Άγχος και κατάθλιψη: Συγγενείς καταστάσεις ή εντελώς διαφορετικές;

[Rainbow86]

Το άγχος και η κατάθλιψη είναι από τις πιο διαδεδομένες ψυχικές καταστάσεις στον σύγχρονο κόσμο, όμως αρκετές φορές φαίνεται να συγχέονται – τόσο από τους ίδιους τους πάσχοντες όσο και από το ευρύτερο περιβάλλον τους.
Παρόλο που έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, συχνά συνυπάρχουν, με το άγχος να συνοδεύει την κατάθλιψη ή την κατάθλιψη να αναπτύσσεται έπειτα από μακροχρόνιο άγχος.

Ποιες είναι, όμως, οι βασικές διαφορές ανάμεσα στις δύο καταστάσεις; Μπορεί κάποιος να πάσχει και από τις δύο ταυτόχρονα, και αν ναι, πώς αντιμετωπίζεται κάτι τέτοιο θεραπευτικά; Υπάρχουν ενδείξεις που βοηθούν να διαχωριστεί το άγχος από την κατάθλιψη στην καθημερινότητα;
Θα είχε ενδιαφέρον να ακούσουμε απόψεις και εμπειρίες – είτε από προσωπικές διαδρομές είτε από όσα έχει παρατηρήσει κανείς σε φίλους, συγγενείς ή μέσα από ενημέρωση.

Αν κάποιος επιθυμεί να μοιραστεί τις σκέψεις του ή να προτείνει τρόπους διαχείρισης, η συζήτηση είναι ανοιχτή. Σκοπός είναι να κατανοήσουμε καλύτερα αυτές τις δύο καταστάσεις που επηρεάζουν τόσους ανθρώπους και να δούμε πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν με μεγαλύτερη επίγνωση και φροντίδα.

[Thessalonian]

Δεν είναι τυχαίο οτι τα αποτελεσματικά αντικαταθλιπτικά χαπια αντιμετωπίζουν εκτος απο την κατάθλιψη και την αγχώδη διαταραχή. Αυτα τα δυο είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

[user]

"άγχος είναι να έχεις το νου προς το μέλλον. κατάθλιψη είναι να έχεις το νου προς το παρελθόν."
και τα δύο σε αποκόπτουν από το εδώ και το τώρα.

[Joanna8]

Δεν ξέρω αν έχουν σχέση μεταξύ τους οι δυο μεγάλες μάστιγες της εποχής. Το άγχος παραπέμπει σε αυτό που λέμε μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες. Δηλαδή όσο πιο πολυπράγμων και καριερίστας είναι ένας άνθρωπος, όσο περισσότερες ευθύνες και μια καλή θέση έχει, τόσο πιο αγχώδης είναι. Η κατάθλιψη μάλλον σχετίζεται με την αδράνεια και την απομόνωση. Πολλοί καταθλιπτικοί άνθρωποι δε θέλουν να πιάσουν μια δουλειά, να βγουν από το σπίτι, να αρχίσουν ένα χόμπι.
Έχω παρατηρήσει ότι οι τύποι που είναι αγχώδεις στριφογυρίζουν όλη την ώρα πάνω-κάτω, είναι τελειομανείς, θέλουν να τα κάνουν όλα μόνοι τους, επειδή πιστεύουν ότι ο άλλος δεν ξέρει, δεν μπορεί, δεν είναι ικανός, θα κάνει λάθος και θα καταστραφεί το σύμπαν και θέλουν να γίνονται όλα άμεσα. Δηλαδή, αν τους πεις κάτι τύπου "άστο και από Δευτέρα το βλέπουμε", θα πάθουν καμιά κρίση πανικού. Ο καταθλιπτικός αντίθετα, είναι πολύ αναβλητικός, αδιάφορος και τα αφήνει όλα στους άλλους.