Κάπου έχω χαθεί........

[PETRAN]

Ναι, αλλά έχεις σκεφτεί να γίνεις ο νέος dan brown η κάτι τέτοιο?

[manner]

Θα ήταν συνήθες κάτι βασιζόμενο σε σημειολογία ή σε θεωρίες συνομωσίας.... Αν θα έγραφα κάτι θα ήταν πολύ καθημερινό. Αν βάλεις τι περνάμε κάθε μέρα, τα άγχη τις αγωνίες, τα συναισθηματικά δρώμενα, τις φοβίες. Αν όλα αυτά αποτυπωθούν όπως και στο μυαλό ενός ανθρώπου που βιώνει μια μορφή ψυχικής διαταραχής....
Ποιος όμως θα μπορούσε να μεταφράσει τις εικόνες, τα συναισθήματα και όλα τα στοιχεία που μπορούν να συνθέτουν ολοκληρωτικά όμως ένα τέτοιο άτομο, σε κείμενο ικανό να δώσει κυριολεκτικό χτύπημα σε κάθε αναγνώστη???
Σημειωτέον το ότι ζούμε σε μια κοινωνία με έντονα ρατσιστικά φαινόμενα. Χρησιμοποιώ αυτή την λέξη γιατί έχω ακούσει να λένε: Άστον αυτόν παίρνει ψυχοφάρμακα, είναι μισότρελλος αν δεν είναι ακόμα τρελλός.
Γιατι ρατσισμός δεν είναι μόνο ο διαχωρισμός μεταξύ φυλών αλλά και εκείνος που διαχωρίζει κάποιες ομάδες σαν κατώτερες.
Προσωπικά αν είχα τη δύναμη να γράψω κάτι θα ήμουν το λιγότερο κύβδηλος, αρκετά επιθετικός και ίσως να έδινα και στοιχεία εμφύτευσης ενοχών για αυτόμ ακριβώς τον ρατσισμό.
Πριν 3 - 4 χρόνια μιλούσα με κάποιους φίλους σε μια εκδρομή που είχαμε πάει στην Επίδαυρο και με είχαν σχεδόν πείσει. Οι αναστολείς μου, μου έφεραν κάποια χαρακτηριστικά μου στην επιφάνεια. Θυμήθηκα την σεμνοτυφία μου λες και ήμουν κάποιος τελείως πουριτανός δημιουργικά, κοκκίνησα και μόνο στην ιδέα του να δημοσιεύσω κάτι. Μετά το τρέξιμο για τη δημοσίευση.
Αυτό χρειάζεται υποστήριξη και πολλές επαφές. πρέπει να γίνω αποδέκτης πολλών προσωπικών ιστοριών, για να μπορέσω να δώσω μέγεθος, διάρκεια, ένταση. Μερικές φορές νιώθω ότι έχω το σθένος να κάνω κάτι τέτοιο, μερικές όχι. Αν ποτέ το κάνω.... Δεν ξέρω....
Δεν είμαι κανένας Dan Brown, απλά μου αρέσει το γράψιμο ακούγοντας μουσική. Έτσι αποτυπώνω πιο εύκολα συναισθήματα.

Παράλληλες ζωές..... καλό σαν τίτλος?????

[lola]

Originally posted by manner
Σημειωτέον το ότι ζούμε σε μια κοινωνία με έντονα ρατσιστικά φαινόμενα. Χρησιμοποιώ αυτή την λέξη γιατί έχω ακούσει να λένε: Άστον αυτόν παίρνει ψυχοφάρμακα, είναι μισότρελλος αν δεν είναι ακόμα τρελλός

γεια σου manner ...συμφωνω απολυτα σε οσα λες..φαινετε οτι εισαι ενα ατομο βαθια ψαγμενο..αυτο με εξοργιζει και μενα..ολοι κοιτανε να κρινουν τον αλλον χωρις να κοιτουν την δικη τους την καμπουρα..και στην τελικη ποιος σημερα ειναι εντελως ψυχικα υγιης?μανιοκαταθλιψη εχω και γω..δεν παιρνω φαρμακα προσπαθω να το ελενχω απο μονη μου..δεν τα παω καλα με τους γιατρους καποια στιγμη ειχα υποχονδριαση το παλεψα μονη μου και το νικησα αλλα απο τοτε μου εχει μεινει κουσουρι και δεν τους θελω καθολου...αναφερεις οτι σε κατακλυζουν σκεψεις..το ιδιο συμβαινει και με εμενα...μακαρι να υπηρχε ενα μαγικο κουμπι και να κατεβαζαμε ρολλα αλλα δεν υπαρχει...οταν ζεις σε ενα τρελο κοσμο ειναι δυσκολο να μην τρελαθεις....

[RainAndWind]

Καλησπέρα Manner.Παρόλο που είμαι φανατική αναγνώστρια ούτως ή άλλως,καθώς αγαπώ το γραπτό λόγο,ιδιαίτερα όταν αυτός είναι τόσο όμορφος,θεωρώ πως η υπερβολική διανοητικοποίηση δεν δείχνει διάθεση επικοινωνίας,αλλά στήνει έναν τείχο στην επικοινωνία.Ο \"μονόλογος\" που είχες γράψει σε μία σου απάντηση.Όμως μονόλογο μπορούμε να γράψουμε και σε ένα τετράδιο και να μην δει ποτέ το φως.Άρα η ανάγκη σου ήταν να φωτιστεί ο μονόλογός σου,που μόνο του υποδήλωνει ανάγκη επικοινωνίας,κατά την άποψή μου.
Είναι διάθεση για μοίρασμα,αλλά εσύ φαίνεσαι να μπλοκάρεις την ίδια αυτή διάθεση,με την ταυτόχρονη υποτίμησή της.\"Δεν το έχω ανάγκη να μου απαντήσετε,απλά να γράψω\".Το ότι μπαίνουν σε forum όμως τα κείμενα έρχεται σε αντιδιαστολή με το δε θέλω εκείνο.Θέλεις.Τι σε σταματά λοιπόν;
Η φαντασία και η φυγή μέσα σ\'αυτήν μέσω του συμβολισμού,μπορεί να αποτελεί και μονόδρομο,όχι μόνο ανακουφιστική δίοδο.
(αν σε αφορά και θες απαντάς,αλλιώς αγνόησε το post)

[manner]

Κάποια στιγμή ξεκίνησα να διαβάζω διάφορα θέματα στο φόρουμ οπότε και αποφάσισα να γίνω μέλος προκειμένου να γράψω και εγώ πράγματα που σκεφτόμουν. Σαφώς αναφέρθηκα σε μονόλογο όπως και στο γεγονός ότι την συγκεκριμένη στιγμή δεν ήθελα να ανοίξω κάποιο κανάλι προσπαθειας συναισθηματικής εκφόρτισης αν προέβλεπε την αναφορά της ιστορίας μου.
Από εκείνη την στιγμή και μετά έχω γράψει κάτω από διαφορετικές φορτίσεις και προσπαθώ να καλύψω όσο μπορώ τουλάχιστον τυχόν αποκρίσεις ή ερωτήσεις που έχουν υποβληθεί.
Θέλω να διαχωρίσω λίγο κάποια πράγματα. Πιστεύεις ότι αν δεν ήθελα θα έγραφα ποτέ? Τόσα χρόνια γραφής στο πραγματικό σκοτάδι, γιατί τώρα? Ίσως να είμαι περισσότερο έτοιμος για διάλογο τώρα.
Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να ανοίξω μέσω του φόρουμ πράγματα πιο βαθιά με πιο ακριβή στοιχεία και γεγονότα που μου έχουν συμβεί.
Όσον αφορά την φαντασία μου και την φυγή μέσω αυτής, δεν θα το χαρακτήριζα φυγή για τον λόγο του ότι γνωρίζω ότι, ότι και να σκέφτομαι βρίσκομαι πάντα στο ίδιο σημείο. Σε μονόδρομο και μάλιστα που οδηγεί σε αδιέξοδο θα αποτελούσε αν βασιζόμουν μόνο σε αυτή, πράγμα που δεν κάνω. Τα συμβολικά πράγματα που αναφέρονται παραμένουν παραβολές και προσπάθειες ατυχής ή μη, απόδοσης, το δυνατόν πιστότερης, αυτών που σκέφτομαι κάθε φορά.
Στην ζωή μου λατρεύω την απλότητα και την λακωνικότητα. Η λειτουργικότητα όμως είναι αυτό που κάνει τα πράγματα να κινούνται. Οπότε για να μπορέσω να μην είμαι στάσιμος αλλά να αισθάνομαι ότι προσφέρω δημιουργικά κατ\'εμέ και το δυνατόν για άλλους που ασχολούνται αφιερώνοντας χρόνο, και βάζοντας κάτι στο κοινό τραπέζι, με έναν τρόπο λίγο ανορθόδοξο, τον διαδικτυακό, αισθάνομαι καλά, ακόμα και σε εξάρσεις συνεχίζω να αισθάνομαι καλά.
Πλέον θα το αποχαρακτήριζα και από μονόλογο θα το χαρακτήριζα μάλλον σαν δυναμικό λόγο. Κάθε τι που γράφω \"ερίζει\" με την καλή έννοια του όρου, κάτι προηγούμενο.
Δεν μπορώ να αγνοήσω κάποιο post. μόνο αν αντιληφθώ κακοήθεια ή εμπεγμό.

[PETRAN]

Originally posted by manner
Θα ήταν συνήθες κάτι βασιζόμενο σε σημειολογία ή σε θεωρίες συνομωσίας.... Αν θα έγραφα κάτι θα ήταν πολύ καθημερινό. Αν βάλεις τι περνάμε κάθε μέρα, τα άγχη τις αγωνίες, τα συναισθηματικά δρώμενα, τις φοβίες. Αν όλα αυτά αποτυπωθούν όπως και στο μυαλό ενός ανθρώπου που βιώνει μια μορφή ψυχικής διαταραχής....
Ποιος όμως θα μπορούσε να μεταφράσει τις εικόνες, τα συναισθήματα και όλα τα στοιχεία που μπορούν να συνθέτουν ολοκληρωτικά όμως ένα τέτοιο άτομο, σε κείμενο ικανό να δώσει κυριολεκτικό χτύπημα σε κάθε αναγνώστη???
Σημειωτέον το ότι ζούμε σε μια κοινωνία με έντονα ρατσιστικά φαινόμενα. Χρησιμοποιώ αυτή την λέξη γιατί έχω ακούσει να λένε: Άστον αυτόν παίρνει ψυχοφάρμακα, είναι μισότρελλος αν δεν είναι ακόμα τρελλός.
Γιατι ρατσισμός δεν είναι μόνο ο διαχωρισμός μεταξύ φυλών αλλά και εκείνος που διαχωρίζει κάποιες ομάδες σαν κατώτερες.
Προσωπικά αν είχα τη δύναμη να γράψω κάτι θα ήμουν το λιγότερο κύβδηλος, αρκετά επιθετικός και ίσως να έδινα και στοιχεία εμφύτευσης ενοχών για αυτόμ ακριβώς τον ρατσισμό.
Πριν 3 - 4 χρόνια μιλούσα με κάποιους φίλους σε μια εκδρομή που είχαμε πάει στην Επίδαυρο και με είχαν σχεδόν πείσει. Οι αναστολείς μου, μου έφεραν κάποια χαρακτηριστικά μου στην επιφάνεια. Θυμήθηκα την σεμνοτυφία μου λες και ήμουν κάποιος τελείως πουριτανός δημιουργικά, κοκκίνησα και μόνο στην ιδέα του να δημοσιεύσω κάτι. Μετά το τρέξιμο για τη δημοσίευση.
Αυτό χρειάζεται υποστήριξη και πολλές επαφές. πρέπει να γίνω αποδέκτης πολλών προσωπικών ιστοριών, για να μπορέσω να δώσω μέγεθος, διάρκεια, ένταση. Μερικές φορές νιώθω ότι έχω το σθένος να κάνω κάτι τέτοιο, μερικές όχι. Αν ποτέ το κάνω.... Δεν ξέρω....
Δεν είμαι κανένας Dan Brown, απλά μου αρέσει το γράψιμο ακούγοντας μουσική. Έτσι αποτυπώνω πιο εύκολα συναισθήματα.

Παράλληλες ζωές..... καλό σαν τίτλος?????

Ακούγεται καλό! Ήμουν σίγουρος ότι και άλλοι σου είχαν πει για το γράψιμό σου, είναι κάτι που φαίνεται. Πιστεύω ότι θα είσαι πολύ καλός στο να γράψεις κάτι. Την σήμερον ημέραν δημοσιεύει βιβλία και η κουτσή μαρία (στην κυριολεξία). Φυσικά τον dan brown για πλάκα τον άνέφερα γιατί νομίζω ότι μπορείς να γράψεις κάτι πολύ ποιο ψαγμένο. Έχεις δοκιμάσει να γράψεις σε πρώτο πρόσωπο? Να αποτυπώνεις τις εμπειρίες και τα βιώματα από την σκοπιά του ήρωα? (Α-λα James Joyce) Πιστεύω ότι θα γράψεις φοβερά πράγματα.



Όταν \"δραστηριοποιείσαι\" γενικά τότε με κάποιο τρόπο \"εξορκίζονται\" και οι αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα. Αυτός είναι νομίζω και ο βασικός λόγος που πολλοί δημιουργούν και από ότι κατάλαβα, αυτός είναι και ο βασικός λόγος που δημιούργησες αυτό το θέμα, για να εκτονώσεις την πίεση που ένοιωθες μέσα σου σώστα? Αφού έχεις την τέχνη της γραφής , γιατί δεν οργανώνεις κάτι μεγάλύτερο, για να βγει και πρως τα έξω στον κόσμο? Λοιπόν, είμαι της γνώμης να αρχίσεις να γράφεις από...τώρα!

[manner]

Μου λείπουν πολλά πράγματα για να γράψω 300 - 400 σελίδες κείμενο μονολόγου. Αν ποτέ το ξεκινήσω .... τι να πω....
Οι μεταφορές σε πρώτο πρόσωπο είναι πολύ βαριές. Δεν θα μπορούσε να διαβαστεί εύκολα. Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι λετρεύω την ένταση όταν αυτή δεν περιλαμβάνει κίνηση. Να διαδραματίζονται πράγματα σε πολύ αργή κίνηση αλλά με τεράστια φόρτιση, που σκηνοθετικά νομίζω είναι εντυπωσιακό, αλλά δύσκολο να το εφαρμόσεις σε γραπτό λόγο γιατί θα πρέπει να έχεις υπο παραγωγή συνεχής μεταδιδόμενη εικόνα για να κρατήσεις το ενδιαφέρον και την αγωνία σε υψηλά επίπεδα....
Υπάρχει και το ψυχοφθόρο που δεν είναι άλλο από την μεταφορά βιωμάτων.... Θέλει χρόνο η απόφαση και θέλει και στήριξη ψυχική...

[PETRAN]

Originally posted by manner
Μου λείπουν πολλά πράγματα για να γράψω 300 - 400 σελίδες κείμενο μονολόγου. Αν ποτέ το ξεκινήσω .... τι να πω....
Οι μεταφορές σε πρώτο πρόσωπο είναι πολύ βαριές. Δεν θα μπορούσε να διαβαστεί εύκολα. Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι λετρεύω την ένταση όταν αυτή δεν περιλαμβάνει κίνηση. Να διαδραματίζονται πράγματα σε πολύ αργή κίνηση αλλά με τεράστια φόρτιση, που σκηνοθετικά νομίζω είναι εντυπωσιακό, αλλά δύσκολο να το εφαρμόσεις σε γραπτό λόγο γιατί θα πρέπει να έχεις υπο παραγωγή συνεχής μεταδιδόμενη εικόνα για να κρατήσεις το ενδιαφέρον και την αγωνία σε υψηλά επίπεδα....
Υπάρχει και το ψυχοφθόρο που δεν είναι άλλο από την μεταφορά βιωμάτων.... Θέλει χρόνο η απόφαση και θέλει και στήριξη ψυχική...

Τι σου λείπει δηλαδή? Μόνο ένας υπολογιστής με το word χρειάζεται στην κυριολεξία, κάτι που προφανώς έχεις. Η τεχνική που λες ακούγεται πολύ ενδιαφέρουσα. Όπως λες ανα κάποια διαστήματα θα έδινες την κίνηση ενώ περιγράφεις παράλληλα την συναισθηματική κατάσταση/ότι άλλο θες. Πιστεύω ότι με λίγη τέχνη μπορεί να επιτευχθεί και όπως φαίνεται αυτή την έχεις.


Μα αυτό έίναι το νόημα, το \"ψυχοφθώρο\" εκείνη την στιγμή που περιγράφεις γίνεται κώνιο και αμβροσία μαζί. Βγάζωντάς το από μέσα σου πονάς αλλά ταυτόχρονα στηρίζεσαι και πάνω του...οι λέξεις γίνονται πόνος και παρηγοριά μαζί και μετά από κάθε έντονη στιγμή να είσαι σίγουρος ότι θα επέλθει η ευφορία της δημιουργίας και της συναισθηματικής ανακούφισης. Σκέψου επίσης ότι αυτό που νιώθεις δεν θα είναι πλεον εσώκλειστο στο ατομικό σου σύμπαν, αλλά θα είναι επιτέλους έτοιμο να απελευθερωθεί και να γίνει μέρος (για λίγο η περισσότερο η και για πάντα...) από άλλα σύμπαντα. Ποτέ δεν θα είναι ή κατάλληλη στιγμή και πάντα κάτι θα λύπει μέχρι να ανοίξεις αυτό το φύλλο και βγάλεις τον κόσμο που δεν είδε κανείς μέχρι τώρα και που περιμένει να σπάσει τα δεσμά της σκοτεινής του φυλακής.

[RainAndWind]

Πάντως είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον,κάτι σαν τις ζωγραφιές των παιδιών.Παρατηρώντας τις και αναλύοντάς τις μπαίνεις στον κόσμο τους,όπου κάποιες φορές τα δέντρα είναι μεγαλύτερα από τα σπίτια και τα παιδιά μεγαλύτερα από τα δέντρα.

[manner]

Δεν αρνουμαι ότι μερικές φορές ζηλέυω αυτόν τον τρόπο σκέψης, δεν το εξιδανικεύω, αλλά η αθωότητα που περιλαμβάνει θα μπορούσε να αποτελέσει ακόμα και μάθημα....

[8odwris]

ΚΑλησπερα και απο εμενα...και καλως ηρθες....!!!!!

Για πρωτη φορα ενιωσα την αναγκη να μιλησω με ενα τραγουδι αξιολογης τραγουδιστριας...κατ εμε τουλαχιστον ...το οποιο ειναι ολοκαινουργιο και αξιζει τον κοπο να ακουσεις τους στοιχους ...λεξη λεξη...εσυ....εγω... και ο καθε ενας.......

Απλα κανε κλικ..

http://www.youtube.com/watch?v=RI47d2Aq8og

Με εκτιμιση Θοδωρης

[manner]

Άκουσα το συγκεκριμένο από την Αλεξίου, όμορφα λόγια, του λείπει η ένταση όμως. Αυτό μου έλειψε η ένταση. Πράγμα που βρήκα σε 3 λεπτά μουσικής που με κάνει να νιώθω παράξενα και προσπαθώ να κρυφτώ για να μη δει κανένας τα μάτια μου βουρκωμένα:
http://www.youtube.com/watch?v=DDIvUgROgiA
Νιώθω μια ακαταμάχητη έλξη στο να το ακούω, ασταμάτητα, δεν έχει λόγια για να κουνήσω τα χείλη μου... Νιώθω ότι με αφήνει να βάλω εικόνες αντί για λόγια που μερικές φορές είναι πανομοιότυπες, άλλες διαφορετικές. Πάντα όμως κλείνω τα μάτια και φαντάζομαι την ανακούφιση της ελαφρότητας μετά την αποπομπή όλων των κακών που με κάνουν να μην θέλω να με δω. Γοητευτικότερος σιωπηλά και σχεδόν ανέκφραστα, με υποψία όμως μειδιάματος για να αισιοδοξώ σε κάποιο τέλος των μαρτυρίων που ξέρω την πηγή τους, να τα δω να κείτονται παράπλευρα ανίκανα να με αγγίξουν πάλι.

[RainAndWind]

Είναι όντως καταπληκτική αυτή η δημιουργία,πολύ συναισθηματική και ευαίσθητη μουσική,λυρική.
manner,θα το καταφέρεις αυτό που ονειρεύεσαι.Το όνειρο είναι η εκδήλωση της επιθυμίας και η επιθυμία συμπληρώνεται από το όνειρο.Μακάρι η ευχή σου να κείτονται κάποια στιγμή παράμερα όσα σήμερα σε σκοτεινιάζουν και σε θολώνουν να γίνει πραγματικότητα.Χαίρομαι για τη μικρή αλλαγή,χαίρομαι γι αυτό που διάβασα,πως υπάρχει το αχνό χαμόγελο.Να γίνει πιο πλατύ,να γίνει λαμπερό και μετά να γίνει γέλιο...Γέλιο παιδιού,παιδιού ανέφελου,παραδομένου στην ομορφιά της ανακάλυψης των γεύσεων του κόσμου,αυτό σου εύχομαι τώρα.

[manner]

Αντεύχομαι το ίδιο ειδικά σε αυτούς που το μόνο που έχουν είναι το χαμόγελο προς το αντίθετο. Το γέλιο είναι μάλλον ξέσπασμα, όταν κοπάσει επιστρέφεις, το χαμόγελο όμως???? το θεωρώ πιο ουσιώδες, πιο βαθύ. Να είναι λαμπερό, να μπορείς να κοιταχτείς στον καθρέπτη, να κοιτάξεις τις παλιές φωτογραφίες και να μπορείς να χαμογελάσεις και όχι να αρχίζεις να τις καις στο τζάκι.
Αυτό δεν μπορώ να το κάνω, όχι ακόμα, δεν ξέρω πότε και αυτή τη στιγμή ή μάλλον όλες αυτές τις μέρες προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μια τάξη ιεραρχημένες για να μπορέσω να περάσω τα Χριστούγεννα. Είναι δύσκολες αυτές οι μέρες και όσο περνάει ο καιρός γίνονται δυσκολότερες ακόμα και για το ελάχιστο. Νιώθω να με τραβάει κάτω και δεν έχω τη δύναμη να το σταματήσω.

[RainAndWind]

Ναι,ίσως να είναι δύσκολες οι μέρες.Και οι νύχτες κάποιες φορές.Θα υπάρξουν όμως στο μέλλον πιο γλυκές,φωτεινές μέρες και πιο ξάστερες,άφοβες νύχτες.Να μάθουμε να κρατάμε ζωντανό το έδαφος να φυτρώσουν τα δέντρα των μελλοντικών ημερών.Θέλει λίπασμα,θέλει κόπο να μη φτωχαίνει το χώμα σου.Να το τροφοδοτείς με υπομονή.