Ποιο μυστήριο σας συναρπάζει;

[Rainbow86]

Πείτε μου, αν ήσασταν πραγματικοί φιλόσοφοι και είχατε το χρόνο να ζήσετε ατέλειωτες θεωρίες, τι θα θέλατε να ανακαλύψετε ή να εξερευνήσετε; Αυτό που δεν ξέρουμε ακόμα για τον κόσμο ή για τους ανθρώπους.

[Rainbow86]

Εγώ ιδανικά θα ήθελα να μπω στο μυαλό ορισμένων ανθρώπων για να μπορώ να «διαβάσω» το σκεπτικό τους. Κατά μια άποψη θα ήταν ενδιαφέρον κάτι τέτοιο, από την άλλη δεν ξέρω αν αυτό που θα ανακάλυπτα θα με χαροποιούσε ή θα με δυσαρεστούσε αντίστοιχα. Ειδικά αν ανακαλύπτεις αρνητικές σκέψεις από άτομα τα οποία τα έχεις σε εκτίμηση και τα αγαπάς, σίγουρα η πρώτη σου αντίδραση θα είναι «έκπληξη» (με την αρνητική έννοια) και σοκ. Από την άλλη αν έχεις μάθει κατά κάποιο τρόπο να είσαι αναίσθητος ίσως αυτό που θα ανακαλύψεις να μην σε «αγγίξει» ιδιαίτερα. Πάντως αν έπρεπε να προσεγγίσουμε το εν λόγω θέμα ρεαλιστικά και «ψυχρά» θα σκεφτόμασταν ότι δεν θα έπρεπε να μας απασχολούν οι σκέψεις και οι υποθέσεις που κάνουν οι άνθρωποι για μας αν και εφόσον εμείς οι ίδιοι τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας. Αλλά αυτό στην θεωρία είναι εύκολο να το λέμε. Στην πράξη τι γίνεται..

[axl100]

Πείτε μου, αν ήσασταν πραγματικοί φιλόσοφοι και είχατε το χρόνο να ζήσετε ατέλειωτες θεωρίες, τι θα θέλατε να ανακαλύψετε ή να εξερευνήσετε; Αυτό που δεν ξέρουμε ακόμα για τον κόσμο ή για τους ανθρώπους.

Τα παντα...

[Rainbow86]

Τα παντα...

Για παράδειγμα;

[Thessalonian]

Πείτε μου, αν ήσασταν πραγματικοί φιλόσοφοι και είχατε το χρόνο να ζήσετε ατέλειωτες θεωρίες, τι θα θέλατε να ανακαλύψετε ή να εξερευνήσετε; Αυτό που δεν ξέρουμε ακόμα για τον κόσμο ή για τους ανθρώπους.

To μεγαλυτερο μυστηριο του συμπαντος.... Ειναι ο χωρόχρονος άπειρος ή πεπερασμένος; Η απαντηση στην πραγματικοτητα ειναι σχεδον αδυνατον να δοθεί, ενω για καποιους επιστημονες ειναι παντελως αδύνατον λόγω της φύσης των φωτονίων!!!

[axl100]

Για παράδειγμα;

Αφου ειπες ατελειωτος χρονος, οποτε γιατι να σταματησεις καπου:Ρ

[Rainbow86]

To μεγαλυτερο μυστηριο του συμπαντος.... Ειναι ο χωρόχρονος άπειρος ή πεπερασμένος; Η απαντηση στην πραγματικοτητα ειναι σχεδον αδυνατον να δοθεί, ενω για καποιους επιστημονες ειναι παντελως αδύνατον λόγω της φύσης των φωτονίων!!!

Πάντα πίστευα ότι ο χρόνος είναι άπειρος, όχι γιατί μπορώ να το αποδείξω, αλλά γιατί το πεπερασμένο θα σήμαινε ένα τέλος που δεν μπορώ να διανοηθώ. Ούτε για το σύμπαν, ούτε για τη συνείδηση, ούτε για το “είναι”.

[Rainbow86]

Εκτός και αν το «πεπερασμένος» το εννοείς για συγκεκριμένες καταστάσεις που έχουν όριο χρόνου. Δηλαδή πρέπει να πάρεις άμεσα απόφαση για το αν θα δράσεις ή όχι. Και ο χρόνος που έχεις στην διάθεση σου δεν σου «επιτρέπει» να αναλωθείς παραπάνω από ένα επιτρεπτό όριο. Αλλιώς θα υπάρξουν οι ανάλογες συνέπειες. Σε αυτήν την περίπτωση ο χρόνος μπορεί και να είναι πεπερασμένος. Αλλά αν μιλάμε σε γενικότερο πλαίσιο, κατά την άποψη μου άπειρος. Πάντα θα υπάρχουν οι «στιγμές», οι «αναμνήσεις», η ώρα, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα κτλ.. ακόμα και αν κάποια στιγμή σταματήσουμε να υπάρχουμε.. δεν νομίζω ότι θα υπάρξει ποτέ τέλος της ανθρωπότητας. Τώρα το πως «ιδρύθηκε» ο χρόνος και η έννοια του χρόνου είναι ένα βαθύ και φιλοσοφικό ερώτημα που έχει απασχολήσει πολλούς επιστήμονες-ερευνητές και δεν νομίζω ότι υπάρχει σαφή απάντηση σε αυτό.

[Thessalonian]

Εκτός και αν το «πεπερασμένος» το εννοείς για συγκεκριμένες καταστάσεις που έχουν όριο χρόνου. Δηλαδή πρέπει να πάρεις άμεσα απόφαση για το αν θα δράσεις ή όχι. Και ο χρόνος που έχεις στην διάθεση σου δεν σου «επιτρέπει» να αναλωθείς παραπάνω από ένα επιτρεπτό όριο. Αλλιώς θα υπάρξουν οι ανάλογες συνέπειες. Σε αυτήν την περίπτωση ο χρόνος μπορεί και να είναι πεπερασμένος. Αλλά αν μιλάμε σε γενικότερο πλαίσιο, κατά την άποψη μου άπειρος. Πάντα θα υπάρχουν οι «στιγμές», οι «αναμνήσεις», η ώρα, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα κτλ.. ακόμα και αν κάποια στιγμή σταματήσουμε να υπάρχουμε.. δεν νομίζω ότι θα υπάρξει ποτέ τέλος της ανθρωπότητας. Τώρα το πως «ιδρύθηκε» ο χρόνος και η έννοια του χρόνου είναι ένα βαθύ και φιλοσοφικό ερώτημα που έχει απασχολήσει πολλούς επιστήμονες-ερευνητές και δεν νομίζω ότι υπάρχει σαφή απάντηση σε αυτό.

Kαι το πεπερασμενο και το απειρο ειναι τρομακτικες ιδεες. Στην πρωτη περιπτωση εχουμε ενα "τοιχο" και δεν ξερουμε τι μπορει να υπαρχει παραπέρα. Στην δευτερη περιπτωση, επειδη δεν υπαρχει όριο, υπαρχουν και απειρα διαφορετικά πραγματα να ανακαλυψεις... Ο εγκεφαλος μας εχει πεπερασμενο δεικτη νοημοσυνης και δεν μπορει να συλλαβει τι ειναι το άπειρο, μόνο να το περιγράψει κάπως...

[user]

"τον θεό ποιός τον έφτιαξε;"

τί φάση με το τρίγωνο των βερμούδων;

τον Τέσλα τον φάγανε τελικά;

είναι στα αλήθεια τόσο ηλίθιος ο κούλης;

[LavonneMurazik]

Kαι το πεπερασμενο και το απειρο ειναι τρομακτικες ιδεες. Στην πρωτη περιπτωση εχουμε ενα "τοιχο" και δεν ξερουμε τι μπορει να υπαρχει παραπέρα. Στην δευτερη περιπτωση, επειδη δεν υπαρχει όριο, υπαρχουν και απειρα διαφορετικά πραγματα να ανακαλυψεις... Ο εγκεφαλος μας εχει πεπερασμενο δεικτη νοημοσυνης και δεν μπορει να συλλαβει τι ειναι το άπειρο, μόνο να το περιγράψει Block Blast κάπως...

Γειά σου! Το πεπερασμένο μας φέρνει αντιμέτωπους με την αίσθηση ενός τέλους - ένα όριο που δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε. Είναι σαν να συναντάς έναν τοίχο και να ρωτάς τον εαυτό σου, "Τι μετά; Τι υπάρχει πίσω από αυτό;"

[nikos2]

το μυστηριο της Θειας Κοινωνιας

[andreas86]

Δεν ξέρω εάν μπορεί να θεωρηθεί μυστήριο αλλά θα ήθελα να μπορούσα να μεταφερθω στο παρελθόν και σε διάφορα γεγονότα. Θα ήθελα να δω πως ήταν παράδειγμα στο β παγκόσμιο πόλεμο ή στην επανάσταση του 21.

[ninja]

Θα ήθελα να εντρυφήσω στα μυστήρια των νιντζαζ, να δω πίσω από τη μαύρη στολή, Τι κρύβεται άραγε πίσω από αυτή τη μάσκα; Ένας απλός, πλην τίμιος, νίντζα ή κάτι παραπάνω; Γιατί υπάρχουν λευκοί και μαύροι νιντζαζ;

[Marylou25]

Εγώ ιδανικά θα ήθελα να μπω στο μυαλό ορισμένων ανθρώπων για να μπορώ να «διαβάσω» το σκεπτικό τους. Κατά μια άποψη θα ήταν ενδιαφέρον κάτι τέτοιο, από την άλλη δεν ξέρω αν αυτό που θα ανακάλυπτα θα με χαροποιούσε ή θα με δυσαρεστούσε αντίστοιχα. Ειδικά αν ανακαλύπτεις αρνητικές σκέψεις από άτομα τα οποία τα έχεις σε εκτίμηση και τα αγαπάς, σίγουρα η πρώτη σου αντίδραση θα είναι «έκπληξη» (με την αρνητική έννοια) και σοκ. Από την άλλη αν έχεις μάθει κατά κάποιο τρόπο να είσαι αναίσθητος ίσως αυτό που θα ανακαλύψεις να μην σε «αγγίξει» ιδιαίτερα. Πάντως αν έπρεπε να προσεγγίσουμε το εν λόγω θέμα ρεαλιστικά και «ψυχρά» θα σκεφτόμασταν ότι δεν θα έπρεπε να μας απασχολούν οι σκέψεις και οι υποθέσεις που κάνουν οι άνθρωποι για μας αν και εφόσον εμείς οι ίδιοι τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας. Αλλά αυτό στην θεωρία είναι εύκολο να το λέμε. Στην πράξη τι γίνεται..

το έχω σκεφτεί αρκετές φορές το πόσο θα ήθελα να διαβάσω τις σκέψεις των άλλων, αλλά απο την άλλη είναι απλά σκέψεις, σκέψου πόσα πράγματα σκεφτόμαστε καθημερινά και πόσα απ' αυτά μετράνε τελικά.. Πόσες φορές άλλο σκεφτήκαμε και άλλο πράξαμε τελικά. Ακόμη και υποθέσεις που κάναμε είτε για τον εαυτό μας είτε για άλλους και τι ίσχυε τελικά..νομίζω αυτό που θα ήθελα πιο πολύ θα ήταν να μπορώ να γυρίσω το χρόνο πίσω..