διάρκεια πανικού.

[antonis-wolf]

Σωστά. Η φαρμακευτική αγωγή δεν θα είναι για πάντοτε...
Ο οργανισμός θα πρέπει να ζει και δίχως αυτά.
Μας ηρεμούν, αλλά μας στερούν την ένταση και την αδρεναλίνη (την οποία χρειαζόμαστε κατά καιρούς, ειδικά στην διασκέδαση, ή στον αθλητισμό).
...

[liveloula]

αυτο ακρηβως ηθελα να περιγραψω.νιωθω να μ στερουν την ενταση στην ζωη μου!!!

[melene]

κοιτα αυτο που επαθες χθες μπορει να ηταν μια απλη κριση αγχους.υπαρχουν διαβαθμησεις.οι κριση αγχους ειναι πιο light απο την κριση πανικου και μπορει και να κρατησει περισσοτερο οποτε μην ανησυχεις!

[dimm]

melene το κακο αυτο είναι οτι με ανησυχει.Αλλιώς δεν θα είχα κανένα πρόβλημα γενικά.

[melene]

τι εννοεις?τι ακριβως σε ανησυχει?οτι μπορει δηλαδη να παθεις κριση?

[dimm]

Οχι δεν τις φοβάμαι τις κρίσεις τόσο πολύ.Απλά έχει κολλήσει το μυαλό μου και νομίζω οτι θα είμαι έτσι για πάντα.

[melene]

ειναι σαφως ενα επακολουθο της διαταραχης αυτης.και εγω ετσι ειμαι..να ξερες ποσο πολυ σε καταλαβαινω..ειδικα σημερα,ειδικα τωρα,ουφ...νομιζω οτι αμα βρω την καταλληλη θεραπεια για εμενα η εσυ για εσενα θα μας περασει..και ακομα και αν οχι ε δεν μπορει θα μαθουμε,θα συνηθισουμε..φρικτο σεναριο αν και δεν νομιζω να συμβει ποτε./.
αλλαζει η ζωη σου.απο τη μια στιγμη στην αλλη.σαν να κοιμηθηκες και δεν μπορεις με τιποτα να ξεφυγεις απο αυτον τον εφιαλτη..

[Ακροβατης]

παιδια μη γελασετε αλλα 5 χρονια ειναι σαν να χω συνηθισει τη διαταραχη πανικου,
τομονιμο αγχος,δυσπνοια,ασταθεια,ζα� �η,κομποστο λαιμο,φτερουγισματα,να χασμουριεμαι για να παρω μια κανονικη ανασα,τρεμοθλο κτλ,
τις ελαχιστες στιγμες μετρημενες με τα δαχτυλα στα τοσα χρονια που ενιωσα χαλαρα και χωρις ολα αυτα ηταν σαν οαση αλλα και παλι ανυσηχουσα πως ενιωθα καλα,ελεος

[melene]

το χω παθει και εγω αυτο να λεω πως?δεν ειναι δυνατον?ειμαι καλα?γιατι?τι μου συμβαινει?
απολαμβανεις πραγματα?εχεις ορεξη να ζησεις?υπαρχουν πραγματα που σε κρατανε?κουραστηκα...

[Ακροβατης]

στην αρχη οταν το χα παθει δεν ηθελα τιποτα μονο το κρεβατι μου και σκεπασμενη εως τοκεφαλι,ελεγα γιατι σε εμενα αυτο?σηκωθηκα ομως και συμφιλιωθηκα με αυτο οσο μπορω για να μπορω να κανω πραγματα π εμ ευχαριστουν εστω και με ολα αυτα τα κολοσυμπτωματα.το μονο που με απογοητευει ειναι και μενα η σκεψη οτι ισως να μην περασουν ποτε...

[antonis-wolf]

Δεν μπορεί να μείνουν για μιά ζωή...
Με τον καιρό το μαθαίνεις, το κατανοείς, ζεις μ\'αυτό και στο τέλος το ξεπερνάς και το ξεχνάς...
Συνήθως το διώχνει μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή...

[Ακροβατης]

πως να ξεχασεις οταν δεν ειναι στο μυαλο σου ολα οπως προσπαθουνε να σε πεισουν,οταν και μια απλη βολτα που θα βγεις ενω θες να χαλαρωσεις φοβασαι τη ζαλη την ασταθεια?πως?εμεις τα δημιουργουμε λενε και ομως εμεις δεν ειμαστε που θελουν να φυγουν ολα αυτα?

[antonis-wolf]

Οι κακές σκέψεις γεννάνε φοβίες. Αυτές με την σειρά τους γεννάνε νέες φοβίες και καταλήγουν σε έντονο στρες και άγχος.
Και όλα αυτά, στο τέλος, καταλήγουν σε μια έντονη εμμονή...
Δυστυχώς, ακόμη και έπειτα από τόσα χρόνια, η εμμονή παραμένει, και είναι καθημερινή.
Η πρώτη σκέψη το πρωί: \"Πως θα κυλήσει η μέρα;\", \"Νιώθω καλά για να πάω στη δουλειά;\", \"Πότε θα επιστρέψω πάλι στην ασφάλεια του σπιτιού μου;\", \"Θα καταφέρω να πάω για ψώνια το απόγευμα ή όχι;\"... Και έπειτα έρχεται ο απολογισμός όλης της ημέρας, λίγο πριν την νυχτερινή κατάκλιση.
Μια απ\'τα ίδια και την επόμενη μέρα...
Και την μεθεπόμενη...
Δυστυχώς, δεν υπάρχει μέρα που το μυαλό να μην σκεφτεί τον πανικό. (τουλάχιστον, εγώ δεν θυμάμαι καμία...).
Ευελπιστώ πως αυτά δεν θα συνεχίσουν για πάντα...
Το μόνο που μας μένει είναι να σκεφτόμαστε θετικά και σε ένα καλύτερο μέλλον...

[melene]

Originally posted by antonis-wolf
Οι κακές σκέψεις γεννάνε φοβίες. Αυτές με την σειρά τους γεννάνε νέες φοβίες και καταλήγουν σε έντονο στρες και άγχος.
Και όλα αυτά, στο τέλος, καταλήγουν σε μια έντονη εμμονή...
Δυστυχώς, ακόμη και έπειτα από τόσα χρόνια, η εμμονή παραμένει, και είναι καθημερινή.
Η πρώτη σκέψη το πρωί: \"Πως θα κυλήσει η μέρα;\", \"Νιώθω καλά για να πάω στη δουλειά;\", \"Πότε θα επιστρέψω πάλι στην ασφάλεια του σπιτιού μου;\", \"Θα καταφέρω να πάω για ψώνια το απόγευμα ή όχι;\"... Και έπειτα έρχεται ο απολογισμός όλης της ημέρας, λίγο πριν την νυχτερινή κατάκλιση.
Μια απ\'τα ίδια και την επόμενη μέρα...
Και την μεθεπόμενη...
Δυστυχώς, δεν υπάρχει μέρα που το μυαλό να μην σκεφτεί τον πανικό. (τουλάχιστον, εγώ δεν θυμάμαι καμία...).
Ευελπιστώ πως αυτά δεν θα συνεχίσουν για πάντα...
Το μόνο που μας μένει είναι να σκεφτόμαστε θετικά και σε ένα καλύτερο μέλλον...

εχεις δοκιμασει να σπασεις τον φαυλο κυκλο?να ξυπνησεις και να πεις,τι ωραια μερα σημερα!ας παω για δουλεια!τι να μου επιφυλασσει αραγε?

[antonis-wolf]

Originally posted by melene
εχεις δοκιμασει να σπασεις τον φαυλο κυκλο?να ξυπνησεις και να πεις,τι ωραια μερα σημερα!ας παω για δουλεια!τι να μου επιφυλασσει αραγε?

Ναι, το έχω δοκιμάσει αρκετές φορές, αλλά στις περισσότερες φορές, οι αρνητικές σκέψεις υπερίσχυαν..
Και ειδικότερα στις μέρες που χαρακτηρίζονται μονότονες (εκείνες που είναι δραματικά όμοιες με όλες τις προηγούμενες...)
Απ\'ότι έχω διαπιστώσει, η αρχή (και το υπόλοιπο της μέρας) θα πάει καλά αν το μυαλό στραφεί σε τρίτους παράγοντες και όχι σ\'αυτούς που αφορούν την ψυχική υγεία.
Εν κατακλείδι, όταν ξεκινά κάποιος να πείσει τον εαυτό του πως όλα είναι καλά και νιώθει καλά, τις περισσότερες φορές το άγχος επιστρέφει όταν πια καταλαβαίνει ότι προσπαθείς να το ξεγελάσεις...