Η μνήμη της κακοποίησης άλλων

[WildHoney]

****Trigger warning για όσα βρίσκονται σε κακοποιητική σχέση, ή σε στάδιο αποθεραπείας από κακοποίηση.***

Σκέφτομαι ότι έχω δει τόση βία, όχι μόνο σε μένα, αλλά σε πολλά άλλα άτομα. Μια γειτόνισσά μου, πήγαινα με τη φίλη μου, ήμασταν και οι δυο μας 14 χρόνων, και της ψωνίζαμε, γιατί δεν έβγαινε έξω, τα μάτια της ήταν τόσο μπλαβιά από το ξύλο που της έριχνε ο άντρας της. Μας περιέγραψε ότι της το μαύρισε με "γονατιά", που έμεινε στη μνήμη μου από τότε. Ο οποίος λέει την είχε "κλέψει", από μεγάλο έρωτα. Έτσι περιέγραφαν άλλοι τη σχέση τους. Έναν μεγάλο έρωτα.

Σκέφτομαι τη θεία μου, γυναίκα του αδερφού της μητέρας μου, που ήταν ένας μαλάκας κακοποιητής, που την έσπαγε διαρκώς στο ξύλο και είχε κακοποιήσει κι εμένα (εμένα προσπάθησε να με πνίξει σε ένα βαρέλι με νερό). Το θλιβερό είναι ότι κανένας ενήλικας δεν προστάτεψε ούτε εμένα, ούτε τη θεία μου. Όταν προσπάθησε να με πνίξει, γιατί του αντιμίλησα, ήμουν έφηβη και ήταν μπροστά όλοι οι ενήλικες της ευρύτερης οικογένειας, γιατί ήταν πάσχα στο χωριό και είχε μαζευτεί όλο αυτό το αηδιαστικό τσούρμο που λέγεται Οικογένεια που δεν έχεις διαλέξει, αλλά αυτή που σου σερβίρανε ως οικογένεια. Ο πατέρας μου δεν έκανε κάτι. Η μητέρα μου δεν έκανε κάτι. Οι θείοι δεν έκαναν κάτι. Δεν πήγα στην κηδεία του κι ας έκλαιγαν όλ@ με μαύρο δάκρυ γιατί ήταν μόνο 42 χρονών. Δεν έκλαψα, σκέφτηκα πόσο καλό ήταν για τον κόσμο αυτό που ψόφησε.
Τα αρσενικά του παιδιά δεν τα έδερνε όσο τα κορίτσια, τα κορίτσια δεν τα έδερνε μόνο, υπήρχαν φορές που τους ξύριζε το κεφάλι. Και στο ξύλο και την τιμωρία τα αγόρια ήταν ευνοημένα, το ξύλο ήταν πιο σπάνιο και η τιμωρία πολύ πιο ελαφριά.

Θέλω να πω, ότι η βία που καθεμιά μας έχει υποστεί, είναι αθροιστική και πως η θέαση της βίας σε άλλες, και η αναγνώρισή της, επίσης επαναλαμβάνει τον πόνο. Και πως δεν είναι μόνο το δικό μου τραύμα που θυμάμαι.

Σημείωση. Η θεία μου και μετά τον θάνατό του συνέχισε να τον τιμά. Δεν της επέτρεψε η μικροκοινωνία της επαρχίας ούτε να φτύσει στον τάφο του.

[psycous]

****Trigger warning για όσα βρίσκονται σε κακοποιητική σχέση, ή σε στάδιο αποθεραπείας από κακοποίηση.***

Σκέφτομαι ότι έχω δει τόση βία, όχι μόνο σε μένα, αλλά σε πολλά άλλα άτομα. Μια γειτόνισσά μου, πήγαινα με τη φίλη μου, ήμασταν και οι δυο μας 14 χρόνων, και της ψωνίζαμε, γιατί δεν έβγαινε έξω, τα μάτια της ήταν τόσο μπλαβιά από το ξύλο που της έριχνε ο άντρας της. Μας περιέγραψε ότι της το μαύρισε με "γονατιά", που έμεινε στη μνήμη μου από τότε. Ο οποίος λέει την είχε "κλέψει", από μεγάλο έρωτα. Έτσι περιέγραφαν άλλοι τη σχέση τους. Έναν μεγάλο έρωτα.

Σκέφτομαι τη θεία μου, γυναίκα του αδερφού της μητέρας μου, που ήταν ένας μαλάκας κακοποιητής, που την έσπαγε διαρκώς στο ξύλο και είχε κακοποιήσει κι εμένα (εμένα προσπάθησε να με πνίξει σε ένα βαρέλι με νερό). Το θλιβερό είναι ότι κανένας ενήλικας δεν προστάτεψε ούτε εμένα, ούτε τη θεία μου. Όταν προσπάθησε να με πνίξει, γιατί του αντιμίλησα, ήμουν έφηβη και ήταν μπροστά όλοι οι ενήλικες της ευρύτερης οικογένειας, γιατί ήταν πάσχα στο χωριό και είχε μαζευτεί όλο αυτό το αηδιαστικό τσούρμο που λέγεται Οικογένεια που δεν έχεις διαλέξει, αλλά αυτή που σου σερβίρανε ως οικογένεια. Ο πατέρας μου δεν έκανε κάτι. Η μητέρα μου δεν έκανε κάτι. Οι θείοι δεν έκαναν κάτι. Δεν πήγα στην κηδεία του κι ας έκλαιγαν όλ@ με μαύρο δάκρυ γιατί ήταν μόνο 42 χρονών. Δεν έκλαψα, σκέφτηκα πόσο καλό ήταν για τον κόσμο αυτό που ψόφησε.
Τα αρσενικά του παιδιά δεν τα έδερνε όσο τα κορίτσια, τα κορίτσια δεν τα έδερνε μόνο, υπήρχαν φορές που τους ξύριζε το κεφάλι. Και στο ξύλο και την τιμωρία τα αγόρια ήταν ευνοημένα, το ξύλο ήταν πιο σπάνιο και η τιμωρία πολύ πιο ελαφριά.

Θέλω να πω, ότι η βία που καθεμιά μας έχει υποστεί, είναι αθροιστική και πως η θέαση της βίας σε άλλες, και η αναγνώρισή της, επίσης επαναλαμβάνει τον πόνο. Και πως δεν είναι μόνο το δικό μου τραύμα που θυμάμαι.

Σημείωση. Η θεία μου και μετά τον θάνατό του συνέχισε να τον τιμά. Δεν της επέτρεψε η μικροκοινωνία της επαρχίας ούτε να φτύσει στον τάφο του.

απο τι πεθανε ο θειος τοσο μικρος γενικα η κοινωνια ειναι γεματη βια.ενα μεγαλο ποσοστο πληθυσμου βιωνει βια αν δεν υπηρχε βια πολλα ψυχολογικα προβληματα στις ημερες μας δεν θα υπηρχαν δεν μιλαω για εκ γενετης προβληματικα παιδια αλλα μιλαω για ατομα που μεγαλωσαν νορμαλ και αρρωστησαν απο την βια που υπεστησαν μιλαω για θυματα βιασμου πολεμων σωματικης κακοποιησης.

μακαρι ο κοσμος να ηταν πιο αγγελικα πλασμενος αλλα και ολους και ολες που βλεπουμε εξω δεν ξερουμε αν βρισκονται στην μερια του θυτη η του θυματος και αν ειναι καποιος θυτης μπορει εξω να φαινεται καλος αλλα στο σπιτι του καθενος μεσα κανεις δεν ξερει τι βιωνει.η κοινωνια ειναι σκληρη απανθρωπη ζηλευουν αν τους περνας σε κατι και σε φθονουν να σε ριξουν στα ταρταρα.γενικα πολυ λιγους πραγματικα καλους ανθρωπους εχω συναντησει στην ζωη μου και αυτοι που ειναι και φαινονται καλοι ζηλευουν αν εσυ διασκεδαζεις πας ταξιδια η εισαι καλυτερα απο αυτους γι αυτο επιλεγω την μοναξια μου και καλο ειναι ολοι αυτο να κανουν και οχι να ειναι με εναν ανθρωπο και να περνανε ζωη μαρτυριο.εχεις βιαιο συντροφο ανδρας γυναικα δεν εχει σημασια τις περισσοτερες φορες ειναι ανδρες οι βιαιοι ή και γυναικες να εχεις και σε θελουν για λεφτα η σε χειριζονται μακρια διωξτους διωξτες δεν χρωστας σε κανεναν να χασεις την ψυχικη σου ευημερια.

και παιδια κανουν καποιοι και περνανε μαρτυριο απο αυτα αν μπλεξουν με ουσιες τα παιδια τρωνε ξυλο οι γονεις για να παρουν τα παιδια την δοση τους αν αρρωσταινουν τα τρεχεις σε γιατρους και φθειρεσαι σωματικα απο το αγχος αν υπαρχουν ψυχικα αρρωστα παιδια και δεν παιρνουν την αγωγη τους μπορει να τρωνε παλι ξυλο οι γονεις.γι αυτο και μενα προσωπικα δεν με νοιαζει ουτε να κανω παιδια για τους παραπανω λογους συν την κληρονομικη ψυχικη παθηση που εχω ουτε να βρω γυναικα χωρις να θεωρω τον εαυτο μου incel οπως ελεγε μια αλλη δημοσιευση.αν εχω πολλες ορμες για σεξ παω με μια ιεροδουλη πολυτελειας κατα προτιμηση λατινα και τελειωνει εκει ουτε να εχω μια να μου αλλαζει τα φωτα.

ετσι και σεις γυναικες ανδρες δεν ειναι αυτοσκοπος ο γαμος και τα παιδια γιατι μπορει να βρεθειτε σε δυσαρεστες εκλπηξεις για τις γυναικες μπορει να υπαρχει εναντιον τους βια αποκλεισμος απο συγγενεις και φιλους λογω ζηλειας συντροφου και για τους ανδρες οικονομικη εκμεταλλευση χειριστικοτητα και ψυχολογικη καταπιεση λογω παλι ζηλειας της γυναικας συντροφου.ζυγιστε και παρτε εμενα επιλογη μου ειναι να ειμαι ελευθερος για να μην βρεθω προ δυσαρεστων εκπληξεων φυσικα ομως μπορει να αναζητησω συντροφο λογω της θελησης για συντροφικοτητα αλλα αν δω οτι στραβωνει καπου φευγω..

οσο για την θεια σου αμα τον νιωθει να τον τιμα χωρις να σκεφτεται τι θα πει η κοινωνια καλως το κανει δειχνει οτι τον εχει συγχωρεσει και η συγχωρεση καμια φορα επουλωνει τις πληγες αν ομως τον κανει για το τι θα πει ο κοσμος τοτε κακως το κανει να εχει χ@σμενη την γνωμη του κοσμου εκει που δεν πιανει μελανι..

δεν εκπλησομαι για αυτα που γραφεις γιατι κατι τετοια γινονται σε ολες τις κοινωνιες του κοσμους απο τις ανεπτυγμενες ως τις αναπτυσσομενες και τις πιο πολλες φορες το πληρωνουν οι γυναικες και τα παιδια τα ευκολα θυματα.βλεπεις τι γινεται στο Σουδαν που εχουν εμφυλιο πολεμο ασχετα που δεν το αναφερουν εδω στις ειδησεις αλλα ποσοι βιασμοι γυναικων εχουν γινει ας μη πω καλυτερα οπως και σε καθε πολεμικο μετωπο αλλα και εν καιρω ειρηνης λιγοι βιασμοι γινονται ειδικα με την πανδημια αυξηθηκε κατακορυφα η ενδοοικογενοιακη βια οπως και χωρισμοι με το λοκνταουν σε ολες τις χωρες του κοσμου για να μην λεμε οτι μονο στην Ελλαδα γινονται παγκοσμιως απο αρχαιοτατων χρονων ειδικα αν καποιος διαβασεις βιβλια διηγηματα περασμενων αιωνων θα δει ποση βια επικρατουσε και τοτε λιγοι εβρισκαν το δικιο τους επικρατουσε ο ορος ο θανατος η ζωη μου

[WildHoney]

Από ανακοπή πέθανε ο μαλάκας. Η θεία μου δεν πιστεύω ότι τον συγχώρεσε, αλλά σκέφτομαι πως το έκανε για τα μάτια του κόσμου, γιατί η κοινωνία στο χωριό είναι πολύ αυστηρή για το "πρέπει" να πράξει μία χήρα. Σκέψου ότι δεν ξανάφτιαξε τη ζωή της, για να μην πουν ότι απαπα, η χήρα. Είναι δυστυχώς πολλαπλές φορές θυματοποιημένη. Εγώ σκέφτηκα να πάω έτσι για το γούστο μου και να κατουρήσω στον τάφο του, χα χαα, στα σοβαρά σου λέω. Θα με διαβάζουν κάποιοι υποκριτές και θα λένε, απαπα, τι είναι αυτή, τι θα κάνει, παρανομία. Λες και είναι παρανομία αυτό, αλλά όχι αυτά που κάνει η ίδια η κοινωνία με τα παιχνιδάκια καταπίεσης και καταδυνάστευσης του ατόμου. Είπαμε, υποκρισίες.

Έχεις κι εσύ τα δίκια σου ρε psycous. Ξέρεις κάτι; Εγώ δε νιώθω ποτέ ότι βρισκόμαστε σε καιρό ειρήνης. Όχι τουλάχιστον όπως το εξετάζω με τη δική μου ματιά. Πέρυσι δούλευα με έναν Ρωσοπόντιο. Δεν μπορείς να πιστέψεις για τι μίσος μιλάμε που είχε για τους Αλβανούς, τους gay, τους Εβραίους, για τους οποίους μάλιστα έλεγε ότι βρωμάνε από τη φύση τους, ενώ κλαιγότανε ότι όπου πάει του φέρονται άσχημα γιατί η προφορά του είναι σπαστή. Κάργα χριστιανοταλιμπάν, από τους χειρότερους που έχω γνωρίσει, έλεγε ότι μία γυναίκα πέθανε, κι οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πώς ζούσε με αίμα που δεν κυλούσε στις φλέβες της, και μετά τη διάβασε κάποιος παπάς ορθόδοξος και ξαναζωντάνεψε. χα χα. Είναι τα αποτελέσματα της θρησκείας στον εγκέφαλο, καμία σχέση με την πραγματικότητα, αλλού γι αλλού. Και, δεν μπόρεσα να κάτσω φυσικά να δουλέψω εκεί, κι όσο έκατσα τον απέφευγα σε σημείο να βγαίνει από ένα χώρο και να πάω σε άλλο και τούμπαλιν, χα χα.
Ναι, έτσι εξετάζω κι εγώ το κοινωνικό σύνολο, την πηγή φαινομένων που αρκούν για να με κάνουν να προτιμώ και να αγαπάω περισσότερο τα ζώα από τους περισσότερους ανθρώπους γύρω μου. Αυτό δε σημαίνει όλους, αλλά με πάρα πολλούς όμως, την πλειονότητα, δε θέλω να είμαι μαζί τους. Προτιμώ να μένω με λίγους στη ζωή μου την προσωπική.

Εσύ πώς την παλεύεις, έχεις ανθρώπους να σε στηρίζουν, να σε βοηθάνε; Και σ' ευχαριστώ που απάντησες στο νήμα με τέτοιο τρόπο, τόσο ειλικρινή και απλό.