θεραπεία- αντιμετώπιση..... - Page 3
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 3 of 3 FirstFirst 123
Results 31 to 42 of 42
  1. #31
    Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    38
    Σοβαρά το βλέπω το θέμα.Το θετικό είναι οτι νοσηλευτηκε πολύ σύντομα.Δηλαδή δεν πέρασε μεγάλο διάστημα απο τα αρχικά συμπτώματα.Και ακόμα οτι συνηδητοποιεί ο ίδιος την κατάσταση και θέλει να βοηθηθεί.
    Το ξέρω οτι θέλει μεγάλη προσοχή και οτι δεν θέλει πολυ για να οδηγήσει αργότερα σε άλλες διαταραχές, πχ κατάθλιψη.

    Για το τι πιθανότητες έχει να το ξαναπάθει και οι γιατροι ίσως δεν θα μπορούν να απαντήσουν με σιγουριά.

    Το σίγουρο είναι ότι τον αγαπώ και ότι τον εκτιμώ.θέλω να γίνει απολύτως καλά.Σίγουρα εγώ θέλω να είμαι μαζί του φυσιολογικά αλλά εαν πρέπει, όπως του είπα κιόλας, δεν θα με ξαναδεί,όσο δύσκολο κι αν είναι...

  2. #32
    Originally posted by SOFGEO
    Originally posted by lini
    Σχετικά με την απόσταση, μένουμε σε ξεχωριστές πόλεις τώρα.Δεν έχουμε καμία επικοινωνία.
    Ο ίδιος μετά την επίσκεψη στον γιατρό, μου είπε συνειδητοποιημένος ότι πρέπει να το περάσουμε και αυτό, αφού το είπε ο γιατρός.
    Μόνο με τους δικούς του επικοινωνώ που και που, χωρίς να το ξέρει ο ίδιος.

    Όσον αφορά τη σχέση μας, ξέρω οτι με αγαπάει και θέλει να είμαστε μαζί, αλλά όταν γίνει καλά θα μπορούμε να έχουμε μια φυσιολογική σχέση ή όταν είναι μαζί μου θα θυμάται μερικές φορές όλα αυτά και δεν θα αντέξει μαζί μου?

    Ισως να ακούγεται λίγο εγωιστική η ερώτηση,ίσως να αναζητώ και εγώ ελπίδες επειδή τον αγαπάω...
    Εγώ lini δεν ανησυχώ μήπως απλώς θυμάται πως ήταν μαζί σου και δεν αντέξει αλλά μήπως πάθει κρίσεις που δεν θα μπορείς να αντέξεις.Δεν θα μπορεί να τις ελέγχει ΑΝ και εφόσον το ξαναπάθει.
    Δε φταίει το ότι σ\'αγαπάει, ούτε εσύ ότι κάνεις κάτι λάθος,ήταν να γίνει.Όλοι μας ανεξαιρέτως έχουμε πιθανότητες να νοσίσουμε ψυχολογικά,ιδίως σε αυτή την εποχή που τα πάντα τρέχουν και γίνονται με ιλλιγγιώδη ταχύτητα,τα υλικά αγαθά μας γίνονται όλο και πιο απαράιτητα και το άγχος για να αποκτήσουμε και να τα προλάβουμε όλα δεν το αντέχουν όλοι.
    Για μένα είναι πολύ ωραίο που τον αγαπάς τόσο και θες να τον στηρίξεις αλλά,πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να ενημερωθείς από τους γιατρούς, αν θα επανέλθει πλήρως και τί πιθανότητες έχει να το ξαναπάθει!!!.
    Ενημερωτικά,τον αδελφό του γαμπρού μου τον παράτησε η γυναίκα του(δεν άντεξε να τον φοβάται),του έκλεισαν τη σχολή που έκανε μάθημα,του πήραν το αυτοκίνητο κι όλα αυτά γιατί το παθαίνει εκεί που δεν το περιμένει ούτε ο ίδιος. Έκανε τα χαρτιά του,παίρνει σύνταξη(είναι 48)και προσπαθεί τώρα πια που είναι κάπως καλύτερα να ξαναφτιάξει τη ζωή του από τα ερείπια.Τόοοοσο καλά και δεν ξέρουμε για πόσο.
    Sorry,ειλικρινά δεν θέλω να σε τρομάξω αλλά θέλω να δεις το θέμα σοβαρά, δεν είναι αμυγδαλές που τις έβγαλε και ξεμπερδεψε για πάντα.
    σοφοτατη παρεμβαση και συβουλη!
    αυτη ειναι η φωνη του φορουμ και η προοπτικη στηριξης της θεραπειας αυτων που υποφερουν καιπου φυσικα δεν ειναι οι ιδιοι οι ασθενεις στις περισσοτερες των πιο βαριων περιστατικων αλλα οι οικογενειες τους !
    Ειναι ωρα κρισιμη και για τους δυο και η αποσταση απριορι θεραπευτικη και για τους δυο....

  3. #33
    Originally posted by lini
    Σοβαρά το βλέπω το θέμα.Το θετικό είναι οτι νοσηλευτηκε πολύ σύντομα.Δηλαδή δεν πέρασε μεγάλο διάστημα απο τα αρχικά συμπτώματα.Και ακόμα οτι συνηδητοποιεί ο ίδιος την κατάσταση και θέλει να βοηθηθεί.
    Το ξέρω οτι θέλει μεγάλη προσοχή και οτι δεν θέλει πολυ για να οδηγήσει αργότερα σε άλλες διαταραχές, πχ κατάθλιψη.

    Για το τι πιθανότητες έχει να το ξαναπάθει και οι γιατροι ίσως δεν θα μπορούν να απαντήσουν με σιγουριά.

    Το σίγουρο είναι ότι τον αγαπώ και ότι τον εκτιμώ.θέλω να γίνει απολύτως καλά.Σίγουρα εγώ θέλω να είμαι μαζί του φυσιολογικά αλλά εαν πρέπει, όπως του είπα κιόλας, δεν θα με ξαναδεί,όσο δύσκολο κι αν είναι...
    λινι, ειναι αξιοθαυμαστη η συνεπεια που δειχνεις στην ωρα της κρισης .μακαρι ολοι να ειχαν διπλα τους μια δυνατη γυναικα με πηγαιο συναισθημα και αποφασιστικοτητα οπως η δικη σου.
    Ευχομαι ολοψυχα ολα να γινουν οπως τα θες και θα περιμενω με πολυ ενδιαφερον να μαθω την συνεχεια μετα το περας της θεραπευτικης και υποχρεωτικης απομακρυνση σας
    οσα επρεπε να μαθεις απο μας νομιζω τα πηρες και τα εχεις κατανοησει
    καλη συνεχεια λοιπον

  4. #34
    Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    38
    Μακάρι να πάνε όλα καλά...Το εύχομαι!
    Σας ευχαριστώ όλους για την συμπαράσταση και εύχομαι ο,τι καλύτερο για όλους!

    Πιστεύω ότι είναι σημαντικό για τον φίλο μου να έχει δίπλα του άτομα δυνατά, ψύχραιμα, για να τον στηρίζουν.
    Αλλά και εγώ μέσα μου είμαι χάλια, λογικό, και όταν μένω μόνη μου αρκετές φορές καταρρέω.
    Θα σας ενημερώσω για τυχόν εξελίξεις...

    Φιλιά σε όλους

  5. #35
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    2,494
    Lini, πρώτα πρώτα να σου πω ότι είναι εμφανές πόσο τον αγαπάς αυτό τον άνθρωπο. Άλλωστε η αγάπη μας για έναν άνθρωπο στα δύσκολα φαίνεται και αποδεικνύεται.

    Επίσης, θα ήθελα να πω ότι κατά τη γνώμη μου δεν ωφελεί να τρομοκρατούμε κάποιον για τη χειρότερη πιθανή έκβαση μιας ψυχικής διαταραχής. Γιατί όλοι οι άνθρωποι και όλες οι σχέσεις δεν είναι ίδιοι/ίδιες. Όπως υπάρχουν οι χειρότερες πιθανές εκβάσεις, λόγω κάποιων παραγόντων που υφίστανται στη ζωή αυτών των ανθρώπων, έτσι υπάρχουν και οι καλύτερες πιθανές εκβάσεις, πάλι λόγω κάποιων άλλων παραγόντων που υφίστανται, όπως ένα υποστηρικτικό περιβάλλον, μια σωστή θεραπεία, σταθερές σχέσεις και προσωπική προσπάθεια.

    Οπότε, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ακολουθείς τις οδηγίες του γιατρού, να ζητήσεις ενημέρωση σχετικά με την πορεία του και τη δική σου αντιμετώπιση και να είσαι σε επαφή με το γιατρό.

    Καλή δύναμη σου εύχομαι!
    -Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς, αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη;

    -H ζωή συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες, τρέχει με έτη φωτός, ο καιρός δεν την τρομάζει

  6. #36
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    5,668
    Originally posted by lini
    Μακάρι να πάνε όλα καλά...Το εύχομαι!
    Σας ευχαριστώ όλους για την συμπαράσταση και εύχομαι ο,τι καλύτερο για όλους!

    Πιστεύω ότι είναι σημαντικό για τον φίλο μου να έχει δίπλα του άτομα δυνατά, ψύχραιμα, για να τον στηρίζουν.
    Αλλά και εγώ μέσα μου είμαι χάλια, λογικό, και όταν μένω μόνη μου αρκετές φορές καταρρέω.
    Θα σας ενημερώσω για τυχόν εξελίξεις...

    Φιλιά σε όλους
    Lini,

    ειμαι σιγουρη πώς ειδικα σε δυσκολες, τοσο δυσκολες ειναι στιγμες ειναι πολυ σημαντικο, ομορφο, ελπιδοφορο ακομα και καθοριστικο να υπάρχουν ατομα διπλα μας που θα μας στηριζουν. Ακουγοντας μας, μιλωντας μας, χαιδευοντας μας, στηριζοντας μας με οποιο τροπο. Ρωτα τον κιολας τί θελει κ τί περιμενει απο σενα. Καμια φορα, μπορει να δωσουμε κατι πολυ απλο αλλα σημαντικο για τον αλλο αλλα δεν το κανουμε, γιατι το θεωρουμε ειτε λιγο ειτε ασημαντο.

    Ετσι, φυσικα κ εσυ χρειαζεσαι στηριξη, υποστηριξη αφου οπως λες καταρρεεις. Δεν ειναι λιγο, να αλλαζει μ αυτο τον τροπο και η δικη σου ζωη. Ελπιζω να εχεις τη δυναμη κ το κουραγιο να μιλας ή να ζητας την στηριξη απο οπου νομιζεις οτι μπορεις να την αντλησεις.

    Σου ευχομαι να χεις ολη τη δυναμη που θα χρειαστεις γι αυτο

    Θα περιμενουμε νεα σου! Ευχομαι να πανε ολα καλα
    πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...

  7. #37
    Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    38
    Καλημέρα σε όλους!!!!

    Αποφάσισα μετά από καιρό να συνεχίσω το δικό μου θέμα....

    Είδα, μετά απο ενα μήνα περίπου, τον φίλο μου.Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί είναι πολύ καλά!!

    Αυτός θέλει να είμαστε μαζί, αισθάνεται πολυ καλά μαζί μου, αλλά ο γιατρος του έχει άλλη άποψη...(πιστεύει οτι του θυμίζω καταστάσεις και του δημιουργώ φοβίες)

    Ακόμα να σας πω οτι ο γιατρος (ψυχολόγος-ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής) δεν έχει σωστή ενημέρωση για την σχέση μας, δεν τον έχει ρωτήσει πως αισθάνεται για μένα, τι θέλει και γενικά δεν έχουν συζητήσει για εμάς..
    Δεν είναι κάπως περίεργο αυτό?Από την στιγμή που όλα αυτά έγιναν οσο ήμασταν μαζί και όλοι με κατηγορούν?

    Ακόμα πιστεύει οτι δεν έπρεπε να νοσηλευτεί στην κλινική..

    Θέλω την γνώμη σας...

    Πιστεύετε οτι η σωστή θεραπεία είναι να απομακρυνθεί απο εμένα?
    Μπορεί να κάνει λάθος ο γιατρός, αφού πιθανόν να είναι ελλιπώς ενημερωμένος?

    Τέλος να σας πω οτι στην φάση αυτή, έχει ξεπεράσει τις φοβίες, απλά θέλει να είναι συνεχώς στο κρεβάτι, οταν βρίσκεται σε κόσμο τον πιάνουν κρίσεις πανικού ελαφριάς μορφής-πιστεύω και αισθάνεται κάπως μέσα του(σαν μελαγχολία).
    Είναι σαν μια μορφή κατάθλιψής.Και ο ίδιος αυτό πιστεύει.Είναι φυσιολογικό επακόλουθο αυτό?Μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη?

  8. #38
    Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    38
    Καλησπέρα και καλό μήνα σε όλους!!!

    Η αλήθεια είναι οτι στενοχωρήθηκα λίγο που δεν μου απάντησε κανένας αλλά δεν πειράζει..

    Θα ήθελα και πάλι τις απόψεις σας..

    Στην φάση αυτή ο φίλος μου δεν έχει κουράγιο να κάνει τίποτα..Θέλει συνεχώς να κοιμάται..
    Επίσης στενοχωριέται οτι δεν θα τα καταφέρει..
    Είναι κάτι σαν κατάθλιψη? Και πως μπορούμε να τον βοηθήσουμε εμείς?

    (Ισως να έπρεπε να ανοιξω άλλο θέμα)

    Θα ήθελα πολύ να ακούσω τις απόψεις σας...
    Ευχαριστώ εκ των προτέρων...

  9. #39
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2009
    Posts
    1,406
    Εν τελει δεν καταλαβα πως το αντιμετωπισε ο ιδιος ?τι κανει τωρα ,παιρνει θεραπευτικη αγωγη ,βλεπει μια φορα το μηνα ενα γιατρο που ειναι κ ψυχοθεραπευτης και του λεει οτι φαρμακο του ειναι η απομακρυνση του απο εσενα?
    Ειναι λειτουργικος ?συνεχιζει να δουλευει ? απο οτι λες το μονο που ειναι ζωντανο (λες κοιμαται κλπ) ειναι το συναισθημα του να θελει να εισαστε μαζι?
    Δε ξερω βρε lini ,μηπως πρεπει να το δεις πιο σοβαρα κ οχι μονο κανω μονο οτι λεει ο γιατρος που μπορει κ να μην ειναι ο καταλληλος

    Δηλ. τι γινεται αν δεν υπαρχει βελτιωση -θα κανουμε οτι λεει ο γιατρος η θα ψαξουμε γι αλλον ,κ αν δεν το κανει αυτο ο φιλος σου -να ασχοληθει με την αρρωστια του - θα πρεπει να το κανεις εσυ !γιατι το βεβαιο ειναι οτι υποφερει!κ εσυ μαλλον τον αγαπας!

  10. #40
    Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    38
    Η αλήθεια είναι οτι δεν έδωσα συνέχεια στα αισθηματικά μας.

    Είμαστε μαζί τώρα.Το είπε και ο γιατρός.Εμαθε ο γιατρός για την φυσιολογική μας σχέση (ενώ μεχρι πριν ήξερε ολα αυτα τα αρνητικά-το παραλήρημα που είχε ο φίλος μου οταν δεν ήταν καλά)
    Τώρα έχει ξεπεράσει τις φοβίες του,αλλά δεν έχει αρκετή όρεξη για ζωή.
    Σκέφτεται όλα αυτά που πέρασε,γιατί να τα περάσει και φοβάται μήπως δεν τα καταφέρει.
    Παίρνει φαρμακευτική αγωγή(κ αντικαταθλιπτικα-εδώ και 2 μέρες) και παρακολουθείται απο τον ψυχίατρο-ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή μια φορα την εβδομάδα.
    Ο γιατρός λέει οτι θα γίνει καλά σίγουρα.
    Η απορία μου είναι αν η φάση τώρα που περνάει ήταν αναμενόμενη ή είναι κατι πιο σοβαρό?

    Ευxαριστώ για την άμεση απάντηση....

  11. #41
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    5,668
    lini,

    καλο μηνα κ σε σενα

    Νομιζω πώς η απουσια απαντησεων μπορει να οφειλεται και σε μια σχετικη αμηχανια. Τουλάχιστον αυτο αφορα εμενα. Νομιζω πώς η θεση του συντροφου σου ειναι δυσκολη ετσι κ αλλιως στην παρουσα φαση. Κ φυσικα το ιδιο και η δικια σου. Οποτε μια αποψη απο εξω, ανθρωπων που δεν εχουν ζησει τοσο κοντα ή απο μεσα μια αναλογη κατασταση, ισως να ναι παρακινδυνευμενη.

    Θα θελα να πω, σε οτι αφορα στο θεμα της καταστασης που βρισκεται τωρα : μεινε διπλα του κ δειξτε του διακριτικα κ σταθερα την παρουσια σας. Το οτι δλδ ειστε εκει για να τον ακουσετε, να τον φροντισετε. Κ να αποδεχτειτε τα οσα περναει. Νομιζω πώς αυτο ειναι σημαντικο για ολους μας τις πολυ δυσκολες στιγμες.

    Περιμενουμε νεα σου
    πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...

  12. #42
    Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    38
    Ευχαριστώ πολύ Σοφάκι..

    Αυτό προσπαθώ να κάνω κι εγώ.Να είμαι δίπλα του, να του δίνω κουράγιο και να τον κάνω ευτυχισμένο, με απλές καθημερινές στιγμές.
    Μακάρι να γίνει πιο αισιοδοξος και να μην στενοχωριέται...

    Θα τα ξαναπούμε σύντομα!Να είστε όλοι καλά!
    Φιλάκια...

Page 3 of 3 FirstFirst 123

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •