Tony σκέψεις

[tony]

https://www.anodos.org.gr/wp-content...E%BF%CF%8D.pdf Το τσιπάκι του μυαλού και τα μυστικά του

[tony]

Ψύχωση 4.48

..................................

[tony]

Ο όρος AI Doppelgänger (ή στα ελληνικά AI σωσίας) αναφέρεται σε μια τεχνητή νοημοσύνη που "μιμείται" ή αναπαριστά ένα άτομο, συχνά με τρόπο που μοιάζει πολύ ρεαλιστικός τόσο σε εμφάνιση όσο και σε συμπεριφορά, φωνή ή τρόπο ομιλίας.

Πού χρησιμοποιείται;

Ψυχαγωγία/Κινηματογράφος – Π.χ. αναβίωση ηθοποιών που έχουν πεθάνει.

Βιντεοπαιχνίδια – Εμφάνιση ρεαλιστικών χαρακτήρων.

Έρευνα/Ψυχολογία – Μελέτη ανθρώπινης αλληλεπίδρασης με "εαυτούς".

Εικονικά avatars – Για social media, customer support.

Ψηφιακή "αθανασία" – Δημιουργία AI εκδοχών ανθρώπων για μετά θάνατον παρουσία.

[tony]

[tony]

Όλα αυτά που λες τα ξέρω
Όλα τα 'χω ξαναδεί
Ρίχνω στάχτη μες τα μάτια
Και αράζω παρακεί
Όλα αυτά που με πληγώσαν
Με κρατήσαν στη ζωή
Όλοι αυτοί που με προδώσαν
Μου χαράζαν νέα αρχή
Μια ζωή στο ρίσκο
Να ποντάρω στη στιγμή
Μια ζωή στη συνοικία σ' ένα τοίχο
Να ζωγραφίζω ένα γιατί
Όλα αυτά που λες τα ξέρω
Όλα τα 'χω ξαναδεί
Ρίχνω στάχτη μες τα μάτια
Και αράζω παρακεί
Μια ζωή στο ρίσκο
Να ποντάρω στη στιγμή
Μια ζωή στη συνοικία σ' ένα τοίχο
Να ζωγραφίζω ένα γιατί

[tony]

[tony]

[tony]

Πολύ με πίκρανες ζωή
μακριά θα φύγω ένα πρωί
θ' ανέβω σ' ένα αεροπλάνο
να δω τον κόσμο από κει πάνω
Όταν κοιτάς από ψηλά
μοιάζει η γη με ζωγραφιά
και συ την πήρες σοβαρά
και συ την πήρες σοβαρά
Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα
μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι
το μεγαλύτερο ανάκτορο
μοιάζει μ' ένα μικρούλι τόπι
Κι όλοι αυτοί που σε πικράνανε
από ψηλά αν τους κοιτάξεις
θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι
που στη στιγμή θα τούς ξεχάσεις
Αγαπημένη μου, μην κλαις
πάμε μαζί ψηλά, αν θες
να δεις τη γη απ' τη σελήνη
ένα φεγγάρι είναι και κείνη
Όταν κοιτάς απο ψηλά
μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά
και συ τον πήρες σοβαρά
και συ τον πήρες σοβαρά
Μοιάζουν οι πύργοι με κουκλόσπιτα
και τα κανόνια με παιχνίδια
από ψηλά δεν ξεχωρίζουνε
οι ομορφιές και τα στολίδια
Κι ό, τι σε πλήγωσε ή σε θάμπωσε
από ψηλά αν το κοιτάξεις
θα σου φανεί τόσο ασήμαντο
που στη στιγμή θα το ξεχάσεις

[tony]

A.I:Η ταινία Revolver (2004) του Γκάι Ρίτσι είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που ξεφεύγει από τις τυπικές ταινίες εγκλήματος και μπαίνει βαθιά σε φιλοσοφικά και ψυχολογικά μονοπάτια. Δεν είναι εύκολη ή ξεκάθαρη ταινία — αντίθετα, χρησιμοποιεί αλληγορίες, σύμβολα και εσωτερικές συγκρούσεις για να περάσει τα μηνύματά της.

Κύριο δίδαγμα / Μήνυμα της ταινίας:

Ο μεγαλύτερος εχθρός είναι το ΕΓΩ.

Αναλυτικότερα:

Το εγώ ως ψευδαίσθηση ελέγχου
Η ταινία παρουσιάζει το εγώ (ή αλλιώς "το φωνή μέσα σου") ως τον κυρίαρχο αντίπαλο του ανθρώπου. Είναι αυτό που σου λέει ότι πρέπει να φοβάσαι, να νικάς, να εκδικείσαι, να επιβεβαιώνεσαι. Ο πρωταγωνιστής, Τζέικ Γκριν, στην πορεία του, μαθαίνει ότι η "φωνή" που τον καθοδηγεί δεν είναι ο εαυτός του, αλλά το εγώ του — και πρέπει να το νικήσει για να απελευθερωθεί.

Η απελευθέρωση έρχεται από την εσωτερική νίκη, όχι την εξωτερική
Παρότι η ταινία ξεκινά ως ιστορία εκδίκησης, στην πορεία ο ήρωας συνειδητοποιεί ότι ο πραγματικός πόλεμος δεν είναι με τον εξωτερικό του εχθρό (ο Μακά), αλλά με τον εσωτερικό του.

Η αυταπάτη της δύναμης και του ελέγχου
Ο "Κύριος Γκολντ", μια αόρατη φιγούρα που υποτίθεται ότι ελέγχει τους πάντες, αντιπροσωπεύει το εγώ — ποτέ δεν εμφανίζεται πραγματικά, γιατί δεν είναι υπαρκτός. Είναι η ενσάρκωση του φόβου, της απληστίας, της ανάγκης για εξουσία. Όταν ο Τζέικ τον "αντιμετωπίζει", στην ουσία ξεπερνά το φόβο του και βρίσκει την ελευθερία του.

Η ψευδαίσθηση του παιχνιδιού και της στρατηγικής
Όλες οι αναφορές σε σκάκι, κλειδωμένες κινήσεις, στρατηγικές, είναι μεταφορές για τον νου που πάντα προσπαθεί να προβλέψει, να ελέγξει, να προστατευτεί. Η απελευθέρωση έρχεται όταν σταματάς να παίζεις το παιχνίδι.

[tony]

https://www.in.gr/2025/08/13/in-scie...-nonos-tis-ai/ Η τεχνητή νοημοσύνη και το «μητρικό ένστικτο» – Τι λέει ο «νονός» της ΑΙ

[tony]

Από 78 κιλά που ήμουνα .Πριν ένα χρόνο ζύγιζα 114 κιλά λόγω της αγωγής δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Μετά από ένα χρόνο ακριβώς ζυγίζω 86 πλέον . και τα τελευταία 5 κιλά τα έχω χάσει σε διάστημα 1,5 μήνα . Περπατάω πλέον χιλιομετρικές αποστάσεις μέσα στην δουλειά. Ελπίζω να φτάσω κάποτε στα κιλά που ήμουνα ........

[_Vassilis]

Από 78 κιλά που ήμουνα .Πριν ένα χρόνο ζύγιζα 114 κιλά λόγω της αγωγής δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Μετά από ένα χρόνο ακριβώς ζυγίζω 86 πλέον . και τα τελευταία 5 κιλά τα έχω χάσει σε διάστημα 1,5 μήνα . Περπατάω πλέον χιλιομετρικές αποστάσεις μέσα στην δουλειά. Ελπίζω να φτάσω κάποτε στα κιλά που ήμουνα ........

Μπράβο σου! Συνέχισε έτσι..

[tony]

Υπέροχο.....

'Ηχώ και Νάρκισσος''




Ποια είσαι εσύ που γελάς και κλαις μέσα στα φύλλα?
Αχ μείνε!
Αν σ' αρέσει η φωνή μου..
...........

-Χα χα χα..μιλάω..

Χα χα χα...γελάω..
Μα ποια είσαι?
Ποιος είσαι?
Με λένε Νάρκισσο. Νάρκισσο Μοναχό
Κι εμένα Ηχώ..
Είσ' όμορφη?
Όμορφη..
Ήθελα να δω τα μάτια σου
Αχ τα μάτια σου..
Τα χείλια σου
Αχ τα χείλια σου..
Πως το πες τ' όνομά σου?
Τ' όνομά σου..
Είπα Νάρκισσος
Α, Νάρκισσος..
Δεν είναι και τόσο όμορφο όνομα..
Αχ, όμορφο όνομα..
Λίγο φτωχό
Εμένα Ηχώ..
Θέλω να σε ρωτήσω Ηχώ

αν περνάει η στράτα εδώθε..

Εδώθε..
και που θα φτάσω αν την πάρω απ' εδώ να?
Πουθενά..
Πουθενά?
Πουθενά
Παράξενο. Τρεις μέρες περπατάω

και τώρα εσύ μου λες
πως σταματάει η στράτα
και πως άλλο δεν μπορώ να πάω?

Εγώ σ' αγαπάω..

Είπες μ' αγαπάς?

Μ' αγαπάς?
Δεν είπα τέτοιο πράγμα εγώ
Το πα εγώ!..
Και που με ξέρεις? Εγώ δε σε ξέρω..
Εγώ σε ξέρω!
Εγώ σε ξέρω μοναχά απ' τη φωνή σου
Άκουσα στα λαγκάδια τη φωνή σου..
Χθες το βράδυ τραγούδισα μακρυά στις φτέρες
Σ' άκουσα στις φτέρες..
Είμαι πολύ λυπημένος..
Λυπημένος?..
Θέλω να βρω κάτι που να τ' αγαπάω..
Εγώ το βρήκα..σ' αγαπάω..
Κανείς δεν νοιώθει μέσα μου τι νοιώθω
Εγώ σε νοιώθω..
Ό,τι αγάπησα ως τώρα, το παράτησα. Το πιστεύεις?

Κράτησε τόσο λίγο. Τόσο λίγο!

Τόσο λίγο..
Έχω ένα μικρό δαίμονα μέσα μου

που τα γκρεμίζει όλα, σε μια στιγμή.
Ό,τι αγαπάω φτερουγίζει και φεύγει.
Ότι αγγίζω χάνεται. Γι αυτό τραγουδάω τη νύχτα...

Σ' άκουσα τη νύχτα..
...θλιμμένα..
Αχ να τραγούδαγες για μένα..
Γι αυτό περπατάω τη μέρα,

μέχρι να λυθούν τα γόνατά μου
και να πέσω καταγής.

Αχ να σ' αγκάλιαζα στη Γης..
Η πρώτη μου αγάπη ήταν ένα πουλί.

Μα σαν έμαθα το τραγούδι του το βαρέθηκα.
Ύστερα αγάπησα μιαν όμορφη
που η ομορφιά της μάραινε τα λουλούδια.
Μα σαν έγινε δικιά μου τη βαρέθηκα.
Έπειτα αγάπησα τα όμορφα λόγια,
τα νυχτιάτικα τραγούδια και τις κρυφές σκέψεις.
Μα κι εκείνα γρήγορα τα βαρέθηκα.
Πέρασα πάνω απ' όλα,
καλπάζοντας σαν να μουνα καβάλα,
πάνω σ' ένα μανιασμένο άσπρο άλογο
που όλο έτρεχε και πουθενά δε στεκόταν,
να πάρω λίγη ανάσα και να βρω λίγη χαρά!

Δεν υπάρχει χαρά..
Αλλοίμονο αν δεν υπάρχει χαρά για μένα..
Ούτε για μένα..
Γιατί όταν γελάω γελάς και όταν κλαίω κλαις?
Πονάω όταν κλαις..
Παράξενα εσύ συμπονάς τον ξένο πόνο..
Πες μου τι χρώμα έχουν τα μάτια σου και τα μαλλιά σου?
Σαν τα δικά σου..
Κι η φωνή σου?
Σαν τη δική σου..
Εγώ δεν έχω ταίρι στον κόσμο να μου μοιάζει..

Με λένε Νάρκισσο. Νάρκισσο Μοναχό.

Κι εμένα Ηχώ...

[tony]

Ο μύθος της ψυχής