ΦΟΒΟΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 4 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 54
  1. #1

    ΦΟΒΟΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ

    Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 15,5 ΧΡΟΝΩΝ.

    ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΕΒΛΕΠΑ ΠΩΣ Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΛΗ, ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ, ΑΡΙΣΤΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

    ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΠΙΕΣΗ ΤΟΝ ΕΠΕΙΣΑ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΑ ΑΝΑΥΔΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ.

    ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ, ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΝ ΦΩΝΑΖΑΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟ. ΠΡΙΝ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ, ΑΦΟΥ ΕΦΥΓΕ, ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΗΞΕΡΕ ΠΡΙΝ, ΣΧΟΛΙΑΣΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΠΩΣ ΤΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΣΑΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ. ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟΝ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΑΝ, ΑΛΛΑ ΚΆΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕ.

    ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΤΟΥ ΞΥΠΝΗΣΑΝ ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΓΧΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΟΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ.

    ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ SEX ΜΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΦΥΛΟ. ΑΠΛΑ ΝΙΩΘΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΦΟΒΙΑ ΠΩΣ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΑΠΟΡΡΙΨΟΥΝ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ.

    ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΑΝΗΣΥΧΗΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ?

    ΕΝΙΩΣΑ ΠΩΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ Η ΦΟΒΙΑ ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ. ΩΣΤΟΣΟ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΕΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΝΙΩΘΕΙ 100% ΑΝΤΡΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΕΡΩΤΙΚΗ ΕΛΞΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ ΓΙΑ ΑΤΟΜΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΦΥΛΟΥ.

    ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΞΩ?
    ΤΙ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΝΑΤΟΥ ΠΩ?

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Θέτει ερωτήματα για την σεξουαλική του ταυτότητα,το οποίο είναι συνηθισμένο στην εφηβεία.Είναι δείγμα θετικό που σου εκμυστηρεύθηκε τις απορίες του και αυτά που τον προβληματίζουν.Η λέξη φόβος είναι το καίριο για μένα.Ο φόβος αυτός είναι φόβος κριτικής από τους άλλους,ο στιγματισμός του σε μία κοινωνία που ακόμη στοχοποιεί τη διαφορετικότητα και την περιθωριοποιεί.

    Καλό θα ήταν να συζητήσετε πάνω στο ζήτημα της σεξουαλικής ταυτότητας,πώς δεν έχει να κάνει με το τι λένε κάποιοι για αυτόν,αλλά αποτελεί κομμάτι του καθενός μας,ανεξάρτητο της γνώμης/άποψης/κρίσης των άλλων.Προσπάθησε να είσαι ψύχραιμη,σαφής και ήρεμη,καθώς ο τρόπος που θα του απαντήσεις,ο τόνος της φωνής σου,η σιγουριά σου ή η έλλειψή της είναι αυτή που θα του εμφυσήσουν την εμπιστοσύνη και θα τον βοηθήσουν να απαλλαγεί από το φόβο.Αν δε νιώθεις έτοιμη ή ικανή να το κάνεις τώρα,θα ήταν καλύτερο να πάρεις τη γνώμη ενός ψυχολόγου για το πώς ακριβώς να απαντήσεις και πώς να το χειριστείς.

    Ο πανικός,η κατακραυγή,οι αφορισμοί που χρωματίζουν τη στάση κάποιων γονιών πάνω σε τόσο σημαντικά ζητήματα,είναι στάσεις αρνητικές,που φορτίζουν ενοχικά τον έφηβο και τον αποπροσανατολίζουν.Η γνώση,η ψύχραιμη ματιά,ο χαλαρός και ήρεμος διάλογος με το παιδί μας,νομίζω πως κάνουν πραγματικά τη διαφορά.

    Σε κάθε περίπτωση,πρέπει να ξέρουμε να αποδεχόμαστε την ανθρώπινη σεξουαλικότητα,σε όλες τις μορφές της.(προσωπική μου άποψη-καθώς και εγώ είμαι μητέρα,το βρήκα να είναι η βάση πάνω στην οποία ήθελα να κινηθώ όταν αντιμετώπισα τα ερωτήματα των παιδιών μου):)
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

  3. #3
    Banned
    Join Date
    May 2004
    Location
    στις στεπες του Καυκασου
    Posts
    10,933
    Καλημερα,

    το πρωτο που ειναι σαφες απο τα οσα γραφεις ειναι οτι ο γιος σου δειχνει να ειναι ετεροφυλος.
    Ωστοσο το κοινωνικο του περιβαλλον του εχουν μειωσει την αυτοπεποιθηση του, οπως παλι αναφερεις.

    Θα ελεγα οτι εφοσον συζητας ανοικτα μαζι του, ανοιξε το θεμα των σχεσεων του με τα κοριτσια.
    Τονισε του οτι εφοσον οι επαφες του με το αλλο φυλο ειναι φυσιολογικες δεν εχει κατι να ανησυχει.
    Επισης καλο θα ηταν να τον μπαζεις στο πως λειτουργει η κοινωνια σε οτι εστω και στο ελαχιστο παραξενο δει γυρω της.
    Ειναι σαφες οτι μπαινουν ταμπελακια απο το πουθενα και αυτο το γνωριζεις και η ιδια.

    Εμβαθυνε τις συζητησεις σε αυτο το επιπεδο,
    ενω να εχεις κατα νου οτι αν δεις οτι ειναι κατι που δεν μπορει να το διαχειριστει, (διαχειριστειτε)
    ισως χρειαστεις την βοηθεια ειδικου.

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2009
    Posts
    396
    θα σου πω μια ιστορια ο διδυμος αδερφος του μπαμπα μου ειναι gay.ο πατερας μου για να διαφοροποιηθει απο τον αδερφο του εγινε απιστος.....εχει παντρευτει πριν 8 χρονια την νονα μου και την απαταει και αυτη τα 4 τελευταια.Συμπερασμα μηπως δινουμε πολυ σημασια στην γνωμη των αλλων?Μηπως τελικα ολα γινονται για να αποδεικνυουμε στους αλλους οτι τα ταμπελακια που μας φορεσαν ισχυουν \"Η δεν ισχυουν?Ισως εσυ ως μανα θα επρεπε να μην πεσεις στην παγιδα?Πατερας υπαρχει?

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2007
    Posts
    249
    Καλλιοπίτσα,

    Συμφωνώ με rainandwind και krino σχετικά με το πώς μπορείς να μιλήσεις με τον γιο σου.

    Αυτό που ήθελα να τονίσω είναι ο τίτλος που έβαλες. \"φόβος ομοφιλοφιλίας\".

    Φόβος. είναι κακό να είσαι ομοφιλόφιλος; είναι κάτι τρομακτικό; κάτι μακριά από εμάς; είναι λάθος;

    Μίλησες για το άγχος του γιου σου για το πώς τον βλέπουν. Η σεξουαλική ταυτότητα είναι κάτι ρευστό στην ηλικία του.

    Εφόσον μπορείτε και το συζητάτε, έχει σημασία τι του επικοινωνείς. Ακόμα και αν τελικά είναι ομοφιλόφιλος, δεν είναι το τέλος του κόσμου. Αν μιλάς γι αυτό ως κάτι που \"φοβάσαι\" επικοινωνείς κάτι πολύ διαφορετικό απ το να μιλάς για κάτι μάλλον ουδέτερο. Καλό είναι να είσαι πολύ συνειδητοποιημένη, πριν μιλήσεις μαζί του, σχετικά με την θέση σου απέναντι στο θέμα ομοφιλοφιλία.

    Στην εφηβεία η γνώμη των ομιλήκων μετρά πολύ για το άτομο κι είναι αναμενόμενο να τον απασχολεί τι λένε για εκείνον. Είναι κάτι που προβλέπεται να μειωθεί αργότερα, καθώς μεγαλώνει κι άλλο.

    Καλύτερα να μη γίνει μεγάλο θέμα. Να ξέρει ότι μπορεί να συζητήσει μαζί σας ό,τι θέλει, χωρίς να κινδυνεύει να τον απορρίψετε κι ότι δεν είναι ανάγκη να αποδείξει τίποτα σε κανέναν.

  6. #6
    Originally posted by panamar
    θα σου πω μια ιστορια ο διδυμος αδερφος του μπαμπα μου ειναι gay.ο πατερας μου για να διαφοροποιηθει απο τον αδερφο του εγινε απιστος.....εχει παντρευτει πριν 8 χρονια την νονα μου και την απαταει και αυτη τα 4 τελευταια.Συμπερασμα μηπως δινουμε πολυ σημασια στην γνωμη των αλλων?Μηπως τελικα ολα γινονται για να αποδεικνυουμε στους αλλους οτι τα ταμπελακια που μας φορεσαν ισχυουν \"Η δεν ισχυουν?Ισως εσυ ως μανα θα επρεπε να μην πεσεις στην παγιδα?Πατερας υπαρχει?
    Υπάρχει πατέρας, αλλά δουλεύει πολλές ώρες και γενικά και τα δυο μου παιδια (εχω και μια κόρη δυο χρόνια μικρότερη) μιλουσαν και μιλουν περισσότερο μαζί μου. Νιώθω πως ο γιος μου μού έχει και λίγη αδυναμία περισσότερη, από μικρός που ηταν διαβάζαμε μαζί και περνούσαμε πολλές ώρες μαζί. Με τον πατέρα του έχουν καλή σχέση, παίζουν μαζί, γυμνάζονται, τους αρέσει η ίδια μουσική (γενικά έχει αρκετές επιρροές απότον μπαμπά όπως υγιεινή διατροφή, άσκηση, έντεχνη μουσική, extreme sports) αλλά πάντα τα προσωπικά του τα συζητά μαζί μου.
    Αυτό συμβαίνει γιατί εγώ επιμένω πολυ για να μάθω τι του συμβαίνει (όταν βλέπω κατι περιεργο στην συμπεριφορά του), ενώ ο άντρας μου θέλει, όσο γίνεται, να επεμβαίνει λιγότερο με τη λογικη πως πρέπει να μάθει να αντιμετωπίζει μόνος του τις δυσκολες καταστάσεις. Μόνο οταν του ζητησει τη συμβουλή ή τη γνωμη του θα επέμβει. Επίσης θα επέμβει όταν θεωρήσει πως τα παιδια κάνουν κατι λάθος (από άγνοια ή από επιπολαιότητα της εφηβείας κ.λπ.) που πρέπει να διορθωθει.
    Ίσως αν κι εγω δεν επέμενα πολυ να μην μαθαινα πραγματα για τη ζωή τους. Ωστόσο το αποτελεσμα ειναι πως εγω συζητώ περισσότερο τα προσωπικά τους από τον μπαμπα τους.

  7. #7
    Banned
    Join Date
    May 2004
    Location
    στις στεπες του Καυκασου
    Posts
    10,933
    Originally posted by καλλιοπιτσα


    Ωστόσο το αποτελεσμα ειναι πως εγω συζητώ περισσότερο τα προσωπικά τους από τον μπαμπα τους.


    εχω την αισθηση οτι σαν αποτελεσμα ειναι λαθος.....

  8. #8
    Originally posted by Paprika
    Καλλιοπίτσα,

    Συμφωνώ με rainandwind και krino σχετικά με το πώς μπορείς να μιλήσεις με τον γιο σου.

    Αυτό που ήθελα να τονίσω είναι ο τίτλος που έβαλες. \"φόβος ομοφιλοφιλίας\".

    Φόβος. είναι κακό να είσαι ομοφιλόφιλος; είναι κάτι τρομακτικό; κάτι μακριά από εμάς; είναι λάθος;

    Μίλησες για το άγχος του γιου σου για το πώς τον βλέπουν. Η σεξουαλική ταυτότητα είναι κάτι ρευστό στην ηλικία του.

    Εφόσον μπορείτε και το συζητάτε, έχει σημασία τι του επικοινωνείς. Ακόμα και αν τελικά είναι ομοφιλόφιλος, δεν είναι το τέλος του κόσμου. Αν μιλάς γι αυτό ως κάτι που \"φοβάσαι\" επικοινωνείς κάτι πολύ διαφορετικό απ το να μιλάς για κάτι μάλλον ουδέτερο. Καλό είναι να είσαι πολύ συνειδητοποιημένη, πριν μιλήσεις μαζί του, σχετικά με την θέση σου απέναντι στο θέμα ομοφιλοφιλία.

    Στην εφηβεία η γνώμη των ομιλήκων μετρά πολύ για το άτομο κι είναι αναμενόμενο να τον απασχολεί τι λένε για εκείνον. Είναι κάτι που προβλέπεται να μειωθεί αργότερα, καθώς μεγαλώνει κι άλλο.

    Καλύτερα να μη γίνει μεγάλο θέμα. Να ξέρει ότι μπορεί να συζητήσει μαζί σας ό,τι θέλει, χωρίς να κινδυνεύει να τον απορρίψετε κι ότι δεν είναι ανάγκη να αποδείξει τίποτα σε κανέναν.
    Επειδη θελω να ειμαι ειλικρινης, δεν μπορω να μιλω για την ομοφυλοφιλια (ειδικα όταν προκειται για το παιδι μου) με ουδετερο τροπο. Φυσικα και δεν ειναι κατι λάθος ή κατι κακο, αλλα δεν ειναι και η προσδοκια μου. Ποτε δεν θα του περνουσα το μηνυμα ότι ειναι το τελος του κοσμου και εχω και αρκετους γνωστους ομοφυλοφιλους, ωστόσο σιγουρα κατι ουδετερο για μενα δεν ειναι. Τον τιτλο τον εβαλα γιατι διέκρινα πραγματικο φοβο στα λογια του και στα ματια του.
    Ενιωσα να με ρωταει με φοβο αν κανει κατι (κινησεις κλπ) που στους αλλους να φαινεται θηλυπρεπες. Νομιζω (δεν ειμαι και σιγουρη) πως θα μπορουσα να διακρινω το φοβο απο το απλο αγχος.

    Θεωρείς οτι δεν πρεπει να ξανααναφερθω καθολου στο θεμα και να περιμενω εκεινον οταν προβληματιστει να με προσεγγίσει?
    Να τον ρωταω για τις σχεσεις του ή να μην ασχολουμαι καθολου? (δεν ειναι απο τα παιδια που θα ερθουν απο μονα τους και σου πουν τα προσωπικα τους, συνηθως εγω τον ρωταω).

  9. #9
    Banned
    Join Date
    May 2004
    Location
    στις στεπες του Καυκασου
    Posts
    10,933
    θεωρω οτι πρεπει να κρατησεις επαφη με το θεμα, μεχρι να αποκτησει αυτοπεποιθηση για το τι ειναι και ποιος ειναι.
    Η ηλικια του, ειναι σε μια κρισιμη φαση που ζητα γνωμες και συζητησεις γυρω απο αυτο.
    Θα σου εφιστησω την προσοχη, οτι αν δεν το κανεις εσυ αυτο, θα το κανουν αλλοι αντι για σενα και ενδεχόμενα οχι παντα με σωστο τροπο.

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2009
    Posts
    396
    αρα αντρικο προτυπο υπαρχει στην οικογενεια...ειναι θεμα ταμπου δηλαδη αν χρειαζοταν ο μπαμπας να του μιλησει για αυτο?

  11. #11
    Originally posted by krino
    Originally posted by καλλιοπιτσα


    Ωστόσο το αποτελεσμα ειναι πως εγω συζητώ περισσότερο τα προσωπικά τους από τον μπαμπα τους.


    εχω την αισθηση οτι σαν αποτελεσμα ειναι λαθος.....
    ισως να εχεις δικιο, ομως το θεμα ειναι οτι διαφερει (οπως ανεφερα παραπανω αναλυτικοτερα) η θεωρια μας για το πως και ποσο πρεπει να επεμβαινουμε στην προσωπικη ζωη των παιδιων μας. εκεινος πιστευει πως με την επιμονη μου πολλες φορες τα πιεζω και μαθαινω πραγματα που ισως δεν ηθελαν να πουν αλλα κατα καποιο τροπο αναγκαζονται. επισης πιστευει πως θα περασουν πολλες δοκιμασιες και απο αυτες θα μαθουν. Εγω αντιθετα πιστευω πως ο σκοπος αγιαζει τα μεσα και κανω οτιδηποτε προκειμενου να ξερω τι τους συμβαινει. Υπηρξαν γεγονοτα στο παρελθον (σχετικα με τα παιδια παντα) που για μενα ήταν φοβερα και για εκεινον συνηθισμενα \"της ηλικιας\". Για παραδειγμα, στο συγκεκριμενο που αναφέρω, αν στη συζητηση ηταν ο πατερας του, ισως το μονο που θα του ελεγε να ηταν \"σκασιλα σου για το τι λενε οι άλλοι, μη δινεις σημασια σε κανεναν\". Αντιθετα εγω φοβαμαι μην πληγωθει, μηπως δεν μπορεσει να το αντιμετωπισει κλπ.

    Τι πρεπει να γινει? Αν δεν τα πιεσω δε θα μαθω τι τους συμβαινει.

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2009
    Posts
    396
    και το να τον περιβαλλει η προστατευτικη φουσκα της μαμας που βοηθαει?Ο κοσμος ειναι σκληρος και καμμια φορα η ντομπρες κουβεντες ειναι αυτες που ξυπνανε τον αλλο!

  13. #13
    Originally posted by panamar
    αρα αντρικο προτυπο υπαρχει στην οικογενεια...ειναι θεμα ταμπου δηλαδη αν χρειαζοταν ο μπαμπας να του μιλησει για αυτο?
    οχι δεν ειναι θεμα ταμπου, αλλωστε και ο πατερας του ξερει πως εχει σχεσεις με κοριτσια πως κανει sex του μιλησε για προφυλαξεις κλπ. Απλα αν δεν ρωτας το παιδι δεν μαθαινεις και πως τωρα στα καλα καθουμενα να του μιλησει για το συγκεκριμενο θεμα, αφου οταν μιλησα εγω με το γιο μου δεν ηταν παρων? μηπως το παιδι θεωρησει πως το εκανα μεγαλύτερο θεμα απο οτι ειναι και δεν μου ξαναμιλησει για τιποτα?

  14. #14
    Banned
    Join Date
    May 2004
    Location
    στις στεπες του Καυκασου
    Posts
    10,933
    Originally posted by καλλιοπιτσα
    Originally posted by krino
    Originally posted by καλλιοπιτσα


    Ωστόσο το αποτελεσμα ειναι πως εγω συζητώ περισσότερο τα προσωπικά τους από τον μπαμπα τους.


    εχω την αισθηση οτι σαν αποτελεσμα ειναι λαθος.....
    ισως να εχεις δικιο, ομως το θεμα ειναι οτι διαφερει (οπως ανεφερα παραπανω αναλυτικοτερα) η θεωρια μας για το πως και ποσο πρεπει να επεμβαινουμε στην προσωπικη ζωη των παιδιων μας. εκεινος πιστευει πως με την επιμονη μου πολλες φορες τα πιεζω και μαθαινω πραγματα που ισως δεν ηθελαν να πουν αλλα κατα καποιο τροπο αναγκαζονται. επισης πιστευει πως θα περασουν πολλες δοκιμασιες και απο αυτες θα μαθουν. Εγω αντιθετα πιστευω πως ο σκοπος αγιαζει τα μεσα και κανω οτιδηποτε προκειμενου να ξερω τι τους συμβαινει. Υπηρξαν γεγονοτα στο παρελθον (σχετικα με τα παιδια παντα) που για μενα ήταν φοβερα και για εκεινον συνηθισμενα \"της ηλικιας\". Για παραδειγμα, στο συγκεκριμενο που αναφέρω, αν στη συζητηση ηταν ο πατερας του, ισως το μονο που θα του ελεγε να ηταν \"σκασιλα σου για το τι λενε οι άλλοι, μη δινεις σημασια σε κανεναν\". Αντιθετα εγω φοβαμαι μην πληγωθει, μηπως δεν μπορεσει να το αντιμετωπισει κλπ.

    Τι πρεπει να γινει? Αν δεν τα πιεσω δε θα μαθω τι τους συμβαινει.

    δεν ειμαι ουτε υπερ της υπερ-προστατευτικης μητερας αλλα ουτε του αγωνα υπερ παντων πατερα.
    Πιστευω σε μια καλη γονειακη σχεση, οπου τα παιδια εχουν σαν πηγη αναζητησεων σε πρωτο επιπεδο τους γονεις τους, χωρις πιεσεις αλλα και χωρις αδιαφορια.

    Μαλλον θα πρεπει να βρειτε μια χρυση τομη.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2009
    Posts
    396
    ναι οχι πιεσεις τα παιδια απλα χρειαζεται να ξερουν οτι εχουν καποιο να μιλησουν στα σκουρα...μην γινεσαι σαν αυτες που γραφουν οι σεναριογραφοι των 7 θανασιμων πεθερων...

Page 1 of 4 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •