o

[anoiksi]

http://www.youtube.com/watch?v=nKAfMtgd7Do&feature=related

[anoiksi]

γιατι αμφιβαλλουμε, φοβομαστε, εχουμε ελλειψη εμπιστοσυνης, νιωθουμε ανασφαλεια και αβεβαιοτητα και αμεσως πληγωνομαστε εφοσον ξερουμε τι ειναι κατα βαθος ο αλλος και ας αλλαξε???

ολα αυτα καταστρεφουν τοσο πολυ...μα αδυνατο να το αλλαξω...και με ποναει...

γιατι γινεται??

Βοηθεια!!!!

[anoiksi]

Lenaki αυτο ειναι το πρωτο πρωτο μου μυνημα....

Φοβαμαι....Γιατι να ειναι αλλιως τα πραγματα και να τα ειδα εγω αλλιως....Αφου συνηθως βλεπω τοσο καθαρα,αντικειμενικα και χωρις αυταπατες...Γιατι δεν μπορεσα να δω πιο βαθια και πιο αντικειμενικα τα πραγματα, ισως να ηταν τωρα διαφορετικα...Προσπαθησα και παλεψα...Δεν ειμαι ανθρωπος που του αρεσει να περιπλεκει τα πραγματα και να δημιουργει σκεψεις και προβληματα στους αλλους αλλα και στον ιδιο του τον εαυτο...Τωρα τον φοβαμαι...Πως γινεται να ειμαι ετσι...Πως γινεται να πιστεψα σε κατι που δεν ηταν υπαρκτο...Με βασανιζει και φοβαμαι...Πως μπορεσα να πλιγωσω εγω ανθρωπους γυρω μου, γιατι πληγωνω,τιμωρω και υποβιβαζω τον εαυτο μου...Ειναι αδικο, ξερω οτι δεν το αξιζω...Νιωθω απογοητευμενη απο μενα...Θελω και θα το αλλαξω αλλα δικαιουμαι λιγο χρονο ακομα να πονεσω την ψυχη μου...να θρηνισω,να ζηλεψω και να μισησω τους αλλους και εμενα αλλα ο πολεμος αυτος θα ειναι μυστικος, βαθια μεσα μου...Ισως μπορεσω να λυτρωθω...Δεν περιμενα να νιωσω ετσι οπως δεν περιμενα να ειναι και τα πραγματα ετσι...πιστεψα μονο σε κατι και αυτη και μονο η ιδεα με κανει και νιωθω τοση απογοητευση απο μενα...Ειναι περιεργο, αξιοθαυμαστο τι παιχνιδια σου παιζει το μυαλο...και το χειροτερο οτι τα πιστευεις....και αλλο τοσο περιεργο ειναι πως γινεται να νιωθεις πραγματα που δεν υπαρχουν...Οχι οτι αν υπηρχαν θα σου αλλαζαν τελειος την ζωη αλλα τουλαχιστον θα συνεχιζες να βασιζεσαι στον εαυτο σου και στο ενστικτο σου....Ομως ολα ειναι επιλογες...Επιλογες που μπορει να σου αλλαξουν την ζωη...Και τωρα τι κανω?Που να βασιστω?Στις φοβιες μου η στις ανασφαλειες μου?Στο μυαλο και στο ενστικτο μου?Στα θετικα στοιχεια της υπαρξης μου?Ειμαι μπερδεμενη το μυαλο μου γυριζει, η καρδια μου πιεσμενη και η ψυχη μου εχει χαθει απο την ντροπη της...Δεν μπορω να μιλησω...Ουτε θελω...Απλα ζω...Δεν νιωθω τιποτα παρα ζαλη...Δεν μπορω να στηριχθω πουθενα...και σε τιποτα...Στον εαυτο μου ετσι και αλλιως οχι γιατι με απογοητευσε, τους φιλους μου δεν μπορω να τους περιπλεξω...Οχι γιατι δεν μπορω αλλα φοβαμαι οτι θα τους τρομαξω η οτι δεν θα με καταλαβουν γιατι δεν εχω λογια να τους εξηγησω πως νιωθω...Ισως καποτε ειμαι σε θεση....Και το δικαιουνται γιατι ειναι αληθινοι φιλοι μου...Πως γινεται να πιστευεις ακομα στον ψευδη εαυτο σου...Πως γινεται να σου δινεται η ευκαιρια να ευτυχισεις και εσυ να την κλωτσας συνεχεια γιατι εχεις αυταπατες του διαφορετικου...Πως γινεται να αγαπας μονο το περιεργο...Εχω βαρεθει να αναζητω και να αγαπαω παντα αυτο το κατι αλλο...Ξερω οτι ειμαι αξια να υποστω ολες τις συνεπειες και θα το εκανα αν μου δινοταν η ευκαιρια....Αλλα γιατι να περιπλεκομαι συνεχεια για χαρη του?Γιατι να ειμαι ετσι?Πολλες φορες αναρωτιεμαι γιατι υπαρχω σε αυτον τον κοσμο, τι προσφερω...Με στεναχωρει που νιωθω τωρα (δεν ειναι παντα ετσι ευτυχως, αλλα δεν ξερω ποσο θα κρατισει) οτι δεν δινω τιποτα, δεν με εχει αναγκη κανεις και δεν με νοιαζεται....Δεν θελω το ψευτικο ομως, τι να το κανω...Δεν εχει νοημα...Ισως παλι δεν θελω να με εχει αναγκη κανεις, γιατι θα δεθω και παλι μαζι του...Και φοβαμαι την επαναλαμβανομενη απογοητευση..Δεν εχω αυτοπεποιθηση ουτε θαρρος...Εχω δοσει τοσα πολλα που πια νιωθω οτι δεν εχω τιποτα αλλο να δωσω...Και φοβαμαι γιατι το βλεπουν και οι αλλοι...Πλεον εχω αναγκη να παρω μονο...αλλα πως θα γινει αν δεν δωσω?Πληρωνω το αντιτιμο της ζωης...Οσους και οτι εδιωξα επειδη δεν μου εδωσαν αυτο το διαφορετικο που ηθελα...τι φταινε αυτο ειχαν να μου δωσουν...Τωρα καταλαβαινω πως ενιωσαν...Καταλαβαινω γιατι δεν ζητησαν τιποτα μετα...Ειναι ασχημο να νιωθεις οτι ο κοσμος δεν σε χρειαζεται...αλλα δεν μπορεις να το αλλαξεις ουτε να το πιεσεις...Μισω τον εαυτο μου, τον σκιζω στα δυο και φευγω γρηγορα μακρια να μην με δει κανεις πως ποναω, υποκρινομαι γιατι δεν μπορω να δειξω αλλα ουτε θελω να δειξω τον βαρβαρο πολεμο μεσα μου...δεν θελω να με λυπηθουν ουτε να ειναι διπλα μου γιατι νιωθουν οτι κρυβω αδυναμιες μεσα μου...Ημουν και ειμαι για ολους αισιοδοξη, χαρουμενη, αξιολατρευτη και ελπιδοφορα, χαριζω στον κοσμο θετικη ενεργεια...δεν θα τους χαλασω την εικονα...δεν θα δειξω αδυναμια...Για αλλη μια φορα θα τα κρυψω βαθια μεσα μου...γιατι μια φορα τα εδειξα και απογοητευτικα μετα...δεν θα το ξανακανω....Ξερω οτι εχω ενα μεγαλο πολεμο μπροστα μου και θα νικησω....


Οποιος θελει να βγαλει πραγματα απο μεσα του ας γραψει σε αυτο το Θεμα....Εγω τα κατεγραψα και αισθανομαι απελευθερωμενη εστω τωρα...Νομιζα οτι δεν θα το ειχα αναγκη, αλλα αποφασισα να κανω τον πολεμο μεσα μου μαζι με ολους εσας που δεν γνωριζω και ισως βλεπεται εστω εσεις τα πραγματα πιο αντικειμενικα και με βοηθησετε και μενα...Ως την μερα που θα ξαναεχουμε αναγκη να βγαλουμε πραγματα απο μεσα μας...

Σας ευχαριστω

[anoiksi]

αυτο ειναι το δευτερο μου μυνημα...

Αυριο ειναι η μερα που θα πεταξω μακρια απο το παρελθον, οχι οτι δεν μου θυμιζει τιποτα το μερος που θα παω, απεναντιας απλα εκει νιωθω τωρα οτι θα φτιαξω αναγκαστικα την νεα μου ζωη. Με στεναχωρει γιατι δεν ηταν το ονειρο μου, αλλα χαιρομαι πολυ που θα εχω παλι κοντα μου τους φιλους μου, οπου νιωθω σιγουρια και ασφαλεια....δεν θα με προδωσουν ποτε και το ξερω...το ξερω γιατι σε αυτους δεν φερθηκα αποπνικτηκα...το ξερω γιατι τους λειπω και μου λειπουν...Ναι θα κανω μια καινουρια αρχη με νεους στοχους, με νεες ελπιδες, με νεα ονειρα, με νεους ερωτες...Θα με δημιουργησω απο την αρχη και θελω να πιστευω οτι θα μου βγει σε καλο...Θελω να νιωσω εντονα πραγματα και θα κανω ντα αδυνατα δυνατα να εκπληρωσω τον ενα και μοναδικο στοχο που περνω μαζι μου απο το παρελθον...Να με κανω ευτυχισμενη...δεν ξερω πως θα το καταφερω αλλα θεωρω οτι καθε ανθρωπος εχει το χρεος αυτο απεναντι στον εαυτο του...Ξερω ειναι δυσκολο αλλα τι αλλο απομενει οταν γυρνας εδω και χρονια γυρω απο τα ιδια πραγματα και βλεπεις οτι δεν γινονται ετσι οπως τα θες...Συνηδειτοποιηεις οτι κατι κανεις λαθος το οποιο πρεπει να το αλλαξεις αλλιως θα πνιγεις μεσα στην φουρτουνιασμενη θαλασσα που κρυβει το μυαλο σου...Οσο μακρια και να πας θα κουβαλας το παρελθον και τα λαθη σου μαζι αλλα τουλαχιστον μπορεις να πραξεις διαφορετικα στο μελλον...Δεν μετανιωνω για αυτα που ενιωσα, αν γυρνουσα τον χρονο πισω παλι τα ιδια θα εκανα, αλλα θα αλλαζα λιγο τις πραξεις μου...Παντα νομιζα οτι προστατευω τον εαυτο μου αλλα το μονο που εκανα ηταν να τον σκοτωνω και να τον πλιγωνω και να του ριχνω ολο το φταιξιμο...δεν εφταιξα μονο εγω...και το πιστευω...ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙΣ ΕΣΕΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ????Ειναι ροδα και γυριζει οσο μεγαλωνω το βλεπω πιο εντονα...οτι εκανες θα το παθεις, οτι εκανες να νιωσουν θα το νιωσεις...Μπηκα και εγω στο παιχνιδι...ενα παιχνιδι που βγηκα χαμενη....Αλλα ετσι ειναι τα παιχνιδια η κερδιζεις και τα περνεις ολα η χανεις και περνεις μονο την πικρη απογοητευση...Ποτε δεν ζητησα κατι στην ζωη μου αλλα εχω και εγω αναγκες...Θελω να μου τις εκπληρωνουν χωρις να το ζηταω αν δεν το βλεπουν πλιγωνομαι και απογοητευομαι...Φοβαμαι οτι δεν ειμαι αρκετη, οτι δεν δινω αρκετα, αλλα βαθια μεσα μου ξερω οτι δινω ολα οσα μπορω....και κυριως αγαπη και συναισθηματα....τι ανωτερο υπαρχει???Η ζωη μου ηταν γεματη απο ερωτα και παθος δεν μου ελειψε αυτο, αλλα μου ελειψε η αιωνια αληθεια, τα ατελειωτα ταξιδια, η τρυφεροτητα των ματιων και η στοργη του αγγιγματος...Δεν ξερω αν σας κουραζω αλλα εχω την αναγκη να βγαλω απο μεσα μου πραγματα....Δεν ειναι ομορφο να μπορεις να διαβαζεις την ψυχη του αλλου???Πιθανο να νιωθεις και εσυ ετσι και με αυτον τον τροπο δεν νιωθεις αλλο μονος...Δεν περιμενα ποτε οτι θα γραψω και εγω σε αυτο το σιτε αλλα ειναι απελευθερωτικο οταν δεν θελεις να μιλησεις με κανεναν η οταν νιωθεις οτι δεν μπορεις...φυσικα οι λιγες γραμμες δεν κρυβουν ολα αυτα που νιωθεις αλλα πως να εκφρασεις μονο με λογια την ψυχη σου???

Αυτα για σημερα παω για υπνο γιατι αυριο εχω διπλα μεγαλο ταξιδι....

[anoiksi]

Μετα την δημοσιευση του τραγουδιου που αρχιζει και το σιτε ηταν ολα αυτα τα μυνηματα που μετα διεγραψα...

Eυχαριστω πολυ liberchild...ειναι πολυ πολυ ομορφο και σε ευχαριστο πολυ γιαυτην την γλυκια σου συντροφια...ειναι πολυ περιεργο πως μπορεις να μπεις στην καρδια και στην ψυχη του αλλου απλα με ενα τραγουδι...με εκανες να νιωσω πολυ ομορφα...Σε ευχαριστω...!!!Εχω κανει το ενα τριτο του ταξιδιου μου, το αλλο τριτο θα τελειωσει οταν φτασω στον προορισμο μου και το τελευταιο θα αρχισει μολις ξεχασω το κλεμμενο μου τριανταφυλλο...και ειναι ο πιο δυσκολος δρομος που θα εχω διαβει μεχρι στιγμης...Μεσω αυτου του θεματος θελω να κανω ολους αυτους που δεν ξερω και ειναι γλυκυτατες υπαρξεις να με συντροφευσουν στο ταξιδι μου και ισως τους βοηθησω και εγω με τις απλες μου σκεψεις οσο με βοηθατε και εσεις ολοι....Θελω να κανω μια νεα αρχη και ευχομαι με τις σκεψεις μου να παροτρυνω και ολους αυτους που θα ηθελαν αλλα δεν βρισκουν την δυναμη να το κανουν...Ειναι περιεργο πως μεσα απο την θλιψη γεννιεται μια νεα ελπιδα και αυτην θελω να την ζησετε και εσεις ολοι και να παρετε δυναμη απο μενα...Μην επηρεαζεσται απο τα θλιβερα μου λογια δεν εχω φτασει ακομα σε αυτο το σημειο ακομα ειναι μπροστα μου, απλα θελω να δειτε την αλλαγη μεσα μου...να γινεται αυτοπτες μαρτυρες και να επιβεβαιωθητε οτι τα ονειρα μπορουν να γινουν πραγματικοτητα και αν δεν γινουν μπορει να πλησιασουν η και να αλλαξουν στην πορεια...Καμια θεληση δεν εξαρτιεται μονο απο μας και αυτο κανει τα πραγματα πιο δυσκολα...αλλα αυτη τη φορα πρεπει να τα καταφερω....Πρεπει να ζησω το ονειρο και ειναι η φωτια του που θα με καψει...ετσι και αλλιως καμενη θα βγω γιατι να μην ζησω τουλαχιστον το ονειρο;Οι στιγμες ειναι η ζωη....


Δεν θα παψω ποτε να αγαπαω και να αισθανομαι...ετσι ειμαι, ετσι λειτουργω...με τα συναισθηματα...οποιος το αντεχει ας μεινει διπλα μου οποιου του ειναι πολυ ας φυγει μακρια μου...ΔΕΝ μπορω και δεν θελω να το αλλαξω, αυτο νομιζω οτι με κανει ανθρωπο...Νιωθω τοσα πολλα....


Σε ευχαριστω liberchild
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
vince
Posting Freak
*****



Μηνύματα: 1.752
Registered:
Member Is Online



Εστάλη στις στις 19:06 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


anoiksi, με συγκίνησαν πολύ τα όσα έγραψες.. εγώ προσωπικά έχω μάθει να σκοτώνω τα όνειρα μου εδώ και αρκετά χρόνια. Πέρασα όμως από μια πόρτα που μου δίδαξε πολλά, το πόσο σκληρή είναι η ζωή, όχι απλά και μόνο επειδή εμείς την κάνουμε έτσι αλλά επειδή μας τσακίζει όταν αντιλαμβανόμαστε πως είμαστε απλά ένα παρατημένο παιδί της, με σκοπό την αναζήτηση της. Στην πορεία πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που ταιριάζουν/ δένουν μαζί με τον κάθε ένα απο μας με ανεξήγητο τρόπο. Έτσι η μοναξιά κάνει διαλείμματα και μας θυμίζει για λίγο οτι φτιαχτήκαμε για να κληρονομήσουμε και εμείς ένα άγγιγμα δημιουργίας. Συγνώμη για το \"ποιητικό\" του μηνύματος το οποίο μου βγήκε διαβάζοντας τα ιδιαίτερα όμορφα σου μηνύματα..



Genius is the talent of a dead man.
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
Empneustns
Posting Freak
*****



Μηνύματα: 1.598
Registered:
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Member Is Offline

Διάθεση: Οταν το φως της ψυχης σκιαζει το ηλιοφως...


Εστάλη στις στις 19:15 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


λογια μεσα απο την καρδια,σας χαιρομαι πραγματικα .... δυστηχως οταν μιλαμε με την καρδια σημαινει πως δεν εχουμε τειχη να την προστατεψουμε αλλα παλι, αν ζεις με τειχη χανεις ολη τη θεα...
Προφίλ μέλους E-Mail User Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 13:00 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


vince, δεν χρειαζεται να μου ζητας συγγνωμη για τον τροπο που γραφεις, ειναι ομορφος....χαιρομαι που σε αγγιξαν τα λογια μου....συμφωνω οτι η μοναξια κανει διαλειμματα και σε αυτα μαζευεις ολη την δυναμη για να αντιμετωπισεις την επομενη απογοητευση...Θελω να σου πω οτι ειναι κριμα να μην ονειρευεσαι...Ξερω πολλες φορες γινονται κομματια και σου ξεριζωνουν την καρδια, αλλα απο την αλλη οταν τα ονειρευεσαι σου δινουν τοσα πολλα...δυναμη, χαρα, ευτυχια, ελπιδα....Αν δεν κρατιεσαι απο το ονειρο πως θα ζησεις στιγμες ευτυχιας;Ειμαστε μονοι και θα πεθανουμε μονοι...απλα οι αλλοι ειναι παρον για να ανεβασουν την αυτοπεποιθηση μας και το εγω μας...Οι πιο πολυ ανθρωποι σκεφτονται μονο τον εαυτο τους και πληγωνουν vince ολους εμας που εχουμε δει ποσο ομορφο ειναι να μην σκεφτεσαι μονο τον εαυτο σου...που εχουμε νιωσει την ευτυχια μεσω της ευτυχιας του αλλου και την δυστυχια επειδη ειναι δυστυχισμενοι οι αλλοι...Που μενουμε κοντα τους επειδη απλα νοιαζομαστε γιαυτους και που θα παραμεριζαμε ολα τα δικα μας προβληματα απλα για να βοηθησουμε τους αλλους...Ναι και αυτο ειναι εγωιστικο ομως γιατι το κανεις για να νιωσεις και εσυ καλα...αλλα σιγουρα ειναι ανωτερο απο το να σκεφτεσαι απλα τον εαυτο σου....Ξεφυγα λιγο αλλα ετσι ειμαι οτι θυμαμαι χαιρομαι
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 13:06 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Empneustn, μου πηρες τα συναισθηματα απο την καρδια μου και τα εκανες λογια με μια προταση....που σημαινει τοσα μα τοσα πολλα.....προσπαθω να την προστατευσω αλλα πραγματικα μαγευεται και τα ριχνει....
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
narnia
Member
***



Μηνύματα: 201
Registered:
Member Is Offline

Διάθεση: καλύτερη


Εστάλη στις στις 13:22 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Μεγαλοδύναμε Κύριε, τον αγαπώ και δεν γίνεται να κάνω αλλιώς.

Πάλεψα και δε γίνεται να ξεριζώσω μιαν αγάπη ριζωμένη,όπως δε γίνεται να φυτέψεις με τη βία στην καρδιά έναν έρωτα.

Μεγαλοδύναμε Κύριε, τον αγαπώ και δεν γίνεται να κάνω αλλιώς.

Για αυτό δώσε μου τη δύναμη να τον αγαπώ έτσι όπως κανείς δεν με έχει διδάξει:

Να τον αγαπώ χωρίς προσδοκία, χωρίς απαίτηση, χωρίς σύγκριση, χωρίς παζάρι, χωρίς γκρίνια, χωρίς οργή, χωρίς αδημονία.

Να τον αγαπώ και να μην τον κατασκοπεύω,να μην τον εκβιάζω, να μη προσπαθώ να με θαυμάσει,να μη προσπαθώ να με λυπηθεί.

Να αποζητώ το καλό του όσο και το δικό μου καλό,και να μη θυμώνω όταν αυτά τα δύο δε συμπίπτουν.

Να αντέχω να περιμένω, να αντέχω να μη μοιάζει με ίνδαλμά μου,να αντέχω να μου ανατρέπει τα όνειρά μου.

Να δέχομαι να μη με καταλαβαίνει έτσι όπως το εννοώ εγώ.

Να δέχομαι να μη τον καταλαβαίνω έτσι όπως το εννοώ εγώ.

Να τον χαίρομαι περισσότερο από όσο του παραπονιέμαι,να τον χαίρομαι χωρίς να τον διορθώνω.

Να τον θαυμάζω χωρίς να υπολογίζω πως θα τον κακομάθω.

Να γίνομαι περισσότερο σπλαχνική παρά δίκαιη.

Να μη του φωνάξω ποτέ πως μετάνιωσα.

Μεγαλοδύναμε φώτισέ με με την αγάπη την ελεύθερη, την αγάπη την σταυρωμένη.

Να δραπετεύσω από την δυναστεία του έρωτά μου,από την αλαζονεία της γνώμης μου, από την ζητιανιά του κορμιού.

Να κάνω καρτερία στην απόρριψη, υπακοή σε αυτό που δεν καταλαβαίνω.

Να λυγίζω στην άγνοια και την αδυναμία μου.

Να τον κερδίσω μονάχα αγαπώντας τον.

Απλά και αληθινά.

Απλά και ήσυχα.

Αφού η αγάπη η καθαρή είναι πάντα, πάντα αμοιβαία».


\"Προσευχή\" Βαμβουνάκη Μάρω



κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές.....είναι γιατί τ\'ακούς γλυκύτερα κι η θλίψη δεν κουβεντιάζεται.
ΣΕΦΕΡΗΣ
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 13:39 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Narnia με εκανες και δακρυσα....ειναι υπεροχο....να εισαι καλα....!!!!
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 14:13 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Χτες ηταν η χειροτερη πτηση που ειχα....Οχι Οχι ο πιλοτος μια χαρα ηταν και μας προσγειωσε ολους σωους και αβλαβης....αλλα ηταν τοσο αποπνικτηκα....Καταρχας καθομουν αναμεσα σε αλλους δυο και δεν ειχα ελευθερια κινησεων, αλλα καλα να παθω αφου δεχτηκα να αλλαξω τη θεση μου...κατα δευτερον ηταν ολο το αεροπλανο γεματο....και φανταστητε οτι εγω ηδη απο μεσα μου πνιγομουν...οσο πιο μακρυα αφηνα την Αθηνα και μετα την Ελλαδα τοσο χειροτερευα...και υστερα με τοσο κοσμο πως να εκφραστω, πως να φυγουν εκεινα τα δακρυα που τα καταπιεζα εδω και μερες....λιγο πριν την προσγειωση δεν αντεξα, βγηκαν ολα και δεν μου εμεινε αλλη λυση παρα να ανοιξω το βιβλιο που αγορασα απο το αεροδρομιο και να χωθω μεσα του πριν με παρει ειδηση κανεις....ηταν γελοιο, ενιωθα πολυ ηλιθια...αλλα δεν εφευγε...Κατα την προσγειωση ηταν σαν να μου μαχαιρωναν την αρτηρια στον λαιμο επαναλαμβανομενα και παραλληλα να με πνιγουν...δεν ξερω τι ηταν αυτο...ηταν παντως πολυ ασχημο...Γινεται ενας πολεμος μεσα μου....αλλα δεν παυω να ελπιζω στις ομορφες στιγμες της ζωης...Δεν υπαρχει ευτυχια...υπαρχουν μονο ευτυχισμενες στιγμες....

Σας αγκαλιαζω ολους και σας ευχαριστω
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
keep_walking
Posting Freak
*****



Μηνύματα: 5.700
Registered:
Member Is Offline

Διάθεση: Θελω να προχωρησω.


Εστάλη στις στις 23:10 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Μια συμβουλη μονο ανοιξη....γραφε πιο αραια...εννοω αφηνε διαστηματα.Πιστευω οτι θα ειχες ισως και την τριπλασια ανταποκριση αν εγραφες αραια,γιατι γραφεις ωραια,απλως ο αλλος βλεπει ενα πυκνογραμμενο κειμενο και τον πιανει πονοκεφαλος.



Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 11:35 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


ευχαριστω keep_walking, πρωτα για την συμβουλη σου που ισχυει και κατα δευτερον για το οτι γραφω ωραια :-)....Ξερω οτι ειναι κουραστικο και να σου πω ισως και εγω να μην διαβαζα τα γραφομενα μου αν ημουν ο αλλος.....τωρα που το σκεφτομαι θα διαβαζα την αρχη και ισως και το τελος...χαχα...Θα προσπαθησω απλα οταν αρχιζω, θελω τοσα πολλα να βγαλω απο μεσα μου που παρασειρομαι....
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***


Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 13:53 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Τελικα τι ειναι πιο καλο, να πραττεις με το μυαλο η με την καρδια;
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 14:44 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


να εχετε ολοι ενα ομορφο σαββατοκυριακο.....ευχομαι και ελπιζω οι δυο μερες που ερχονται να ειναι γεματες, ωστε να μην σκεφτομαι τιποτα....και να παω ενα βημα πιο κοντα στο ονειρο...Ως στοχο εχω να μου χαιδεψουν λιγο την καρδια μου, να με παρουν αγκαλια και να ακουσω λυτρωτικα λογια ωστε ο πονος να γινει εστω και λιγο πιο μαλακος...για να μπορεσω καπως να συνεχισω...ναι εχω αναγκη να ακουω οτι με αγαπουν και να βλεπω οτι με νοιαζονται...αλλα ποιος δεν το εχει αναγκη;
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
Σελίδες: 1 2 3
Σελίδες: 1 2 3
Συγγραφέας: Θέμα: Το κλεμμενο τριανταφυλλο
antonis-wolf
Junior Member
**



Μηνύματα: 22
Registered:
Member Is Offline

Διάθεση: Ντοπαρισμένος....


Εστάλη στις στις 15:12 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Όλοι το έχουμε ανάγκη, άνοιξη...
Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα...




6 χρόνια και 2 μήνες πανικός....
http://kriseis-panikou.pblogs.gr/
Προφίλ μέλους Ιστοσελίδα μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
Empneustns
Posting Freak
*****



Μηνύματα: 1.598
Registered:
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Member Is Offline

Διάθεση: Οταν το φως της ψυχης σκιαζει το ηλιοφως...


Εστάλη στις στις 23:34 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


ανοιξη διαβαζα αυτα που εγραφες,τοσο συναισθημα κρυμενο;αναρωτιεσαι την δεν παει καλα;γιατι δεν παν τα πραγματα οπως τα προγραμματιζεις....προσεξε την λεξη που χρησιμοποιησα,οπως τα \"προγραμματιζεις\".Η αιωνια ταση να φερουμε τη ζωη μας στα μετρα μας.στα θελω μας.δεν βλεπουμε την πραγματικοτητα οπως ειναι γιατι δεν μας βολευει και τροποποιουμε την αληθειας στα δικα μας μετρα.γιατι η πραγματικοτητα πληγωνει,δεν μας σκεφτεται ,δεν μας νοιωθει.και θελουμε να την προσαρμοσουμε οπως θελουμε εμεις για να νοιωσουμε καλυτερα.ως που στο τελος πιστευουμε την δικη μας αληθεια.αυτο ειναι το προβλημα με το συναισθημα.αλλα ανοιξη να σου πω κατι;χιλιες φορες να νοιωθω και να αισθανομαι,να καταλαβαινω τον χρονο,να τον νοιωθω πως εχει αξια και δεν φευγει ασκοπα,παρα να ειμαι ρομποτακι προγραμματισμενο στεγνος υλιστης.δεν ξερω τι εγινε στη ζωη σου αλλα σκεψου τα ολα καλα,και δεξου το μαθημα της ζωης,μαθε και γινε σοφοτερη.γιατι να σου πω ποιο ειναι το \"ανωτερο\";η αγαπη,η εμπιστοσυνη,το ηθος,και ολα αυτα οχι γιατι ετσι πρεπει,αλλα γιατι ετσι πηγαζουν απο μια αθωα ψυχη.και επειδη ζουμε σε εναν κοσμο που πλεον αυτα εχουν χαθει,για αυτο πληγωνομαστε.και ψαχνουμε να βρουμε ψιλους στα αχυρα,αλλο ατομο που μπορει να εχει τις ιδιες αξιες...
Προφίλ μέλους E-Mail User Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 16:59 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Ναι πρεπει να εχεις δικιο σε αυτα που μου λες...απλα εγω εβλεπα την πραγματικοτητα, δεν εκανα κατι να την αλλαξω, αλλα πιστευα οτι εστω κατι απο αυτην την πραγματικοτητα που αληθινα εβλεπα μου αποκρυφτηκε κατι...ναι ζουσα σε ενα ονειρο πολυ γλυκο για καιρο....δεν εκανα κατι ωστε να ζησω αυτην την αληθεια που εγω εβλεπα...γιατι ηξερα οτι δεν ηταν σωστη η στιγμη και δεν ηθελα να πληγωσω η να πληγωθει κανενας...δεν μου συνεβηκε τιποτα τοσο τραγικο, απλο κομματι της ζωης ειναι απλα καθε προβλημα που αφορα τον εαυτο μας το κανουμε τραγικο...υπαρχουν χιλια δυο αλλα προβληματα και σκεψεις που πραγματικα ειναι δυσκολα και ειναι αξια της θλιψης...απλα τωρα δεν ειμαι σε θεση να τα δω (πεινα, αρρωστιες, φτωχεια....)αλλα τουλαχιστον ξερω πως υπαρχουν και οσο γελοιο και να ακουγεται και απο αυτο περνω δυναμη...η ζωη θα συνεχιστει, απλα πρεπει να συγχωρεσω τον εαυτο μου για τα λαθη που εκανε και φυσικα να μην το ξανακανω....να μην ξαναδω πραγματα που δεν υπαρχουν, ωστε να μην ξαναχρειαστει να κανω πολεμο με ενα εγω που με απογοητευσε απο τις ιδιες του τις πραξεις, απο το γεγονος οτι πιστευα οτι εβλεπα τα πραγματα παντα αντικειμενικα...και δεν εννοω οτι δεν θα ξαναχρειστει να πολεμησω η ζωη ειναι ενας πολεμος, απλα δεν θελω η ζωη μου να γινει επαναλαμβανομενη στα ιδια λαθη....Βασιζομαι στη δυναμη μου και αυτο ειναι σημαντικο...Ολα θα ξαναγινουν οπως πρωτα η μαλλον τιποτα δεν αλλαξε παρα μονο ο εαυτος μου οσο αφορα την πιστη μου στο ξεχωριστο....δυστυχως δεν θα ζησουμε ολοι την ξεχωριστη ζωη.....

Σε ευχαριστω μου αρεσουν τα λογια σου και ειδικα οτι με ξυπνας απο το ονειρο....!!!!!!!!!!!!!
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
vince
Posting Freak
*****



Μηνύματα: 1.752
Registered:
Member Is Online



Εστάλη στις στις 17:10 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Παράθεση:
Originally posted by anoiksi
vince, δεν χρειαζεται να μου ζητας συγγνωμη για τον τροπο που γραφεις, ειναι ομορφος....χαιρομαι που σε αγγιξαν τα λογια μου....συμφωνω οτι η μοναξια κανει διαλειμματα και σε αυτα μαζευεις ολη την δυναμη για να αντιμετωπισεις την επομενη απογοητευση...Θελω να σου πω οτι ειναι κριμα να μην ονειρευεσαι...Ξερω πολλες φορες γινονται κομματια και σου ξεριζωνουν την καρδια, αλλα απο την αλλη οταν τα ονειρευεσαι σου δινουν τοσα πολλα...δυναμη, χαρα, ευτυχια, ελπιδα....Αν δεν κρατιεσαι απο το ονειρο πως θα ζησεις στιγμες ευτυχιας;Ειμαστε μονοι και θα πεθανουμε μονοι...απλα οι αλλοι ειναι παρον για να ανεβασουν την αυτοπεποιθηση μας και το εγω μας...Οι πιο πολυ ανθρωποι σκεφτονται μονο τον εαυτο τους και πληγωνουν vince ολους εμας που εχουμε δει ποσο ομορφο ειναι να μην σκεφτεσαι μονο τον εαυτο σου...που εχουμε νιωσει την ευτυχια μεσω της ευτυχιας του αλλου και την δυστυχια επειδη ειναι δυστυχισμενοι οι αλλοι...Που μενουμε κοντα τους επειδη απλα νοιαζομαστε γιαυτους και που θα παραμεριζαμε ολα τα δικα μας προβληματα απλα για να βοηθησουμε τους αλλους...Ναι και αυτο ειναι εγωιστικο ομως γιατι το κανεις για να νιωσεις και εσυ καλα...αλλα σιγουρα ειναι ανωτερο απο το να σκεφτεσαι απλα τον εαυτο σου....Ξεφυγα λιγο αλλα ετσι ειμαι οτι θυμαμαι χαιρομαι


Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Λες πως όσοι κοιτάν τον εαυτό τους πληγώνουν εμάς που ενδιαφερόμαστε. Κοίτα στο παρελθόν έχω βιώσει κάτι τέτοιο, να πληγωθώ δηλαδή επειδή έδειξα ενδιαφέρον. Όμως καλή μου άνοιξη μετά από σπουδές, στρατό και πλέον κάμποσα χρόνια δουλειάς έχω κρατήσει αυτό το κομμάτι φυλαγμένο μέσα μου και το βγάζω προς τα έξω επιλεκτικά, με μέτρο και με ιδιαίτερη προσοχή, κυρίως χωρίς να ξεχνάω αυτό που έμαθα, πως λειτουργούν όλοι, λίγο πολύ, οι άνθρωποι, και πως αυτό που καθορίζει την συμπεριφορά μας είναι πρωτίστως οι συνθήκες που μας περιβάλλουν και κατα δεύτερο λόγω η αρχειοθέτηση αυτών των συνθηκών μέσα στον ξεχωριστό και μοναδικό εγκέφαλο που διαθέτει ο καθένας απο μας. Απο τις ανάγκες που έχουμε, μέχρι την οικονομική άνεση που διαθέτουμε, τίποτα δεν είναι τυχαίο ακόμα και η έλλειψη αγάπης ή /η κακομεταχείριση σε ένα μικρό παιδί μπορεί να συμβάλει σημαντικά ώστε η εφυία του να μην αναπτυχθεί ομαλά στην μετέπειτα εξέλιξη του.

Θα σταθώ ακόμα στην ευτυχία των άλλων που ανακαλύπτεις ως μέσο για την δική σου ευτυχία. Είναι πράγματι πολύ όμορφο να έχεις τέτοιου είδους κοινωνική συνείδηση. Η ανθρωπιά είναι χάρισμα. Έχω ανακαλύψει πως όταν οι δικοί μου άνθρωποι αισθάνονται ευτυχισμένοι, αυτό με βοηθά να αισθανθώ και εγώ ένα μέρος της ευτυχίας τους. Έχω στεναχωρηθεί κατα καιρούς για την ανθρώπινη δυστυχία εκτός και απο τις φάσεις που περνάω για την προσωπική μου μαυρίλα, όμως αισθάνομαι πως η μεγαλύτερη δυστυχία είναι να μην είσαι ευτυχισμένος με αυτά που έχεις και όχι να είσαι δυστυχισμένος με αυτά που δεν έχεις... Ακόμα και ένας κουλός που συνήθιζα να βλέπω κοντά στην περιοχή μου για ένα μεγάλο διάστημα ΠΑΝΤΑ μου έλεγε καλημέρα με το πιο αυθεντικό χαμόγελο που έχω δει ποτέ μου σε άνθρωπο , και εγώ κάθε φορά θα απαντήσω και θα τον κοιτάξω με θαυμασμό και θα κατανοήσω καλύτερα το είδος της ευτυχίας που ωφελεί πραγματικά.

Η απελευθέρωση anoiksi είναι οι λίγες αυτές στιγμές που συμβαίνει να αισθανόμαστε ότι έχει τελικά νόημα να το παλεύουμε για κάτι καλύτερο.

Καλή συνέχεια!



Genius is the talent of a dead man.
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
Arsi
Posting Freak
*****



Μηνύματα: 1.547
Registered:
Member Is Offline



Εστάλη στις στις 23:20 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Παράθεση:
Originally posted by Empneustns
Η αιωνια ταση να φερουμε τη ζωη μας στα μετρα μας.στα θελω μας.δεν βλεπουμε την πραγματικοτητα οπως ειναι γιατι δεν μας βολευει και τροποποιουμε την αληθειας στα δικα μας μετρα.γιατι η πραγματικοτητα πληγωνει,δεν μας σκεφτεται ,δεν μας νοιωθει.και θελουμε να την προσαρμοσουμε οπως θελουμε εμεις για να νοιωσουμε καλυτερα.ως που στο τελος πιστευουμε την δικη μας αληθεια.αυτο ειναι το προβλημα με το συναισθημα
Εμπνευστή προσωπικά χθες που το διάβασα μου έδωσε ερέθισμα για κάτι και με βοήθησε πολύ.
Πολύ πετυχημένο



Όσκαρ Ουάιλντ : \"Δώσε σε έναν άνθρωπο μια μάσκα για να δεις ποιος είναι\"....».
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 14:52 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


νιωθω ανυμπορη να κανω κατι...και ομως πρεπει να κανω...το μονο που θα ηθελα αυτο το διαστημα ειναι να μεινω στην γωνια μου, αλλα την εχω χασει και αυτην λογο της μετακομισης μας...ισως και να ειναι καλυτερα, γιατι μου αποσπαει την προσοχη, αλλα θελω τοσο πολυ να κανω κατι μεγαλο για μενα....κατι που να με γεμισει και να μου δωσει οτι χρειαζομαι αυτη τη στιγμη ωστε να ξαναπαρω πισω τον εαυτο μου...να του χαρισω λιγη ομορφια και να νιωσω παλι ζεστασια....

Ειναι ομορφο να νοιαζονται για σενα....το ξερω ειναι δυσκολο....
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
Θεοφανία
Posting Freak
*****



Μηνύματα: 2.955
Registered:
Τοποθεσία: Λίγο πιο κάτω απ το φεγγαρι....
Member Is Online

Διάθεση: .....


Εστάλη στις στις 14:55 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Άνοιξη....ακόμη πιο όμορφο όμως είναι να νοιαζόμαστε εμείς πρώτα για τον εαυτό μας.
Εκεί είναι η λύση όλων.



Μωρό μου......σα να πεσαν τ\' αστέρια στα κορμιά μας και τα έλουσαν με τη λάμψη τους..............
Προφίλ μέλους E-Mail User Ιστοσελίδα μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member \'s Aim \'s ICQ status Αυτός ο χρήστης έχει MSN Messenger \'s Yahoo
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 15:01 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


ναι συμφωνω....αυτο προσπαθω να εφαρμοσω τωρα....:-).....να εισαι καλα...καλο μεσημερι
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
Θεοφανία
Posting Freak
*****



Μηνύματα: 2.955
Registered:
Τοποθεσία: Λίγο πιο κάτω απ το φεγγαρι....
Member Is Online

Διάθεση: .....


Εστάλη στις στις 15:03 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Παράθεση:
Originally posted by anoiksi
ναι συμφωνω....αυτο προσπαθω να εφαρμοσω τωρα....:-).....να εισαι καλα...καλο μεσημερι


Να σαι καλά γλυκειά μου. Δεν στο είπα επιθετικά, απλά μερικές φορές κάνουμε το λάθος να περιμένουμε απ τους άλλους να κάνουν κάτι για μας, ενώ -κοίτα-ο εαυτός μας είναι εδώ, δίπλα μας. Περιμένει από μας να τον προσέξουμε, να τον περιθάλψουμε, να τον αγαπήσουμε, να τον γεμίσουμε.
Όλα είναι στο χέρι μας.



Μωρό μου......σα να πεσαν τ\' αστέρια στα κορμιά μας και τα έλουσαν με τη λάμψη τους..............
Προφίλ μέλους E-Mail User Ιστοσελίδα μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member \'s Aim \'s ICQ status Αυτός ο χρήστης έχει MSN Messenger \'s Yahoo
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 15:21 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Οχι οχι δεν το πηρα επιθετικα....εφοσον εχεις δικιο...και αλλωστε αν δεν ακουσεις την πραγματικοτητα δεν ξυπνας ποτε....ειμαι ανθρωπος που δεχομαι τις αποψεις των αλλων, τις επεξεργαζομαι και αν τις κρινω οτι ειναι σωστες τις υιοθετω...και να σου πω την αληθεια αν δεν εχεις απο πουθενα ενα ταρακουνημα τοτε συνεχιζεις να ζεις σε ενα ονειρο γεματο αυταπατες....

Συνεχισε να λες την αληθεια.....
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 10:26 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Καλημερα σε ολους....το λεω για να το πιστεψω... :-)

Ειχα μια ασχημη νυχτα...αρχικα δεν μπορουσα να κοιμηθω, παρολο που το προσπαθησα με ενα βιβλιο και με μουσικη για πολυ ωρα και μετα τις λιγες ωρες που κοιμηθηκα εβλεπα εφιαλτες...εκτος του οτι εβλεπα πραγματα που με απασχολουν και οταν ειμαι ξυπνια, ελεος δηλ. εβλεπα οτι τρακαρα ενα αυτοκινητο και οτι κυνηγουσαν να με σκοτωσουν και ολο ετρεχα...τραγικο δεν ειναι να μην μπορεις να βρεις ησυχια; Ουτε στον υπνο σου...και το αποτελεσμα; Να ειμαι δουλεια, να κοιμαμαι ορθια και να με βασανιζει αυτος ο φοβερος πονοκεφαλος...

Τωρα καταλαβαινεται γιατι προσπαθω να δω την καλη την μερα :-)
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
narnia
Member
***



Μηνύματα: 201
Registered:
Member Is Offline

Διάθεση: καλύτερη


Εστάλη στις στις 11:29 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Καλημέρα, όσα και να πάνε στραβά, όσο και να κουραστείς, είσαι εδώ, είσαι καλά, συνεχίζεις να δίνεις και να μοιράζεσαι. Αξίζει η μέρα σου γιατί σε είδα να εμψυχώνεις και να εμφυσείς το κουράγιο σε άλλους. Είναι καλή μέρα αυτή.



κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές.....είναι γιατί τ\'ακούς γλυκύτερα κι η θλίψη δεν κουβεντιάζεται.
ΣΕΦΕΡΗΣ
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 11:45 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


:-).....τι εμψυχωτικα λογια....να εισαι καλα...
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 14:54 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Kαλο μηνα σε ολους σας....ας ειναι ενας ομορφος φθινοπωρινος μηνας για ολες τις ψυχες μας...
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 20:32 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Θελω να αρχισω απο εδω αλλιως τα πραγματα να δω....μα βουλιαζω μερα με την ημερα πιο πολυ....Θεε μου ποτε θα εχει ενα τελος....ποσο ακομα...δεν αντεχω....με ξερω ειμαι ακομα στην αρχη, δεν περασε και πολυς καιρος, αλλα νιωθω οτι περασαν αιωνες....χανομαι στη σκεψη οτι ολα θα ειναι οπως παλια και παραλληλα τιποτα δεν θα μεινει ιδιο...το ξερω γιατι μια ακομα φορα παλεψα αλλα δεν το πετυχα και πολυ....προσπαθησα να μεινουν τα πραγματα οπως ηταν, προσπαθωντας να ειμαι οσο πιο διακριτικη μπορουσα...τωρα αναγκαζομαι να εξανεμιστω και αυτο ποναει ακομα πιο πολυ...δεν μπορω να κανω παλι τα ιδια λαθη...μια φορα σε συγχωρεσαν , τι δευτερη ομως σιγουρα οχι....τελικα τι εχει σημασια στη ζωη; Δεν θελω να αλλαξει τιποτα.....φοβαμαι, τρεμω στην ιδεα οτι ο καθενας θα παρει το δικο του δρομο....δεν χωραω σε κανενα ονειρο δεν θελω πια να χωραω πουθενα....θελω να σταματησει αυτος ο πονος και αυτη η ταπεινωση και ο υποβιβασμος, γιατι αρχιζω να το πιστευω....Θεε μου βοηθα με οσο το αξιζω και αν το αξιζω...Βοηθαμε να λυτρωθω με οποιον τροπο εσυ θεωρεις ως τον καλυτερο.....εχω παψει να κοιμαμαι, και οι λιγες ωρες που κοιμαμαι δεν αλλαζουν την κατασταση....κοιμαμαι και ξυπνω με την ιδια ιδεα.....

Με συγχωρητε αν ειμαι κυκλοθυμικη.....απλα εχω ανοιξει πολλες μαχες με τον εαυτο μου ταυτοχρονα και δεν ξερω που να πρωτοσταθω και δεν προλαβαινω τις μαχαιριες....

Να ειστε καλα που με ακουτε.....
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
Σελίδες: 1 2 3
Σελίδες: 1 2 3
Συγγραφέας: Θέμα: Το κλεμμενο τριανταφυλλο
Θεοφανία
Posting Freak
*****



Μηνύματα: 2.955
Registered:
Τοποθεσία: Λίγο πιο κάτω απ το φεγγαρι....
Member Is Online

Διάθεση: .....


Εστάλη στις στις 21:09 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


άνοιξη....συμβαίνει κάτι στη ζωή σου, ή συνέβει κάτι στη ζωή σου που σε στεναχωρησε πολύ? Έχει μια αρχή αυτό?
Φυσικά αν θες μου απαντάς....



Μωρό μου......σα να πεσαν τ\' αστέρια στα κορμιά μας και τα έλουσαν με τη λάμψη τους..............
Προφίλ μέλους E-Mail User Ιστοσελίδα μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member \'s Aim \'s ICQ status Αυτός ο χρήστης έχει MSN Messenger \'s Yahoo
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 12:18 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Θεοφανια καταρχας να σου ζητησω συγγνωμη που τοσο καιρο δεν σου απαντησα, παρολο που ενδιαφερθηκες για μενα και σε ευχαριστω γιαυτο....Ναι εγινε κατι που με στεναχωρησε παρα πολυ...αλλα πλεον νιωθω αδυναμη να κανω οτιδηποτε...ξερω ο πονος μου θα μεινει ακομα για πολυ καιρο...οπως και ξερω οτι τελικα πρεπει να τραβηξω το δικο μου δρομο, να κανω πραγματικοτητα αυτα που ονειρευομαι και να ζησω ολα αυτα που σαν ανθρωπος δικαιουμαι...δεν θα ξαναπεσω σε απατηλους μονοδρομους...ο καθενας ειναι μονος και πεθαινει μονος...κανενας δεν θα χαρει η θα πληγωθει οπως εσυ, κανενας δεν θα συμπεριφερθει οπως εσυ, κανενας δεν θα νοιαστει για σενα αν δεν νοιαστεις εσυ...προσπαθω να αλλαξω, να γινω πιο δυνατη και πιο σκληρη, γιατι αρκετα πληγωθηκα και μαλιστα απο ανθρωπους που θα εδινα και την ζωη μου...και ο λογος ειναι γιατι δεν φερθηκα γενικα τοσο εγωιστικα οσο εκεινοι...θα μπορουσα σε πολλα πραγματα να ειχα πει στοπ και ετσι δεν θα βρισκομουν τοτε σε αυτην την θεση αλλα ουτε και τωρα θα ενιωθα ετσι...δεν σκεφτηκα με το μυαλο αλλα ακολουθουσα μια ζωη το συναισθημα...και αυτο δεν το θελω πια...κουραστικα να δινω, οχι οτι δεν συνεχιζει να μου αρεσει και να με ολοκληρωνει, απλα καποια στιγμη θελεις και εσυ κατι να παρεις πισω, εστω μια λεξη...αλλα οταν δεν το περνεις ουτε και αυτο τι σου μενει; Ενα τιποτα και καθεσαι και τρελενεις το μυαλο σου...Την επομενη φορα δεν νομιζω να μπορεσω να δωσω τοσα πολλα και δεν το θελω...φοβαμαι οτι θα απογοητευτω παλι...και δεν θα το αντεξω..εκτος αν δεν προλαβω να νιωσω πολλα...βασικα το μονο που θα ηθελα αυτην την στιγμη ειναι να ηταν διπλα μου η φιλη μου, αλλα δυστυχως ειναι στην Ελλαδα...οχι οτι θα της ελεγα τιποτα απλα θα ειχα την αγκαλια της και την δυναμη της...και θα με ξυπνουσε απο το ασχημο ονειρο οπως παντα εκανε...

Δεν μπορω να κανω τιποτα, δεν ξερω τι επιτρεπεται και τι οχι να κανω....
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 14:35 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Γιατι δεν νιωθω χαρα τωρα που κανονικα θα επρεπε να πεταω απο την χαρα μου;Περιμενω απαντησεις....σας εχει ετυχε ποτε;
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
RainAndWind
Member
***



Μηνύματα: 122
Registered:
Member Is Offline



Εστάλη στις στις 15:11 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Ο λόγος σου είναι τόσο πυκνός και συνειρμικός,που να πω την αλήθεια,περισσότερο με μπέρδεψε,παρά μου έδωσε να καταλάβω.Ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα που σε απασχολεί;Τι νιώθεις να είναι αυτό που θα ήθελες να αλλάξεις;



Windy places
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 19:43 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


ναι ξερω ειναι λιγο ανω κατω...αλλα ετσι ειναι ο ψυχικος μου κοσμος αυτην την στιγμη....θα προσπαθησω να το διορθωσω, γιατι ετσι δεν με καταλαβαινει κανεις....εχεις δικιο...σημερα ομως δεν μπορω....ειναι περιεργη η μερα αυτη...σε ευχαριστω ομως που προσπαθησες.....
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 14:06 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


ουφφφφ, τωρα αρχισα να μην νιωθω και στην δουλεια καλα, αισθανομαι οτι κανω πολυ λιγοτερα απο οτι θα μπορουσα να προσφερω....θελω και χρειαζομαι μια αλλαγη...μια δουλεια με πιο πολλες προκλησεις...βαρεθηκα την μονοτονια...ισως κατι πανω στο επαγγελμα μου παρολο που δεν μου αρεσει ιδιαιτερα, αλλα ποιος ξερει...παντως θελω να φυγω απο εδω και μαλιστα γρηγορα...πιστευω οτι ο Νοεμβρης θα ειναι ο τελευταιος μου μηνας..Ευχομαι ως τοτε να εχω βρει κατι πιο ελκυστικο...Και ισως αν γραφτω γυμναστηριο να αλλαξει η ψυχολογια μου...τι λετε εσεις; Γενικα μου φαινεται οτι θα πρεπει να κανω καποιες αλλαγες στη ζωη μου, ωστε να μου φυγει καθε θυμηση του παλιου...αυτο προσπαθω τωρα...χτες ημουν τοσο happy σε καποια φαση που αναρωτιομουν για πιο λογο....αλλα δυστυχως δεν κρατησε για πολυ...
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 15:01 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


Τελικα μονο μια φορα μου ειπε ψεματα το συναισθημα μου για τους ανθρωπους....και με πονεσε/ποναει τοσο πολυ...γιατι να απογοητευομαι;;; Επειδη ισχυουν αυτα που νιωθω/ ενιωσα 99% ::::

Αποδειχθηκε παλι το γεγονος οτι ισχυουν αυτα που νιωθω....και αυτο μου εδωσε δυναμη....

Δεν θα πεξω την ηλιθια αυτην την φορα θα μιλησω χυμα....θα διωξω αυτους που δεν μου αξιζουν....να φυγουν μακρυα......
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
Marley
Member
***



Μηνύματα: 111
Registered:
Member Is Offline



Εστάλη στις στις 23:19 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


οι αναμνησεις δυστυχως μας τρωνε ολη την ορεξη και την ενεργεια,εαν περπαταμε και πιο πολυ σκεφτομαστε η φανταζομαστε χανουμε ολη την ενεργεια που εχουμε σε κατι που απλα δεν ειναι στις 3++ διαστασεις περα απο την ανικανοποιηση του μυαλου που ολο φτιαχνει κ φτιαχνει αχορταγα.Ενεργεια μονο απο το παρον μπορουμε να αντλησουμε αλλιως λιβανιζουμε το παρελθον!Λιβανι μπλιαχ! Δεν πρεπει να ταυτιζουμε αυτα που ζουμε η βλεπουμε με συναισθηματα και αναμνησεις μας...μολις ολα περνανε κ πραγματ απου ειχαμε ταυτιστει αρκετα συναισθηματικα,σκεφτομαστ� � ποσο βλακεια καναμε τοτε κ ποσο ειχαμε γινει ενα με τα πραγματα,που δεν ειμασταν καν σε θεση να τα διακρινουμε σωστα και γελαμε..!Ταυτιζομαστε τοσο με τα συναισθηματα μας σε προσωπα και δημιουργουμε μια σχεση συναισθηματικης εξαρτησης απο τον αλλον και συνηθως καμια φορα κ αισθηματα κατωτεροτητας λογω του οτι δεν περνουμε αυτα που δινουμε η προβαλουμε στον αλλον.ΜΕσα απο αυτο το συναισθηματικο κοσμο δεν ειμαστε σε θεση να δουμε η να διακρινουμε τα πραγματα καθαρα,να αντιληφθουμε μονο δινουμε ενα δικο μας υποκειμενικο νοημα σε αυτα που συμβαινουν κ αντιλαμβανομαστε αναλογα με το αισθημα μας και μετα απο καιρο αλλαζει αυτο το συναισθηματικο δημιουργημα που ειχαμε σαν μανδυα να τυλιγει τις σκεψεις που γινομασταν και αλλαζουμε γνωμη για το πως βλεπαμε καταστασεις και προσωπα.Οσο βαθια και ομορφα αν μας κανουν τα συναισθηματα να αισθανομαστε γινομαστε απλα κομφορμιστες της συναισθηματικης μνημης !Σορρυ για το κατεβατο,υποπτευομαι οτι ελεγα μλκιες αλλα διαβασα τα δυο τελευταια μηνυματα δεν ξερω τι εχει προειπωθει,τριτη κ δεκατρεις σημερα??
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
anoiksi
Member
***



Μηνύματα: 191
Registered:
Τοποθεσία: Αθηνα
Member Is Online

Διάθεση: Μπερδεμενη


Εστάλη στις στις 13:26 Τροποποίηση μηνύματος Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


marley, οχι μην ζητας συγγνωμη για το κατεβατο και εγω οταν αρχιζω δεν σταματω να γραφω...και αλλωστε εχεις τοσο δικιο σε αυτα που λες...ναι ηθελα και να τα ακουσω ακριβως αυτα που διαβασα απο σενα, ακριβως αυτα τα λογια τα ειχα αναγκη...ναι παντα λειτουργουσα με το συναισθημα και συνδεα καταστασεις και ανθρωπους με αυτα...ναι οπως το ειπες κομφορμιστες της συναισθηματικης μνημης...αλλα πως ξεφευγης απο αυτο; Πως βαζεις τελος σε μια κατασταση η οποια σε τρωει; Γιατι συνεχιζεις να νιωθεις για ανθρωπους πραγματα οι οποιοι δεν αξιζουν; Αυτο που ονειρευομαι ειναι ακριβως να μην σκεφτομαι, λησμωνω και νοσταλγω παλιες ομορφες καταστασεις, που τωρα με πληγωνουν και με κανουν να μισω τον εαυτο μου που του συμπεριφερθηκα ετσι σκαρτα μονο και μονο για να μην ενοχλεισω τους αλλους, απο τους οποιους αισθανομαι πια προδωμενη...ναι ειμαι απογοητευμενη απο μενα αλλα μονο στο γεγονος οτι ημουν σιγουρη για κατι αλλα τελικα δεν ηταν ετσι στην πραγματικοτητα...απο εκει και περα το μονο που εκανα λαθος ηταν οτι δεν εφυγα....και οπως λεει η Βιταλη ,,θελει δυναμη να φευγεις,,.....

Συνεχιζε να γραφεις...στο δικο μου θεμα οπως ειπα στο πρωτο μου μηνυμα μπορει ο καθενας να βγαλει πραγματα απο μεσα του....(εσυ εστειλες το βελος σκριβως στην καρδια)
Προφίλ μέλους Δείτε όλα τα μηνύματα του χρήστη U2U Member
Marley
Member
***



Μηνύματα: 111
Registered:
Member Is Offline



Εστάλη στις στις 22:36 Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


εαν καταλαβα καλα εισαι απο προσφατο χωρισμο...στη θεση σου θα πειθαρχουσα τα συναισθηματα πρωτα πρωτα ωστε να βρω τον εαυτο μου...Πειθαρχησε λιγο περισσοτερο τα συναισθηματα,οχι διαχυτα να αιωρουνται τριγυρω πανω απο το κεφαλι .Επισης ...οι εποχες νομιζω δεν ειναι τετοιες για να βγαζουμε τοσο πολυ συναισθημα..Η εποχη της ρομποτικης των λογικων μηχανων των cyborg κ γενικα της λογικης...μηπως διαβαζουμε λιγο παραπανω ...?Τα βιβλια ειναι μια πατριδα περα απο συνορα οπου ολοι οι ανθρωποι εκφραζουν συναισθηματα ανησυχιες κτλ.Πολλοι ζουμε σε αυτες τις πατριδες και δεν εχουμε συνορα πουθενα ουτε στην καρδια μας κ ισως ουτε στο μυαλο μας,ελα ομως που η πραγματικη ζωη εχει συνορα...Στα βιβλια οι ανθρωποι εκφραζουν τον βαθυτερο εαυτο τους γεματος με συναισθηματα ονειρα ιδεες επιθυμιες δεν πρεπει να ταυτιζομαστε με τα βιβλια.Το λεω αυτο γιατι βλεπω οτι βγαζεις πολλα συναισθηματα και ισως να θελεις να τα \'\'επιδεικνυεις\'\'...Κ εγω το ιδιο δεν παει να πει τιποτα ολοι εχουμε συναισθηματα να εκφρασουμε...ωραια

Δυο τρεις μερες ειναι πολλες για ενα πενθος πιστευω! κ για αυτα που μας πεθαναν κ το λιβανι!πολλες!

Τωρα οσο αφορα την αξια που δινουμε στους αλλους κ εγω το εχω παθει αυτο κ αυτο που καταλαβα ειναι πως δινουμε αξια αλλα η αξια ειναι δικη μας εννοωντας πως σε ολες μας τις πραξεις ετσι ειναι,επιστρεφουμε πισω στην αξι

[anoiksi]

και θελεις να σου πω πως νιωθω σχεδον ενα χρονο μετα???

σαν να μην περασε μια μερα...ο ιδιος πονος παρολο που εκανα τοσο μεγαλο αγωνα...γιατι κολλαω απλα στους ανθρωπους που με εχουν αγγιξει και ας εχουν αλλαξει...στη μνημη μου και στην καρδια μου παραμενουν ετσι οπως ηταν!!!

Σε μενα δεν εχει αλλαξει τιποτα...και συνεχιζει απλα το βασανο...

[anoiksi]

νομιζω πως εχω φόβους απώλειας...και ολη μου η προσπαθεια να κρατησω καποιον κοντα μου ειναι εκεινη που απομακρυνει τον αλλον απο μενα...

[anoiksi]

...χτες δεν μπηκε καλα ο μηνας μου, αλλα σημερα ηρθε ενας αγγελος και με εβγαλε απο την μιζερια ...τελικα υπαρχει η μοιρα? Τουλαχιστον ομως μου χαρησε δυναμη να συνεχισω...αν και δεν ενιωθα πολυ καλα σημερα ολη μερα, τελειωσε αισια και πανεμορφα...!!! Σε ευχαριστω πολυ αν και δεν θα διαβασεις ποτε αυτες τις σειρες...καλο βραδυ σε ολους...!!!

Λενα θα σου απαντησω ισως λιγο πιο αργα η αυριο...Να προσεχεις και να εχεις το κεφαλι ψηλα ετσι οπως πρεπει και σου αξιζει...!!!

[anoiksi]

http://www.youtube.com/watch?v=XbK8LwlZIG8

Αφιερωμενο σε ολους τους συμφοριτες μου...

[anoiksi]

http://www.youtube.com/watch?v=O4TDHdwKqfY&feature=related

Και αυτο για ολους εμας...οποις ανηκει εδω θα το νιωσει...

[anoiksi]

...δεν ξερω ποτε θα παψω να κατηγορω τον εαυτο μου, δεν ξερω ποτε θα σταματησω να με μισω, δεν ξερω ποτε το αναμμενο κερακι των συναισθηματων μου θα σβησει και θα μοιασει σαν εκεινο που πρεπει να ειναι...ενα σβησμενο ασπρο κερι που ειναι τοποθετημενο σε ενα ασημενιο κεροπηγιο ανεκτιμητης αξιας και που δεν λιωνει ποτε μιας και δεν εχει φλογα...απλα υπαρχει εις τους αιωνες χωρις να αλλοιωνεται, χωρις να χανει στοιχεια της υποστασης του...κι ομως μοιαζει να ειναι αδυνατον...οσο και αν σβηνει ξαναναβει σαν εκεινα τα κερια γεννεθλιων και ολη η προσπαθεια μοιαζει ματαια...και το μονο που απομενει ειναι να ζεις μονος με την φλογα και την ανυπαρξια...και να περιμενεις την στιγμη της απολυτης παγωνιας...της απολυτης γαληνης και ηρεμιας....την ησυχια...καμια φωνη, καμια κραυγη...και να περιμενεις απλα να λυτρωθεις απο τα δεσμα...να ελευθερωθει η ψυχη σου...απλα να μην σε αγγιζει τιποτα...να κλεισει επιτελους ο κυκλος...υπομονη...υπομονη και δυναμη...

[Φωτεινη!]

να σε αγαπας καμαρι μου...
η αγαπη ειναι ιερο συναισθημα ετσι κι αλλιως...ακομα και αν νιωθεις οτι δεν εκτιμαται οπως επιθυμεις...
Αυτη η αγαπη υπαρχει μεσα σου,ετσι δεν ειναι?
Ασε τον εαυτο σου να αγαπαει..αλλα κοιτα και γυρω σου...μπορει καποιος να περιμενει αυτα που εχεις να δωσεις..
φιλια
πολλα

[anoiksi]

I can\'t remember anything
Can\'t tell if this is true or dream
Deep down inside I feel to scream
This terrible silence stops me

Now that the war is through with me
I\'m waking up, I cannot see
That there is not much left of me
Nothing is real but pain now

Hold my breath as I wish for death
Oh please, God, wake me

Back in the womb it\'s much too real
In pumps life that I must feel
But can\'t look forward to reveal
Look to the time when I\'ll live

Fed through the tube that sticks in me
Just like a wartime novelty
Tied to machines that make me be
Cut this life off from me

Hold my breath as I wish for death
Oh please, God, wake me

Now the world is gone, I\'m just one
Oh God, help me
Hold my breath as I wish for death
Oh please, God, help me

Darkness imprisoning me
All that I see
Absolute horror
I cannot live
I cannot die
Trapped in myself
Body my holding cell

Landmine has taken my sight
Taken my speech
Taken my hearing
Taken my arms
Taken my legs
Taken my soul
Left me with life in hell

[anoiksi]

Εχω καιρό να γραψω και μου ελλειψε...εχω καιρο να αφησω ανθρωπο να μπει στην ψυχη μου...ηθελα να ειμαι με τον εαυτο μου!!

Δεν θα φυγουν ποτε ολα οσα ενιωσα...ήταν δικά μου μα δυστυχως μονο δικα μου...οταν παιζεις ειτε χανεις ειτε κερδιζεις...αλλοι ειναι καλοι παιχτες με ολα οσα μπορει αυτο να σημαινει και αλλοι προσπαθουν και περιμενουν μηπως και κερδισουν και αυτοι κατι...νομιζω ειναι αξιολυπητο το τελευταιο...

Το τοπιο εδω ειναι χιονισμενο και ομως δεν με εχει πιασει η χειμερινη μελαγχολια, τουλαχιστον οχι ετσι οπως περσυ...επιτελους νιωθω πως μπορω να κανω ενα βηματακι παραπερα...ειναι τοσο δυσκολο να αφησεις το παρελθον σου να ειναι παρελθον...φοβαμαι πολυ να ξαναπονεσω και να ξανασκοτωσω ετσι τον εαυτο μου...και ομως βαθια μεσα μου ξερω πως θα ξαναγινει, γιατι αυτη ειμαι...οταν αγαπω και νιωθω ειναι αληθινο, ειμαι σιγουρι γιαυτο που νιωθω και πιο πριν δεν φανερωνω τιποτα...οι ανθρωποι δεν ειναι αληθινοι και ακριβως γιαυτο θα ξαναπληγωθω...δεν γνωριζω ποσο ψυχη μπορει κανεις να δωσει για να μην πληγωθει και ετσι παντα την εδινα ολη πιστευοντας οτι οι ανθρωποι θα εκτιμησουν κ θα δουν τι ειμαι και γιαυτο δεν θα μπορουν δεν θα βασταξει η καρδια τους να με πληγωσουν, μα τωρα καταλαβα ποσο λαθος εκανα...μονο ο εαυτος σου σε αγαπα...κανεις αλλος...δεν ξερω ποσο ψυχη θα δωσω απο εδω και περα...ειναι κριμα ομως πιστευω οτι μονο ετσι θα μπορω να προστατευτω...ενα παιχνιδι ειναι τελικα ολη μας η ζωη...Σειρα μου να παιξω και εγω...σειρα μου να ευτυχισω και εγω...μα δεν θα ξεχασω πως τιποτα τελικα δεν ειναι για παντα και οτι μονο εγω θα με αγαπησω αληθινα σε αυτην την ζωη και κανεις αλλος...θα πορευτω λοιπον μονη μου στις στιγμες ευτυχιας, στις στιγμες αγαπης και ερωτα...

Σας ευχαριστω ολους που ησασταν η συντροφια μου σε αυτο το δυσκολο ταξιδι μου...σας ευχαριστω για τα λογια σας, για το χρονο σας, για την δυναμη που μου δωσατε με καθε σας μυνημα...

Ποσο πολυ σε αγαπησα ποτε δεν θα το μαθεις...στιχος που θα μεινει για παντα στην καρδια μου χαραγμενος και θα σε θυμαμαι σαν ενα ομορφο ονειρο...Καλο σου ταξιδι!!!

Ανοιξα την καρδια μου στον χειμωνιατικο παγωμενο αερα, μου χαρησε την πιο ομορφη χιονοστιβαδα και με καλεσε στην ολολευκη πατριδα του...Ετοιμη να ζησω παλι!!!

[anoiksi]

Σε αγκαλιαζω μονακριβε μου...να εισαι καλα εκει που πηγες και να με προστατευεις τωρα απο ψηλα...να μου δινεις δυναμη και σοφια να ανταπεξελθω σε ολα τα πραγματα και τις καταστασεις στη ζωη μου...θα εισαι παντα μεσα μου...θα σε φυλαω σαν τον πολυτιμοτερο θησαυρο του κοσμου, γιατι αυτο εισαι για μενα...ο χαμος σου μου εδειξε πολλα...με διδαξε πολλα...σ αγαπω...