Results 31 to 45 of 65
Thread: Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης - CFS
-
13-10-2009, 11:05 #31
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 22
Εγώ είχα καταντησει να εύχομαι να ειναι Καρδια !!!....ο Θυροειδής ειναι αστειο...
- 13-10-2009, 11:18 #32
- Join Date
- Dec 2008
- Posts
- 58
Γι\'αυτό ενδεχομένως να χρειάζεσαι κάποιου είδους υποστήριξη. Από την άλλη πάλι, μπορεί και να μη συμβεί τίποτα απολύτως και η πάθησή σου να παρουσιάσει ύφεση. Δεν μπορείς να ζεις μέσα στο φόβο, γιατί και 100% υγιής να ήσουν πάλι δεν θα ήξερες τι σου ξημερώνει αύριο. Το καλό με τις ασθένειες (αν μπορείς να το πεις έτσι) είναι ότι μας μαθαίνουν να φερόμαστε καλύτερα στους εαυτούς μας και να τους προσέχουμε περισσότερο. Θες να μου πεις πως ακριβώς σου εκδηλώνεται εσένα το ΣΧΚ? Εμένα μου έχει σκάσει κατά κύριο λόγο σε φοβερή αδυναμία, κατά κύριο λόγο στα κάτω άκρα, υπόταση, αστάθεια μετά από κούραση, δυσφορία σε εξωτερικά ερεθίσματα (πχ, σε έναν πολύβουο δρόμο), θολούρα μετά από κόπωση, πρόβλημα με τη βραχυπρόθεσμη μνήμη, α, και φυσικά, εύκολη κόπωση. Θεωρώ πως είμαι σε καλό δρόμο, γιατί όταν με πρωτοχτύπησε, δεν μπορούσα ούτε να περπατήσω χωρίς να με κρατάνε.
13-10-2009, 11:26 #33
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 22
Οχι εγώ δεν ειχα-εχω φτάσει σε τετοιο σημειο.
Εμένα επειδη ξεκινησε από μια λοίμωξη που είχα διάρροιες και πρησμένο λαιμό (χωρίς πυρετό) και φοβερή εξάντληση, συνέχισε κάπως έτσι αλλά με ύφεση δηλ. (κολίτιδα- μυαλγίες χέρια-πόδια αυχένας, πιασμένος γενικά, πονόλαιμος και μπούκωμα)
13-10-2009, 11:34 #34
- Join Date
- Dec 2008
- Posts
- 58
Και ούτε χρειάζεται...:-)
Ευτυχώς με περιέλαβε ένας γιατρός και με έβαλε να ξεκουραστώ, κάτι πολύ σημαντικό στα πρώτα στάδια της ασθένειας. Φαντάσου πως έμεινα 4 μήνες με αναρρωτική στο κρεβάτι.
Α, ναι, το πιάσιμο, πιάνομαι και εγώ πολύ εύκολα πλέον, αλλά το αποδίδω κιόλας στην πτώση της φυσικής μου κατάστασης γενικότερα. Την κολίτιδα θα την έψαχνα λίγο προς την διατροφή μεριά, φαντάζομαι πως το κάνεις ήδη. Από πνευματική διάυγεια? Μνήμη? Ώρες ώρες αισθάνομαι σαν στόκος χαχαχαχαχα
13-10-2009, 11:51 #35
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 22
Ναι αλλά πολυ λίγο, απλα νιώθω πως έχω το μυαλό μου αλλού (στην κατάσταση μου)
13-10-2009, 11:58 #36
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 22
Με λίγα λόγια, μοιάζει σαν να περνάω μια χρόνια ίωση...κατα καποιο τρόπο....
13-10-2009, 11:59 #37
- Join Date
- Dec 2008
- Posts
- 58
Προσπάθησε να μη το σκέφτεσαι τόσο. Ξέρω πως είναι δύσκολο και στρεσογόνο, αλλά δεν οδηγεί πουθενά. Με την οικογένειά σου όλα οκ, αν επιτρέπεται?
13-10-2009, 12:03 #38
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 22
Αυτό είναι που με αγχώνει περισσότερο, γιατι βλέπω οτι τους ταλαιπωρώ. Η γυναίκα μου γκρινιάζει αρκετά γιατί νομίζει οτι ηταν καθαρά και αποκλειστικά ψυχολογικό. Προσπαθούμε ολοι πάντως....
13-10-2009, 12:13 #39
- Join Date
- Dec 2008
- Posts
- 58
Σε ρωτάω όχι από περιέργεια, αλλά επειδή και εγώ τις προάλλες συζητούσα με το φίλο μου για τη δημιουργία οικογένειας και η ιδέα με τρομάζει στην κατάσταση που είμαι..Όσον αφορά στην ταλαιπωρία, αυτό είναι ο γάμος όμως, και συ το ίδιο θα έκανες. Δεν είπα ότι είναι εύκολο, αλλά επειδή φαίνεται ότι είσαι άνθρωπος που αγχώνεται, προσπάθησε να το αποβάλλεις, γιατί το χειροτερεύεις...
13-10-2009, 12:22 #40
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 22
Θα σου πω κάτι.....εάν ο φίλος σου θέλει να παντρευτειτε....νομίζω οτι θα ειναι από τους πιο γενναιους ανθρώπους.
Εγώ για να καταλάβεις, δεν θα το έκανα. Το έχω πει και στην γυναίκα μου, αλλά εμένα μου έτυχε 5,5 χρόνια μετά το γάμο. Οπότε πρέπει να με ανεχτεί..χαχαχα
13-10-2009, 12:58 #41
- Join Date
- Jul 2009
- Posts
- 3,062
Originally posted by PROFITIS73
Παιδιά καλησπέρα,
Θα ήθελα να ρωτήσω για το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης.
Το έχει κανένας από σας ?? και ποιες οι εμπειρίες σας.
ειναι δηλαδη ενα συνδρομο που θα πρεπει να βαζει σε σκεψεις καποιον , αν ηρθε η ωρα να αποτανθει σε ενα κεντρο ψυχικης υγειας !
13-10-2009, 13:09 #42
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 22
Πάνο, αυτό το λες απο την εμπειρία-γνώση σου ??
13-10-2009, 13:17 #43
- Join Date
- Dec 2008
- Posts
- 58
Profitis, νομίζω πως εγώ είμαι η ηρωίδα της υπόθεσης χαχαχαχαχαχα. Άλλωστε, είμαι σε αρκετά καλό επίπεδο λειτουργικότητας, εργασίας κλπ κλπ, η προοπτική όμως ενός παιδιού με ανησυχεί σε καθαρά επίπεδο σωματικής αντοχής.
Πάνο, δε συμφωνώ καθόλου με τα όσα λες, επέτρεψέ μου. Σε πρώτη φάση μπορείς να ρίξεις μια ματιά στο λινκ http://www.mecfswa.org.au/About_ME-CFS/Causes και να δεις ότι το ΣΧΚ είναι μια ασθένεια νευρολογικής, ως επί το πλείστον φύσης. Μπορείς επίσης να δεις τι εικάζεται ότι το προκαλεί και τι προκαλεί. Φυσικά, η ψυχολογική κατάσταση ενός πάσχοντα, τον αν είναι αγχωτικός ή στενάχωρος άνθρωπος φυσικά και ανοίγει \"πόρτες\" σε παθήσεις. Όμως, θα χαιρόμουν ιδιαίτερα αν οι άνθρωποι έπαυαν να θεωρούν το ΣΧΚ ως ψυχολογική πάθηση. Δεν είναι κατάθλιψη που \"λύνεται\" με συνεδρίες.
13-10-2009, 13:47 #44
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 22
Elie ολοι ειμαστε στο χορό. Ηρωες ή δειλοί, όλοι το βλέπουν από την πλευρα τους και διαφορετικά. Πιστεψε με και ας μην στο λενε, ετσι ειναι.
Παυλο..τα πράγματα ειναι οπως τα λεει η Εlie.
13-10-2009, 14:15 #45
- Join Date
- Dec 2008
- Posts
- 58
profitis, να γελάμε και λίγο:
http://lenna-exanimo.blogspot.com/2008/06/living-with-enemy.html
Νιώθω πως δεν υπάρχω, μονίμως
23-07-2025, 01:39 in Σχέσεις και Επικοινωνία