Τα δύσκολα εύκολα και τα εύκολα δύσκολα

[serios]

Γεια σας

Είπα να γράψω για ένα θέμα που με απασχολεί το τελευταίο διάστημα και έχει να κάνει με τα γνωστικά ελλείμματα, οπως προσοχή, μνήμη εργασίας, υπολογιστική ικανότητα, συγκέντρωση και γενικότερα τις κύριες διεργασίες του νου που συμβαλουν ώστε ένα άτομο να είναι λειτουργικό στην καθημερινότητα.

Ο τιτλος είναι εμπνευσμένος από την πρόσφατη καθημερινότητα μου.

Εχω πιάσει δουλειά εδώ και λίγους μήνες σε μια εταιρία και είναι μια εργασία χειρωνακτική βαριά σωματικά αντικειμενικά. Υποκειμενικά την παλεύω,ανταπεξέρχομαι ικανοποιητικά.
Είναι εξωτερική εργασία οπτ έχεις κρύο,λάσπη από την βροχή και ζέστη. Ξύπνημα 5:30 γιατί θέλω να είμαι άνετος με τον καφέ μου και επιστροφή 5:30 το απόγευμα,οπτ το λες και 12ωρο.
Αυτό μάλλον είναι το δύσκολο κομμάτι.

Το εύκολο κομμάτι δεν είναι αντικειμενικό.
Τουλ είναι πιο εύκολο για όσους έχουν μια βασική νοημοσύνη και ο εγκέφαλός τους δεν είχε πόλεμο όπως μετά την ψύχωση.

Εχει να κάνει με τα γνωστικά ελλείμματα.

Ετσι στην δουλειά νιώθω να μη μπορώ να σκεφτώ σε απλές εντολές, μετράω και μετά ξεχνώ τι μέτρησα και αυτά που είναι απλά για κάποιον για μένα δεν είναι αυτονόητα.

Παρόλα αυτά προχωρώ προσπαθώντας να χειριστώ την όποια αυστηρή αυτοκριτική, το να αισθάνομαι οτι υπολείπομαι και να δημιουργείται σύγκριση και προσπαθώ αν γίνεται να το δω ρεαλιστικά και να πω ωωπ αυτά είναι τα δεδομένα σου, χαλάρωσε.

Πως χειρίζεστε παρόμοια ζητήματα στον εργασιακό χώρο ή και αλλού;;
Δεν ξέρω πόσο επηρεάζονται σε άλλες παθήσεις τα γνωστικά αλλά θα ήθελα να ακούσω εμπειρίες και από άλλους.

Ευχαριστώ!!

[Marylou25]

καλησπέρα, δεν έχω περάσει ψύχωση για να σου πω τη γνώμη μου αλλά σχετικά με αυτά που έγραψες θα σου έλεγα να έχεις θετικές σκέψεις. Ανέφερες ότι δουλεύεις λίγους μήνες εκεί, ίσως θέλεις κάποιο χρόνο για να προσαρμοστείς. Μην αυστηρός με τον εαυτό σου, όλοι κάνουν λάθη ακόμη και απλά.. μπορείς να το συζητήσεις και με το γιατρό σου αυτο :-) ελπίζω να σε βοήθησα έστω και λίγο :-)

[Player]

Γεια σας

Είπα να γράψω για ένα θέμα που με απασχολεί το τελευταίο διάστημα και έχει να κάνει με τα γνωστικά ελλείμματα, οπως προσοχή, μνήμη εργασίας, υπολογιστική ικανότητα, συγκέντρωση και γενικότερα τις κύριες διεργασίες του νου που συμβαλουν ώστε ένα άτομο να είναι λειτουργικό στην καθημερινότητα.

Ο τιτλος είναι εμπνευσμένος από την πρόσφατη καθημερινότητα μου.

Εχω πιάσει δουλειά εδώ και λίγους μήνες σε μια εταιρία και είναι μια εργασία χειρωνακτική βαριά σωματικά αντικειμενικά. Υποκειμενικά την παλεύω,ανταπεξέρχομαι ικανοποιητικά.
Είναι εξωτερική εργασία οπτ έχεις κρύο,λάσπη από την βροχή και ζέστη. Ξύπνημα 5:30 γιατί θέλω να είμαι άνετος με τον καφέ μου και επιστροφή 5:30 το απόγευμα,οπτ το λες και 12ωρο.
Αυτό μάλλον είναι το δύσκολο κομμάτι.

Το εύκολο κομμάτι δεν είναι αντικειμενικό.
Τουλ είναι πιο εύκολο για όσους έχουν μια βασική νοημοσύνη και ο εγκέφαλός τους δεν είχε πόλεμο όπως μετά την ψύχωση.

Εχει να κάνει με τα γνωστικά ελλείμματα.

Ετσι στην δουλειά νιώθω να μη μπορώ να σκεφτώ σε απλές εντολές, μετράω και μετά ξεχνώ τι μέτρησα και αυτά που είναι απλά για κάποιον για μένα δεν είναι αυτονόητα.

Παρόλα αυτά προχωρώ προσπαθώντας να χειριστώ την όποια αυστηρή αυτοκριτική, το να αισθάνομαι οτι υπολείπομαι και να δημιουργείται σύγκριση και προσπαθώ αν γίνεται να το δω ρεαλιστικά και να πω ωωπ αυτά είναι τα δεδομένα σου, χαλάρωσε.

Πως χειρίζεστε παρόμοια ζητήματα στον εργασιακό χώρο ή και αλλού;;
Δεν ξέρω πόσο επηρεάζονται σε άλλες παθήσεις τα γνωστικά αλλά θα ήθελα να ακούσω εμπειρίες και από άλλους.

Ευχαριστώ!!

Καλησπέρα, θες χρόνο πιστεύω και θα δεις διαφορά.
Έχεις πιάσει δουλειά μόνο λίγους μήνες.
Και επιπλέον είναι επίπονη και κουραστική δουλειά από αυτό που γράφεις.
Εγώ προσωπικά έχω θέματα με το άγχος και την κατάθλιψη και δεν την παλεύω καθόλου να δουλέψω, έχω και θέματα μνήμης βέβαια. Οπότε δεν δουλεύω.
Θα σου έλεγα να συνεχίσεις την προσπάθεια και θα δεις διαφορά σε λίγο καιρό.
Πιστεύω το όλο θέμα είναι και θέμα αυτοπεποίθησης, δλδ μέχρι να κατακτήσεις την δουλειά.

[pavlosla]

αυτο που κανω ειναι παντα εχω ενα μικρο σακιδιο τετραδιο και σημειωσεις...... η στο κινητο η στο τετραδιο δεν ειναι μονο της σχιζοφρενειας ενταξη φταιει και αυτο αλλα ειναι και της ηλικιας σιγα σιγα οσο μεγαλωνουμε ξεχναμε. και να ακωνιζεις συνεχεια το μυαλο σου με πραγματα που το ασκουνε μη το αφηνεις ....

[serios]

Aισίως 7 μήνες στην δουλειά, κάποια πράγματα πήραν τον δρόμο τους , αλλαγές και προσαρμογές και κάποια πράγματα που λόγω πάθησης είναι δύσκολο να τα αλλάξεις.
Ωραία εμπειρία μέχρι στιγμής παρόλο που είχα να παλέψω στην ουσία με μένα και το πως διαχειρίζομαι τις πεποιθήσεις μου, τις συμπεριφορές μου και τις σκέψεις μου. Είναι δύσκολο να διαχειριστείς το αίσθημα ότι υπολείπεσαι και δεν είναι απλά χαμηλή αυτοπεποίθηση αυτό το συμπέρασμα.

Υπάρχουν όμως πολλές δυνατότητες και παλεύω να βελτιώσω ότι μου προσφέρει το μυαλό και ο εαυτός μου.

Τα τελευταία χρόνια ήταν ένα ταξίδι αυτογνωσίας με σταδιακή επέκταση των ορίων άνεσης. Χρειαζόταν, γιατί με τα χρόνια ανάρρωσης και υποτροπών είχα μείνει από εμπειρίες στην εφηβική ηλικία.

Ζώντας και τις 2 ''πλευρές'' δηλαδή ενός σχιζοφρενή και ενός ''φυσιολογικού'' με την έννοια οτι το παλεύω λειτουργικά και δεν ζορίζομαι ιδιαίτερα, έχω να πω οτι η ζωή για αυτούς που δεν έχουν κάτι σοβαρό είναι σκέτη άπλα και να μη γκρινιάζουν. Είναι απίστευτο το πως μπορείς να οργανώσεις την ζωή σου αν δεν έχεις κάτι να σε απασχολεί ιδιαίτερα. Ειδικά αν έχεις σταθερή δουλειά και κάνεις καλά κουμάντα με τα οικονομικά μπορείς να επενδύσεις σε διάφορους τομείς που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής σου.

Γάμησε τα, και μόνο που σκέφτομαι πως ήταν η κατάσταση μου, ίσως γι'αυτό να μου φαίνεται τόσο άπλα πλέον παρόλο που μόνο πιεστικά γεγονότα με περιτριγυρίζουν έχω αναπτύξει εσωτερική ηρεμία και σε ένα βαθμό τα έχω βρει με μένα, προσπαθώ τουλάχιστον.

Αυτά από το μέτωπο!!
Θα χαρώ να ακούσω πως τα πηγαίνουν και άλλοι σε εργασιακά περιβάλλοντα με κάποιο ψυχικό πρόβλημα και αν η εργασία τους βελτιώνει την ποιότητα ζωής ή την δυσχεραίνει.
Φιλιά σε όλους.

[Eagle guy]

Aισίως 7 μήνες στην δουλειά, κάποια πράγματα πήραν τον δρόμο τους , αλλαγές και προσαρμογές και κάποια πράγματα που λόγω πάθησης είναι δύσκολο να τα αλλάξεις.
Ωραία εμπειρία μέχρι στιγμής παρόλο που είχα να παλέψω στην ουσία με μένα και το πως διαχειρίζομαι τις πεποιθήσεις μου, τις συμπεριφορές μου και τις σκέψεις μου. Είναι δύσκολο να διαχειριστείς το αίσθημα ότι υπολείπεσαι και δεν είναι απλά χαμηλή αυτοπεποίθηση αυτό το συμπέρασμα.

Μπράβο ρε Σέριος! Απόδειξη ότι και τα ψυχολογικά καταπολεμούνται έως και ξεπερνιούνται!

[pavlosla]

εχω χασει καλες δουλειες με καλα χρηματα γιατι δεν γινοταν με τις δυο ασθενειες μου να τα διαχειριστω και εχω σχιζοφρενεια και αρθριτιδα. εχω καταληξη σε μικρες δουλειες λιγο μηνων περισσοτερο με το δημο προσπαθω βεβαια να μπω στο δημοσιο αλλα ειναι δυσκολο. βεβαια εμενα τον τελευταιο εναμιση χρονο δεν παει καλα η ασθενεια εχω παθει δυο υποτροπές και μια φαρμακευτική αλλεργία δυστυχώς στο μέσο μιας δουλειάς που την αφησα.το κακο ειναι οτι με τη νεα φαρμακευτικη αγωγη κοιμαμε παραπανω ωρες και δεν ξερω πως θα φτιαξει αυτο, για τους υγειης ανθρωπους που δεν εχουν προβληματα η δουλεια ειναι παιχνιδι για τα ΑΜΕΑ υπαρχουν πολλα προβληματα.

[ypomoni2]

Εγω στην τελευταια μου δουλεια ενιωθα χαλια. Πασχω απο σχιζοφρενεια και εχω και τρομερη αγοραφοβια. Παρολα αυτα για να βοηθησω την μητερα μου που ειχε μεινει ανεργη εκεινη την περιοδο δουλευα ντελιβερι και ειχα να κανω με κοσμο. Το αφεντικο χαλια... ενω του ειχα εξηγησει λιγα για το θεμα μου αυτος μου εκανε bullying.. τους τελευταιους μηνες πριν σταματησω επερνα στην δουλεια xanax για να την παλεψω

[serios]

Δυστυχώς ακομα κ στο εξωτερικό η αντιμετώπιση των ψυχικα πασχοντων στο θεμα εργασιας δεν ειναι καλη και εχει μεγαλες προκλησεις.

Σε προηγμενα κρατη μπορεις να εχεις συμβουλο εργασιας, σταδιακά να δοκιμασεις τις δυναμεις σου απο εθελοντικη εργασια η προστατευμενα εργαστήρια, καλυτερο σχετικά επιδομα αναπηρίας κ να κανεις χρηση διευκολυνσεων αν γνωστοποιησεις το προβλημα στον εργοδοτη οπως περισσοτερες αδειες η λιγοτερο φορτο εργασιας.

Εδω καλα καλα δεν υπάρχουν εργασιακα δικαιωματα γενικοτερα μη την ψαχνεις. Ειναι μεσαιωνικες οι συνθηκες τοσο στα εργασιακα οσο κ στην ψυχική υγεια με υποχρηματοδότηση, υποστελεχωση , υπερφορτωμενες απο ασθενείς κλινικες κ ενα τεράστιο ποσοστο ακουσιων νοσηλειων που απο μονο του ειναι οτι πιο τραυματικο.

[mihalis]

Κι εγω γνωστικες ελλειψεις φουλ!Το χειροτερο δεν ειανι αυτο ειναι οτι οι αλλοι μας περνανε για χαζους ενω δεν ειμαστε απλα ειναι μερος της παθησης.Γενικα οι αλλοι μας δημιουργουν προβλημα και μας κανουν να νιωθουμε ενοχες η οτι ειμαστε χαζοι να νομιζουμε και οι ιδιοι.Παντως γενικα και οσοι δεν εχουν ψυχιατρικα προβληματα δεν ειναι πιο εξυπνοι απλα καλα.Γι αυο καλο ειναι να μην αυτοσαμποταρουμε τον εαυτο μας και να εχουμε αυτοπεποιθηση αν και κομματι δυσκολο με την παθηση αυτη.Δηλαδη τα προβληματα που εχουμε ειναι αντικειμενικα ειναι κομματι της σχιζοφρενειας/ψυχωσης δεν φταιμε εμεις.Εγω κραταω σημειωσεις αν και πρεπει να ανατρεχω σε αυτες συνεχεια καθοτι δεν μπορω να συγκεντρωθω οταν δουλευω.

[Addans]

Γεια σας

Είπα να γράψω για ένα θέμα που με απασχολεί το τελευταίο διάστημα και έχει να κάνει με τα γνωστικά ελλείμματα, οπως προσοχή, μνήμη εργασίας, υπολογιστική ικανότητα, συγκέντρωση και γενικότερα τις κύριες διεργασίες του νου που συμβαλουν ώστε ένα άτομο να είναι λειτουργικό στην καθημερινότητα.

Ο τιτλος είναι εμπνευσμένος από την πρόσφατη καθημερινότητα μου.

Εχω πιάσει δουλειά εδώ και λίγους μήνες σε μια εταιρία και είναι μια εργασία χειρωνακτική βαριά σωματικά αντικειμενικά. Υποκειμενικά την παλεύω,ανταπεξέρχομαι ικανοποιητικά.
Είναι εξωτερική εργασία οπτ έχεις κρύο,λάσπη από την βροχή και ζέστη. Ξύπνημα 5:30 γιατί θέλω να είμαι άνετος με τον καφέ μου και επιστροφή 5:30 το απόγευμα,οπτ το λες και 12ωρο.
Αυτό μάλλον είναι το δύσκολο κομμάτι.

Το εύκολο κομμάτι δεν είναι αντικειμενικό.
Τουλ είναι πιο εύκολο για όσους έχουν μια βασική νοημοσύνη και ο εγκέφαλός τους δεν είχε πόλεμο όπως μετά την ψύχωση.

Εχει να κάνει με τα γνωστικά ελλείμματα.

Ετσι στην δουλειά νιώθω να μη μπορώ να σκεφτώ σε απλές εντολές, μετράω και μετά ξεχνώ τι μέτρησα και αυτά που είναι απλά για κάποιον για μένα δεν είναι αυτονόητα.

Παρόλα αυτά προχωρώ προσπαθώντας να χειριστώ την όποια αυστηρή αυτοκριτική, το να αισθάνομαι οτι υπολείπομαι και να δημιουργείται σύγκριση και προσπαθώ αν γίνεται να το δω ρεαλιστικά και να πω ωωπ αυτά είναι τα δεδομένα σου, χαλάρωσε.

Πως χειρίζεστε παρόμοια ζητήματα στον εργασιακό χώρο ή και αλλού;;
Δεν ξέρω πόσο επηρεάζονται σε άλλες παθήσεις τα γνωστικά αλλά θα ήθελα να ακούσω εμπειρίες και από άλλους.

Ευχαριστώ!!

Great post! I can relate to cognitive challenges affecting work performance. Breaking down tasks into smaller steps, using visual aids, and employing focus-enhancing techniques like short breaks can help. I sometimes find that playing a quick round of Block Blast before starting helps me sharpen my concentration! Has anyone tried similar strategies?

[psycous]

serios σε εχω διαβασει απο παλια γιατι ημουν μελος με αλλα προφιλ πρωτη φορα γραφτηκα το 2010 αλλα λογω συνδρομου καταδιωξης και παρακολουθησης αλλαξα αρκετα προφιλ με καποιες παραποιησεις στην ιστορια που παρουσιαζα λογω των ενεργων ψυχωτικων συμπτωματων.να σου πω αν σε πιανουν τα φαρμακα μην τα αλλαξεις για κανεναν λογο διοτι μετα δεν θα σε πιανουν και θα γινει πιο ανθεκτικη η παθηση και πιο δυνατα φαρμακα με πιο πολλες παρενεργειες για τον οργανισμο.μπραβο σου που δουλευεις 12 ωρο και τα καταφερνεις αλλα εχεις κατι καλο ακομα και μακαρι να το εχεις σε πολυ μεγαλη ηλικια στο λεω απο την εμπειρια μου αλλα και απο εμπειριες αλλων.το καλο που εχεις περα απο την τακτικη ληψη αγωγης και αποφυγη ναρκωτικων ειναι οτι ζουν οι γονεις σου και μακαρι να φτασουν και τα 100 αλλα απο προσωπικη πειρα πριν πεθανει ο πατερας μου αντεχα ως ενα σημειο να εργαζομαι και γω απαιτητικα μετα τον θανατο του ειχα πιο πολυ αγχος τσην καθημερινοτητα και η παθηση μου εγινε πιο ανθεκτικη και με πιο πολυ ληψη αγωγης απο οτο επαιρνα παιζει μεγαλο ρολο το υποστηρικτικο περιβαλλον μη το αμελεις καθολου και εδω ενα μελος ο pavlola οταν εχασε τον πατερα του ειχε παρατησει καποιες δουλειες φορτωθηκε πιο πολλα βαρη και ειχε πιο πολλες ψιλουποτροπες οπως ειχα και εγω αλλωστε μετα τον θανατο του πατερα μου και πες ο pavlosla τα εγραφε ανωνυμα και δεν τον εχω γνωρισει απο κοντα ξερω και πολλους αλλους που εχασαν ενα γονεα με ψυχωση στο ιστορικο τους γιατι στην αθηνα ζω που ειναι η μιση ελλαδα αρα και οι μισοι σχιζοφρενεις της χωρας και επειδη στο παρελθον πηγαινα σε κεντρο ημερας που πανε ατομα με σοβαρες ψυχικες παθησεις ειτε διπολικη διαταραχη ειτε σχιζοφρενεια αυτο που εχω να πω οτι οσοι εχουν χασει καποιο γονεα η και τους δυο γονεις ακομα χειροτερα ειναι σε πολυ πιο κακη κατασταση ψυχικα και με περισσοτερες υποτροπες απο αυτους που εχουν και τους δυο γονεις ζωντανους.


θα σε θαυμασω serios οταν εκτος απο την δουλεια που αντεχεις αναγκαστεις μονος σου χωρις υποστηρικτικο περιβαλλον να τα βγαζεις περα μονο τοτε οσο υπαρχουν και οι δυο γονεις και προβληματα υγειας να εχουν ειναι αλλιως για εμας του ασθενεις στον να ειμαστε καλα.και για του λογου το αληθες οταν χανουν τους γονεις τους επειδη πηγαινα σε κεντρο ημερας και ακουγα ιστοριες απο αλλους ψυχικα ασθενεις να καταληγουν ειτε σε ξενωνες ειτε σε προστατευομενα διαμερισματα ειτε ακομα χειροτερα σε οικοτροφεια ενω πριν καποιοι ηταν καλυτερα ψυχολογικα και πιο λειτουργικοι και περα απο τον εαυτο μου εχω και συγγενη μου που επαθε το ιδιο γιατι ειχα ιστορικο με πολλους συγγενεις με σχιζοφρενεια.η αδελφη του παππου μου εχει και αυτη σχιζοφρενεια αρρωστησε στα 18 της.εχασε τον πατερα της ηταν σχετικα καλα μολις εχασε και την μανα της αρχισε να ακουει nonstop φωνες παρολο που επαιρνε φαρμακα και μολις εχασε και τον αδελφο της που εμενε κοντα της και την στηριζε οχι ο παππους μου αλλος αδελφος επαθε πολλες υποτροπες εμπαινε καθε τοσο στο δρομοκαιτειο και στο δαφνι με υποτροπες και τελικα εκει που εμενε μονη της κατεληξε σε ξενωνα με αλλους ψυχικα ασθενεις σε πολυ χειροτερη κατασταση απο οτι ηταν απο τοτε που αρρωστησε για πρωτη φορα γιατι καταφερε να παντρευτει να κανει παιδι αλλο που χωρισε μετα και να σπουδασει και την τελειωσε την σχολη τωρα ειναι να την κλαινε οι ρεγγες.γι αυτο μαγκες μη παινευεστε η αξια σας θα φανει οταν δεν θα εχετε καθολου ειτε τον ενα γονεα ειτε ακομα χειροτερα και τον δευτερο γονεα και παυει αυτο το υποστηρικτικο περιβαλλον που ειναι καθοριστικο για τα ατομα με σχιζοφρενεια


δεν ειναι η παθηση γριπη ειναι καρκινος της ψυχης και οταν δεν εχεις γονεις για υποστηρικτικο πειριβαλλον η μια καλη συζυγο να σε καταλαβαινει και να σε βοηθαει πραγμα δυσκολο λογω του στιγματος να βρουμε καποια να παντρευτουμε τοτε θα δειτε ποσο δυσκολη θα γινει η διαχειριση της παθησης μας και θα θελουμε πολλαπλασια φαρμακα