Νοσηλεία

[HarleyQuinn]

Όχι δεν είναι σωστό αυτό που σου είπε. Εγώ είχα υποτροπιάσει. Δηλαδή είχα αφήσει τον εαυτό μου, δεν περιποιούμουν, αδυνατούσα να ανταπεξέλθω στη δουλειά, έπινα, δεν έπαιρνα την αγωγή μου στις κατάλληλες ώρες και την παραμελούσα, είχα άγχος, πολλές σκέψεις χωρίς να μπορώ να τις καταταξω και να βγάλω ένα πλάνο, ένιωθα έναν κινδυνο και πήγα και τα είπα και είπα θέλω αν μπορείτε να με κάνετε εκούσια νοσηλεία και με έκαναν.

[wanderer010]

Αν πας μόνος σου σε εφημερεύον, να ξέρεις πως θα φας ΠΟΛΛΗ αναμονή, γιατί περνάνε πρώτα τα εισαγγελικά, ότι ώρα και να έρθουν, περνάνε μπροστά από εσένα. Με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγαααλη πιθανότητα, όταν φτάσουν επιτέλους σε εσένα, να μην υπάρχουν κλίνες.

*Όσες φορές έχω πάει εκούσια, δεν με κράτησαν ποτέ ακόμη κι όταν πήγα και τους είπα ότι φοβάμαι πως είμαι επικίνδυνη για τους άλλους (απλά με είπαν υπερβολική και ενοχική) και για τον εαυτό μου (δεν τους ένοιαζε ποτέ). Μόνο με εισαγγελικές αναγκάζονται να με κρατήσουν, γιατί τους το επιβάλει ο νόμος.

**Στην τελευταία εισαγγελική, πέρασα από 3! νοσοκομεία εφημερεύοντα γιατί γέμιζαν οι κλίνες πριν έρθει η δική μου σειρά. Και φαντάσου ήμουν με αστυνομικούς. Απλά με μετέφεραν με το περιπολικό από το ένα μέχρι να τελειώσει η εφημερία, στο άλλο. (Υπάρχουν πάρα πολλές εισαγγελικές καθημερινά.)

***Όσες φορές πήγα από μόνη μου στα επείγοντα, περίμενα πάντα πάνω από 12 ώρες, και ποτέ δεν υπήρχαν κρεβάτια.

****10 το πρωί ειμασταν 30 εισαγγελικά και είχαν μείνει 2 κρεβάτια μόνο. Εκείνη τη μέρα, όχι μόνο ο εκούσιος δεν είχε ελπίδα για ελπίδα, αλλά ούτε καν τα εισαγγελικά δεν είχαν ελπίδα.

***** Μια φορά μου έκαναν εισαγγελική από το ίδιο το νοσοκομείο (ενώ είχα πάει εκούσια μόνη μου), για να μπορέσω να βρω κρεβάτι σε άλλο νοσοκομείο σε άλλη εφημερία την επόμενη μέρα.

Είναι τεράστια ταλαιπωρία, δεν το προτείνω.

[HarleyQuinn]

Εγώ είχα μέσον δεν θα πω ψέματα αλλά πίστεύω ότι όταν δουν ένα επείγον περιστατικό, θα το περιθάλψουν.

[reginaphalange45]

Αν πας μόνος σου σε εφημερεύον, να ξέρεις πως θα φας ΠΟΛΛΗ αναμονή, γιατί περνάνε πρώτα τα εισαγγελικά, ότι ώρα και να έρθουν, περνάνε μπροστά από εσένα. Με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγαααλη πιθανότητα, όταν φτάσουν επιτέλους σε εσένα, να μην υπάρχουν κλίνες.

*Όσες φορές έχω πάει εκούσια, δεν με κράτησαν ποτέ ακόμη κι όταν πήγα και τους είπα ότι φοβάμαι πως είμαι επικίνδυνη για τους άλλους (απλά με είπαν υπερβολική και ενοχική) και για τον εαυτό μου (δεν τους ένοιαζε ποτέ). Μόνο με εισαγγελικές αναγκάζονται να με κρατήσουν, γιατί τους το επιβάλει ο νόμος.

**Στην τελευταία εισαγγελική, πέρασα από 3! νοσοκομεία εφημερεύοντα γιατί γέμιζαν οι κλίνες πριν έρθει η δική μου σειρά. Και φαντάσου ήμουν με αστυνομικούς. Απλά με μετέφεραν με το περιπολικό από το ένα μέχρι να τελειώσει η εφημερία, στο άλλο. (Υπάρχουν πάρα πολλές εισαγγελικές καθημερινά.)

***Όσες φορές πήγα από μόνη μου στα επείγοντα, περίμενα πάντα πάνω από 12 ώρες, και ποτέ δεν υπήρχαν κρεβάτια.

****10 το πρωί ειμασταν 30 εισαγγελικά και είχαν μείνει 2 κρεβάτια μόνο. Εκείνη τη μέρα, όχι μόνο ο εκούσιος δεν είχε ελπίδα για ελπίδα, αλλά ούτε καν τα εισαγγελικά δεν είχαν ελπίδα.

***** Μια φορά μου έκαναν εισαγγελική από το ίδιο το νοσοκομείο (ενώ είχα πάει εκούσια μόνη μου), για να μπορέσω να βρω κρεβάτι σε άλλο νοσοκομείο σε άλλη εφημερία την επόμενη μέρα.

Είναι τεράστια ταλαιπωρία, δεν το προτείνω.

Και δηλαδή τι πρέπει να κάνει ένας άνθρωπος που δεν είναι καλά και υποφέρει; Σίγουρα δεν θα ήθελα να το περάσω όλο αυτό..

[εσωτερική_σήψη]

Όχι νοσηλεία ρε συ...
Εγώ έχω μπει πολλές φορές και εκούσια και ακούσια...
Έχω κάτσει πολλούς μήνες μέσα.
Δύο φορές ήμουν σε μονοκλινο γιατί την μια φορά ήμουν επικίνδυνη και την άλλη μου είχαν πέσει τα λευκά..
Έχω να νοσηλευτώ από το 2016 και ελπίζω να μην ξανασυμβεί...
Εμείς δεν είχαμε κινητά μόνο τηλεκαρτες
Και τις περισσότερες φορές δεν ήμουν εκεί με εντάξει άτομα..
Δεν μιλούσα πολύ, δεν ήθελα σχέσεις με άλλους... Απλώς υπέμενα και εννοείται υπάρχουν και οι ιμάντες... Τραυματική εμπειρία.
Δεν νομίζω ότι θα σε βοηθούσε, χειρότερα μπορεί να σε έκανε...
Εσύ θες να ηρεμήσεις εκεί δεν πρόκειται να συμβεί..

[HarleyQuinn]

Ναι αλλά εσύ, εσωτερική σήψη, έχεις ψύχωση, που είναι κάτι πιο "βαρύ" και θα δυσκολεύτηκες περισσότερο. Οι αγχώδεις διαταραχές είναι σαν να μην έχεις τίποτε εκεί μέσα.

[εσωτερική_σήψη]

Ναι, ισχύει αυτό!
Αλλά νομίζω ότι το περιβάλλον εκεί θα ενίσχυε τις αγχώδεις διαταραχές.
Θυμάμαι ήταν ένας νεαρός που ζηταγε να πάρει αλοπεριντιν για να ηρεμήσει από το άγχος και ευτυχώς που δεν του έδωσαν γιατί απλά σε κάνει φυτό.. αυτό που εννοώ είναι ότι με αυτά που βλέπουν τα άτομα με κρίση πανικού (που θεωρώ απαίσιο έχω πάθει δύο φορές στην ζωή μου) γίνονται χειρότερα...

[HarleyQuinn]

Ναι κι εγώ το επισήμανα ότι βλέπεις εικόνες που αν δεν μπορείς να τις πάρεις στην πλάκα ή να αδιαφορήσεις, θα σε κάνουν χειρότερα. Αλλά αν μπορείς να αδιαφορήσεις για όλα τα γύρω σου και να κοιτάξεις τον εαυτό σου, τότε σου κάνει καλό. Ειδικά αν βρεις και φίλους. Πρέπει να το σκεφτεί πολύ καλά το άτομο που ζητάει εγκλησμό εκούσια, δεν είναι και η καλύτερη εμπειρία αλλά είναι μια εμπειρία που μπορεί να σου προσφέρει αν ξέρεις να την εκμεταλλευτείς να σε κάνει καλύτερα.

[reginaphalange45]

Ναι, ισχύει αυτό!
Αλλά νομίζω ότι το περιβάλλον εκεί θα ενίσχυε τις αγχώδεις διαταραχές.
Θυμάμαι ήταν ένας νεαρός που ζηταγε να πάρει αλοπεριντιν για να ηρεμήσει από το άγχος και ευτυχώς που δεν του έδωσαν γιατί απλά σε κάνει φυτό.. αυτό που εννοώ είναι ότι με αυτά που βλέπουν τα άτομα με κρίση πανικού (που θεωρώ απαίσιο έχω πάθει δύο φορές στην ζωή μου) γίνονται χειρότερα...

Εμένα για κάποιο λόγο τα φάρμακα δεν με αγγίζουν οπότε ακόμα και aloperidin να έπαιρνα μάλλον δεν θα έκανε κάτι.. δεν ξέρω γιατί αλλά είμαι ανθεκτικός στα φάρμακα και στην θεραπεία

[wanderer010]

Η νοσηλεία δεν θα σε βοηθήσει σε τίποτα. Χειρότερα θα βγεις.

Εμένα με "βοήθησε" μόνο στις αγωγές για τις σωματικές παθήσεις που τις έπαιρνα σωστά για μοναδικές φορές στη ζωή μου, αλλά κι αυτό ήταν κάτι πάρα πολύ προσωρινό, και εν τέλει δεν είχε και κανένα νόημα, γιατί με το που έβγαινα έξω τα ίδια ξεκινούσαν.

1. Δεν είναι μέρος για να ηρεμήσεις, όπως νομίζεις, γιατί οι εργαζόμενοι είναι κατά πλειοψηφίαν κομπλεξικοι σαδιστές. Με έδεσαν γιατί δεν ήθελα να δώσω το δάχτυλο να μου το τρυπήσουν για μέτρηση άλλο lmao κλάμα, και την άλλη με έδεσαν με το καλημέρα από την πρώτη μέρα χωρίς να έχω κάνει τίποτα. Στην πρώτη μου νοσηλεία μια νοσηλεύτρια έλεγε το βράδυ σε άλλον νοσηλευτή "μου αρέσεις όταν δένεις". Ακούς και bdsm εκεί μέσα. Έκλαιγα τότε πολύ δυνατά όλη την μέρα και ποτέ δεν ήρθε κανείς να μου μιλήσει πάρα μου κλείνανε την πόρτα και έλεγαν "η κλαίουσα είναι". Η ψυχίατρος τότε προσπαθούσε να με αποκόψει από την μητέρα μου, μου έλεγε να της πω να μην έρχεται, γιατί την κουράζω. Πάθαινα επιληπτικές κάθε μέρα με λιποθυμίες από τα φάρμακα, αλλά κανένας δεν με άκουγε και συνέχιζαν τα φάρμακα και συνέχιζα να πέφτω κάτω. Μια φορά άνοιξα την πόρτα του μπάνιου με το πίσω μέρος του κεφαλιού μου πεφτοντας. Ευτυχώς μια φίλη της μαμάς έφτιαξε ολόκληρη ιστορία και κατάφερε να με βγάλει από εκεί, λέγοντας πως όσα είχα γράψει στο διαδίκτυο δεν ήταν από εμένα, αλλά από ένα διαδικτυακό "παιχνίδι" που μου έλεγαν άλλοι τι να γράψω.

Στην τελευταία νοσηλεία, η ψυχίατρος μου είπε αυτολεξεί, "είσαι πολύ ηλίθια". Χωρίς να την έχω προσβάλει ποτέ.

2. Θα στιγματιστείς ΣΙΓΟΥΡΑ από αυτά που θα δεις. Εγώ, που έχω 9-10 νοσηλείες πίσω μου, και δεν μπορώ να δω να δένουν άνθρωπο. Έχω δει εννοείται, απλά δεν το αντέχω ακόμη. Σε μια από τις φετινές νοσηλείες, έδεσαν ένα κοριτσάκι 21 χρόνων, επειδή περπατούσαμε και κρατούσαμε τα χέρια. Μου είχαν πει να μην την κάνω παρέα γιατί "θα βρεις τον μπελά σου με αυτήν" αλλά εγώ τους είχα πει πως είναι άνθρωπος και εγώ θα αποφασίσω αν θα της μιλάω ή όχι. Και όταν μας είδαν μαζί, την πήραν και την έδεσαν. Έριξα το κλάμα της ζωής μου. Με έκαναν να νιώθω πως φταίω εγώ. Δεν πρέπει να βρεις φιλίες εκεί μέσα, γιατί ξεκινάνε πολύ όμορφα και από το πουθενά ξεκινάει ο γ' παγκόσμιος και σε κατηγορούν στους νοσηλευτές για πράγματα που δεν έκανες ποτέ κλπ. Ή ξεκινάνε καλά εκεί και μόλις βγαίνεις δεν υπάρχει ποτέ καμία συνέχεια. Ή σε απειλούν. Μην κάνεις αυτό το λάθος. Εγώ στην αρχή ήμουν εκείνη που τους αγκάλιαζε όλους και τους σκέπαζε το βράδυ και όταν έπαιρνα εξιτήριο τους έφτιαχνα λευκώματα και τους έπαιρνα μεγάλα λούτρινα και τους τα πήγαινα. Τώρα στις νοσηλείες ούτε ανοίγω το στόμα μου, δεν κάθομαι ποτέ στο σαλόνι, δεν βγαίνω από το δωμάτιο κατά κύριο λόγο, και εννοείται δεν ξαναπηγαινω ποτέ ποτέ ποτέ επίσκεψη.

3. Δεν έχεις τίποτα να κάνεις, αν και στην πλειοψηφία των ψυχιατρικών, επιτρέπεται το κινητό εκτός φωτογραφιών, απλά υπάρχει συγκεκριμένη ώρα φόρτισης και αν δεν το δώσεις εκείνες τις ώρες να το φορτίσουν, μετά δεν στο φορτίζουν. Μόνο στο Δρομοκαΐτειο δεν είχα κινητό. Θα νιώθεις πως τρελαίνεσαι από την απραξία.

4. Είναι ένα πλαίσιο όπου μπορείς να πεις πως οι άλλοι παίρνουν το βάρος κάποιων καθημερινών πράξεων από εσένα - το φαγητό, δεν χρειάζεται να ψωνίσεις ή να μαγειρέψεις, δεν χρειάζεται να πας να σου γράψουν φάρμακα, ούτε να πας στο φαρμακείο κλπ, και τα χρήματα δεν σε αγχωνουν εκείνες τις μέρες. Αλλά εκεί σταματάει. Όποιος θέλει να κάνει κακό στον εαυτό του, θα το κάνει, είτε έξω, είτε μέσα, κακά τα ψέματα. Έχω καταφέρει να κάνω πράγματα μέσα στο πλαίσιο της νοσηλείας χωρίς να το πάρουν χαμπάρι.

5. Καλούς νοσηλευτές έχω πετύχει μόνο 3-4. 2-3 στο Δαφνί, και έναν στο Κρατικό. Παντού οι περισσότεροι σου μιλάνε άσχημα, πολύ προσβλητικά και σε προκαλούν. Πρέπει να σφίγγεις τα δόντια και να μην αντιδράς ότι και να ακούσεις, γιατί εκείνοι δεν φταίνε ποτέ και όλα είναι εις βάρος σου. Μην ξεχνάς, ότι και να πεις εκεί μέσα, είσαι ο "ψυχασθενής".

[wanderer010]

Πλέον και οι αστυνομικοί προσπαθούν να με γλυτώσουν από την νοσηλεία, γιατί ξέρουν πως δεν υπάρχει νόημα και δεν βγαίνει πουθενά, όπως μου έχουν πει "μας τους φέρνουν εδώ και νομίζουν ότι θα τους πάμε εκεί και θα τους δώσουν ένα μαγικό χάπι και θα γίνουν καλά, αλλά δεν είναι έτσι", αλλά ο εισαγγελέας δεν πείθεται.

Ακόμη και η ψυχίατρος σε μια από τις φετινές μου είπε από την αρχή πως η νοσηλεία θα είναι χαμένος χρόνος, αλλά πώς αναγκάζεται να με κρατήσει λόγω της εισαγγελικής. Σε αυτήν την νοσηλεία με έσερναν στο πάτωμα γιατί ήθελα να φάω κάτι μετά από 3 μέρες :)

Μην. Μην πας. Θα το μετανιώσεις. Ακόμη κι αν καταφέρεις να μπεις, θα το μετανιώσεις, στο εγγυώμαι.

[wanderer010]

*Μην σκεφτείς ότι εντάξει θα πάω κι αν δω τέτοια θα υπογράψω να φύγω. Έχουν το δικαίωμα να μετατρέψουν το εκούσιο σε ακούσιο όποτε θέλουν εκείνοι, χωρίς να σε ενημερώσουν εννοείται, και μετά δεν φεύγεις με καμία τύχη.

[HarleyQuinn]

Όλα αυτά γιατί δεν ήσουν συνεργάσιμη. Εμένα με είχαν ονομάσει Μιχαήλ Άγγελο για πλάκα οι νοσηλευτές γιατί έπαιρνα πράγματα στους άλλους ασθενείς που ήταν σε απορία και γλεντούσα τα λεφτά μου για να τους δώσω ό,τι δεν μπορούσαν να έχουν... Μια κόκα κόλα.. Ένα μιλφέιλγ... Ένα αποσμητικό.. Πίτσες, καφέδες να πίνουμε και να καπνίζουμε..

[εσωτερική_σήψη]

Και μένα στην πρώτη μου από εκούσια έγινε ακούσια και έκατσα τέσσερις περίπου μήνες μέσα...
Όντως εξαρτάται που θα πέσεις.
Έχει σίγουρα και καλούς νοσηλευτές.
Αλλά έναν τον θυμάμαι ήταν απαίσιος και λέει στους άλλους τι να κάνω να της δέσω και τα δύο της χέρια;;;

[wanderer010]

Καλέ εδώ θυμάμαι έναν τον είχαν δεμένο και φώναζε, παρακαλούσε να του λύσουν το ένα άκρο (ήταν δεμένος και από τα 4), και του έλεγαν σε λίγο και σε λίγο, και έλεγε μετά για την μαμά του που ήταν στον ουρανό, δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Δεν του έκαναν την χάρη να του λύσουν έστω ένα χέρι ή πόδι, και τον μετέφεραν σε ένα δωμάτιο μόνο του για 3 μέρες. Ούτε τουαλέτα, τίποτα. Ούτε ένα άκρο ελεύθερο. Όταν τον έλυσαν, δεν ξαναμίλησε και ήταν ο πιο εξαντλημένος άνθρωπος που έχω δει ποτέ.

Μια δεμένη ζητούσε νερό και της φωνάζει η νοσηλεύτρια, βούλωσέ το γιατί θα σου κλείσω και το στόμα.

Ακόμη και για να πάμε να πάρουμε τα φάρμακα ήταν προκλητική, άλλη αυτή, "δεν πιστεύω να θέλεις πρόσκληση;"

Τα φάρμακα ρώτησα απλά ποια είναι να ξέρω τι έπαιρνα και άρχισε να φωνάζει "θα δεθείς".

Οι ψυχασθενείς εκεί μέσα είναι οι εργαζόμενοι, αλήθεια.