Ζώα με ψυχιατρικές νόσους;

[WildHoney]

Με ενδιαφέρει η άποψή σας πάνω σε αυτό το ζήτημα. Αν ο σκύλος μου δηλαδή, που τελευταία τον βλέπω στρεσαρισμένο πάσχει από ψυχική νόσο. Εσείς τι λέτε;

https://www.channelnewsasia.com/sing...nxiety-4475321

[WildHoney]

Ψάχνω, γιατί με ενδιαφέρει το ζήτημα, βρίσκω διάφορα τώρα τελευταία, όλο και περισσότερα ζώα λέει συνταγογραφούνται με ψυχιατρικά φάρμακα. Εσείς θα τα δώσετε στα ζωάκια σας αν σας τα γράψει ο κτηνίατρος; Την πείρα σας παρακαλώ, να δω κι εγώ τι υπάρχει στον τομέα ως εξέλιξη.

https://www.msdvetmanual.com/pharmac...otropic-agents

[Joanna8]

Ψιλο-βλακείες. Τα ζώα ζουν τη στιγμή. Αν αλλάξουν περιβάλλον, ταξιδεύουν, ή αν ακούσουν κάποιον κρότο, πυροτεχνήματα, πυροβολισμούς, θα στρεσαριστούν. Μπορεί να του δώσεις κάποιο χάπι που θα σου πει ο κτηνίατρος για το στρες αν πρόκειται να μπει σε πλοίο, αλλά όχι και ζώο με ψυχική νόσο. Μη λέμε ανοησίες.

[WildHoney]

Δεν είναι ψιλοβλακείες. Είναι εκμετάλλευση, πόνος, πειράματα σε εργαστήρια, δολοφονίες ζώων και χρήση των οργάνων τους πάνω σε χειρουργικά τραπέζια, είναι βίαιη αφαίρεση ζωών, είναι εγκλήματα. Καμία ψιλοβλακεία δεν υπάρχει εκεί. Είναι το ίδιο που συμβαίνει σε ανθρώπινα ζώα, αλλά με πολύ λιγότερες επιφάσεις, γιατί πρόκειται για ζώα, που ο άνθρωπος τα έχει για χρήση. Η χρήση δεν είναι μόνο η τροφή, είναι ακόμη και η χρήση τους ως θεραπεία. Λες και είναι αυτά υπεύθυνα για να γιατρέψουν πάσα νόσο και πάσα μαλακία του ανθρώπινου είδους. Είναι αντικείμενα για την επιστήμη και την ψυχιατρική. Και για την ψυχολογία, γιατί είναι ένας τομέας που τώρα αρχίζει να ανοίγεται. Ζώα λοιπόν και στο ψυχοθεραπευτικό περιβάλλον. Η επιθετικότητα που είναι ένα φυσικό ένστικτο πρέπει να υπερνικηθεί, κι αν όχι με το καλό, τότε με τη βία. Που είναι η διαφορά από το τι κάνει το σύστημα στο ανθρώπινο ζώο; Τα ζώα μοιράζονται την ίδια τεράστια φυλακή στην οποία ζούμε όλοι.

Η πηγή για την χρήση σε ψυχιατρική και ψυχοθεραπεία. Τα ζώα θα μπουν στα γραφεία των ειδικών, όπως έχουν μπει στα εργαστήρια. Θα είναι μεν αναίμακτη, αλλά πάλι είναι χρήση.
https://www.psychiatry.org/news-room...ntal-wellbeing

[WildHoney]

https://www.psychologyschoolguide.ne...-psychiatrist/

Ο τίτλος γράφει ψυχολογία, αλλά μιλάει για ψυχιατρική. Πώς γίνεται κάποιος ψυχίατρος ζώων. Στο τέλος αναφέρει τους μισθούς, οι οποίοι είναι μεγάλοι. Ρόλο παίζει φυσικά και η αύξηση των ζώων "συντροφιάς" και η επιθυμία των "ιδιοκτητών" τους να τα έχουν εξημερωμένα, πειθήνια και ήσυχα, αυτό επιτυγχάνεται με τον ψυχίατρο-την Ψυχιατρική ως τομέα, και με τα ψυχοφάρμακα.

Θα ήθελα τη γνώμη σας πάνω σε αυτό, και την πείρα σας. Έχετε πάει ποτέ το ζώο σας σε ψυχοθεραπευτή; Θα το πηγαίνατε; Ο κτηνίατρός σας έχει συστήσει ποτέ ηρεμιστικά ή άλλα ψυχονοοτρόπα για το αγαπημένο σας ζώο;
Και κάτι άλλο. Λέει πως τα ψυχοφάρμακα στα ζώα εκτινάχθηκαν μετά το covid19, καθώς τα ζώα παρουσίαζαν "άγχος αποχωρισμού". Και μαζί με τις συνταγογραφήσεις αυξήθηκαν και τα εκατομμύρια. Γιατί δε μου αρέσει να είμαι ρομαντική μαλάκω φιλόζωη.

[ioannis2]

Τα ζώα δεν ζουν τη στιγμή όπως αναφέρει άλλο μέλος. Έχω δει ζώα που τους έμεινε κατάλοιπο καταφανώς ψυχιατρικό - ψυχολογικό από προφανώς ανθρώπινη συμπεριφορά. Γάτο να ναι για καιρό πανικοβλημένος, ανήσυχος και καταφοβισμένος ενώ ως μια δυο μέρες πριν συμπεριφερόταν φιλικά, προσιτά και χαρούμενα όπως κάθε οικόσιτος γάτος. Προφανώς του είχε συμβεί κάτι από τη μια στιγμή στην άλλη. Υπολογίζαμε ότι μόλις γλυτωσε από αυτοκίνητο ή καποιος του εξάσκησε βία, αλλιώς δεν δικαιολογείτο η συμπεριφορά του. Σκύλο που με το να τον κοιτάζει και να τον πλησιάζει κάποιος να πέφτει ανάσκελα και να περιμένει φοβιασμένα. Προφανώς κάποιος τον δίδαξε αυτή τη συμπεριφορά. Σκύλο να τρέμει σύγκορμος με το που βρίσκεται στο ιατρείο του κτηνίατρου. Όπως ισχύει και το αντίθετο βέβαιο, να είναι δηλαδή φιλικά επειδή μ αυτό τον τρόπο τα μαθαν να συμπεριφέρονται.

[WildHoney]

Είναι ο γιαλός στραβός ή στραβά αρμενίζουμε;
Και ποιος φταίει για τους φοβερούς θορύβους, τον εγκλεισμό σε μπετά και κλουβιά, την απομάκρυνση από τη φύση, την κακοποίηση των ζώων, που εννοείται το καθένα τους είναι διαφορετικό, κι έχει τη δική του προσωπικότητα. Εννοείται ότι με τόσα ζώα που έχουν περάσει από τα χέρια μου είχα και ζώα που έχουν φοβίες. Νύχτες με κεραυνούς ένα σκυλί τρέμει. Το κρατώ σφιχτά όποτε χρειαστεί, αγκαλιά και κοιμάται μαζί μου. Βοηθάει το τύλιγμα με κουβέρτα αν είναι χειμώνας, το να του μιλάς σιγανά και να καταλαβαίνει ότι είσαι εκεί, κι η δική μου επίσης ψυχραιμία, κι η στενή επαφή. Αν εγώ το πρωί δουλεύω και δεν μπορώ να ξενυχτάω με το ζώο, πάλι, ποιος φταίει; Το ζώο; Αν δαγκώνει τα στόρια, γρατζουνάει τις πόρτες, δε θέλει κάτι να πει μ' αυτό; Τι διάλο. Δηλαδή αντί να κοιτάξω έξω, στο ΟΛΟ αυτό που μας περιτριγυρίζει, θα στραφώ να "διορθώσω" το σύμπτωμα; Ωραία λογική. Σαν των επιστημόνων θεών ξερωγώ.