Results 16 to 30 of 47
-
26-11-2009, 09:49 #16
- Join Date
- Nov 2009
- Location
- Athens
- Posts
- 77
Ελπίζω να με βοηθήσει,απλά όλα αυτά είναι σίγουρα μέσα στο μυαλό...Αλλά δεν είναι και εύκολο...Αυτό το πράγμα μού έχει γίνει έμμονη ιδέα...Πάω να βγω από το σπίτι και έρχονται στον νου μου αυτές οι αυτόματες σκέψεις...
- 28-11-2009, 01:22 #17
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 2,494
Αστερίξ, γίνε αυτο που είσαι και θέλεις. Και μη ντρέπεσαι καθόλου για αυτό.
Μπορείς να χαθείς όσο και όποτε γουστάρεις και αυτό να το κάνεις φανερό σε οποιοδήποτε σε ρωτήσει, παλιό ή νέο γνωστό...
Και το να δείχνεις αυτό που είσαι, που αισθάνεσαι, που σκέφτεσαι, μπορεί να είναι δύσκολο στην αρχή, ειδικά αν έχεις μάθει αλλιώς, αλλά είναι πολύ πιο απελευθερωτικό από ότι φαντάζεσαι... Και να ξέρεις, κάποιοι θα εκτιμήσουν αυτή σου την ειλικρίνεια, κι εσύ τη δική τους...-Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς, αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη;
-H ζωή συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες, τρέχει με έτη φωτός, ο καιρός δεν την τρομάζει
28-11-2009, 02:01 #18
- Join Date
- Nov 2009
- Location
- Athens
- Posts
- 77
Το ξέρω ότι αυτό πρέπει να κάνω...Αλλά,είναι αυτό που λες έχω μάθει αλλίώς...
29-11-2009, 00:00 #19
- Join Date
- Nov 2009
- Posts
- 421
Η λύση είναι μια:σήκω και φύγε και πάνε ζήσε σ\'ενα άλλο μέρος.Βρες εκεί μια δουλειά,βρες ένα σπίτι,βρες μια κοπέλα και κάνε ένα νέο κύκλο γνωριμιών.Το ξέρω ότι δεν ακούγεται εύκολο,θα δυσκολευτείς πολύ στην αρχή,αλλά η ζωή θέλει ρίσκο.Διαφορετικά μένουμε στα ίδια και τα ίδια και κλαίμε τη μοίρα μας.Όταν η ζωή που ζούμε δε μας ικανοποιεί τότε επιλέγουμε την ανατροπή.Διαφορετικά συμβιβαζόμαστε μ\'αυτό που ζούμε.
29-11-2009, 11:27 #20
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 4,495
Δε θα συμφωνήσω με τον Paolo,καθώς η αποφυγή(εδώ η φυγή από το ένα μέρος για να πάει ο Asterix σε άλλο,νέο),δεν είναι η λύση του προβλήματος που αντιμετωπίζει.Αντίθετα,αυτ ό είναι που δεν πρέπει να γίνει,γιατί η αποφυγή εντείνει το πρόβλημα,αφού το άτομο εμμένει στη λύση του \"δεν αντιμετωπίζω\"αλλά αποφεύγω.
Το πρόβλημα δεν το δημιουργεί το ίδιο το περιβάλλον,αλλά οι αρνητικές σκέψεις που έχουμε για τον εαυτό μας.Το άτομο με κοινωνική φοβία είναι αυστηρό στην κρίση του για το ίδιο,επικεντρώνεται σε μία υπερβολική ανάλυση του εαυτού,τείνοντας να το κατακρίνει διαρκώς και να το βρίσκει υπεύθυνο για επικοινωνιακά λάθη.
Αυτές οι μεγενθυμένες στο μυαλό του ελλείψεις ή αρνητικές ποιότητες,το κάνουν να αισθάνεται ανασφαλές στην επαφή του με τους ανθρώπους γύρω του.Ο κόσμος φαντάζει ένα τρομακτικό μέρος.
Asterix,προσωπικά πιστεύω η νέα αρχή που θες να κάνεις,είναι η αρχή του να μειώσεις το άγχος που έχει συνδεθεί στο μυαλό σου με την κριτική από τους άλλους.Και αυτό γίνεται με μία σταδιακή έκθεση στις καταστάσεις που σου προκαλούν φόβο.Η λεγόμενη απευαισθητοποίηση.Δηλαδή πρέπει με αργό,ελεγχόμενο,ήπιο τρόπο,να ανοίγεσαι στις κοινωνικές επαφές,ώστε να διαπιστώσεις πως ξεπερνάς το φόβο σου.
Θα σε βοηθούσε ίσως,καθώς έχεις την τάση να παρατηρείς τον εαυτό σου,να παρατηρείς σιγά σιγά τους άλλους γύρω σου,πχ όταν αισθάνεσαι πως αγχώνεσαι,να μην εξετάζεις εσένα αλλά τα άτομα που σε περιβάλλουν,έναν αντιπερισπασμό που θα σε βοηθήσει αρχικά.Αυτό που συμβαίνει είναι πως σε θεωρείς το κέντρο της προσοχής των γύρω σου όταν είσαι έξω,νιώθεις πως θα σε κρίνουν και θα παρατηρήσουν πράγματα μειωτικά για σένα.Εντείνεις δηλαδή το φόβο σου,τον διογκώνεις,ώστε η κρίση των άλλων για σένα θεωρείται λανθασμένα μία απειλή.
Ας πάρουμε το παράδειγμα που ανέφερες με τους παλιούς σου γνωστούς.Πρόσεξε πως ενώ το να χαθούν κάποιες παρέες μέσα στο χρόνο είναι φυσιολογικότατο,εσύ έχεις φτιάξει μέσα στο μυαλό σου ένα σενάριο όπoυ αυτή την πραγματικότητα στη ζωή ενός ανθρώπου την έχεις αναγάγει σε καταστροφή και τη συνδέεις αυτόματα με μοναξιά.
Φίλοι έρχονται και παρέρχονται,αλλάζουν τόπους και ενδιαφέροντα,χώρους που κινούνται ή μέρη που πηγαίνουν.Άρα οι ίδιες οι συγκυρίες διαπλάθουν κάποιες φορές τις συμπτωματικές γνωριμίες/φιλίες και το ίδιο εύκολα η αλλαγή των συγκυριών ενδέχεται να τις ακυρώσει.
Ένας ψυχολόγος θα σε καθοδηγήσει στο να μπορέσεις αυτές τις επίμονες σκέψεις σου,αυτή την προσκόλληση στα αρνητικά σου,να μάθεις πως να τις αλλάξεις,καθώς αποτελούν την πηγή του προβλήματος.Είναι οι λάθος σκέψεις το ζήτημα,όχι η αλλαγή του περιβάλλοντος.
"Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
Σπύρος Μπιμπίλας
29-11-2009, 16:18 #21
- Join Date
- Nov 2009
- Location
- Athens
- Posts
- 77
Raid and wind έκανες μία φοβερή ανάλυση...Και πράγματι έτσι είναι...Και ξέρω ότι αυτά που σκέφτομαι είναι υπερβολικά...Και με την ψυχολόγο μου αυτό προσπαθούμε να αλλάξουμε...
29-11-2009, 18:53 #22
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 4,495
Νά\'σαι καλά Asterix.Θα τα καταφέρεις,με συστηματική δουλειά και υποστήριξη όλα είναι δυνατά.Εκεί θα κολλήσουμε;Θα το φάμε το ρημάδι το πρόβλημα,θα το ξεπεράσουμε!!!Με υπομονή,επιμονή και μεθοδικά,βήμα βήμα φτάνει κανείς σε ό,τι επιθυμεί.
Για ό,τι σε απασχολεί,εδώ είμαστε για να το μοιραζόμαστε και να το συζητάμε,υπάρχουν μέλη με το ίδιο θέμα που αντιμετωπίζεις,ρίξε μία ματιά και σε ανάλογα threads.
Δεν είσαι μόνος,όσο για φίλους θα κάνεις και πολλούς,όσο με το καλό οι φόβοι εξαφανίζονται..."Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
Σπύρος Μπιμπίλας
02-12-2009, 03:02 #23
- Join Date
- Nov 2009
- Location
- Athens
- Posts
- 77
Απλά,θέλω να μου πείτε και εσείς την γνώμη σας για το πώς μπορώ να ξεκινήσω την ζωή μου από την αρχή.Όχι,τίποτα τρομερά πράγματα.Βήμα-βήμα,πώς μπορώ να ξεκινήσω άραγε???Πιστεύω,ότι θα με βοηθούσε πολύ και μία κοπέλα,αλλά πού την βρίσκεις εκεί είναι το θέμα...
05-12-2009, 14:48 #24
- Join Date
- Nov 2009
- Location
- Athens
- Posts
- 77
Δεν μου απάντησε κανένας σας...Για αυτό σας ξαναγράφω...Πώς πιστεύετε ότι ότυ πρέπει να ξεκινήσω και να κάνω μία καινούργια αρχή???
05-12-2009, 18:24 #25
- Join Date
- Nov 2009
- Posts
- 421
Βάλε λυτούς και δεμένους για να βρεις μια κοπέλα και γρήγορα.Εξάντλησε τον κύκλο γνωριμιών σου,όλο και κάποια θα βρεθεί.Εγώ νομίζω ότι απο εκεί ξεκινάει το πρόβλημά σου.Μια κοπέλα θα σου ξελαμπικάρει όλο το σύστημα,μετά θα αλλάξει ο τρόπος σκέψης σου για όλα.Μέσω αυτής θα κοινωνικοποιηθείς και θα δεις τη ζωή με άλλο μάτι.Βρες και μια δουλειά για να ξεχνιέσαι και να μην έχεις άχρηστο ελεύθερο χρόνο.Αυτά είναι τα πιο σημαντικά για έναν άντρα:δουλειά και γυναίκα.Όλα τ\'άλλα είναι δευτερεύοντα.
05-12-2009, 19:38 #26
- Join Date
- Jul 2007
- Posts
- 3,623
Originally posted by Paolo_1
Βάλε λυτούς και δεμένους για να βρεις μια κοπέλα και γρήγορα.Εξάντλησε τον κύκλο γνωριμιών σου,όλο και κάποια θα βρεθεί.Εγώ νομίζω ότι απο εκεί ξεκινάει το πρόβλημά σου.Μια κοπέλα θα σου ξελαμπικάρει όλο το σύστημα,μετά θα αλλάξει ο τρόπος σκέψης σου για όλα.Μέσω αυτής θα κοινωνικοποιηθείς και θα δεις τη ζωή με άλλο μάτι.Βρες και μια δουλειά για να ξεχνιέσαι και να μην έχεις άχρηστο ελεύθερο χρόνο.Αυτά είναι τα πιο σημαντικά για έναν άντρα:δουλειά και γυναίκα.Όλα τ\'άλλα είναι δευτερεύοντα.
+1
Αυτή είναι η σωστή νοοτροπία...
08-12-2009, 21:29 #27
- Join Date
- Nov 2009
- Location
- Athens
- Posts
- 77
Δυστυχώς,τις τελευταίες ημέρες η κατάσταση μου δεν πάει και πολύ καλά.Αισθάνομαι ότι οι άλλοι παίρνουνε αποφάσεις για εμένα χωρίς καν να με ρωτήσουνε.Μού είπε η ψυχολόγος μου ότι πρέπει να μπω σε ομάδα οπωσδήποτε και έχω την εντύπωση ότι το έκανε αυτό χωρίς καν να με ρωτήσει εάν θέλω να μπω.Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να μπω σε ομάδα,αλλά όχι τώρα.Άλλωστε,ψυχοθεραπεία κάνω περίπου 4 μήνες μόνο.Πιστεύω ότι πρέπει να μπω αργότερα.Και εκεί δεν πήγα για να μπω σε ομάδα.Και από ότι κατάλαβα πας εκέι για να λες τα προβλήματά σου και σε άλλους.Και εγώ δεν το γουστάρω αυτό.Εν τω μεταξύ,έχω και τους δικούς μου οι οποίοι μου φέρονται λες και είμαι κανένας μπέμπης.Μού λένε πρέπει να πας να αγοράσεις ρούχα,επειδή έρχονται γιορτές λες κι πρόκειται να πάω πουθενά ας πούμε και μού φέρονται γενικά λες και είμαι ανήλικο ακόμα...Μία ζωή ίδιοι θα μείνουνε...Μού φαίνεται ότι εάν δεν αλλάξω εγώ τελικά,δεν πρόκειται να αλλάξουν οι άλλοι γύρω μου...Δυστυχώς...Προτείντε μου λύσεις παιδιά...Χρειάζομαι στήριξη...
09-12-2009, 22:04 #28
- Join Date
- Jun 2009
- Posts
- 430
Μηπως η αναγκη να βιωσουμε μια φιλια μας κανει να μην βλεπουμε καθαρα ?
Ποσοι απο εμας δεν θυμουνται τις παιδικες φιλιες ως τις καλητερες ? Τι αλλαξε απο
τοτε ? Τι μας ενωνει και τι μας χωριζει ?
Θυμαμε πως θαυμαζα καποιες φιλιες και με ποιον τροπο θα μπορουσα να ξεπερναω τα
εμποδια και εγω ,εμαθα πως να αντεχω, και οταν ηρθε η ωρα της αναγκης ο φιλος
πουθενα , ισως γιατι απο το μερος μου να αντεχα λογο τις αναγκης μου που ελεγα στην
αρχη στην τεληκη με ανθρωπους εχουμε να κανουμε και οχι με τον εαυτο μας
Eλαβα υποστηριξη απο το φορουμ εδω απο αγνωστους σε
αγνωστο με λογια που ο καλητερος παιδικος φιλος δεν μου ειπε ποτε ισως γιατι δεν
ειχε ποτε του αισθανθει αναλογα και αρα πως να με καταλαβει και ομως πιστευω πως
υπαρχουν γυρο μας, διπλα μας, ανθρωποι που εχουν και αυτοι την ιδια αναγκη με εμενα
εστω και αν κρυβομασται πισω απο ενα ψευδονημο
Η μοναξια μας και ο πονος μας, μας ενωνει εδω απλα στην πραγματικη μας ζωη
προσπαθουμαι να προστατευθουμαι ισως γιατι μεχρι σημερα δεν μαθαμε απο τα λαθη
μας και επιμενουμαι σε εναν δρομο που ειναι αδιεξοδοs γιατι δεν λεμε στον
πονο μας πως ειναι ψευτικος ,και πως ο πραγματικος θα ειναι εκεινος που πριν το
τελος θα επικρατησει , ισως θα πρεπει να ξεκηνησουμε πρωτα απο μεσα μας και
μαθουμε να ειμασται ο καλητερος φιλος του εαυτου μας και για ποιον λογο αξιζει να
επιμενουμε
Θελω να πω πολλα περησοτερα αλλα ειναι αργα και αυριο .........
Ξημερωνει μια αλλη μερα αρα υπαρχει ελπιδα για τα παντα
27-12-2009, 18:32 #29
- Join Date
- Nov 2009
- Location
- Athens
- Posts
- 77
Είχα κάποιες μέρες να γράψω...Καταρχήν χρόνια πολλά σε όλους...Λοιπόν,αποφάσισα να σταματήσω τις συναντήσεις με την ψυχολόγο μου και να πάω κάπου όπου να παρέχεται η συμπεριφορική θεραπεία...Το πρόβλημά μου και επιμένω σε αυτό είναι η περιοχή που μένω...Φοβάμαι να βγω από το σπίτι μου μην πετύχω τον οποιονδήποτε...Δεν ξέρω τι φοβία είναι αυτή,αλλά μάλλον πρέπει να βρω τις ρίζες της και από πού ξεκίνησε όλο αυτό...Ίσως,με την θεραπεία και παράλληλα με κάποια φάρμακα που μπορεί να πάρω να αρχίσω να αισθάνομαι καλύτερα,γιατι΄αυτό το πράγμα με \'\'τρώει\'\' συνέχεια...
09-01-2010, 04:59 #30
- Join Date
- Jul 2009
- Posts
- 39
Καλησπέρα κι από εμένα και χρόνια πολλά, με ευχές για μια καινούρια χρονιά γεμάτη υγεία, ευτυχία και κατάσκτηση των στόχων μας!
Asterix, είναι απολύτως φυσιολογικό να αλλάζουν/ χάνονται οι σχολικές παρέες όταν τελειώνει το σχολείο, οι μαθητές γίνονται ξαφνικά ενήλικοι και φοιτητές, πιθανότατα σε διαφορετική πόλη, οι συνθήκες ζωής και οι οπτικές γωνίες αλλάζουν, υπάρχει ανυπομονησία για το καινούριο,αφήνοντας συχνά πίσω το παλιό. Απ\' ότι καταλαβαίνω όμως, πέρα από όλα αυτά, και πριν τελειώσετε το σχολείο, οι σχέση σας δεν ήταν αυτό που θα έλεγε κανένας \"αληθινή φιλία\". Περισσότερο μου έκανε για κοινωνική σύμβαση, συμβιβασμός από πλευράς όλων σας, κανένας δεν ήταν 100% ικανοποιημένος από τα άλλα μέλη της παρέας, αλλά κάνατε παρέα για να μην είσαστε μόνοι σας. Πράγμα το οποίο έπαψε να είναι αναγκαιότητα όταν τελειώσατε το σχολείο και άρα το \"συμβόλαιο\" δεν ανανεώθηκε. Το θέμα είναι ότι εσύ, παρόλο που δεν ήσουν ικανοποιημένος από την παρέα σας, από τη μια πλευρά δεν το έβλεπες τόσο στυγνά, τόσο υπολογιστικά (πιθανότατα το ίδιο ίσχυε και για το παλικάρι που σου φέρθηκε εντάξει) κι από την άλλη δεν είχες καταλάβει ότι αυτοί το βλέπανε έτσι και αισθάνθηκες προδωμένος. Για εσένα ήσασταν παρέα, όσο παρακμιακή κι αν ήταν.
Όπως και για την παρέα που λες στη σχολή, όλα αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα. Στις ηλικίες αυτές και στο ξεσάλωμα της αρχής της ενήλικης και φοιτητικής ζωής μακριά από γονείς, οι νέοι λίγο νοιάζονται να φιλοσοφήσουν κάποια πράγματα και συνήθως πλακώνονται για ψύλλου πήδημα. Όχι πάντα, αλλά συχνά.
Can Zopiclone Really Help You Sleep Better Tonight?
30-07-2025, 14:13 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή