o

[anoiksi]

Πηρα αδεια απο τον υπνο για δυο ωρες και γυρναω τωρα παλι στην αγκαλια του...σας καληνυχτιζω...

[anoiksi]

Διεγραψα για αλλη μια φορα καποιο μυνημα μου, βασικα την απορια που ειχα και ζητουσα επιβεβαιωση:P...δεν εχει νοημα να ασχομουμαι αλλο νομιζω, απλα χτες βραδυ που το ανακαλυψα τυχαια με πηρε απο κατω...και εψαχνα να δω αν εγω εχω λαθος, αν εγω εκανα κατι...γρηγορη η αποφαση...δεν εχω ΚΑΙ σε αυτο εγω το προβλημα, μπορει σε ολα τα αλλα ναι σε αυτο σιγουρα οχι...το ψυχολογικο προβλημα το εχει η αλλη...

[anoiksi]

ελεος, ειμαι πολυ μπερδεμενη...επαγγελματικα, προσωπικα, συναισθηματικα...στην τελικη νομιζω οτι αντιλαμβανομαι καποιες εννοιες λαθος...μαλλον η κοινωνια μας δεν επιτρεπει δεσμους...ειναι εγωκεντρικη, εκμεταλλευτρια, συμφεροντολογα και σκληρη...ατιμος ο καπιταλισμος...γεματος μοναξια/αποξενωση...ναι το ριχνω στο πολιτικο συστημα, γιατι δεν ειναι ανθρωποκεντρικο...αυτο ευθυνεται...γιατι τοσοι πολλοι ανθρωποι να πασχουν απο ψυχικες ασθενειες με ολο και αυξανομενο βαθμο;;;Παει να πει οτι κατι μεσα στην κοινωνια πηγαινει στραβα, κατι εχει σαπισει και χαλαει και το πιο ευαισθητο κομματι μας...ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ...Καληνυχτα...

[Alterego]

Καλησπερα..

Κοινωνια,πολιτικα και τοσα αλλα.Ειναι φορες που νιωθω και εγω πιονι.Μπορει και να ειμαστε...
Αυτο που εχει σημασια ειναι εσυ σαν οντοτητα να εισαι καλα.Να νιωθεις καλα.Να βρισκεις τι ειναι εκεινο που σου δινει πνοη.
Να αρπαζεις ευκαιριες και να ζεις.Να ζεις ελευθερα,χωρις φοβους,χωρις περιπλοκες.Οταν χανεις τον εαυτο σου νιωθεις μονος.
και οταν βλεπεις γυρω σου καταστασεις να γκρεμιζονται,ολα γινονται αβυσσος.Μοιαζεις και νιωθεις τοσο μικρος να ανταπεξελθειςκ ια αναρωτιεσαι,χρειαζεσαι απαντησεις και λυσεις.Τα πραγματα εξω απο εσενα ειναι δυσκολο να αλλαξουν,οσο κι αν προσπαθεις.Καποια αγωνες ισως ειναι ματαιοι,καποιοι αλλοι οχι.Οι αγωνες που μπορουν να ηττηθουν ειναι απλα εκτος οριων μας.Υπαρχουν αγωνες ομως που θελουν αιμα,ιδρωτα και η νικη ειναι τοσο γλυκια.Εκει πρεπει να σταθεις στα ποδια σου και να παλεψεις και θα δεις......ολα σχεδον ειναι εφικτα.Γιατι το θες...το χρειαζεσαι και το εχεις αναγκη.Μην χανεις την πιστη σου,μην χανεις τον εαυτο σου,ειναι οτι πολυτιμο εχεις,ο ευτος σου και η ψυχη σου.Οσο για τον κοσμο που ειναι αδικος και ψυχρος,αυτο που εχεις να κανεις ειναι να γυρισεις στον κοσμο σου,να τον φτιαξεις με ομορφα χρωματα,με δικια σου παλετα,με δικο σου ταλεντο.Κρατησε κοντα σου οτι αγαπας πραγματικα...τα υπολοιπα ειναι απλα ματαια.

Καλο βραδυ!

[Φωτεινη!]

Ανοιξούλα,μην κλείνεις την πόρτα..
Ξέρεις κι εσύ οτι ο κόσμος μας είναι δύσκολος,αλλα αυτό δεν θα ειναι πια η δικαιολογία μας.
Οι άνθρωποι πάντα θα μας επηρεάζουν, ομως,αν κάναμε όπλο την διαφορετικότητα μας,ίσως οι απώλειες να ήταν λιγότερο σοβαρές..Αν δηλαδη η ευαισθησία μας σταματούσε να είναι αδυναμία και γινόταν δύναμη?
Πες μου τι λες?
Σε φιλώ
Υ.Γ αν θες σε κανω add στο facebook.ακους εκει..

[Winston_man]

Originally posted by Αφωτεινή
Υ.Γ αν θες σε κανω add στο facebook.ακους εκει..

Γενικα μιλωντας και οχι φυσικα για την Ανοιξη, θα σου ελεγα να προσεχεις ΠΟΛΥ ποιους κανεις αντ στο φεισμπουκ. Σου μιλαει ενας \"καμμενος\".

[Φωτεινη!]

εχεις δίκιο,εχω 30 περιπου και τους ξέρω όλους..
Μόνο για την Ανοιξη ..
thanks..

[anoiksi]

Originally posted by Αφωτεινή
Ανοιξούλα,μην κλείνεις την πόρτα..
Ξέρεις κι εσύ οτι ο κόσμος μας είναι δύσκολος,αλλα αυτό δεν θα ειναι πια η δικαιολογία μας.
Οι άνθρωποι πάντα θα μας επηρεάζουν, ομως,αν κάναμε όπλο την διαφορετικότητα μας,ίσως οι απώλειες να ήταν λιγότερο σοβαρές..Αν δηλαδη η ευαισθησία μας σταματούσε να είναι αδυναμία και γινόταν δύναμη?
Πες μου τι λες?
Σε φιλώ
Υ.Γ αν θες σε κανω add στο facebook.ακους εκει..

γλυκεια μου,
εχεις δικιο...αυτο προσπαθω αυτες τις μερες να κανω και σημερα μπορω να πω μετα απο καιρο οτι με ξαναβρηκα...δεν ξερω ποσο θα διαρκεσει (ευχομαι για παντα)αλλα ειναι τοσο ομορφο να νιωθεις οπως ενιωθες...ναι η αδυναμια ας γινει δυναμη...
Οσο αφορα το Facebook, δεν εχω προβλημα, μαλλον προλαβες να διαβασεις το διεγραμενο μου μυνημα ε;;; Συγγνωμη που αργησα να σου απαντησω...Εψαχνα τον εαυτο μου:P

[Alterego]

Που χαθηκε παλι ο ατιμος? Νομιζω εχει τασεις φυγης ο εαυτος σου!! Ησυχασε τον λιγο!Ολο τρεχει!

[anoiksi]

εμμ, πες και εσυ εχω κουραστει να τρεχω απο πισω του, ολο βιαζεται και με παρασυρει και εμενα, του ειπα δυο λογακια παντως αυτες τις μερες και καπως φαινεται πως ησυχασε μα δεν του εχω και πολυ εμπιστοσυνη...Φυλαω τα ρουχα μου απο εκεινον...ειναι υπουλος...

[Alterego]

Ειναι ειναι....κανει οτι θελει καποιες φορες και μου σπαζει λιγο τα νευρα και εμενα!Ομως που ξερεις αυτη την φορα αν τους δειξεις λιγο εμπιστοσυνη και παλι,ισως να μην σε απογοητευσει.Δωσε του μια ευκαιρια..του αξιζει

[Φωτεινη!]

Originally posted by anoiksi
Συγγνωμη που αργησα να σου απαντησω...Εψαχνα τον εαυτο μου:P

θα σε βαλω τιμωρία ..Πλάκα μου κάνεις ?Οταν μπορείς και είσαι καλά, εχεις κέφι ή οτιδήποτε τότε επικοινωνείς.Απλά εγώ προσωπικά θέλω να σε \"βλέπω\" around να λεμε μια καλή κουβεντούλα.Αφού ομως είσαι καλύτερα οκ!

[anoiksi]

Εισαι πολυ καλη Αφωτεινή...Βαζω στοιχημα οτι εισαι απο βορεια Ελλαδα πχ.Θεσσαλονικη ...Οχι και οταν ημουν πολυ πολυ χαλια και δεν εβλεπα φως στο σκοταδι επικοινωνουσα...που και που :-) οχι παντα...πολλες φορες μετανιωσα γιαυτα που εγραψα, αλλα ηταν λογια που εκεινη την στιγμη ενιωθα...χωρις πολυ σκεψη, χρειαζομουν εκει καποιον να μου δειξει μια αλλην οπτικη γωνια, να με σωσει απο την ρουφηχτρα που με τραβουσε ολο και πιο κατω, πιο βαθυα στα σκοτεινα...Αυτα τα σκοτεινα που κατα καιρους γραφω δεν τα ξαναδιαβαζω γιατι τσατιζομαι με τον εαυτο μου καθως βλεπω πως αισθανομουν...

απλα τις προηγουμενες μερες, δεν αντεχαν τα δαχτυλα μου να γραψουν, κουραζομουν με οτιδηποτε αμεσως και η πιο μικρη σκεψη μου δημιουργουσε απευθειας εναν φοβερο πονοκεφαλο, ημικρανια ξερω και εγω τι ηταν αυτο...ξυπνουσα και απευθειας ξανακοιμομουν, αλλα δεν ξεκουραζομουν ποτε...ξυπνουσα και κοιμομουν με τις ιδιες σκεψεις, με την μονη διαφορα οτι ημουν αποφασισμενη να χαραξω τον δρομο που τοσο καιρο απεφευγα...να απελευθερωθω και να απελευθερωσω...ναι ειμαστε κοινωνικα οντα και χρειαζομαστε την ανθρωπινη επαφη, αλλα παραλληλα δεν μπορουμε να δεσμευσουμε κανενα ανθρωπο, ουτε καν τον ιδιο μας τον εαυτο...Η ελευθερια αυτη ειναι εκεινη που μας δινει ανασα, αερα...Απελευθερωση απο τα συναισθηματα, απο τα θελω, απο τα πρεπει, απο τα γιατι, απο ολα εκεινα που δεν σου δινουν περιθωριο εκφρασης, περιθωριο ζωης, περιθωριο να αναπνευσεις...Δεν θα ελεγα οτι επειδη δεν ημουν ετσι (εδινα στον αλλο ελευθερια...καποτε) οτι μου ειναι και πιο ευκολο να ξαναγινω αυτη που ημουν, γιατι απλα αλλαξα συνηθεια και τωρα καλουμαι να την ξανααλλαξω...Τελοσπαντων...Ο ανθρωπος μαθαινει και συνηθιζει ευκολα, αλλα ποτε δεν θα μεινει αυτο που τον καναν οι αλλοι να γινει, θα ξαναγυρισει στις παλιες συνηθειες γιατι δεν ειναι δικο του κομματι αυτο...

Δεν μπορω να πω οτι ειμαι παρα πολυ οκ, αλλα συγκριτικα με ολο το προηγουμενο διαστημα νομιζω καπως καλυτερα...ξαφνικα εχω παλι ενδιαφερον...εστω να συμπληρωσω καποιο εντυπο και να τελειωνω με την γραφειοκρατια...πραγματικα δεν ειχα δυναμη...Αυτο ολο το αισθανομαι απο χτες και ευχομαι να κρατησει να μην ξαναπεσω...Το περιεργο ομως ειναι οτι εγινε τοσο ξαφνικα...Το πρωι που σηκωθηκα ενιωθα οτι θα κυλησει το ιδιο με τις προηγουμενες η μερα μου...σηκωθηκα πηγα δουλεια εγραψα ενα μαιλ σε καποιον κοντινο μου ανθρωπο επειδη με ειχε πολυ αναγκη...αρχιζα να νιωθω περιεργα, σαν να αλλαζε κατι μεσα μου...μετα μιλουσα για πολυ ωρα με εναν συναδελφο μου περι ανεμων και υδατων και ξαφνικα βγηκε απο μεσα μου μια ευτυχια...

Τελικα μηπως το μονο η σχεδον το μονο που ειχα αναγκη ολο αυτο το διαστημα ηταν η ανθρωπινη επικοινωνια;;;Ναι οσο το σκεφτομαι αυτο ηταν που με μελαγχολουσε...οτι δεν επικοινωνουσα εις βαθος με κανεναν...Ειχα κλειστει στους τεσσερης τοιχους και περιμενα να ερθουν οι λυσεις εξ ουρανου, η απο κανενα βιβλιο που ξεφυλλιζα με παθος προσπαθοντας και ψαχνοντας στις γραμμες του για καποια λυση του τυπου πως θα αισθανθω καλυτερα...δεν λεω και αυτο προσφερε την βοηθεια του, αλλα δεν ειναι σαν να μιλας σε καποιον, να κλαψεις στην αγκαλια μιας ανθρωπινης σαρκας, να δεις εστω τον οικτο στα ματια καποιου, να σε χαιδεψει και να σου πει θα περασει και αυτο οπως περασαν και αλλα...Να βγαινεις εξω και να προσπαθεις να γελας με ανθρωπους που δεν ξερουν τι γολγοθα περνας, να μην εχεις βασικα καμια ορεξη να βγεις αλλα να πηγαινεις μονο και μονο για να μην φτασεις σε σημειο καταθλιψης...δεν ειναι λυση αυτα...ουτε να προσπαθεις να βρεις καποιον αλλο να ερωτευθεις η εστω να σε κανει να νιωσεις γυναικα...Πολλα ειπα, αργοτερα παλι...:-)

Να εισαι καλα γλυκεια μου
Παρολο που σημερα με εκνευρισαν απιστευτα πολυ...δεν θα αφησω να τελειωσει η μερα χωρις να νιωσω εκεινο το χτεσινο συναισθημα...Φανταστητε μετα δεν ξερω και εγω απο ποσο καιρο, βαφτικα, χτενισα ομορφα τα μαλλια μου, ντυθηκα και αισθανομουν ομορφη καθως περπατουσα στο δρομο...Θεε μου ποσο καιρο εχω να το νιωσω αυτο...

[Φωτεινη!]

Ανοιξούλα ,δεν υπάρχει κάποιος που να μπορείς να εμπιστευτείς που να βγείτε παρεούλα για καφεδάκι και να περάσεις λίγο χρόνο ευχάριστα?

[anoiksi]

Ναι, υπαρχουν ανθρωποι γυρω μου που τους αισθανομαι κοντα μου, αλλα δεν ηθελα να εμπιστευτω κανεναν...ηθελα να τα κρατησω δικα μου, μην τυχον και μου τα αμαυρωσει κανεις, μην τυχον και μου πει κανεις οτι ζω με το ονειρο φουσκα...κατα δευτερον δεν ηθελα να μπω στην διαδικασια να εξηγω και να κανουν ερωτησεις που εγω πιθανο δεν θα ηθελα η θα με πονουσε η θα αισθανομουν ταπεινωμενη να απαντησω και να τους επιβαρυνω...Τελικα το εκανα εδω και αρκετες μερες ειπα οτι ηθελα δεν μου καναν ερωτησεις που τρυπαν την ψυχη και καπως ξελαφρωσα....