σχέσεις με οικογένεια

[Marylou25]

αυτά που ανέφερα παραπάνω, αλλά τα λένε κάθε μέρα, συνέχεια . Τα σκέφτομαι ήδη απο μόνη μου, όταν μου τα λένε και αυτοί νιώθω πίεση και περισσότερο άγχος.

[Player]

αυτά που ανέφερα παραπάνω, αλλά τα λένε κάθε μέρα, συνέχεια . Τα σκέφτομαι ήδη απο μόνη μου, όταν μου τα λένε και αυτοί νιώθω πίεση και περισσότερο άγχος.

Μάλιστα, κατάλαβα.
Το κάνουν πολλοί γονείς άθελά τους.
Δυσκολη κατάσταση, από την μια είναι γονείς από την άλλη σου κάνουν κακό.

[Marylou25]

ναι αυτό λέω και εγώ, κανείς άλλος τη γνώμη του ?

[axl100]

αυτά που ανέφερα παραπάνω, αλλά τα λένε κάθε μέρα, συνέχεια . Τα σκέφτομαι ήδη απο μόνη μου, όταν μου τα λένε και αυτοί νιώθω πίεση και περισσότερο άγχος.

Eαν σε χαλανε τοσο, γτ μιλατε καθε μερα;

[Marylou25]

γιατί με παίρνουν τηλ, τι να κάνω ? αν δεν το σηκώσω νομίζουν οτι κάτι συμβαίνει, αν απαντάω μονολεκτικά πάλι με πριζουν

[axl100]

γιατί με παίρνουν τηλ, τι να κάνω ? αν δεν το σηκώσω νομίζουν οτι κάτι συμβαίνει, αν απαντάω μονολεκτικά πάλι με πριζουν

Γτ δεν σου εχουν εμπιστοσυνη; Οταν οι ανθρωποι επικοινωνουν με πλαγιους τροπους στο τελος καταληγουν να ειναι πιεστικοι. Ολα αυτα απο ντροπη γινονται.

[Marylou25]

τι εννοείς απο ντροπή γίνονται ?

[axl100]

τι εννοείς απο ντροπή γίνονται ?

Εσυ ντρεπεσαι να πεις πως νοιωθεις και αυτοι το ιδιο. Για παραδειγμα εδω τους ειπες τοξικους, εαν τους το ελεγες στην μουρη δεν θα ειχες το προβλημα.

[Marylou25]

μα δεν ντρέπομαι πως νιώθω, τους τα έχω πει. Δεν καταλαβαίνουν, μετά απο λίγες μέρες αρχίζουν πάλι τα ίδια

[axl100]

μετα απο λιγες μερες δεν ειναι καθε μερα, καθε φορα που σε στεναχωρουν να τους το λες

[Marylou25]

κουράστηκα.....

[axl100]

κουράστηκα.....

Να τους το πεις και αυτο και την επομενη κινηση σου ειναι να τους μπλοκαρεις

[Marylou25]

δεν ξέρω την επόμενη φορά θα τους τα πω πάλι, και θα τς πω οτι αν το συνεχίσουν θα ξεκόψω μπας και το καταλάβουν

[_Vassilis]

γενικά δεν είμαι θυμωμένη με τη συμπεριφορά τους για τη στήριξη που δεν είχα κάποια στιγμή, και δεν μιλάω μόνο για τους γονείς μου. Δεν κοιτάω το παρελθόν, όμως βλέπω οτι ακόμα και μια τυπική σχέση που προσπαθώ να έχω μαζί τους, μου δημιουργούν πρόβλημα. Ίσως και επειδή η διάθεση μου είναι πεσμένη το τελευταίο καιρό, πράγματα όπως αυτά με κάνουν χειρότερα.Δεν ζήτησα ποτέ κάτι, και πάντα έχουν κάτι να πουν, να μου την πουν, να με αμφισβητήσουν, να μην είναι ποτέ ευχαριστημένοι. Να με ρωτάνε συνέχεια και τι θα κάνεις μετά, λες και μόνη μου δεν τα σκέφτομαι ας πούμε, πρέπει κάθε μέρα να με ρωτάνε τα ίδια πράγματα στο τηλ.

Αυτό που είπες και έβαλα στο bold ισχύει πολύ Μαρία. Όταν είμαστε πεσμένοι πράγματα όπως αυτά μπορούν να μας επηρεάσουν πολύ. Όταν νιώθουμε καλά έχουμε και τη δύναμη να τα προσπερνάμε σχετικά εύκολα και να πηγαίνουμε παρακάτω. Ειδικά κιόλας όταν έχουμε το δικό μας χώρο και οικονομική ανεξαρτησία, δυο πολύ βασικές στρατηγικές κινήσεις. Τα πράγματα τότε γίνονται λίγο πιο εύκολα. Ένα πράγμα που θα σου έλεγα είναι σταμάτα να προσπαθείς να τους πείσεις, είναι μάταιο. Αυτό που κάνουν καμιά φορά οι δικοί μας άνθρωποι θα το κάνουν έτσι κι αλλιώς, ακόμη κι αν εμείς θεωρητικά μιλώντας τα κάνουμε όλα τέλεια. Και πάλι δε θα είναι αρκετό.. Ο λόγος είναι απλός. Αυτό που κάνουν δεν έχει να κάνει με εμάς αλλά με αυτούς. Εξωτερικεύουν με αυτόν τον τρόπο τη δική τους ψυχολογική επιβάρυνση, θες να την πούμε κατάθλιψη, θες να την πούμε τοξικότητα (παρότι είναι λίγο βαριά η λέξη..), όπως θες πεστο.. Βγάζουν τη δική τους ψυχική κατάσταση και επιβάρυνση πάνω μας. Πιστεύω ότι δε γίνεται καν συνειδητό από αυτούς όλο αυτό που κάνουν. Το να τους πεις τοξικούς, να τσακωθείς και να ξεκόψεις εντελώς τις σχέσεις αφ´ ενός πιστεύω ότι είναι λίγο δύσκολο (αν όχι ανέφικτο) να γίνει, αφ´ ετέρου δε θα σε συνέφερε κιόλας το να γίνει. Θα γύριζε μπούμερανγκ πάνω σου αυτό κάποια στιγμή, έτσι πιστεύω, θα έκανε τα πράγματα χειρότερα. Κάνε focus στον εαυτό σου, οργανώσου, δες τις επόμενες κινήσεις σου στη ζωή σου και κυνήγησέ τες με στοχοπροσήλωση. Και μη νοιάζεσαι για το αν θα γίνουν αποδεκτές αυτές σου οι κινήσεις, μην περιμένεις την καλή τους την κουβέντα. Για σένα τις κάνεις, όχι για άλλους, αυτό αρκεί. Δε χρειάζεσαι άλλη επιβράβευση ή αποδοχή, δυνάμωσε το μέσα σου και δες το έτσι. Ναι, άκου και μια γνώμη από τους δικούς σου ανθρώπους, πάντα καλό είναι να έχεις ανοιχτό το αυτί σου σε γνώμες αλλά την τελική απόφαση θα την παίρνεις εσύ πάντα. Δική σου η ζωή, δικές σου οι όποιες συνέπειες, δικές σου και οι αποφάσεις, είναι δίκαιο.. Ακόμη και κάτι λάθος να κάνεις καλύτερα να το είχες αποφασίσει εσύ οπότε να έχεις να κάνεις με τη Μαρία και μόνο, παρα να σε επηρέασαν άλλοι στην επιλογή σου. Όσο για τη μεταξύ σας σχέση και συναναστροφή, ακόμα και την τηλεφωνική έχε εσύ τον έλεγχο και το πάνω χέρι. Κάτσε μόνη σου και αποφάσισε πως θες να είναι τα πράγματα και δες το σαν challenge να τα κάνεις έτσι. Πχ δε θες να μιλάτε κάθε μέρα όποτε αυτοί θελουν και χτυπάνε το τηλέφωνο? Εκπαίδευσέ τους όπως ο Pavlov τα σκυλάκια του με το operant conditioning. Σιγά σιγά θα το κάνεις, δε χρειάζεται να τσακωθείς. Πχ παίρνουν τηλέφωνο, άστο να χτυπάει και πάρε τους εσύ πιο μετά. Πες δεν το άκουγα, έκανα κάτι, ή είχα βγει στη βεράντα ξερωγω.. Κι όταν αρχίσουν (συνήθως οι μαμάδες τα κάνουν αυτά, αλλά όχι παντα) με σπαραξικάρδια φωνή το δράμα τύπου «παιδάκι μου, γιατί δεν απαντας το τηλέφωνο, νόμιζα πως έπαθες κάτι, αρκεί που είσαι καλά» κλπ εσύ και πάλι ψύχραιμα, μην τσιμπήσεις, προσπερνα το. Πες ήμουνα στο μπαλκόνι και άπλωνα κάτι ρουχα , έλα, τι κάνεις έτσι, πες μου τι με ήθελες.. «Να δω παιδί μου αν είσαι καλά» πχ.. Ναι, όλα καλά, αλλα έχω να κάνω κάτι τώρα, δεν έχω ώρα να κάτσω να μιλήσουμε, τα λέμε άλλη στιγμή. «Τι έχεις να κανεις?» Ε, να έχω μια δουλειά που θέλω να κάνω, άντε, φιλιά, τα λέμε. Απαντάς χωρίς να τους απαντας. Έτσι ούτε τσακώνεσαι αλλά σιγά τους βάζεις όρια, βάζεις και εσύ το φράχτη σου για να μην αλωνίζουν στον προσωπικό σου (ψυχικο) χώρο. Κι όταν σου βάζουν μπροστά επιχειρήματα τύπου πχ ανησυχώ άμα είσαι καλά, μη διαφωνήσεις μαζί τους αλλά συμφώνησε. Έχεις δίκιο πες τους, είναι πολύ κακό το άγχος, κάτι πρέπει να κάνουμε, κι εγώ ανησυχώ για σένα και την υγεία σου που ανησυχείς τόσο πολύ. Και έχω κληρονομήσει πες κι εγώ το άγχος σου και προσπαθώ να το καταπολεμήσω. Δεν μπορώ να αγχώνομαι όλη την ώρα με το τηλέφωνο, κάποια στιγμή θέλω να ξενοιάζω από αυτό και το βάζω στο αθόρυβο ή το κλείνω κι εγώ μπορεί να βγω βόλτα να περπατήσω ή να ξαπλώσω να ηρεμήσω. Έχε το στο νου σου την επόμενη φορά ώστε να μην ανησυχείς, δε θέλω να ανησυχείς.. Θα σε πάρω εγώ πες όταν είναι και θα μιλήσουμε. Έχει λίγο κόπο, δεν είναι τόσο απλό όσο το να το λέμε, αλλά πιο πολύ τέχνη θέλει παρά κόπο. Και άμα το καταφέρεις αυτό με την οικογένειά σου να έχεις τις σχέσεις που εσύ επιθυμείς αλλά χωρίς και να τσακωθείς, θα έχεις καταφέρει κάτι που απαιτεί πολλή μαεστρία και μετα όλες οι άλλες σχέσεις σου με τους ανθρώπους θα σου φαίνονται παιχνιδάκι. Θα έχεις καταφέρει το δύσκολο. Τα υπόλοιπα μετά από αυτο θα είναι ευκολάκια.. :)

[Marylou25]

ναι ισχυεί οτι όταν δεν είμαστε καλά ψυχολογικά μας φαίνονται όλα χειρότερα ή νιώθουμε περισσότερη πίεση κτλ. Αλλά πιστεψέ με αυτό συμβαίνει μια ζωή, και χαρούμενη να ήμουν δεν θα άλλαζε κάτι, πάλι θα υπήρχε το πρόβλημα. Ναι έχω καταλάβει οτι δεν πρόκειται να άλλαξουν, το μόνο που μπορεί να αλλάξει είναι η συμπεριφορά μου και ίσως αλλάξουν και τα πράγματα μετά. Θα το σηκώνω μετά απο ώρες μπας και συνηθίσουν στην ιδέα και σταματήσουν να με πρίζουν.. Σ' ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να το γράψεις αυτό :-)