Νέο μέλος - Page 3
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 3 of 3 FirstFirst 123
Results 31 to 39 of 39
  1. #31
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Ξαναδιάβασε τα posts σου Ανάντα!Στέλνεις ένα σωρό αντιφατικά μηνύματα,μία όλα είναι καλά και ζω την καλύτερη σχέση μου,μία νιώθεις μοναξιά,μία φταίνε τα κουτσομπολιά,μία η προδοσία,μία η αλλαγή τόπου,μία η έλλειψη ηθικής στις μέρες μας,όλο ΝΑΙ ΜΕΝ ΑΛΛΑ...

    Αλλά τι;
    \"Ποιος φταίει;
    Kανένα στόμα δεν τό΄βρε και δεν τό\'πε ακόμα.\"

    Δεν μπορεί να είμαστε ανοιχτοί σε νέα πράγματα και να έχουμε διάθεση για όλα αλλά ταυτόχρονα να είμαστε κλειστοί,μοναχικοί και να σέρνουμε τον εαυτό μας στο περιθώριο.Δεν μπορεί να περνάμε τον μεγάλο έρωτα αλλά να νιώθουμε μοναξιά.Δεν μπορεί να μας αρκεί μία δικαίωση αλλά να μην έχουμε φίλους.

    Δεν μπορεί να καλύπτουμε πάντα τα \"ναι μεν,αλλά\"ΜΑΣ.
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

  2. #32
    Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    77
    Originally posted by RainAndWind
    Ξαναδιάβασε τα posts σου Ανάντα!Στέλνεις ένα σωρό αντιφατικά μηνύματα,μία όλα είναι καλά και ζω την καλύτερη σχέση μου,μία νιώθεις μοναξιά,μία φταίνε τα κουτσομπολιά,μία η προδοσία,μία η αλλαγή τόπου,μία η έλλειψη ηθικής στις μέρες μας,όλο ΝΑΙ ΜΕΝ ΑΛΛΑ...

    Αλλά τι;
    \"Ποιος φταίει;
    Kανένα στόμα δεν τό΄βρε και δεν τό\'πε ακόμα.\"

    Δεν μπορεί να είμαστε ανοιχτοί σε νέα πράγματα και να έχουμε διάθεση για όλα αλλά ταυτόχρονα να είμαστε κλειστοί,μοναχικοί και να σέρνουμε τον εαυτό μας στο περιθώριο.Δεν μπορεί να περνάμε τον μεγάλο έρωτα αλλά να νιώθουμε μοναξιά.Δεν μπορεί να μας αρκεί μία δικαίωση αλλά να μην έχουμε φίλους.

    Δεν μπορεί να καλύπτουμε πάντα τα \"ναι μεν,αλλά\"ΜΑΣ.
    Περναω μια απο τις πιο κυκλοθυμικές φασεις στη ζωη μου.Για να ειμαι εδω προφανως και δεν ειμαι καλα βεβαιως.Μια φτιαχνει η διαθεση μου με κατι που θα γινει μια απογοητευομαι.Ομως δεν ειπα ποτε σε οσα εγραψα, οτι ολα ειναι καλα.Ειπα οτι το μονο καλο στη ζωη μου ειναι η σχεση μου.Γιατι προβληματα και στην οικογενεια μου εχω με θεματα υγειας(τα οποια δε θελω καν να αναφερω γιατι δεν προκειται να λυθουν) και στη δουλεια μου (τα οποια τα συνανταμε ολοι λιγο πολυ στις δουλειες) και στις φιλικες σχεσεις που ειναι και το τοπικ του θεματος.Δε σερνω τον εαυτο μου στο περιθωριο.Με το ζορι με εβαλαν εκει δεν ηταν επιλογη μου.Προσπαθω να πιαστω απο καθε αφορμη για παρεα, εβαλα νεα ενδιαφεροντα στη ζωη μου μπας και αλλαξει κατι, ειμαι ανοιχτη σε ολους.Αλλα δεν αλλαζει κατι ριζικα.Δε νομιζω οτι ανεφερα πουθενα οτι εξαιτιας της απογοητευσης εχω κλειστει κατ¨επιλογην στο σπιτι μου.Ισα ισα που οσες φορες εχει τυχει να μου πουν ελα για ενα καφε και επαγγελματικές υποχρεωσεις να εχω ή κουραση απο τη δουλεια πηγαινω οπου με καλουν.Περναω το μεγαλο ερωτα ο οποιος ειναι στην παραμεθώριο εδω και μηνες.Οσο ηταν εδω δεν ημουν και τοσο χαλια.Δηλαδη τι θα επρεπε να κανω για να μην ειμαι αντιφατική.Να ριξω το φταιξιμο στο αγορι μου που μου εχει φερθει αψογα, για θεματα που δεν σχετίζονται με τη σχέση μας;Επίσης, δε σημαίνει οτι αν συμβει ενα καλο στη ζωη μας οτι ολα τα αλλα προβληματα εξαφανίζονται ως δια μαγείας.Ισως σε κουρασα ισως κουρασα κι αλλα μελη αλλα δεν υποχρεωσα κανεναν να διαβασει τα ποστ μου ουτε να μου παρασταθει ουτε καν να συμφωνήσει μαζι μου.Εδω ΅δικοι μου υποτίθεται΅ανθρωποι και δε μου σταθηκαν ποσο μάλλον οι αγνωστοι.Ουτε φυσικά θα απολογηθω για την κυκλοθυμικότητα μου.Και προφανως δε μου αρκει μια δικαιωση (που δεν ηταν μια ηταν πολλες).Αν μου αρκουσε δε θα συνεχιζα το θεμα.Θα εγραφα οτι δικαιωθηκα αρα δε με νοιαζει πλεον αν θα εχω φιλους και ειμαι καλα.Απλο.

  3. #33
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2008
    Location
    Στον αστερισμο του Ωριωνα
    Posts
    190
    Δεν ειναι θεμα κουρασης καλη μου...πρωτα απο ολα ειναι να ξεκαθαρισεις εσυ μεσα στο μυαλο σου το μπερδεμα που σου εχει δημιουργηθει ολον αυτον τον καιρο....

    αλλοιμονο αν παραδωσεις τα οπλα απο τωρα στο να κανεις φιλιες...ολοι μας εχουμε απογοητευτει απο σκαρτους φιλους αλλα αν δεν σηκωθουμε ξανα παλι στα ποδια μας, θα ειναι μειον για μας..και τοτε η λυπηση θα ειναι κατι που μας αξιζει....την στιγμη λοιπον που κανεις προσπαθειες, δεν βλεπω τον λογο να εισαι για λυπηση η να απελπιζεσαι...ολα τα πραγματα θελουν το χρονο τους για να μεγαλωσουν ποσο μαλλον οι φιλιες....παρε την φιλια σαν ενα λουλουδι...μεχρι να ανθισει θελει πολυ φροντιδα και αγαπη....αν το λουλουδι σου λοιπον το φροντιζεις και αναρωτιεσαι γιατι δεν ανθιζει και παραπονιεσαι οτι δεν ανθιζει και στο τελος εχεις την πεποιθηση οτι δεν θα ανθισει....τοτε δεν θα ανθισει...
    με την πιο στενη μου φιλη που ειχα ποτε απο το πανεπιστημιο (και γενικα στη ζωη μου) εκανα 5 χρονια να δεθω....το θεωρω παρα πολυ μεγαλο διαστημα και καναμε πολυ καιρο μεχρι να αρχισουμε να εμπιστευομαστε και τις πιο κρυφες μας σκεψεις και τα πιο δυσκολα προβληματα μας η μια στην αλλη...η πρωτη μου εντυπωση οταν την πρωτογνωρισα, ηταν ενα παρτσακλο πολυλογαδικο κοριτσι που μου επιανε την κουβεντα απο το πουθενα και δεν σταματαγε να μιλαει...επρεπε να αναλυσει και το μεγεθος της μυγας που λεει ο λογος...στην αρχη με ενοχλουσε, παρολα αυτα η επιμονη της να με κανει παρεα γιατι με συμπαθησε, με εκανε σιγα σιγα να ανοιχτω σαν ανθρωπος...και ειδα πραγματα τα οποια δεν ειχα δει σε αλλους ανθρωπους...ημουν ενας πολυ κλειστος χαρακτηρας σε σημειο αηδιας...οτι ειμαι τωρα το οφειλω εν μερει στο πανεπιστημιο που ανοιξε το ματι μου και εν μερει στην κοπελα αυτη που καταφερε να κερδισει την εμπιστοσυνη μου απο εκει που δεν ειχα καμμια για κανεναν....

    Οσο για το αγορι σου μπορει να σε καταλαβαινει οπως λες αλλα σε εχει συστησει καθολου στην παρεα του να βγειτε καποια στιγμη ζευγαρια?? δεν υπαρχει πιο ομορφο πραγμα για να περασετε στιγμες γεματες γελιο...επισης θα σου απαλυνει και λιγο τον πονο της μοναξιας που νιωθεις...

    Ολη η ζωη ειναι μια τεραστια προσπαθεια προς το καλυτερο...μην απελπιζεσαι τωρα γιατι ειναι πολυ νωρις...προσωπικα θα απελπιστω οταν θα αργοπεθαινω και θα ξερω οτι τιποτα δεν εχει αλλαξει μεχρι την τελευταια στιγμη...
    η κυκλοθυμικοτητα μου φαινεται φυσιολογικη την στιγμη που εισαι μπερδεμενη...την εχω και γω κατι μερες και ειμαι μια οτι ολα θα πανε καλα...μια να φοβαμαι για το αυριο....τελικα ειναι ολα τοσο τραγικα οσο παρουσιαζονται?? ειναι ολα τοσο τραγικα οσο μας τα παρουσιαζουνε??? ειναι ολα τοσο τραγικα οσο τα κανουμε εμεις να ειναι??? αυτο το αναρωτιεμαι καθημερινα...σε εναν κοσμο ο οποιος πλεον βασιζεται στην εκμεταλλευση, στο ψεμα, στην κοροιδια και στις μασκες που κρυβουν το πραγματικο προσωπο δυσκολο να βγαλεις ακρη...παρολα αυτα μην σταματας να ελπιζεις οτι υπαρχει εκει εξω κατι καλυτερο κατι το οποιο να σου αξιζει...
    Some of us of fall some of us fly...most of us live to try, till the edge of forever.

  4. #34
    Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    77
    Originally posted by Triella
    Δεν ειναι θεμα κουρασης καλη μου...πρωτα απο ολα ειναι να ξεκαθαρισεις εσυ μεσα στο μυαλο σου το μπερδεμα που σου εχει δημιουργηθει ολον αυτον τον καιρο....

    αλλοιμονο αν παραδωσεις τα οπλα απο τωρα στο να κανεις φιλιες...ολοι μας εχουμε απογοητευτει απο σκαρτους φιλους αλλα αν δεν σηκωθουμε ξανα παλι στα ποδια μας, θα ειναι μειον για μας..και τοτε η λυπηση θα ειναι κατι που μας αξιζει....την στιγμη λοιπον που κανεις προσπαθειες, δεν βλεπω τον λογο να εισαι για λυπηση η να απελπιζεσαι...ολα τα πραγματα θελουν το χρονο τους για να μεγαλωσουν ποσο μαλλον οι φιλιες....παρε την φιλια σαν ενα λουλουδι...μεχρι να ανθισει θελει πολυ φροντιδα και αγαπη....αν το λουλουδι σου λοιπον το φροντιζεις και αναρωτιεσαι γιατι δεν ανθιζει και παραπονιεσαι οτι δεν ανθιζει και στο τελος εχεις την πεποιθηση οτι δεν θα ανθισει....τοτε δεν θα ανθισει...
    με την πιο στενη μου φιλη που ειχα ποτε απο το πανεπιστημιο (και γενικα στη ζωη μου) εκανα 5 χρονια να δεθω....το θεωρω παρα πολυ μεγαλο διαστημα και καναμε πολυ καιρο μεχρι να αρχισουμε να εμπιστευομαστε και τις πιο κρυφες μας σκεψεις και τα πιο δυσκολα προβληματα μας η μια στην αλλη...η πρωτη μου εντυπωση οταν την πρωτογνωρισα, ηταν ενα παρτσακλο πολυλογαδικο κοριτσι που μου επιανε την κουβεντα απο το πουθενα και δεν σταματαγε να μιλαει...επρεπε να αναλυσει και το μεγεθος της μυγας που λεει ο λογος...στην αρχη με ενοχλουσε, παρολα αυτα η επιμονη της να με κανει παρεα γιατι με συμπαθησε, με εκανε σιγα σιγα να ανοιχτω σαν ανθρωπος...και ειδα πραγματα τα οποια δεν ειχα δει σε αλλους ανθρωπους...ημουν ενας πολυ κλειστος χαρακτηρας σε σημειο αηδιας...οτι ειμαι τωρα το οφειλω εν μερει στο πανεπιστημιο που ανοιξε το ματι μου και εν μερει στην κοπελα αυτη που καταφερε να κερδισει την εμπιστοσυνη μου απο εκει που δεν ειχα καμμια για κανεναν....

    Οσο για το αγορι σου μπορει να σε καταλαβαινει οπως λες αλλα σε εχει συστησει καθολου στην παρεα του να βγειτε καποια στιγμη ζευγαρια?? δεν υπαρχει πιο ομορφο πραγμα για να περασετε στιγμες γεματες γελιο...επισης θα σου απαλυνει και λιγο τον πονο της μοναξιας που νιωθεις...

    Ολη η ζωη ειναι μια τεραστια προσπαθεια προς το καλυτερο...μην απελπιζεσαι τωρα γιατι ειναι πολυ νωρις...προσωπικα θα απελπιστω οταν θα αργοπεθαινω και θα ξερω οτι τιποτα δεν εχει αλλαξει μεχρι την τελευταια στιγμη...
    η κυκλοθυμικοτητα μου φαινεται φυσιολογικη την στιγμη που εισαι μπερδεμενη...την εχω και γω κατι μερες και ειμαι μια οτι ολα θα πανε καλα...μια να φοβαμαι για το αυριο....τελικα ειναι ολα τοσο τραγικα οσο παρουσιαζονται?? ειναι ολα τοσο τραγικα οσο μας τα παρουσιαζουνε??? ειναι ολα τοσο τραγικα οσο τα κανουμε εμεις να ειναι??? αυτο το αναρωτιεμαι καθημερινα...σε εναν κοσμο ο οποιος πλεον βασιζεται στην εκμεταλλευση, στο ψεμα, στην κοροιδια και στις μασκες που κρυβουν το πραγματικο προσωπο δυσκολο να βγαλεις ακρη...παρολα αυτα μην σταματας να ελπιζεις οτι υπαρχει εκει εξω κατι καλυτερο κατι το οποιο να σου αξιζει...
    Ευχαριστω και παλι για τα σχολια σου εχεις δικιο σε αυτα που μου λες οτι πρεπει κι εγω η ιδια να ηρεμήσω και να ξεδιαλύνω στα συναισθηματα μου.Με το αγορι μου οσο ηταν εδω βγαιναμε με τους φιλους του.Κυριως ομως με αντροπαρεα.Οι δικοι του φιλοι ως επι το πλειστον δεν εχουν σχεση.Αυτο που μου λειπει εμενα ειναι η φαση της γυναικοπαρεας.Περνουσα ομως καλα οποτε βγαιναμε με τα παιδια και το ειπα και πριν οτι δεν ημουν τοσο χαλια οσο ηταν εδω ουτε ενιωθα τοση μοναξια.Θα γυρίσει το καλοκαιρι και ελπιζω οτι μεχρι τοτε θα ειμαι κι εγω καλυτερα.Θελω να ειμαι καλυτερα και ειμαι η πρωτη που ασκω κριτική στον εαυτο μου.Αυτο το ΅εχω χασει τον εαυτο μου΅που το ειπα και σε αλλα ποστ πιο πριν ειναι κριτική για μενα, ξεκαθαρα πραγματα.Ημουν ενα χαρουμενο κορίτσι με το χαβαλε του κλπ.Και τωρα οποτε βρισκομαι σε μια παρεα σκεφτομαι να προσεχω συνεχως το τι θα πω επειδη στο παρελθον καποια ατομα με εθαψαν.Θελω να το αλλαξω, ομως δυσκολεύομαι μονη μου και μαλιστα σε μια φαση που πρεπει εγω να ειμαι η δυνατή της οικογένειας για χ, ψ λόγους....

  5. #35
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2008
    Location
    Στον αστερισμο του Ωριωνα
    Posts
    190
    Μπορω να καταλαβω τις δυσκολιες σου και επισης κατανοω απολυτα την αναγκη σου να μιλησεις να πεις καμμια βλακεια για να γελασεις χωρις να σε παρεξηγησουν....εχεις δικιο επισης να εισαι σκεφτικη για το τι θα πεις...απο αυτα που μου λες, μου βγαζεις ενα ατομο το οποιο ειναι παρορμητικο (με την καλη εννοια) και που αυτο που νιωθεις θελεις να το εκφραζεις επι τοπου....ελα ομως που οταν ο αλλος βλεπει τετοια ευκολια τον πιανει το γνωστο και μη εξαιρετεο κομπλεξ κατωτεροτητας γιατι βλεπει οτι υστερει. Δεν φταις εσυ που οι αλλοι δεν ειναι αυτο που φαινονται και σταματα να κατηγορεις τον εαυτο σου....η αυτοκριτικη που βλεπω να κανεις, ειναι πιο πολυ σαν να εχεις κανει τον εαυτο σου ενα σακο του μποξ και να παιζεις ξυλο...δεν σου αξιζει κατι τετοιο....οι συνθηκες ηρθα ετσι...ειναι καποια πραγματα που οσο και να θελουμε εμεις δεν τα οριζουμε...το γεγονος οτι τοσος κοσμος χανεις τις δουλειες του σημαινει οτι φταιει αυτος? το γεγονος οτι δεν υπαρχουν ευκολα ειλικρινεις φιλιες σημαινει οτι φταιμε εμεις??? οχι φυσικα...σε μια τετοια σαπισμενη κοινωνια που ζουμε, ειναι πλεον φυσιολογικο...

    αρχικα λοιπον αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να προσπαθησεις να αποδεχτεις οτι ζουμε σε εναν βουρκο με σκ***α...και σαν μοναδικη οντοτητα δεν μπορεις να κανεις κατι για αυτο...σαν μοναδικη οντοτητα οφειλεις ομως να πιστεψεις οτι μεσα σε αυτο το βουρκο υπαρχει κατι καλο και οφειλεις για τον εαυτο σου και μονο να παλεψεις να το βρεις...

    Επειτα σταματα να επιρριπτεις ευθυνες στον εαυτο σου οτι δεν τα καταφερνεις γιατι με την πρωτη προσπαθεια λιγοι τα καταφερνουν και εχουν την τυχη με το μερος τους...για την πλειονοτητα ομως δεν ισχυει αυτο....μερικες φορες ειναι πολυ καλυτερο να ξερεις οτι παλεψες για να πετυχεις κατι παρα να σου ερθει ουρανοκατεβατο...
    Εισαι δυνατη και το ξερεις....απλα πρεπει να το θυμηθεις....το καλοκαιρι δεν αργει να ερθει οπως δεν αργησαν να ερθουν τα χριστουγεννα του 2009 (Ποτε γιορταζα τα χριστουγεννα του 2008??? Να παρει...)

    Και η γυναικοπαρεα θα σου ερθει...απλα περιμενε...επισης μερικες φορες δεν χρειαζεται να το παλευεις αλλα να περιμενεις να ερθει μονο του...η πιστη σε κατι ειναι πολυ δυνατο πραγμα...αν σταματησεις να εχεις αμφιβολιες για τον εαυτο σου θα δεις τα πραγματα με αλλο ματι....αυτο προσπαθω να κανω ενα εξαμηνο τωρα γιατι αν καποιος βαραγε τον εαυτο του αλυπητα μεχρι θανατου...αυτη ειμαι εγω...αλλα εν τελει δεν πειραζει..το καταλαβα πριν να ειναι αργα...αποδεχομαι και αυτην την πλευρα του εαυτου μου και θελω να την καλυτερευσω....βεβαια μου παιρνει περισσοτερο καιρο απο οσο φανταστηκα...αλλα απλα κανω υπομονη!!!
    Some of us of fall some of us fly...most of us live to try, till the edge of forever.

  6. #36
    Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    77
    Originally posted by Triella
    Μπορω να καταλαβω τις δυσκολιες σου και επισης κατανοω απολυτα την αναγκη σου να μιλησεις να πεις καμμια βλακεια για να γελασεις χωρις να σε παρεξηγησουν....εχεις δικιο επισης να εισαι σκεφτικη για το τι θα πεις...απο αυτα που μου λες, μου βγαζεις ενα ατομο το οποιο ειναι παρορμητικο (με την καλη εννοια) και που αυτο που νιωθεις θελεις να το εκφραζεις επι τοπου....ελα ομως που οταν ο αλλος βλεπει τετοια ευκολια τον πιανει το γνωστο και μη εξαιρετεο κομπλεξ κατωτεροτητας γιατι βλεπει οτι υστερει. Δεν φταις εσυ που οι αλλοι δεν ειναι αυτο που φαινονται και σταματα να κατηγορεις τον εαυτο σου....η αυτοκριτικη που βλεπω να κανεις, ειναι πιο πολυ σαν να εχεις κανει τον εαυτο σου ενα σακο του μποξ και να παιζεις ξυλο...δεν σου αξιζει κατι τετοιο....οι συνθηκες ηρθα ετσι...ειναι καποια πραγματα που οσο και να θελουμε εμεις δεν τα οριζουμε...το γεγονος οτι τοσος κοσμος χανεις τις δουλειες του σημαινει οτι φταιει αυτος? το γεγονος οτι δεν υπαρχουν ευκολα ειλικρινεις φιλιες σημαινει οτι φταιμε εμεις??? οχι φυσικα...σε μια τετοια σαπισμενη κοινωνια που ζουμε, ειναι πλεον φυσιολογικο...

    αρχικα λοιπον αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να προσπαθησεις να αποδεχτεις οτι ζουμε σε εναν βουρκο με σκ***α...και σαν μοναδικη οντοτητα δεν μπορεις να κανεις κατι για αυτο...σαν μοναδικη οντοτητα οφειλεις ομως να πιστεψεις οτι μεσα σε αυτο το βουρκο υπαρχει κατι καλο και οφειλεις για τον εαυτο σου και μονο να παλεψεις να το βρεις...

    Επειτα σταματα να επιρριπτεις ευθυνες στον εαυτο σου οτι δεν τα καταφερνεις γιατι με την πρωτη προσπαθεια λιγοι τα καταφερνουν και εχουν την τυχη με το μερος τους...για την πλειονοτητα ομως δεν ισχυει αυτο....μερικες φορες ειναι πολυ καλυτερο να ξερεις οτι παλεψες για να πετυχεις κατι παρα να σου ερθει ουρανοκατεβατο...
    Εισαι δυνατη και το ξερεις....απλα πρεπει να το θυμηθεις....το καλοκαιρι δεν αργει να ερθει οπως δεν αργησαν να ερθουν τα χριστουγεννα του 2009 (Ποτε γιορταζα τα χριστουγεννα του 2008??? Να παρει...)

    Και η γυναικοπαρεα θα σου ερθει...απλα περιμενε...επισης μερικες φορες δεν χρειαζεται να το παλευεις αλλα να περιμενεις να ερθει μονο του...η πιστη σε κατι ειναι πολυ δυνατο πραγμα...αν σταματησεις να εχεις αμφιβολιες για τον εαυτο σου θα δεις τα πραγματα με αλλο ματι....αυτο προσπαθω να κανω ενα εξαμηνο τωρα γιατι αν καποιος βαραγε τον εαυτο του αλυπητα μεχρι θανατου...αυτη ειμαι εγω...αλλα εν τελει δεν πειραζει..το καταλαβα πριν να ειναι αργα...αποδεχομαι και αυτην την πλευρα του εαυτου μου και θελω να την καλυτερευσω....βεβαια μου παιρνει περισσοτερο καιρο απο οσο φανταστηκα...αλλα απλα κανω υπομονη!!!
    Δεν εχω λογια...Δεν ξερω τι αλλο να σου πω σε ευχαριστησα ηδη.Απλα θελω να αναφερω εδω κατι μιας και ειπες οτι καλυτερα να μη τα κυνηγαμε τοσο τα πραγματα και να τα αφηνουμε να ερθουν μονα τους.Αυτο εκανα καποιο διαστημα με την ερωτική μου ζωη.Γενικα μεχρι να κανω τη σχεση που ειχα τωρα τα ερωτικά μου ηταν χαλια.Απο τη μια αποτυχημένη σχεση στην αλλη.Εμεινα ενα μεγαλο διαστημα μονη κατ¨επιλογήν και χαλαρωσα με το ολο θεμα και τελικα ηρθε το καλυτερο απο μονο του.Ισως θα πρεπει να μπω στο ιδιο τρυπακι και τωρα.Αλλα ειναι και θεμα timing.Με εχει βρει σε ασχημη συγκηρια ολο αυτο.Να εισαι καλα που ασχολείσαι μαζι μου και που μοιραζεσαι τις σκεψεις σου.

  7. #37
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Ananda,δεν είχα σκοπό να σε κρίνω,αλλά να σου θέσω μία άλλη οπτική.Είναι πολύ θετικό τόσο που είσαι εδώ,αλλά και που το ανοίγεις το κομμάτι που σε κάνει να αμφιβάλλεις.
    Στο περιθώριο δε μας βάζει κανείς,μας βάζουμε εμείς,οι λανθασμένοι τρόποι που διδαχτήκαμε και εμμένουμε σ\'αυτούς άθελά μας, ώστε να μη μπορούμε να διαβάσουμε τις ανάγκες μας ή να τις διαβάζουμε με λάθος τρόπο.
    Καλό σου απόγευμα.:)
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

  8. #38
    Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    77
    Originally posted by RainAndWind
    Ananda,δεν είχα σκοπό να σε κρίνω,αλλά να σου θέσω μία άλλη οπτική.Είναι πολύ θετικό τόσο που είσαι εδώ,αλλά και που το ανοίγεις το κομμάτι που σε κάνει να αμφιβάλλεις.
    Στο περιθώριο δε μας βάζει κανείς,μας βάζουμε εμείς,οι λανθασμένοι τρόποι που διδαχτήκαμε και εμμένουμε σ\'αυτούς άθελά μας, ώστε να μη μπορούμε να διαβάσουμε τις ανάγκες μας ή να τις διαβάζουμε με λάθος τρόπο.
    Καλό σου απόγευμα.:)
    Τους τροπους τους διδασκουν οι γονεις μας και αν ειχα παραπονο απο τον τροπο που με μεγαλωσαν οι γονεις μου θα ημουν πραγματικα αχαριστη.Δε μετανιώνω για τιποτα ουτε για τις επιλογές μου αλλα οντως βρεθηκα σε μια κατασταση που ουτε εγω την προκαλεσα ουτε την επιδιωξα.Τελοσπαντων θα συνεχισω οποτε δε νιωθω καλα να μπαινω εδω μεσα και να μοιραζομαι αυτα που νιωθω μαζι σας γιατι μου εχει κανει καλο που τα βγαζω εστω κι ετσι απο μεσα μου.Ειναι κι αυτο κατι σαν ψυχοθεραπεια.Καλημερα σε ολους.

  9. #39
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2008
    Location
    Στον αστερισμο του Ωριωνα
    Posts
    190
    Αναντα να αναφερω κατι στο θεμα του timing....καποιες φορες ειναι καλο καποιες φορες ειναι κακο και σου σπαει τα νευρα...παρολα αυτα σκεψου οτι αυτα που δεν μπορεις να ορισεις γινονται για καποιο αγνωστο λογο....

    αυτο που κανω πλεον και με εχει ηρεμησει αρκετα ειναι να αποδεχομαι οτι υπαρχει ενας λογος και μαλιστα αγνωστος που καποια πραγματα δεν πανε οπως τα θελω η οπως παλευω για αυτα...π.χ.....πεθαινα να περασω αρχιτεκτονικη...το σχεδιο μεχρι το λυκειο ηταν ολη μου η ζωη...δεν καταφερα να περασω ουτε καν με τα ειδικα μαθηματα οποτε περασα στη σχολη γεωλογιας....τον πρωτο καιρο συνεχεια αναρωτιομουν γιατι να μην τα καταφερω, γιατι το ενα γιατι το αλλο...οσο ομως περνουσε ο καιρος και μαθαινα περισσοτερα για την καινουρια μου επιστημη, ολο και πιο πολυ την ερωτευομουν και ελεγα οτι αυτο ειναι κατι που ειναι για μενα!!!...Τον λογο ομως που δεν καταφερα να περασω ακομα δεν τον γνωριζω...τον λογο που ο δρομος με εφερε στην γεωλογια ακομα δεν τον γνωριζω...τον αποδεχτηκα, συνεχισα με αυτο που καταφερα και υπαρχουν ενδειξεις που μου λενε οτι αποδεικνυεται καλυτερο απο αυτο που αρχικα ονειρευομουν. Επομενως το καλωσορισα με ανοιχτες αγκαλιες...

    Κατι αντιστοιχο συμβαινει με τις φιλιες...κανεις προσπαθειες να κανεις φιλους και δεν τα καταφερνεις...και αναρωτιεσαι γιατι δεν τα καταφερνω...φταιω εγω σε κατι? μαλλον ειναι κατι λαθος απανω μου....ε λοιπον αν δεν νιωθεις οτι εχεις κατι λαθος απανω σου τοτε δεν εχεις τιποτα...απλα ο δρομος σου δεν σου επιτρεπει να γνωρισεις αυτα τα ατομα που συναντησες προφανως γιατι δεν σου αξιζουν...δεν ειναι για σενα...

    Κατι επισης που κανω ειναι οταν θελω κατι να προσπαθω να το κανω...οταν δω οτι με την 2 η 3 φορα δεν τα καταφερνω, τοτε απλα το αφηνω και περιμενω την καταλληλη ευκαιρια να το αρπαξω...προφανως οταν το προσπαθουσα δεν ηταν η ωρα του ακομα...η ακομα καλυτερα...μερικες φορες ερχεται μονο του σε μενα...σουπερ...

    απλα χαλαρωσε συνεχισε να διαβαινεις τον δρομο σου και αυτο που σου αξιζει θα εμφανιστει μπροστα σου. Υπαρχει μια μεγαλη πιθανοτητα να ειναι καμουφλαρισμενο οπως ηταν η φιλη μου για μενα...επομενως οταν θα δεις αυτη την σπιθα φιλιας, φροντισε να μην περασει απαρατηρητη και κανε την φλογα και μετα φωτια...ολα με τον καιρο τους... και το timing....ειναι σαν την τυχη....ερχεται εντελως απροσμενα!!!

    Φιλικα

    Triella
    Some of us of fall some of us fly...most of us live to try, till the edge of forever.

Page 3 of 3 FirstFirst 123

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •