είναι κρίση πανικού

[ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77]

Είμαι ένα κλικ καλύτερα. Τώρα για τη ψυχοθεραπεία θα το προσπαθήσω.

Καλησπέρα Γιώργο. Νομίζω το ξαναενιωσα σε πιο light μορφή. Ε ιωσα λίγο τη πίεση στο κεφάλι αλλά χωρίς ζάλη. Πώς εξηγείται αυτό τώρα.?

[ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77]

Παρόμοια περίπτωση σε αρκετούς τομείς με την δική σου και γω φίλε μου.
Η αγωγή είναι πολλές φορές απαραίτητο βήμα και σε συνδυασμό με την ψυχοθεραπεία κάνουν πολύ δουλίτσα.
Στην γνώση πως ότι νιώθεις είναι ψυχοσωματικά από το άγχος σου και βιολογικά δεν έχεις τίποτα και ότι εν τέλει δεν θα πάθεις τίποτα.
Γιατί ως αρρωστοφοβίκος λογικά έχεις κάνει ένα σκασμό εξετάσεις και βγαίνουν πάντα καθαρές.
Και επίσης στην αντιμετώπιση ώστε να έχεις ποιότητα ζωής.
Από εκεί και πέρα είναι θέμα δικό σου και του γιατρού σου να εντοπίσετε την πηγή του άγχους και της φοβίας σου και να εκπαιδεύσεις το μυαλό σου και το νευρικό σου σύστημα ότι δεν σε απειλεί η φοβία σου, δεν σε χαλάνε τα συμπτώματα και τότε με τον καιρό να ηρεμήσουν.

Ευχαριστώ για την απάντηση φίλε μου. Είμαι τώρα διαρκώς με ένα φόβο μην ξανάρθει αυτό που ένιωσα. Και τελικά ήρθε σε πιο light μορφή αυτή τη φορά. Παρόλο τις πολλές καθαρές εξετάσεις πάντα φοβάμαι μην έχω κάτι που διουργηθηκεετα τις εξετάσεις.
Αν επιτρέπεται εσύ τι είδους κρίσεις έχεις περάσει? Πώς το αντιμετώπισες. ?
Ευχαριστω

[ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77]

Φίλε μου δεν πειράζει που τα αυξησες.. Φτάνει να σε βοηθήσουν. Δεν είναι κακό που παίρνεις φάρμακα. Να λες μπράβο σε σένα που είδες ότι χρειάζεσαι βοήθεια και τη ζήτησες.. Για να προχωρήσεις και να βγεις από μια κατάσταση πρέπει πρώτα να κάνεις βήματα. Και εσυ τα κάνεις. Και αν μπει στο πρόγραμμα και η ψυχοθεραπεία, θα δεις τρομερή βελτίωση. Είσαι πιο δυνατός από το φόβο σου.

Ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια. Δεν ξέρω τι κάνω. Πάει 8 χρ αυτή η κατάσταση. Βαρέθηκα. Δεν αντέχω άλλο. Δεν μπορώ να ζω έτσι. Φοβάμαι να βγω από το σπίτι. Να πάω κάπου να περάσω καλά δεν τολμώ. Σαν το σπίτι μου να είναι το καταφύγιο και έξω γίνεται πόλεμος.
Σκέφτηκα μηπως να έπρεπε να νοσηλευτώ σε ψυχιατρική κλινική κάποιες μέρες να σταμιατω.
Αδιέξοδα παντού.

[ninja]

Φιλαρακι κανονικα με την αγωγη δε θα επρεπε να εχεις τετοια θεματα, εφοσον εβλεπες οτι δε την παλευεις καλο θα ηταν να το συζητουσες κατευθειαν με τον γιατρο, ειναι κριμα να φευγουν τα χρονια ετσι χαμενα.
Δωσε λιγο χρονο να δεις πως θα σου κατσει το μινιτραν μαζι με το εφεξορ, λογικα θα στρωσεις. Θελει ενα διαστημα για να δρασει.

[reginaphalange45]

Ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια. Δεν ξέρω τι κάνω. Πάει 8 χρ αυτή η κατάσταση. Βαρέθηκα. Δεν αντέχω άλλο. Δεν μπορώ να ζω έτσι. Φοβάμαι να βγω από το σπίτι. Να πάω κάπου να περάσω καλά δεν τολμώ. Σαν το σπίτι μου να είναι το καταφύγιο και έξω γίνεται πόλεμος.
Σκέφτηκα μηπως να έπρεπε να νοσηλευτώ σε ψυχιατρική κλινική κάποιες μέρες να σταμιατω.
Αδιέξοδα παντού.

Έχω κι εγώ κρίσεις πανικού και έχω σκεφτεί να νοσηλευτώ αλλά ο γιατρός μου μου λέει όχι γιατί δεν έχω ψύχωση..

[ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77]

Φιλαρακι κανονικα με την αγωγη δε θα επρεπε να εχεις τετοια θεματα, εφοσον εβλεπες οτι δε την παλευεις καλο θα ηταν να το συζητουσες κατευθειαν με τον γιατρο, ειναι κριμα να φευγουν τα χρονια ετσι χαμενα.
Δωσε λιγο χρονο να δεις πως θα σου κατσει το μινιτραν μαζι με το εφεξορ, λογικα θα στρωσεις. Θελει ενα διαστημα για να δρασει.

Μάλλον τα συνήθισε ο οργανισμός και δεν πιάνουν . Θέλουν είτε αλλαγή είτε αυξηση

[Unlucky1980]

Απάντηση στην ερώτηση σου φίλε ΓΕΩΡΓΙΕ.
Σε κρίσεις πανικού έχω βιώσει ναυτία, τάση για λιποθυμία, μούδιασμα στο κεφάλι, θολή όραση, τεράστιο αίσθημα φόβου, υπέρ ευαισθησία σε οπτικά ερεθίσματα και εννοείται μετά πανικό.
Όσων αφορά την αγωγή σου πρέπει να βρεις κάποια που να δουλεύει. Αυτό θα γίνει με πρόγραμμα και ελεγχόμενες δοκιμές από έναν ψυχίατρο ψυχοθεραπευτή και συνδυασμό ψυχοθεραπείας αν είναι εφικτό.
Με μια τηλεφωνική επικοινωνία αραιά και που με τον γιατρό και δύο τρεις επισκέψεις δεν αρκεί.
Βρες έναν γιατρό ψυχίατρο ψυχοθεραπευτή (ή αυτόν που έχεις) να τα βάλετε όλα κάτω να ξανα γίνει διάγνωση και να γίνουν οι δοκιμές της αγωγής με σειρά και ας μην σου αρέσει κάνε τουλάχιστον γνωσιακή ψυχοθεραπεία.
Νοσηλεία αν δεν υπάρχει διάγνωση ψύχωσης δεν υπάρχει λόγος να γίνει.
Το καταλαβαίνω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο αλλά δεν παθαίνεις τίποτα βιολογικά.
Κάνε τα βήματα σωστά και θα έρθει η ανακούφιση. Με το να υποφέρεις από φοβίες και άγχος απλά χαραμίζεις χρόνο από την ζωή σου.
Δώσε προτεραιότητα στην ζωή όχι στις φοβίες σου. Οι φοβίες σου απλα σε κλείνουν στο σπίτι.
Βιολογικά δεν σε έβλαψαν ποτέ. Είναι 'ψεύτικοι' συναγερμοί απο το νευρικό σύστημα. Όσο σε φοβίζουν και είναι το κέντρο της ζωής σου τόσο θα μεγαλώνουν. Μην τους αφήνεις.
Μην καταστροφολογείς, κάνε τα βήματα σωστά, λίγο υπομονή και όλα θα πάνε καλά.

[reginaphalange45]

Απάντηση στην ερώτηση σου φίλε ΓΕΩΡΓΙΕ.
Σε κρίσεις πανικού έχω βιώσει ναυτία, τάση για λιποθυμία, μούδιασμα στο κεφάλι, θολή όραση, τεράστιο αίσθημα φόβου, υπέρ ευαισθησία σε οπτικά ερεθίσματα και εννοείται μετά πανικό.
Όσων αφορά την αγωγή σου πρέπει να βρεις κάποια που να δουλεύει. Αυτό θα γίνει με πρόγραμμα και ελεγχόμενες δοκιμές από έναν ψυχίατρο ψυχοθεραπευτή και συνδυασμό ψυχοθεραπείας αν είναι εφικτό.
Με μια τηλεφωνική επικοινωνία αραιά και που με τον γιατρό και δύο τρεις επισκέψεις δεν αρκεί.
Βρες έναν γιατρό ψυχίατρο ψυχοθεραπευτή (ή αυτόν που έχεις) να τα βάλετε όλα κάτω να ξανα γίνει διάγνωση και να γίνουν οι δοκιμές της αγωγής με σειρά και ας μην σου αρέσει κάνε τουλάχιστον γνωσιακή ψυχοθεραπεία.
Νοσηλεία αν δεν υπάρχει διάγνωση ψύχωσης δεν υπάρχει λόγος να γίνει.
Το καταλαβαίνω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο αλλά δεν παθαίνεις τίποτα βιολογικά.
Κάνε τα βήματα σωστά και θα έρθει η ανακούφιση. Με το να υποφέρεις από φοβίες και άγχος απλά χαραμίζεις χρόνο από την ζωή σου.
Δώσε προτεραιότητα στην ζωή όχι στις φοβίες σου. Οι φοβίες σου απλα σε κλείνουν στο σπίτι.
Βιολογικά δεν σε έβλαψαν ποτέ. Είναι 'ψεύτικοι' συναγερμοί απο το νευρικό σύστημα. Όσο σε φοβίζουν και είναι το κέντρο της ζωής σου τόσο θα μεγαλώνουν. Μην τους αφήνεις.
Μην καταστροφολογείς, κάνε τα βήματα σωστά, λίγο υπομονή και όλα θα πάνε καλά.

Με αυτοκτονικό ή ανθρωποκτονικό ιδεασμό μπορείς να νοσηλευτείς νομίζω

[ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77]

Απάντηση στην ερώτηση σου φίλε ΓΕΩΡΓΙΕ.
Σε κρίσεις πανικού έχω βιώσει ναυτία, τάση για λιποθυμία, μούδιασμα στο κεφάλι, θολή όραση, τεράστιο αίσθημα φόβου, υπέρ ευαισθησία σε οπτικά ερεθίσματα και εννοείται μετά πανικό.
Όσων αφορά την αγωγή σου πρέπει να βρεις κάποια που να δουλεύει. Αυτό θα γίνει με πρόγραμμα και ελεγχόμενες δοκιμές από έναν ψυχίατρο ψυχοθεραπευτή και συνδυασμό ψυχοθεραπείας αν είναι εφικτό.
Με μια τηλεφωνική επικοινωνία αραιά και που με τον γιατρό και δύο τρεις επισκέψεις δεν αρκεί.
Βρες έναν γιατρό ψυχίατρο ψυχοθεραπευτή (ή αυτόν που έχεις) να τα βάλετε όλα κάτω να ξανα γίνει διάγνωση και να γίνουν οι δοκιμές της αγωγής με σειρά και ας μην σου αρέσει κάνε τουλάχιστον γνωσιακή ψυχοθεραπεία.
Νοσηλεία αν δεν υπάρχει διάγνωση ψύχωσης δεν υπάρχει λόγος να γίνει.
Το καταλαβαίνω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο αλλά δεν παθαίνεις τίποτα βιολογικά.
Κάνε τα βήματα σωστά και θα έρθει η ανακούφιση. Με το να υποφέρεις από φοβίες και άγχος απλά χαραμίζεις χρόνο από την ζωή σου.
Δώσε προτεραιότητα στην ζωή όχι στις φοβίες σου. Οι φοβίες σου απλα σε κλείνουν στο σπίτι.
Βιολογικά δεν σε έβλαψαν ποτέ. Είναι 'ψεύτικοι' συναγερμοί απο το νευρικό σύστημα. Όσο σε φοβίζουν και είναι το κέντρο της ζωής σου τόσο θα μεγαλώνουν. Μην τους αφήνεις.
Μην καταστροφολογείς, κάνε τα βήματα σωστά, λίγο υπομονή και όλα θα πάνε καλά.

Ευχαριστώ φίλε μου για τα υποστηρικτικά λόγια σου. Η αλήθεια είναι ότι δοκίμασα ψυχοθεραπεία αλλά δεν έβγαζε πουθενά και για αυτό σταμάτησα. Ίσως να μη του έδωσα αρκετο χρόνο. Είναι και οικονομικό θέμα . Δεν μου περισσεύουν. Ξέρω ότι είναι ανάγκη και για την υγεία μου και πρέπει να είναι προταιρεοτητα αλλά είναι και ακριβοί οι ψυχίατροι. Παίρνουν από 70-100 ευρώ τη συνεδρία.

[Unlucky1980]

Εννοείται ότι είναι πανάκριβοι και συμφωνώ μαζί σου. Εγώ απλά ανέφερα τα 'ιδανικά' βήματα.
Όπως και να έχει παλεύεις 8 και χρόνια φόβους και άγχοι.
Έλα που είσαι ακόμη εδώ και βιολογικά δεν έχεις τίποτα.
Αν ήξερε ο εαυτός σου τότε ότι παρά τις ανησυχίες, τις καταστροφολογίες, τις φοβίες και ότι υπέφερες ηταν τσάμπα και δεν έγινε τίποτα από αυτά και κακώς έχασες τον χρόνο σου τί λες να έκανε;
Θέλεις να ξανά γίνει αυτό για άλλα 8 χρόνια;
Βγες από το σπίτι, αντιμετώπισε τις φοβίες σου και δείξε στο μυαλό και στο νευρικό σου σύστημα ότι κακώς φοβάται.
Κάποια αγωγή θα δουλέψει αλλά πρέπει να κάνεις δουλειά και μόνος σου.
Δεν είναι εύκολο, δεν θα γίνει γρήγορα αλλά φίλε μου πρέπει να γίνει.
Δεν είσαι άρρωστος. Το νευρικό σου σύστημα είναι υπερ ευαίσθητο. Και μόνο με πράξεις θα το ηρεμήσεις. Ούτε με λόγια ούτε με σκέψεις.
Δεν είσαι μόνος σου. Εκατομμύρια άνθρωποι περνάν τα ίδια και χειρότερα από εμάς και δεν απογοητεύτηκαν.
Υπομονή, κουράγιο και πράξεις φίλε μου και όλα θα γίνουν.

[ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77]

Εννοείται ότι είναι πανάκριβοι και συμφωνώ μαζί σου. Εγώ απλά ανέφερα τα 'ιδανικά' βήματα.
Όπως και να έχει παλεύεις 8 και χρόνια φόβους και άγχοι.
Έλα που είσαι ακόμη εδώ και βιολογικά δεν έχεις τίποτα.
Αν ήξερε ο εαυτός σου τότε ότι παρά τις ανησυχίες, τις καταστροφολογίες, τις φοβίες και ότι υπέφερες ηταν τσάμπα και δεν έγινε τίποτα από αυτά και κακώς έχασες τον χρόνο σου τί λες να έκανε;
Θέλεις να ξανά γίνει αυτό για άλλα 8 χρόνια;
Βγες από το σπίτι, αντιμετώπισε τις φοβίες σου και δείξε στο μυαλό και στο νευρικό σου σύστημα ότι κακώς φοβάται.
Κάποια αγωγή θα δουλέψει αλλά πρέπει να κάνεις δουλειά και μόνος σου.
Δεν είναι εύκολο, δεν θα γίνει γρήγορα αλλά φίλε μου πρέπει να γίνει.
Δεν είσαι άρρωστος. Το νευρικό σου σύστημα είναι υπερ ευαίσθητο. Και μόνο με πράξεις θα το ηρεμήσεις. Ούτε με λόγια ούτε με σκέψεις.
Δεν είσαι μόνος σου. Εκατομμύρια άνθρωποι περνάν τα ίδια και χειρότερα από εμάς και δεν απογοητεύτηκαν.
Υπομονή, κουράγιο και πράξεις φίλε μου και όλα θα γίνουν.

Καταρχήν φίλε μου σε ευχαριστώ πολύ που αφιέρωσες τόσο χρόνο να γράψεις ένα μακροσκελές μήνυμα για μένα. Να σε έχει ο Θεός καλά. Έχεις δίκιο σε όλα όσα γράφεις. Τη δύναμη ψάχνω να βρω να τα κάνω όλα αυτά. Καλώς η κακώς δεν έχω οικογένεια , έχω μεγαλώσει αρκετά (48) και βρίσκω δύσκολα ασχολίες εκτός σπιτιού. Λίγο γυμναστήριο και κάνα φαγητό έξω. Απομακρύνονται οι φίλοι και η μοναξιά δεν αντέχεται.
Θέλω πολύ να το βάλω κάτω και να το πατήσω αλλά χρειάζεται boost από κάπου. Ιδανικά θα ήταν οι εξωτερικές ασχολίες αλλά δυστυχώς λιγοστεύουν. Αφήνονται στα χάπια μόνο δυστυχως

[george1520]

Πώς είσαι σήμερα Γεώργιε;

[ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77]

Πώς είσαι σήμερα Γεώργιε;

Γεια σου Γιωργαρα
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Έτσι κι έτσι είμαι. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι. Το σκέφτομαι όμως. Αύξησα τα χάπια. Να δούμε πότε θα δράσουν. Φαντάζομαι θέλουν αρκετές μέρες για να δω διάφορα.

Εσύ καλά είσαι? Αν θυμάμαι καλά, είσαι Κύπρο . Σωστά?

[george1520]

Γεια σου Γιωργαρα
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Έτσι κι έτσι είμαι. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι. Το σκέφτομαι όμως. Αύξησα τα χάπια. Να δούμε πότε θα δράσουν. Φαντάζομαι θέλουν αρκετές μέρες για να δω διάφορα.

Εσύ καλά είσαι? Αν θυμάμαι καλά, είσαι Κύπρο . Σωστά?

Σωστά. Είμαι κύπριος.. Φαντάζομαι ότι τα χάπια θέλουν κάποιο χρόνο για να δουλέψουν σωστά. Δεν έχω πάρει ποτέ αλλά η λογική αυτό λέει.
Να ξέρεις δεν πετυχαίνει το κόλπο "σήμερα δεν θα το σκεφτώ". Απλά να κάνεις διαφορά πράγματα συνέχεια μπας και ξεγελάσεις λίγο το μυαλό σου. Είναι και εσάς τόσο ζέστη? Θάλασσα πήγες;

[ΓΕΩΡΓΙΟΣ 77]

Σωστά. Είμαι κύπριος.. Φαντάζομαι ότι τα χάπια θέλουν κάποιο χρόνο για να δουλέψουν σωστά. Δεν έχω πάρει ποτέ αλλά η λογική αυτό λέει.
Να ξέρεις δεν πετυχαίνει το κόλπο "σήμερα δεν θα το σκεφτώ". Απλά να κάνεις διαφορά πράγματα συνέχεια μπας και ξεγελάσεις λίγο το μυαλό σου. Είναι και εσάς τόσο ζέστη? Θάλασσα πήγες;

Nαι έχει καυσωνα. Δουλεύω όμως. Η αλήθεια είναι ότι αν δεν δούλευα δεν ξέρω αν θα πήγαινα θάλασσα. Και λόγω ψυχολογίας αλλά και του καύσωνα. Δεν είναι ωραίο με τόση ζέστη να κάθεσαι ούτε κάτω από ομπρέλα.

Δεν πήρες φάρμακα πότε διότι είχες τη δύναμη ότι πέρασες να το νικησεις μόνο σου..? Ξέρω δεν γίνεται να υπάρχει μέρα που να πω ότι δεν θα σκεφτώ το πρόβλημα. Προσπαθώ όμως να κάνω αλλά πραγματικά. Θα δούμε.