Δεν είμαι καθόλου καλά

[george1520]

Να βγω έξω κ πάθω καμία κρίση κ δεν μπορώ να την ελέγξω.και κάνω κ σκέψεις αρνητικές ότι δεν μπορώ να έχω μια φυσιολογική ζωή.δε θα καταφέρω να προχωρήσω με το παιδί που είμαι τώρα η τουλάχιστον να είμαι μαζί του και να νιώθω καλά.να ζω στιγμές από ένα καφέ μέχρι μια εκδρομή.

Θα σου πω δυο πράγματα να θυμάσαι, θα τα καταλάβεις κάποια στιγμή στο μέλλον.
1) το σπίτι δεν είναι το καταφύγιο σου, αλλά η φυλακή σου.
2) στο κρεβάτι, όσο περισσότερο μένεις, τόσο πιο πολύ σε ρουφάει.

Αυτα είχα στο μυαλό μ και είχα κατάθλιψη. Αυτή που δεν είσαι στο παρόν, που λειτουργείς μηχανικά. Που απλώς υπάρχεις. Φοβάσαι τα πάντα. Ακόμη και το ελικόπτερο που περνούσε πάνω από το σπίτι μου, με τρόμαζε. Γιατί? Δεν ξέρω. Δεν κάθισα να δώσω λογική εξήγηση σε όλα, είπα στον εαυτό μου ότι πλέον δεν μπορείς να είσαι δυνατός. Δεν ήθελα να βγαίνω, μην πάθω κάτι και δεν με βοηθήσουν ή να γίνω ρεζίλι στους άλλους. Αλλά ξέρεις τι παρατήρησα, ότι δεν πάθαινα κάτι, ο φόβος μου τα έκανε όλα. Αυτό το αν. Αν βγω και αν πάθω κάτι και αν δεν με βοηθήσουν. Αν και αν και αν.. Έναν αν. Άρχισα και έβγαινα στην αυλή του σπιτιού μ, στα ζώα μ. Μετά πήγα στην πλατεία, μετά στο διπλανο χωριό. Κάθε μέρα έβγαινα. Όση ώρα ήθελα. Πέντε λεπτά? Πέντε. Από το καθόλου,πολυ καλύτερα. Και κάθε φορά που επέστρεφα ήμουν νικητής. Ένιωθα περήφανος για μένα. Είχα πάθει μια φορά κρίση πανικού στη πιτσαρία.. Και? Ήρθα σπίτι, κύριος. Το ίδιο κουκλάκι με πριν..
Άσε τα αν και μην μειώνεις τον εαυτό σου τόσο. Περνάς κάτι δύσκολο, μπορεί η γύρω σου να μην το αντιλαμβάνονται επειδή δεν το έζησαν αλλά δεν μειώνει την αξία σου.. Είσαι ένας άνθρωπος που παλεύει με κάτι και θα βγει σύντομα νικητής.

[ireneandria]

Θα σου πω δυο πράγματα να θυμάσαι, θα τα καταλάβεις κάποια στιγμή στο μέλλον.
1) το σπίτι δεν είναι το καταφύγιο σου, αλλά η φυλακή σου.
2) στο κρεβάτι, όσο περισσότερο μένεις, τόσο πιο πολύ σε ρουφάει.

Αυτα είχα στο μυαλό μ και είχα κατάθλιψη. Αυτή που δεν είσαι στο παρόν, που λειτουργείς μηχανικά. Που απλώς υπάρχεις. Φοβάσαι τα πάντα. Ακόμη και το ελικόπτερο που περνούσε πάνω από το σπίτι μου, με τρόμαζε. Γιατί? Δεν ξέρω. Δεν κάθισα να δώσω λογική εξήγηση σε όλα, είπα στον εαυτό μου ότι πλέον δεν μπορείς να είσαι δυνατός. Δεν ήθελα να βγαίνω, μην πάθω κάτι και δεν με βοηθήσουν ή να γίνω ρεζίλι στους άλλους. Αλλά ξέρεις τι παρατήρησα, ότι δεν πάθαινα κάτι, ο φόβος μου τα έκανε όλα. Αυτό το αν. Αν βγω και αν πάθω κάτι και αν δεν με βοηθήσουν. Αν και αν και αν.. Έναν αν. Άρχισα και έβγαινα στην αυλή του σπιτιού μ, στα ζώα μ. Μετά πήγα στην πλατεία, μετά στο διπλανο χωριό. Κάθε μέρα έβγαινα. Όση ώρα ήθελα. Πέντε λεπτά? Πέντε. Από το καθόλου,πολυ καλύτερα. Και κάθε φορά που επέστρεφα ήμουν νικητής. Ένιωθα περήφανος για μένα. Είχα πάθει μια φορά κρίση πανικού στη πιτσαρία.. Και? Ήρθα σπίτι, κύριος. Το ίδιο κουκλάκι με πριν..
Άσε τα αν και μην μειώνεις τον εαυτό σου τόσο. Περνάς κάτι δύσκολο, μπορεί η γύρω σου να μην το αντιλαμβάνονται επειδή δεν το έζησαν αλλά δεν μειώνει την αξία σου.. Είσαι ένας άνθρωπος που παλεύει με κάτι και θα βγει σύντομα νικητής.

Σ ευχαριστώ πάρα πολύ για την υποστήριξη σου.θα προσπαθήσω σιγά σιγά να βγαίνω για όσο αντέχω.ενα βήμα τι φορά.χαιρομαι που είσαι καλύτερα κ βγήκες νικητής από όλο αυτό.

[george1520]

Σ ευχαριστώ πάρα πολύ για την υποστήριξη σου.θα προσπαθήσω σιγά σιγά να βγαίνω για όσο αντέχω.ενα βήμα τι φορά.χαιρομαι που είσαι καλύτερα κ βγήκες νικητής από όλο αυτό.

Και αν κάποια στιγμή πέσεις..μην απογοητευτείς.. Σίγουρα θα είσαι σε ψηλότερο σημείο απ ότι ήσουν πριν.
Μακάρι όντως αυτά που σου είπα να μπορέσεις κάποια στιγμή να τα "δεις". Ξέρω πως ο φόβος, δεν βοηθάει.

[_Vassilis]

Θα ήθελα να κάνω ένα παιδάκι αλλά σ αυτή την κατάσταση μέσα στο αγχος δεν πρόκειται να έρθει.εχω κ μια ηλικία 42 και φυσικά όλο αυτό με αγχωνει ακόμα περισσότερο.δεν ξέρω πια το μόνο που θέλω είναι να νιώσω καλύτερα δεν αντέχω να ξυπνάω και να κυλάει μέρα βασανιστικά.οτι μου πει ο γιατρός.

Εγώ δεν μπορώ να συμφωνήσω με το «ότι μου πει ο γιατρός» γιατί δεν μπορώ να ξέρω τι είναι αυτο που θα προτείνει. Γνώμη μου είναι τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε μια τόσο σοβαρή απόφαση για τη ζωή σου (αλλά και για τη ζωή του ίδιου του παιδιού) να τον έχεις εσυ. Μη δώσεις λευκή επιταγή σε έναν ξένο που επισκέπτεσαι στο γραφείο του. Δε θα μεγαλώσετε μαζί το παιδί. Καταλαβαίνω ότι είναι κάτι που το θέλεις πολύ και νιώθεις και το «εκβιαστικό» του χρόνου που περνά αλλά γνώμη μου είναι να μην πάρεις (εκ)βιαστικά μια τόσο σοβαρή απόφαση / δέσμευση. Δώσε προτεραιότητα στο να ασχοληθείς με την ψυχολογία σου. Αυτό είναι το επείγον. Το άλλο και ποτέ να μη γίνει δεν πειράζει (λέω εγώ). Μην ασχολείσαι με αυτο τώρα που δεν νιώθεις ακόμα καλά.

Σου εύχομαι να βοηθηθείς και να νιώσεις καλύτερα σύντομα.

[ireneandria]

Εγώ δεν μπορώ να συμφωνήσω με το «ότι μου πει ο γιατρός» γιατί δεν μπορώ να ξέρω τι είναι αυτο που θα προτείνει. Γνώμη μου είναι τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε μια τόσο σοβαρή απόφαση για τη ζωή σου (αλλά και για τη ζωή του ίδιου του παιδιού) να τον έχεις εσυ. Μη δώσεις λευκή επιταγή σε έναν ξένο που επισκέπτεσαι στο γραφείο του. Δε θα μεγαλώσετε μαζί το παιδί. Καταλαβαίνω ότι είναι κάτι που το θέλεις πολύ και νιώθεις και το «εκβιαστικό» του χρόνου που περνά αλλά γνώμη μου είναι να μην πάρεις (εκ)βιαστικά μια τόσο σοβαρή απόφαση / δέσμευση. Δώσε προτεραιότητα στο να ασχοληθείς με την ψυχολογία σου. Αυτό είναι το επείγον. Το άλλο και ποτέ να μη γίνει δεν πειράζει (λέω εγώ). Μην ασχολείσαι με αυτο τώρα που δεν νιώθεις ακόμα καλά.

Σου εύχομαι να βοηθηθείς και να νιώσεις καλύτερα σύντομα.

Όντως αυτό που προέχει αυτή τη στιγμή είναι να νιώσω καλύτερα γιατί είναι πολύ βασανιστικό.πρεπει να κάνω υπομονή να αρχίσει να δρα η αγωγή και να βάζω τη ζωή μου σε μια τάξη κ να πάρω τις αποφάσεις μου.σ ευχαριστώ πάρα πολύ για την υποστήριξη σου.

[Marion_OCD]

Καλησπέρα πριν από λίγο έπαθα κρίση κ έχω πάρει λεξοτανιλ.δεν μπορώ να ηρεμήσω ,δεν έχω φάει τίποτα και νιώθω ναυτία.μιλησα με το γιατρό και θα με δει τη Δευτέρα.σκεψεις τρελές.με βλέπω να αρχίζω ξανά αγωγή

Καλησπέρα. Ελπιζω να είσαι καλύτερα!

[ireneandria]

Καλησπέρα. Ελπιζω να είσαι καλύτερα!

Καλημέρα.εχω ξεκινήσει αγωγή εδώ κ ένα μήνα ακόμα είναι δύσκολα αλλά ελπίζω σύντομα να αρχίσω να ηρεμώ σιγά σιγά.