Πόσο συχνά μιλάτε με φίλους και ποιος ξεκινά την επικοινωνία;

[_Vassilis]

πως συγκρινεις καταστασεις και κρινεις οτι "ολα θα περασουν" οπως και σε σενα και θα ειναι μια χαρα απο την στιγμη που η κοπελα δεν ειναι σε αγωγη και λεει αλλα αντ αλλα για να καλυψει την αρνηση της αυτην; εχεις την ιδια διαγνωση;

Τωρα εσυ ρε Ρεμ καταλαβες και εμενα και την κοπελα, τι να πω.. Αμα ειχα κουραγιο θα πεθαινα στο γελιο, πιθανως και η αλλη κοπελα. Που ειδες να συγκρινω ρε Ρεμ? Ειπα απλα σε ενα απελπισμενο κοριτσι που δε βλεπει φως στον οριζοντα αυτη τη στιγμη οτι πισω απο τα μαυρα συννεφα υπαρχει ακομα ο ηλιος και οτι θα βγει καποια στιγμη, θα τον ξαναδει. Ουτε συγκριση εκανα ουτε τιποτα. Στη δικη μου ατομικη περιπτωση ειπα οτι κρατησε ενα χρονο και τωρα εδω και μηνες ειμαι «καλα». Λεγοντας καλα δεν εννοω οτι λυθηκαν τα προβληματα η οτι νιωθω σουπερ, εννοω ομως οτι δε νιωθω οτι θελω να δωσω τελος οπως ενιωθα περυσι τετοιον καιρο. Πολυ πολυ τρομαχτικο συμπτωμα, αλλα ειναι συμπτωμα παιδια και αυτο, δεν ειναι κατι δικο μας. Ειναι συμπτωμα και περναει. Της εχω ζαλισει της κοπελας οτι ακομη κι εγω που ειμαι ας το πουμε «αρνητης» της εχω πει οσο πιο εμφατικα μπορω παρε τους δικους σου ανθρωπους και πατε σε ιδιωτη γιατρο, συνεργασου , παρε φαρμακα, κανε αυτο που θα πει. Της εχω πει οτι ειναι ψυχιατρικο επειγον, οτι κινδυνευει. Που ειδες κατι διαφορετικο? Τα αλλα που ειπε η κοπελα οτι της ειπαν οι γιατροι τα διαβασες ομως η ουτε καν.. Κι εγω εχω αντιστοιχες τετοιες συμπεριφορες οποτε την καταλαβαινω που δε θελει ουτε ζωγραφιστους να τους δει.

Ρεμ, στο χω ξαναπει, σου χρωσταω εσενανε, αμα δε θυμασαι ρωτα με και θα σου πω τι εννοω αλλα δε θελω να πω πολλα εδω. Ομως αυτη τη στιγμη με εχεις τσαντισει τοσο με τις μλκιες που πας και κανεις νομιζοντας κιολας οτι «βοηθας» που παω να μετρησω μεχρι το 1000 για να μη σε βρισω, αληθεια..

(Τσαντισμενη) καλημερα, τα λεμε..

[Marylou25]

Ρεμ, στο χω ξαναπει, σου χρωσταω εσενανε, αμα δε θυμασαι ρωτα με και θα σου πω τι εννοω αλλα δε θελω να πω πολλα εδω. Ομως αυτη τη στιγμη με εχεις τσαντισει τοσο με τις μλκιες που πας και κανεις νομιζοντας κιολας οτι «βοηθας» που παω να μετρησω μεχρι το 1000 για να μη σε βρισω, αληθεια..

Ο Vassilis έχει προσεγγίσει σε ιδιωτικές συζητήσεις 4 άτομα στα μουλωχτά.. τι να κάνει και αυτός στις δημόσιες κουβέντες τον παίρνουν χαμπαρι και δεν του βγαίνει το σενάριο. Είναι συγκινητικό πως παλεύει να στήσει ομαδούλες στο inbox για να σώσει λίγο την αξιοπρέπεια του

[wanderer010]

Εγώ είμαι έτσι από το 2018 σερί πάντως. Τώρα τι μου λες για έναν χρόνο, δεν έχω ιδέα.

Το ότι πέρασε για εσένα, ΔΕΝ σημαίνει θα περάσει για όλους.

Φέτος προσπάθησα να γνωρίσω κόσμο, μην νομίζεις, όλα αυτά τα χρόνια, στα αυγά μου καθόμουν και δεν έκανα τίποτα, ούτε γνώριζα κανέναν. Όταν ακολούθησα την ψυχιατρική αγωγή, ήταν σαν να άλλαξα χαρακτήρα και έκανα πράγματα που δεν θα έκανα ΠΟΤΕ μου πριν. Μετά τους 5 μήνες αγωγής, ήμουν άλλος άνθρωπος (προς το χειρότερο από ότι φάνηκε). Πριν από αυτά ναι μεν κινδύνευα από εμένα, αλλά δεν εμπλεκα ποτέ μου σε τέτοιες καταστάσεις. Είναι κι ένας παραπάνω λόγος που έχω επιλέξει πια να μείνω χωρίς φάρμακα. Με έβγαλαν από την αδράνεια, αλλά με έσπρωξαν σε άλλα πράγματα, σαν μανιακά. Έχω πάρει τα ψυχιατρικά φάρμακα με πάρα πολύ άσχημο μάτι, ίσως ο τρόπος που μου επιβλήθηκαν την πρώτη φορά, οι πολύ πολύ ΠΟΛΥ άσχημες παρενέργειες, το ότι όταν τα έπαιρνα σερί, κατέληξα χειρότερα ως προς άλλες κατευθύνσεις. Δεν πρόκειται ποτέ στην ζωή μου να μπορέσω να πάρω τέτοια φάρμακα. Πλέον και μόνο να μου πουν να τα πάρω ή να τα δω μπροστά μου, νιώθω τελείως χάλια. Θα ήθελα αυτό να γίνει σεβαστό ως επιλογή μου, και να μην ακούσω ξανά πίεση ως προς κάτι στο οποίο έχω πει ένα ξεκάθαρο όχι και έχω πολύ σοβαρούς λόγους στους οποίους στηρίζεται αυτό το όχι.

Είναι δική μου επιλογή τι θα κάνω με το δικό μου σώμα, και δυστυχώς τα φάρμακα όχι μόνο δεν με βοήθησαν ποτέ, αλλά με χειροτέρεψαν τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Και πίστεψέ με, δεν είμαι χαζή - αν με είχαν βοηθήσει δεν θα τα αποστρεφόμουν. Δεν θα ήθελα να μου ξαναπείς να πάρω φάρμακα, σε παρακαλώ δηλαδή.

[wanderer010]

Αν εσύ θες να είμαι καλά 1, εγώ θέλω 100. Και δεν θα έλεγα όχι σε κάτι που βοηθά, ποτέ δεν αρνήθηκα να δοκιμάσω, οκ; Δεν είπα όχι χωρίς να δοκιμάσω. Αλλά αρκετά. Δεν είμαι χαζή να πω όχι σε κάτι που με βοήθησε να νιώσω καλύτερα. Δεν είμαι χαζή. Το όχι είναι όχι, αρκετά.

[Marylou25]

wanderer για κάποιες σοβαρές ψυχικές ασθένειες η φαρμακευτική αγωγή είναι μονόδρομος. Εσύ ούτε φαρμακευτική αγωγή λαμβάνεις ούτε ψυχοθεραπεία κάνεις οπως μας λες. Το ότι εχεις άσχημες εμπειρίες με τα φάρμακα και με γιατρούς δεν πρέπει να σε κάνει να αφήνεις τον εαυτό σου αβοήθητο. Εφόσον βλέπεις οτι στο δημόσιο δεν ασχολούνται πολύ, κλείσε ραντεβού με κάποιον γιατρό ιδιώτη. Δεν χρειάζεται να πηγαίνεις κάθε βδομάδα, έστω και μια φορά το μήνα απλά να ρυθμίζεις την αγωγή σου εαν και όταν αυτή χρειάζεται. Αυτό που γράφτηκε πριν είναι ο Vassilis σύγκρινε το δικο του περιστατικό με το δικό σου λέγοντας σου οτι θα περάσει.