Επανήλθε......

[etry677]

Καλά . Ελεγχόμενα . Προσπαθώ να χαλαρώσω . Καλή δύναμη . Τωρα που είναι νωρίς μη του δίνεις σημασία και μη μπαίνεις σε αυτή τη σκέψη συνεχώς .. Ασ΄το να πάει από εκεί που ήρθε . Όλα είναι καλά ....

[Unlucky1980]

Στις 15 του μήνα στην ήδη υπάρχουσα αγωγή μου τα τελευταία 4 μιση χρόνια με 1 ladose των 20mg, προσέθεσα μισό xanax των 0,50mg το πρωί και ένα ολόκληρο xanax των 0,50mg το βράδυ λόγω υποτροπής της αγχώδης διαταραχής μου.
Μετά από δύο μέρες στις 17 ο γιατρός μου αποφάσισε να μου αυξήσει το ladose σε 2 κάψουλες το πρωί (40mg).
Στις 7 μέρες που περάσαν από την αύξηση η κατάσταση είναι ελεγχόμενη, καθόλου κρίσεις πανικού, το αρχικό αίσθημα απελπισίας σχεδόν υποχώρησε, ο ύπνος έρχεται αλλά είναι ανήσυχος ακόμη και τις δύο τελευταίες μέρες για λίγες ώρες παρατήρησα και μια μικρή άνοδο της διάθεσης.
Στα αρνητικά υπάρχει ακόμη αυτή η ένταση - ανησυχία αλλά όχι σε σημείο τόσο σοβαρό.
Υπάρχει ο φόβος και η ανησυχία ότι θα περάσω τα ίδια που πέρασα για δύο μήνες πριν 4 μιση χρόνια που είχα υποτροπιάσει με τις παρενέργειες του ladose πριν δουλέψει το φάρμακο αλλά τότε είχα ξεκινήσει βέβαια την αγωγή από το μηδεν.
Αλλά γενικά αυτή η ανησυχία με κρατάει στην 'τσίτα'.
Επίσης οι εμβοές καλά κρατούν αλλά προσπαθώ να τις αγνοώ. Κάπου διάβασα ότι όταν τις αγνοείς 'εκπαιδεύεις' τον εγκέφαλό σου μακροπρόθεσμα ότι δεν είναι κάτι σημαντικό και είτε μειώνονται είτε δεν τις αντιλαμβάνεσαι πλέον.
Αν και έχει ζέστη κάνω εξωτερικές δραστηριότητες, βγαίνω κοινωνικά με κόσμο, χθες το βραδάκι περπάτησα 13 χιλιάδες βήματα και γενικά προσπαθώ να χρησιμοποιώ τα 'όπλα' της ψυχοθεραπείας από την προηγούμενη υποτροπή μου.
Μακάρι να συνεχιστεί έτσι η κατάστασή χωρίς υποτροπή παρενεργειών.
Ελπίζω όλες και όλοι να είστε καλά.

[etry677]

Ελπίζω τα πράγματα να πηγαίνουν καλύτερα ....

[Unlucky1980]

Έχω επανέλθει στο 50%. Κοιμάμαι σχετικά καλά με το ζαναξ αλλά υπάρχει ένα αίσθημα ανησυχίας κάποιες στιγμές της ημέρας και επίσης έχω επανέλθει τόσο όσο για να καταλάβω ότι τα πραγματικά αίτια του άγχους μου δεν τα έχω λύσει.
4 μιση χρόνια ήμουνα καλά λόγω του φαρμάκου και του lifestyle. Φέτος που αφέθηκα ήρθε και η υποτροπή.
Θεωρώ ότι η αύξηση δόσης δεν έπιασε ακόμη βέβαια αλλά το θετικό είναι ότι δεν έχω τα τραγικά συμπτώματα που είχα την εποχή που το είχαν ξεκινήσεις από το μηδεν. Αισιοδοξία και υπομονή φίλε μου. Είδα το post σου.

[Unlucky1980]

Καλησπέρα σε όλες και όλους.
Ελπίζω να είστε καλά και αν όχι αισιόδοξοι και υπομονετικοί.
Είμαι καλύτερα σε σχέση με την αρχή της υποτροπής μου αλλά κατά το ήμισυ.
Η αύξηση της δόσης του ladose στα 40 δεν νομίζω να έχει δουλέψει ακόμη. Το θετικό είναι ότι δεν έχω παρενέργειες εκτός από κάποιες στιγμές ανησυχίας.
Πάντως συνήλθα αρκετά για να καταλάβω ότι τα θέματα μου δεν τα έχω λύσει.
Τα γνωρίζω, τα παλεύω αλλά δεν τα έχω λύσει.
Και όταν λέω έχω λύσει εννοώ να μάθω να ζω με αυτά χωρίς να με επηρεάζουν.
Οι φοβίες μου, τα συγκεκριμένα άγχοι μου, τα triggers που λένε και οι Αμερικάνοι, ενώ ξέρω τί είναι, ποιά είναι και γνωρίζω ότι ούτε θα τρελαθώ, ούτε θα πάθω τίποτα εξακολουθούν να με φοβίζουν, να με αγχώνουν και να κρατάνε το νευρικό μου σύστημα στην 'τσίτα'.
Το ladose και η ψυχοθεραπεία κάνουν την δουλειά τους μέχρι στιγμής αλλά αυτή τη φορά όταν συνέλθω θα προσπαθήσω να κάνω το επόμενο βήμα αν είναι δυνατόν.
Έχω την γνώση, έχω εμπειρία πλέον και τρόπους αντιμετώπισης, έχω καταλάβει ότι όλες οι φοβίες μου, τα άγχοι μου και ότι φοβάμαι ποτέ δεν συμβαίνει αλλά με ρίχνει στην 'λήθη' anyway.
Συνεχίζω με υπομονή, μαθαίνω από προηγούμενα λάθη και πάμε για ποιότητά ζωής πάνω απ όλα.

[MaDruGada]

Unlucky1980,

Σε καταλαβαίνω απόλυτα!

Αν υπολογίσω από το 1980 ίσως είμαστε κοντά ηλικιακά, εγώ το 1983!

Αυτό που με απασχολεί εμένα αυτή τη στιγμή γιατί και γω σήμερα είχα έντονη κρίση άγχους, πανικού και επιστροφή σε παλιές καταστροφικές συμπεριφορές, είναι πως ενώ γνωρίζουμε τις αιτίες που μας προκαλούν όλο αυτό το μαρτύριο, εξακολουθούμε να εκθέτουμε τον εαυτό μας σε κίνδυνο.
Θα το έλεγα αυτοσαμποτάζ…

Είμαστε ήδη αρκετά μεγάλοι…για πόσο ακόμα θα υποφέρουμε;

Εύχομαι να επανέλθεις στο 100% το συντομότερο δυνατόν!

[Unlucky1980]

Πιστεύω ότι ο καθένας /μια μας όταν φτάσει στο επίπεδο της γνώσης και της αντιμετώπισης, με τις προσωπικές του/της ιδιαιτερότητες εννοείται, το επόμενό βήμα είναι να 'εκπαιδεύσει' το νευρικό σύστημα και το μυαλό ότι δεν είναι μόνιμα σε 'απειλή'.
Αυτό ίσως χρειαστεί 'ελεγχόμενη' έκθεση στα συμπτώματα και σε αυτά που τα προκαλούν. Δεν ξέρω θα το συζητήσω με τον γιατρό μου.
Σίγουρα κάποιες αλλαγές σε κακές συνήθειες ανάλογα το άτομο και την περίπτωσή.
Εγώ για παράδειγμα κόβω πλέον την καφεΐνη γιατί και το άγχος μου αυξάνει και μου επηρέαζει τον ύπνο και το βιολογικό μου ρολόι.
Επίσης δραστηριότητες φουλ και όχι αναβλητικότητα.
Όλα θα πάνε καλά. Το άγχος, τα συμπτώματά μας δεν πρόκειται να φύγουν ποτέ. Αλλά θα 'ηρεμήσουν' όταν 'αφεθούμε' απο αυτά.
Είχες κρίση άγχους ναι. Ε και; Άστη να γίνει, μην φοβάσαι και κάνε ότι είχες να κάνεις πριν την κρίση.
Προτεραιότητα στην ζωή και όχι στο άγχος μας.

[etry677]

Καλά τα λες . Πως το κανεις πραξη . Ανακουφιση … μεγαλη κουβεντα . Όταν ολη μερα ασχολεισαι με αυτο …

[Unlucky1980]

Πιστεύω ότι θα ξανά θα έρθει η ανακούφιση για σένα. Και τότε θα σταματήσεις να ασχολείσαι όλη μέρα με αυτό.
Αλλά το θέμα είναι όταν και αν σε ξανά 'ενοχλήσει' να έχεις την επίγνωση να μην ξανά μπεις στον φαύλο κύκλο.
Αυτό θεωρώ πρέπει να συζητήσεις με τον γιατρό σου.
Οι σκέψεις σου δεν είσαι εσύ. Κλισέ το ξέρω αλλά ισχύει. Και επίσης η αποδοχή του άγχους και των σκέψεων μας δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη.
Είσαι θηρίο. Παλεύεις και το νικάς τόσα χρόνια. Πότε αυτό, πότε εσύ αλλά κυρίως εσύ. Αλλιώς δεν θα είχες πετύχει τόσα πολλά.
Μήπως όσο το παλεύεις τόσο τρέφεται; Μήπως όταν το αποδεχτείς ίσως σιγά σιγά ηρεμήσει;