Δεν βλέπω το νόημα ούτε για τα βασικά.

[wanderer010]

Όσο είχα την τελευταία "σχέση", αποκαλεστε το όπως να ναι, με ένοιαζε το πώς φαίνομαι. Φρόντιζα το σώμα μου όσο ποτέ. Είχα παραιτηθεί τελείως πριν (πχ να μην χτενιζομαι ποτέ, δύο φορές είχε χρειαστεί να κόψω σχεδόν όλα τα μαλλιά γιατί δεν περνούσε χτένα με τίποτα, να μην θέλω να κάνω μπάνιο, δεν άλλαζα ρούχα, κοιμόμουν και έβγαινα έξω με τα ίδια μια εβδομάδα), και όταν γνώρισα τον συγκεκριμένο άλλαξαν όλα αυτά - χτενιζόμουν, ήθελα να τα ισιώσω, έκανα μπάνιο κάθε τρεις και λίγο, άλλαζα ρούχα, πήρα ρούχα (που δεν έπαιρνα ποτέ), σκέφτηκα να μην κυκλοφορώ συνέχεια με φόρμες, τελείως διαφορετικά. Άλλος άνθρωπος. Ήμουν σε σπηλιά και είχα γίνει λίγο άνθρωπος.

Και τώρα που έφυγε κι αυτό, δεν έχω ενδιαφέρον να κάνω τίποτα από αυτά. Στεναχωριέμαι που πήρα ρούχα - ούτως ή άλλως μόνη μου περπατώ. Δεν με ενδιαφέρει αν έχουν κάποιο λεκέ, θα πω δεν πειράζει. Δεν χτενιζομαι πάλι ποτέ. Δεν με ενδιαφέρουν τα μαλλιά μου καθόλου.. Με το ζόρι αλλάζω ρούχα, τις τελευταίες εβδομάδες κοιμάμαι και περπατάω με τα ίδια ρούχα. Εκεί που έκανα μπάνιο κάθε τρεις και λίγο, τώρα δυσκολεύομαι, δεν βλέπω το νόημα καθόλου.

Έλαμπα λιγάκι, και τώρα σαπίζω.

[axl100]

Δεν ειναι υποχρεωτικο να εισαι κοινωνικη, να το κανεις για να αρεσεις στους αλλους ειναι ναρκισσισμος και παλι στο τελος κενο θα εχεις γιατι οι αλλοι θα ρυθμιζουν την διαθεση σου και θα νιωθεις την εξαρτηση.

[wanderer010]

Ζούσα, και τώρα είμαι νε κρή και πάλι.

[wanderer010]

Είναι ανθρώπινο να θέλεις άλλους. Απλά εγώ θα σαπίσω μόνη μου μέχρι να πεθ@νω.

[axl100]

Ναι αλλα εσυ δεν ελεγχεσαι, γινεσαι εξαρτωμενη και κανεις κακο σε σενα και στους αλλους.

[wanderer010]

Δεν έχω ούτε έναν άνθρωπο να πάρω ένα τηλέφωνο. Κάπου έλεος πια.

[wanderer010]

Είμαι άνθρωπος, δεν αντέχω μόνη μου άλλο.

[axl100]

Και να του πεις τι;

[wanderer010]

Αλήθεια τώρα; Γιατί μου μιλάς λες και δεν είναι απαραίτητο να έχω ανθρώπους γύρω μου;

[wanderer010]

Να του πω να πάμε να φάμε κάτι μαζί. Να μιλήσουμε για φαγητό, να του πω να πάμε να δούμε μια ταινία στα village και να παίξουμε air hockey. Να του πω να πάμε να περπατήσουμε. Και να μιλήσουμε για αυτά που βλέπουμε. Να πάμε για έναν καφέ και να μου πει για την μέρα του. Να πούμε για την ζέστη και για το πώς περνάμε την μέρα. Να μου πει για την θάλασσα. Να πάμε στην θάλασσα. Να παίξουμε κάτι.

Τόσα πολλά πράγματα.

"Και τι να του πεις" τι φάση τι; Τι; Τι ήταν αυτή η ερώτηση;

[wanderer010]

Θέλω να ζήσω πράγματα. Και δεν έχω κανέναν.

[axl100]

Γιατι δεν ειναι απαραιτητο, συν οτι δεν εισαι σε κατασταση να επικοινωνεις σωστα. Οι ανθρωποι δεν ειναι πιονια να τους εχεις γυρο σου.

[wanderer010]

Απαραίτητο είναι. Είμαστε κοινωνικά όντα. Αλλιώς τρελαίνεσαι.

[wanderer010]

Είναι ένα παιχνίδι που είναι προσομοίωση ζωής. Δημιουργείς ανθρώπους και χτίζεις και βλέπεις τη ζωή τους τέλος πάντων. Έχει ένα κουτάκι με τις ανάγκες τους, η πείνα, η υγιεινή, ο ύπνος, η αλληλεπίδραση/κοινωνικοποίηση. Είναι σαν την πείνα και τον ύπνο. Το χρειάζονται.

[wanderer010]

Αν όντως πιστεύεις αυτό που έγραψες - πως δεν είναι απαραίτητο, έχεις τεράστιο πρόβλημα, άρνηση, έλλειψη κατανόησης και αποκοπή από την ανθρώπινη πραγματικότητα και ανάγκη, όχι εγώ.