Δεν εχω φιλους

[george1520]

Αυτη τη στιγμη η πορτα μου ειναι κλειστη απο οτι φαινεται. Εννοειται οτι θελω φιλους και κοσμο γυρω μου αλλα αυτη τη στιγμη δεν ξερω πως να το "επιτρεψω". Απλα μου εχει κολλησει οτι ολοι εχουν ηδη φιλους και δεν υπαρχει "χωρος" για νεες γνωριμιες. Επισης εχασα 2 πολυ κοντινα μου ατομα περισυ και απο τοτε δυσκολευομαι παρα παρα πολυ να ανοιχτω. Μπορει να ακουστει λιγο χαζο αλλα δεν νιωθω τοσο μικρη πλεον������

Προφανώς έδωσες μια δικαιολογία σε όλο αυτό επειδή σε πονάει και θες κάπως να νιώσεις καλύτερα. Ξέρεις όμως ότι δεν ισχύει, οι άνθρωποι δεν έχουν μόνο συγκεκριμένους φίλους.. Όχι όλοι τουλάχιστον. Γνωρίζουν συνέχεια καινούργιους ανθρώπους, στο χέρι τους είναι τι θα κάνουν.
Σπάσε την πόρτα και άφησε να μπουν άνθρωποι μέσα. Δεν θα ταίριαξες με όλους. Δεν χρειάζεται να ταιριάξεις με όλους απόλυτα.. Θα ήταν και βαρετό.

[Idkwhattosaytho]

Προφανώς έδωσες μια δικαιολογία σε όλο αυτό επειδή σε πονάει και θες κάπως να νιώσεις καλύτερα. Ξέρεις όμως ότι δεν ισχύει, οι άνθρωποι δεν έχουν μόνο συγκεκριμένους φίλους.. Όχι όλοι τουλάχιστον. Γνωρίζουν συνέχεια καινούργιους ανθρώπους, στο χέρι τους είναι τι θα κάνουν.
Σπάσε την πόρτα και άφησε να μπουν άνθρωποι μέσα. Δεν θα ταίριαξες με όλους. Δεν χρειάζεται να ταιριάξεις με όλους απόλυτα.. Θα ήταν και βαρετό.

Απλα μετα απο τοσα στραπατσα εχω απογοητευτει. Νιωθω οτι οι παρεες του σχολειου ειναι παντα πιο δυνατες. Αλλα ενταξει θα το βρω ρε παιδια δεν γινεται.

[george1520]

Απλα μετα απο τοσα στραπατσα εχω απογοητευτει. Νιωθω οτι οι παρεες του σχολειου ειναι παντα πιο δυνατες. Αλλα ενταξει θα το βρω ρε παιδια δεν γινεται.

Δεν ισχύει αυτό που λες για το σχολείο. Δεν ταιριαξαμε όλοι με τους συμμαθητές μας. Άλλοι βρήκαν φίλους στο πανεπιστήμιο, άλλοι στη δουλειά, άλλοι καθώς περπατούσαν έτυχε να μιλήσουν με κάποιο στον δρόμο. Αν έχεις ανοιχτή την πόρτα κάποιος θα μπει. Είσαι μικρή ακόμη για να στεναχωριέσαι τόσο για κάτι που λύνεται. Σκέψου και το χόμπι που λέγαμε, άφησε λίγο πιο χαλαρό τον εαυτό σου, να πει κάποιο αστείο.. Να μην θυμώνεις εύκολα.. Μεταξύ μας ε, λίγο πριν θύμωσες υπερβολικά με το άλλο μέλος.
Χρειάζεται λίγη δουλειά, να αποδεχτείς τον εαυτό σου. Όσο εσύ δεν το αποδέχεσαι, τόσο θα πιστεύεις πως οι άλλοι δεν σε θέλουν.

[Eagle guy]

Απλα μετα απο τοσα στραπατσα εχω απογοητευτει. Νιωθω οτι οι παρεες του σχολειου ειναι παντα πιο δυνατες. Αλλα ενταξει θα το βρω ρε παιδια δεν γινεται.

Όχι, οι παρέες του σχολείου σχεδόν πάντα χάνονται και αντικαθίστανται από άλλες της σχολής, δουλειάς, στρατού, κάποιου φόρουμ, χόμπι, ζούμπα και δε συμμαζεύεται

[Tania123]

Όχι, οι παρέες του σχολείου σχεδόν πάντα χάνονται και αντικαθίστανται από άλλες της σχολής, δουλειάς, στρατού, κάποιου φόρουμ, χόμπι, ζούμπα και δε συμμαζεύεται

Έτσι ακριβώς.

[Idkwhattosaytho]

Δεν ισχύει αυτό που λες για το σχολείο. Δεν ταιριαξαμε όλοι με τους συμμαθητές μας. Άλλοι βρήκαν φίλους στο πανεπιστήμιο, άλλοι στη δουλειά, άλλοι καθώς περπατούσαν έτυχε να μιλήσουν με κάποιο στον δρόμο. Αν έχεις ανοιχτή την πόρτα κάποιος θα μπει. Είσαι μικρή ακόμη για να στεναχωριέσαι τόσο για κάτι που λύνεται. Σκέψου και το χόμπι που λέγαμε, άφησε λίγο πιο χαλαρό τον εαυτό σου, να πει κάποιο αστείο.. Να μην θυμώνεις εύκολα.. Μεταξύ μας ε, λίγο πριν θύμωσες υπερβολικά με το άλλο μέλος.
Χρειάζεται λίγη δουλειά, να αποδεχτείς τον εαυτό σου. Όσο εσύ δεν το αποδέχεσαι, τόσο θα πιστεύεις πως οι άλλοι δεν σε θέλουν.

Στην ηλικια μου βλεπω οτι αυτο γινεται. Δεν γνωριζω κανεναν που να μην εχει φιλους απο το σχολειο η απο μια δρστηριοτητα που εκανε σε πιο μικρη ηλικια. Δηλαδη αυτο με τις κολλητες παρεες στην ενηλικη ζωη νιωθω οτι εχει σταματησει καπως. Οταν καποιος εχει κοντα του ατομα με τοσες αναμνησεις απο μια τοσο τρυφερη ηλικια δεν ξερω ποσο ευκολα θα δεχτει καποιον αλλο κοντα του

[Idkwhattosaytho]

Οι παρεες ναι. Οι κολλητοι οχι. Και ολοι εχουν κολλητους. Μπορει να ειναι θεμα ηλικιας. Πχ αν ημουν πιο μεγαλη να εκανα κολλητες παρεες η εστω παρεες σε μεγαλυτερη ηλικια. Τωρα νιωθω οτι δεν γινεται γιατι οι κυκλοι των παιδιων της ηλικιας μου εχουν δημιουργηθει. Ισως ειναι και ολο στο κεφαλι μου...

[george1520]

Καλημέρα. Δεν ξέρω γιατί σου έχει κολλήσει η ιδέα πως ένας άνθρωπος όταν έχει ένα ή δύο φίλους, από το σχολείο πχ, δεν μπορεί να προσθέσει στη ζωή του ένα ακόμη άτομο ή και παραπάνω.. Να ξέρεις πως για να φτάσεις να γίνεις κολλητός με κάποιον, πρέπει αρχικά να γίνεις φίλος. Εσύ κοιτάς μόνο το πώς θα γίνεις κολλητή και ταυτόχρονα λες "αα θα έχει κολλητή από το σχολείο" και τρως τα μούτρα σου..

[Idkwhattosaytho]

Καλημέρα. Δεν ξέρω γιατί σου έχει κολλήσει η ιδέα πως ένας άνθρωπος όταν έχει ένα ή δύο φίλους, από το σχολείο πχ, δεν μπορεί να προσθέσει στη ζωή του ένα ακόμη άτομο ή και παραπάνω.. Να ξέρεις πως για να φτάσεις να γίνεις κολλητός με κάποιον, πρέπει αρχικά να γίνεις φίλος. Εσύ κοιτάς μόνο το πώς θα γίνεις κολλητή και ταυτόχρονα λες "αα θα έχει κολλητή από το σχολείο" και τρως τα μούτρα σου..

Οι φιλοι απο μικρη ηλικια εχουν αλλο δεσιμο. Και εγω αυτο το δεσιμο δεν θα το φτασω ποτε. Παντα θα ειμαι στις τελευταιες επιλογες. Επισης θελω καποιον πιο κοντα μου για αυτο λεω για κοντινη φιλη, γιατι ολοι οι πιο κοντινοι με απογοητευσαν. Επισης (θα μου πειτε οτι ειναι ασχετο αυτο αλλα) βλεπω οτι ολοι παντρευουν τους παιδικους τους φιλους η βαφτιζουν τα παιδια τους και εγω πιστευω οτι δεν θα το ζησω ποτε αυτο. Δεν λεω οτι δεν αλλαζουν οι παρεες αλλα θα ηθελα να ζησω καποτε την ηρεμια μιας σταθερης παρεας. Να ξερεις οτι ειναι παντα εκει, να σε υπολογιζουν και να μη χρειαζεσαι παντα ενεργεια οταν εισαι μαζι τους. Το αγορι μου το εχει αυτο και ειναι τοσο ωραιο και το ζηλευω. Προσπαθω να γνωρισω νεο κοσμο αλλα νιωθω αβολα με ολους και αυτο ειναι δικο μου θεμα. Στην τελικη δεν ξερω καν αν θελω καποιον τοσο κοντα μου η απλα ζηλευω τους υπολοιπους. Εχω μπερδευτει τοσο πολυ που ουτε η ψυχοθεραπεια με βοηθαει...

[george1520]

Οι φιλοι απο μικρη ηλικια εχουν αλλο δεσιμο. Και εγω αυτο το δεσιμο δεν θα το φτασω ποτε. Παντα θα ειμαι στις τελευταιες επιλογες. Επισης θελω καποιον πιο κοντα μου για αυτο λεω για κοντινη φιλη, γιατι ολοι οι πιο κοντινοι με απογοητευσαν. Επισης (θα μου πειτε οτι ειναι ασχετο αυτο αλλα) βλεπω οτι ολοι παντρευουν τους παιδικους τους φιλους η βαφτιζουν τα παιδια τους και εγω πιστευω οτι δεν θα το ζησω ποτε αυτο. Δεν λεω οτι δεν αλλαζουν οι παρεες αλλα θα ηθελα να ζησω καποτε την ηρεμια μιας σταθερης παρεας. Να ξερεις οτι ειναι παντα εκει, να σε υπολογιζουν και να μη χρειαζεσαι παντα ενεργεια οταν εισαι μαζι τους. Το αγορι μου το εχει αυτο και ειναι τοσο ωραιο και το ζηλευω. Προσπαθω να γνωρισω νεο κοσμο αλλα νιωθω αβολα με ολους και αυτο ειναι δικο μου θεμα. Στην τελικη δεν ξερω καν αν θελω καποιον τοσο κοντα μου η απλα ζηλευω τους υπολοιπους. Εχω μπερδευτει τοσο πολυ που ουτε η ψυχοθεραπεια με βοηθαει...

Δεν σε ενώνουν τα χρόνια με έναν άνθρωπο αλλά οι καταστάσεις.. Μπορεί να είσαι φίλος με κάποιον για πάρα πολλά χρόνια και να γνωρίσεις έναν άλλον και να τον νιώσεις ως τον πιο δικό σου άνθρωπο.
Για να γίνει κάποιος κολλητός, πρέπει πρώτα να γίνει γνωστός, μετά φίλος και μετά κολλητός. Εσύ πριν γνωρίσεις κάποιον, ελέγχεις αν έχει κολλητό και αν έχει απογοητευεσαι. Τις τρύπες εσύ τις βάζεις στον εαυτό σου, πέφτεις μέσα και μετά λες "ο Κωστάκης με σπρώξε".
Και το άλλο που κάνουμε συνήθως εμείς οι άνθρωποι, επικεντρωνομαστε τόσο πολύ στο τι δεν έχουμε και το έχουν οι άλλοι, δεν εκτιμάμε αυτά που έχουμε και τα βλέπουμε όλα μαύρα. Δεν είναι ολα άσπρο ή μαύρο, υπάρχει και το ροζ. Όταν σταματήσεις να κυνηγάς τόσο έντονα κάτι (και να το αναλύεις σε υπερβολικο βαθμο), θα έρθει από μόνο του. Άρχισε ένα χόμπι με σκοπό να περάσεις καλά(και όχι αποκλειστικά για να βρεις φίλους) και άσε τα πράγματα να εξελιχθούν. Να είσαι ανοιχτή ως προς τους άλλους, αν έχεις και λίγο χιούμορ βοηθά και δεν είναι τόσο δύσκολο όσο το έχεις μέσα στο μυαλό σου.

[Idkwhattosaytho]

Δεν σε ενώνουν τα χρόνια με έναν άνθρωπο αλλά οι καταστάσεις.. Μπορεί να είσαι φίλος με κάποιον για πάρα πολλά χρόνια και να γνωρίσεις έναν άλλον και να τον νιώσεις ως τον πιο δικό σου άνθρωπο.
Για να γίνει κάποιος κολλητός, πρέπει πρώτα να γίνει γνωστός, μετά φίλος και μετά κολλητός. Εσύ πριν γνωρίσεις κάποιον, ελέγχεις αν έχει κολλητό και αν έχει απογοητευεσαι. Τις τρύπες εσύ τις βάζεις στον εαυτό σου, πέφτεις μέσα και μετά λες "ο Κωστάκης με σπρώξε".
Και το άλλο που κάνουμε συνήθως εμείς οι άνθρωποι, επικεντρωνομαστε τόσο πολύ στο τι δεν έχουμε και το έχουν οι άλλοι, δεν εκτιμάμε αυτά που έχουμε και τα βλέπουμε όλα μαύρα. Δεν είναι ολα άσπρο ή μαύρο, υπάρχει και το ροζ. Όταν σταματήσεις να κυνηγάς τόσο έντονα κάτι (και να το αναλύεις σε υπερβολικο βαθμο), θα έρθει από μόνο του. Άρχισε ένα χόμπι με σκοπό να περάσεις καλά(και όχι αποκλειστικά για να βρεις φίλους) και άσε τα πράγματα να εξελιχθούν. Να είσαι ανοιχτή ως προς τους άλλους, αν έχεις και λίγο χιούμορ βοηθά και δεν είναι τόσο δύσκολο όσο το έχεις μέσα στο μυαλό σου.

Συμφωνω σε αυτο με τις καταστασεις αλλα οταν περνας την παιδικη σου ηλικια η την εφηβεια μαζι με καποιον δεν υπαρχουν αρκετες σημαντικες, αναντικαταστατες στιγμες; Επισης σε αυτη την ηλικια υπαρχει χρονος. Οταν σπουδαζεις και δουλευεις η οταν κανεις μονο το ενα απο τα 2, πως υπαρχει ο χρονος να δεθεις με καποιον; Νιωθω οτι οι ανθρωποι οταν θελουν ενα διαλειμμα απο την καθημερινοτητα πανε σε αυτους που γνωριζουν οτι θα τους βοηθησουν να νιωσουν καλυτερα και δεν κοιταζουν για νεες γνωριμιες. Σχετικα με τα χομπι, θελω παρα πολυ να ξεκινησω κατι αλλα ολα ειναι καπως ακριβα και δεν ξερω αν με παιρνει. Τελος, με ολη αυτη την ψυχολογικη συγχυση που βιωνω νιωθω οτι δεν θα μου ταιριαξει κανενας. Οποτε ισως δεν ειμαι ετοιμη να γνωρισω κοσμο.

[george1520]

Συμφωνω σε αυτο με τις καταστασεις αλλα οταν περνας την παιδικη σου ηλικια η την εφηβεια μαζι με καποιον δεν υπαρχουν αρκετες σημαντικες, αναντικαταστατες στιγμες; Επισης σε αυτη την ηλικια υπαρχει χρονος. Οταν σπουδαζεις και δουλευεις η οταν κανεις μονο το ενα απο τα 2, πως υπαρχει ο χρονος να δεθεις με καποιον; Νιωθω οτι οι ανθρωποι οταν θελουν ενα διαλειμμα απο την καθημερινοτητα πανε σε αυτους που γνωριζουν οτι θα τους βοηθησουν να νιωσουν καλυτερα και δεν κοιταζουν για νεες γνωριμιες. Σχετικα με τα χομπι, θελω παρα πολυ να ξεκινησω κατι αλλα ολα ειναι καπως ακριβα και δεν ξερω αν με παιρνει. Τελος, με ολη αυτη την ψυχολογικη συγχυση που βιωνω νιωθω οτι δεν θα μου ταιριαξει κανενας. Οποτε ισως δεν ειμαι ετοιμη να γνωρισω κοσμο.

Όταν θέλω να ξεφύγω από την καθημερινότητα μου, θέλω την ησυχία μου, δεν συναντάω φίλους. Άλλος όταν νιώθει ότι πιέζεται μπορεί να θέλει να βγει να γνωρίσει κόσμο, να μεγαλώσει τον κύκλο του. Άλλος μπορεί απλά να θέλει να πάει σε ένα φίλο, στον γκομενο, στη γειτόνισσα.
Δεν λειτουργούν όλοι με τον ίδιο τροπο. Άλλοι απολαμβάνουν το να μην έχουν φίλους, άλλοι πνίγονται. Άλλοι έχουν φίλους και νιώθουν μοναξιά, αλλοι δεν έχουν και νιώθουν γεμάτοι.
Το θέμα εδώ δεν είναι οι άλλοι που δεν σε πλησιάζουν ή δεν σε διαλέγουν κτλ αλλά ότι εσύ έχεις φτιάξει στο μυαλό σου ένα σκηνικό με δύο κοπέλες που κρατάνε χέρι χερι και τρώνε παγωτό και οποία άλλη τους πλησιάζει την δαγκώνουν.
Όσο για το χόμπι, ψάξε το λίγο περισσότερο αν πραγματικά το θες, υπάρχουν και τιμές προσιτές.. Δούλεψε λίγο περισσότερο το θέμα της αυτοπεποίθησης και ηρέμησε. Είσαι μικρή, έχεις τη ζωή μπροστά σου

[Idkwhattosaytho]

Όταν θέλω να ξεφύγω από την καθημερινότητα μου, θέλω την ησυχία μου, δεν συναντάω φίλους. Άλλος όταν νιώθει ότι πιέζεται μπορεί να θέλει να βγει να γνωρίσει κόσμο, να μεγαλώσει τον κύκλο του. Άλλος μπορεί απλά να θέλει να πάει σε ένα φίλο, στον γκομενο, στη γειτόνισσα.
Δεν λειτουργούν όλοι με τον ίδιο τροπο. Άλλοι απολαμβάνουν το να μην έχουν φίλους, άλλοι πνίγονται. Άλλοι έχουν φίλους και νιώθουν μοναξιά, αλλοι δεν έχουν και νιώθουν γεμάτοι.
Το θέμα εδώ δεν είναι οι άλλοι που δεν σε πλησιάζουν ή δεν σε διαλέγουν κτλ αλλά ότι εσύ έχεις φτιάξει στο μυαλό σου ένα σκηνικό με δύο κοπέλες που κρατάνε χέρι χερι και τρώνε παγωτό και οποία άλλη τους πλησιάζει την δαγκώνουν.
Όσο για το χόμπι, ψάξε το λίγο περισσότερο αν πραγματικά το θες, υπάρχουν και τιμές προσιτές.. Δούλεψε λίγο περισσότερο το θέμα της αυτοπεποίθησης και ηρέμησε. Είσαι μικρή, έχεις τη ζωή μπροστά σου

Δεν ξερω αν θελω αλλους φιλους η αν απλα ζηλευω ατομα που εχουν χρονια φιλους. Οι περισσοτεροι με.απογοητευσαν και τωρα φοβαμαι πολυ. Βλεπω την παρεα του αγοριου μου που ειναι πολλα χρονια μαζι και δεμενοι και ζηλευω τοσο πολυ. Νιωθω οτι δεν θα ηρεμησω ποτε με οσα συνεβησαν με φιλιες στην εφηβεια μου. Ναι εχω ολη τη ζωη μπροστα μου και το ξερω αλλα η εφηβεια ειναι πολυ κομβικο σημειο. Και εγω εκανα οτι λαθος επιλογη μπορουσα να κανω, παρα τις τοσες προσπαθειες των γονιων μου...

[Idkwhattosaytho]

Δεν ξερω αν θελω αλλους φιλους η αν απλα ζηλευω ατομα που εχουν χρονια φιλους. Οι περισσοτεροι με.απογοητευσαν και τωρα φοβαμαι πολυ. Βλεπω την παρεα του αγοριου μου που ειναι πολλα χρονια μαζι και δεμενοι και ζηλευω τοσο πολυ. Νιωθω οτι δεν θα ηρεμησω ποτε με οσα συνεβησαν με φιλιες στην εφηβεια μου. Ναι εχω ολη τη ζωη μπροστα μου και το ξερω αλλα η εφηβεια ειναι πολυ κομβικο σημειο. Και εγω εκανα οτι λαθος επιλογη μπορουσα να κανω, παρα τις τοσες προσπαθειες των γονιων μου...

2 λεπτα στο τικ τοκ ειπα να μπω και ειδα ενα ριποστ μιας φιλης που δεν μου αρεσει πλεον ο "τροπος" που ζει τη ζωη της (δικαιωμα της φυσικα, εδω εννοω οτι κανει κακο στον εαυτο της, το γνωριζει και δεν νοιαζεται) (το ριποστ αφορουσε αυτο) και ενα τικ τοκ με 2 φιλιες 10+ χρονων. Εε πως να μη ζηλευω και να μη βαζβ εμποδια στον εαυτο μου μετα ρε παιδια

[Idkwhattosaytho]

Εσεις εχετε παρομοιες εμπειριες; Και αν ναι πως τις ξεπερασατε;