Πολύ μπερδεμένη!

[rainbow96]

Καλησπερα σας! Νιώθω οριακα οτι εχω κανει καταχρηση αυτου του forum με τόσα που εχω δημοσιεύσει το τελευταίο διαστημα ..Αλλα anyway, ας πω ένα ακόμα πρόβλημα μου.
Είμαι σε μια περίεργη φαση της ζωής μου και σε ότι αφορα τη σχεση μου και στα επαγγελματικά μου. Το γράφω όμως σε αυτήν την στηλη μιας και η σχέση είναι αρκετά καθοριστική και για τα επαγγελματικά.
Δουλευα σεζον τρία χρονια στο μέρος όπου μενει το αγόρι μου.( Έχουμε σχέση εδω και 4,5 χρόνια). Τώρα δε θελω να ξαναπαω σεζον και αμφιταλαντεύομαι για το πού θα μένω και το τι θα κανω. Αμφιταλαντεύομαι ακόμα και για το αν θελω να μείνω σε αυτη τη σχεση..
Εγω σπουδαζα σε μια μεγάλη πολη και εχω και σπιτι εκει (οχι το πατρικό μου, αλλα ειναι της οικογενειας). Εκεί ειναι καποιοι φιλοι μου, καθως και η αδερφη μου. Με το που τελειωσε η σεζον, γύρισα στην πολη μου και ημασταν με το αγορι μου απο απόσταση. Αρχικά ήμουν ενθουσιασμένη με την αλλαγη, που επεστρεψα σπιτι μου κλπ. Βρισκομασταν σαββατοκυριακα με το αγόρι μου. Μετα αρχισα να νιώθω μια ελλειψη νοηματος, ενιωθα κυριολεκτικα οτι η ζωή μου δεν εχει νόημα. Αποφασισα να γυρίσω στην πολη του αγοριού μου και να μενω τελικα εκει, ωστε τουλάχιστον να μη μου λειπει αυτός. Και για λιγο βρήκα παλι ενα νοημα, ένιωθα χαρουμενη κλπ.
Μετα άρχισα παλι να πέφτω, αρχισα να νιωθω οτι κατι λειπει, οποτε σκεφτηκα να ψαξω για δουλειά (παρ'οτι παιρνω επίδομα και για να ειμαι ειλικρινής απολαμβανω λιγο την ελευθερια μου, μιας και κουραστηκα στη σεζον).
Ελα ομως που προέκυψε μια πρόταση για δουλειά στην προηγούμενη πολη...(Νταξει δεν προεκυψε ακριβως, εστειλα μονη μου βιογραφικο) Δεν ήταν και η καλυτερη ευκαιρια, ομως ηταν σχετικη με αυτο που σπουδασα. Εγω ελεγα για καιρό οτι δεν ηθελα να ασχοληθω με αυτο που σπουδασα, όμως οταν προεκυψε η ευκαιρια αρχισα να προβληματιζομαι σοβαρα. Νιωθω κιόλας οτι εχω πιο χαμηλη αυτοεκτιμηση λογω του ότι δεν ασχολουμαι με αυτο που σπουδασα..Το ειπα στο αγορι μου αλλα ξενερωσε λιγο. Νταξει ενα δικιο του το δινω, γιατι συνεχεια αλλαζω γνωμη για το πού θελω να είμαι και επειδη του εχω πει ποσο δυσκολη μου ειναι η σχεση απο αποσταση.
Προβληματίστηκα πολυ αλλα αφησα πισω την ιδεα αυτης της δουλειάς γιατι θεώρησα οτι θα ειμαι δυστυχισμενη αν παλι είμαστε απο αποσταση με το αγορι μου..
Πήγα λοιπον σε μια αλλη συνεντευξη στην πολη που ειμαστε (αλλα σε ασχετο αντικείμενο). Ειπαν οτι με θελουν στη δουλειά. Κολακευτηκα αλλα για κάποιο λογο δεν χαρηκα τοσο..Εν πασει περιπτωσει ξεκιναω καποιες διαδικασιες με χαρτια κλπ και τωρα η υπευθυνη δεν μου απαντάει στο τηλεφωνο. Δεν ξερω αν αλλαξαν γνωμη...Ισως τελικα κατι να τους χάλασε και να μη με θελουν.
Υποσυνειδητα σαν να ενιωσα και μια ανακουφιση..Δεν ξερω, επειδη αμφιταλαντευομαι αναμεσα σε δυο πολεις, το να δεσμευτω μονο στη μία μου φαινεται τρομακτικό. Ταυτόχρονα εχω λεφτα στην ακρη λόγω της σεζον, οποτε δεν με καιει το οικονομικο. Σκεφτηκα επισης οτι αλλαζω πόλη για το αγορι μου, που οκ μου αρέσει η ηρεμια αυτης της πόλης σε σχέση με την μεγαλουπολη ..Αλλα και πάλι ειναι big step. Και σκέφτομαι μηπως κανω βλακεια; Μηπως δεν ειμαι και τοσο ερωτευμένη ετσι κι αλλιώς; Καμια φορα κιολας νιωθω οτι δεν συζηταμε αρκετα, οτι εχουμε πολυ διαφορετικα ενδιαφεροντα. Και αν του εκφρασω μια ανησυχια μου, ολο μου λεει οτι αγχώνομαι τζάμπα κλπ
Γενικα πολυ περιεργα τα πράγματα. Ξεκιναω κατι, ενθουσιάζομαι, μετα χανω κατευθειαν τον ενθουσιασμο μου..Αμφιβαλλω για τα πάντα. Γενικα δεν ξέρω τι θελω και τι πρέπει να κανω για να ειμαι χαρουμενη.
Να σημειωσω οτι στο παρελθον ειχε ρθει και το αγορι μου να μεινει στην δικη μου πολη. Τον εβλεπα ομως οτι δεν ηταν χαρουμενος, δεν εψαχνε καν για δουλειά και σαν να ειχε χασει τα ενδιαφεροντα του...Και ετσι αποφάσισα να ξαναπαω σεζον και να μενουμε σε αυτόν. Μου ειχε φανει μια καλη προσωρινη λυση, μιας και μενα δεν με χαλουσε τοτε η σεζον και θα εβγαζα και καλα λεφτά. Γενικα δεν ξερω τι μου φταιει και τι πρέπει να κανω ..
Θα εκτιμουσα τις αποψεις σας..Εχω ηδη κανονισει να μιλήσω και με ψυχολόγο..

[Marylou25]

Καλησπερα σας! Νιώθω οριακα οτι εχω κανει καταχρηση αυτου του forum με τόσα που εχω δημοσιεύσει το τελευταίο διαστημα ..Αλλα anyway, ας πω ένα ακόμα πρόβλημα μου.
Είμαι σε μια περίεργη φαση της ζωής μου και σε ότι αφορα τη σχεση μου και στα επαγγελματικά μου. Το γράφω όμως σε αυτήν την στηλη μιας και η σχέση είναι αρκετά καθοριστική και για τα επαγγελματικά.
Δουλευα σεζον τρία χρονια στο μέρος όπου μενει το αγόρι μου.( Έχουμε σχέση εδω και 4,5 χρόνια). Τώρα δε θελω να ξαναπαω σεζον και αμφιταλαντεύομαι για το πού θα μένω και το τι θα κανω. Αμφιταλαντεύομαι ακόμα και για το αν θελω να μείνω σε αυτη τη σχεση..
Εγω σπουδαζα σε μια μεγάλη πολη και εχω και σπιτι εκει (οχι το πατρικό μου, αλλα ειναι της οικογενειας). Εκεί ειναι καποιοι φιλοι μου, καθως και η αδερφη μου. Με το που τελειωσε η σεζον, γύρισα στην πολη μου και ημασταν με το αγορι μου απο απόσταση. Αρχικά ήμουν ενθουσιασμένη με την αλλαγη, που επεστρεψα σπιτι μου κλπ. Βρισκομασταν σαββατοκυριακα με το αγόρι μου. Μετα αρχισα να νιώθω μια ελλειψη νοηματος, ενιωθα κυριολεκτικα οτι η ζωή μου δεν εχει νόημα. Αποφασισα να γυρίσω στην πολη του αγοριού μου και να μενω τελικα εκει, ωστε τουλάχιστον να μη μου λειπει αυτός. Και για λιγο βρήκα παλι ενα νοημα, ένιωθα χαρουμενη κλπ.
Μετα άρχισα παλι να πέφτω, αρχισα να νιωθω οτι κατι λειπει, οποτε σκεφτηκα να ψαξω για δουλειά (παρ'οτι παιρνω επίδομα και για να ειμαι ειλικρινής απολαμβανω λιγο την ελευθερια μου, μιας και κουραστηκα στη σεζον).
Ελα ομως που προέκυψε μια πρόταση για δουλειά στην προηγούμενη πολη...(Νταξει δεν προεκυψε ακριβως, εστειλα μονη μου βιογραφικο) Δεν ήταν και η καλυτερη ευκαιρια, ομως ηταν σχετικη με αυτο που σπουδασα. Εγω ελεγα για καιρό οτι δεν ηθελα να ασχοληθω με αυτο που σπουδασα, όμως οταν προεκυψε η ευκαιρια αρχισα να προβληματιζομαι σοβαρα. Νιωθω κιόλας οτι εχω πιο χαμηλη αυτοεκτιμηση λογω του ότι δεν ασχολουμαι με αυτο που σπουδασα..Το ειπα στο αγορι μου αλλα ξενερωσε λιγο. Νταξει ενα δικιο του το δινω, γιατι συνεχεια αλλαζω γνωμη για το πού θελω να είμαι και επειδη του εχω πει ποσο δυσκολη μου ειναι η σχεση απο αποσταση.
Προβληματίστηκα πολυ αλλα αφησα πισω την ιδεα αυτης της δουλειάς γιατι θεώρησα οτι θα ειμαι δυστυχισμενη αν παλι είμαστε απο αποσταση με το αγορι μου..
Πήγα λοιπον σε μια αλλη συνεντευξη στην πολη που ειμαστε (αλλα σε ασχετο αντικείμενο). Ειπαν οτι με θελουν στη δουλειά. Κολακευτηκα αλλα για κάποιο λογο δεν χαρηκα τοσο..Εν πασει περιπτωσει ξεκιναω καποιες διαδικασιες με χαρτια κλπ και τωρα η υπευθυνη δεν μου απαντάει στο τηλεφωνο. Δεν ξερω αν αλλαξαν γνωμη...Ισως τελικα κατι να τους χάλασε και να μη με θελουν.
Υποσυνειδητα σαν να ενιωσα και μια ανακουφιση..Δεν ξερω, επειδη αμφιταλαντευομαι αναμεσα σε δυο πολεις, το να δεσμευτω μονο στη μία μου φαινεται τρομακτικό. Ταυτόχρονα εχω λεφτα στην ακρη λόγω της σεζον, οποτε δεν με καιει το οικονομικο. Σκεφτηκα επισης οτι αλλαζω πόλη για το αγορι μου, που οκ μου αρέσει η ηρεμια αυτης της πόλης σε σχέση με την μεγαλουπολη ..Αλλα και πάλι ειναι big step. Και σκέφτομαι μηπως κανω βλακεια; Μηπως δεν ειμαι και τοσο ερωτευμένη ετσι κι αλλιώς; Καμια φορα κιολας νιωθω οτι δεν συζηταμε αρκετα, οτι εχουμε πολυ διαφορετικα ενδιαφεροντα. Και αν του εκφρασω μια ανησυχια μου, ολο μου λεει οτι αγχώνομαι τζάμπα κλπ
Γενικα πολυ περιεργα τα πράγματα. Ξεκιναω κατι, ενθουσιάζομαι, μετα χανω κατευθειαν τον ενθουσιασμο μου..Αμφιβαλλω για τα πάντα. Γενικα δεν ξέρω τι θελω και τι πρέπει να κανω για να ειμαι χαρουμενη.
Να σημειωσω οτι στο παρελθον ειχε ρθει και το αγορι μου να μεινει στην δικη μου πολη. Τον εβλεπα ομως οτι δεν ηταν χαρουμενος, δεν εψαχνε καν για δουλειά και σαν να ειχε χασει τα ενδιαφεροντα του...Και ετσι αποφάσισα να ξαναπαω σεζον και να μενουμε σε αυτόν. Μου ειχε φανει μια καλη προσωρινη λυση, μιας και μενα δεν με χαλουσε τοτε η σεζον και θα εβγαζα και καλα λεφτά. Γενικα δεν ξερω τι μου φταιει και τι πρέπει να κανω ..
Θα εκτιμουσα τις αποψεις σας..Εχω ηδη κανονισει να μιλήσω και με ψυχολόγο..

Καλησπέρα, απ' αυτά που γράφεις καταλαβαίνω ότι δεν είσαι ακόμα αποφασισμένη αν θέλεις να παραμείνεις σε αυτή τη σχέση και με τι θέλεις να ασχοληθείς. Γενικά δεν ξέρεις ακόμα τι θέλεις. Σε αυτή τη περίπτωση συνήθως παιρνουμε τις αποστάσεις μας και μένουμε για ένα διάστημα μόνοι για να καταλάβουμε τι θέλουμε χωρίς να επηρεάζομαστε από πρόσωπα και καταστάσεις. Καταρχάς πόσο χρονών είσαι?

[Marylou25]

Έχεις ανοίξει το ίδιο θέμα σε 2 thread

[rainbow96]

Καλησπέρα, απ' αυτά που γράφεις καταλαβαίνω ότι δεν είσαι ακόμα αποφασισμένη αν θέλεις να παραμείνεις σε αυτή τη σχέση και με τι θέλεις να ασχοληθείς. Γενικά δεν ξέρεις ακόμα τι θέλεις. Σε αυτή τη περίπτωση συνήθως παιρνουμε τις αποστάσεις μας και μένουμε για ένα διάστημα μόνοι για να καταλάβουμε τι θέλουμε χωρίς να επηρεάζομαστε από πρόσωπα και καταστάσεις. Καταρχάς πόσο χρονών είσαι?

Γεια σου. Απλά εχω και θεμα με την μοναξια.. Επίσης αν πω να χωρίσουμε και μετά από λίγες μερες αλλαξω γνώμη (καθολου απιθανο) τι θα κανω; Μου ειναι δυσκολο να διαχειριστώ την μοναξια μου. Παλια πχ οταν ημουν μονη συνέχεια αποζητούσα έστω να μιλήσω με καποιον..
Καταλαθος το δημοσίευσα δυο φορες και δεν ξερω πώς να το σβησω

[Marylou25]

Γεια σου. Απλά εχω και θεμα με την μοναξια.. Επίσης αν πω να χωρίσουμε και μετά από λίγες μερες αλλαξω γνώμη (καθολου απιθανο) τι θα κανω; Μου ειναι δυσκολο να διαχειριστώ την μοναξια μου. Παλια πχ οταν ημουν μονη συνέχεια αποζητούσα έστω να μιλήσω με καποιον..
Καταλαθος το δημοσίευσα δυο φορες και δεν ξερω πώς να το σβησω

Δεν χρειάζεται να χωρίσεις αν δεν είσαι σίγουρη, μπορείς απλά να πας για κάποιες μέρες, βδομάδες στη πόλη σου που θα είσαι μακρυά από το αγόρι σου και να σκεφτείς τι θέλεις να κάνεις. Γενικά είναι σημαντική η εργασία και η προϋπηρεσία γι αυτό σε ρώτησα πόσο χρονών είσαι. Ανέφερες ότι παίρνεις το επίδομα, όμως αυτό δεν θα το παίρνεις για πάντα. Η εργασία σεζόν σε νησί απ ότι γνωρίζω δεν προϋποθέτει κάποια προϋπηρεσία ούτε είναι κάτι δύσκολο να βρεις. Δηλαδή αν δεν πας φέτος δεν χάνεις κάτι, είναι κάτι που μπορείς να βρεις ανά πάσα στιγμή. Λες ότι δεν θέλεις να ασχοληθείς με αυτό που σπουδάσες, πως είσαι τόσο σίγουρη αν δεν έχεις δουλέψει ποτέ πάνω σε αυτο ? Γενικά γνώμη μου είναι να αρχίζεις να σκέφτεσαι και λίγο μακροπροθεσμα, όχι μόνο το τώρα. Με αυτά που γράφεις καταλαβαίνω ότι πήγες να μείνεις σε άλλη πόλη με το αγόρι σου για να μην εισαι μόνη και όχι γιατί είσαι ευτυχισμένη με αυτόν τον άνθρωπο που δεν θέλεις να τον χάσεις. Σε καταλαβαίνω όμως, γιατί και εγώ ένιωθα έτσι και έκανα λάθος επιλογές. Πρέπει να μπορείς να είσαι και μόνη για να μπορέσεις να εξελιχθείς και να κάνεις σωστές επιλογές. Και όχι οι επιλογές σου να γίνονται με βάση το αν θα είσαι μόνη ή όχι, γιατί έτσι θα είναι πάντα λάθος.

[rainbow96]

Σορρυ ξέχασα να απαντησω σ'αυτο. Εγινα 29 πριν λιγες μερες. Το θεμα ειναι πως εχω παει στην πολη μου και εχω μεινει μακρια απο το αγορι μου, αλλα μετα νιωθω οτι μου λειπει και τον αποζητω. Αλλα οταν εν τέλει είμαστε μαζί, μετα εχω αμφιβολιες αν ειναι ο καταλληλότερος για μένα. Αφορούν και στον σεξουαλικό τομεα οι αμφιβολιες μου, αλλα και γενικα σκέφτομαι αν με καποιον αλλον θα ημουν πιο χαρούμενη, ισως να ειχα περισσότερα κοινα ενδιαφεροντα ..Ισως φταιει και απλα το οτι ειμαστε μαζί 4,5 χρονια και τον εχω συνηθισει τοσο πολυ που εχει χαθει ο ενθουσιασμος μου. Ο ενθουσιασμος μου ξαναέρχεται μόνο οταν κανω μερες να τον δω ..Ομως πώς θα λειτουργήσει ολο αυτο?
Οσον αφορα το επαγγελμα, νιωθω οτι δεν μου αρεσει αρκετα αυτο που σπούδασα ..Οποτε επειδη ειναι και κατι δυσκολο , γι αυτο το απερριψα..Δεν ένιωθα και ετοιμη να δουλεψω. Νιώθω οτι η σχολη δεν με προετοιμασε καταλληλα. Απλως προεκυψε μια δουλεια που αφορα ενα πολυ συγκεκριμένο κλαδο της επιστημης αυτης και ειπαν οτι δεν χρειάζεται να εχεις πολλη εμπειρια και οτι θα σε εκπαιδευσουμε εμεις...Ηταν ομως part time, οποτε το απερριψα..Επειδη και τα λεφτά ηταν πολυ λιγα. Δηλαδη απο το ταμειο ανεργίας βγαζω οριακα τα ιδια χρηματα. Απλα το καλο ηταν οτι θα αποκτουσα μια εμπειρία σχετικη με αυτο που σπουδασα ..
Δεν ξερω αληθεια..Μου ερχεται να χωρισω και να παω παλι πισω στην πολη μου και να ψαξω για δουλεια full time στον τομέα αυτον. Απλά τοτε υπαρχει κινδυνος να νιωθω χειροτερα απο οτι νιωθω τωρα

[Thessalonian]

Σορρυ ξέχασα να απαντησω σ'αυτο. Εγινα 29 πριν λιγες μερες.

Τον Αυγουστο θα γινεις 23 δεν ειχες γράψει αλλου;

[Marylou25]

Σορρυ ξέχασα να απαντησω σ'αυτο. Εγινα 29 πριν λιγες μερες. Το θεμα ειναι πως εχω παει στην πολη μου και εχω μεινει μακρια απο το αγορι μου, αλλα μετα νιωθω οτι μου λειπει και τον αποζητω. Αλλα οταν εν τέλει είμαστε μαζί, μετα εχω αμφιβολιες αν ειναι ο καταλληλότερος για μένα. Αφορούν και στον σεξουαλικό τομεα οι αμφιβολιες μου, αλλα και γενικα σκέφτομαι αν με καποιον αλλον θα ημουν πιο χαρούμενη, ισως να ειχα περισσότερα κοινα ενδιαφεροντα ..Ισως φταιει και απλα το οτι ειμαστε μαζί 4,5 χρονια και τον εχω συνηθισει τοσο πολυ που εχει χαθει ο ενθουσιασμος μου. Ο ενθουσιασμος μου ξαναέρχεται μόνο οταν κανω μερες να τον δω ..Ομως πώς θα λειτουργήσει ολο αυτο?
Οσον αφορα το επαγγελμα, νιωθω οτι δεν μου αρεσει αρκετα αυτο που σπούδασα ..Οποτε επειδη ειναι και κατι δυσκολο , γι αυτο το απερριψα..Δεν ένιωθα και ετοιμη να δουλεψω. Νιώθω οτι η σχολη δεν με προετοιμασε καταλληλα. Απλως προεκυψε μια δουλεια που αφορα ενα πολυ συγκεκριμένο κλαδο της επιστημης αυτης και ειπαν οτι δεν χρειάζεται να εχεις πολλη εμπειρια και οτι θα σε εκπαιδευσουμε εμεις...Ηταν ομως part time, οποτε το απερριψα..Επειδη και τα λεφτά ηταν πολυ λιγα. Δηλαδη απο το ταμειο ανεργίας βγαζω οριακα τα ιδια χρηματα. Απλα το καλο ηταν οτι θα αποκτουσα μια εμπειρία σχετικη με αυτο που σπουδασα ..
Δεν ξερω αληθεια..Μου ερχεται να χωρισω και να παω παλι πισω στην πολη μου και να ψαξω για δουλεια full time στον τομέα αυτον. Απλά τοτε υπαρχει κινδυνος να νιωθω χειροτερα απο οτι νιωθω τωρα

Αν ήταν ο κατάλληλος για σένα δεν θα είχες αμφιβολίες. Αν δεν θέλεις να αποχωριστείς το αγόρι σου, γνώμη μου είναι να ψάξεις κατι σχετικό με τη σχολή σου και να μένετε μαζί. Τώρα σχετικά με αυτό που έγραψες οτι η δουλειά ήταν part time και τα χρήματα ηταν σχεδον ίδια με το έπιδομα οπότε και δεν άξιζε το κόπο, σκέφτεσαι λάθος. Καταρχάς αυτή η δουλειά είπες οτι ήταν στη πόλη σου που έχεις σπίτι οπότε δεν θα είχες άλλα έξοδα. Πρέπει απο κάπου να ξεκινήσεις έστω και με χαμηλό μισθό για να αποκτήσεις προϋπηρεσία στο κλάδο που σπούδασες. Αν έχεις προϋπηρεσία μόνο σε ξενοδοχεία σεζον, θα είναι δύσκολο αργότερα να βρεις κάτι αλλο και να βρεις γενικά δουλειά. Επισής αν ξεκινήσεις Part time μπορείς να ξεκινήσεις παράλληλα μεταπτυχιακό ή κάποια δεύτερη σχολή. Εγώ το Νοέμρη θα δώσω κατατακτήριες σε μια δεύτερη σχολή.

[rainbow96]

Σ ευχαριστώ πολυ για την απαντηση ..Κοιτα η αλήθεια ειναι οτι σκεφτηκα να ψαξω και δουλεια στον τομεα που σπουδασα, αλλα ως βοηθός, οχι εχοντας τον κανονικο ρολο του επαγγέλματος. Τωρα εχω προβληματιστει ομως ..θα παρω παλι τηλεφωνο να δω αν ειναι ακομα ανοιχτη η θεση ..Γιατι εχει περασει και μια βδομαδα που πηγα για συνεντευξη. Επισης δεν ξερω μου εχει ερθει μια επιφοίτηση σχετικα με το αγορι μου...και πιστεύω πραγματικά οτι πρεπει να χωρισω. Απλα αν το κανω σκεφτομαι ποσο θα θυμωσει μαζι μου, ποσο θα στεναχωρηθει κλπ. Αν εχεις βιωσει χωρισμο ξερεις πως πανε αυτα τα πράγματα..Εγώ το εχω ξαναβιωσει και απο τις δυο πλευρες.

[Marylou25]

αν νιώθεις ότι έχει τελειώσει η σχέση τότε το να χωρίσεις δεν θα κάνει καλό μόνο σε εσένα αλλά και στο αγόρι σου. Γενικά είναι άσχημο να κράτας καποιον σε μια σχέση ενώ έχει τελειώσει, κρατάς και τον εαυτό σου αλλά και το αγόρι σου πίσω. Ναι το έχω βιώσει και ήταν δύσκολο γιατί μέναμε μαζί. Κανονικά θα έπρεπε να είχαμε χωρίσει νωρίτερα, αλλα η συγκατοίκηση το έκανε δύσκολο.

[Remedy]

Τον Αυγουστο θα γινεις 23 δεν ειχες γράψει αλλου;

δε βαριεσαι... γερο παιδι να 'ναι...

[Thessalonian]

δε βαριεσαι... γερο παιδι να 'ναι...

Βασικά μπέρδεψα τις Rainbow.... 86 vs. 96

[Remedy]

Βασικά μπέρδεψα τις Rainbow.... 86 vs. 96

η 86, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να ειναι 23...

[Rainbow86]

η 86, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να ειναι 23...

Γιατί remedy? Μήπως σου φαίνομαι πολύ έξυπνη για την ηλικία μου;

[Thessalonian]

η 86, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να ειναι 23...

Γιατι το λες αυτο; Πάντως αυτο που αποδεικνυεται ειναι οτι η 96 γραφτηκε στο φορουμ το 2015. Η 86 εκανε εγγραφη το 2022. 7 χρονια μετά.