Να της στειλω υστερα απο τοσα χρονια;

[Kuriboh]

Καλησπέρα, δεν εχω που αλλου να τα πω και θα τα πω εδω και θα ηθελα την αποψη σας. Ειναι λιγο σεντονι οποτε οσοι το διαβασετε υπομονη.

Θελω να στειλω υστερα απο πολλα χρονια (απο το γυμνασιο) σε μια κοπελα που στο σχολειο ημασταν συμμαθητες. Ηταν ο πρωτος μου ερωτας, απο την πρωτη μερα που την ειδα την ερωτευτηκα. Ωστοσο σαν παιδι τοτε ημουν πολυ ντροπαλος, πολυ συνεσταλμενος και γενικα πολυ αθωος, αφελης και με υπερπροστατευτικους κ αυστηρους γονεις. Δεν πιστευα ποτε αυτη η κοπελα θα με κοιταζε ποτε ερωτικα.

Εγω το αποδεχτηκα οτι δεν θα γινοταν τιποτα μεταξυ μας. Την επομενη χρονια απο ενα διαστημα και μετα αρχιζε να μου κανει την ζωη μου κολαση και εγω να μην ξερω γιατι. Καποιες φορες που με εκνευριζε ηθελα να την ρωτησω τι εχει μαζι μου αλλα δειλιαζα. Εκείνη την περίοδο ειχα και πολλα θεματα στο σπιτι με τους δικους μου. Η κατασταση στο σχολειο ολο και χειροτερευε και στο σπιτι δεν καλυτερευε. Καποια στιγμη στο σχολειο η κατασταση εφτασε στο απροχωρητο και δεν αντεξα και αντεδρασα απροβλεπτα με αποτελεσμα να γινει παρεξηγηση, να μην της μιλησω ανοιχτα με αποτελεσμα να πεσω στα ματια της, να εχω γινει περιγελος του σχολειου και η υπερπροστατευτικοτητα των γονιων μου με εκανε ανασφαλη και λιγοτερο ικανο να αντιμετωπισω τετοιες καταστασεις. Και ουσιαστικα οι δικοι μου εβαλαν το χερι τους σε ολο αυτο αν και ηθελαν να βοηθησουν αλλα με τον λαθος τροπο. Ουσιαστικα δεν προκαλεσα εγω, η αντιδραση μου δεν ηταν σωστη αλλα η "βομβα" εσκασε πανω με αποτελεσμα να "πληρωσω" για ολα.

Εγω απο τοτε γεμισα κομπλεξ, απομονωθηκα δεν μιλουσα με πολυ κοσμο. Η ερωτικη μου ζωη δεν υπηρχε και δεν υπαρχει ακομα. Παρεα επρεπε να παω στον στρατο για να βρω. Απο τοτε οταν βλεπω μια κοπελα που μου αρεσει αισθανομαι πολυ λιγος για να παω να της μιλησω, σκεφτομαι ολα οσα εγιναν τοτε, οτι δεν τα εχω ξεπερασει και ειμαι 28 τωρα και μου φαινεται βουνο. Επισης δεν ξερω γιατι αλλα ακομα σκεφτομαι εκεινη την κοπελα, δεν επαψε ποτε να μου αρεσει και αισθανομαι οτι δεν ειναι σωστο να βαλω ανθρωπο στην ζωη μου εφοσον δεν εχω κλεισει ενα κεφαλαιο απο τοτε

Παλαιοτερα απεκλεια το ενδεχομενο να της στειλω. "Πως να της στειλω" "μετα απ οσα εγιναν, δεν γινεται". Βασικα και τωρα αυτο σκεφτομαι αλλα η καρδια θελει πολυ ενω το μυαλο εχει αντιρρησεις. Θελω να βγαλω αυτο το βαρος απο πανω μου, θελω να της μιλησω, να της εξηγησω, να την δω. Απο την αλλη φοβαμαι οτι θα γελασει μαζι μου ή ακομα χειροτερα μπορει με κποιον τροπο να προσπαθησει να μου κανει κακο ή να με εκθεσει και σαν ανθρωπος ειμαι πολυ αγχωδης. Επισης δεν θα ηθελα να την αναστατωσω με τον να της στειλω ενα μηνυμα υστερα απ τοσα χρονια, δεν ξερω πως θα αντιδρασει και δεν θελω να της δημιουργησω προβλημα. Ακομα μπορει να εχει και καποια σχεση, δεν θα ηθελα να την αναστατωσω. Επισης το πιο λυπηρο ειναι οτι δεν ξερω και τι να τις γραψω. Απο την αλλη αμα στειλω ενα μηνυμα σε ενα απ τα σοσιαλ της απλα εκεινη θα επιλεξει, μπορει να μην μου απαντησει ή και να με μπλοκαρει. Δεν θα την ενοχλησω. Το θεμα ειναι οτι δεν θελω να φανω περιεργος και επισης δεν εχω κανεναν κοινο φιλο με αυτην οποτε δεν μπορω να επικοινωνησω με αλλον τροπο. Δεν ξερω αν τα συναισθηματα μου θολωνουν την κριση.

Και εγω επισης μολις τελειωσα τον στρατο και ψαχνω δουλεια, δεν ειμαι ακομα ανεξαρτητος και αυτο δεν μου αρεσει και δεν μ αρεσω εμφανισιακα γι αυτο και το δουλευω και παω γυμναστηριο. Γενικα ειμαι ενα mess. εχω προβληματα αυτοπεποιθεσης, δυσκολευομαι να μιλησω με κοσμο κλπ θελω να βγω απο το comfort zone και δεν νιωθω οτι η στιγμη ειναι καλη για μενα, απο την αλλη δεν ξερω αν υπαρχει τελεια στιγμη αλλα και παλι και να μην υπαρχει, θα ηθελα να ημουν σε καλυτερη κατασταση

Δεν εχω ανθρωπο να μιλησω, οικονομικα δεν αντεχω να παω σε ψυχολογο θα ηθελα γνωμες ψυχρα και αντικειμενικα γιατι εγω πιστευω οτι δεν σκεφτομαι καθαρα και δεν βλεπω τις συνεπειες που θα εχει αυτο που θελω να κανω

[Pinkrose17]

Καλησπέρα, δεν εχω που αλλου να τα πω και θα τα πω εδω και θα ηθελα την αποψη σας. Ειναι λιγο σεντονι οποτε οσοι το διαβασετε υπομονη.

Θελω να στειλω υστερα απο πολλα χρονια (απο το γυμνασιο) σε μια κοπελα που στο σχολειο ημασταν συμμαθητες. Ηταν ο πρωτος μου ερωτας, απο την πρωτη μερα που την ειδα την ερωτευτηκα. Ωστοσο σαν παιδι τοτε ημουν πολυ ντροπαλος, πολυ συνεσταλμενος και γενικα πολυ αθωος, αφελης και με υπερπροστατευτικους κ αυστηρους γονεις. Δεν πιστευα ποτε αυτη η κοπελα θα με κοιταζε ποτε ερωτικα.

Εγω το αποδεχτηκα οτι δεν θα γινοταν τιποτα μεταξυ μας. Την επομενη χρονια απο ενα διαστημα και μετα αρχιζε να μου κανει την ζωη μου κολαση και εγω να μην ξερω γιατι. Καποιες φορες που με εκνευριζε ηθελα να την ρωτησω τι εχει μαζι μου αλλα δειλιαζα. Εκείνη την περίοδο ειχα και πολλα θεματα στο σπιτι με τους δικους μου. Η κατασταση στο σχολειο ολο και χειροτερευε και στο σπιτι δεν καλυτερευε. Καποια στιγμη στο σχολειο η κατασταση εφτασε στο απροχωρητο και δεν αντεξα και αντεδρασα απροβλεπτα με αποτελεσμα να γινει παρεξηγηση, να μην της μιλησω ανοιχτα με αποτελεσμα να πεσω στα ματια της, να εχω γινει περιγελος του σχολειου και η υπερπροστατευτικοτητα των γονιων μου με εκανε ανασφαλη και λιγοτερο ικανο να αντιμετωπισω τετοιες καταστασεις. Και ουσιαστικα οι δικοι μου εβαλαν το χερι τους σε ολο αυτο αν και ηθελαν να βοηθησουν αλλα με τον λαθος τροπο. Ουσιαστικα δεν προκαλεσα εγω, η αντιδραση μου δεν ηταν σωστη αλλα η "βομβα" εσκασε πανω με αποτελεσμα να "πληρωσω" για ολα.

Εγω απο τοτε γεμισα κομπλεξ, απομονωθηκα δεν μιλουσα με πολυ κοσμο. Η ερωτικη μου ζωη δεν υπηρχε και δεν υπαρχει ακομα. Παρεα επρεπε να παω στον στρατο για να βρω. Απο τοτε οταν βλεπω μια κοπελα που μου αρεσει αισθανομαι πολυ λιγος για να παω να της μιλησω, σκεφτομαι ολα οσα εγιναν τοτε, οτι δεν τα εχω ξεπερασει και ειμαι 28 τωρα και μου φαινεται βουνο. Επισης δεν ξερω γιατι αλλα ακομα σκεφτομαι εκεινη την κοπελα, δεν επαψε ποτε να μου αρεσει και αισθανομαι οτι δεν ειναι σωστο να βαλω ανθρωπο στην ζωη μου εφοσον δεν εχω κλεισει ενα κεφαλαιο απο τοτε

Παλαιοτερα απεκλεια το ενδεχομενο να της στειλω. "Πως να της στειλω" "μετα απ οσα εγιναν, δεν γινεται". Βασικα και τωρα αυτο σκεφτομαι αλλα η καρδια θελει πολυ ενω το μυαλο εχει αντιρρησεις. Θελω να βγαλω αυτο το βαρος απο πανω μου, θελω να της μιλησω, να της εξηγησω, να την δω. Απο την αλλη φοβαμαι οτι θα γελασει μαζι μου ή ακομα χειροτερα μπορει με κποιον τροπο να προσπαθησει να μου κανει κακο ή να με εκθεσει και σαν ανθρωπος ειμαι πολυ αγχωδης. Επισης δεν θα ηθελα να την αναστατωσω με τον να της στειλω ενα μηνυμα υστερα απ τοσα χρονια, δεν ξερω πως θα αντιδρασει και δεν θελω να της δημιουργησω προβλημα. Ακομα μπορει να εχει και καποια σχεση, δεν θα ηθελα να την αναστατωσω. Επισης το πιο λυπηρο ειναι οτι δεν ξερω και τι να τις γραψω. Απο την αλλη αμα στειλω ενα μηνυμα σε ενα απ τα σοσιαλ της απλα εκεινη θα επιλεξει, μπορει να μην μου απαντησει ή και να με μπλοκαρει. Δεν θα την ενοχλησω. Το θεμα ειναι οτι δεν θελω να φανω περιεργος και επισης δεν εχω κανεναν κοινο φιλο με αυτην οποτε δεν μπορω να επικοινωνησω με αλλον τροπο. Δεν ξερω αν τα συναισθηματα μου θολωνουν την κριση.

Και εγω επισης μολις τελειωσα τον στρατο και ψαχνω δουλεια, δεν ειμαι ακομα ανεξαρτητος και αυτο δεν μου αρεσει και δεν μ αρεσω εμφανισιακα γι αυτο και το δουλευω και παω γυμναστηριο. Γενικα ειμαι ενα mess. εχω προβληματα αυτοπεποιθεσης, δυσκολευομαι να μιλησω με κοσμο κλπ θελω να βγω απο το comfort zone και δεν νιωθω οτι η στιγμη ειναι καλη για μενα, απο την αλλη δεν ξερω αν υπαρχει τελεια στιγμη αλλα και παλι και να μην υπαρχει, θα ηθελα να ημουν σε καλυτερη κατασταση

Δεν εχω ανθρωπο να μιλησω, οικονομικα δεν αντεχω να παω σε ψυχολογο θα ηθελα γνωμες ψυχρα και αντικειμενικα γιατι εγω πιστευω οτι δεν σκεφτομαι καθαρα και δεν βλεπω τις συνεπειες που θα εχει αυτο που θελω να κανω

Λοιπόν φιλαράκι θα σου πω την άποψη μου και εσυ αποκει και πέρα μπορείς να κανείς ότι θέλεις!Απο αυτά που γραφεις καταλαβαίνω ότι Δεν έχουν αλλάξει πολλά από τότε που ήσουν στο σχολείο,όσο αφορά το πως αισθάνεσαι για το άτομο σου.Σε αυτήν την ζωή υπάρχει η έννοια του ρίσκου..υπάρχει ακόμα και η φράση ότι καλυτερα να κανείς κάτι και να το μετανιώσεις παρά να μην το κανείς καθολου.Γνωρίζεις σε τι φάση βρίσκεται εκείνη;Γνωρίζεις γενικα για το πως είναι τώρα;Πάντως όσο αφορά τον ψυχολογο κατανοώ ότι δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα,αλλά πιστευω ότι θα σε βοηθούσε πολύ στο να λύσεις κάποια πράγματα μέσα σου.

[Kuriboh]

Λοιπόν φιλαράκι θα σου πω την άποψη μου και εσυ αποκει και πέρα μπορείς να κανείς ότι θέλεις!Απο αυτά που γραφεις καταλαβαίνω ότι Δεν έχουν αλλάξει πολλά από τότε που ήσουν στο σχολείο,όσο αφορά το πως αισθάνεσαι για το άτομο σου.Σε αυτήν την ζωή υπάρχει η έννοια του ρίσκου..υπάρχει ακόμα και η φράση ότι καλυτερα να κανείς κάτι και να το μετανιώσεις παρά να μην το κανείς καθολου.Γνωρίζεις σε τι φάση βρίσκεται εκείνη;Γνωρίζεις γενικα για το πως είναι τώρα;Πάντως όσο αφορά τον ψυχολογο κατανοώ ότι δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα,αλλά πιστευω ότι θα σε βοηθούσε πολύ στο να λύσεις κάποια πράγματα μέσα σου.

Δεν εχεις αδικο για το πρωτο σκελος. Δεν γνωριζω σε τι φαση ειναι δεν ξερω αν εχει σχεση για παραδειγμα, δεν θελω να μπω στον πειρασμο να κρυφοκοιταζω τα σοσιαλ της. Παντως φαινεται γενικα σε καλη φαση. Θα το ηθελα και εγω, ισως λιγο αργοτερα οταν μαζςψω μερικα λεφτα.

[Pinkrose17]

Δεν εχεις αδικο για το πρωτο σκελος. Δεν γνωριζω σε τι φαση ειναι δεν ξερω αν εχει σχεση για παραδειγμα, δεν θελω να μπω στον πειρασμο να κρυφοκοιταζω τα σοσιαλ της. Παντως φαινεται γενικα σε καλη φαση. Θα το ηθελα και εγω, ισως λιγο αργοτερα οταν μαζςψω μερικα λεφτα.

Μάθε πρώτα κάποια πράγματα ώστε το ρίσκο να είναι υπολογισμένο.Ιδανικό θα ήταν να έλυνες πρώτα κάποια θέματα σου με τον ψυχολογο και έπειτα να έκανες κάποια κίνηση.Αν τα πράγματα έχουν θετική πορεία,θα έλεγα να μην το αφήσεις..υπάρχουν και δωρεάν μέσω Ίντερνετ κάποιοι ψυχολόγοι μέσω κάποιας πλατφόρμας!Καλη τύχη!

[TSAKALI APO TA_LIDL]

Και να της μιλησεις και να πανε ολα..καλα...δεν θα ανθισει η συνθηκη σχεση,πρεπει να σε φροντισεις σε ολα,πρακτικα-συναισθηματικα,οποτε νομιζω...καλο θα ηταν,να συνεχισεις την προσπαθεια βημα-βημα...να γουσταρεις πρωτα εσενα,να βρεις και μια δουλεια και θα ερθουν ολα,το έχεις...απο την στιγμη που βλεπεις τα θεματα που σε ενοχλουν..ανελαβε δραση...και μετα μπες στη διαδικασια να βαλεις καποιον στη ζωη σου

υπαρχει ενα συμβουλευτικο κεντρο που μπορεις να κανεις δωρεαν ψυχοθεραπεια,κανε αιτηση,[email protected]....δεν ξερω αν θα το σβησουν εδω...νομιζω θα σε βοηθησει υπαρχει και τηλ κανε google

[Kuriboh]

Μάθε πρώτα κάποια πράγματα ώστε το ρίσκο να είναι υπολογισμένο.Ιδανικό θα ήταν να έλυνες πρώτα κάποια θέματα σου με τον ψυχολογο και έπειτα να έκανες κάποια κίνηση.Αν τα πράγματα έχουν θετική πορεία,θα έλεγα να μην το αφήσεις..υπάρχουν και δωρεάν μέσω Ίντερνετ κάποιοι ψυχολόγοι μέσω κάποιας πλατφόρμας!Καλη τύχη!

Το καταλαβαινω αυτο για τον ψυχολογο, το ιδιο εγραψε και το TSAKALI APO TA_LIDL και εχετε δικιο και εγω το βλεπω και το οτι δεν αισθανομαι καλα με μενα σε καποια θεματα ειναι ενας απο τους λογους που δισταζα να στειλω, οτι δεν ειμαι σιγουρος για μενα.

[Kuriboh]

Και να της μιλησεις και να πανε ολα..καλα...δεν θα ανθισει η συνθηκη σχεση,πρεπει να σε φροντισεις σε ολα,πρακτικα-συναισθηματικα,οποτε νομιζω...καλο θα ηταν,να συνεχισεις την προσπαθεια βημα-βημα...να γουσταρεις πρωτα εσενα,να βρεις και μια δουλεια και θα ερθουν ολα,το έχεις...απο την στιγμη που βλεπεις τα θεματα που σε ενοχλουν..ανελαβε δραση...και μετα μπες στη διαδικασια να βαλεις καποιον στη ζωη σου

υπαρχει ενα συμβουλευτικο κεντρο που μπορεις να κανεις δωρεαν ψυχοθεραπεια,κανε αιτηση,[email protected]....δεν ξερω αν θα το σβησουν εδω...νομιζω θα σε βοηθησει υπαρχει και τηλ κανε google

Οι πιθανονητες να παει καλα αυτο δεν πιστευω οτι ειναι και πολλες, ξερω απαισιοδοξια αλλα θελω να ειμαι προσγειωμενος. Ψαχνω ηδη για δουλεια στο αντικειμενο μου και με μια δουλεια θα ειμαι λιγο πιο κοντα στην ανεξαρτησια, η αληθεια ειναι οτι δεν με γουσταρω βλεπω πραγματα πανω μου που δεν μ αρεσουν εμφανισιακα, βασικα δεν εχω την αυτοπεποιθεση, με ενοχλει που δεν βασιζομαι σε μενα. Με ενοχλει το σωμα γι αυτο και ξεκινησα γυμναστικη

θεωρω σημαντικο να μεινω μονος, να βασιστω στον εαυτο μου, και με ενοχλει που εχω αργησει λιγο. Ειναι συνδυασμος παραγοντων

[Tania123]

Οι πιθανονητες να παει καλα αυτο δεν πιστευω οτι ειναι και πολλες, ξερω απαισιοδοξια αλλα θελω να ειμαι προσγειωμενος. Ψαχνω ηδη για δουλεια στο αντικειμενο μου και με μια δουλεια θα ειμαι λιγο πιο κοντα στην ανεξαρτησια, η αληθεια ειναι οτι δεν με γουσταρω βλεπω πραγματα πανω μου που δεν μ αρεσουν εμφανισιακα, βασικα δεν εχω την αυτοπεποιθεση, με ενοχλει που δεν βασιζομαι σε μενα. Με ενοχλει το σωμα γι αυτο και ξεκινησα γυμναστικη

θεωρω σημαντικο να μεινω μονος, να βασιστω στον εαυτο μου, και με ενοχλει που εχω αργησει λιγο. Ειναι συνδυασμος παραγοντων

Είσαι μόνο 28. Η ζωή τώρα αρχίζει. Άσε το πίσω και κοίταξε μπροστά. Η εμφάνιση δεν παίζει κανένα ρόλο. Εγώ έχω εμφάνιση και η ψυχή μου και το μυαλό μου υποφέρουν. Κάθε μου απόφαση και κάθε μου κίνηση συμπαρασύρει και άλλες ζωές. Έχω παιδιά. Κάθε μέρα παλεύω να σταθώ όρθια. Ξεκόλλα από το πριν. Για εσένα υπαρχει το τώρα και το μετά. Καλά έκανες τότε. Μην νιώθεις τύψεις. Κοίτα μόνο τον εαυτό σου. Όσο είναι νωρίς.

[Kuriboh]

Είσαι μόνο 28. Η ζωή τώρα αρχίζει. Άσε το πίσω και κοίταξε μπροστά. Η εμφάνιση δεν παίζει κανένα ρόλο. Εγώ έχω εμφάνιση και η ψυχή μου και το μυαλό μου υποφέρουν. Κάθε μου απόφαση και κάθε μου κίνηση συμπαρασύρει και άλλες ζωές. Έχω παιδιά. Κάθε μέρα παλεύω να σταθώ όρθια. Ξεκόλλα από το πριν. Για εσένα υπαρχει το τώρα και το μετά. Καλά έκανες τότε. Μην νιώθεις τύψεις. Κοίτα μόνο τον εαυτό σου. Όσο είναι νωρίς.

Δεν ξερω αν εκανα καλα, μαλλον δεν εκανα αλλα δεν εχει σημασια, δεν μπορω να γυρισω τον χρονο. Το εχω αποδεχτει αυτο. Υστερα απ χρονια ναι αυτη την φορα οντως προσπαθω να κοιταξω τον εαυτο μου. Ευχομαι και σε σενα να πανε ολα καλα

[HarleyQuinn]

Καλημέρα Kuriboh. Εάν ήσασταν high school lovers θα σου έλεγα να της στείλεις μετά από τόσα χρόνια. Αλλά εσείς δεν είχατε τίποτε οπότε είναι σαν να στέλνεις σε κάποια άγνωστη, να αρχίζεις κάτι από την αρχή εννοώ και όχι όπως νομίζεις εσύ ότι έχεις αφήσει κάτι στη μέση. Με αυτά τα ψυχολογικά που σε ενοχλούν δεν θα ήταν καλή ιδέα να ξεκινήσεις κάτι με οποιαδήποτε κοπέλα γιατί όπως είπε και το Τσακάλι δεν θα μπορείς να το προχωρήσεις σε σχέση. Πρέπει πρώτα να κοιτάξεις τον εαυτό σου. Ωστόσο μπορείς να της πιάσεις την κουβέντα σαν παλιός συμμαθητής που θέλει να της πει ένα γεια και ό,τι γίνει. Στείλε της κατά την γνώμη μου αλλά μην αρχίσεις να της θυμίζεις όλα τα άσχημα που είχαν γίνει. Δεν ξέρω, μπορείς να χειριστείς μια κουβέντα μαζί της; Αν ναι, στείλε.

[WildHoney]

Ψυχρά και αντικειμενικά, όπως το ζήτησες, η άμεση απάντηση είναι όχι. Πιθανότατα αυτό που αντιμετωπίζεις είναι μία ρομαντική φούσκα ενός ανεκπλήρωτου αισθήματος, που θυμίζει παιδικό έρωτα και όχι μία σχέση βασισμένη στην πραγματικότητα και στη συνάφεια και συγγένεια σκέψης και δράσης. Δηλαδή, πάνω στο μοίρασμα κοινών πραγμάτων (αρχές, τρόπος σκέψης, ιδιαιτερότητες, γούστα, θέλω και των δύο). Στο τώρα σας τι κοινό έχετε; Δεν το γνωρίζεις καν.
Και θα συμφωνήσω με το στοκάρισμα ονλάιν, είναι άθλιο. Αν της στείλεις ένα μήνυμα και απαντήσει, είναι προτιμότερο, να πας δηλαδή σιγά σιγά να ανακαλύψεις τι υπάρχει στην πραγματικότητα και όχι στη φαντασία σου. Θα δεις επίσης αν θέλει επαφές ή όχι, οπότε κι εσύ πράττεις ανάλογα.

υγ. βρήκες όμως ένα σωρό λόγους να μην την προσεγγίσεις, αυτό παρατήρησα. Αυτό σε μένα δείχνει φόβο. Σκέψου το κι αυτό.

[Kuriboh]

Καλημέρα Kuriboh. Εάν ήσασταν high school lovers θα σου έλεγα να της στείλεις μετά από τόσα χρόνια. Αλλά εσείς δεν είχατε τίποτε οπότε είναι σαν να στέλνεις σε κάποια άγνωστη, να αρχίζεις κάτι από την αρχή εννοώ και όχι όπως νομίζεις εσύ ότι έχεις αφήσει κάτι στη μέση. Με αυτά τα ψυχολογικά που σε ενοχλούν δεν θα ήταν καλή ιδέα να ξεκινήσεις κάτι με οποιαδήποτε κοπέλα γιατί όπως είπε και το Τσακάλι δεν θα μπορείς να το προχωρήσεις σε σχέση. Πρέπει πρώτα να κοιτάξεις τον εαυτό σου. Ωστόσο μπορείς να της πιάσεις την κουβέντα σαν παλιός συμμαθητής που θέλει να της πει ένα γεια και ό,τι γίνει. Στείλε της κατά την γνώμη μου αλλά μην αρχίσεις να της θυμίζεις όλα τα άσχημα που είχαν γίνει. Δεν ξέρω, μπορείς να χειριστείς μια κουβέντα μαζί της; Αν ναι, στείλε.

Συμφωνω οτι πρεπει να κοιταξω τον εαυτο μου και να λυσω τα θεματα που με απαπσχολουν πρωτα και ναι δεν ξερω αν μπορω να χειριστω μια κουβεντα μαζι της

[Kuriboh]

Ψυχρά και αντικειμενικά, όπως το ζήτησες, η άμεση απάντηση είναι όχι. Πιθανότατα αυτό που αντιμετωπίζεις είναι μία ρομαντική φούσκα ενός ανεκπλήρωτου αισθήματος, που θυμίζει παιδικό έρωτα και όχι μία σχέση βασισμένη στην πραγματικότητα και στη συνάφεια και συγγένεια σκέψης και δράσης. Δηλαδή, πάνω στο μοίρασμα κοινών πραγμάτων (αρχές, τρόπος σκέψης, ιδιαιτερότητες, γούστα, θέλω και των δύο). Στο τώρα σας τι κοινό έχετε; Δεν το γνωρίζεις καν.
Και θα συμφωνήσω με το στοκάρισμα ονλάιν, είναι άθλιο. Αν της στείλεις ένα μήνυμα και απαντήσει, είναι προτιμότερο, να πας δηλαδή σιγά σιγά να ανακαλύψεις τι υπάρχει στην πραγματικότητα και όχι στη φαντασία σου. Θα δεις επίσης αν θέλει επαφές ή όχι, οπότε κι εσύ πράττεις ανάλογα.

υγ. βρήκες όμως ένα σωρό λόγους να μην την προσεγγίσεις, αυτό παρατήρησα. Αυτό σε μένα δείχνει φόβο. Σκέψου το κι αυτό.

Δεν ειναι οτι βρισκω λογους να μην την προσεγγισω, ειναι οτι δεν ειμαι σιγουρος για τον εαυτο μου. Αν μπορω να το διαχειριστω ενω δεν ειμαι οπως θα ηθελα να ειμαι. Επισης, πρεπει να υπαρχει ενας ρεαλισμος. Να δω την πραγματικοτητα και οχι αυτο που με βολευει. Προφανως και φοβαμαι αν μπορεσω να διαχειριστω την κατασταση αν παει απροβλεπτα (με αρνητικο τροπο)

[tziovani]

Ρε πας καλά ? Είσαι 30 χρόνων μαντραχαλος κ έχεις μια εμμονή από το γυμνάσιο στα 15 . Γράφεις ένα ολόκληρο κατεβατο με μπούρδες . Άσε την κοπέλα ήσυχη κ κοίταξε να δεις τι θα κάνεις με την πάρτη σου . Βρες δουλειά, άνοιξε τους ορίζοντες σου , κοινωνικοποίησου , πάλεψε , δημιούργησε . Το έχετε ρίξει όλοι στις ζαβοψυχολογους .

[elis]

Που είσαι αδερφέ δηλαδή εσύ είσαι κολλημένος στο ΠΩΣ ήσουνα στο γυμνάσιο εγώ ΤΙΣ προάλλες πήγα να χαιρετισω ένα συμμαθητή μου και μου λέει δε σε θυμάμαι καλά του λέω κι ήταν καλό φιλαράκι αλλά βέβαια εγώ είμαι Αγρότης τι να με κάνει ενώ αν είχα γίνει κάτι θα με θυμόταν