Θέματα υγείας και απρόοπτη εγκυμοσυνη

[Kellyspa]

Είμαι 41 ετών, με 2 παιδια 12 ετών και 10.Πριν λίγες μέρες έμαθα πως έμεινα εγκυος εντελώς απροσμενα.Ειχα καθυστέρηση και το μυαλό μου πήγαινε στην εμμηνόπαυση και όχι στην εγκυμοσυνη.Το πρόβλημα μου είναι πως βασανίζομαι για το αν θα συνεχίσω την εγκυμοσυνη η οχι.Παλευω 2 εβδομάδες τώρα και δεν ξέρω τι να κανω.Απο τη μία σκέφτομαι την ηλικία μου,τα παιδιά που μεγάλωσαν και χαλάρωσα λίγο,τα θέματα υγείας μου(διαβήτης και αθριτιδα) βέβαια οι άλλες δύο εγκυμοσύνες μου πήγαν μια χαρά αλλά ήμουν πιο νέα.. φοβάμαι μη πάθει κάτι το μωρό η εγώ κάποια επιπλοκη και πάω γυρεύοντας στην ηλικία μου και έχοντας 2 παιδιά.Αν θα εχω αντοχες με τα θεματα μου.Απο την άλλη νιώθω πως μέσα μου το θέλω, πως θα ήθελα να ξαναζήσω τη μητρότητα για τελευταία φορά.Αλλα με όλους τους φόβους το καταπνηγω .Από την άλλη αν προχωρήσω σε εκτρωση δεν ξέρω αν θα το ξεπεράσω εύκολα.Οι γιατροί μου αναφέρουν τους κινδύνους αλλά μου λένε ότι δεν είναι κάτι που αν το θέλω πολύ δεν γίνεται η είναι επικίνδυνο. Ο αντρας μου από την αρχή ήταν αρνητικός για όλα αυτά αλλά και για το χρηματικό ποσό θα μας επηρεάσει.Βεβαια μου λέει πως ο,τι κιαν αποφασίσω θα με στηρίζει αλλά αν το κρατήσω θα είναι δύσκολα.Ελεγα μήπως δεν προχωρήσει μόνο του μιας και στην ηλικία μου είναι συχνές οι αποβολες αλλά χθες άκουσα και καρδιά και ο γιατρός είπε πως δεν φαίνεται να πηγαίνει προς αποβολη.Πως να αποφασισω;Με έχει αρρωστήσει ψυχικά όλο αυτο!

[george1520]

Καλησπέρα.. Ποια θέματα σου? Θέμα υγείας εννοείς?

[Kellyspa]

Καλησπέρα,κυρίως υγείας επιπλοκών με μια εγκυμοσυνη και αντοχών λόγω αυτης

[Remedy]

Είμαι 41 ετών, με 2 παιδια 12 ετών και 10.Πριν λίγες μέρες έμαθα πως έμεινα εγκυος εντελώς απροσμενα.Ειχα καθυστέρηση και το μυαλό μου πήγαινε στην εμμηνόπαυση και όχι στην εγκυμοσυνη.Το πρόβλημα μου είναι πως βασανίζομαι για το αν θα συνεχίσω την εγκυμοσυνη η οχι.Παλευω 2 εβδομάδες τώρα και δεν ξέρω τι να κανω.Απο τη μία σκέφτομαι την ηλικία μου,τα παιδιά που μεγάλωσαν και χαλάρωσα λίγο,τα θέματα υγείας μου(διαβήτης και αθριτιδα) βέβαια οι άλλες δύο εγκυμοσύνες μου πήγαν μια χαρά αλλά ήμουν πιο νέα.. φοβάμαι μη πάθει κάτι το μωρό η εγώ κάποια επιπλοκη και πάω γυρεύοντας στην ηλικία μου και έχοντας 2 παιδιά.Αν θα εχω αντοχες με τα θεματα μου.Απο την άλλη νιώθω πως μέσα μου το θέλω, πως θα ήθελα να ξαναζήσω τη μητρότητα για τελευταία φορά.Αλλα με όλους τους φόβους το καταπνηγω .Από την άλλη αν προχωρήσω σε εκτρωση δεν ξέρω αν θα το ξεπεράσω εύκολα.Οι γιατροί μου αναφέρουν τους κινδύνους αλλά μου λένε ότι δεν είναι κάτι που αν το θέλω πολύ δεν γίνεται η είναι επικίνδυνο. Ο αντρας μου από την αρχή ήταν αρνητικός για όλα αυτά αλλά και για το χρηματικό ποσό θα μας επηρεάσει.Βεβαια μου λέει πως ο,τι κιαν αποφασίσω θα με στηρίζει αλλά αν το κρατήσω θα είναι δύσκολα.Ελεγα μήπως δεν προχωρήσει μόνο του μιας και στην ηλικία μου είναι συχνές οι αποβολες αλλά χθες άκουσα και καρδιά και ο γιατρός είπε πως δεν φαίνεται να πηγαίνει προς αποβολη.Πως να αποφασισω;Με έχει αρρωστήσει ψυχικά όλο αυτο!

τι εννοεις να ζησεις την μητροτητα; τωρα δεν την ζεις την μητροτητα με δυο παιδια; μετα την γεννα, ληγει η μητροτητα;
στην αρχη μιλας για τα ιατρικα θεματα σαν να ειναι επικινδυνα, αλλα απο την αλλη μας λες οτι οιγ ιατροι ειπαν οτι δεν ειναι επικινδυνο. τι απ τα δυο ισχυει;
σιγουρα το θεμα της υγειας και της ασφαλειας ειναι τα πιο σημαντικα, αλλα επρα απο αυτα, ειναι πολυ προσωπικη η αποφαση. εμεις τι να σου πουμε;

[Rainbow86]

Είμαι 41 ετών, με 2 παιδια 12 ετών και 10.Πριν λίγες μέρες έμαθα πως έμεινα εγκυος εντελώς απροσμενα.Ειχα καθυστέρηση και το μυαλό μου πήγαινε στην εμμηνόπαυση και όχι στην εγκυμοσυνη.Το πρόβλημα μου είναι πως βασανίζομαι για το αν θα συνεχίσω την εγκυμοσυνη η οχι.Παλευω 2 εβδομάδες τώρα και δεν ξέρω τι να κανω.Απο τη μία σκέφτομαι την ηλικία μου,τα παιδιά που μεγάλωσαν και χαλάρωσα λίγο,τα θέματα υγείας μου(διαβήτης και αθριτιδα) βέβαια οι άλλες δύο εγκυμοσύνες μου πήγαν μια χαρά αλλά ήμουν πιο νέα.. φοβάμαι μη πάθει κάτι το μωρό η εγώ κάποια επιπλοκη και πάω γυρεύοντας στην ηλικία μου και έχοντας 2 παιδιά.Αν θα εχω αντοχες με τα θεματα μου.Απο την άλλη νιώθω πως μέσα μου το θέλω, πως θα ήθελα να ξαναζήσω τη μητρότητα για τελευταία φορά.Αλλα με όλους τους φόβους το καταπνηγω .Από την άλλη αν προχωρήσω σε εκτρωση δεν ξέρω αν θα το ξεπεράσω εύκολα.Οι γιατροί μου αναφέρουν τους κινδύνους αλλά μου λένε ότι δεν είναι κάτι που αν το θέλω πολύ δεν γίνεται η είναι επικίνδυνο. Ο αντρας μου από την αρχή ήταν αρνητικός για όλα αυτά αλλά και για το χρηματικό ποσό θα μας επηρεάσει.Βεβαια μου λέει πως ο,τι κιαν αποφασίσω θα με στηρίζει αλλά αν το κρατήσω θα είναι δύσκολα.Ελεγα μήπως δεν προχωρήσει μόνο του μιας και στην ηλικία μου είναι συχνές οι αποβολες αλλά χθες άκουσα και καρδιά και ο γιατρός είπε πως δεν φαίνεται να πηγαίνει προς αποβολη.Πως να αποφασισω;Με έχει αρρωστήσει ψυχικά όλο αυτο!

Αν το σκέφτεσαι και βασανίζεσαι πάει να πει ότι δεν το θες και τόσο πολύ. Δεν είσαι υποχρεωμένη να κρατήσεις ένα παιδί με το ζόρι. Ναι, η έκτρωση ίσως να είναι και αμαρτία αλλά προκειμένου να πιέζεσαι..

[Kellyspa]

Αν δεν θέλετε να απαντήσετε κάτι απλά μην το κάνετε.. Για να το έγραψα σημαίνει πως είχα αυτή την ανάγκη.Εννοειται πως δεν λίγη η μητρότητα αλλά δεν είναι το ίδιο το δέσιμο με ένα βρέφος.Σχετικα με τα θεματα υγείας δεν είπα πως οι γιατροί μου είπαν μη συνεχίζεις θα πεθάνεις αλλά λόγω των θεμάτων αυτών και της ηλικίας μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές που όμως κανείς δεν το ξέρει από πριν.Απευθυνομαι στη /στον Remedy

[Remedy]

η γνωμη μου ειναι να ψαξεις οσο καλυτερα μπορεις το ιατρικο θεμα, ρωτωντας κι αλλους γιατρους κι οταν καταληξεις ποσο επικινδυνο ειναι η δεν ειναι να κατσεις να το συζητησεις με τον ανδρα σου για να αποφασισεις.
το να θελεις να εκφραστεις, καπου να μιλησεις, το κατανοω, αλλα οι γνωμες τριτων, δεν νομιζω να εχουν νοημα σε τετοιες αποφασεις...

[Joanna8]

Πρώτα από όλα να σου ζήσουν τα παιδάκια σου και συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη!
Από αυτά που λες, καταλαβαίνω ότι θες να βιώσεις τη χαρά της 3ης εγκυμοσύνης, αλλά σε ανησυχούν κάποια θέματα ιατρικής φύσεως, υγείας κλπ. Αυτά είναι θέματα που μόνο ο γιατρός μπορεί να απαντήσει. Συζήτησε μαζί του ό,τι σε απασχολεί. Αν παίρνεις συστηματικά κάποια φάρμακα, μίλησε επίσης με τον γιατρό σου τι πρέπει να γίνει και πώς επηρεάζουν το έμβρυο.
Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεσαι είναι το άγχος αυτή τη στιγμή. Κάνε πάλι μια συζήτηση με τον άντρα σου και εξήγησέ του πώς νιώθεις, να σου πει μια γνώμη. Βέβαια, η τελική απόφαση είναι δική σου. Ο σύζυγός σου με το να είναι αρνητικός, αλλά να σου λέει ότι θα σε στηρίξει ό,τι κι αν αποφασίσεις, δε βοηθάει τόσο. Κάντε μια ουσιαστική συζήτηση, να δεις πώς σκέφτεται και να δει πώς σκέφτεσαι. Εκείνος πρέπει να σε στηρίξει πρώτα από όλα.
Η τριτεκνία δίνει αρκετά προνόμια και στα παιδιά σου αργότερα και μέχρι τα 25 (ή τα 29 εφόσον σπουδάζουν) πχ για εργασιακή αποκατάσταση. Βέβαια, αυτό είναι το λιγότερο. Σημασία έχει να είσαι εσύ καλά.
Κάνε αυτό που πραγματικά θες, στο σώμα σου αποφασίζεις εσύ τι θα γίνει και κανείς δε θα σε κρίνει.

[WildHoney]

Αν το σκέφτεσαι και βασανίζεσαι πάει να πει ότι δεν το θες και τόσο πολύ. Δεν είσαι υποχρεωμένη να κρατήσεις ένα παιδί με το ζόρι. Ναι, η έκτρωση ίσως να είναι και αμαρτία αλλά προκειμένου να πιέζεσαι..

Η έκτρωση δεν είναι "αμαρτία" φυσικά. Αν το βλέπει ως τέτοια είναι γιατί πιθανότατα μεγάλωσε σε περιβάλλον που της το πέρασε ως τέτοια. Μη σε βασανίζει και μη σε καταβάλει, κάνε την έκτρωση. Το σώμα σου, η απόφασή σου, όχι άλλων, ούτε του άντρα σου, ούτε κανενός δεν πέφτει λόγος. Ξεπέρασε τι σε έμαθαν και σου πέρασαν για την σώνει και καλά ιερότητα ενός μάτσου κυττάρων. Και στην τελική, μετράς περισσότερο και προστάτεψε την πάρτη σου και φρόντισε για σένα.

[Ανεμονη]

Εάν αποφασίσεις να τι κρατήσεις να κάνεις οπωσδήποτε την εξέταση NIPT και αμνιοπαρακέντηση, μετά την αυχενική διαφάνεια γίνονται αυτές, πρέπει να σκεφτείς καλά εάν μπορείς να αντέξεις ψυχολογικά μια εκτρωση και να ζήσεις με αυτό,για κάποιους είναι απλό ενώ για άλλους είναι αφόρητο. Όλα τα άλλα μη σε απασχολούν, άλλες γεννάνε και στα 50 σήμερα, δεν είναι το ιδανικό αλλά η επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ σε αυτό.

[Thessalonian]

Απο την άλλη νιώθω πως μέσα μου το θέλω, πως θα ήθελα να ξαναζήσω τη μητρότητα για τελευταία φορά. Από την άλλη αν προχωρήσω σε εκτρωση δεν ξέρω αν θα το ξεπεράσω εύκολα. Οι γιατροί μου αναφέρουν τους κινδύνους αλλά μου λένε ότι δεν είναι κάτι που αν το θέλω πολύ δεν γίνεται η είναι επικίνδυνο. Ο αντρας μου από την αρχή ήταν αρνητικός για όλα αυτά αλλά και για το χρηματικό ποσό θα μας επηρεάσει. Βεβαια μου λέει πως ο,τι κιαν αποφασίσω θα με στηρίζει αλλά αν το κρατήσω θα είναι δύσκολα. Πως να αποφασισω;

To ερωτημα ειναι τι πραγματικα θα σε κανει περισσοτερο ευτυχισμενη και θα σου ομορφυνει την ζωη. Αν ενα μωρο το λαχταρας, τοτε μην κανεις εκτρωση. Συνηθως οι γυναικες μετανιωνουν την εκτρωση, αν κρινω απο το κοινωνικο περιβαλλον. Π.χ. η θεια μου εκανε μια εκτρωση και μετα δεν μπορεσε να ξανακανει παιδια. Ετσι τα μονα παιδια που εχει ειναι τα ανηψια της.

[nikos2]

Ξεπέρασε τι σε έμαθαν και σου πέρασαν για την σώνει και καλά ιερότητα ενός μάτσου κυττάρων. Και στην τελική, μετράς περισσότερο και προστάτεψε την πάρτη σου και φρόντισε για σένα.

ουγκ
πλακα πλακα εχεις ακουσει ποτε σου καποιν γιατρο να το ονομαζει ενα ματσο κυτταρων;
ειναι ζωντανος οργανισμος τωρα εαν η κοινωνια της επιτρεπει να προστατεψει την παρτη της και να φροντησει για αυτην ειναι ενα αλλο θεμα

[Thessalonian]

ουγκ
πλακα πλακα εχεις ακουσει ποτε σου καποιν γιατρο να το ονομαζει ενα ματσο κυτταρων;
ειναι ζωντανος οργανισμος τωρα εαν η κοινωνια της επιτρεπει να προστατεψει την παρτη της και να φροντησει για αυτην ειναι ενα αλλο θεμα

Δεν υπαρχει καμια αμφιβολια οτι το ατομο που περιγράφει ενα εμβρυο/μωρο/ανθρωπινο ον, ως "ένα μάτσο κύτταρα" εχει φανερά μισανθρωπικές τάσεις.