Συνείδηση

[vince]

Έκανα τροποποίηση στο θέμα, καθώς δεν έστεκε σαν θέμα αλλά περισσότερο σαν ασυναρτησία. Παραθέτω στην επόμενη σελίδα ένα ενδιαφέρον άρθρο που βρήκα.

[melene]

εμ...η συνειδηση μου?:o

[Helena]

τι εννοεις βρε βινς δεν καταλαβαινω :o θες να εισαι λιγο πιο σαφης?

[melene]

αχα καταλαβα..εισαι ο σηφης η αλλιως η ρηνουλα...?

[Helena]

what? :o:o

[vince]

Εχεμ.. όχι δεν είμαι ο Σήφης/ Ονούφριος αλλά μου κόλλησε αυτή η πρόταση. Τι μπορεί να σημαίνει?

[vince]

Λοιπόν για να το εξετάσουμε λίγο το θέμα..

απο http://www.sferamag.gr/?p=33

\"Στον άνθρωπο η συνείδηση είναι η γνώση ότι υπάρχω, είναι η επίγνωση που έχω ότι υπάρχω, εγώ και ο κόσμος.
Για να το γενικεύσουμε λιγάκι, είναι η γνώση της ύπαρξης ότι υπάρχει.\"

\"Για πάνω από εκατό χρόνια, οι πανεπιστημιακοί φιλόσοφοι είχαν εγκαταλείψει το θέμα της συνείδησης. Πίστευαν ότι η πρόοδος της επιστήμης θα έφερνε και την κατανόηση του τρόπου που λειτουργεί ο εγκέφαλος. Αλλά τα νέα ηλεκτρονικά διαγνωστικά μηχανήματα της ιατρικής, η αξονική και η μαγνητική τομογραφία κλπ. έδειξαν ότι ο εγκέφαλος είναι πολύ πιο πολύπλοκος απ’ ό,τι κανείς φανταζόταν. Οι νέες παρατηρήσεις, αντί να δώσουν λύσεις, δημιούργησαν νέα προβλήματα. Έτσι, οι φιλόσοφοι ξαναβρήκαν μπροστά τους αυτόν το «γρίφο της συνείδησης».\"

\"Θεωρίες υπάρχουν αλλά, στην πραγματικότητα, είναι απελπιστικά ανεπαρκείς. \"

\"Το πρόβλημα της συνείδησης παραμένει ανεξιχνίαστο. Φανταστείτε κάποιον που μελετά το αυγό μιας κότας χωρίς να ξέρει ότι το αυγό είναι η αφετηρία για να φτιαχτεί ένα κοτόπουλο, χωρίς να ξέρει ότι υπάρχουν ζώα που αναπαράγονται κάνοντας αυγά. Πώς θα μπορέσει να καταλάβει «τι είναι αυτό το αυγό»\"

\"Συνέχεια επαναλαμβάνεται η θέση ότι εκείνα που, συνήθως, βλέπουμε την πραγματικότητα, οι τρόποι με τους οποίους εξηγούμε και δικαιολογούμε τα όσα κάνουμε, δεν είναι παρά μια πλάνη, μια αυταπάτη.
Ο Πλάτωνας στο μύθο της σπηλιάς έδωσε έντονη την εικόνα: Οι άνθρωποι δεν βλέπουν τίποτα παραπάνω από τις σκιές των πραγμάτων. Από την ανατολική σκέψη έρχεται η επίμονη διαβεβαίωση ότι τα πάντα είναι ψέμα, τα πάντα είναι Μάγυα, η συνείδηση εξαπατάται από τις αισθήσεις\"

\"Το ερώτημα είναι, πώς θα έρθει σε επαφή με την πραγματικότητα, πώς θα ξεπεράσει τον κόσμο των σκιών και της αυταπάτης\"

\"Η συνείδηση είναι το τελευταίο σύνορο, το τελευταίο μέτωπο του αγνώστου το οποίο μπορεί να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος. Ο θεός, ο θάνατος, αυτά είναι προβλήματα πολύ έξω από τις δυνατότητές μας να τα συλλάβουμε και να τα διαλευκάνουμε. Αλλά η συνείδηση είναι κάτι δικό μας, με την έννοια ότι είναι το φίλτρο μέσα από το οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Όταν γίνει ευρύτερα κατανοητή η δυνατότητα για την ανάπτυξή της, πιστεύω θα βρεθεί και ο «σωστός», ο «επιστημονικός» τρόπος για την περιγραφή της.\"

[melene]

ελα στο chat και θα την βρουμε την ακρη!;)

[Helena]

http://xat.com/empneustns

[Empneustns]

οτιδηποτε καταλαβαινει αν κανει κατι καλο η κακο εχει συνειδηση

[katerinaki]

Ο Πλάτωνας στο μύθο της σπηλιάς έδωσε έντονη την εικόνα: Οι άνθρωποι δεν βλέπουν τίποτα παραπάνω από τις σκιές των πραγμάτων.



Συμφωνα με αυτο τον Πλατωνικο μυθο,οι ανθρωποι περνουν ολη τους τη ζωη σαν αν ητανε αλυσοδεμενοι,καθηλωμενοι σε μια σπηλια,με την πλατη γυρισμενη προς την εισοδο αποπου ερχεται το φως.Ετσι δεν βλεπουν την πραγματικοτητα γυρω τους.
Καθως το βλεμμα τους ειναι ακινητοποιημενο,το μονο που βλεπουν ειναι οι σκιες των πραγματων ,οπως τις ριχνει το φως πανω στο τειχος της σπηλιας!
Ο στοχος τους, αν θελουν να λογιζονται για ανθρωποι,δεν μπορει να ειναι αλλος απο το να ελευθερωθουν,να απαλλαγουν απο τα δεσμα που τους επιβαλλει ο συνηθισμενος τροπος αντιληψης ,και να στραφουν προς το φως,να κινηθουν προς την εξοδο της φυλακης τους!
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΞΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ.

[katerinaki]

Το να εχω συνειδηση ενος πραγματος δεν ειναι το ιδιο με το να το σκεφτομαι.

[PETRAN]

Συνείδηση μπορεί κάποιοι να εννοούν ότι σχετίζεται με την ηθική. Στην ψυχολογία, στις νευροεπιστήμες και στην φιλοσοφία της νόησης, ο όρος \"συνείδηση\" μεταφράζεται απλά στην υποκειμενική εμπειρία, ταυτίζεται δηλαδή με την λέξη \"επίγνωση\", του να έχεις \"επίγνωση\" από (να συνειδητοποιείς) ένα ερέθισμα-εσωτερικό-η-εξωτερικό. Μπορούμε να πούμε ότι η \"προσοχή\" είναι το \"μπουκάλι\" της συνείδησης, δηλαδή από την θάλασσα εξωτερικών και εσωτερικών ερεθισμάτων μας περιτριγυρίζουνε και μας \"βομβαρδίζουνε\", η προσοχή παίζει το ρόλου του \"μπουκαλιού\" στο οποίο οι περιορισμένες πληροφορίες που θα εισέλθουν γίνονται και \"συνειδητές\", έρχονται δηλαδή στην επίγνωσή μας. Ωστόσο η προσοχή δεν ταυτίζεται με την συνείδηση, το \"περιεχόμενο\" της προσοχής ταυτίζεται.


Σύμφωνα με τον φιλόσοφο της νόησης David Chalmers-ο οποίος μαζί με τον ψυχολόγο Bernard Baars- ίδρυσε το ινστιτούτο \"ερευνών της συνείδησης\" στο πανεπιστήμιο της Arizona (στο οποίο΄κάθε χρόνο επιστήμονες από διάφορες επιστήμες-ψυχολόγοι, νευροεπιστήμονες, φιλόσοφοι, ειδικοί στην τεχνητή νουμοσύνη, ζωολόγοι, φυσικοί κλπ. συναντιούνται για να παρουσιάσουν τις εργασίες τους σε αυτό τον καινούργιο-από επιστημονικής/εμπειρικής άποψης κλάδο όπου μέχρι και σχετικά πρόσφατα ήταν τομέας μόνο της φιλοσοφίας και μόλις πρόσφατα \"επιστημονικοιποιήθηκε\" από τηνπειραματική ψυχολογία, την γνωσιακή επιστήμη και τις συναφεις επιστήμες, το website μπορεί να βρεθεί εδώ

http://www.consciousness.arizona.edu/ ), η συνείδηση έχει δύο προβλήματα. Αυτά είναι το \"μαλακό\" πρόβλημα και το \"σκληρό\" πρόβλημα. Το \"μαλακό\" πρόβλημα της συνείδησης επικεντρώνεται στο ποιες είναι οι ψυχολογικές διεργασίες κατά την διάρκεια της συνειδητής εμπειρίας. Σχετίζεται δηλαδή με θέματα όπως η προσοχή, η αντίληψη, η μνήμη και η σκέψη που ήδη και εδώ και δεκαετίες μελετά η ψυχολογία. Σύμφωνα με τον Chalmers είναι απλά θέμα χρόνου να απαντηθούν όλα αυτά τα ερωτήματα αφού υπάρχει οργασμός ερευνών σε αυτούς τους τομείς και επίσης φαίνεται ότι δεν υπάρχει κάτι σε αυτούς τους τομείς που να μην μπορεί να συστηματικοποιήσει και ερευνήσει η επιστημονική μέθοδος.


Το \"σκληρό πρόβλημα\" της συνείδησης όμως είναι το αληθινά \"σκληρό πρόβλημα\" όπου σύμφωνα με τον Chalmers μπορεί να παραμείνει για πάντα άλυτο. Αυτό ρωτά...\"πως είναι να σου φαίνεται κάτι\"? \"Πως είναι να βλέπεις το κόκκινο\"? \"Την κοκκινάδα του κοκκινου\"? \"Την εμπειρία του να βιώνεις το άγγιγμα\"?. Σχετίζεται δηλαδή με την υποκειμενική εμπειρία-την φαινομενολογία-που προικίζει η συνείδηση τους ανθρώπους (και ίσως και καποια/όλα τα ζώα?) και αυτό φαίνεται να είναι απρόσυτο στην μοντέρνα 3ου προσώπου επιστήμη-αφού η συνείδηση είναι εξ\'ορισμού μια πρώτου προσώπου εμπειρία.


Μπορούν οι ψυχολόγοι με τα πειράματά τους να μελετούνε χρόνους αντίδρασεις και της απόδωση των ανθρώπων σε διάφορες δοκιμασίες- οπότε και έμμεσα μέσω 3ου προσώπου να καταλαβαίνουν αν ένα ερέθισμα ήταν συνειδητό στο υποκείμενο η όχι- η \"να βλέπουν\" με τις μοντέρνες μεθόδους λειτουργικής απεικόνισης ποιες περιοχές-και με ποιο τρόπο-του εγκεφάλου \"ανάβουν\" σε διάφορες δοκιμασίες συνείδησης (neural correlates of consciousness) και τέτοιες έρευνες να ρίχνουν φως για τους μηχανισμούς της συνείδησης και για το ποιες συνθήκες-εξωτερικές και εσωτερικές-οδηγούν σε ένα ερέθισμα να γίνει συνειδητό (απαντήσεις στο \"μαλακό\" πρόβλημα της συνείδησης)- όμως ποτέ-και εξ\'ορισμού-αυτές οι έρευνες δεν θα μπορέσουν να \"μεταφέρουν\" στο τρίτο πρόσωπο (επιστήμονα και οποιοδήποτε εξωτερικό παρατηρητή) την υποκειμενική εμπειρία που βιώνει εκείνη τη στιγμή το άτομο που μελετάται (το \"σκληρό\" πρόβλημα της συνείδησης).


Όπως είχε πει και ο φιλόσοφος Thomas Nagel στο πρωτοποριακό δοκίμιό του \"πως είναι να είσαι μια νυχτερίδα\"?


http://docs.google.com/gview?a=v&q=cache:97hcUAcO8FgJ:www.clarku.edu/students/philosophyclub/docs/nagel.pdf+how+is+it+to+be+a+bat&hl=el&gl=g r&pid=bl&srcid=ADGEESjDvZ7AUCI-WcPHVBzUXtBJNiJnrOQAmgWMmwIsNVVfXE3JIYdWpf23eixE8S Tb8wE9w8AjS2YGfUqV6oBKh7eS7SbkjKmlFJCIgvu_U1Y0Ms7D R92kh1LI9nQX6tH2XOHDIN83&sig=AFQjCNGrfTc_Wbf3Y XZqQF-yAKB4ondxbg



Μπορεί ένας επιστήμονας να μελετήσει τις διεργασίες της συμπεριφοράς μια νυχτερίδας-ενός πολύ περίεργου τυφλού υπτάμενου όντως που \"βλέπει\" με υπερήχους- όμως ποτέ κανένας δεν θα μπορέσει να αισθανθεί για το πως είναι να είσαι νυχτερίδα, γιατί η ύπαρξη του θα έπρεπε να είναι αυτή της νυχτερίδας και όχι ενώς επιστήμονα-ανθρώπου. Ούτε και μπορεί να μπει στην θέση της νυχτερίδας μόνο μπορεί να την προσεγγίσει με τις δικές του ανθρώπινες εμπειρίες και φαντασία. Για να αισθανθεί και να βιώσει κάποιος την εμπειρία της \"νυχτερίδιας συνείδησης\" θα έπρεπε να γινόταν νυχτερίδα κάτι που φυσικά δεν γίνεται (και αυτό θα σήμαινε την \"καταστροφή\" από αυτό που ήταν πριν). Δηλαδή οι \"υποκειμενικές εμπειρίες\" (το περιεχόμενο της συνείδησης γνωστό και ως \"qualia\"-οι \"ποιότητες\" και όχι \"quanta\"-οι \"ποσότητες\") είναι απρόσιτες σε οποιοδήποτε δεύτερο και τρίτο πρόσωπο. Φυσικά \"η νυχτερίδα\" είναι απλά το παράδειγμα-μιλάμε για οποιαδήποτε άλλη ύπαρξη πέραν του εαυτού.



Ας πούμε η αντίληψη του χρώματος είναι ένα από τα ποιο παλλιά θέματα της ψυχολογίας (μερικοί απορούν όταν μαθαίνουν ότι οι ψυχολόγοι ερευνούν τέτοια πράγματα που μοιάζουν να είναι ποιο πολύ θέμα ενώς οφθαλμολόγου, όμως ξεχνούν ότι η αντίληψη του χρώματος δεν συμβαίνει στο μάτι αλλά στο 1/3 του εγκεφάλου...και επειδή είναι ακόμα δύσκολο να μελετηθεί ο εγκέφαλος σε σχέση με την αντίληψη του χρώματος, οι ψυχολόγοι κάνουν τις έρευνες τους με καθαρά συμπεριφορικά πειράματα χωρίς νευρολογικές συσχετίσεις για να βγάλουν μια πρώτη άκρη για το τι γίνεται)Έρευνες έχουν δείξει πολλά για διάφορα παλιά ερωτήματα όπως η \"χρωματική σταθερότητα\" (για το πως δηλαδή η αντίληψη του χρώματος παραμένει η ίδια κάτω από μεγάλες αλλαγές του φωτισμού, όπου παρ\'όλο που τα ηλεκτρομαγνητικά συνεχή που φτάνουν στον οφθαλμό αλλάζουν, η αντίληψη παραμένει η ίδια. π.χ. ένα μπλε φαίνεται μπλε και τη μέρα και τη νύχτα, ενώ τη νύχτα το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα του μπλε αντιστοιχεί στο μοβ.)




Όμως κανένα από αυτά τα ερωτήματα δεν απαντάει για το πως είναι να βιώνεις την εμπειρία του \"μπλε\", δηλαδή την \"ποιότητα\"-το \"qualum\" του μπλε. Θα μπορούσε στην κυριολεξία ένας άνθρωπος που βλέπει το μπλε ως μπλε ο άλλος να το βλέπει ως κόκκινο και ποτέ κανένας πειραματιστής η...οφθαλμίατρος δεν θα το καταλάβαινε-ούτε θα μπρούσε ποτέ να το καταλάβει. Σκεφτείτε στο κλασσικό τεστ αχρωματοψίας όπου οι μπλε κύκλοι σχηματίζουν ένα αριθμό σε ένα σύνολο κόκκινων κύκλων. Θα μπορούσε και πάλι κάποιος να \"δει\" τον αριθμό αν έβλεπε τα χρώματα αντίθετα, δηλαδή το μπλε να αντιστοιχεί στο κόκκινο και το κόκκινο στο μπλε και ποτέ κανένας δεν θα μπορούσε να καταλάβει για το τι \"βλέπει\" αυτός. Θα μπορούσε να καταλάβει μόνο ότι μπορεί να \"διαχωρίσει\" τα χρώματα, όχι για το τι χρώματα βιώνει.





Ο Searle παρουσιάζει ένα πείραμα της σκέψης με την Mary-την επιστήμων των χρωμάτων του μέλλοντος. Σε αυτό το υποθετικό σενάριο, η Mary σπουδάζει την επιστήμη των χρωμάτων και ξέρει τα πάντα για τα χρώματα. Το πρόβλημα είναι ότι η Mary μεγαλώνει σε ένα ασπρόμαυρο δωμάτιο! Τελικά κάποτε η Mary βγαίνει έξω στον κόσμο και της δείχνουν ένα \"κόκκινο\". Θα μπορεί η Mary να απαντήσει ότι αυτό είναι \"κόκκινο\"?






Ένα παρόμοιο ερώτημα γενάται και για το αν μια μηχανή μπορεί να είναι συνειδητή. Μια μηχανή/υπολογιστής που μιμήται ακριβώς τον ανθρώπινο εγκέφαλο μπορεί να έχει συνείδηση σαν του ανθρώπου? Είναι η συνείδηση το αποτέλεσμα της επεξεργασίας πληροφοριών η θέλει κάτι άλλο? Θα μπορούσαν κάποια προγράμματα τεχνητής νουμοσύνης ήδη να παρουσιάζουν συνείδηση? Αυτα θα μπορούσαν... εμείς όμως λόγω του \"σκληρού\" προβλήματος δεν θα το ξέραμε ποτέ.



O φιλόσοφος της νόησης και μαθηματικός Searle υποστηρίζει ότι η επεξεργασία πληροφορίων πιθανά δεν οδηγεί και αυτόματα στην \"ανάδυση\" της συνείδησης. Σκεφτείτε μαι τεχνητή νουμοσύνη που αποτελείται από ένα δωμάτιο με δυο άγγλους που δουλειά τους είναι να αντιστοιχούν αγγλικές λέξεις σε κινέζικα ιδεογράμματα και να τα δείνουν σε κινέζους που βρίσκονται έξω από το δωμάτιο. Οι άγγλοι κάνουν την μετάφραση με βάση ένα εγχειρίδιο και δεν έχουν ιδέα από κινέζικα, απλά ψάχνουν σε ποιο κινέζικο σύμβολο αντιστοιχεί κάθε αγγλική συλλαβή. Δεν κατανοούν δηλαδή τα κινέζικα, δεν έχουν την εμπειρία του κινέζικης/ου μετάφρασης/νούματος αφού η όλη διαδικασία γίνεται μηχανικά. Θα μπορούσε λέει ο Chalmers υποθετικά αραγέ να υπήρχαν νούμονες οργανισμοί που το κεφάλι τους να αντιστοιχεί σε ένα τέτοιο \"κινέζικο δωμάτιο\"? Δηλαδή ο εγκέφαλος τους να έκανε μηχανικά την αποκοδικοποίηση των ερεθισμάτων και να παρουσίαζε πολύπλοκη συμπεριφορά, χωρίς όμως να είχε την συνειδητή εμπειρία την όλης κατάστασης !? Αυτούς τους υποθετικούς αυνείδητους νούμονες οργανισμούς ο Chalmers ονομάζει \"φιλοσοφικά zombie\" αφού αν και φαινομενικά δείχνουν πολύπλοκη συμπεριφορά, δεν έχουν καμία συνείδηση/επίγνωση για το τι κάνουνε. Δηλαδή κάνουν πολύπλοκη επεξεργασία πληροφοριών όμως δεν έχουν και τα \"qualia\" αυτής της επεξεργασίας. Δηλαδή π.χ. ένα ερωτικό ερέθισμα όπως μια γυμνή γυναίκα θα μπόρούσε να προκαλέσει μια σεξουαλική αντίδραση σε ένα αρσενικό φιλοσοφικό zombie. π.χ. το οπτικό ερέθισμα της γυμνής γυνάίκας οδηγεί σε αντιδράσεις όπως στύση και τάσεις για συνουσία όμως το αρσενικό φιλοσοφικό zpmbie λόγω έλληψης \"qualia\" δεν νιώθει τίποτα από όλα αυτά. Έτσι λοιπόν μια τεχνητή νουμοσύνη πιθανότατα θα ήταν φιλοσοφικό zombie (μπορεί όμως και όχι?). Θα μπορούσε στην κυριολεξία να υπάρχουν και \"φιλοσοφικά zombie\" ανάμεσά μας, άνθρωποι που φαινομενικά παρουσιάζουν σύνθετη συμπεριφορά σας την δικιά μας, όμως δεν έχουν καμία συνειδητή εμπειρία! Ακόμα και αν τους ρωτούσαμε αυτοί οι άνθρωποι θα εξέφραζαν λεκτικά ότι αισθάνονται πράγματα και το πρόσωπό τους θα έπαιρνε συναισθηματικές αντιδράσεις, όλα αυτά όμως θα ήταν αποτέλεσμα σύνθετης ασυνείδητης επεξεργασίας και όχι φαινομενικής συνειδητής εμπειρίας. Θα μπορούσαν ίσως και κάποια (όλα? κανένα?) ζώα να ήταν \"φιλοσοφικά zombies\".


Θα μπένατε σε κάποιο τηλεμεταφορέα που μεταφέρει το σώμα σας μόριο-πρως-μόριο σε ένα άλλο μέρος, όμως καταστρέφει το πρώτο σώμα σας κατά την διάρκεια της διαδικασίας? Αν πιστεύετε ότι η συνείδηση είναι απλά το απατέλεσμα της σύνθετης επεξεργασίας πληροφοριών τότε μάλλον θα πιστεύατε ότι η συνείδησή σας θα επιβίωνε και μετά την κατάστροφη του original σώματος/εγκεφάλου, αφού και πάλι ο νέος εγκέφαλος σας θα ήταν ακριβώς ο ίδιος. Αν πιστεύτε ότι υπάρχει και κάτι άγνωστο \"extra\"-μεταφυσικό η όχι- που οδηγεί στην δικιά σας συνείδηση τότε πιθανών να φοβόσασταν να πατήσετε σε αυτόν τον τηλεμεταφορέα αφού θα μπορούσατε να υποθέσετε ότι μετά την μεταφορά και την καταστροφή του σώματός σας, το άτομο στην άλλη πλευρά του τηλεμεταφορέα δεν θα είστε ποια εσείς...αλλά αν δεν είστε εσείς ποιος είναι...? Αφού θα έχει ακριβώς τις ίδιες μνήμες και εμπειρίες με εσάς. Γιάυτό και κάποιοι φιλόσοφοι όπως ο Daniel Dennett πιστεύουν ότο το \"σκληρό\" πρόβλημα δεν υπάρχει και ότι η συνείδηση είνα μια ψευδαίσθηση που αναδύεται μετά την οποιαδήποτε σύνθετη επεξεργασία πληροφοριών. Υπό αυτή την έννοια οτιδήποτε επεξεργάζεται πληροφορίες με΄πολύπλοκο τρόπο (από ένα εγκέφαλο μέχρι ένα εγκέφαλο που αποτελείται απο chips και καλώδια) έχει την ψευδαίσθηση της συνειδητής εμπειρίας.




Τέτοια ενδιαφέροντα-κατ\'εμέ-θέματα και άλλα ενδιαφέροντα όπως για το ότιη συνείδηση παίρνει ολόκληρα 500 msec. για να αναπτυχθεί (πειράματα του Libet), ότι γιατί κάποιες ουσίες αλλάζουν την συνείδηση και κάποιες την εξαφανίζουν τελείως (αναισθητικά), για το πως επηρεάζει την συμπεριφορά η ασυνείδητη επεξεργασία πληροφοριών (παραπέμποντας εν μέρη στο επιστημονικά ανεξερεύνητο concept του \"ασυνείδητου\" του freud μέσα από τα μποντέρνα πειράματα των ψυχολόγων Zajonc, Marcel και Merickle) για το πόσο περιορισμένη είναι η προσοχή των ανθρώπων-οπότε και το περιεχόμενο της η συνείδηση, για το ποια ζώα μπορούν να έχουν συνείδηση, για το πως πλατωνικές έννοιες των εμπειριών της συνείδησης-τα \"qualia\"-παρουσιάζονται σαν ιδέες έξω από τον κόσμο και έχουν γίνει μέρος μοντέρνων κβαντικών θεωριών της συνείδησης (θεωρία Orchard-OR του μεγάλου φυσικού Roger Penrose) για το ποιος είναι ο ρόλος της αυτοεπίγνωσης/αυτοσυνείδησης σε όλα αυτά (χρειάζεται κάποιος να έχει πρώτα την αίσθηση του εαυτού για να έχει συνείδηση/επίγνωση όλων των ερεθισμάτων η όχι?)και άλλα πολλά μπορεί να τα βρει στο τρομερά ενδιαφέρον βιβλίο \"Consciousness- An Introduction\" της Susan Blackmore.



http://www.amazon.com/Consciousness-Introduction-Susan-Blackmore/dp/019515343X/ref=sr_1_5?ie=UTF8&s=books&qid=1257698453& amp;sr=8-5



Είχα την τύχη να διδαχθώ αυτοπροσώπος από την ίδια την καθηγήτρια στο ανάλογο μάθημα της επιλογής που είχα στο τελευταίο έτος της ψυχολογίας και μετά από αυτή την εμπειρία δεν ήμουν ποτέ ο ίδιος. Όπως καταλάβατε το θέμα είναι πολύ δύσκολο και δυσνόητο και θέλει και ακαδημαικό επίπεδο αγγλικών. Ορκίζομαι όμως ότι όποιος αρχίζει και κατανοεί μπορεί να αλλάξει τρομερά!


p.s. Συγνώμη για το μέγεθος αλλά παρασύρθηκα

[anwnimi]

vince,
πιστεύεις ότι σου κόλλησε αυτή η φράση για το λόγο ότι θέλεις να μάθεις περισσότερα για το τι εστί συνείδηση; Σίγουρα μπορεί να σε βοηθήσει αυτή η αναζήτηση.
Αλλά μήπως υπάρχει περίπτωση κάτι να συμβολίζει αυτό; Κάτι μέσα σου, ο εαυτός σου που προσπαθεί με αυτή την επαναμβανόμενη φράση να σου πει κάτι;
Νιώθεις ενοχές με κάτι;

[vince]

Cool, Petran thanks για το αναλυτικό μήνυμα. Όπως κατάλαβα η εξέταση του θέματος θέτει περισσότερα ερωτήματα από ότι απαντήσεις..
anwnimi, δεν νιώθω ενοχές για κάτι. Μάλλον κατάλαβες την λέξη συνείδηση με διαφορετικό τρόπο, τις ηθικές σκέψεις για παράδειγμα..

Θενκς για τις απαντήσεις.