o

[anoiksi]

καληνυχτα Αφωτεινη μου...δεν την παλευω αλλο...!!!
Τα λεμε αυριο....

[anoiksi]

Τελειο αυτο...πολυ καλο...χαιρομαι για σενα πραγματικα, γιατι το αξιζεις...μμμ μαθαινεις γαλλικα;;; Πρωτον οι γλωσσες δεν ειναι το φορτε μου και δευτερον κανεις που κανεις τον κοπο να μπεις σε αυτην την διαδικασια γιατι δεν μαθαινεις ισπανικα η ιταλικα;;;
Ξερω ξερω, τι ειναι τα γαλλικα, αλλα δεν μου αρεσουν...να ντρεπομαι;;;

[Φωτεινη!]

Οχι βεβαια ,τι να ντρέπεσαι?
Γιατι γαλλικά?Εκανα στο σχολείο 6 χρόνια και είχα ηδη μια επαφή.Πήγα πήρα τα βιβλία το καλοκαίρι και τελειως χαλαρά αρχισα να διαβάζω.
Για να πιεστώ λίγο γράφτηκα σε φροντιστήριο που ειναι πιο οργανωμένα τα πράγματα.Τζίφος.Βαριόμουν να στρωθώ, ασε που αυτο το χειμώνα τα μικρά μου αρρώστησαν 3-4 φορές και δεν πήγαινα.
Μου αρέσουν πολύ και να φανταστείς απο ευρωπαικές πόλεις δεν εχω πάει Παρίσι...τωρα σε κανα χρόνο να μεγαλώσει λιγο και η μικρή να τα παιρνω μαζι,να αποκτήσουν εμπειρίες.Να εχουν εικόνες.

Ωραία τα ιταλικά, απο οτι μου ειπαν τα τελειώνεις σε 2-3 χρόνια.

[anoiksi]

http://www.youtube.com/watch?v=w-uXTApotgY

[anoiksi]

http://www.youtube.com/watch?v=nQh0JMaVtxg

[Φωτεινη!]

γεια σου ανοιξούλα μου,τι κανεις?Λιώνουνε τα χιόνια?

[anoiksi]

γλυκεια μου Φωτεινη...εδω και μια βδομαδα σταματησαν τα χιονια και ευχομαι/πιστευω να μεινει ετσι...δεν φτανει που παλευουμε καθημερινα να ειμαστε πιο καλα, ειχαμε και αυτον τον χιονια για τοσο διαστημα...ασε που και καλοκαιρι δεν εζησα αφου μονο εβρεχε......και με ριχνει πολυ ο ασχημος καιρος...δεν πολυμπαινω τελευταια για πολυ στο σιτε...δεν ξερω γιατι...δεν ειμαι ουτε χαλια ουτε και πολυ καλα, υπαρχει ισορροπια η οποια δεν με φοβιζει...αυτο που δεν μπορω ομως ειναι να ακολουθησω ενα προγραμμα που θα με αλλαξει, θα αλλαξει αυτο που με ενοχλει ακομα...αυτο πολεμαω αυτο το διαστημα...να σηκωθω απο την απραγια και να προβω σε δραση...αυτο που μου ελειψε ολο το τελευταιο διαστημα...νιωθω βαρια πολυ βαρια και δεν το αντεχω αλλο...αυτα απο μενα...εσυ τι κανεις, πως εισαι; Πες μου τα νεα σου απο εδω η στειλε μου υ2υ...θα χαρω πολυ...

[anoiksi]

τις μισω αυτες τις βραδιες...κανονικα επρεπε να ειμαι εξω και να τα πινω με φιλους, μα δεν μπορεσα να βγω...δεν ειχα την δυναμη...τα παντα μεσα μου γυριζουν, τιποτα δεν ειναι στασιμο...αυτο που θα ηθελα ειναι καπου να κρυφτω και να ξαναβγω οταν θα εχω δυναμη να αντικρισω ξανα τους ανθρωπους...χωρις να υπαρξει καμια αλλαγη...σαν να μην εγινε τιποτα να ξαναεμφανιστω ετσι απλα..ωραιο δεν θα ηταν;;; Δεν ξερω τι μου φταιει, δεν ξερω τι θελω και τι να κανω...νιωθω και παλι κενη...ποιο κλικ πρεπει να γινει στο μυαλο μου για να ειμαι καλα;;; Τι μας κανει ευτυχισμενους;;; Για ποιο λογο ζει ο ανθρωπος;;;

Βαρεθηκα να κανω τις ιδιες σκεψεις συνεχως...ελεος μαζι μου...θελω να ελευθερωθω, να μην εχω καμια αναγκη...αναγκες κλεισμενες για παντα μεσα μου...ΦΥΓΕΤΕ ΠΙΑ...ειστε περιττες και ακαλεστες...!!!

[PETRAN]

Originally posted by anoiksi
τις μισω αυτες τις βραδιες...κανονικα επρεπε να ειμαι εξω και να τα πινω με φιλους, μα δεν μπορεσα να βγω...δεν ειχα την δυναμη...τα παντα μεσα μου γυριζουν, τιποτα δεν ειναι στασιμο...αυτο που θα ηθελα ειναι καπου να κρυφτω και να ξαναβγω οταν θα εχω δυναμη να αντικρισω ξανα τους ανθρωπους...χωρις να υπαρξει καμια αλλαγη...σαν να μην εγινε τιποτα να ξαναεμφανιστω ετσι απλα..ωραιο δεν θα ηταν;;; Δεν ξερω τι μου φταιει, δεν ξερω τι θελω και τι να κανω...νιωθω και παλι κενη...ποιο κλικ πρεπει να γινει στο μυαλο μου για να ειμαι καλα;;; Τι μας κανει ευτυχισμενους;;; Για ποιο λογο ζει ο ανθρωπος;;;

Βαρεθηκα να κανω τις ιδιες σκεψεις συνεχως...ελεος μαζι μου...θελω να ελευθερωθω, να μην εχω καμια αναγκη...αναγκες κλεισμενες για παντα μεσα μου...ΦΥΓΕΤΕ ΠΙΑ...ειστε περιττες και ακαλεστες...!!!

Χμ ακούγεται σαν κατάθλιψη. Γιατί δεν πας σε ένα ειδικό?

[anoiksi]

Αυτην την διαγνωση την εχω κανει και χωρις γιατρο...αλλα το παλευω ακομα μονη μου...ημουν και χειροτερα...εμεις οι ανθρωποι κρυβουμε πολυ δυναμη μεσα μας αν θελουμε...δεν ειναι Πετραν;;; Αρκει να θελουμε...η δυναμη ειμαστε εμεις...!!!

[anoiksi]

ενιωσα καλυτερα τωρα που τα εβγαλα απο μεσα μου...γιαυτο ευχαριστω το σιτε...

καληνυχτα...ειναι ωρα να κοιμηθω και νυσταζω φοβερα...

[PETRAN]

Originally posted by anoiksi
Αυτην την διαγνωση την εχω κανει και χωρις γιατρο...αλλα το παλευω ακομα μονη μου...ημουν και χειροτερα...εμεις οι ανθρωποι κρυβουμε πολυ δυναμη μεσα μας αν θελουμε...δεν ειναι Πετραν;;; Αρκει να θελουμε...η δυναμη ειμαστε εμεις...!!!

Ναι καλά ακούγονται όλα αυτά τα παραμυθένια αλλά η πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Ειδικά αν κάνεις πλεον την τρίχα τριχιά και δεν μπορείς να διαχειριστείς τα βασικά συναισθήματα και ο εαυτός γίνεται εχθρός σου. Τότε είναι που πρέπει να πας σε ειδικό για να σε βοηθήσει με το βάρος που έχεις δημιουργήσει άθελα σου και σε πλακώνει. Ένα βάρος που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα παρα μονο μέσα στο μυαλό σου. Μερικές φορές είναι δύσκολο να σηκώσεις ένα βάρος όταν αυτό το βάρος είσαι εσύ. Έφηβη είσαι? Μην φοβάσαι πάντως να πας σε ένα ειδικό. Γιατί και αυτό ασθένεια είναι όπως όλες οι άλλες.

[Arsi]

Originally posted by anoiksi
......αναγκες κλεισμενες για παντα μεσα μου...ΦΥΓΕΤΕ ΠΙΑ...ειστε περιττες και ακαλεστες...!!!

Ανάγκες που ζητάν ικανοποίηση.Που είναι εκεί και σου θυμίζουν πως είσαι ζωντανή και θες να φας,να πιεις,να ερωτευτείς,να μιλήσεις,να αγαπήσεις και τόσα άλλα...
Ανάγκες δικές σου που επιμένουν να υπάρχουν όσο θα υπάρχεις και το μόνο που ζητάνε είναι προσοχή και ικανοποίηση,τροφή.
Γιατί να είναι περιττές?Αφού αυτές σου δείχνουν πως θα είσαι καλά.
Ακάλεστες άραγε?Ή είναι ένα με το είναι σου?

Βαρύ το φορτίο τους όμως όταν είναι διψασμένες.....

[anoiksi]

Οχι δεν ειμαι εφηβη, ακριβως γιαυτο ξερω τις δυναμεις μου...μεχρι στιγμης καλα τα καταφερνα με τον εαυτο μου, γιαυτο ειμαι και σιγουρι οτι θα το παλεψω και μονη μου...ειμαι αγωνιστρια...και η χαρα οτι τα καταφερα μονη μου θα ειναι υστερα διπλη...ημουν πολυ πιο ασχημα και επανηλθα μονη μου σε μερικους μηνες...τωρα που βλεπω και λιγακι πιο καθαρα απο οτι πριν, προσπαθω να επεξεργαστω τα συναισθηματα...δεν εχω προβλημα να παω σε ψυχολογο, αλλα βαριεμαι να μπω στην διαδικασια να του εξηγησω το προβλημα μου...ναι αισθανομαι τον εαυτο μου εχθρο μου, ξερω οτι ολο το βαρος που νιωθω το δημιουργω εγω, ξερω οτι πολλα απο τα αυναισθηματα μου ειναι πλασματικα ειναι μονο μεσα στο μυαλο μου...βλεπω καθαρα και προσπαθω να τα διωξω...το μονο ισως που θα βοηθουσε να παω σε καποιο ειδικο ειναι να βγαλω πραγματα απο μεσα μου, το κανω και εδω ομως οταν εχω μεγαλη αναγκη απο τετοια ξεσπασματα...δεν μου αρεσουν και πολυ μπορω να σου πω...γιατι κανονικα ειμαι παρα πολυ δυνατος ανθρωπος και το βρισκω αδυναμια...πιο πολυ με βοηθαει να νιωθω γυρω μου ανθρωπους που νοιαζονται για τον συνανθρωπο τους...πιο πολυ δυναμη μου δινει αυτο...


Απολυθηκες ναι;;;Πως εισαι εσυ;;;Καιρο εχουμε να τα πουμε

[anoiksi]

Originally posted by Arsi

Originally posted by anoiksi
......αναγκες κλεισμενες για παντα μεσα μου...ΦΥΓΕΤΕ ΠΙΑ...ειστε περιττες και ακαλεστες...!!!

Ανάγκες που ζητάν ικανοποίηση.Που είναι εκεί και σου θυμίζουν πως είσαι ζωντανή και θες να φας,να πιεις,να ερωτευτείς,να μιλήσεις,να αγαπήσεις και τόσα άλλα...
Ανάγκες δικές σου που επιμένουν να υπάρχουν όσο θα υπάρχεις και το μόνο που ζητάνε είναι προσοχή και ικανοποίηση,τροφή.
Γιατί να είναι περιττές?Αφού αυτές σου δείχνουν πως θα είσαι καλά.
Ακάλεστες άραγε?Ή είναι ένα με το είναι σου?

Βαρύ το φορτίο τους όμως όταν είναι διψασμένες.....

Μαλλον εχεις δικιο, αυτο ειναι το κλειδι, αλλα πες μου ολα απο εμας κρινονται;;; Το μονο που θελω ειναι να σιωπησουν λιγο...να μην μου φωναζουν στο αυτι δυνατα...τις εχω ακουσει...και προσπαθω να βρω μια λυση, αλλα δεν σταματουν να φωναζουν...δεν γινονται ολα ετσι απλα επειδη τα θελουμε...