Ποντικάκια

[wanderer010]

Βρήκα ποντικάκια στην γειτονιά και χάρηκα τόσο πολύ. Πόσο δύσκολο να επιβιώσεις ως ποντίκι σε αυτόν τον κόσμο, που όλοι σε μισούν.

[homebod]

wanderer010, για την ζωοφιλία σου και τα συναισθήματά σου, σε αγαπώ πολύ!!

[user]

είναι δύσκολο; εγώ έχω ακούσει πάλι πως οι αρουραίοι είναι πολύ ανθεκτικά ζώα. ξέρεις, μπορούν να χωρέσουν από μια μικρή τρυπούλα, είναι πολύ γρήγορα κλπ

[ninja]

Ειναι πολυ ομορφα τα ποντικια με τα μουστακακια τους και τη σουβλερη μουσουδα τους, οι ουρες τους ειναι λιγο scary μονο, και ειναι και πολυ εξυπνα επισης. Απλα ειναι πολυ επικινδυνα γιατι μεταφερουν τρελες ασθενειες.

[Κύκνος]

Κι εμένα μου αρέσουν τα ποντικάκια, τα βρίσκω πολύ συμπαθητικά... Μάλιστα όταν ήμουν μικρή, είχα δει ένα κι ήθελα τόσο πολύ να το πλησιάσω που το έπιασα από την ουρά και με δάγκωσε οπότε το άφησα κι έμεινα με την όρεξη...

Μη με κράξετε, δεν ήθελα να το πειράξω, ήμουν παιδί και δεν είχα καταλάβει ότι θα πονέσει... Είχα τόση λαχτάρα να το πιάσω...

[ninja]

Ωχ! Το δαγκωμα που αναφερεις ειναι πολυ επικινδυνο! Εκτος αν ηταν μικρο ποντικακι, σπιτικο που λεμε, αλλα απο αρουραιο ειναι φοβερα επικινδυνο για πανωλη κλπ.

[Κύκνος]

Ωχ! Το δαγκωμα που αναφερεις ειναι πολυ επικινδυνο! Εκτος αν ηταν μικρο ποντικακι, σπιτικο που λεμε, αλλα απο αρουραιο ειναι φοβερα επικινδυνο για πανωλη κλπ.

Μάλλον αρουραίος ήταν γιατί ήταν μεγαλούτσικο αλλά τότε δεν ήξερα ότι μεταδίδει τέτοιες ασθένειες... Μάλλον ήμουν τυχερή που δεν κόλλησα τίποτα...

[_Vassilis]

Κι εμένα μου αρέσουν τα ποντικάκια, τα βρίσκω πολύ συμπαθητικά... Μάλιστα όταν ήμουν μικρή, είχα δει ένα κι ήθελα τόσο πολύ να το πλησιάσω που το έπιασα από την ουρά και με δάγκωσε οπότε το άφησα κι έμεινα με την όρεξη...

Μη με κράξετε, δεν ήθελα να το πειράξω, ήμουν παιδί και δεν είχα καταλάβει ότι θα πονέσει... Είχα τόση λαχτάρα να το πιάσω...

Κι έτσι λύθηκε επιτέλους το μυστήριο γιατί είναι ροζ ο κύκνος. Έχει DNA από τα ροζ αυτάκια του ποντικιού!

Εντάξει τυχερή ήσουν που δεν έπαθες τίποτα και από δάγκωμα κιόλας. Αυτό κανονικά άμα σου τύχει σηκώνεσαι και πας στα επείγοντα επιτόπου..

[Κύκνος]

Κι έτσι λύθηκε επιτέλους το μυστήριο γιατί είναι ροζ ο κύκνος. Έχει DNA από τα ροζ αυτάκια του ποντικιού!

Εντάξει τυχερή ήσουν που δεν έπαθες τίποτα και από δάγκωμα κιόλας. Αυτό κανονικά άμα σου τύχει σηκώνεσαι και πας στα επείγοντα επιτόπου..

Χα χα!

Υποθέτω για να σου κάνουν αντιτετανικό ορό, σωστά;

[_Vassilis]

Χα χα!

Υποθέτω για να σου κάνουν αντιτετανικό ορό, σωστά;

Υποθέτω και αυτό αλλά και όχι μόνο..

Τεσπα, εσύ τη γλιτωσες με μια μόνο μικρή παρενέργεια

[Vox]

Ωχ! Το δαγκωμα που αναφερεις ειναι πολυ επικινδυνο! Εκτος αν ηταν μικρο ποντικακι, σπιτικο που λεμε, αλλα απο αρουραιο ειναι φοβερα επικινδυνο για πανωλη κλπ.

Amen bro. Κάποιος που λέει τα αυτονόητα. Χρειάζονται όμως μερικές διευκρινίσεις.

Οι λοιμώξεις που μπορούν να μεταδοθούν μέσω της επαφής με τρωκτικά, έμμεσης και άμεσης, ακόμα και με τα «αθώα» σπιτικά ποντικάκια, είναι πολλές και άσχημες. Ίσως αυτή που ακούγεται συχνότερα σήμερα, επειδή έχει και μοιραία κατάληξη αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, είναι η λεπτοσπείρωση. Μπορεί να μεταδοθεί και από άλλα ζώα (οικόσιτα και άγρια) αλλά τα τρωκτικά και συγκεκριμένα οι αρουραίοι είναι ο κύριος φορέας, ειδικά στις αστικές πυκνοκατοικημένες περιοχές.

Το θέμα τώρα είναι ότι τέτοιες λοιμώξεις δεν χρειάζονται απαραίτητα άμεση επαφή, όπως το δάγκωμα, για να περάσουν στον άνθρωπο. Πολλές μπορούν να περάσουν μέσα από το βλεννογόνο (η λεπτοσπείρωση είναι μια απ' αυτές), από τα τσιμπήματα των ψύλλων που έχουν τα τρωκτικά όταν αυτοί περάσουν στον άνθρωπο (πανώλη) ή ακόμα και από τα ούρα και τα περιττώματα σε μορφή αερολύματος (χανταϊός, ιός της λεμφοκυτταρικής χοριομηνιγγίτιδας). Φυσικά με ένα δάγκωμα μπορεί να περάσει οποιαδήποτε λοίμωξη. Μη σου τύχει. Γι' αυτό το λόγο τα τρωκτικά διαχρονικά είναι στο στόχαστρο και λαμβάνονται διαρκώς μέτρα ώστε η παρουσία τους να περιοριστεί εκεί όπου υπάρχουν άνθρωποι, γιατί να εξαλειφθούν εντελώς είναι αδύνατο.

Με την ευκαιρία αυτή ας αναφέρω ότι δεν είναι τυχαίο που στην Ευρωπαϊκή μυθοπλασία οι αρουραίοι έχουν συνδεθεί με ολέθριες φιγούρες όπως ο Nosferatu (κατα μία εκδοχή «αυτός που φέρει τη νόσο»). Απεικονίζεται συχνά με αρουραίους, όπως στην ιστορική μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του γνωστού μυθιστορήματος του B. Stoker, Nosferatu, eine Symphonie des Grauens (1922), και στο remake Nosferatu - Phantom der Nacht (1979). Στο remake μάλιστα, για τη σκηνή με τους αρουραίους χρησιμοποιήθηκαν εκατοντάδες αληθινοί αρουραίοι που αφέθηκαν ελεύθεροι κάτω από αυστηρή κτηνιατρική επιτήρηση σε μια γραφική Ολλανδική πόλη. Τόσο εμβληματικό στοιχείο του ολέθρου και της αποσύνθεσης είναι. Εμφανίζονται πάλι, σε λίγο διαφορετικό ρόλο, στην πιο πρόσφατη ταινία The Last Voyage of the Demeter (2023) (ουσιαστικά ένα κεφάλαιο από το βιβλίο του Stoker). Είναι ταινία ασυνήθιστης αγριότητας ακόμα και για το είδος της (βαμπιρική). Εγώ θα έλεγα άνετα 18+ για σκηνές που προκαλούν έντονη ανησυχία, ταραχή και τρόμο.

Ας μην ξεχνάμε και την τρομακτική πέρα από κάθε εφιάλτη επιδημία πανώλης που γνώρισε η Ευρωπαϊκή ήπειρος μετά την πολιορκία της Caffa (ή Kaffa) στην Κριμαία από τη Χρυσή Ορδή το 1347. Σύμφωνα με αναφορές, οι επιτιθέμενοι Μογγόλοι, που υπέφεραν ήδη από πανώλη, εκτόξευσαν τα σώματα νεκρών στρατιωτών τους μέσα στην πόλη με καταπέλτες με σκοπό να μολύνουν τους αμυνόμενους. Πρόκειται για μια από τις παλαιότερες καταγεγραμμένες περιπτώσεις βιολογικού πολέμου. Ο τρόμος και ο πανικός που ακολούθησαν, οδήγησαν κάποια στιγμή σε έξοδο, με ένα πλοίο από εκεί να φτάνει στη Σικελία μεταφέροντας την ασθένεια. Η συνέχεια είναι γνωστή. Και αποτυπώθηκε μεταξύ άλλων και στην τέχνη της εποχής. Τέλος, η ταινία Black Death (2010) είναι εμπνευσμένη από αυτή τη σκοτεινή και νοσηρή περίοδο που στοίχισε στην Ευρώπη περίπου τον μισό πληθυσμό της, αν και οι εκτιμήσεις ποικίλλουν.