Results 1 to 15 of 95
Thread: SOS
-
28-01-2006, 13:55 #1
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 82
SOS
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΠΑΙΝΩ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΦΟΡΟΥΜ ΚΑΙ ΔΕ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ.ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ. ΕΧΩ ΑΤΟΝΙΑ ΚΟΥΡΑΣΗ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ ΚΛΑΜΑΤΑ ΚΑΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ. ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΠΟΛΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ. ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΕ ΒΟΗΘΑΕΙ. ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ. ΕΧΩ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΝΑΞΙΑ. ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΤΣΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΑ. ΔΕ ΜΠΟΡΩ. ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ?
- 30-01-2006, 13:56 #2
- Join Date
- Jan 2006
- Location
- στα νώτα μου
- Posts
- 1,559
Φυσικά και δεν φταις εσύ...
Παραδέχεσαι ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να βοηθήσεις τον εαυτό σου, παραδέχεσαι ότι έχεις πρόβλημα και χρειάζεσαι βοήθεια...
Αν δεν μπορείς να μιλήσεις για όλα σε κάποιον που να πιστεύεις εσύ ότι μπορεί να σε καταλάβει και να μην σε περάσει για τρελή/ό τότε δεν θα ήταν καλή ιδέα να επισκεφτείς έναν ψυχολόγο...
Βέβαια μπορείς να μιλήσεις εδώ μέσα [το μόνο βέβαιο πως θα σε νοιώσουμε] αλλά είναι διαφορετική σίγουρα η ανθρώπινη επαφή...
Μην το βάζεις κάτω. Έπεσες, θα σηκωθείς κάποια στιγμή... Εδώ θα είμαστε για ότι χρειαστείς....
30-01-2006, 15:52 #3
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 82
ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΤΟ ΛΕΩ. ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ. ΜΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΜΟΝΗ,ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΜΕ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΛΗ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΙ ΠΕΡΝΑΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΣΑΚΩΝΟΜΑΣΤΕ. ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΑΝΩ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΙΕΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΧΑΜΗΛΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΞΙΖΩ. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΙΧΝΩ ΑΜΕΣΑ ΑΛΛΑ ΙΣΩΣ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ. ΑΚΟΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΙΕΙ ΟΤΙ ΕΠΕΙΔΗ ΝΙΩΘΩ ΜΙΖΕΡΗ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΟΥΡΑΖΟΝΤΑΙ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΑ 2,ΔΕ ΞΕΡΩ. ΔΕ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ. ΝΙΩΘΩ ΑΠΑΙΣΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΞΑΝΑΣΗΚΩΘΩ ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ ΔΥΣΚΟΛΟ
30-01-2006, 16:01 #4
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 93
Αγαπητέ μου,
Αν, υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωή μας που δεν μας αρέσουν, έχουμε την δύναμη να τα αλλάξουμε!Έχουμε την \"δύναμη των σκέψεων και των λέξεων\".Επίσης, η ποιότητα των σκέψεων καθορίζει την ποιότητα της ζωής μας.Δεν φταίς εσύ απλά οι σκέψεις όπου πετιτρυγιρίζουν μέσα στο μυαλό σου όπου είναι αρνητικές και αυτές μπορεις να τις πολεμήσεις χρειάζοντας μεγάλη θέληση αλλά πραγματική!Κανεις δεν μπορεί να σε βοηθήση γιατί ειναι κάτι όπου αφορά αποκληστικά εσένα και μόνο..
Ευχαριστώ!
31-01-2006, 04:03 #5
- Join Date
- Jan 2006
- Location
- στα νώτα μου
- Posts
- 1,559
Σίγουρα δύσκολο το να σηκωθείς.....ʼμα ήταν εύκολο δεν θα είμασταν εδώ τώρα...προσωπικά πιστεύω πως πρέπει να αρχίσεις να το αποδέχεσαι ότι τα πράγματα δεν είναι όπως θα τα ήθελες... κάθε μικρή επιτυχία θα σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα...στην αρχή μην περιμένεις πολλά πράγματα...αυτά θα έρθουν συν τω χρονω...τώρα το τι είναι επιτυχία εξαρτάται από σένα...φαντάσου τον εαυτό σου πως θα ήθελες να είσαι, πως είσαι... μικρά βήματα στην αρχή...θα κουραστείς είναι πολύ πιθανό...αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα φτάσεις εκεί που ονειρεύεσαι...μη σε απασχολεί ο χρόνος...δεν έχει και τόση σημασία στην παρούσα φάση...δεν έχει σημασία αν αργεί η μέρα που ονειρεύεσαι...σημασία ΕΧΕΙ να πιστεύεις πως θα \'ρθει...
αλλιώς δεν έχει νόημα... δεν ξέρω... λέω εγώ τώρα...έχε πίστη σ΄ αυτό που μοιάζει τώρα αδύνατο...έτσι πολύ περισσότερες πιθανότητες να το πετύχεις...
31-01-2006, 21:36 #6
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 82
ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΕΧΩ ΠΕΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΞΑΝΑΣΗΚΩΘΩ. ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΑΥΤΗ Η ΚΟΝΤΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΜΕ ΕΧΕΙ ΚΟΥΡΑΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΔΕ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΑ. ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΕΠΙΣΗΣ ΜΕ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΟΤΙ ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΠΑΩ ΣΕ ΓΙΑΤΡΟ. ΑΡΑ ΑΔΙΕΞΟΔΟ. ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΗ Ε?
01-02-2006, 01:07 #7
- Join Date
- Jan 2006
- Location
- στα νώτα μου
- Posts
- 1,559
Γεια,
νομίζω πως το να πιστέψεις πως κάποτε θα σηκωθείς είναι σημαντικό αλλά μη σε απασχολεί τόσο...επειδή αυτή η μέρα είναι πολύ πιθανό να έρθει μετά από αρκετό καιρό και πόνο θα σε κάνει να νοιώθεις χειρότερα...ότι έχεις ακόμη δρόμο μπροστά σου...
σίγουρα η κρίση σου δεν είναι και τόσο σε φόρμα... δεν σημαίνει όμως ότι σκέφτεσαι λανθασμένα πάντοτε...είναι φυσικό να είσαι μπερδεμένη...είναι φυσικό να αισθάνεσαι ότι αντιδράς λανθασμένα... άλλωστε είναι κάτι άγνωστο για σένα... δεν ήσουν έτσι κι όλη σου τη ζωή ... έτσι δεν είναι???...απαραίτητο λοιπόν ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ....ότι μπορείς να τα καταφέρεις...κι αν όχι αρκεί και μόνο να το φανταστείς... σκέψου πως είσαι δυνατή, πως δεν θα σε βάλουν κάτω οι αρνητικές σκέψεις, πως η ζωή είναι όμορφη και πρέπει να τη ζήσεις....φαντάσου τον εαυτό σου ανίκητο...προσπάθησε να το πιστέψεις..δεν είναι εύκολο... αλλά προσπάθησε...θα πάρεις κουράιο να συνεχίσεις...
η μοναξιά είναι άσχημη αν έτσι την αντιλαμβανόμαστε...προσπάθ� �σε να την απολαύσεις...ακούγεται παράξενο...πες...Ωραία νοιώθω μοναξιά κι ας έχω ανθρώπους γύρω μου εγώ νοιώθω μοναξιά...και τι με αυτό? είμαι οκ... τα βγάζω πέρα...δεν αισθάνομαι άσχημα γι\' αυτό...
δεν θα είσαι πάντα έτσι....είναι βέβαιο...τα νομίσματα έχουν δυο όψεις...έπεσες, θα σηκωθείς...χρειάζεται προσπάθεια βέβαια αλλά αξίζει τον κόπο δεν συμφωνείς??
δεν είσαι απαισιόδοξη...έτσι είναι τα πράγματα...δεν φταις εσύ γι\' αυτό...
από φίλους πως πάμε??
και που \'σαι σιγά σιγά θα ανεβαίνουμε έτσι???άντε μπράβο....
01-02-2006, 15:19 #8
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 82
RAPHSSSODOS ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΡΑΤΑΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ. ΔΕ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ. ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΩ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕ ΒΛΕΠΩ ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΛΟ. ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΔΕ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΠΕΡΝΑΩ ΔΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ. ΑΠΟ ΦΙΛΟΥΣ ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ. ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ. ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ. ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΣΠΑΝΙΑ. ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΜΕ 1-2 ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΑΥΤΕΣ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ,ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ. ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΜΙΖΕΡΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΜΕ ΕΧΕΤΕ ΒΑΡΕΘΕΙ. ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ,ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΗΣΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΣΑΚΩΝΟΜΟΥΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΓΟΝΕΙΣ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΙΑ ΑΝΗΛΙΚΗ. ΧΑΛΙΑ ΟΛΑ. ΣΤΑΜΑΤΑΩ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΕΡΙΞΑ.
01-02-2006, 19:36 #9
- Join Date
- Jan 2006
- Location
- στα νώτα μου
- Posts
- 1,559
Καλησπέρα ak7ak
κατά αρχάς μη φοβάσαι δεν πέφτουμε δα τόσο εύκολα...συνηθίσαμε πια...
πόσο να πέσουμε ακόμη πια...καρδιά είναι αυτή...όχι πέτρα....
τέσπα,αυτό με το κουράγιο που λες το καταλαβαίνω απόλυτα...
ξεκίνησα να μιλάω σε fora όταν ήθελα να αυτοκτονήσω...
διαβάντοντας λόγια παρότρυνσης που με παρακινούσαν να ενδιαφερθώ ένοιωθα καλύτερα αλλά ήταν για λίγο...μη φοβάσαι...
η θλίψη, η κατάθλιψη και πες την όπως αλλιώς γίνεται συνήθεια...
δεν αλλάζει εύκολα όπως κάθε συνήθεια....
το θετικό είναι πως και η ευτυχία, η θετική σκέψη και η ευχάριστη ενέργεια γίνεται συνήθεια...
οπότε μη χολοσκάς τα λόγια παρηγοριάς κρατάν λίγο...
λόγια είναι πεταν χάνονται....
αλλά μη φοβάσαι έτσι και αρχίσεις και ανεβαίνεις σιγά σιγά κρατάν όλο και περισσότερο...μετά θα αρχίσει να βγαίνει από μέσα σου....και τότε θα έχεις αρχίσει να γίνεσαι καλά....
να προτείνω κάτι? με τη θρησκεία πως τα πας??
όπως και να το κάνουμε ένας \"πνευματικός\" ακούει και συμπάσχει τζάμπα...
αλλά επειδή θα σε πρήξει με το Θεό [και άμα είναι και κανας κολλημένος φασκελοκουκούλωστα...] πρέπει να το πιστεύεις για να το κάνεις...δεν ξέρω κι όλας...λέω...
μαλώνεις συνέχεις με τους γύρω σου???
δεν μου λες φυσικό δεν το βλέπεις??
πως να το κάνουμε άλλωστε περνάς μια πολύ δύσκολη και περίεργη φάση μπας και περίμενες πως οι σχέσεις δεν θα αλλοιώνονταν????
δυστυχώς έτσι είναι....και πάλι οι σχέσεις δεν χαλάνε μόνο από τη μεριά σου...δεν φταις μόνο εσύ δηλαδή....οπότε stay cool...
δεν βλέπεις τίποτα καλό στον εαυτό σου ε???
ε, και τι μ\' αυτό???
φαντασία έχεις???φαντάσου τα καλά σου...φαντάσου τα και προσπάθησε να τα φτάσεις...όχι ακραία πράγματα όμως...πάρτο χαλαρά...
στο φινάλε αυτή είσαι βρε αδερφέ χρυσή, κουτσή, στραβή, ανάποδη ζεις και αφού ζεις κάποιος λόγος θα υπάρχει....πίστεψε στο θαύμα που λέγεται ζωή...
πίστεψε πως αφού ζεις είσαι σημαντική....δες τον εαυτό σου σαν ένα μικρό Θεό... φέρσου του σαν ένα μικρό Θεό....τους Θεούς τους λατρεύουμε...
προσπάθησε να μην πλήττεις...αυτό είναι το χειρότερο όταν έχεις κατάθλιψη...
η κατάθλιψη θέλει να σε σκοτώσει...όταν όμως έχεις γεμάτο το μυαλό σου από ζωή [από πράγματα που σε ευχαριστούν και αγαπάς] δεν έχει χώρο και σιγά σιγά ξεκουμπίζεται...είναι πολύ αξιοσέβαστη αντίπαλος όμως...
μην την υποτιμήσεις...θα βγεις χαμένη από χέρι τότε... σέβασου την...
συμφιλιώσου μαζί της....μην ξεχνάς πως πολεμώντας την πολεμάς τον εαυτό σου...στον πόλεμο πας για να σκοτώσεις...θέλεις να σκοτώσεις τον εαυτό σου???ΟΥΤΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΝΟΙΑ!!! Συμφιλιώσου λοιπόν μαζί της αποδέξου την....
και για εμένα οι γιορτές δεν ήταν ότι καλύτερο...ήμουν σε κατάθλιψη...δεν μιλούσα σε κανένα....δεν υπήρχα για τον κόσμο ούτε κι ααυτός για μένα...
δεν είσαι μίζερη λοιπόν...δεν είσαι μόνη σου......και προ παντός πίστεψε πως η ζωή αξίζει τον κόπο...ακόμη και ο πόνος ακόμα και η κατάθλιψη αξίζει τον κόπο...λίγοι άνθρωποι έχουν το προνόμιο να περνούν από μια τέτοια κατάσταση...νοίωσε λοιπόν τυχερή και ευχαρίστησε το σύμπαν γι\' αυτό όσο χαζό και αν ακούγεται....
Συνεχίσε να προσπαθείς....
02-02-2006, 16:05 #10
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 82
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ. ΦΑΙΝΕΣΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ ΣΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΔΕ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΙΛΗΣΕΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΟΜΑΣΤΕ. ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΘΗΚΑ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ ΟΤΙ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΕΡΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΕ ΕΧΟΥΝ. ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΦΥΣΙΚΑ. ΛΕΣ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΚΑΜΙΑ. ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΜΑΛΛΟΝ. ΒΑΡΕΘΗΚΑ
03-02-2006, 00:56 #11
- Join Date
- Jan 2006
- Location
- στα νώτα μου
- Posts
- 1,559
Δεν χρειάζεσαι να με ευχαριστείς...
Είμαι μανιοκαταθλιπτικός...σε καταλαβαίνω απόλυτα...και σε παρηγορώ ακριβώς όπως παραγηρώ τον εαυτό μου...
πάνω κάτω η αντιμετωπίση είναι η ίδια...αυτό που αλλάζει είναι ο χαρακτήρας...ξέρεις η δύναμη που έχει ο καθένας,οι αντοχές, ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα, ο τρόπος που αντιδράμε στα διάφορα ερεθίσματα και τέτοια...
Αυτό που λες για το παρε-δώσε.....Πράγματι έχω πράγματα να δώσω [έτσι αισθάνομαι τουλάχιστον και αυτό εισπράττω από τις σχέσεις μου με τους γύρω μου αλλά στο πάρε...υπάρχει πρόβλημα.......ίσως επειδή καλύπτω πολλά πράγματα που πολλοί βρίσκουν σε άλλους μόνος μου...δεν είναι και ότι καλύτερο....δίνεις πολλά δεν παίρνεις και αισθάνεσαι άβολα...τεσπα όμως...
Στο θέμα μας......βαρέθηκες λες.....βαρέθηκα σου λέω......και τι με αυτό;;;
θα τα παρατήσουμε;;;;; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ... πρόκειται για τη ζωή μας...δεν θα την αφήσουμε έρμαιο μιας ασθένειας...και να θυμάσαι ότι δεν σε σκοτώνει, σε δυναμώνει....Με άλλα λόγια αν καταφέρεις και το υποστείς ώσπου το ξεπεράσεις...δεν φαντάζεσαι πόση χαρά και ικανοποίηση θα αισθανθείς...ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΛΟΙΠΟΝ...
Κάτι για τους φίλους σου...Μην τους κρίνεις με το πόσο μπορούν να σε ενθαρρύνουν και να σου συμπαρασταθούν....Αυτό που περνάς αν δεν το έχει βιώσει κάποιος δεν μπορεί ούτε να το φανταστεί....Οι φίλοι σου δεν σε καταλαβαίνουν....δεν φταίνε αυτοί...δεν είναι ότι δεν θέλουν.....
βαρέθηκες το ξέρω αλλά επάνω του.....δώστου να καταλάβει....
Βασίλης
03-02-2006, 18:47 #12
- Join Date
- Feb 2005
- Location
- Πολίτης του Σύμπαντος
- Posts
- 512
Σε ποια πόλη ζεις?
Παντού βρισκονται άνθρωποι που μπορούν να μας βοηθήσουν και γιατροί που δεν μας κοιτάνε στα χέρια...
Ξέρεις , το πιο δυσκολο ειναι να ζητήσουμε βοήθεια. Πες μας που ζεις και ίσως κάποιος γιατρός φίλος του site μας να μπορέσει να σε βοηθήσει.. μην απελπίζεσαι...
04-02-2006, 14:03 #13
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 82
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΣΟΥΣ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ. ΜΕΝΩ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. ΔΕ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ. ΟΤΙ ΝΙΩΘΩ ΚΑΙ ΖΩ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΒΑΡΕΤΗ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΟΛΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΤΣΙ
04-02-2006, 15:08 #14
- Join Date
- Feb 2006
- Posts
- 5
Αγαπητή φίλη μη το βάζεις κάτω. Το ξέρω ότι σου το χουν πει πολλοί αλλά πραγματικά αν τα παρατήσεις δεν έχεις άλλη ελπίδα να γίνεις καλύτερα. Ούτως ή άλλως λένε ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Κράτα τη ζωντανή μέσα σου κι αυτή θ\' αρχίσει να αναζωπυρώνεται όταν έρθει η ώρα της. Ένας καλός ψυχίατρος δεν πρόκειται να σε βοηθήσει αν έχεις χάσει την εσωτερική σου δύναμη. Το βλέπω συνέχεια γύρω μου. Ασθένειες που τις θεωρούμε ανίατες (π.χ. καρκίνος) γιατρεύονται από ανθρώπους που το παλεύουν σκληρά και δεν το βάζουν κάτω. Φαντάσου λοιπόν ότι υπάρχουν και χειρότερα. Αν και ποτέ δεν ήμουν της άποψης \"υπάρχουν και χειρότερα\" καθώς τη στιγμή που σου συμβαίνει και νιώθεις να βουλιάζεις, νιώθεις ότι αυτό που περνάς είναι το χειρότερο. Ξύπνα όμως! (με την καλή έννοια).
Γνώμη μου είναι παθήσεις που έχουν να κάνουν με τη ψυχή δε γιατρεύονται μόνο με φάρμακα. Είναι πολύπλοκο και απαιτεί πολλά περισσότερα από μια συνταγή γιατρού.
Αν θυμάμαι καλά έγραψες ότι δεν έχεις καλές σχέσεις με τους γονείς σου και δε σε καταλαβαίνουν. Συμβαίνει αυτό. Μη νιώθεις όμως \"προδοσία\" επειδή δε σε καταλαβαίνουν. Όταν χρειάστηκε να απευθυνθώ σε κάποιο γιατρό ξέρεις τι έκανα? Βρήκα μια δουλειά και το ανέλαβα μόνη μου. Χωρίς να το γνωρίζουν οι γονείς μου. Δεν ήθελα να τους επιβαρύνω συναισθηματικά με τα δικά μου προβλήματα κι επιπλέον μερικά πράγματα που με κατέβαλλαν δεν τα γνώριζαν και δεν ήθελα να τους τα εκμυστηρευτώ. Η όλη διαδικασία με έκανε δυνατότερη. Συνειδητοποίησα ότι μπορώ να στηριχτώ στον εαυτό μου αν υπήρχε ανάγκη. Νιώθω καλύτερα και που δεν τους έμπλεξα σε αυτό και που κατάφερα οικονομικώς να το υποστηρίξω μόνη μου. Επιπλέον μου κανε καλό που δούλεψα. Αν και δεν λάτρευα τη συγκεκριμένη θέση, γνώριζα ότι ήταν κάτι προσωρινό και επιπλέον με έκανε να αισθανθώ πιο άξια. Από το να πενθώ τον εαυτό μου, πήρα την απόφαση να βγω έξω και να αντιμετωπίσω τον κόσμο. Δεν ήταν εύκολο (ειδικά όταν έπρεπε σε καθημερινή βάση να θέτω τον εαυτό μου σε αυτή τη διαδικασία) αλλά στα μάτια μου ήταν η μοπναδική λύση.
Μην τα παρατάς. Αν το κάνεις, θα σε παρατήσει κι αυτό. Αυτό ισχύει όχι μόνο στη δική σου περίπτωση αλλά παντού αν το καλοσκεφτείς. Σου εύχομαι τα καλύτερα!
04-02-2006, 21:39 #15
- Join Date
- Jan 2006
- Location
- στα νώτα μου
- Posts
- 1,559
Ak7ak λοιπόν.....να διευκρίνω κάτι....πολλοί από μας είμαστε ήδη πάσχοντες...οπότε όταν σου λέμε πως όλα θα πάνε καλά...είναι γιατί το πιστεύουμε και ας είμαστε πάσχοντες....όχι τόσο ότι το πιστεύουμε όσο ότι το παλεύουμε και για να παλέψουμε χρειάζεται να το πιστέψουμε αν καταλαβαίνεις τι εννοώ....
τουλάχιστον για μένα έχει μεγαλύτερη αξία να ακούω πως όλα θα πάνε καλά από κάποιον που πάσχει [και όχι απλά συμπάσχει...] γιατί ξέρω ότι με καταλαβαίνει....
Μπορείς να γράψεις ακριβώς τα ίδια αν θέλεις....μπορείς να γράψεις ότι εσύ θέλεις....καταλαβέ τοσε καταλαβαίνουμε
περνάμε και εμείς δύσκολα
το παλεύουμε και συνεχίζουμε....όσο θα μας πάρει να σε πείσουμε να μην τα παρατάς, να μην παραδίδεις τα όπλα και να συνεχίζεις την προσπάθεια εμείς θα είμαστε εδώ για να σε ενθαρρύνουμε....όσο και να μην το έχεις συνηθίσει...εμείς αυτό ξέρουμε να κάνουμε και δεν βαριόμαστε να το κάνουμε
δεν θα μείνουν έτσι....εκτός και αν παρατήσεις την προσπάθεια....εσύ όμως δεν πρόκειταινα την παρατήσεις οπότε θα αλλάξουν συν τω χρόνω...και τότε θα νοιώσεις πραγματικά χαρούμενη......θα έχεις καταχτήσει τη ζωή...τη ζωή σου...
Με έδιωξαν από το σπίτι.
18-07-2025, 14:01 in Με καφέ και συμπάθεια....