Results 16 to 30 of 42
Thread: θεραπεία- αντιμετώπιση.....
-
09-10-2009, 15:04 #16
- Join Date
- Jun 2007
- Posts
- 2,337
Originally posted by lini
Εγώ θα του σταθώ γιατί τον αγαπάω.Η αλήθεια είναι ότι όταν ήταν απότομος μαζί μου, μου είπε οτι εγώ φταίω για αυτό που πέρασε και που περνάει.Αλλά μετα μου είπε οτι δεν ισχύει.Το ξέρω οτι του είναι δύσκολο και όταν του έρχονται αυτες οι σκέψεις, βασανίζεται πολύ.
Το θετικό είναι ότι συνειδητοποιεί την κατάσταση και προσπαθεί να μην τα σκέφτεται.
Είναι φυσιολογικό να έχει αυτα τα \"πισωγυρίσματα\"?
Εφόσον τον αγαπάς καλά κάνεις και στέκεσαι κοντά του. Θαύματα απο την μία στιγμή στην άλλη δεν γίνονται και ίσως να υπάρξει μια μακρά περίοδος σκαμπανευάσματος μέχρι να σταθεί καλύτερα στα πόδια του. Ακόμα θα έλεγα πως είναι λάθος να επηρεαστείς απο διάφορες λέξεις του στυλ ψύχωση, ασθένεια κτλ. Πιστεύω πως είναι απαράδεκτο να στεκόμαστε σε ορολογίες & online κατευθύνσεις.. πόσο μάλλον για σχετικούς χαρακτηρισμούς απο αγνώστους (να ξέρεις πως μερικοί εδώ μέσα άλλο τραγούδι τραγουδάνε και άλλο χορέυουν). πόσο μάλλον στο στάδιο ανάρρωσης που βρίσκεται ο φίλος σου. Άνθρωπος είναι όπως όλοι μας άλλωστε με τις αδυναμίες του, τα όρια του και τις αντιδράσεις του. Οι ορολογίες είναι για τους γιατρούς όχι για τους φίλους.
Originally posted by lini
Επίσης τα χάπια του φέρνουν πολλή υπνηλία, τον κάνουν σαν \"φυτό\".Είναι καλό αυτο?
Ο χρόνος θα δείξει...σωστά?
Originally posted by lini
Η προδιάθεση που αναφέρεις vince, εννοείς οτι μπορεί να είναι θέμα κληρονομικότητας?
- 09-10-2009, 15:05 #17
- Join Date
- Sep 2009
- Posts
- 38
Μανο που το καταλαβες οτι είχε προδιαθεση για ψύχωση?Εγώ πιστεύω οτι του είχαν πέσει πολλά μαζι,είχε άγχος και όσον αφορά εμένα, δεν είχε ξαναζήσει κάτι τέτοιο,περνάμε υπέροχα μαζί,με αγαπάει και τον αγαπάω και φοβόταν μήπως με χάσει.
Για το μακρινό μέλλον δεν μπορώ να πώ κάτι, είμαστε εξάλλου και οι δύο πολυ μικροί(σχεδόν 25).Προς το παρόν αυτό που ξέρω είναι οτι θέλω να είμαι μαζί του και να γίνει καλά.
Στον εσωτερικό του κόσμο αυτό που επικρατεί μερικές φορές είναι κυρίως φόβος, αλλα όταν επανέρχεται καταλαβαίνει το πρόβλημα και θέλει να ξεφύγει και να ηρεμήσει.
Αλλά πραγματικά είναι δύσκολο και για εμάς που είμαστε κοντά του.Είναι μια αβέβαιη κατάσταση, μια ζέστη και μια κρύο,ασυναρτησίες και λόγια που σε πικραίνουν πολύ....
Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω για να βοηθήσω ή απλά ο χρόνος θα δείξει?
09-10-2009, 15:12 #18
- Join Date
- Jul 2009
- Posts
- 3,062
Originally posted by lini
Μανο που το καταλαβες οτι είχε προδιαθεση για ψύχωση?Εγώ πιστεύω οτι του είχαν πέσει πολλά μαζι,είχε άγχος και όσον αφορά εμένα, δεν είχε ξαναζήσει κάτι τέτοιο,περνάμε υπέροχα μαζί,με αγαπάει και τον αγαπάω και φοβόταν μήπως με χάσει.
Για το μακρινό μέλλον δεν μπορώ να πώ κάτι, είμαστε εξάλλου και οι δύο πολυ μικροί(σχεδόν 25).Προς το παρόν αυτό που ξέρω είναι οτι θέλω να είμαι μαζί του και να γίνει καλά.
Στον εσωτερικό του κόσμο αυτό που επικρατεί μερικές φορές είναι κυρίως φόβος, αλλα όταν επανέρχεται καταλαβαίνει το πρόβλημα και θέλει να ξεφύγει και να ηρεμήσει.
Αλλά πραγματικά είναι δύσκολο και για εμάς που είμαστε κοντά του.Είναι μια αβέβαιη κατάσταση, μια ζέστη και μια κρύο,ασυναρτησίες και λόγια που σε πικραίνουν πολύ....
Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω για να βοηθήσω ή απλά ο χρόνος θα δείξει?
οταν ενας ανθρωπος εκδηλωνει οπως εγραψες αρχικα μανια καταδιωξης και ο γιατρος στην προσπαθεια να τον θεραπευσει του κοβει για ενα μηνα την επικοινωνια μαζι σου , αυτο πιστευω οτι σκεφτεται και ο ιδιος !
Την πιθανοτητα δηλαδη ο ερωτας να τον αποδιοργανωνει ψυχικα .
αυτο ομως δεν συμβαινει φυσικα σε ολους τους ερωτευμενους
αλλα μονο σε καποια ατομα που εχουν καποια προδιαθεση και με την ερωτικη εμπειρια , η αρρωστεια απλα βρισκει εδαφος και εκδηλωνεται...
09-10-2009, 15:19 #19
- Join Date
- Jul 2009
- Posts
- 3,062
να συμπληρωσω μαλιστα οτι πρεπει να ακολυθησεις κατα γραμμα τις οδηγιες του γιατρου του και να μην υποωρησης καθολου στι επικειμενες ισως πιεσεις απο μερους του γιατι θα επιδεινωθεί η κατασταση της υγειας του και εχε υποψιν σου οτι καμμια θεραπεια δεν μπορει να εχει σωστη βαση αν δεν γινει προηγουμενως μια σωστη διαγνωση!
γιαυτο στην θεση σου η θα εβαζα τηλεφωνητη αν δεν εχεις ηδη , η αν ζεις με αλλους δεν θα σηκωνα το τηελφωνο και αν σε παρει , ας του πει καποιος οτι εχεις φυγει εκτακτως στην επαρχια και οτι θα επιστρεψεις σε ενα μηνα γιατι αρρωστησε η γιαγια σου και οτι εκει που βρισκεσαι δεν πιανει ουτε το κινητο τηλεφωνο πχ !
09-10-2009, 15:19 #20
- Join Date
- Jun 2007
- Posts
- 2,337
Originally posted by lini
Μανο που το καταλαβες οτι είχε προδιαθεση για ψύχωση?Εγώ πιστεύω οτι του είχαν πέσει πολλά μαζι,είχε άγχος και όσον αφορά εμένα, δεν είχε ξαναζήσει κάτι τέτοιο,περνάμε υπέροχα μαζί,με αγαπάει και τον αγαπάω και φοβόταν μήπως με χάσει.
Για το μακρινό μέλλον δεν μπορώ να πώ κάτι, είμαστε εξάλλου και οι δύο πολυ μικροί(σχεδόν 25).Προς το παρόν αυτό που ξέρω είναι οτι θέλω να είμαι μαζί του και να γίνει καλά.
Στον εσωτερικό του κόσμο αυτό που επικρατεί μερικές φορές είναι κυρίως φόβος, αλλα όταν επανέρχεται καταλαβαίνει το πρόβλημα και θέλει να ξεφύγει και να ηρεμήσει.
Αλλά πραγματικά είναι δύσκολο και για εμάς που είμαστε κοντά του.Είναι μια αβέβαιη κατάσταση, μια ζέστη και μια κρύο,ασυναρτησίες και λόγια που σε πικραίνουν πολύ....
Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω για να βοηθήσω ή απλά ο χρόνος θα δείξει?
09-10-2009, 15:22 #21
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Originally posted by lini
Η αλήθεια είναι οτι τρομοκρατήθηκα λίγο.Ακούω δίαφορα και εγώ περίμενα και ελπίζω να τελειώσει ολο αυτο σε κανα μήνα.
Με τους γιατρούς στην κλινική έχω μιλήσει.Είδαν πολλή γρήγηρη βελτίωση είπαν..Αλλά αποδείχθηκε οτι δεν ήταν πλήρης ανάρρωση.
Με τον ψυχολόγο- ψυχίατρο δεν έχω μιλήσει ακόμα, αλλά θα γίνει κι αυτό.Υπάρχει περίπτωση τα συγκεκριμένα χάπια που παίρνει να μην τον βοηθάνε?
Δεν ξέρω πια παίρνει τώρα αλλά μου είπαν οτι το ένα δεν ακούγεται καλό.Και πως το καταλαβαίνεις αυτο?
Είναι πολύ περίεργες ασθένειες.Εγώ καταλαβαίνω ότι το άτομο υποφέρει, αλλά και για τους γύρω του δεν είναι εύκολο.Πρέπει να έχουν μεγάλο κουράγιο.
Ετσι δεν είναι?
καλως ηρθες
με συγκινει το ενδιαφερον σου κ η υποστηριξη σου. Λογικο ειναι πιστεύω κ να χασεις την ψυχραιμια σου ή να τρομοκρατηθεις απο τη στιγμη που ερχεσαι εστω κ εμεσα σε επαφη με κατι αγνωστο μεχρι προτινος.
Ο ειδικος νομιζω θα σε ενημερωσει σχετικα με ολες σου τις αποριες. Κ καλο θα σου κανει τοσο σ εσενα οσο κ στον ιδιο να ρωτησεις οτι σε προβληματιζει, οτι σε κανει να απορεις. Μια υπευθυνη ενημερωση μπορει να σε γλυτωσει απο αγχος και αγωνιες ή ατερμονες υποθεσεις.
Συμφωνω πώς χρειαζεται κουραγιο κ δυναμη τοσο για αυτον που πασχει, οσο κ γι αυτον που στηριζει. Καλη δυναμη λοιπονπάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
09-10-2009, 15:40 #22
- Join Date
- Sep 2009
- Posts
- 38
Σχετικά με την απόσταση, μένουμε σε ξεχωριστές πόλεις τώρα.Δεν έχουμε καμία επικοινωνία.
Ο ίδιος μετά την επίσκεψη στον γιατρό, μου είπε συνειδητοποιημένος ότι πρέπει να το περάσουμε και αυτό, αφού το είπε ο γιατρός.
Μόνο με τους δικούς του επικοινωνώ που και που, χωρίς να το ξέρει ο ίδιος.
Όσον αφορά τη σχέση μας, ξέρω οτι με αγαπάει και θέλει να είμαστε μαζί, αλλά όταν γίνει καλά θα μπορούμε να έχουμε μια φυσιολογική σχέση ή όταν είναι μαζί μου θα θυμάται μερικές φορές όλα αυτά και δεν θα αντέξει μαζί μου?
Ισως να ακούγεται λίγο εγωιστική η ερώτηση,ίσως να αναζητώ και εγώ ελπίδες επειδή τον αγαπάω...
09-10-2009, 15:42 #23
- Join Date
- Sep 2009
- Posts
- 38
Σας ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον και την συμπαράσταση...
Πραγματικά μου δίνετε κουράγιο!
09-10-2009, 15:46 #24
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
lini,
ειναι λογικο να ανησυχεις για το πώς θα χωρανε τα δικα σου συναισθηματα στη σχεση κ πώς θα εξελισσεται η σχεση σας μετα απο ολο αυτο. Περα απο την επαφη που εχεις μεσω των γονιων του, ισως να ηταν μια καλη ιδεα αν γινεται κ το θελει ο καλος σου να ερθεις σε επαφη με τους γιατρους που τον παρακολουθουν. Η πιο αμεση επαφη μ αυτους σιγουρα μπορουν να σε βοηθησουν περισσοτερο.
Ισως σε δευτερο επιπεδο να μπορουσες να παρεις μια πιο γενικη ιδεα κ πιο θεωρητικη απο καποιον αλλο ειδικο, εφοσον με τους συγκεκριμενους δεν μπορει να επιτευχθει καποια συναντηση.
Δεν ξερω τελος, ποσο μπορεις να εκφρασεις αυτες σου τις αποριες κ αγωνιες στην παρουσα φαση στον συντροφο σου. Ισως να χρειαζεται λιγος χρονος για κατι τετοιο.πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
09-10-2009, 16:10 #25
- Join Date
- Sep 2009
- Posts
- 38
Θα προσπαθήσω να επικοινωνήσω με τον γιατρό, το πρότεινε και ο ίδιος μάλιστα να πάμε μαζι μετά το απαραίτητο χρονικό διάστημα ΄αποχής΄.
Δεν ξέρω αν έχει αντιμετωπίσει κανείς εδώ τέτοια κατάσταση, πάντως παιδιά είναι απίστευτο και τοσο εύκολο να το πάθει κανείς στα καλά καθούμενα.
Και δυστυχώς είναι δύσκολο για τον κόσμο να το καταλάβει και να αντιληφθεί μια τέτοια κατάσταση.Και εγώ δεν ξέρω πολλά.Ξαφνικό ήταν για όλους και άδικο.
Ακόμα και οι δικοί του δυσκολεύονται να το καταλάβουν.Εγώ προσπαθούσα να τους ηρεμήσω και αυτους και δεν τους ήξερα σχεδον καθόλου..
Δυστυχώς οι περισσότεροι όταν ακούν για ψυχιατρική κλινική, βγάζουν δίαγνωση για ¨τρέλλα¨.Ενώ δεν είναι έτσι.
Για τον φίλο μου δεν το ξέρουν πολλοί, για να τον προφυλάξουμε.Και εγώ δεν έχω με κάποιον να μιλήσω...
Σας ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον...
09-10-2009, 16:22 #26
- Join Date
- Sep 2009
- Posts
- 19
Originally posted by lini
Σχετικά με την απόσταση, μένουμε σε ξεχωριστές πόλεις τώρα.Δεν έχουμε καμία επικοινωνία.
Ο ίδιος μετά την επίσκεψη στον γιατρό, μου είπε συνειδητοποιημένος ότι πρέπει να το περάσουμε και αυτό, αφού το είπε ο γιατρός.
Μόνο με τους δικούς του επικοινωνώ που και που, χωρίς να το ξέρει ο ίδιος.
Όσον αφορά τη σχέση μας, ξέρω οτι με αγαπάει και θέλει να είμαστε μαζί, αλλά όταν γίνει καλά θα μπορούμε να έχουμε μια φυσιολογική σχέση ή όταν είναι μαζί μου θα θυμάται μερικές φορές όλα αυτά και δεν θα αντέξει μαζί μου?
Ισως να ακούγεται λίγο εγωιστική η ερώτηση,ίσως να αναζητώ και εγώ ελπίδες επειδή τον αγαπάω...
Δε φταίει το ότι σ\'αγαπάει, ούτε εσύ ότι κάνεις κάτι λάθος,ήταν να γίνει.Όλοι μας ανεξαιρέτως έχουμε πιθανότητες να νοσίσουμε ψυχολογικά,ιδίως σε αυτή την εποχή που τα πάντα τρέχουν και γίνονται με ιλλιγγιώδη ταχύτητα,τα υλικά αγαθά μας γίνονται όλο και πιο απαράιτητα και το άγχος για να αποκτήσουμε και να τα προλάβουμε όλα δεν το αντέχουν όλοι.
Για μένα είναι πολύ ωραίο που τον αγαπάς τόσο και θες να τον στηρίξεις αλλά,πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να ενημερωθείς από τους γιατρούς, αν θα επανέλθει πλήρως και τί πιθανότητες έχει να το ξαναπάθει!!!.
Ενημερωτικά,τον αδελφό του γαμπρού μου τον παράτησε η γυναίκα του(δεν άντεξε να τον φοβάται),του έκλεισαν τη σχολή που έκανε μάθημα,του πήραν το αυτοκίνητο κι όλα αυτά γιατί το παθαίνει εκεί που δεν το περιμένει ούτε ο ίδιος. Έκανε τα χαρτιά του,παίρνει σύνταξη(είναι 48)και προσπαθεί τώρα πια που είναι κάπως καλύτερα να ξαναφτιάξει τη ζωή του από τα ερείπια.Τόοοοσο καλά και δεν ξέρουμε για πόσο.
Sorry,ειλικρινά δεν θέλω να σε τρομάξω αλλά θέλω να δεις το θέμα σοβαρά, δεν είναι αμυγδαλές που τις έβγαλε και ξεμπερδεψε για πάντα.
09-10-2009, 16:30 #27
- Join Date
- Jul 2009
- Posts
- 3,062
Originally posted by vince
Originally posted by lini
Μανο που το καταλαβες οτι είχε προδιαθεση για ψύχωση?Εγώ πιστεύω οτι του είχαν πέσει πολλά μαζι,είχε άγχος και όσον αφορά εμένα, δεν είχε ξαναζήσει κάτι τέτοιο,περνάμε υπέροχα μαζί,με αγαπάει και τον αγαπάω και φοβόταν μήπως με χάσει.
Για το μακρινό μέλλον δεν μπορώ να πώ κάτι, είμαστε εξάλλου και οι δύο πολυ μικροί(σχεδόν 25).Προς το παρόν αυτό που ξέρω είναι οτι θέλω να είμαι μαζί του και να γίνει καλά.
Στον εσωτερικό του κόσμο αυτό που επικρατεί μερικές φορές είναι κυρίως φόβος, αλλα όταν επανέρχεται καταλαβαίνει το πρόβλημα και θέλει να ξεφύγει και να ηρεμήσει.
Αλλά πραγματικά είναι δύσκολο και για εμάς που είμαστε κοντά του.Είναι μια αβέβαιη κατάσταση, μια ζέστη και μια κρύο,ασυναρτησίες και λόγια που σε πικραίνουν πολύ....
Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω για να βοηθήσω ή απλά ο χρόνος θα δείξει?
κανεις διαχωρισμοα ανμεσα στην ποδιαθεση και την κληρονομικοτητα !
αριστα !
δεν ειναι σαφως το ιδιο πραγμα...
09-10-2009, 16:34 #28
- Join Date
- Jul 2009
- Posts
- 3,062
Originally posted by lini
Σχετικά με την απόσταση, μένουμε σε ξεχωριστές πόλεις τώρα.Δεν έχουμε καμία επικοινωνία.
Ο ίδιος μετά την επίσκεψη στον γιατρό, μου είπε συνειδητοποιημένος ότι πρέπει να το περάσουμε και αυτό, αφού το είπε ο γιατρός.
Μόνο με τους δικούς του επικοινωνώ που και που, χωρίς να το ξέρει ο ίδιος.
Όσον αφορά τη σχέση μας, ξέρω οτι με αγαπάει και θέλει να είμαστε μαζί, αλλά όταν γίνει καλά θα μπορούμε να έχουμε μια φυσιολογική σχέση ή όταν είναι μαζί μου θα θυμάται μερικές φορές όλα αυτά και δεν θα αντέξει μαζί μου?
Ισως να ακούγεται λίγο εγωιστική η ερώτηση,ίσως να αναζητώ και εγώ ελπίδες επειδή τον αγαπάω...
Αγαπας καποιον που σημερα τουλαχιστον αποδεδειγμενα μπορει να γινει καποιος αλλος, τον οποιον αν συνεχισεις να αγαπας ισως βλαψει και τους δυο σας !
09-10-2009, 16:34 #29
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 4,495
Ένα ζευγάρι μπορεί να ανταπεξέλθει σε τέτοια δοκιμασία,όταν υπάρχει η θέληση,η υπομονή και όταν υπάρχει σωστή ενημέρωση του ενός σκέλους και σωστή θεραπεία του άλλου.
Η ψυχική νόσος δε νομίζω πως αποτελεί στατιστικά λόγο απομάκρυνσης,περισσότερο από άλλα αίτια(παραδείγματα καθημερινά των οποίων βλέπουμε γύρω μας).
Χωρίς ωραιοποίηση της κατάστασης,αλλά με διατήρηση κάποιας ψύχραιμης ματιάς,εύχομαι όλα να σας πάνε καλά και η σχέση σας να βγει δυνατότερη μέσα από τις δυσκολίες.Η πρώτη σύγχυση,ο φόβος και η δυσχερής ενημέρωση,είναι φυσικό να κάνουν τις σκιές να φαίνονται σκοτεινότερες τώρα.Καλή δύναμη."Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
Σπύρος Μπιμπίλας
09-10-2009, 16:38 #30
- Join Date
- Jul 2009
- Posts
- 3,062
Originally posted by RainAndWind
Ένα ζευγάρι μπορεί να ανταπεξέλθει σε τέτοια δοκιμασία,όταν υπάρχει η θέληση,η υπομονή και όταν υπάρχει σωστή ενημέρωση του ενός σκέλους και σωστή θεραπεία του άλλου.
Η ψυχική νόσος δε νομίζω πως αποτελεί στατιστικά λόγο απομάκρυνσης, θα επρεπε ομως φιλεναδα , γιατι και οι δυο τους σημερα ειναι ψυχικα χαλια και πρεπει οι συμβουλες του φορουμ να μην αλλαζουν την κυρια θεραπευτικη τακτικη περισσότερο από άλλα αίτια(παραδείγματα καθημερινά των οποίων βλέπουμε γύρω μας).
Χωρίς ωραιοποίηση της κατάστασης,αλλά με διατήρηση κάποιας ψύχραιμης ματιάς,εύχομαι όλα να σας πάνε καλά και η σχέση σας να βγει δυνατότερη μέσα από τις δυσκολίες.Η πρώτη σύγχυση,ο φόβος και η δυσχερής ενημέρωση,είναι φυσικό να κάνουν τις σκιές να φαίνονται σκοτεινότερες τώρα.Καλή δύναμη.
Ταχυκαρδια
18-04-2024, 18:03 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή