ο πατέρας μου πήγε να με πνίξει...

[RainAndWind]

΄Αρκτε,όταν οι γονείς είναι τόσο χειριστικοί,όταν οι δικοί τους φόβοι για χάσιμο του ελέγχου και οι ματαιώσεις των αυτοπροσδοκιών τους απογυμνώνονται,όταν χάνουν το τελευταίο οχυρό της ψευδαίσθησής τους,θα θελήσουν να κρατήσουν απαραίτητα το πουλάκι στη φωλιά.

Η φωλιά με το πουλάκι μέσα(εσένα),είναι η σημαντικότητά τους που κινδυνεύει όταν το πουλάκι δείχνει δείγματα πως θέλει να πετάξει(αρχίζει και κάνει τα πρώτα φτεροκοπήματα,όπως εσύ με την επιλογή μίας σχέσης),τότε υπάρχει ένας απίστευτος θυμός μέσα στον γονιό,που εκδηλώνεται ανάλογα με τα δικά τους μοντέλα συμπεριφοράς είτε σε αυτοκαταστροφικές πράξεις,είτε σε έντονη επιθετικότητα απέναντι στην \"απειλή\"της διασάλευσης(εσένα).Σε δείχνουν με το δάχτυλο,αλλά δεν αποτελούν οι δικές σου επιλογές το πρόβλημα.Η ανεξαρτητοποίησή σου όπως διαφαίνεται βγάζει στη φορά ένα μεγάλο απόθεμα καταπιεσμένου θυμού.Ούτε όμως ο θυμός τους μπορεί να σε γυρίσει πίσω,δεν είσαι πια το μωρό τους.

Η Arsi φαίνεται να το έχει βιώσει,το ίδιο κι εγώ.Κι εμένα απειλήθηκε η ζωή μου όταν τόλμησα να πετάξω έξω από τη φωλιά και με πολύ πιο βίαιο τρόπο από τον τρόπο που επέλεξε ο πατέρας σου.(γίνεται θα μου πεις;ναι,γίνεται).Τι πρέπει να κάνεις;

Τα μοτίβα αυτά των εξουσιαστικών σχέσεων είναι πολύ τοξικά.Πέραν του φόβου που περνάς όταν συμβεί η κακοποίηση,σου επαναλαμβάνουν ουσιαστικά τις κακοποιήσεις που έχεις τυχόν εισπράξει στο παρελθόν.Η θυματοποίηση επανέρχεται στο γνωστό της δρόμο.Η βία,λεκτική ή σωματική που το παιδί εισπράττει,είναι ανάλογα μεγάλη με το φόβο του γονιού.Ο πατέρας σου δεν είναι τέρας,αλλά άτομο με προβλήματα που δεν έχει κατανοήσει και επιλύσει.Προσπάθησε να βλέπεις τη βία του ως φόβο του,να την ονοματίσεις έτσι.Θα σε βοηθήσει να νιώθεις πιο δυνατή απ\'αυτόν γι αρχή.

Αλλά προέχει η αυτοπροστασία σου και η προστασία του παιδιού σου που επίσης εισπράττει βία από το περιβάλλον του-και μάλιστα στο δικό του πιο αγαπημένο άτομο,τη μαμά του.
Δεν έχουν το δικαίωμα να κάνουν τις επιλογές για σένα μανάρι μου,είσαι δυνατή!Είσαι μεγάλη πια,ικανή να διαλέγεις το καλύτερο για σένα και έχεις το δικαίωμα να ζήσεις όπως εσύ επιθυμείς.Θα μάθουν να το δέχονται,εφόσον μείνεις σταθερή στο μήνυμα που έχεις αρχίσει να τους δίνεις.Θέλω να πετάξω από τη φωλιά μπαμπά και μαμά,έχω δικά μου φτερά!

Στην παρούσα φάση,δε σε συμφέρει λοιπόν να φύγεις,εφόσον υπάρχει το θέμα της επιτήρησης και η οικονομική στενότητα.
Αλλά και μένοντας εκεί που είσαι,μπορείς να το κάνεις.Αποστασιοποίηση,επι κεντρώσου στον πυρήνα σου.Στη δική σου οικογένεια,σε σένα,τον σύντροφο και το παιδί σου.

Μείωσε στο ελάχιστο προς το παρόν τις ευκαιρίες κακοποίησης,με την επιλογή σου να μην τους παρέχεται η πρόσβαση στο σπίτι σου.Εσύ μένεις μέσα,ανοίγεις σε όποιον επιθυμείς.Όχι κόντρα τώρα.Η λύση για αστυνομίες,ασφαλιστικά μέτρα μπορεί να επιτείνουν το θυμό,άρα και την επιθετικότητα.

Θα σου δώσω ένα παράδειγμα από τη φύση.Ένα ζώο που ο κυρίαρχος μίας αγέλης το θεωρήσει ως απειλή,κάνει το εξής.Αποφεύγει την οπτική επαφή και χαμηλώνει την ουρά του.Ο κυρίαρχος παίρνει το μήνυμα πως ακόμη ελέγχει και δεν απειλείται και η μάχη αναβάλλεται.
Ανάβαλε τη μάχη για άλλη στιγμή που οι συνθήκες θα είναι για σένα ευνοικότερες.Δεν είναι ήττα,είναι ελιγμός,είναι αποφυγή πυροδότησης μεγαλύτερης έκρηξης.

Δεν γνωρίζω τι βοήθεια έχεις από ψυχίατρο,σε τι φάση βρίσκεται η θεραπεία σου,αλλά μίλησέ του(αν δεν το έχεις ήδη κάνει)και ακολούθησε πιστά τις συμβουλές του.Στην δεδομένη στιγμή χρειάζεσαι ενίσχυση της πίστης στον εαυτό σου,να νιώσεις ξανά ασφαλής,πάρε βοήθεια.

Είσαι η Άρκτος,και είσαι στο δρόμο που εσύ επιθυμείς.
Είσαι η Άρκτος και είσαι δυνατή.
Φρόντισε τον εαυτό σου και το παιδί σου.Αν το παιδί ήταν μπροστά,θα χρειαστεί και αυτό να το διαχειριστεί με κάποια βοήθεια.Τι ηλικία έχει;Αγκάλιασέ το,εξήγησέ του πως ο πατέρας σου έχει ένα πρόβλημα που τον έκανε να φερθεί έτσι,αλλά εσύ είσαι εκεί και είναι ασφαλές.

Πονάνε γαμώτο όλα αυτά,το ξέρω.Αλλά δεν είσαι αυτά που σου συμβαίνουν,είσαι εσύ και θα βρεις τους τρόπους να τα χειριστείς.

Πάρε μια αγκαλιά από μένα,μια βαθιά ανάσα και συνέχισε.

[Mάνια]

καθε νομισμα παιδια εχει δυο οψεις και καθε κατασταση δυο(τουλαχιστον)αναγνωσεις
Ο πατερας ειναι βιαιος,δεν το συζητω,το κατακρινω
Ομως η arktos μας λεει οτι το προβλημα τελικα ειναι η σχεση της
Τι εννοει?
ειναι παντρεμενη και εχει και παιδι,σωστα?
Τι ειδους σχεση ειναι αυτη που πυροδοτησε τοση οργη στον πατερα της?Παρανομη φανταζομαι
Για να την ξερει ο πατερας της μαλλον η σχεση ερχεται και στο σπιτι? Το βιωνει αυτο το γεγονος και το παιδακι?Μηπως ειναι μια εντελως ακαταλληλη σχεση που βγαζει τον πατερα απο τα ρουχα του και προσπαθει με λαθος τροπο να προστατεψει το εγγονι του?
Αν κανουμε τη ζωη μας μπαχαλο και αυτο εχει επιπτωσεις και σε αλλους και ειδικα στα παιδια,μετα φταιει ο φονιας?
Δεν εχουμε μονο δικαιωματα σε αυτην τη ζωη,εχουμε και υποχρεωσεις
Το να βγεις απο τη φωλια,δεν σημαινει να γκρεμισεις τη φωλια που μεσα μενουν και αθωοι ανθρωποι και οποιον παρει ο χαρος

[RainAndWind]

Αν θεωρείς πως τις ανάγκες μας πρέπει να τις καθορίζει κάποιος άλλος,έξω από μας,που μας γνωρίζει καλύτερα,κρίνει και δίνει άλλοτε συγκατάθεση αν τα γούστα πάνε πακέτο και αν δεν συμφωνεί μας πιάνει από το λαιμό να μας πνίξει,φαντάζομαι πως δεν έχεις εισπράξει το δικό σου μερίδιο στη βία,αλλιώς δεν θα είχες την οπτική αυτή.

Ο φονιάς φταίει εν προκειμένω και θα φταίει πάντα όσο μας πιάνει από το λαιμό όταν η άποψη,οι αρχές και τα ήθη του δε συμφωνούν με τα δικά μας.
Η βία ήταν δική του αδυναμία.Τόσο απλά.Δεν προστατεύεις πνίγοντας,αλλά ακούγοντας την ανάγκη του άλλου.Έχεις δικαίωμα να κρίνεις,αλλά μπορείς επίσης να το κάνεις με γνώση,συνέπεια,διάλογο,σεβ� �σμό στην ζωούλα του άλλου.Στα θέματά του,στον πόνο του,στο παράπονό του,στο πετσί του.

Υπερέβη τα όρια,πέρασε στην κακοποίηση,ήταν δική του απώλεια αυτοελέγχου,δική του παραμύθα εξυπηρέτησε και μάλιστα με τον πλέον άχρηστο τρόπο.Η Arktos πονάει μια ζωή,δεν έχει ανάγκη άλλου πόνου,άλλης κακοποίησης,άλλων δεσμών.Τα βιώνει κάθε μέρα.Θέλει μεν προστασία σε περιόδους κρίσης,αλλά με αντίληψη των ορίων της έννοιας προστασίας.Εδώ τα όρια όχι μόνο ξεπεράστηκαν,αλλά πέρασαν σε ακραία μορφή τιμωρίας της.Συνετισμός δια ροπάλου.

Έχουμε μπλέξει τ\'αυγά και τα πασχάλια μου φαίνεται...


Πώς είσαι σήμερα Άρκτε;Tι κάνεις;Έχεις την καλησπέρα μου.Αν νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις,είμαστε εδώ για σένα.

[Mάνια]

αγαπητε/η μαλλον δεν προσεχεις τι γραφω
Σε καμμια περιπτωση δεν νομιμοποιω την βια απο κανεναν για κανεναν.Φυσικα δεν την εχω βιωσει ουτε την εχω μεταχειριστει ποτε,οχι γιατι ειμαι τυχερη η εξυπνη.Απλα ξερω να χειριζομαι καταστασεις
Αν λοιπον ισχυει αυτο που υποθετω,μιλαμε για κακοποιηση σε βαρος ενος μικρου παιδιου που δεν εχει και τροπο-γνωση να αμυνθει.Αυτη ομως η κακοποιηση δεν βλεπω να σε απασχολει
Η βια ομως φερνει βια ως γνωστον και οι αντιδρασεις ειναι αλυσιδωτες
Με το να κανουμε ο,τι κατεβασει το κεφαλι μας,συνετιζουμε κανεναν?βαζουμε ορια?κερδιζουμε κατι?δινουμε καλο παραδειγμα?
για πες

[RainAndWind]

Προστατεύτηκε το εγγόνι με το πιάσιμο της μάνας του από το λαιμό;
Ή εκτέθηκε σε ακόμη περισσότερη βία από αυτήν που ήδη αντιμετώπιζε;

Προστατεύτηκε η Άρκτος με το πιάσιμό της από το λαιμό;
\'Η εκτέθηκε σε ακόμη περισσότερη βία από αυτήν που ήδη
αντιμετώπιζε;

Διαβάζω πολύ καλά...

[Mάνια]

Οχι δεν προστατευτηκε κανεις.Αλλα πηγαινε λιγο πιο πισω
Αν η μανα η ο οποιος ,ειναι θυτης,θα γινει και θυμα.Η ζωη ειναι κυκλος.Και το παιδι θα γινει βιαιο.και σ αυτο η βια μανας και του
παππου,θα λειτουργησει αθροιστικα
Τα ορια φιλε/η τα βαζουμε πρωτα στον εαυτο μας για τον εαυτο μας και για τους αλλους,αλλιως χανουμε την μπαλα

[Θεοφανία]

Originally posted by Mάνια
καθε νομισμα παιδια εχει δυο οψεις και καθε κατασταση δυο(τουλαχιστον)αναγνωσεις
Ο πατερας ειναι βιαιος,δεν το συζητω,το κατακρινω
Ομως η arktos μας λεει οτι το προβλημα τελικα ειναι η σχεση της
Τι εννοει?
ειναι παντρεμενη και εχει και παιδι,σωστα?
Τι ειδους σχεση ειναι αυτη που πυροδοτησε τοση οργη στον πατερα της?Παρανομη φανταζομαι
Για να την ξερει ο πατερας της μαλλον η σχεση ερχεται και στο σπιτι? Το βιωνει αυτο το γεγονος και το παιδακι?Μηπως ειναι μια εντελως ακαταλληλη σχεση που βγαζει τον πατερα απο τα ρουχα του και προσπαθει με λαθος τροπο να προστατεψει το εγγονι του?
Αν κανουμε τη ζωη μας μπαχαλο και αυτο εχει επιπτωσεις και σε αλλους και ειδικα στα παιδια,μετα φταιει ο φονιας?
Δεν εχουμε μονο δικαιωματα σε αυτην τη ζωη,εχουμε και υποχρεωσεις
Το να βγεις απο τη φωλια,δεν σημαινει να γκρεμισεις τη φωλια που μεσα μενουν και αθωοι ανθρωποι και οποιον παρει ο χαρος

Μανια...μου θυμίζεις το ανέκδοτο με το γρυλο.
Λιγο άκομψο να βγαζεις συμπερασματα για τη ζωη του αλλου, ειδικα οταν δεν εγραψε πουθενα κατι ωστε να βγαλεις αυθαιρετα συμπερασματα.
Απο μονο του το γεγονος πως η αρκτος θελει να χωρισει και ήδη εχει αλλη σχεση, ειναι ικανο να πυροδοτησει την αντιδραση των γονιων. Οταν μάλιστα όπως μας εχει εκμυστηρευτεί σε άλλο θεμα της, δεν ειναι και προτυπα γονιων, δεν θελει και πολυ να καταλαβει κανεις τι γινεται...

[arktos]

RainAndWind, σ\' ευχαριστώ για όλα αυτά που έγραψες.αναρωτιέμαι πραγματικά γιατί ορισμένοι άνθρωποι βγάζουν τόση καλοσύνη και άλλοι τόση κακία.πού είδες Mάνια πως η σχέση μου έρχεται και στο σπίτι?περιορισμένη φαντασία έχεις πάντως και αυτό είναι σίγουρο.

[RainAndWind]

Arktos μου,δεν είναι κακία αυτό που βγάζουν.Είναι ένας φόβος τόσο μεγάλος,με τόσο επώδυνο αθροιστικό φορτίο σωρρευμένο μέσα στα χρόνια,που δεν ξέρουν πως να τον χειριστούν.Η απογοήτευση από τον εαυτό τους \"ξεγλιστράει\"σε μορφή της απογοήτευσης από το παιδί τους,σε ένα αδιέξοδο άγνοιας,τύψεων,θυμού,φόβου και αγωνίας.ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ.

Να τους συμπονάς καρδιά μου,να μην τους μισείς.Αλλά εφόσον τα προβλήματά τους από άγνοια και άρνηση ανάγνωσης και επίλυσής τους παραμένει,δεν θα είναι ποτέ γονείς παρά μόνο στην ετικέτα.Δεν θα είναι εκεί για σένα παρά μόνο για τους λάθος λόγους και με τους λάθος τρόπους.

Αφού άνοιξες ένα παράθυρο στον κόσμο σου,θα σου ανοίξω ένα στον δικό μου.Όταν έκανα κι εγώ αυτό που έκανες εσύ,να επιλέξω την ελευθερία και την ενηλικίωσή μου,τότε η μητέρα μου έκανε αυτό που έκανε και ο πατέρας σου.Η αφορμή ήταν-όπως και για σένα-μηδαμινή.Για σένα ένας τοίχος,για μένα μία ερώτηση.Τότε η μητέρα μου,πήρε ένα αντικείμενο από το κοντινό τραπέζι,με άρπαξε από τα μαλλιά και άρχισε να με χτυπάει στο κεφάλι με αυτό με όση δύναμη είχε(και ο καταπιεσμένη οργή έχει μεγάλη δύναμη).Στην αντίστασή μου η βία έγινε μεγαλύτερη.Μ\'έριξε κάτω,(είναι αρκετά πιο μεγαλόσωμη από μένα),κάθισε πάνω στο στομάχι μου,έβαλε τα χέρια της στο λαιμό μου και άρχισε να σφίγγει.Με έσωσε η παρέμβαση άλλου, που είχε ακούσει τις κραυγές μου για βοήθεια και για κωλοφαρδία μου η πόρτα δεν ήταν κλειστή καλά,μπόρεσε να μπει.Άσε που μόνο τότε η μάνα μου κατάλαβε τι έκανε μάλλον,γιατί πήρε το βλέμμα παιδιού που το πιάνουνε στα πράσα με τη χούφτα στο βάζο με τις καραμέλες.

Με πήρε ασθενοφόρο στο νοσοκομείο,το κεφάλι μου ήταν επί ένα μήνα σαν την επιφάνεια της σελήνης από τα εξογκώματα και αντίστοιχα βαθουλώματα,έπαθα διάσειση και φόραγα στο λαιμό για κάποιες βδομάδες ένα σαμάρι,λολ.Λοιπόν;Δεν ήταν κάτι που δεν είχα ζήσει από παλιά,δεν ήταν κάτι που δεν ήξερα γι αυτήν.Απλά ήταν πιο έντονη η βία,δεν ήταν μία σφαλιάρα,ένα σούρσιμο,μία γελοιοποίηση,μία ατιμωτική ατάκα,κάτι ουρλιαχτά και κάτι κατάρες,ένα κλείσιμο στο σκοτάδι,μία μπουνιά στο ευαίσθητο σημείο.Ήταν πιο δυνατό τώρα γιατί και μέσα της ήταν πιο δυνατός ο φόβος και η αίσθηση της απώλειας ελέγχου προφανώς θεριεμένη.

Δεν σταμάτησα,δεν έκανα πίσω στα θέλω μου,δεν άφησα τη βία που εισέπραττα να ακολουθήσει τα προδιαγεγραμμένα της κόλπα,έσπασα τον κλοιό του φόβου.

Το διάλεξα,το είχα ονειρευτεί,το είχα κατανοήσει,το έκανα.

Ακολούθησε άλλες μεθόδους στη συνέχεια,δεν σταμάτησε εκεί,ήρθαν κι άλλες απειλές,τα σιωπηλά τηλέφωνα μέσα στη νύχτα,η παρακολούθηση,η συκοφάντηση-και καλά-σε γνωστούς κι αγνώστους,οι χαρακιές στο αμάξι,οι πέτρες μπροστά στην πόρτα,μπλα μπλα μπλα...

Αλλά ήξερα τι ήθελα και έμεινα σταθερή στην εικόνα του εαυτού που επιθυμούσα.Γιατρεμένη από το μίσος,γιατί ήξερα τώρα,με συγχώρεση αλλά και αυτοπροστασία.Σου κάνει ίσως εντύπωση το συγχώρεση;Δεν το έκανα για εκείνη,το έκανα για να μπορώ εγώ να το αντιμετωπίσω,το ανέλυσα και είχα δει πως με πόναγε περισσότερο όταν έμενε ως θυμός.Coping strategy or whatever,I give no shit.

Δε με ενοχλεί πια.Δε με χτυπάει.Δεν τη φοβάμαι.Θα σου κάνει μεγάλη εντύπωση να σου πω πως την αντικρύζω σαν έναν ξένο που γνωρίζω φατσικά κάτι δεκαετίες,αλλά δεν θα έπινα έναν καφέ μαζί του;

Δεν πέρασα πάλι στην αυτοτιμωρία,ούτε στα ατέλειωτα γιατί,ούτε στο παράπονο.Έχω κλάψει για δέκα ζωές,αρκεί.

Στα γράφω αυτά χωρίς να σκιάζομαι,χωρίς να λυπάμαι για τα παιδικά μου χρόνια που άθελά μου ήταν καταδικασμένα μέσα στη σιωπή,στη θλίψη,στη μοναξιά.Στα γράφω γιατί είναι για μένα ένας τρόπος να σε αγγίξω,να σε βοηθήσω με το τόσο λίγο που μπορώ,να αισθανθείς πως όσοι έχουν περάσει μέσα από τη φωτιά δεν καίγονται μόνο.Μπορεί και να μάθουν πως η φωτιά δεν είναι πάντα εγκαύματα,πόνος,oυλές,ντροπ ή.Είναι αυτό που εμείς θα την ονομάσουμε.Εγώ τη ζωή τη θεωρώ οδόστρωμα.
Οι δρόμοι της φωτιάς είναι μέσα μας.
Και δεν έχει μεγαλύτερη δύναμη η φωτιά από μένα,δεν είναι παρά η πορεία μου στο να βρω τη σωστή ερώτηση.Δεν είναι η\"γιατί σε μένα\",αλλά η\"αφού σε μένα,τότε εγώ πώς;\"

Σε ψυχολόγο ως τώρα στη ζωή μου έχω πάει για ένα τρίμηνο.Δεν είχα χρήματα να συνεχίσω τότε.Ίσως ούτε έτοιμη αρκετά.Αλλά ήταν το πιο ενδιαφέρον μάθημα,το πιο ωμό,σαφές ταξίδι στην αιτία,ένα μικρό μου πρώτο δειλό άγγιγμα στο δείγμα των δυνατοτήτων και των αποθεμάτων μου.Συνειδητοποίησα τη δύναμη της γνώσης.Της γνώσης όχι έτσι γενικά,αλλά απολύτως ειδικά...

Κάνε γλυκιά μου Άρκτε τον εαυτό σου τον αγαπημένο σου σύμμαχο.Χτες το βράδυ έκατσα μέχρι το ξημέρωμα και διάβαζα όσα έχεις γράψει για σένα.Μέχρι τις έξι το πρωί...

Και σκεφτόμουν πως όσοι έχουμε πονέσει χωρίς να το διαλέξουμε,μένουμε στο ίδιο σπίτι.

Ξέρω γιατί σε σένα γράφω με τέτοιο τρόπο και γιατί τόσο πολλά(λολ).Γιατί η ιστορία σου είναι σχεδόν η ιστορία μου,με άλλα άρθρα μπροστά από τα ουσιαστικά.H βία είναι τόσο όμοια ποιοτικά,όσες μορφές και τρόπους/τόπους εκδήλωσης κι αν αλλάζει...
Αλλά είναι κυράτσα,ξενέρα και της αξίζει αυτό εδώ:

Μώρ\'δεν το ξέραμε που θα κάτσουμε να πεθάνουμε!!!:P:P:
Αυτό το τετριμμένο ό,τι δε σε σκοτώνει...άι γεια σου.

[Mάνια]

κακια?δεν σε ξερω,δεν με ξερεις
αρα ,μπορεις αφοβα να μιλησεις για την σχεση σου
απ οτι καταλαβα εισαι με τον αντρα σου,αφου μιλας για κοινα οικονομικα
δεν κατηγορω την παρανομη σχεση ως γυναικα,ως μητερα ομως
νομιζω πρεπει να ξεκαθαρισεις την θεση σου για να μην μπορει κανεις να σου μιλησει.Εκτος αν την κρατησεις κρυφη,αν αυτο σε καλυπτει

[RainAndWind]

Μάνια,μέσα σε τόσα κράτησες την στάση της σα μάνα;Ναι,σαφώς,για τα προσήκοντα.Ποιος τα χέζει παρεπιμπτόντως τα τυποποιημένα στεγανά για τη μητρότητα,την πατρότητα και τα λοιπά.Για να έχει το παιδί μαζί της,για να κάνει τέτοιο αγώνα να αλλάξει,για μένα όχι μόνο είναι καλή μάνα αλλά και για παλαμάκια!Το καθήκον μας είναι η ευτυχία.Το θέμα είναι να είναι καλά για να μπορεί να είναι καλή μάνα.Ε;Τα αυτονόητα.Άσε μας τώρα που ήρθες στην στιγμή που περνάει βία να της θέσεις και ηθικά διλήμματα.Έλεος!
Παρεπιμπτόντως,η ηθική δεν είναι κάτι ίδιο για όλους,άλλο για σένα,άλλο για μένα,άλλο για την Arkto.Yπάρχουν ηθικές για κλωτσιές και ηθικές για παραδείγματα.Μάλλον τείνεις να διαβάζεις όσα σε αφορούν,επιλεκτικά.

[arktos]

Μάνια, έχεις 4 ποστ όλα στο θέμα μου.μπήκες για να μου κάνεις κριτική υποθέτοντας το ένα και το άλλο.δεν τη δέχομαι.μέχρι εδώ.-

[arktos]

RainAndWind, στο αφιερώνω.


http://www.youtube.com/watch?v=m09-omJZp8M

[anwnimi]

Άρκτε, συγκλονιστικά τα όσα έγραψες.
Εγώ να σου ευχηθώ να έχεις ψυχραιμία απέναντι σε τέτοιες οριακές καταστάσεις, ελπίδα και δύναμη.
Είναι πολύ σημαντικό που έχεις καλή σχέση με τον εν διαστάσει σύζυγό σου, μπράβο σας.
Φρόντισε εσένα και το παιδί σου. Προστάτεψέ το. Ζήτα τις συμβουλές ενός καλού δικηγόρου.
Επειδή η κατάσταση που βιώνεις είναι δύσκολη μπορείς να συμβουλευτείς και ψυχολόγο, τόσο για σένα όσο και για το παιδί...

[arktos]

anwnimi, ευχαριστώ για το μήνυμα σου.είναι δύσκολο κάποιες φορές να διατηρείς την ψυχραμία σου.φροντίζω όσο μπορώ την κόρη μου.όσο για τον εν διαστάσει σύζυγό μου επιβάλλεται να έχουμε καλές σχέσεις για το καλό του παιδιού.