Ημικρανική αύρα.το έχει κάνεις?

[Yoco Choco]

Γιατί αγάπη μου με την θεραπεία θα εξαφανιστούν όλα δια μαγείας και εγώ θα είμαι χαρούμενη στα ουράνια χωρίς να θέλω κουράγιο.?...και στην θεραπεία θα θέλω βοήθεια κουράγιο κουβέντα και υπομονή!! Δεν γίνεται τίποτα δια μαγείας...και νομίζω ότι το φόρουμ είναι για συζήτηση των ανησυχιών μας ,δεν έγραψα σε φόρουμ για μαγειρική ή κάτι άσχετο..

Για να μην κάνεις τίποτα τόσο καιρό και να περιμένεις να γίνεις καλά, μάλλον εσύ περιμένεις ως δια μαγείας να λυθεί το πρόβλημά σου.
Χρειάζεται αγωγή και αλλαγή τρόπου ζωής/καθημερινής ρουτίνας για να πάψεις να υποφέρεις.
Αν δεν κάνεις τίποτα μαντεψε,δεν προκειται να γίνεις καλά.
Οσο για το κουράγιο που ζητάς,προυποθέτει ότι καταβάλλεις κάποια προσπάθεια για να σου το δώσουμε.
Είναι σαν να σου πονάει ένα χαλασμένο δόντι και να μας ζητάς κουράγιο.
Οχι, δεν θα σου δώσουμε κουράγιο,θα σου πούμε να πας στον οδοντίατρο να στο φτιάξει να απαλλαγείς οριστικά από τον πόνο.

[_Vassilis]

Γεια σου, γραφω επειτα απο μερες γιατι ειχα κατι τρεχαματα αυτον τον καιρο, οχι κατι αγχωτικο αλλα διαφορες δουλειες και δεν ειχα κατσει καθολου εδω. Ελπιζω να εισαι καλυτερα εν τω μεταξυ. Ειναι δυσκολη κατασταση ολο αυτο το πραγμα, το καταλαβαινω γιατι εχω περασει αντιστοιχες δυσκολες φασεις, ισως οχι ακριβως με τα ιδια συμπτωματα που εχεις εσυ αλλα αυτο το γενικα δυσαρεστο και βασανιστικο πραγμα που νιωθουμε σε τετοιες φασεις οντως ειναι δυσβασταχτο. Ενα πραγμα που θα μπορουσες να κανεις ειναι να σταματησεις να το μαχεσαι, να προσπαθεις να το αποφυγεις. Ετσι κι αλλιως κατι τετοιο ειναι ανεφικτο. Προσπαθησε λοιπον κατα καποιο τροπο να το «αγκαλιασεις» ολο αυτο που σου συμβαινει. Να πεις, ωραια λοιπον, νιωθω ετσι, για να δουμε, θα πεθανω? Ας γραψω στο σημειωματαριο πως ειναι η 152η φορα που ενιωθα ετσι και τελικα αποδειχτηκε οτι δεν πεθανα αλλα κοιμηθηκα και παρακατω περασε. Κατεγραψε τα αυτα, πιθανως να σε βοηθήσει να τα εχεις αλλη ωρα να τα διαβαζεις. Κανε ενα ειδος προσωπικου ημερολογιου που να γραφεις τι αισθανεσαι την καθε μερα,ή και οτι αλλο εσυ νομιζεις. Βεβαια τα λεω τωρα αυτα αλλα ταυτοχρονα διαφωνω και με τον εαυτο μου και λεω ρε Βασιλη, οταν ο αλλος ο ανθρωπος νιωθει πελαγωμενος στην κατασταση του δεν μπορει να τα εφαρμοσει αυτα. Ουτε εγω μπορουσα να σκεφτω ετσι τον καιρο που ημουν ασχημα. Μαγικες λυσεις δεν υπαρχουν, ουτε διακοπτης που να τον κατεβαζεις και ολα αυτα τα συμπτωματα να εξαφανιζονται. Η και αν υπαρχει κραταει για λιγο μονο διαστημα και μετα και παλι επανεμφανιζονται τα προβληματα και πρεπει να ερθεις αντιμετωπος με τη ριζα του προβληματος. Να αντιμετωπισεις αυτα που σε αγχωνουν, που σε φοβιζουν. Να αλλαξεις νοοτροπια και σταση ζωης. Να φιλοσοφησεις τη ζωη σου και το τι εχει σημασια και τι οχι και να τη χτισεις πανω σε νεες υγιεις βασεις που θα σε κρατανε μακρια απο τετοιου ειδους ψυχολογικες επιβαρυνσεις. Αυτο πρεπει να γινει ο πραγματικος σου στοχος και οχι το πώς θα εξαφανιστουν τα συμπτωματα. Αν δεν χτυπηθει το κακο στη ριζα του θα πεταξει καινουρια βλασταρια παλι. Τωρα εγω που τα λεω αυτα τα εχω καταφερει δηλαδη? Σαφεστατα οχι,καθε αλλο... Αγωνας ειναι και προσπαθεια. Ειναι ο μεγαλυτερος αγωνας που εχουμε να δωσουμε σε αυτη τη ζωη. Το να αλλαξουμε τα κακως κειμενα του εαυτου μας. Εν τω μεταξυ υπομονη και κουραγιο και ψυχραιμια στις δυσκολες στιγμες. Καθε τι δυσαρεστο που το βιωνεις και αποτυγχανει ομως να σε καταβάλλει ειναι μια μεγαλη νικη που κατακτας. Κι οσο μαζευονται τετοιες νικες τοσο ολοενα και ευκολοτερη θα γινεται η συνεχεια, μεχρι να καταφερουμε να εξορισουμε πληρως απο τη ζωη μας ολα αυτα τα ασχημα που νιωθουμε. Καλη δυναμη σου ευχομαι, μην το βαζεις κατω, να ερχεσαι εδω να τα λεμε τα νεα μας.

[Noname144]

Γεια σου Βασίλη..ελπίζω να είσαι καλά και εσύ και σωματικά και ψυχικά....εγώ δυσκολεύομαι τον τελευταίο καιρό.....έχω κάποιες ενοχλήσεις αυτές τις μέρες και δεν ξέρω και γιατί..είχα γαστρεντερικες ενοχλήσεις τις προηγούμενες μέρες,τώρα έχω κάτι άλλο ,από χθες το βράδυ έως τώρα το πρωί νιώθω ταχυπαλμια ... πότε φεύγει πότε έρχεται...σήμερα έχω και γενικά μια πολύ απαιτητική ημέρα....ο Θεός βοηθός πως θα τα βγάλω πάλι πέρα..... ευχαριστώ για την κατανόηση σου ..είμαι σίγουρη ότι με καταλαβαίνεις πως νιώθω γιατί από αυτά που γράφεις καταλαβαίνω ότι και εσύ έχεις περάσει δύσκολες καταστάσεις στην ζωή σου...η ζωή είναι ένας αγώνας που σε κάποιους η παύση από τον αγώνα κρατάει πολύ πολύ λίγο...νιώθω σαν ταχυκαρδία τώρα και αγχώνομαι ....είμαι και μόνη μου σήμερα με απαιτητικό πρόγραμμα..μακάρι να τα καταφέρω και έγω και εσύ και όλοι μας ..

[_Vassilis]

Καλα ειμαι, δοξα τω Θεω, οταν νιωθουμε καλα ας μην γκρινιαζουμε χωρις λογο. Ε, σωματικα ετσι κι ετσι αλλα τα αναμενομενα, οχι κατι φοβερο. Λιγο η υγρασια, λιγο τα χρονια που περνανε, λιγο τα κιλα μου που ειναι πολλα.. Τεντωνομαι και καθε σημειο του σωματος μου κανει και διαφορετικο ηχο.. Σκετη μελωδια ειμαι ο μπαγασας Λοιπον, χτες το βραδυ σε θυμηθηκα, ακου να δεις. Με ειχε πιασει κι εμενα κατι σαν ταχυκαρδια. Βασικα οχι ακριβως ταχυκαρδια, πιο καλα ας το πουμε αρρυθμια, ειχα τελος παντων αυτο το αισθημα σαν «αδειασμα» που δε χτυπαει κανονικα η καρδια σου. Και λες ποτε θα κανει αυτο το δυνατο γντουπ ντουπ να ξαναπαρει μπρος στα σωστα της. Χτυπουσε ετσι με αυτον τον περιεργο τροπο για καμποση ωρα. Αλλα για τον οποιονδηποτε λογο (ενω θα επρεπε..) εμενα δε με αγχωνουν υπερβολικα αυτα. Μπορει να αγχωνομαι μη μεδιωξουν απο τη σχολη μου και τι θα απογινω, αμα εχω ομως ενα σοβαρο πιθανως θεμα με την υγεια μου αυτο ειναι σα να μην υπαρχει. Κανω πληρη αρνηση του γεγονοτος μαλλον, χαχα. Τελοσπαντων θυμηθηκα που ειχα πιει και κατι καφεδες και μετα ηπια και κοκακολα και λεω μαλλον απο αυτο ειναι. Ε, κοιμηθηκα και σημερα ενταξει. Ναι, η αληθεια ειναι οτι εχουμε περασει μερικες δυνατες δυσκολιουλες στη ζωη μας. Και καποιες απο αυτες, οι πολυ δυνατες δηλαδη σε αλλαζουν και λιγακι και σαν χαρακτηρα. Απο εκει δηλαδη που ησουν αγχωδης κλπ γινεσαι και λιγο δεν πα να γινουν ολα ισωμα.. Εδω εγω περασα αυτο ξερω και γω, τι να μου λεει τωρα το καθε τι που μπορει να συμβαινει τη στιγμη εκεινη.. Ειναι λιγο σαν εναν μεγαλο σεισμο δηλαδη που προκαλει και μια μετατοπιση των τεκτονικων πλακων, κατι τετοιο νομιζω εχω παθει.

Μια χαρα θα εισαι κι εσυ, ηρεμησε, το αγχος σου κανει αυτα που λες, ειναι κατι απολυτα βεβαιο μη σε ανησυχει. Ολοι απαιτησεις εχουν και η μερα σου επισης, αλλα να τους πεις σε ολους και σε εκεινη οτι θα πρεπει να συμβιβαστουν με αυτα που εσυ επιλεγεις να τους δωσεις. Αγχος να μην τους δωσεις. Κανε τις δουλειες που εχεις με ηρεμια και ασε ολους και ολα να «απαιτουν». Εσυ κανεις κουμαντο στον εαυτο σου και η πιο αποδοτικη σου κατασταση ειναι με λιγο λιγοτερο αγχος απο αυτο που εχεις τωρα, που δε θα εχεις πλεον και αυτα τα συμπτωματα. Στο μποξ, αν ο αθλητης μπει σφιγμενος στον αγωνα τα αντανακλαστικα του δε δουλευουν καλα, πρεπει να ειναι χαλαρος για να εχει τη βελτιστη αντιδραση. Κλεισε τα ματια, παρε δυο βαθιες ανασες, ασε απεξω ολο τον πανικο με τα απαιτητικα πραγματα που εχεις να κανεις και φτιαξε μεσα σου εναν χωρο που να ειναι stress free zone. Που εκει θα εισαι zen, δε θα περναει τιποτα. Και εκει θα καταφευγεις να ηρεμεις και να παιρνεις κουραγιο να βγαινεις παλι προς τα «εξω» για να αντιμετωπισεις με ηρεμο και αποδοτικο ρυθμο ολα τα υπολοιπα. Προσπαθησε το τουλαχιστον, και μια μικρη μεταβολη να επιτυχεις στον τροπο που λειτουργει ο χαρακτηρας σου θα ειναι πολυ μεγαλο βημα. Λιγο λιγο επιτυγχανεται η αλλαγη, σταδιακα. Καλη δυναμη στη δυσκολη και απαιτητικη μερα σου και μην ανησυχεις για τα γνωστα ψυχοσωματικουλια σου που ηρθαν να σου κανουν παρεα. Δεν εχεις απολυτως τιποτα (εκτος απο αρκετο αγχος..)