ιδια που ειχατε ηδη σχεσεις εδω και 3 χρονια, ενω ησουν στην προηγουμενη σχεση, ή ειναι μια τριτη κοπελα;

Όχι δεν είναι η ίδια. Με αυτή που λες το τελείωσα εγώ. Όλο αυτό με είχε γονατίσει και δεν το άντεχα. Έπρεπε να τελειώσει γιατί μόνο ενοχές μου γέμιζε. Μεσολάβησε και ένας χωρισμός με την κοπέλα μου, συγκεκριμένα έφυγε από το σπίτι μας, αλλά μετά τα ξαναβρήκαμε. Προσπαθήσαμε, αλλά τελικά έγιναν ξανά πράγματα που είχαμε πει να τα αφήσουμε πίσω - όχι από τη μεριά μου αυτή τη φορά - τα οποία με προβλημάτισαν πάρα πολύ. Απλά το θέμα είναι ότι πάλι, ακόμα και τώρα που για πρώτη φορά πήρα εγώ αυτή την απόφαση, η κοπέλα μου το έχει κάνει 3 φορές ως τώρα, ακόμα και τώρα με πονάει πολύ. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ.
Όσο για την καινούρια κοπέλα, επικοινωνία υπάρχει στο βαθμό που μπορεί να υπάρξει με έναν άνθρωπο που τον γνωρίζεις ουσιαστικά κάποιες μέρες. Σεξ υπάρχει έντονο, αλλά θα ήθελα πολύ να συγκεντρωθώ εκεί και να αφήσω τα πάντα πίσω, όμως νιώθω ότι δε μπορώ.

Όσο για τα δράματα που αναφέρθηκαν, σε ποιον αρέσουν; Κυρίως γράφω για να πάρω καμια γνώμη μήπως και καθαρίσω λίγο το κεφάλι μου.

[Remedy]

Όχι δεν είναι η ίδια. Με αυτή που λες το τελείωσα εγώ. Όλο αυτό με είχε γονατίσει και δεν το άντεχα. Έπρεπε να τελειώσει γιατί μόνο ενοχές μου γέμιζε. Μεσολάβησε και ένας χωρισμός με την κοπέλα μου, συγκεκριμένα έφυγε από το σπίτι μας, αλλά μετά τα ξαναβρήκαμε. Προσπαθήσαμε, αλλά τελικά έγιναν ξανά πράγματα που είχαμε πει να τα αφήσουμε πίσω - όχι από τη μεριά μου αυτή τη φορά - τα οποία με προβλημάτισαν πάρα πολύ. Απλά το θέμα είναι ότι πάλι, ακόμα και τώρα που για πρώτη φορά πήρα εγώ αυτή την απόφαση, η κοπέλα μου το έχει κάνει 3 φορές ως τώρα, ακόμα και τώρα με πονάει πολύ. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ.
Όσο για την καινούρια κοπέλα, επικοινωνία υπάρχει στο βαθμό που μπορεί να υπάρξει με έναν άνθρωπο που τον γνωρίζεις ουσιαστικά κάποιες μέρες. Σεξ υπάρχει έντονο, αλλά θα ήθελα πολύ να συγκεντρωθώ εκεί και να αφήσω τα πάντα πίσω, όμως νιώθω ότι δε μπορώ.

Όσο για τα δράματα που αναφέρθηκαν, σε ποιον αρέσουν; Κυρίως γράφω για να πάρω καμια γνώμη μήπως και καθαρίσω λίγο το κεφάλι μου.

καταλαβαινω τι εννοεις, αλλα αν τα λαβουμε ολα υποψη, αν και εχεις αισθηματα αγαπης απ οτι λες για την πρωην σου, προκυπτει οτι ειτε με εξαπατηση ειτε τωρα, χωρις, εσυ σχεδον ποτε δεν ησουν αποκλειστικα σε αυτην την σχεση και παντα ψαχνοσουν για κατι αλλο, εστω σεξουαλικα..
μηπως εν τελει δεν εισαι για μονογαμικη - αποκλειστικη σχεση και πρεπει να το ξεκαθαρισεις αυτο σε οποια γυναικα κανεις σχεση μαζι της, αλλα και στην πρωην η οποια ακομα σου ζηταει να τα ξαναβρειτε;;;
με την τωρινη "τα εχετε" αποκλειστικα και το εχετε πει, ή απλα βλεποσαστε;
με την τωρινη, εχετε εντονο σεξ, αλλα προφανως δεν σε καλυπτει συναισθηματικα αφου σκεφτεσαι την πρωην και την νοσταλγεις. ουτε και η πρωην ομως σε καλυπτει , γιατι ισως δεν εχετε παθος και εντονο σεξ;
η πρωην, ξερει τωρα και οτι χωρισατε και οτι εισαι αλλου. η νυν, το ξερει οτι σκεφτεσαι αλλην;

[Asiatas]

Remedy, σε ευχαριστώ για την προσέγγισή σου.
Ναι η αλήθεια είναι ότι πάντα είχα την ανησυχία και δε μπορούσα να καταλάβω από τη στιγμή που έχω τέτοια αγάπη και δέχομαι τέτοια αγάπη γιατί να αναζητώ πράγματα αλλού. Δεν ξέρω αν δεν είμαι για μονογαμική σχέση, μιας και πάντα μου άρεσε να δέχομαι και να δίνω αγάπη.
Με τη νέα κοπέλα δεν βγαίνουμε μόνο. Θέλω να πω πως δεν θέλω να βλεπόμαστε μόνο. Θέλω να τη γνωρίσω και να με γνωρίσει. Και κυρίως για να δώσω και μια ευκαιρία σε αυτόν τον άνθρωπο. Βέβαια γνωρίζει την κατάσταση, γνωρίζει ότι πρόσφατα βγήκα από μια μεγάλη σχέση. Και πιστεύω πως κάπως την επιρρεάζει όλο αυτό, αλλά φαίνεται η ίδια να περνάει πολύ καλά.

Όσο για την πρώην κοπέλα μου, ναι δεν είχαμε έντονο πάθος και έντονο σεξ. Αυτό μου έλειπε πολύ. Και σπάνια θυμάμαι φορές που σε αυτό το κομμάτι ήμουν καλυμμένος πλήρως. Όσο για το αν γνωρίζει ότι τώρα είμαι αλλού, σε μια συζήτηση που είχαμε φάνηκε ότι όντως το έχει καταλάβει, αν κι εγώ δε το έχω παραδεχτεί ωμά - δε το έχω αρνηθεί κιόλας - κυρίως γιατί πρώτον δε θέλω να τη πληγώσω και δεύτερον γιατί μέσα μου, όταν μιλάω μαζί της δε μπορώ να το πω. Σα να μη το πιστεύω

[jimi25]

Θέλω να καταθέσω κάποιες σκέψεις. Ξέρω ότι κάποιοι ίσως το δουν σαν πεζό, αλλά εγώ δυσκολεύομαι να το διαχειριστώ.

Πριν από τρεις βδομάδες πήρα την απόφαση να τερματίσω μια σχέση 5 χρόνων. Μια σχέση που πέρασε πολλά πάνω κάτω, πολλές στιγμές που κάποιος θα έλεγε ότι έπρεπε να είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα. Όμως ήταν μια σχέση που την έδενε μια απίστευτη αγάπη.
Η αφορμή ήταν πολύ απλή. Ένα νέο πρόσωπο μπήκε στο μυαλό μου. Και μάλιστα σε μια περίοδο που ξανάρχησαν τα σύννεφα στην σχέση μου. Και για να είμαι σωστός απέναντι στην κοπέλα που ήμουν, αλλά κυρίως στον εαυτό μου, πήρα αυτή την απόφαση. Είχαμε ξαναχωρήσει στο πρόσφατο παρελθόν και κάναμε προσπάθεια να τα ξαναβρούμε. Κυρίως λόγω της αγάπης που έτρεφε ο ένας για τον άλλο. Όταν της είπα να χωρίσουμε νόμιζα ότι ήταν η πιο σωστή απόφαση που πήρα. Τις επόμενες ημέρες βρέθηκα πιο κοντά με την καινούρια κοπέλα και αρχίσαμε να βγαίνουμε.
Όμως η πρώην μου δεν πήρε τον χωρισμό μας τόσο εύκολα. Προσπαθεί με την κάθε ευκαιρία να μου δείξει πόσο με αγάπησε και πόσο με αγαπάει. Και ακόμα και αν υποψιάζεται ότι έχω προχωρήσει, επιμένει να μου λέει ότι θέλει να περάσουμε την ζωή μας μαζί.
Όλα αυτά ακούγονται λογικά, ειδικά αν ο ένας από τους δύο δεν είναι έτοιμος να χωρίσει. Όμως το δικό μου πρόβλημα είναι ότι τις τελευταίες μέρες, τα πρωινά ξυπνάω χάλια. Ξυπνάω με αναμνήσεις, με ενοχές, με τύψεις. Γιατί νιώθω ότι την αγαπάω κι εγώ τόσο πολύ. Ήταν ο άνθρωπος που με ήξερε όσο κανείς άλλος. Και νιώθω ότι αν και ερωτηκά με ελκύει πολύ η νέα κοπέλα, στην ψυχή μου μέσα είναι η πρώην μου. Και όσο περνάνε οι μέρες γίνεται κάπως πιο δύσκολο.
Όλες αυτές οι στιγμές και η αγάπη που έχω πάρει είναι κάθε μέρα στο μυαλό μου. Υπάρχουν στιγμές που κλαίω μόνος μου. Σα να νιώθω ότι κάποιος πέθανε. Και πονάω. Και ας έχω πάρει εγώ αυτή την απόφαση. Στροβιλίζει στο μυαλό μου ακόμα και η σκέψη ότι στο μέλλον θα ξαναείμααστε μαζί. Πως γίνεται ακόμα και γι αυτόν που έχει πάρει την απόφαση να χωρίσει να πονάει τόσο;
Και ξέρω ότι θα ξαναέρθουμε σε επικοινωνία γιατί θα έρθει να πάρει τα πράγματά της από το σπίτι μας. Και όλο αυτό είναι μεγάλο βαρίδι. Δεν έχω όρεξη σχεδόν για τίποτα. Και όλο αυτό έγινε αφού πήρα την απόφαση για να χωρίσουμε. Λίγο πριν τα πράγματα ήταν πιο καθαρά στο μυαλό μου.

Και το μεγαλύτερό μου βάσανο είναι ότι βλέπω ότι στη νέα κοπέλα που βγαίνουμε μόλις μια βδομάδα τώρα, έχουν αρχίσει και αναπτύσσονται πράγματα. Θέλει να με βλέπει συνέχεια, να μιλάμε. Που είναι απόλυτα υγιές. Αλλά δεν μπορώ να αφεθώ. Σαν να με κρατάει πίσω όλο αυτό.

Φίλε που να δεις πόσο δύσκολο είναι το διαζύγιο σε γάμο με παιδιά...εκεί να δεις τι ανασφάλειες και ενοχές κυρίως για τα παιδιά υπάρχουν...
εμένα η γνώμη μου είναι επένδυσε στην νέα κοπέλα , από εκεί και πέρα εσύ ξέρεις

[silencer]

Τύπε, πάντα ο χωρισμός είναι δύσκολος, είτε τον αποφασίζεις εσύ είτε όχι.
Εγώ θα σε ρωτήσω κάτι πολύ απλό:
Με ποιαν περνάς καλύτερα;
Με ποιαν είσαι ο εαυτός σου;
Με ποιαν νιώθεις πιο ελεύθερα;
Καλή είναι και η αγάπη, αλλά αγάπη νιώθουμε και για τους γονείς και για τα αδέρφια μας.
Για τον σύντροφο πρέπει να νιώθουμε και άλλα πράγματα...

[Asiatas]

Ναι. Καταλαβαίνω. Μπορεί να είναι και η οικιότητα των χρόνων ή και η συνήθεια, μπορεί και η αγάπη και τα συναισθήματα που νιώθω γι αυτόν τον άνθρωπο, μπορεί και η αγάπη που μου έδειχνε. Δεν ξέρω. Απλά πονάει ακόμα, και ας μη το θέλω. Και δε ξέρω αν θα σταματήσει να πονάει ποτέ.
Όσο για την καινούρια κοπέλα που βγαίνουμε, είμαι αρκετά χαλαρός μαζί της. Κυρίως γιατί είναι κάτι το καινούριο. Και το σεξ είναι πολύ καλύτερο. Απλά για την επικοινωνία, δε μπορώ να συγκρίνω και δε νομίζω να είναι σωστό και δίκαιο. Γιατί είναι κάτι το νέο.

[Rainbow86]

Μήπως ήταν μια παρορμητική απόφαση να χωρίσεις από την πρώην σου ή το είχες σκεφτεί πολύ πριν της ανακοινώσεις τον χωρισμό; Γιατί για να μας λες ότι την σκέφτεσαι ακόμα και έχεις τύψεις ενδεχομένως βαθιά μέσα σου να μην το είχες πάρει απόφαση και απλά να ήθελες κάτι καινούριο από άποψη σεξ.

[Remedy]

Μήπως ήταν μια παρορμητική απόφαση να χωρίσεις από την πρώην σου ή το είχες σκεφτεί πολύ πριν της ανακοινώσεις τον χωρισμό; Γιατί για να μας λες ότι την σκέφτεσαι ακόμα και έχεις τύψεις ενδεχομένως βαθιά μέσα σου να μην το είχες πάρει απόφαση και απλά να ήθελες κάτι καινούριο από άποψη σεξ.

τι παρορμητικη; απο τα 5 χρονια που ηταν μαζι, τα 3 ειχε παραλληλη σχεση με ΑΛΛΗ, τριτη γυναικα, οχι αυτην που τα εχει τωρα.
πιθανοτερο να μην επρεπε εξ αρχης να ειναι με την πρωην, παρα να χωρισε παρορμητικα...

[Rainbow86]

Remedy θεωρώ ότι ειδικά στις μέρες μας καμία σχέση δεν είναι μονογαμική. Αυτό που έχω εισπράξει εγώ προσωπικά είναι ότι μπορεί να σέβεσαι/αγαπάς το άτομο το οποίο είσαι σε σχέση αλλά λόγω το ότι δεν σε καλύπτει σε όλους τους τομείς να καταφεύγεις στην απιστία. Βέβαια θα μου πεις σεβασμός και απιστία δεν πάνε μαζί αλλά δυστυχώς έτσι είναι τώρα πλέον. Σου λέει θα έχω μια κοπέλα για μόνιμη σχέση (γενικότερα αναφέρομαι τώρα όχι στον θεματοθέτη) και όταν δεν με ικανοποιεί σεξουαλικα ή απουσιάζει εντελώς το σεξ θα πηγαίνω και με άλλες. Κατάντια τι να πεις.. η πλειοψηφία έτσι λειτουργεί.

[Asiatas]

Ίσως η remedy να έχει δίκιο. Βέβαια τον χρονο δε τον γυρνάς πίσω. Επίσης, όπως και να χει και πάρα του ότι ναι, δεν συμβαδίζει απιστία και σεβασμός, αν και δεν ήμουν ο μόνος άπιστος σε αυτή τη σχέση, και η πρώην κοπέλα μου είχε απιστησει, είχε αναπτυχθεί έντονη αγάπη η οποία υπάρχει ακόμα. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, σήμερα περάσαμε μια μέρα μαζί με την κοπέλα που βγαίνω τώρα. Ήταν πολύ όμορφα και πολύ έντονα. Υπήρχαν όμως δυστυχώς στιγμές που σκεφτόμουν την πρώην μου, στιγμές που περνούσαμε μαζί, στιγμές που μπορούσαμε να περάσουμε μαζί.

Για να είμαι απόλυτα καθαρός, η σκέψη να χωρίσουμε υπήρχε περίπου ένα μήνα η απόφαση όμως ήταν πολύ απότομη και λίγο βίαιη. Κυρίως γιατί δεν ήθελα να την ξανακοροιδεψω. Και επειδή υπήρχε αυτό το φλερτ έστω και λίγο ένιωσα την ανάγκη να είμαι καθαρός απέναντι σε όλους συμπεριλαμβανομένου κι εμένα. Όμως συνεχίζει να τυραναει το κεφάλι μου. Και κυρίως η αγάπη και το συναίσθημα που είχαμε, το γεγονός ότι όταν αράζαμε συζητούσαμε, γνώριζε ο ένας τον άλλο και όλα αυτά. Και κυρίως σκέφτομαι ότι μάλλον γκρέμισα κάτι που είχαμε χτίσει με πολύ κόπο.
Δεν ξέρω, πιθανά να είναι και ότι είναι νωπό ακόμα. Ή ακόμα και ότι η πρώην μου επιμένει να μου λέει ότι με αγαπάει και ότι θέλει να είμαστε μαζί. Ίσως αν βρεθούμε και κάνουμε μια ανοιχτή τελείως συζήτηση να βοηθήσει. Ίσως και όχι. Νιώθω ένα τεράστιο μπέρδεμα που έχει γίνει βάρος πλέον στην καθημερινότητα μου.

[Remedy]

Ίσως η remedy να έχει δίκιο. Βέβαια τον χρονο δε τον γυρνάς πίσω. Επίσης, όπως και να χει και πάρα του ότι ναι, δεν συμβαδίζει απιστία και σεβασμός, αν και δεν ήμουν ο μόνος άπιστος σε αυτή τη σχέση, και η πρώην κοπέλα μου είχε απιστησει, είχε αναπτυχθεί έντονη αγάπη η οποία υπάρχει ακόμα. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, σήμερα περάσαμε μια μέρα μαζί με την κοπέλα που βγαίνω τώρα. Ήταν πολύ όμορφα και πολύ έντονα. Υπήρχαν όμως δυστυχώς στιγμές που σκεφτόμουν την πρώην μου, στιγμές που περνούσαμε μαζί, στιγμές που μπορούσαμε να περάσουμε μαζί.

Για να είμαι απόλυτα καθαρός, η σκέψη να χωρίσουμε υπήρχε περίπου ένα μήνα η απόφαση όμως ήταν πολύ απότομη και λίγο βίαιη. Κυρίως γιατί δεν ήθελα να την ξανακοροιδεψω. Και επειδή υπήρχε αυτό το φλερτ έστω και λίγο ένιωσα την ανάγκη να είμαι καθαρός απέναντι σε όλους συμπεριλαμβανομένου κι εμένα. Όμως συνεχίζει να τυραναει το κεφάλι μου. Και κυρίως η αγάπη και το συναίσθημα που είχαμε, το γεγονός ότι όταν αράζαμε συζητούσαμε, γνώριζε ο ένας τον άλλο και όλα αυτά. Και κυρίως σκέφτομαι ότι μάλλον γκρέμισα κάτι που είχαμε χτίσει με πολύ κόπο.
Δεν ξέρω, πιθανά να είναι και ότι είναι νωπό ακόμα. Ή ακόμα και ότι η πρώην μου επιμένει να μου λέει ότι με αγαπάει και ότι θέλει να είμαστε μαζί. Ίσως αν βρεθούμε και κάνουμε μια ανοιχτή τελείως συζήτηση να βοηθήσει. Ίσως και όχι. Νιώθω ένα τεράστιο μπέρδεμα που έχει γίνει βάρος πλέον στην καθημερινότητα μου.

αυτην την ελλειψη που ενοιωθες στο σεξ οταν εισασταν μαζι, την ενοιωθε κι εκεινη;;
το ρωταω επειδη μας ειπες οτι κι εκεινη απιστησε...