Tony σκέψεις

[tony]

[tony]

Έχω μια τίγρη μέσα μου, άγρια λιμασμένη
π' όλο με περιμένει
κι όλο την καρτερώ,
τηνε μισώ και με μισεί, θέλει να με σκοτώσει,
μα ελπίζω να φιλιώσει
καιρό με τον καιρό.
Έχει τα δόντια στην καρδιά, τα νύχια στο μυαλό μου
κι εγώ για το καλό μου
για κείνη πολεμώ
κι όλου του κόσμου τα καλά με κάνει να μισήσω,
για να της τραγουδήσω τον πιο βαρύ καημό.
Όρη, λαγκάδια και γκρεμνά με σπρώχνει να περάσω,
για να την αγκαλιάσω
στον πιο τρελό χορό,
κι όταν τις κρύες τις βραδιές θυμάται τα κλουβιά της,
μου δίνει την προβιά της
για να τηνε φορώ.
Καμιά φορά απ' το πιοτό πέφτομε μεθυσμένοι,
σχεδόν αγαπημένοι,
καθείς να κοιμηθεί
και μοιάζει ετούτη η σιωπή με λίγο πριν τη μπόρα,
σαν τη στερνή την ώρα
που θα επιτεθεί.

[tony]

Eίν’ ακριβός ο αέρας που φτύνεις,
ακριβό το ποτό και το πίνεις.
Tρύπιες τσέπες και μακό φανελάκι,
είν’ ο κόσμος μπουκιά και φαρμάκι,
είν’ ο κόσμος δροσιά κι αεράκι.

Λύσσα ο έρωτας, χάδι ο έρωτας,
κόκκινα μάτια μου μή με ρωτάς.
Στα 17 σου πηδάς το καλάμι,
στα 19 σου κανείς δε σε πιάνει.
Tρεκλίζεις στο δρόμο, μεθάς με τον πόνο·
σε λίγα χρονάκια δεν ξέρεις πού πας.

Eνήλικο μούτρο ανοίγεις γραφείο.
Tα πεντοχίλιαρα μυρίζουν αιδοίο.
Γλυκά νανουρίζεις το ρήγμα π’ ανοίγει,
το ξέρεις καλά η ζωή σου έχει φύγει·
συμβόλαιο στο πάθος που λήγει.

Θηλιά ο έρωτας, ανάγκη ο έρωτας,
καμμένα μάτια μου μη με ρωτάς.
Tρεκλίζεις στο δρόμο, μεθάς με τον πόνο·
φοβάσαι και ξέρεις πού πας.

Oλοι οι καριόληδες μια εταιρία.
Σάπια ηλικία και αδυναμία.
Γελάει ο χρόνος και λάμπει ανθισμένος
στο δρόμο σκοτώνει κι είναι κερδισμένος.
Σπάει το νήμα κι αναρωτιέσαι:
τόσα χρονάκια γιατί να τραβιέσαι;

Στάχτη ο έρωτας, μνήμη ο έρωτας,
γέρικα μάτια μου μη με κοιτάς.
Tρεκλίζεις στο δρόμο, μεθάς με τον πόνο·
σε λίγα χρονάκια το ξέρεις γερνάς.

Kαληνύχτα μαλάκα η ζωή έχει πλάκα,
έχει γούστο και φλόγα
είναι κάτι σαν ρόδα:
σε πατάει και σε παίρνει,
μόνο ίχνη σου σέρνει.

[tony]

Έχω ένα παπάκι να μου κάνει πα
να μου κάνει πα, πα, πα
Και ένα κουνελάκι που όλο μου κουνάει
που όλο μου κουνάει τ’ αφτιά

Και δε μου καίγεται καρφί
αν εσύ περνάς και δε μου ξαναμιλάς

Ίσως να ξανάρθεις όταν θα έχω πια
όταν, θα έχω πια χαθεί
κι ή θα μ’ έχουν θάψει ή θα έχω μα-
ή θα έχω μαραθεί

Και ας μη σου καίγεται καρφί
Και ας συνήθισες και ας συνήθισες και εσύ

[tony]

Σε ορυχεία σκοτεινά
πετάω τα σκουπίδια
όσα μου έφερε η ζωή
μα όσα κι εγώ της πήγα
Εκείνα που δε λέγονται
δε λιώνουν σε καμίνι
που θα τα πάρει ο διάβολος
να κάνει κομποσκοίνι
Πολλές φορές προσπάθησα
μα αυτά τα γαμημένα
αντί να βγουν στα χείλη μου
σφηνώνουν στον αυχένα
Γι' αυτό αν με δείτε μάγκες μου
έτσι όπως τραγουδάω
ρίχνω το σώμα μου μπροστά
σαν να σας προσκυνάω

[tony]

[tony]

[tony]

[tony]

η ομορφιά δεν μετριέται μόνο με καθρέφτες. Τ.Ν.

[tony]

https://olafaq.gr/newspaper/technolo...pologisti-sas/ Πως να τρέξετε ένα LLM στον υπολογιστή σας

[tony]

[tony]

[tony]

https://www.mixanitouxronou.gr/to-qu...-itan-o-agios/

[tony]

όταν κάτι είναι δωρεάν, εσύ είσαι το εμπόρευμα.....

Τ.Ν. : Η φράση «όταν κάτι είναι δωρεάν, εσύ είσαι το εμπόρευμα» είναι ένας διαδεδομένος τρόπος να περιγράψει κανείς πώς λειτουργούν πολλές ψηφιακές υπηρεσίες, ιδιαίτερα στο διαδίκτυο. Εμφανίζεται συχνά σε συζητήσεις για την ιδιωτικότητα, τα προσωπικά δεδομένα και το μοντέλο εσόδων πλατφορμών όπως τα social media.

Τι σημαίνει πρακτικά:

Δεν πληρώνεις με χρήματα, αλλά με δεδομένα, χρόνο, προσοχή ή συμπεριφορά.

Πλατφόρμες άλλες σου προσφέρουν «δωρεάν» υπηρεσίες, αλλά συλλέγουν τα προσωπικά σου δεδομένα για:

Στοχευμένη διαφήμιση.

Προώθηση συγκεκριμένου περιεχομένου.

Ανάλυση συμπεριφοράς.

Τα δεδομένα σου γίνονται εμπόρευμα που πωλείται ή χρησιμοποιείται για να παράγει έσοδα για την εταιρεία.

Ένα παράδειγμα:

Χρησιμοποιείς ένα social media app δωρεάν. Στην πραγματικότητα:

Το app παρακολουθεί τι σου αρέσει, πού κάνεις κλικ, με ποιον μιλάς, πόση ώρα μένεις σε κάθε post.

Αυτά τα δεδομένα χρησιμοποιούνται για να σου δείξει πιο «κολλητικό» περιεχόμενο, να σε κρατήσει στην πλατφόρμα περισσότερο και να σου δείξει διαφημίσεις με μεγαλύτερη πιθανότητα να σε κάνουν να αγοράσεις κάτι.

Άρα, δεν αγοράζεις την υπηρεσία — η υπηρεσία "αγοράζει" εσένα (με τα δεδομένα σου).

[_Vassilis]

όταν κάτι είναι δωρεάν, εσύ είσαι το εμπόρευμα.....

Τ.Ν. : Η φράση «όταν κάτι είναι δωρεάν, εσύ είσαι το εμπόρευμα» είναι ένας διαδεδομένος τρόπος να περιγράψει κανείς πώς λειτουργούν πολλές ψηφιακές υπηρεσίες, ιδιαίτερα στο διαδίκτυο. Εμφανίζεται συχνά σε συζητήσεις για την ιδιωτικότητα, τα προσωπικά δεδομένα και το μοντέλο εσόδων πλατφορμών όπως τα social media.

Τι σημαίνει πρακτικά:

Δεν πληρώνεις με χρήματα, αλλά με δεδομένα, χρόνο, προσοχή ή συμπεριφορά.

Πλατφόρμες άλλες σου προσφέρουν «δωρεάν» υπηρεσίες, αλλά συλλέγουν τα προσωπικά σου δεδομένα για:

Στοχευμένη διαφήμιση.

Προώθηση συγκεκριμένου περιεχομένου.

Ανάλυση συμπεριφοράς.

Τα δεδομένα σου γίνονται εμπόρευμα που πωλείται ή χρησιμοποιείται για να παράγει έσοδα για την εταιρεία.

Ένα παράδειγμα:

Χρησιμοποιείς ένα social media app δωρεάν. Στην πραγματικότητα:

Το app παρακολουθεί τι σου αρέσει, πού κάνεις κλικ, με ποιον μιλάς, πόση ώρα μένεις σε κάθε post.

Αυτά τα δεδομένα χρησιμοποιούνται για να σου δείξει πιο «κολλητικό» περιεχόμενο, να σε κρατήσει στην πλατφόρμα περισσότερο και να σου δείξει διαφημίσεις με μεγαλύτερη πιθανότητα να σε κάνουν να αγοράσεις κάτι.

Άρα, δεν αγοράζεις την υπηρεσία — η υπηρεσία "αγοράζει" εσένα (με τα δεδομένα σου).

Καμιά φορά κάνω τη σκέψη ότι το συγκεκριμένο μάλλον ισχύει και για εμάς εδώ.