Ποιοι στίχοι σάς περιγράφουν αυτή τη στιγμή;

[TSAKALI APO TA_LIDL]

Την πρώτη φορά ήταν σαν να’χε αρπάξει φωτιά
κάπου μέσα βαθιά κάτι μες την ψυχή μου.
Κοιτούσα τις φλόγες κι αυτόν τον αέρα μακριά
να αλλάζει αργά τις σκιές της ερήμου.

Χορεύοντας μου ‘δείξες μέσα σε πέντε λεπτά
τι θα πει πουθενά και πως χάνεται ο χρόνος.
Ότι αν το πιστέψεις στα αλήθεια η αγάπη μπορεί.
Ότι αν αφεθείς σ’οδηγάει ο δρόμος.

Από τότε περάσανε χρόνια κυλήσαν νερά
όμως κάπου βαθιά η φωτιά καίει ακόμη.
Λυπάμαι που έφυγα εκείνη τη νύχτα κρυφά,
βιαστικά και χωρίς να ζητήσω συγνώμη.

Το μόνο που θα’θελα αν κάποτε σε ξαναδώ
είναι να πω ευχαριστώ για το θαύμα που είδα
και να δώσω για μια τελευταία φορά το ρυθμό
στον τρελό σου χορό στην λευκή καταιγίδα

[HarleyQuinn]

Ότι κι αν κάνεις
Τα όρια μου δεν τα πιάνεις
Τα έχω αλλάξει από καιρό

Το χρόνο σου χάνεις
Εκεί που είμαι δε με φτάνεις
Τσάμπα χτυπάς, ακόμα ζω

Γιατί έχω αλήτισσα ψυχή και δε πονάω
Ξέρω να αντέχω και να κλείνω μια πληγή
Κι αν δεν αξίζει κάτι πάντα προσπερνάω
Είμαι απ’ τα πάθη μου πολύ πιο δυνατή

Έχω αλήτισσα ψυχή και δε φοβάμαι
μπορώ και κάνω κάθε μέρα νέα αρχή
για ότι τέλειωσε ποτέ μου δε λυπάμαι
ξέρω να ζω γιατί έχω αλήτισσα ψυχή,
αλήτισσα ψυχή.

Ότι κι αν κάνεις,
δεν μπορείς να με τρελάνεις,
το ξέρω το παιχνίδι σου αυτό.

Κερδίζω χάνεις,
με ότι όρους και να φτιάχνεις
έχω πια μάθει να μπορώ.

[Remedy]

τα ιδια παντελακη μου, τα ιδια παντελη μου...

την ημερα της μαρμοτας ζουμε.

[HarleyQuinn]

τα ιδια παντελακη μου, τα ιδια παντελη μου...

την ημερα της μαρμοτας ζουμε.

Για εμένα το λες Remedy; Γιατί;

[Remedy]

Για εμένα το λες Remedy; Γιατί;

οχι για σενα φυσικα. απο που κι ως που;

[HarleyQuinn]

οχι για σενα φυσικα. απο που κι ως που;

Επειδή το έγραψες κάτω από το δικό μου ποστ. Οκ κοπέλα μου.

[Remedy]

Επειδή το έγραψες κάτω από το δικό μου ποστ. Οκ κοπέλα μου.

συμπτωση. κατω απο ενα μπαν κι απο ενα τσιρκο το εγραψα...

[HarleyQuinn]

συμπτωση. κατω απο ενα μπαν κι απο ενα τσιρκο το εγραψα...

Κατάλαβα ... Συγκινήθηκες με κάποιο τραγούδι :Ρ

[Remedy]

Κατάλαβα ... Συγκινήθηκες με κάποιο τραγούδι :Ρ

ναι... κλαιω...
απο τα γελια...

[george1520]

Πάνω στη βελανιδιά
κάθεται μια κουκουβάγια
έχει μάτια γουρλωτά
και φωνάζει δυνατά:

“Κουκουβά, κουκουβά,
κουκουβα-βα-βα-βα-βα-βα
κουκουβα, κουκουβά,
κουκουβα-βα-βα-βα-βα".

[user]

χατζηφραγκέτα
χατζηφραγκέτα
χατζηφραγκέτα
χατζηφραγκέτα

[Alien Boy]

Και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι
και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ’ τον άλλον.

Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος
να γνωριστούν.

Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε,
ζουν από τη στιγμή που βρίσκουν
μια θέση στη ζωή των άλλων.

Kαι τότε κατάλαβες γιατί οι απελπισμένοι
γίνονται οι πιο καλοί επαναστάτες.

Και μένουμε ανυπεράσπιστοι ξαφνικά,
σαν ένα νικητή μπροστά στο θάνατο ή
ένα νικημένον αντίκρυ στην αιωνιότητα.

Τ. Λειβαδίτης

[TSAKALI APO TA_LIDL]

Nighttime sharpens, heightens each sensation
Darkness stirs and wakes imagination
Silently the senses abandon their defenses
Slowly, gently night unfurls its splendor
Grasp it, sense it, tremulous and tender
Turn your face away from the garish light of day
Turn your thoughts away from cold, unfeeling light
And listen to the music of the night
Close your eyes and surrender to your darkest dreams
Purge your thoughts of the life you knew before
Close your eyes, let your spirit start to soar
And you'll live as you've never lived before.
Softly, deftly music shall caress you
Hear it, feel it secretly possess you
Open up your mind, let your fantasies unwind
In this darkness which you know you can not fight
The darkness of the music of the night
Let your mind start a journey though a strange new world
Leave all thoughts of the life you knew before
Let your soul take you where you long to be
Only then can you belong to me
Floating, falling sweet intoxication
Touch me, trust me, savor each sensation
Let the dream begin, let your darker side give in
To the power of the music that I write
The power of the music of the night
You alone can make my song take flight
Help me make the music of the night

[ioannis2]

ο τυχοδιώκτης

ψυχανεμίζεται, παραφέρεται
διάγει σε φρούδες ελπίδες
φάρους οραματίζεται
γλαύκας δόξας από καταξίωση

μα μένει μικρός
απόμακρος
χαμένος μέσα στο πλήθος

θα θελε να ποδηγετεί το πλήθος
αφουγκράζεται μα δεν καινοτομεί
δεν ενσαρκώνει, δεν ενψυχώνει
δεν επαρκούν οι δυνάμεις του

ζει με την ελπίδα
σηκώνεται στην απογοήτευση
η πορεία είναι η ίδια

δεν αρκείται στα ολίγα
αυτα που φτιάχτηκαν γι αυτόν
αυτά που του προσμένουν ευτυχία
κι αν συνεχίσει θα χάσει κι αυτά τα λίγα.

[tommorello]

Πόσο ισχύει ρε φίλε.

Χίλιοι άνθρωποι μέσα στο μπαρ και είναι άδειο. Κανένας. Μπαίνει ο έρωτάς σου, τότε μόνο χίλιοι ένας. Οι χίλιοι, απλώς κομπάρσοι.