Anything goes…

[_Vassilis]

Όντως έτσι είναι με βάση την δική μου εμπειρία από δημόσιο ψυχιατρείο και μάλιστα είχα πάει οικειοθελώς... Μόνο μια μέρα άντεξα, την επόμενη υπέγραψα κι έφυγα και βγήκα χειρότερα ψυχολογικά απ' ότι μπήκα... Κατά τα άλλα, μπαίνεις για να γίνεις καλά όπως λες κι εσύ...

Εύχομαι κι εγώ να βγάλει άκρη ο άνθρωπος και να του πάνε όλα καλά...

Εσυ κύκνε επειδή πήγες οικειοθελώς μπόρεσες και υπέγραψες και έφυγες. Αν σε πάνε όμως για ακούσια νοσηλεία κάθεσαι υποχρεωτικά κάνα ωραιοτατο εικοσαήμερο μέχρι ο γιατρός να δώσει το εξιτήριο. Άσε, μη μου τα θυμίζεις..

Πάω να βγάλω το ψάρι από το φούρνο, θα το κάψω αν μείνει κι άλλο..

[Κύκνος]

Εσυ κύκνε επειδή πήγες οικειοθελώς μπόρεσες και υπέγραψες και έφυγες. Αν σε πάνε όμως για ακούσια νοσηλεία κάθεσαι υποχρεωτικά κάνα ωραιοτατο εικοσαήμερο μέχρι ο γιατρός να δώσει το εξιτήριο. Άσε, μη μου τα θυμίζεις..

Πάω να βγάλω το ψάρι από το φούρνο, θα το κάψω αν μείνει κι άλλο..

Σίγουρα αυτό είναι απείρως χειρότερο, εννοείται! Απλώς το έγραψα το δικό μου για να δείξω ότι συμφωνώ...

[_Vassilis]

Όποιος είναι Αθήνα και θέλει να κάνει μια ωραία βολτούλα μέχρι το Πεδίον του Άρεως έχει μέχρι τις 21 Σεπτεμβρίου την έκθεση βιβλίου. Εγώ πάω κάθε χρόνο, μου αρέσει πολύ. Και πάντα παίρνω κάτι, έτσι για το καλό. Φέτος πήρα ένα βιβλίο δώρο για ένα φίλο που έχει γενέθλια σε λίγες μέρες και για μένα ένα άλλο με συνταγές. Βέβαια δεν είναι πλέον όπως ήταν στις παλιές τις δόξες της η έκθεση, 20-25 χρόνια πριν. Τότε γινόταν στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, είχε πάνω από 300 περίπτερα και για να τη δεις όλη έπρεπε να το σπάσεις στη μέση και να κάνεις ενδιάμεσα στάση για καφέ και ξεκούραση. Πάνε αυτές οι ωραίες εποχές, δυστυχώς. Αλλά και πάλι ο θεσμός καλά κρατεί. Γίνονται και διάφορα events την κάθε μέρα. Για να δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα, όπως και τις ώρες της έκθεσης μπείτε εδώ:

https://sekb.gr/53-festival-vivliou

[_Vassilis]

Τι ωραία που είναι να στρίβεις στη λεωφόρο Πατησίων το βράδυ με κατεύθυνση προς το κέντρο της πολης και να βλέπεις φάτσα φωτισμένη την Ακρόπολη. Μαγεία σκέτη.. Ζώντας σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς και μάλιστα τις τελευταίες δεκαετίες με ιλιγγιώδεις ρυθμούς είναι ωραίο να υπάρχει ένα μνημείο να στέκει εκεί αγέρωχο ανά τους αιώνες και να λειτουργεί ως άγκυρα σε όλες αυτές τις ασταμάτητες αλλαγές που φέρνει συνεχώς το ποτάμι του χρόνου. Αλλα και όχι μόνο το μνημείο, και η ίδια η λεωφόρος αν σκεφτεί κανείς ότι παραμένει ως έχει εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα, με την ίδια θέα, με μόνη διαφορά ότι εκεί που κάποτε υπήρχε χώμα, δέντρα και γαϊδουράκια για τις μετακινήσεις των λιγοστών κατοίκων, τώρα υπάρχει τσιμέντο, άσφαλτος, αυτοκίνητα, κόρνες, μποτιλιάρισμα, φώτα και κάθε λογής πρόοδος ή τρέλα, όπως θες πες το.

Η Αθήνα είναι μια όμορφη πόλη, το λέω και το πιστεύω. Εχει ιστορία, έχει περιεχόμενο, έχει όμορφα μέρη. Αλλά είναι μια πόλη που την έχουν κακομεταχειριστεί επι σειρά δεκαετιών, την έχουν κακοποιήσει, την έχουν βρωμίσει, την έχουν μουντζουρώσει. Δεν της αξίζει τέτοια τύχη. Είναι ας πούμε σαν μια γυναίκα που έχει υποστεί όλα τα παραπάνω και παρά την ταλαιπωρία της μπορείς να ξεπεράσεις την επιφάνεια και να διακρίνεις την ομορφιά της, την εξωτερική αλλά και την εσωτερική, την ιστορία της, την ψυχή της. Ενώ είναι άλλες πόλεις, άλλες «γυναίκες» που όσα φτιασίδια και να βάλουν και όσο αστραφτερές και καλογυαλισμένες και να φαίνονται εξωτερικά, στην πραγματικότητα δεν μπορούν να τη φτάσουν ο,τι και να κάνουν. Μακάρι οι άνθρωποι που κατοικούν εδώ και αυτοί που μας κυβερνούν (διαχρονικά μιλώντας) να συνειδητοποιήσουν τι θησαυρό έχουν στα χέρια τους, θησαυρό παγκόσμιας κληρονομιάς και να φερθούν με το δέοντα σεβασμό και φροντίδα κάποια στιγμή.

[_Vassilis]

[_Vassilis]