ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΓΟΝΙΩΝ Νο 3 (ΑΝΤΕ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ..... Ή ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ;)

[boubourina]

Δεν ξερω Σοφακι, ισως να εχεις και δικιο!
Παντως οποιο ρολο και αν επελεξε πληγωσε πολυ τα παιδια της.
Ελπιζω καποια μερα να τα ξαναβρουνε και να γιατρεψουν τις πληγες τους ολοι.

[Sofia]

Και εγω το ελπιζω. Μονο που τετοιες συμπεριφορες πολυ δυσκολα επουλώνονται. Ειδικα οταν προερχονται απο τους γονεις μας. Παρολα αυτα, μακαρι να παρουν ολα την καλυτερη δυνατη τροπη!

[Θεοφανία]

Είναι αυτό που έχουμε συζητήσει άπειρες φορές εδώ μέσα. Υπάρχουν μάνες και υπάρχουν μάνες που κάνουν παιδιά μόνο και μονο για να μην αντιμετωπίσουν την κριτική της κοινωνίας, ή να φύγουν απ το πατρικό τους.
Έχω πολλά τέτοια παραδείγματα....

[weird]

Originally posted by boubourina
και το προβλημα weird ειναι οτι η αφοσιωση της στα παιδια και μονο, τελειωσε με το διαζυγιο.
Αυτο ειναι κατι που δεν μπορω να το εξηγησω, γιατι πραγματικα την γνωριζα και πριν και εδειχνε μια πολυ καλη μητερα.

Θεωρείς μπου, οτι η δική σου η στάση έχει αλλάξει απέναντι σε αυτά τα παιδιά, έτσι απότομα, όπως άλλαξε της μητέρας τους?

υγ. καλά θεωρώ οτι οι αιτίες ενός χωρίσμού είναι πάντα ένα σύνθετο θέμα.
Σίγουρα φέρει πολλές ευθύνες και ο σύζυγός σου, ο οποίος κατα τα λεγόμενά σου, σε πολλά πράγματα, μένει συναισθηματικά ένα παιδί.

[boubourina]

Originally posted by weird

Θεωρείς μπου, οτι η δική σου η στάση έχει αλλάξει απέναντι σε αυτά τα παιδιά, έτσι απότομα, όπως άλλαξε της μητέρας τους?

οχι δεν θεωρω οτι ηταν κατι αποτομο η αλλαγη της στασης μου.
Ηταν κατι που εγινε αν θυμασαι τον Ιουνιο, οταν μου εκανε επιθεση να μην ανακατευομαι πλεον στη ζωη της γιατι ειναι 18 χρονων και δεν θελει ελεγχο, και δεν θελει 2 μητερες και οτι εχει μανα και δεν χρειαζεται δευτερη.
Μαλλον η δικη της σταση αλλαξε αποτομα και με το να με βαλει στη θεση μου ως μια ξενη, με ξαφνιασε, με αιφνιδιασε, και την αφησα ησυχη οπως μου ζητησε.
Ζητησα ομως τοτε απο τον πατερα της να βαλει σε μια ταξη τα πραγματα δλδ, εφοσον δεν θελουν κανεναν ελεγχο και υποσητριζουν οτι θα κανουν οτι θελουν, θα εχουμε προβλημα σε ενα σπιτι οπου 4 ενηλικες κανουν του κεφαλιου τους και επρεπε να μπουν ορια.
Επιπλεον τους ειπα τοτε οτι ειναι ενηλικοι για να εχουν δικαιωματα , αλλα ειναι ενηλικοι για να εχουν και υποχρεωσεις. Δλδ δεν θα τα πλενω, σιδερωνω, μαζευω απλυτα, πιατα, ποτηρια, σφουγγαριζω το δωματιο τους, γιατι μανα τους δεν ειμαι για να τα ελεγχω αλλα ουτε και ειμαι υποχρεωμενη να τρεχω απο πισω τους οταν τους βολευει.
Εκει ηρθε και η κοντρα.
Ο πατερας ουδεποτε συζητησε-εβαλε ορια, και η ολη μεταβαση εγινε σιωπηλα με οτι καταλαβε ο καθενας!

[weird]

Originally posted by boubourina

Originally posted by weird

Θεωρείς μπου, οτι η δική σου η στάση έχει αλλάξει απέναντι σε αυτά τα παιδιά, έτσι απότομα, όπως άλλαξε της μητέρας τους?

οχι δεν θεωρω οτι ηταν κατι αποτομο η αλλαγη της στασης μου.
Ηταν κατι που εγινε αν θυμασαι τον Ιουνιο, οταν μου εκανε επιθεση να μην ανακατευομαι πλεον στη ζωη της γιατι ειναι 18 χρονων και δεν θελει ελεγχο, και δεν θελει 2 μητερες και οτι εχει μανα και δεν χρειαζεται δευτερη.
Μαλλον η δικη της σταση αλλαξε αποτομα και με το να με βαλει στη θεση μου ως μια ξενη, με ξαφνιασε, με αιφνιδιασε, και την αφησα ησυχη οπως μου ζητησε.
Ζητησα ομως τοτε απο τον πατερα της να βαλει σε μια ταξη τα πραγματα δλδ, εφοσον δεν θελουν κανεναν ελεγχο και υποσητριζουν οτι θα κανουν οτι θελουν, θα εχουμε προβλημα σε ενα σπιτι οπου 4 ενηλικες κανουν του κεφαλιου τους και επρεπε να μπουν ορια.
Επιπλεον τους ειπα τοτε οτι ειναι ενηλικοι για να εχουν δικαιωματα , αλλα ειναι ενηλικοι για να εχουν και υποχρεωσεις. Δλδ δεν θα τα πλενω, σιδερωνω, μαζευω απλυτα, πιατα, ποτηρια, σφουγγαριζω το δωματιο τους, γιατι μανα τους δεν ειμαι για να τα ελεγχω αλλα ουτε και ειμαι υποχρεωμενη να τρεχω απο πισω τους οταν τους βολευει.
Εκει ηρθε και η κοντρα.
Ο πατερας ουδεποτε συζητησε-εβαλε ορια, και η ολη μεταβαση εγινε σιωπηλα με οτι καταλαβε ο καθενας!

Πάντως μπουμπουρίνα μου,
δεν θα μπορούσα να βρω κάτι πιο λογικό που θα έπρεπε να πουν αυτά τα παιδια, για την ηλικία τους...
Επομένως έχουμε 2 κρατούμενα.
1. Η απουσία του άντρα σου απο τον ρόλο του οικογενειάρχη
2. Η δική σου τάση προς μια... δεύτερη εφηβεία? ( το έχεις σκεφτεί αυτό?)

[boubourina]

...........και πρωτη εφηβεια μην σου πω...........

Παντως εαν αντιμετωπιζα με περισσοτερο σοβαροτητα, αυστηροτητα την κατασταση απο την αρχη πριν 5,5 χρονια, πιστευω οτι η κατασταση θα ηταν αφορητη για ολους.

Weird, νομιζω οτι αν περασαμε και 4-5 χρονια καλα και ηρεμα ηταν ακριβως επειδη δεν τους το επαιξα η 35 κυρά, αλλα προσπαθησα να μεινω φιλη τους πιο κοντα στην ηλικια τους ναι σχεδον εφηβη
Και ακομα ετσι θα ημασταν εαν με τον αντρα μου ειχαμε μεριμνησει για ΕΝΑ και ΜΟΝΟ ΕΝΑ πραγμα. Να καθορισουμε τα ορια αυτου του εφηβικου-φιλικου παιχνιδιου.
Οταν ενιωσα οτι απο φιλικη σχεση εγινε θηλια σε εμενα και μονο τοτε αποφασισα οτι αυτο το παιχνιδι δεν θελω να το παιξω πια εαν οι παιχτες δεν αποφασισουν οτι υπαρχουν κανονες.
Εμεινα ορθια οπως σας εχω πει μετα απο παρα πολλα χτυπηματα.
Δεν νομιζω οτι πρεπει να αφησω τον εαυτο μου να καταρρευσει τωρα επειδη καποιοι θελουν να παιξω το παιχνιδι τους.

Βλεπω και ακουω πολλα στο φορουμ.’
Μην νομιζεις οτι απεχω πολυ απο την καταθλιψη ή τις κρισεις πανικου.
Ναι τις εχω, αλλα τις παλευω. Και δεν θα ηξερα καν τι ειναι αυτο εαν δεν ειχα διαβασει εδω τα συμπτωματα.
Ειμαι υποτασικη. δλδ 10,5 με 7 συνηθως. Πριν 2 μερες εφτασα 15 με 10,5. Κανεις δεν εδωσε σημασια. Ζαλιζομουν, το κεφαλι μου χτυπαγε, Νομιζα οτι ειχα 150 σφυγμους, ηθελα να δω το παιδι μου γιατι νομιζα οτι εχω μια ανιατη αρρωστια και δεν θα προλαβω να τον δω να μεγαλωνει, αρχισα να κλαιω, περπατουσα 4 ωρες περα δωθε μεσα στο σπιτι χωρις να ξερω τι θελω να κανω κλπκλπκλπκλπ

Και ντραπηκα να το πω ακομα και σε εσας που μοιραζομαι σχεδον τα παντα. Γιατι σκεφτομουν οτι θα μου λεγατε
ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ!!!

Ομως ειμαι αποφασισμενη να ζησω. Χωρις να λεω ζησε και ασε τους αλλους να πεθανουν
Απλα πρεπει να προφυλαξω τον εαυτο μου, εγω γιατι κανεις αλλος δεν θα το κανει για μενα.

[krino]

Originally posted by boubourina
...........και πρωτη εφηβεια μην σου πω...........

Παντως εαν αντιμετωπιζα με περισσοτερο σοβαροτητα, αυστηροτητα την κατασταση απο την αρχη πριν 5,5 χρονια, πιστευω οτι η κατασταση θα ηταν αφορητη για ολους.


σχετικο ειναι αυτο, μπορει πχ να μην ηταν για σενα.




Weird, νομιζω οτι αν περασαμε και 4-5 χρονια καλα και ηρεμα ηταν ακριβως επειδη δεν τους το επαιξα η 35 κυρά, αλλα προσπαθησα να μεινω φιλη τους πιο κοντα στην ηλικια τους ναι σχεδον εφηβη


δεν χρειαζεται να σου πω αν αυτο ειναι λαθος.




Και ακομα ετσι θα ημασταν εαν με τον αντρα μου ειχαμε μεριμνησει για ΕΝΑ και ΜΟΝΟ ΕΝΑ πραγμα. Να καθορισουμε τα ορια αυτου του εφηβικου-φιλικου παιχνιδιου.
Οταν ενιωσα οτι απο φιλικη σχεση εγινε θηλια σε εμενα και μονο τοτε αποφασισα οτι αυτο το παιχνιδι δεν θελω να το παιξω πια εαν οι παιχτες δεν αποφασισουν οτι υπαρχουν κανονες.


τους κανονες τους βαζεις οταν αρχισει η σχεση η συντομα καθ οδον. Οχι οταν παρουσιαστουν προβληματα.
Οι ανθρωποι κανουν σχεσεις γιατι την βρισκουν οχι εξ αναγκης.




Εμεινα ορθια οπως σας εχω πει μετα απο παρα πολλα χτυπηματα.


εκ των οποιων μερικα ηταν δικα σου.




Δεν νομιζω οτι πρεπει να αφησω τον εαυτο μου να καταρρευσει τωρα επειδη καποιοι θελουν να παιξω το παιχνιδι τους.


μα ηδη τον εχεις αφησει σε σοβαρο σημειο.



Βλεπω και ακουω πολλα στο φορουμ.’
Μην νομιζεις οτι απεχω πολυ απο την καταθλιψη ή τις κρισεις πανικου.



το φανταζομαι.



Ναι τις εχω, αλλα τις παλευω. Και δεν θα ηξερα καν τι ειναι αυτο εαν δεν ειχα διαβασει εδω τα συμπτωματα.
Ειμαι υποτασικη. δλδ 10,5 με 7 συνηθως. Πριν 2 μερες εφτασα 15 με 10,5. Κανεις δεν εδωσε σημασια. Ζαλιζομουν, το κεφαλι μου χτυπαγε, Νομιζα οτι ειχα 150 σφυγμους, ηθελα να δω το παιδι μου γιατι νομιζα οτι εχω μια ανιατη αρρωστια και δεν θα προλαβω να τον δω να μεγαλωνει, αρχισα να κλαιω, περπατουσα 4 ωρες περα δωθε μεσα στο σπιτι χωρις να ξερω τι θελω να κανω κλπκλπκλπκλπ

Και ντραπηκα να το πω ακομα και σε εσας που μοιραζομαι σχεδον τα παντα. Γιατι σκεφτομουν οτι θα μου λεγατε
ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ!!!


ο μονςο που στο λεει αυτο ειμαι εγω.
Αν ειχες μια ψυχολογια τετοια, φυσικα και δεν θα στο ελεγα.
Κακως δεν ηρθες.




Ομως ειμαι αποφασισμενη να ζησω. Χωρις να λεω ζησε και ασε τους αλλους να πεθανουν
Απλα πρεπει να προφυλαξω τον εαυτο μου, εγω γιατι κανεις αλλος δεν θα το κανει για μενα.


εισαι σε καλο δρομο,
μονο που θες και αλλο δουλεμα.
Τουλαχιστον ομως βαδιζεις σωστα.

[boubourina]

Κρινο, χαιρομαι που σε βλεπω να κατευθυνεις την σκεψη σου και σε αλλα πραγματα οπως την αναστηλωση της \"Μπου\"!!!

Πες μου γιατι οταν μου γραφεις, σε βρισκω παρα πολυ καλο συζητητη, ενω αλλου μου χαλας ολη την εικονα που εχω για σενα;

Μην με απογοητευεις!!
Υπαρχουν ανθρωποι εδω μεσα που χρειαζονται την μεστη σου σκεψη και τις τεκμηριωμενες απαντησεις σου.
Ετσι οπως σε βλεπω και σε χρειαζομαι εγω, πιστευω οτι σε χρειαζονται και πολλοι αλλοι

[weird]

Originally posted by boubourina
...........και πρωτη εφηβεια μην σου πω...........

Παντως εαν αντιμετωπιζα με περισσοτερο σοβαροτητα, αυστηροτητα την κατασταση απο την αρχη πριν 5,5 χρονια, πιστευω οτι η κατασταση θα ηταν αφορητη για ολους.

Weird, νομιζω οτι αν περασαμε και 4-5 χρονια καλα και ηρεμα ηταν ακριβως επειδη δεν τους το επαιξα η 35 κυρά, αλλα προσπαθησα να μεινω φιλη τους πιο κοντα στην ηλικια τους ναι σχεδον εφηβη
Και ακομα ετσι θα ημασταν εαν με τον αντρα μου ειχαμε μεριμνησει για ΕΝΑ και ΜΟΝΟ ΕΝΑ πραγμα. Να καθορισουμε τα ορια αυτου του εφηβικου-φιλικου παιχνιδιου.
Οταν ενιωσα οτι απο φιλικη σχεση εγινε θηλια σε εμενα και μονο τοτε αποφασισα οτι αυτο το παιχνιδι δεν θελω να το παιξω πια εαν οι παιχτες δεν αποφασισουν οτι υπαρχουν κανονες.
Εμεινα ορθια οπως σας εχω πει μετα απο παρα πολλα χτυπηματα.
Δεν νομιζω οτι πρεπει να αφησω τον εαυτο μου να καταρρευσει τωρα επειδη καποιοι θελουν να παιξω το παιχνιδι τους.

Βλεπω και ακουω πολλα στο φορουμ.’
Μην νομιζεις οτι απεχω πολυ απο την καταθλιψη ή τις κρισεις πανικου.
Ναι τις εχω, αλλα τις παλευω. Και δεν θα ηξερα καν τι ειναι αυτο εαν δεν ειχα διαβασει εδω τα συμπτωματα.
Ειμαι υποτασικη. δλδ 10,5 με 7 συνηθως. Πριν 2 μερες εφτασα 15 με 10,5. Κανεις δεν εδωσε σημασια. Ζαλιζομουν, το κεφαλι μου χτυπαγε, Νομιζα οτι ειχα 150 σφυγμους, ηθελα να δω το παιδι μου γιατι νομιζα οτι εχω μια ανιατη αρρωστια και δεν θα προλαβω να τον δω να μεγαλωνει, αρχισα να κλαιω, περπατουσα 4 ωρες περα δωθε μεσα στο σπιτι χωρις να ξερω τι θελω να κανω κλπκλπκλπκλπ

Και ντραπηκα να το πω ακομα και σε εσας που μοιραζομαι σχεδον τα παντα. Γιατι σκεφτομουν οτι θα μου λεγατε
ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ!!!

Ομως ειμαι αποφασισμενη να ζησω. Χωρις να λεω ζησε και ασε τους αλλους να πεθανουν
Απλα πρεπει να προφυλαξω τον εαυτο μου, εγω γιατι κανεις αλλος δεν θα το κανει για μενα.

Καλή μου,
δεν χωράνε οι ντροπές σε αυτά.
Ναι κι εγώ κάποτε, αν σε γνώριζα, θα φοβόμουν να σε κοιτάξω στα μάτια, φοβόμουν να βγω απο το σπίτι.
Οχι, εδώ, απο εμένα αλλά και απο πολλούς ακόμα θα βρεις κατανόηση, αποδοχή και στήριξη.
Κι αν σου τα λέω κάπως αυστηρά, είναι για να σου δείξω.
Οτι μάλλον, το πρόβλημα είναι κυρίως η σχέση σου με τον Μπουμουρίνο. Αν δεν μπουν εκεί όρια, πώς θα μπουν και σε σχέση με τα παιδιά?

Λοιπόν μπουμπού, χρειάζεσαι φροντίδα.
Εχω διαβάσει για τον χαμό του πατέρα σου, βλέπεις τώρα οτι συναισθηματικά ίσως να έχεις άλυτα θέματα με τον εαυτό σου και την μικρή κοπέλα που υπήρξες άλλοτε.

Δεν νομίζεις οτι, πρέπει πρώτα να σε φροντίσεις, με την βοήθεια ενος είδικού του χώρου και σε ένα δεύτερο επίπεδο να δουλέψετε ( απο κοινού με τον μπουμπουρίνο) πάνω στο οικογενειακό σας σύστημα?

[krino]

Originally posted by boubourina
Κρινο, χαιρομαι που σε βλεπω να κατευθυνεις την σκεψη σου και σε αλλα πραγματα οπως την αναστηλωση της \"Μπου\"!!!

Πες μου γιατι οταν μου γραφεις, σε βρισκω παρα πολυ καλο συζητητη, ενω αλλου μου χαλας ολη την εικονα που εχω για σενα;

Μην με απογοητευεις!!
Υπαρχουν ανθρωποι εδω μεσα που χρειαζονται την μεστη σου σκεψη και τις τεκμηριωμενες απαντησεις σου.
Ετσι οπως σε βλεπω και σε χρειαζομαι εγω, πιστευω οτι σε χρειαζονται και πολλοι αλλοι

τωρα πας να με μπερδεψεις συναισθηματικα και να με τουμπαρεις ε?

Μια πιθανη εξηγηση που δινω,
ειναι οτι ο καθε ανθρωπος που μιλαω ειναι διαφορετικος και ετσι τον αντιμετωπιζω διαφορετικα.


Να θυμασαι οτι η ζωη δεν ειναι μια λουλουδιασμενη πορεια.
Συνηθως εχει αγκαθια και οδοστρωτηρες και αν δεν παρεις τα μετρα σου θα σε κοψουν και θα περασουν απο πανω σου.


Το φορουμ,
οσο και αν δεν του φαινεται ειναι ενα μικρο πεζοδρομιο ζωης - εκτος απο υποστηριξης.







Τελος σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια.
Ελπιζω να μπορω παντα να δινω τον καλο μου εαυτο εκει που το χρειαζεται κοσμος.

[boubourina]

Originally posted by krino

τωρα πας να με μπερδεψεις συναισθηματικα και να με τουμπαρεις ε?
ετσι ειμαι εγω.... μπερδεψιαρα και συναισθηματικη!!!
Να σε τουμπαρω!!!! Μην γραφεις τετοια γιατι θα το χρησιμοποιησουν εναντιον μας.
Τυπου: Κρινο + Μπου = love for ever!!!

Μια πιθανη εξηγηση που δινω,
ειναι οτι ο καθε ανθρωπος που μιλαω ειναι διαφορετικος και ετσι τον αντιμετωπιζω διαφορετικα.
Αυτο σαν καλο μου ακουστηκε. θενκς!!!!


Να θυμασαι οτι η ζωη δεν ειναι μια λουλουδιασμενη πορεια.
Συνηθως εχει αγκαθια και οδοστρωτηρες και αν δεν παρεις τα μετρα σου θα σε κοψουν και θα περασουν απο πανω σου.
τι κριμα!! Τωρα με προσγιωσες ανωμαλα!!!
Ρε συ κρινο απο οσα εχω πει, λες να μην ξερω τι σημαινει αγκαθι, ή να μην εχω ποδοπατηθει!!


Το φορουμ,
οσο και αν δεν του φαινεται ειναι ενα μικρο πεζοδρομιο ζωης - εκτος απο υποστηριξης.

και εμεις εκτος απο συμφορουμιτες υποστηριξης πρεπει να γινουμε και πουτανες πεζοδρομιου;
ΙΓΚΝΟΡ!!!!!!!!








Τελος σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια.
Ελπιζω να μπορω παντα να δινω τον καλο μου εαυτο εκει που το χρειαζεται κοσμος.

[krino]

Originally posted by boubourina
Τυπου: Κρινο + Μπου = love for ever!!!

μην λες τετοια γιατι θα πεσει παντοφλα....
:P:P:P

[boubourina]

Originally posted by krino

Originally posted by boubourina
Τυπου: Κρινο + Μπου = love for ever!!!

μην λες τετοια γιατι θα πεσει παντοφλα....
:P:P:P

Ας πεσει και τσοκαρο δεν με νοιαζει.
:cool::cool::cool::cool:

Νομιζω οτι τις διαθεσεις μου και τα ενδιαφεροντα μου τα εχω ξεκαθαρισει σε αυτο το φορουμ εξ\'αρχης.
Με νοιαζει η οικογενεια μου, η προσωπικη μου βελτιωση και μου αρεσει να γνωριζω ανθρωπους που ταιριαζουν στον τροπο σκεψης μου.
Και εισαι ενας απο αυτους τους ανθρωπους.

Ταυτοχρονα δεν αποκλειω οτι μπορω να ταιριαξω με καποιον που δεν σε παει ή δεν τον πας.

Περαν αυτου δεν δεχομαι τπτ αλλο, παραπανω ή παρακατω.

σ\'οποιον αρεσουμε, για τους αλλους δεν θα μπορεσουμε!!!

[weird]

Τελικά με αυτά και με τα αλλα, πώς το βλέπεις Μπουμπού?
Σκέφτεσαι να αρχίσεις κάποια ψυχοθεραπεία για να δουλέψεις αυτήν την \"δεύτερη εφηβεία\" και τα άλλα θέματα που φαίνεται να αναδύονται σε σχέση με τον εαυτό σου?

Επιμένω γιατί σε βλέπω, πας να καταπιαστείς σοβαρά με κάτι, αλλά σαν να δυσκολεύεσαι να μείνεις σε αυτό και να θέλεις όλο να ξεγλυστράς παραπέρα.

Νομίζω οτι θα πρέπει να μείνεις στην σχέση με τον εαυτό σου μπου.
Αλλα και στην σχέση με τον άντρα σου.
Και να ασχοληθείς με αυτά τα θέματα, με ότι δύναμη διαθέτεις.
Κάποια βάρη, πρέπει να τα σηκώνουμε μπας και ελαφρύνουμε ποτέ ( στα αλήθεια να ελαφρύνουμε, όχι κατα φαινόμενο).

Καλή συνέχεια. :)