ΠΩΣ ΘΑ ΞΕΦΥΓΩ ΑΠΟ ΟΛΟ ΑΥΤΟ;

[Vasilis125]

---------------------------------------------------------------------

[Eagle guy]

Φίλε μου, χάρηκα που ξαναέγραψες εδώ, λοιπόν, αν είναι τόσο χάλια όσο τα λες, απλά κάνε υπομονή να τελειώσει η χρονιά, κι ας μην πας καλά στις Πανελλήνιες, θα ξαναδώσεις του χρόνου, χωρίς την υποχρέωση να πηγαίνεις στο σχολείο και να ζεις αυτό το πράγμα. Θα είσαι καλύτερα ψυχολογικά και θα γράψεις καλύτερα! Μια χρονιά χαμένη δεν λέει τίποτα, έχεις ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ χρόνο ζωής μπροστά σου. Αυτά πάντως που περιγράφεις είναι πολύ άσχημα, ποιος μπορεί να την παλέψει με τέτοια αντιμετώπιση?

[Vasilis125]

Φίλε μου, χάρηκα που ξαναέγραψες εδώ, λοιπόν, αν είναι τόσο χάλια όσο τα λες, απλά κάνε υπομονή να τελειώσει η χρονιά, κι ας μην πας καλά στις Πανελλήνιες, θα ξαναδώσεις του χρόνου, χωρίς την υποχρέωση να πηγαίνεις στο σχολείο και να ζεις αυτό το πράγμα. Θα είσαι καλύτερα ψυχολογικά και θα γράψεις καλύτερα! Μια χρονιά χαμένη δεν λέει τίποτα, έχεις ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ χρόνο ζωής μπροστά σου. Αυτά πάντως που περιγράφεις είναι πολύ άσχημα, ποιος μπορεί να την παλέψει με τέτοια αντιμετώπιση?

Και εγώ Eagle χαίρομαι πάρα πολύ που ξαναμιλάμε,δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα,δεν νομίζω να υπερβάλλω.Η αλήθεια είναι τα έχω δει και αλλού να τα κάνουν αυτά,όμως δε νιώθω καλύτερα με αυτό,γιατί έγω δεν ασχολούμαι με κανέναν από αυτούς,οπότε δε μου αξίζει. Δυστυχώς μερικοί ανθρώποι είναι τόσο εχθρικοί με ανθρώπους διαφορετικούς από αυτούς που αντί να σε βοηθάνε,σε κάνουν χειρότερα απ ότι ήσουν μέρα με τη μέρα.Τι να πω,ελπίζω να ξανά πάρω πίσω τη δύναμη μου,μπας και υπάρξει ελπίδα να περάσω εκεί που θέλω.
Και επίσης έχεις δίκιο,θα είναι πολύ καλύτερα του χρόνου.

[Marylou25]

Σκέψου ότι όλο αυτό θα τελειώσει και είναι παροδικό. Κάνε υπομονή και προσπάθησε όσο μπορείς να μην δίνεις σημασία. Συμφωνώ με τον eagle αν δεν τα πας καλά φέτος, δίνεις του χρόνου δεν έγινε κατι.

[ioannis2]

Κράτησε το 19 μέσο όρο λεβέντη μου. Διότι χτίζεις τη ζωή σου με τους καλούς βαθμούς, με το να τα πηγαίνεις άριστα στα μαθήματα σου. Όλοι αυτοί που αναφέρεις είναι περαστικοί από τη ζωή σου. Τουλάχιστον μίλα για τη συμπεριφορά τους με τους γονείς σου και τους καθηγητές σου και βάλε και εσύ λίγο χαρακτήρα, δυνάμωσε ψυχικά. Θα δεις τότε αλλαγή στη συμπεριφορά τους προς το καλύτερο, διότι όσοι πάνε μπουλούκι είναι χέσηδες, δεν τολμούν να ενοχλήσουν από μόνοι, στηρίζονται ο ένας πάνω στον άλλο. Αλλά, η ουσία, αυτό που θα κρατάς ψηλά είναι το άριστα στα μαθήματα σου και με αυτό θα προχωράς, κι αυτά που αναφέριες μην επιτρέψεις να σε αποσπούν από το ψηλα που είσαι.

[Vasilis125]

Έχετε δίκιο παιδιά,όμως οι συνθήκες εκεί μέσα είναι πάρα πολύ επίπονες και δύσκολες,δεν είναι εύκολο να το αγνοώ όλο αυτό,ειδικά άμα δεν έχω και κάποιον να μιλάω.Πιστεύω η μόνη λύση είναι να επιχειρήσω να ξαναμιλήσω στη διευθύντρια,μπας και τους μαζέψει.Ελπίζω μόνο να μη τα κάνω χειρότερα. Ευχαριστώ πολύ παρ'όλα αυτά για τις συμβουλές σας.Γιάννη,Eagle και Μαριλού.

[Rainbow86]

Καλησπέρα παιδιά,μετά από πολύ καιρό επιστρέφω στο φόρουμ και κακώς που δεν είχα μπει τόσους μήνες διότι έδω και καιρό χρειαζόμουν βοήθεια,τώρα όμως δεν αντέχω άλλο,έχει γίνει πραγματικά κόλαση η ζωή μου και δε μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου.
Έχει να κάνει πάλι με το σχολείο,αυτό το κολαστικό μέρος που πηγαίνω ακόμα και για άλλους τρεις μήνες.Θυμάμαι ότι σας είχα γράψει και πέρυσι κάτι παρόμοιο,όμως αυτό δεν είναι τίποτα συγκριτικά με φέτος,τα πράγματα έχουν χειροτερέψει ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.Θα ξεκινήσω από το βασικότερο.

Αρκετά "μη τα χαρακτηρίσω" έχουν αρχίσει να με προσβάλλουν με τις χειρότερες βρισιές,εμένα και την μάνα μου. Αυτό έχει ξεκινήσει να γίνεται συνέχεια μετά τα Χριστούγεννα.
Μου φέρονται με τους πιο ψυχικά βασανιστικούς τρόπους,και στην τάξη και στο διάλειμμα,συνέχεια μου κάνουν ανώμαλες χειρονομίες, και με βρίζουν πολύ άσχημα από μακριά ή πισώπλατα.Επειδή λόγω των δυσκολιών κοινωνικοποίησης μου δε θέλει κανείς να μου μιλάει,έχω μείνει εντελώς μόνος χωρίς ούτε έναν φίλο και απλά κάθομαι σε ένα σημείο μόνος και διαβάζω,επειδή μάλλον φαίνεται αυτό,με έχουν βάλει στόχο.

Η κατάσταση πραγματικά είναι κολαστική,πηγαίνω σε αυτό το μέρος και πλέον πριν μπω εκεί μέσα κοντεύει να με πιάσει κλάμα.Εγώ και οι γονείς μου έχουμε μιλήσει στην διευθύντρια,σε καθηγητές και δεν αλλάζει ΤΙΠΟΤΑ,συνεχίζουν να μου φέρονται σαν σκουπίδι και όχι μόνο από την τάξη μου,αλλά και από άλλες τάξεις άγνωστοι.Όμως υπάρχουν συγκεκριμένοι που με προσβάλλουν συνέχεια.

Ο στόχος μου γενικά φέτος ήταν να καταφέρω να βγω από εκείνη την κόλαση τουλάχιστον με ένα καλό απολυτήριο,αλλά ούτε αυτό θα καταφέρω, αυτή η καθημερινή ψυχική κόλαση που ζω εκεί μέσα με έχει ρίξει και στα μαθήματα τώρα τελευταία. Στο 1ο τετράμηνο τα πήγα πολύ καλά με 19 μέσο όρο,όμως φοβάμαι πως θα πέσω τώρα. Σήμερα έγραφα μαθηματικά και δεν ήξερα σχεδόν τίποτα διότι όσο είμαι στο σπίτι προσπαθώ να καταπνίξω με τα social medιa την κατάθλιψη που μου προκαλούν ΑΥΤΟΙ και μετά κοιμάμαι,γιατί με αναγκάζει ο οργανισμός μου,αντί να διαβάζω.Έτσι δεν κάνω ένα παραγωγικό διάβασμα και διαβάζω σε άβολες στιγμές.

Ακόμα και σήμερα μου μίλησαν δύο τρεις πολύ άσχημα και όσο έγραφα ένας μη πω με έβρισε με το χειρότερο τρόπο σχεδόν στα κρυφά επειδή μείναμε μόνοι, αργούσα να τελειώσω και δε μπορούσε να φύγει. Ένας άλλος μία μέρα είχε φτύσει πολύ κοντά μου επίτηδες.
Σκέφτομαι να τους δώσω όλους αυτούς στη διευθύντρια,όμως μετά θα με βγάζουν όλοι τρελό και θα τα κάνω χειρότερα,δε θα με πιστεύει κανένας και έτσι θα βγω εγώ ο μαλάκας και θα τους περάσει εύκολα.

Επιπλέον έχω ακούσει τόσες βρίσιες,που τώρα μου έχει δημιουργηθεί μία εμμονή ότι όταν είμαι έξω,νομίζω ότι ο καθένας μιλάει για μένα και με προσβάλλει είτε με βρισιές ή χειρονομίες μες στο οπτικό μου πεδίο,όπως αυτοί στο σχολείο λόγω μίας εικόνας ανασφάλειας που μπορεί να βγάζω μάλλον ασυνείδητα.

Δεν πάει άλλο,έχει καταστραφεί η ζωή μου και έτσι όπως το βλέπω και το μέλλον μου,τι να κάνω πια,δε με βοηθά κανένας,το αίμα μου βράζει για εκδίκηση,δε μπορω να τους παλέψω όλους αυτούς,γυρνάω σε χάλια ψυχολογική κατάσταση κάθε μέρα και σήμερα παραλίγο να κλάψω,θα χαλάσω το απολυτήριο μου έτσι όπως πάω και ούτε πανελλήνιες θα γράψω,όλα πάνε σκατά. Που είναι η δικαιοσύνη; Πως θα βγω από όλο αυτό σε τέτοια δύσκολη περίοδο?
Σας παρακαλώ παιδιά βοηθήστε με,γιατί δε τα βλέπω καθόλου καλά τα πράγματα.

1. Κατέγραψε τα περιστατικά
Κράτα ένα ημερολόγιο με το τι σου κάνουν, πότε, πού και ποιοι εμπλέκονται. Αν μπορείς, προσπάθησε να έχεις και αποδείξεις (π.χ. ηχητικά, βίντεο, μηνύματα, μάρτυρες). Αυτό μπορεί να βοηθήσει όταν θα το ξαναναφέρεις στη διεύθυνση του σχολείου ή αν χρειαστεί να το πεις σε κάποιον ανώτερο (π.χ. διεύθυνση εκπαίδευσης).
2. Μίλα ξανά με τους γονείς σου
Ζήτησέ τους να πιέσουν περισσότερο το σχολείο ή ακόμα και να ζητήσουν συνάντηση με τον διευθυντή παρουσία δικηγόρου ή κάποιου συμβούλου παιδαγωγικού χαρακτήρα. Αν το σχολείο δεν ανταποκριθεί, υπάρχουν και άλλες λύσεις (π.χ. καταγγελία στο υπουργείο παιδείας ή σε οργανώσεις για το bullying).
3. Ζήτησε ψυχολογική υποστήριξη
Το ότι νιώθεις πως όλοι μιλάνε για σένα είναι πιθανό αποτέλεσμα του έντονου στρες που περνάς. Ένας ειδικός μπορεί να σε βοηθήσει να διαχειριστείς τα συναισθήματά σου και να βρεις στρατηγικές για να αντιμετωπίσεις την κατάσταση.
4. Μην απομονώνεσαι τελείως
Ξέρω ότι είναι δύσκολο όταν νιώθεις ότι όλοι είναι εναντίον σου, αλλά προσπάθησε να βρεις έστω έναν άνθρωπο με τον οποίο νιώθεις ασφαλής, είτε από το σχολείο είτε εκτός. Μερικές φορές υπάρχει κάποιος που βλέπει τι γίνεται αλλά δεν μιλάει από φόβο.
5. Μην αντιδράς με εκδίκηση
Καταλαβαίνω τον θυμό σου, αλλά η εκδίκηση μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα για εσένα. Ο στόχος είναι να σταματήσει αυτή η κατάσταση, όχι να μπεις σε έναν φαύλο κύκλο.
6. Να θυμάσαι ότι δεν θα κρατήσει για πάντα
Μπορεί να σου φαίνεται ατελείωτο τώρα, αλλά έχεις μόνο λίγους μήνες ακόμα στο σχολείο. Κράτα στο μυαλό σου τον στόχο σου: να πάρεις το απολυτήριο σου και να φύγεις από αυτό το περιβάλλον. Μην τους αφήσεις να σε ρίξουν.

Το πιο σημαντικό για μένα είναι να ζητήσεις ψυχολογική υποστήριξη. Βασικά επιβάλλεται αν δεν το έχεις κάνει ήδη.

[ioannis2]

Και μεις τα περάσαμε αυτά λεβέντη μου, χρόνια πριν από σένα, αλλά τουλάχιστον μορφωθήκαμε και γίναμε κάτι στη ζωή μας κι έχουμε σήμερα κάποια αναγνώριση γι αυτό που γίναμε, διότι ο στόχος μας ήταν το 19 μέσο όρο όπως και συ και το κρατήσαμε από τότε μέχρι σήμερα. Και μεις ούτε τότε μα ούτε και σήμερα έχουμε πολλούς φίλους, μα ούτε κι αυτό μας πτόησε για να πέσουμε από τον πύχη.

[Vasilis125]

Ευχαριστώ και για τις 6 συμβουλές Rainbow,πηγαίνω ήδη σε ψυχολόγο,αλλά δεν τον κατηγορώ γιατί αυτήν την περίοδο κάνουμε μόνο ομαδικές συνεδρίες και έχουμε μήνες να κάνουμε ατομικό.Είμαι στο τσακ να τον πάρω τηλέφωνο και να κλείσω συνεδρία.
Όσο για τα υπόλοιπα καλή ιδέα το ημερολόγιο,με ηχητικά και βίντεο δυστυχώς δε μπορώ γιατί απαγορεύεται το κινητό.Όσο αφορά δικηγόρους κτλ δεν νομίζω να αξίζει να μπλέξουμε τόσο πολύ γιατί τελειώνει η χρονιά και μετά δε θα ξαναπατήσω το πόδι μου εκεί.Άμα ειχα και αλλη χρονιά τότε βεβαίως,το χα πει στους γονείς μου και θα συμφωνούσαν.Οι μονες λύσεις που βλέπω είναι ή να μιλήσω στη διευθύντρια ή στο ψυχολόγο του σχολείου και φυσικά να κάνω υπομονή να τελειώσει αυτό το μαρτύριο.
Η μόνη μου ελπίδα τώρα πια είναι το Πανεπιστήμιο,παρακαλάω τον Θεό να ζήσω τουλάχιστον εκεί μία καλή ζωή.

[Joanna8]

Καλημέρα βρε Βασίλη. Βλέπω τα πράγματα έχουν ξεφύγει, αλλά τουλάχιστον λίγος χρόνος έμεινε, μεσολαβούν και οι διακοπές για Πάσχα. Καταρχάς, οι καθηγητές κι ο διευθυντής γιατί δεν έκαναν τίποτα, όπως υποχρεούνται; Τι ακριβώς είπαν στους γονείς σου; Οφείλουν να τηρήσουν ένα πρωτόκολλο σε αυτές τις περιπτώσεις που σε τελική είναι συστηματική παρακολούθηση και επέμβαση όπου χρειαστεί. Το καταγγείλατε αυτό στη διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης;

Επίσης, μη μου πεις ότι είσαι το μόνο παιδί στο φάσμα σε ολόκληρο Λύκειο. Προσπάθησες να επικοινωνήσεις με κάποιο άλλο παιδί, έστω και από μικρότερη τάξη ή άλλο τμήμα που είναι κι αυτό μόνο του; Τα κορίτσια που συνήθως είναι πιο ευγενικά δε σου μιλάνε; Σε κάθε περίπτωση, κάνε υπομονή το λίγο που έμεινε. Μπορεί να είσαι σε υπερένταση λόγω των Πανελληνίων και να σου βγαίνει η συναισθηματική φόρτιση τώρα προς το τέλος. Άλλα παιδιά αντιδρούν χειρότερα υπό πίεση.

Κατά τα άλλα πώς τα πας με τον επαγγελματικό προσανατολισμό, τι στόχο έχεις; Καταστάλαξες υποθέτω τώρα στο παρά 5. Λοιπόν, κάνε focus στο γραπτό που θα σου δοθεί, ξέχνα τα όλα εκείνες τις 2-3 ώρες που θα δίνεις και δώσε τον καλύτερό σου εαυτό. Όπως σου είπα, αυτό που δε σε βοηθά στην κοινωνικοποίηση, έχει άλλες καλές πλευρές. Ότι μπορείς να εστιάσεις, να εμβαθύνεις σε ένα μόνο θέμα και να μη σε απασχολούν τα υπόλοιπα. Καλή επιτυχία Βασίλη!

[Joanna8]

Και Βασίλη, πέρα από το σχολείο, με όλη μου την αγάπη, μάθε να πατάς πόδι και να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου. Επιθετική άμυνα. Και δεν εννοώ σωματική βία σε καμιά περίπτωση. Να διεκδικείς αυτό που αξίζει στον κάθε άνθρωπο. Το bullying κατά κανόνα στοχοποιεί το παιδί ήπιων τόνων. Βάλε μια φωνή, κατέβασε κανένα καντήλι, κανένα σαλταγαμήδι, βρες μια αδυναμία τους και πρόσβαλέ τους κι εσύ, "χτύπα" τους λεκτικά εκεί που πονάνε όταν σε προσβάλλουν, γιατί δε θα τη βγάλεις καθαρή. Βάλε όρια στους άλλους. Η υπερβολική ευγένεια βλάπτει.

[chkontog]

Βασίλη, συγνώμη αλλα δεν έχω δει παλαιότερα μηνύματα σου.Γιατί σε πειράζουν τόσο πολυ οι συμμαθητές σου;

[Vasilis125]

Για να σου πω την αλήθεια Τζοάνα υπάρχει και άλλος στο σχολείο που είναι σαν κι έμενα.Αυτό το συγκεκριμένο παιδί προσπάθησα πολλές φορές να το προσεγγίσω και συνέχεια με απέφευγε.Πήγαινε και μίλαγε σε άλλους.Σου λέω η κατάσταση είναι για κλάματα.Δε θέλω να θυματοποιούμε αλλά αυτή είναι η αλήθεια.Όσο αφορά τη διευθύντρια το μόνο που έκανε είναι να τους φωνάξει στο γραφείο,μέχρι εκεί,μετά συνέχιζαν να με βρίζουν πισώπλατα,δε ξέρω,νιώθω πως δε μπορώ να βοηθήσω καθόλου τον εαυτό μου.

Γενικά δε ξέρω,εμφανισιακά είμαι καλά πιστεύω άμα κι αυτό παίζει ρόλο,μάλλον όταν πηγαίνω εκεί πέρα φαίνεται ότι είμαι χάλια ψυχικά και βγαίνει απ έξω,για αυτό μάλλον με ενοχλούν.

[Vasilis125]

Βασίλη, συγνώμη αλλα δεν έχω δει παλαιότερα μηνύματα σου.Γιατί σε πειράζουν τόσο πολυ οι συμμαθητές σου;

Ούτε εγώ δε καταλαβαίνω,μάλλον λόγω της κλειστής μου προσωπικότητας και επειδή τον τελευταίο καιρό δεν μιλάω με κανέναν εκεί.Όμως δεν τους ενοχλώ εγώ καν,ούτε τους κοιτάω.Δε ξέρω,είναι απλά προβληματικά.

[Rainbow86]

Ούτε εγώ δε καταλαβαίνω,μάλλον λόγω της κλειστής μου προσωπικότητας και επειδή τον τελευταίο καιρό δεν μιλάω με κανέναν εκεί.Όμως δεν τους ενοχλώ εγώ καν,ούτε τους κοιτάω.Δε ξέρω,είναι απλά προβληματικά.

Πολλές φορές δεν χρειάζεται καν να υπάρχει λόγος. Απλά τα άτομα δεν έχουν με τι να ασχοληθούν και βρίσκουν ως μέσο εκτόνωσης την κοροϊδία και το bullying. Και εγώ τα ίδια περνούσα ενώ ήμουν και εμφανίσιμη και καλή μαθήτρια. Παίζει και ζήλια σε ορισμένες περιπτώσεις.